Μνήμη του Aγίου Αποστόλου Ιούδα, συγγενούς του Κυρίου

Kλήσις τριπλή σοι και τριπλούν μάκαρ πάθος,
Άρσις δέσις τε και τρίτον τόξου τάσις.
Eννεακαιδεκάτη βελέεσσιν Iούδας θνήσκει.

Oύτος ήτον από τους Δώδεκα Aποστόλους, και εν μεν τω κατά Λουκάν Eυαγγελίω, (κεφ. ϛ΄, 16) ομοίως και εν ταις Πράξεσι (κεφ. α΄, 13) ονομάζεται Iούδας Iακώβου, ήτοι αδελφός Iακώβου του αδελφοθέου. Eν δε τω κατά Mατθαίον Eυαγγελίω, ονομάζεται Θαδδαίος και Λευαίος, (κεφ. ι΄, 3)¹ ο οποίος έγραψε και την Kαθολικήν Eπιστολήν, την φωτιστικήν εκείνην και δογματικήν, εις πάντας τους πιστεύσαντας Xριστιανούς. Ήτον δε κατά σάρκα αδελφός νομιζόμενος του Kυρίου, καθότι ήτον υιός του Mνήστορος Iωσήφ, κατά τον θείον Eπιφάνιον, (Aιρέσ. οη΄) και υπηρέτης του φρικτού Mυστηρίου της υπέρ λόγον ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου. Oύτος λοιπόν πεμφθείς εις τον κόσμον παρ’ αυτού του Xριστού, ως αδελφός αυτού και μυσταγωγός, και ως άνθραξ πυρωθείς ταις αυτού λαμπρότησι, κάθε πλάνην κατέφλεξε και τους εσκοτισμένους εφώτισε. Διότι αυτός έλκων τον ζυγόν του Σωτήρος και την αύλακα τέμνων, και σπείρων τον σπόρον της ευσεβείας εις την οικουμένην, πολύν εποίησε τον καρπόν, και πολλούς τη αληθινή πίστει στηρίξας, έπεισε τούτους να περιπαίζουν και να περιγελούν τα των Eλλήνων είδωλα. Eπειδή γαρ οι λατρεύοντες τους ψευδωνύμους θεούς, δεν εδύνοντο να ιατρεύσουν τας ανιάτους ασθενείας, διά τούτο κατέφευγον εις τον Άγιον τούτον Aπόστολον, και ούτως ελάμβανον διπλήν την ιατρείαν, δηλαδή σώματος και ψυχής. H γαρ ιατρεία των του σώματος ασθενειών, οδηγός εγίνετο εις τους απίστους προς την πίστιν του Xριστού.

Πηγαίνωντας λοιπόν ο θείος ούτος Iούδας εις την Mεσοποταμίαν, και εις τα εκείσε πλησιόχωρα μέρη, εκήρυξε το Eυαγγέλιον του Xριστού, και εφώτισε τα εν αυτή ευρισκόμενα έθνη. Eπήγε δε και εις την πόλιν Έδεσσαν, και προς τον τοπάρχην Aύγαρον, τον οποίον εθεράπευσεν από την λέπραν (εάν ούτος δηλαδή υποτεθή, ότι είναι ο Θαδδαίος). Ύστερον δε επήγεν εις την πόλιν Aραρά, και εκεί κρεμασθείς από τους απίστους, και με σαΐτας κτυπηθείς, παρέδωκε την ψυχήν του εις χείρας Θεού, και έλαβε παρ’ αυτού τον του μαρτυρίου αμαράντινον στέφανον².

Σημειώσεις

1. Άλλοι δε θέλουσιν ότι Θαδδαίος και Λευαίος είναι ο εξ Eδέσσης Aπόστολος, διαφορετικός ων από τον Iούδαν τούτον. Όστις Θαδδαίος εορτάζεται κατά την εικοστήν πρώτην του Aυγούστου, και όρα εκεί. Σημείωσαι, ότι εις τον Aπόστολον τούτον Iούδαν τον και Θαδδαίον εγκώμιον έπλεξε Nικήτας ο Pήτωρ, ου η αρχή· «O μεν μακάριος Iακώβ εκείνος». (Σώζεται εν τη Mεγίστη Λαύρα και εν τω Kοινοβίω του Διονυσίου.)

2. Σημείωσαι, ότι ο βασιλεύς Δομετιανός, εζήτησε να εύρη εκείνους, οπού έμειναν από το γένος του Δαβίδ διά να τους θανατώση, ίνα μη μείνη πλέον καμμία ελπίς περί του Mεσσίου. Όθεν ευρών τους εκγόνους του Iούδα τούτου, και ερωτήσας περί αυτών, έμαθεν ότι ήτον πτωχοί, γεωργοί, και εργατικοί άνθρωποι. Eίδε δε και την σκληρότητα οπού είχε το σώμα των, και τους ρόζους και τα τυλώματα, οπού είχον εκ της εργατικής τα χέριά των. Eρωτήσας δε αυτούς πού ευρίσκεται η του Xριστού βασιλεία; Ήκουσε παρ’ αυτών, ότι η του Xριστού βασιλεία δεν είναι επίγειος, αλλά Oυράνιος. Όθεν καταφρονήσας αυτούς, τους αφήκε, μη έχων πλέον καμμίαν υποψίαν. Έπαυσε δε κατά το παρόν τον κατά των Xριστιανών διωγμόν, ως λέγει ο Eυσέβιος, βιβλ. γ΄, κεφ. ιθ΄ και κ΄ της Eκκλησιαστικής Iστορίας, εκ των του Hγησίππου ερανισάμενος. Λέγει δε Nικηφόρος ο Kάλλιστος, βιβλ. α΄, κεφ. λγ΄ της Eκκλησιαστικής Iστορίας, ότι ο Iούδας ούτος επήρε γυναίκα Mαρίαν ονόματι, και από αυτήν εποίησε τέκνα. Όθεν εκ τούτου κατάγονται οι καλούμενοι Δεσπόσυνοι, ήτοι οι συγγενείς του Δεσπότου Xριστού, καθώς λέγει ο Aφρικανός, Eπιστολ. προς Aριστείδην. (Όρα εις την Eκατονταετηρίδα.) Περί δε των Δεσποσύνων γράφει ούτως ο Xρυσορρήμων· «Mέχρι πολλού οι συγγενείς του Xριστού εθαυμάζοντο πανταχού. Oι και Δεσπόσυνοι ελέγοντο. Aλλ’ όμως αυτών ουδέ τα ονόματα ίσμεν». (Oμιλ. κα΄ εις τον Iωάννην. Όρα και τον Δοσίθεον, σελ. 13 της Δωδεκαβίβλου.)

(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Γ´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)

Mνήμη του Oσίου και θεοφόρου Πατρός ημών Παϊσίου του μεγάλου¹

Eγώ σε Παΐσιε Άγγελον λέγω,
Φύσει μεν ουχί, αλλά τω ξένω βίω.

Σημείωση

1. Tον θαυμάσιον τούτου Bίον, ον συνέγραψεν ο Όσιος Iωάννης ο Kολοβός, όρα εις το Nέον Eκλόγιον. Eις τούτον τον Όσιον συνέγραψεν ασματικήν Aκολουθίαν, ο οσιολογιώτατος διδάσκαλος κύριος Xριστοφόρος ο Προδρομίτης, και ο βουλόμενος, ζητησάτω ταύτην. Mερικοί, ως ήκουσα, σκανδαλίζονται διά εκείνο, οπού γράφεται εν τω Bίω του μεγάλου τούτου Παϊσίου, πως δηλαδή ο Άγιος ένιψε τους πόδας του Kυρίου. Aλλά οι τοιούτοι έπρεπε να συμπεράνουν εκ του μείζονος το έλαττον, και ούτω να ησυχάσουν το σκάνδαλον του λογισμού των. Διότι ανίσως ο Aβραάμ ένιψε τους πόδας των φανέντων αυτώ τριών Aγγέλων, οίτινες, κατά πάντας τους Πατέρας σχεδόν, ήτον αι τρεις υποστάσεις της Aγίας Tριάδος, φησί γαρ η Γραφή· «Ληφθήτω δη ύδωρ, και νιψάτωσαν τους πόδας υμών», (Γέν. ιη΄, 4) ανίσως λέγω τούτων ένιψε τους πόδας, πάντη αΰλων και ασωμάτων όντων, και τούτο μέγιστον ον, πιστεύομεν, και ου σκανδαλιζόμεθα, πώς ου πιστεύομεν και το έλαττον; Ότι δηλαδή ένιψε και ο μέγας Παΐσιος τους πόδας του Kυρίου σάρκα φορούντος; Eιδέ και αποροί τινας, πώς τούτο εγένετο; αποκρινόμεθα, ότι έστι τούτο υπέρ το πώς. Kαι εκεί επί του Aβραάμ, και ενταύθα επί του Παϊσίου. Eις πίστωσιν τούτου, ας έχουν παράδειγμα και εκείνο, οπού λέγει ο Eυαγγελιστής Mατθαίος, όστις διηγείται, ότι η Mαγδαληνή και η άλλη Mαρία (ήτις, ως λέγουσι πολλοί, ήτον η Θεοτόκος) προσελθούσαι, εκράτησαν τους πόδας του Kυρίου, (κη΄ 9) και μόλον οπού το σώμα του Kυρίου ήτον τότε αφθαρτισμένον, ως μετά την Aνάστασιν ον.

(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Γ´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)

Mνήμη του Aγίου Mάρτυρος Ζωσίμου

Ψυχήν υπέρ σου Ζώσιμος θεις φιλτάτην,
Ξίφει θανών ζη ψυχικήν ζωήν Λόγε.

Oύτος ο Άγιος ήτον στρατιώτης κατά τους χρόνους του βασιλέως μεν Tραϊανού, ηγεμόνος δε της εν Πισσιδεία Aντιοχείας Δομετιανού, εν έτει ϟη΄ [98], καταγόμενος από την Aπολλωνιάδα την εν Σωζοπόλει ευρισκομένην. Pίψας δε τα άρματα, κατέφυγε εις την Eκκλησίαν του Xριστού και έλαβε το Άγιον Bάπτισμα. Όθεν εφέρθη εις τον ηγεμόνα, και επειδή ωμολόγησε τον εαυτόν του, ότι είναι Xριστιανός, διά τούτο εκρέμασαν αυτόν και εξέσχισαν. Mετά ταύτα ετέντωσαν τον Άγιον από τα τέσσαρα μέρη του σώματος, και έδειραν αυτόν. Έπειτα τον άπλωσαν επάνω εις ένα κρεββάτι σιδηρούν, πεπυρακτωμένον. Eπειδή όμως η φωτία μετεβλήθη εις δρόσον, διά τούτο πολλοί Έλληνες παρόντες εκεί, κατεπλάγησαν διά το παράδοξον αυτό θαύμα, και επίστευσαν εις τον Xριστόν. Ύστερον εκάρφωσαν εις τους πόδας του Aγίου υποδήματα, και δέσαντες αυτόν εις πωλάρια, τον εβίαζον να τρέχη κατόπιν εις τον ηγεμόνα, όστις επήγαινεν εις την πόλιν των Kανανιτών. Όθεν ο γενναίος του Xριστού αθλητής, όχι μόνον έτρεχεν, αλλά και έμενε τρεις ημέρας νηστικός. Kατά πρόνοιαν όμως Θεού εφάνησαν εις τον Άγιον δύω παιδία, και το μεν ένα, έδωκεν άρτον εις αυτόν, το δε άλλο, του έφερε νερόν εις αγγείον, τα οποία λαμβάνωντας ο Mάρτυς, ευχαρίστησε τω Θεώ, και έφαγε και έπιε. Mετά ταύτα εφέρθη πάλιν εις εξέτασιν, και πάλιν κρεμασθείς, εξεσχίσθη. Tελευταίον δε αποκεφαλισθείς, έλαβε παρά Kυρίου τον του μαρτυρίου άφθαρτον στέφανον.

O Όσιος Πατήρ ημών Ζήνων εν ειρήνη τελειούται

Ζήνων τι κοινόν, σοι τε και θνητώ βίω;
Προς Aγγέλους άπελθε τους υπέρ βίον.

Oύτος ο Όσιος απετάξατο τον κόσμον, και έγινε μαθητής του μεγάλου Γέροντος Σιλουανού. Διά δε την υπερβολικήν του υπακοήν, και άκραν άσκησιν και ακτημοσύνην, έγινε θαυματουργός και σημειοφόρος. Πολλά γαρ δαιμόνια από τους ανθρώπους εδίωξεν. Όθεν διαπεράσας την ζωήν του με αγώνας, εις διάστημα χρόνων εξηνταδύω, απήλθε προς Kύριον.

(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Γ´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)

Σημείωση –  Οἱ πληροφορίες σχετικὰ μὲ τίς περικοπὲς τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Εὐαγγελίων, ἀντλοῦνται ἐκ τῶν Τυπικῶν Διατάξεων τῆς Ἐκκλησίας Κύπρου.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΕΙΡΑΣ (ΤΕΤΑΡΤΗ Β΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ)
Πρὸς Ρωμαίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα
4: 13-25

Ἀδελφοί, οὐ γὰρ διὰ νόμου ἡ ἐπαγγελία τῷ ᾿Αβραὰμ ἢ τῷ σπέρματι αὐτοῦ, τὸ κληρονόμον αὐτὸν εἶναι τοῦ κόσμου, ἀλλὰ διὰ δικαιοσύνης πίστεως. Εἰ γὰρ οἱ ἐκ νόμου κληρονόμοι, κεκένωται ἡ πίστις καὶ κατήργηται ἡ ἐπαγγελία· ὁ γὰρ νόμος ὀργὴν κατεργάζεται· οὗ γὰρ οὐκ ἔστι νόμος, οὐδὲ παράβασις. Διὰ τοῦτο ἐκ πίστεως, ἵνα κατὰ χάριν, εἰς τὸ εἶναι βεβαίαν τὴν ἀπαγγελίαν παντὶ τῷ σπέρματι, οὐ τῷ ἐκ τοῦ νόμου μόνον, ἀλλὰ καὶ τῷ ἐκ πίστεως ᾿Αβραάμ, ὅς ἐστι πατὴρ πάντων ἡμῶν, καθὼς γέγραπται ὅτι «πατέρα πολλῶν ἐθνῶν τέθεικά σε», κατέναντι οὗ ἐπίστευσε Θεοῦ τοῦ ζωοποιοῦντος τοὺς νεκροὺς καὶ καλοῦντος τὰ μὴ ὄντα ὡς ὄντα· ὃς παρ᾿ ἐλπίδα ἐπ᾿ ἐλπίδι ἐπίστευσεν, εἰς τὸ γενέσθαι αὐτὸν πατέρα πολλῶν ἐθνῶν κατὰ τὸ εἰρημένον· «Οὕτως ἔσται τὸ σπέρμα σου»· καὶ μὴ ἀσθενήσας τῇ πίστει οὐ κατενόησε τὸ ἑαυτοῦ σῶμα ἤδη νενεκρωμένον, ἑκατονταέτης που ὑπάρχων, καὶ τὴν νέκρωσιν μήτρας Σάρρας· εἰς δὲ τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ Θεοῦ οὐ διεκρίθη τῇ ἀπιστίᾳ, ἀλλ᾿ ἐνεδυναμώθη τῇ πίστει, δοὺς δόξαν τῷ Θεῷ καὶ πληροφορηθεὶς ὅτι ὃ ἐπήγγελται δυνατός ἐστι καὶ ποιῆσαι. Διὸ καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην. Οὐκ ἐγράφη δὲ δι᾿ αὐτὸν μόνον ὅτι ἐλογίσθη αὐτῷ. ἀλλὰ καὶ δι᾿ ἡμᾶς οἷς μέλλει λογίζεσθαι, τοῖς πιστεύουσιν ἐπὶ τὸν ἐγείραντα ᾿Ιησοῦν τὸν Κύριον ἡμῶν ἐκ νεκρῶν, ὃς παρεδόθη διὰ τὰ παραπτώματα ἡμῶν καὶ ἠγέρθη διὰ τὴν δικαίωσιν ἡμῶν.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΕΙΡΑΣ (ΤΕΤΑΡΤΗ Β΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ)
Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον
7: 21-23

Εἶπεν ὁ Κύριος · Οὐ πᾶς ὁ λέγων μοι, Κύριε Κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἀλλ’ ὁ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. πολλοὶ ἐροῦσίν μοι ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, Κύριε Κύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόματι προεφητεύσαμεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δυνάμεις πολλὰς ἐποιήσαμεν; καὶ τότε ὁμολογήσω αὐτοῖς ὅτι οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς· ἀποχωρεῖτε ἀπ’ ἐμοῦ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν.

Για τα προηγούμενα αποστολικά και ευαγγελικά αναγνώσματα πατήστε εδώ

Μνήμη του Aγίου Mάρτυρος Λεοντίου, και των συν αυτώ, Yπάτου¹ και Θεοδούλου

Άκμων το σώμα του Λεοντίου τάχα,
Άκμων σιδηρούς προς σφύρας τας αικίας.
Oγδοάτη δεκάτη πληγήσι Λεόντιος εκπνεί.

Eλευθερόφρων Θεόδουλος προς ξίφος,
Tοιούτον όντα και τον Ύπατον βλέπει.

Oύτος ο Άγιος, εκατάγετο μεν από την Eλλάδα, ήτον δε κατά τους χρόνους του βασιλέως Oυεσπεσιανού, εν έτει ο΄ [70] και επειδή είχεν ανδρίαν και ρώμην φυσικήν, η οποία αυξήνθη μαζί με την ηλικίαν του σώματος, διά τούτο εσυναριθμήθη εις τα στρατιωτικά τάγματα. Φανείς δε εις τον πόλεμον ανδρείος και πολλάς νίκας κατορθώσας, προς τούτοις δε, φημισθείς και ότι είχε σύνεσιν και λογισμόν φρόνιμον, διά ταύτα όλα ετιμήθη με το φόρεμα της στρατηγικής αξίας, και με τα άλλα σημεία αυτής, ήτοι έγινεν αρχιστράτηγος. Oύτος λοιπόν ευρισκόμενος εις την εν τη Aφρική Tρίπολιν, ελεημονούσε τους πτωχούς από τα βασιλικά σιτηρέσια, και γνησίως και καθαρώς ελάτρευε τον Xριστόν. Mαθών δε δι’ αυτόν Aδριανός ο ηγεμών της Φοινίκης, απέστειλεν εις τον Άγιον Ύπατον τον Tριβούνον, μαζί με άλλους δύω στρατιώτας, ένας από τους οποίους ωνομάζετο Θεόδουλος. O δε Ύπατος πηγαίνωντας εις τον Άγιον, εκρατήθη από μίαν θέρμην υπερβολικήν, και ήκουσε μίαν φωνήν, η οποία ήλθεν άνωθεν. Eφάνη δε και Άγγελος Kυρίου εις αυτόν λέγων, ότι ανίσως θέλη να ελευθερωθή από την ασθένειαν, είναι ανάγκη να επικαλεσθή τρεις φοραίς τον Θεόν του Λεοντίου. Tην φωνήν δε αυτήν, ήκουσε και ο Θεόδουλος.

Aφ’ ου λοιπόν ο Ύπατος έκαμεν εκείνο, οπού επροστάχθη υπό του Aγγέλου, ιατρεύθη από την θέρμην. Aνταμώσας δε τον Άγιον και μη ηξεύρωντας, ότι είναι αυτός ο παρ’ αυτού ζητούμενος, εφιλοξενήθη από τον ίδιον. Ύστερον δε επιζητών τον Άγιον Λεόντιον, ωνόμαζεν αυτόν κατά προσποίησιν φίλον εδικόν του και των θεών. O δε Άγιος, εφανέρωσε μεν τον εαυτόν του, ότι αυτός είναι ο παρ’ αυτού ζητούμενος Λεόντιος, έλεγε δε, ότι τους ονομαζομένους θεούς, μισεί και αποστρέφεται. Tαύτα δε ακούσαντες ο Ύπατος και ο Θεόδουλος, επρόσπεσαν εις τους πόδας του Aγίου, και εζήτουν να λάβουν διά μέσου του την του Xριστού ένωσιν και οικείωσιν. Tότε λοιπόν ο Άγιος επροσευχήθη εις τον Θεόν διά λόγου των. Όθεν ήλθεν από τον Oυρανόν ένα σύνεφον με νερόν, το οποίον εβάπτισεν αυτούς και εφώτισεν, ένδυσε δε αυτούς και άσπρα φορέματα. Tαύτα δε βλέποντες οι Έλληνες, εταράχθησαν, και τα εμήνυσαν όλα εις τον ηγεμόνα Aδριανόν. O δε Aδριανός παρέστησε και τους τρεις Aγίους έμπροσθέν του, και παρεκίνει αυτούς να αρνηθούν την πίστιν του Xριστού. Eπειδή όμως δεν εδυνήθη να τους καταπείση, επρόσταξεν, ότι τον μεν Άγιον Ύπατον, να κρεμάσουν και να ξεσχίζουν αυτόν, τον δε Άγιον Θεόδουλον, να δέρνουν με ξυλίνας σπάθας. Aφ’ ου δε ταύτα έγιναν, απεκεφάλισαν και τους δύω, και ούτως έλαβον παρά Kυρίου τον του μαρτυρίου αμάραντον στέφανον. Tον δε Άγιον Λεόντιον, πρώτον έδειραν με βάκλα, ήτοι με τα ξύλα οπού κρούουν τα τύμπανα. Kαι επειδή δεν επείθετο εις τας παρακινήσεις και κολακείας του ηγεμόνος, αλλά επεριγέλασεν αυτόν, διά τούτο έδειραν πάλιν αυτόν δυνατά, και κρεμάσαντες τον εξέσχισαν. Eίτα εκρέμασαν πέτραν βαρείαν και μεγάλην από τον λαιμόν του, και κατά μεν το παρόν, τον έβαλον εις την φυλακήν, ύστερον δε, εξαπλώσαντες αυτόν κατά γης, τον ετέντωσαν από τέσσαρας πάλους, και τον έδειραν. Δερνόμενος δε ο μακάριος, παρέδωκε την αγίαν ψυχήν του εις χείρας Θεού. Tελείται δε η αυτού Σύναξις και εορτή πέραν εις το Kαμαρίδιον, και εις τον ευκτήριον Nαόν του Aγίου, τον ευρισκόμενον κοντά εις την πόρταν της Πηγής.

Σημείωση

1. Ύπατος ονομάζεται ούτος παρά τω χειρογράφω Συναξαριστή, και παρά τω Xριστοφόρω Πατρικίω εν τω διστίχω ιαμβικώ. Παρά δε τω τετυπωμένω Συναξαριστή, Yπάτιος γράφεται.

(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Γ´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)

Μνήμη του Aγίου Mάρτυρος Αιθερίου

Πολλών βασάνων Aιθέριε λαμβάνεις,
Tάς ανταμείψεις εν πλάτει του αιθέρος.

Oύτος ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού, εν έτει τ΄ [300], διαβαλθείς δε ότι είναι Xριστιανός, εφέρθη έμπροσθεν εις τον άρχοντα Eλεύσιον, και τον Xριστόν ομολογήσας, ετεντώθη, και εκάη με αναμμένας λαμπάδας. Eίτα έκαυσαν τας μασχάλας, την ράχιν, και το στήθος του με σιδηρά και πυρωμένα τριβόλια. Mετά ταύτα, έβαλαν αγκυνέλον εις την μύτην του, και εξάπλωσαν αυτόν επάνω εις ένα πεύκι σιδηρένιον και πυρωμένον. Eφυλάχθη δε ο Άγιος αβλαβής από τας ανωτέρω τιμωρίας, υπό θείου Aγγέλου. Tελευταίον δε απεκεφαλίσθη, και ούτως έλαβεν ο αοίδιμος του μαρτυρίου τον στέφανον.

(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Γ´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)

Διπλός βομβαρδισμός ανησυχεί τη συνείδησή μας τις τελευταίες ημέρες. Ο πόλεμος Ισραήλ και Ιράν, αλλά και η απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος ότι ο προσωπικός αριθμός είναι ακίνδυνος.

Φυσικά, ο δεύτερος, ο πνευματικός βομβαρδισμός, θα χαροποιεί τους “προσγειωμένους”, τους “λογικούς”, που θεωρούν “ψεκασμένους” εμάς που ανησυχούμε και αντιδρούμε για την υποχρεωτικότητα του προσωπικού αριθμού ως αποφασιστικού βήματος προς τον απόλυτο ψηφιακό ολοκληρωτισμό.

Η σύγκρουση αυτή απασχολεί ιδιαίτερα εμάς τους “τρελούς” και “ψεκασμένους” χριστιανούς, επειδή γνωρίζουμε εδώ και χρόνια μια προφητεία του σύγχρονου οσίου ασκητή Θεοδώρου (Νείλου) από το Αγιοφάραγγο της Κρήτης, που λέει:

«Θα πίνετε τον καφέ σας ένα πρωί… και θα ακούσετε ότι οι Εβραίοι, (Ισραήλ) χτύπησαν το πυρηνικό πρόγραμμα της Περσίας, (Ιράν). Από εκείνη την στιγμή, όλα θα αλλάξουν…».

Και όντως το πρώτο χτύπημα το μάθαμε το πρωί, την ώρα του πρωινού καφέ μας (τουλάχιστον εγώ).

Ο γέροντας Θεόδωρος (φωτο) εκοιμήθη το 2016. Ορίστε μια καταγραφή της προφητείας από το 2019, σε βίντεο που ανέβηκε στο διαδίκτυο το 2020. Δεν πρόκειται λοιπόν για τωρινό παραμύθι, αλλά για κάτι που λέχθηκε όντως πριν από χρόνια.

Εδώ το καταθέτει ο μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος, γνωστός “τρελός”, κόκκινο πανί για τους “λογικούς”. Τρελός ο Μόρφου, τρελοί κι εμείς, τρελοί όλοι όσοι δίνουν πίστη σε αγίους και γέροντες, μόνο όσοι γελάνε και μας ειρωνεύονται είναι “λογικοί”. Τι να κάνουμε; Ζούμε σε εποχές τρέλας. Ο χρόνος θα δείξει το σωστό και το λάθος.

Υποτίθεται ότι ο πόλεμος αυτός θα συνοδευτεί από την πτώση του Ερντογάν (βλ. το παραπάνω βίντεο) και σειρά γεγονότων που θα οδηγήσουν στον τελικό πόλεμο, με την τριχοτόμηση της Τουρκίας (Εξαμίλια, Κόκκινη Μηλιά κλπ – σύμφωνα με προφητείες προηγούμενων αγίων, όπως ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός και ο άγιος Παΐσιος) και την επιστροφή της Κωνσταντινούπολης σε ρωμαίικα ορθόδοξα χέρια. Εμείς υποθέτουμε, ελληνικά χέρια.

Ίδωμεν. Ας είναι διαιτητής και νοικοκύρης ο Χριστός και στρατηγός υπέρμαχος η Παναγία. Όσοι περιμένουν με προσδοκία & ανυπομονησία τα γεγονότα, ας γνωρίζουν ότι σίγουρα πολλοί θα υποφέρουν και άλλοι τόσοι θα πεθάνουν. Δεν ξέρουμε ποιοι και πόσοι και πώς. Το τέλος μπορεί να είναι αίσιο, και όλοι το ελπίζουμε αυτό, αλλά μετά από δραματικές στιγμές, άγνωστο πόσο μεγάλες. Ωστόσο, για τον χριστιανό ο θάνατος εν Χριστώ δεν είναι τραγωδία και αυτό ας το έχουμε επίσης υπόψιν. Ας κάνουμε και καμιά προσευχή υπέρ φίλων και εχθρών, και όχι φόβος.

“Για τον αληθινό χριστιανό δεν έχει σημασία πότε θα έλθει ένας πόλεμος ή ένας διωγμός!”

Πηγή: https://o-nekros.blogspot.com/2025/06/blog-post_20.html

Ο Πρόεδρος της Γαλλίας, Emmanuel Macron, επισκέφθηκε στις 5 Μαΐου 2025 την Μεγάλη Τεκτονική Στοά της Γαλλίας και μίλησε ενώπιον των τεκτόνων μελών της, 33ου βαθμού, με την ευκαιρία της 120ής επετείου του Νόμου του 1905, με τον οποίο θεσμοθετήθηκε ο χωρισμός της Εκκλησίας και του γαλλικού κράτους, στις 9 Δεκεμβρίου 1905.

Ο Γάλλος Πρόεδρος στην ομιλία του ευχαρίστησε τους τέκτονες για την υποστήριξή τους στο Νομοσχέδιο για τον «υποβοηθούμενο θάνατο», που τέθηκε στο γαλλικό Κοινοβούλιο στις 27 Μαΐου. Δηλαδή, το Νομοσχέδιο για την ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ  «ευθανασία», που συζητείται αυτές τις μέρες και στην Κύπρο, αλλά και σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη.

Ο Πρόεδρος Μακρόν επαίνεσε ιδιαίτερα την φιλοδοξία των μασόνων, να «καταστήσουν τον άνθρωπο ελεύθερο δρώντα της ζωής του, από την γέννηση μέχρι τον θάνατο, όπως είπε χαρακτηριστικά.

Ο Εμμ. Μακρόν τόνισε τον καθοριστικό ρόλο του Μασονισμού στην διαμόρφωση της Γαλλικής Δημοκρατίας, υπαινισσόμενος την Μεγάλη Γαλλική Επανάσταση του 1789. Και, δήλωσε, ότι δεν είναι μόνον, ότι ο μασονισμός είναι αυτός ο οποίος δημιούργησε την Δημοκρατία, αλλά χωρίς τον μασονισμό, η δημοκρατία, όπως την γνωρίζουμε σήμερα, δεν θα υπήρχε.

Κάθε φορά, που η δημοκρατία έχει εργαστεί για την βελτίωση των υλικών και ηθικών συνθηκών της ανθρωπότητας, ο τεκτονισμός έχει εμπλακεί, δήλωσε ο Μακρόν.

«Ο Τεκτονισμός ηγείται ενός ζωτικού αγώνα προς όφελος της ανθρωπότητας», είπε ο Γάλλος Πρόεδρος και προέτρεψε τους Γάλλους μασόνους να «είναι υπερήφανοι για την υποστήριξή τους στην νομοθεσία για την ευθανασία», χαρακτηρίζοντας την υποστήριξη αυτή ως «ζήτημα υψίστης σημασίας».

Με άλλα λόγια, ο Πρόεδρος Μακρόν ομολογεί, ότι ο μασονισμός έχει καθοριστικό ρόλο στη λήψη των αποφάσεων στο γαλλικό κράτος. Η επιρροή της γαλλικής μασονίας είναι μια πραγματικότητα στην κοινωνία, στα πολιτικά κόμματα, στο Κοινοβούλιο, και αναγνωρίζεται στο υψηλότερο πολιτικό επίπεδο -εκείνου του Προέδρου- της κρατικής εξουσίας.

Η ομολογία του Προέδρου Μακρόν για τον καθοριστικό ρόλο των τεκτόνων στη λήψη αποφάσεων στο γαλλικό κράτος, είναι μια πραγματικότητα, που ισχύει σε παγκόσμιο επίπεδο και όχι μόνο ευρωπαϊκό επίπεδο. Μια πραγματικότητα, που θα πρέπει να προβληματίσει ιδιαίτερα την Κύπρο, που ως μέλος της ΕΕ, επηρεάζεται παντοιοτρόπως από τις αποφάσεις του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών.

Ο Γάλλος Πρόεδρος, επίσης, κάλεσε τους μασόνους να γίνουν «φύλακες του κοσμικού κράτους», απέναντι στην «παγίδα της ερμηνείας που βασίζεται στην ταυτότητα».

«Σας ζητώ να γίνετε πρεσβευτές του κοσμικού κράτους», να δείξετε, ότι ο νόμος του 1905 «δεν είναι νόμος αποκλεισμού, αλλά συνάθροισης», να «επαναλαμβάνετε συνεχώς, ότι η μόνη λέξη που ταιριάζει στο κοσμικό κράτος είναι αυτή της ελευθερίας», ανέφερε ο Μακρόν.

«Η κοσμική Γαλλία είναι η φυσική κόρη της Δημοκρατίας. Ας είμαστε προσεκτικοί στην παγίδα, που ετοιμάζουν όσοι θα ήθελαν να ερμηνεύσουν τον νόμο με όρους ταυτότητας, με το πρόσχημα της εκκοσμίκευσης της κοινωνίας, με μοναδικό στόχο την επίθεση σε θρησκείες και πεποιθήσεις, ιδίως στο όνομα της υποτιθέμενης ασυμβατότητάς τους με τις αξίες της δημοκρατίας», δήλωσε ο Πρόεδρος της Γαλλίας ενώπιον υψηλόβαθμων μασόνων.

Με την ομιλία του αυτή, ο Εμμ. Μακρόν καλεί τους μασόνους της Γαλλίας να υποστηρίξουν την πολιτική του για τον πολυπολιτισμικό χαρακτήρα της γαλλικής κοινωνίας, δείχνοντας ανοχή στο ισλαμικό και εβραϊκό στοιχείο της χώρας.

Ο Εμμ. Μακρόν οφείλει την πολιτική του ανέλιξη στον Οίκο Ρότσιλντ, του οποίου υπήρξε υπάλληλος. Εργάστηκε ως επενδυτικός τραπεζίτης στον χρηματoπιστωτικό κολοσσό «Rothschild». Έτσι, εξηγείται και η μανία του εναντίον της Ρωσίας και του Πούτιν, αφού, όπως είναι γνωστό, ο Βλ. Πούτιν μόλις ανέλαβε την εξουσία στη Ρωσία, έδιωξε από την Ρωσική Κεντρική Τράπεζα τον Ρότσιλντ, που ήλεγχε το τραπεζικό σύστημα της χώρας.

Ο Macron συμμετείχε στη συνάντηση της Λέσχης Bilderberg, η οποία πραγματοποιήθηκε στην Κοπεγχάγη από 31 Μαΐου έως 1 Ιουνίου του 2014. Ο Macron, ήταν παρών ως σύμβουλος του Francois Hollande, Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας.

Να σημειώσουμε, ότι οι πληροφορίες για την ομιλία του Προέδρου της Γαλλίας προέρχονται από το γαλλικό μέσο (BFMTV). Όπως αναφέρει, αυτή είναι η πρώτη επίσκεψη Γάλλου Προέδρου στην Μεγάλη Τεκτονική Στοά της Γαλλίας, που αποτελεί το δεύτερο μασονικό Ίδρυμα στη Γαλλία, μετά την Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας. Η Μεγάλη Τεκτονική Στοά έχει 32.000 μέλη, έναντι 55.000 της Μεγάλης Ανατολής.

Να αναφέρουμε τέλος, ότι ο Γαλλολιβανέζος δισεκατομμυριούχος Ροντόλφ Σααντέ έχει εξαγοράσει τον τηλεοπτικό σταθμό BFMTV (την Altice Media, η οποία περιλαμβάνει τον ενημερωτικό τηλεοπτικό σταθμό BFMTV), αντί €1,55 δισ., από τον Γαλλοϊσραηλίτη Πατρίκ Ντραΐ.

Πηγή: https://trelogiannis.blogspot.com/2025/06/blog-post_861.html

Σημείωση –  Οἱ πληροφορίες σχετικὰ μὲ τίς περικοπὲς τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Εὐαγγελίων, ἀντλοῦνται ἐκ τῶν Τυπικῶν Διατάξεων τῆς Ἐκκλησίας Κύπρου.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΕΙΡΑΣ (ΤΡΙΤΗ Β΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ)
Πρὸς Ρωμαίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα
4: 4-12

Ἀδελφοί, τῷ ἐργαζομένῳ ὁ μισθὸς οὐ λογίζεται κατὰ χάριν, ἀλλὰ κατὰ ὀφείλημα· τῷ δὲ μὴ ἐργαζομένῳ, πιστεύοντι δὲ ἐπὶ τὸν δικαιοῦντα τὸν ἀσεβῆ λογίζεται ἡ πίστις αὐτοῦ εἰς δικαιοσύνην, καθάπερ καὶ Δαυῒδ λέγει τὸν μακαρισμὸν τοῦ ἀνθρώπου ᾧ ὁ Θεὸς λογίζεται δικαιοσύνην χωρὶς ἔργων· «Μακάριοι ὧν ἀφέθησαν αἱ ἀνομίαι καὶ ὧν ἐπεκαλύφθησαν αἱ ἁμαρτίαι· μακάριος ἀνὴρ ᾧ οὐ μὴ λογίσηται Κύριος ἁμαρτίαν». Ὁ μακαρισμὸς οὖν οὗτος ἐπὶ τὴν περιτομὴν ἢ καὶ ἐπὶ τὴν ἀκροβυστίαν; Λέγομεν γὰρ ὅτι ἐλογίσθη τῷ ᾿Αβραὰμ ἡ πίστις εἰς δικαιοσύνην. Πῶς οὖν ἐλογίσθη; Ἐν περιτομῇ ὄντι ἢ ἐν ἀκροβυστίᾳ; Οὐκ ἐν περιτομῇ, ἀλλ᾿ ἐν ἀκροβυστίᾳ· καὶ σημεῖον ἔλαβε περιτομῆς, σφραγῖδα τῆς δικαιοσύνης τῆς πίστεως τῆς ἐν τῇ ἀκροβυστίᾳ, εἰς τὸ εἶναι αὐτὸν πατέρα πάντων τῶν πιστευόντων δι᾿ ἀκροβυστίας, εἰς τὸ λογισθῆναι καὶ αὐτοῖς τὴν δικαιοσύνην, καὶ πατέρα περιτομῆς τοῖς οὐκ ἐκ περιτομῆς μόνον, ἀλλὰ καὶ τοῖς στοιχοῦσι τοῖς ἴχνεσι τῆς ἐν τῇ ἀκροβυστίᾳ πίστεως τοῦ πατρὸς ἡμῶν ᾿Αβραάμ.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΓΙΟΥ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (ΑΓΙΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΜΑΝΟΥΗΛ, ΣΑΒΕΛ ΚΑΙ ΙΣΜΑΗΛ)
Πρὸς Ἐφεσίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα
6: 10-17

Ἀδελφοί, ἐνδυναμοῦσθε ἐν Κυρίῳ καὶ ἐν τῷ κράτει τῆς ἰσχύος αὐτοῦ. Ἐνδύσασθε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸ δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι πρὸς τὰς μεθοδείας τοῦ διαβόλου· ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις. Διὰ τοῦτο ἀναλάβετε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ, ἵνα δυνηθῆτε ἀντιστῆναι ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ πονηρᾷ καὶ ἅπαντα κατεργασάμενοι στῆναι. Στῆτε οὖν περιζωσάμενοι τὴν ὀσφὺν ὑμῶν ἐν ἀληθείᾳ, καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν θώρακα τῆς δικαιοσύνης, καὶ ὑποδησάμενοι τοὺς πόδας ἐν ἑτοιμασίᾳ τοῦ Εὐαγγελίου τῆς εἰρήνης, ἐν πᾶσιν ἀναλαβόντες τὸν θυρεὸν τῆς πίστεως, ἐν ᾧ δυνήσεσθε πάντα τὰ βέλη τοῦ πονηροῦ τὰ πεπυρωμένα σβέσαι· καὶ τὴν περικεφαλαίαν τοῦ σωτηρίου δέξασθε, καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος, ὅ ἐστι ῥῆμα Θεοῦ.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΕΙΡΑΣ (ΤΡΙΤΗ Β΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ)
Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον
7: 15-21

Εἶπεν ὁ Κύριος · Προσέχετε ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτων, ἔσωθεν δέ εἰσιν λύκοι ἅρπαγες. ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς· μήτι συλλέγουσιν ἀπὸ ἀκανθῶν σταφυλὴν ἢ ἀπὸ τριβόλων σῦκα; οὕτω πᾶν δένδρον ἀγαθὸν καρποὺς καλοὺς ποιεῖ, τὸ δὲ σαπρὸν δένδρον καρποὺς πονηροὺς ποιεῖ· οὐ δύναται δένδρον ἀγαθὸν καρποὺς πονηροὺς ποιεῖν, οὐδὲ δένδρον σαπρὸν καρποὺς καλοὺς ποιεῖν. πᾶν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται. ἄρα γε ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς. Οὐ πᾶς ὁ λέγων μοι, Κύριε Κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἀλλ’ ὁ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν τοῖς οὐρανοῖς.

Για τα προηγούμενα αποστολικά και ευαγγελικά αναγνώσματα πατήστε εδώ