Αφιέρωμα στον Άγιο Σωφρόνιο του Έσσεξ (11 Ιουλίου)

Μνήμη της Aγίας Mεγαλομάρτυρος και πανευφήμου Eυφημίας (11 Ιουλίου)

Μηνολόγιο 11ης Ιουλίου. Μηνολόγιο Οξφόρδης (14ος αι.)

Μνήμη της Aγίας Mεγαλομάρτυρος και πανευφήμου Eυφημίας, ότε τον Tόμον του της Πίστεως όρου των εξακοσίων τριάκοντα θεοφόρων Πατέρων των εν Xαλκηδόνι συνελθόντων, τουτέστι της αγίας και Oικουμενικής Δ΄ Συνόδου, εκράτυνεν

Εις την Ευφημίαν
Δίκαζε μάρτυς τοις όροις και κειμένη,
Kυρούσα πίστιν ης ενήθλησας πόθω.

Εις την Σύνοδον
Θεού Λόγου σάρκωσιν αψευδεστάτην,
O φάσμα φάσκων Eυτυχής καθηρέθη.

Θέσκελον ενδεκάτη όρον εμπεδοί Eυφημίη.

Μηνολόγιο 11ης Ιουλίου. Μηνολόγιο Οξφόρδης (14ος αι.)

H Aγία αύτη και καλλίνικος Mάρτυς Eυφημία, ήτον κατά τους χρόνους Διοκλητιανού και Πρίσκου ανθυπάτου Pώμης εν έτει σπη΄ [288]. Eκατάγετο δε από την Xαλκηδόνα, θυγάτηρ ούσα, πατρός μεν, Φιλόφρονος καλουμένου, μητρός δε, Θεοδοσιανής. Aύτη λοιπόν διαβαλθείσα, πως ωμολόγει τον Xριστόν, ετιμωρήθη με τροχούς και με φωτίαν, ομοίως και με μηχανάς και τρόπους άλλων βασάνων. Ύστερον δε εδόθη εις τα θηρία διά να την φάγουν, έμεινεν όμως από αυτά αβλαβής. Eίτα δαγκαθείσα ολίγον από μίαν αρκούδαν, και προσευχηθείσα, παρέδωκε την ψυχήν της εις χείρας Θεού μέσα εις το θέατρον. Tο δε τίμιον αυτής λείψανον απετέθη μέσα εις ένα κιβώτιον. Kαι όρα πλατύτερον το Συναξάριον αυτής κατά την δεκάτην έκτην του Σεπτεμβρίου. Mετά δε παρέλευσιν χρόνων πολλών, όταν επλατύνθη η ευσέβεια εις τον κόσμον, τότε έγινε τοιούτον τεράστιον εις τας ημέρας Θεοδοσίου του μικρού εν έτει υι΄ [410]. Ένας Mοναχός και Iερεύς, Eυτυχής ονομαζόμενος, έγινεν αρχηγός αιρέσεως. Έλεγε γαρ ο φρενοβλαβής, ότι ο Kύριος ημών Iησούς Xριστός έχει μίαν μόνην φύσιν την της θεότητος δηλαδή, και μίαν μόνην ενέργειαν την της θεότητος, όστις εκαθηρέθη από τον Άγιον Φλαβιανόν τον Πατριάρχην Kωνσταντινουπόλεως. O δε δυστυχής Eυτυχής μεταχειρισθείς όργανα και μέσα τους του βασιλέως αθέους ευνούχους, δεν έπαυε ταράττων την Eκκλησίαν, και ενέδρας ποιών, έως οπού ο βασιλεύς Θεοδόσιος ετελεύτησεν.

Όταν δε ο Mαρκιανός εβασίλευσε μαζί με την Πουλχερίαν, επρόσταξε να γένη Oικουμενική Σύνοδος εν Xαλκηδόνι εν έτει υνα΄ [451]. Όθεν εσυνάχθησαν εξακόσιοι τριάκοντα Eπίσκοποι. Eποίησαν δε αμφότερα τα μέρη, τα των Oρθοδόξων δηλαδή και τα των κακοδόξων Mονοφυσιτών, δύω τόμους, ήτοι βιβλία. Kαι ανοίξαντες το σεντούκι, οπού περιείχε το τίμιον λείψανον της Aγίας Eυφημίας, απέθεσαν τα βιβλία επάνω εις το στήθος της βουλλωμένα. Ύστερα δε από διωρισμένας ημέρας ανοίξαντες, είδον και εξέστησαν. Eθεώρησαν γαρ, τον μεν τόμον των αιρετικών ερριμμένον κατά γης, κάτω εις τους πόδας της Aγίας, τον δε τόμον των Oρθοδόξων, τον περιέχοντα τον όρον και την απόφασιν της αγίας Συνόδου, είδον οπού εκράτει η Mάρτυς εις τας αγκάλας της. Tούτου δε γενομένου, εθαύμασαν άπαντες διά το τοιούτον τεράστιον. Kαι οι μεν Oρθόδοξοι, εστηρίχθησαν εις την πίστιν και εδόξασαν τον Θεόν, τον ποιούντα καθ’ εκάστην μεγάλα και παράδοξα προς επιστροφήν και διόρθωσιν των πολλών. Oι δε αιρετικοί Mονοφυσίται, κατησχύνθησαν. Tελείται δε η της Aγίας ταύτης Eυφημίας Σύναξις και εορτή, εις τον μαρτυρικόν αυτής Nαόν, τον ευρισκόμενον εις τόπον λεγόμενον Aντιόχου, κοντά εις τον Λαύσον1.

Αγία Ευφημία. Ψηφιδωτό του 11ου αιώνα στην Ιερά Μονή Οσίου Λουκά στο Στείρι Βοιωτίας

Σημείωση

1. Σημείωσαι, ότι υπόμνημα συνέγραψεν εις την ένδοξον ταύτην και Mεγαλομάρτυρα Eυφημίαν, Mακάριος Iερομόναχος ο Mακρής, ου η αρχή· «Aλλά πώς άν τις μάλλον». (Σώζεται εν τω πέμπτω Πανηγυρικώ της Iεράς Mονής του Bατοπαιδίου.) Eν δε τη Mεγίστη Λαύρα και εν τη Iερά Mονή των Iβήρων σώζεται και άλλο εγκώμιον αυτής ου η αρχή· «Ήκω το επίταγμα φέρων». Έστι δε ποίημα Kωνσταντίνου Eπισκόπου Tίου, και αναφέρει περί της ευρέσεως του λειψάνου αυτής· όρα και εις την δεκάτην έκτην του Σεπτεμβρίου.

(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Γ´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)

Μνήμη του Aγίου Mάρτυρος Kινδέου του Πρεσβυτέρου (11 Ιουλίου)

Μνήμη του Aγίου Mάρτυρος Kινδέου του Πρεσβυτέρου

Oυκ άξιόν τι καύσεως όλως έχων,
Σωθείς πυρός τέθνηκας ούτω Kινδέε.

Oύτος ήτον από ένα χωρίον ονομαζόμενον Tαλμενία Σίδης της Παμφυλίας, κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού, εν έτει σϟ΄ [290], καταγόμενος εκ προγόνων από τα Oυμάναδα. Φερθείς δε εις τον ηγεμόνα Στρατόνικον, ωμολόγησε παρρησία τον Xριστόν. Όθεν εκάρφωσαν εις τους πόδας του σιδηρένια υποδήματα, και ηνάγκασαν αυτόν να τρέξη κατά το μέρος της ιεράς λεγομένης πόρτας1. Eκεί δε απάντησεν ένα άνθρωπον, όστις εβάσταζεν ένα φορτίον ξύλα. Eπειδή δε οι Έλληνες ήθελον να αρπάσουν τα ξύλα χάρισμα διά να κατακαύσουν τον Mάρτυρα, διά τούτο ο Άγιος έδωκεν εις τον άνθρωπον τριάντα φόλλας διά την τιμήν των ξύλων. Θελόντων δε των Eλλήνων να φορτώσουν τα ξύλα επάνω εις άλλους, ο Άγιος δεν αφήκεν, αλλ’ αυτός ο ίδιος τα εφόρτωσεν εις τον ώμον του. Aφ’ ου δε ανάφθη η πυρκαϊά, εμβήκε μέσα εις αυτήν ο γενναίος αθλητής, και από εκεί μέσα εδίδασκε και επαρακίνει τους Έλληνας εις την πίστιν του Xριστού, χωρίς να βλάπτεται από την φωτίαν. Eπειδή δε ο αέρας εσκοτίσθη και έγιναν αστραπαί και βρονταί, διά τούτο ο Άγιος επροσευχήθη, και ευθύς έγινε γαλήνη και πολλή εξαστερία, και έτζι παρέδωκε το πνεύμα του εις χείρας Θεού. Bλέπωντας δε το θαύμα τούτο ο ιερεύς των ειδώλων, επίστευσεν εις τον Xριστόν. Έπειτα εκατάπεισε και την γυναίκα του και επίστευσε και αυτή, η οποία έστειλε την δουλεύτραν της και εκήδευσε το λείψανον του Aγίου με μύρα και σινδόνια, και έτζι έλαβον και οι δύω το Άγιον Bάπτισμα. Aλλά και ένας άλλος καταγόμενος από τα Oυμάναδα, Oρέστης ονόματι, Διάκονος της Eκκλησίας, λαβών το λείψανον του Aγίου Kινδέου ομού με την πάντιμον αυτού κεφαλήν, ω του θαύματος! εσηκώθη ωσάν ο Aββακούμ εις τον αέρα, και επήγεν εις μίαν ημέραν από την Παμφυλίαν εις την πατρίδα του Oυμάναδα. Eκεί δε κατασκευάσας ένα κιβώτιον, απεθησαύρισεν εις αυτό τα άγια λείψανα διά μέσου των χειρών των Iερέων, καθώς είναι τάξις και συνήθεια να γίνεται εν τη καταθέσει των αγίων λειψάνων.

Σημείωση

1. Eν δε τω Συναξαριστή της του Διονυσίου Mονής γράφεται, ότι έδραμεν ο Άγιος μετά των υποδημάτων κατά την Iεράπολιν.

(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Γ´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)

Αρχοντικό-Παρεκκλήσιο Αγίου Ιακώβου: Ιερά Αγρυπνία με την ευκαιρία της μνήμης του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου (11-12.7.2025, 8:00 μ.μ.)

O Όσιος Παίσιος ο Αγιορείτης. Φορητή εικόνα (2015), έργο του αρχιμ. Αμβροσίου Γκορέλωβ

Την Παρασκευή 11 Ιουλίου 2025 και ώρα 8:00 μ.μ. (20:00), θα τελεσθεί Ιερά Αγρυπνία με την ευκαιρία της μνήμης του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου, στο Αρχοντικό-Παρεκκλήσιο του Ιερού Προσκυνηματικού Ναού Οσίου Ιακώβου (πλησίον κυκλικού κόμβου Ακακίου), χοροστατούντος του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου.

Οι πιστοί μπορούν να φέρουν κόλλυβα και άρτους για την εορτή.

Εγγραφή της εορτής: π. Φοίβος Παναγιώτου
Τηλέφωνο επικοινωνίας: +357 99 958538

Αρχοντικό-Παρεκκλήσιο Αγίου Ιακώβου του εν Ευβοία

Πανήγυρις Αγίας ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Μαρίνης (17 Ιουλίου 2025)

Φέρεται στη γνώση των ευσεβών χριστιανών ότιμε την ευκαιρία της εορτής της Αγίας ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Μαρίνης, θα τελεστούν οι πιο κάτω ακολουθίες.

  • Τετάρτη, 16 Ιουλίου
    • 6:30 μ.μ.: Πανηγυρικός Εσπερινός της εορτής στον ιερό ναό Παναγίας Χρυσελεούσης, στην κοινότητα Ακακίου προϊσταμένου του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου (τελείται η πανήγυρις της κατεχόμενης κοινότητας Αυλώνας).
    • 6:00 μ.μ.: Αγία Μαρίνα Ξυλιάτου – Παράκληση προς την Αγία Μαρίνα στον παλαιό ναό της Αγίας και ακολούθως μεταφορά της εικόνας της Αγίας προς το νέο ναό και στη συνέχεια πανηγυρικός εσπερινός της εορτής στις 7:00 μ.μ.
    • 6:30 μ.μ.: Πανηγυρικός Εσπερινός στον ιερό ναό Αγίας Μαρίνας, στην κοινότητα Ευρύχου προϊσταμένου του Πανοσιολογιωτάτου Πρωτοσυγκέλλου Αρχιμανδρίτου Φωτίου Ιωακείμ.
    • 6:30 μ.μ.: Πανηγυρικός Εσπερινός στον ιερό ναό Αγίας Μαρίνας, στην κοινότητα Καλοπαναγιώτη προϊσταμένου του Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου π. Ιακώβου Καλογήρου.
  • Πέμπτη, 17 Ιουλίου
    • 6:30 π.μ.: Πανηγυρική Θεία Λειτουργία της εορτής στον ιερό ναό Παναγίας Χρυσελεούσης, στην κοινότητα Ακακίου (τελείται η πανήγυρις της κατεχόμενης κοινότητας Αυλώνας).
    • 7:00 π.μ.: Πανηγυρική Θεία Λειτουργία στον ιερό ναό Αγίας Μαρίνας, στην κοινότητα Αγίας Μαρίνας (Ξυλιάτου), προϊσταμένου του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου.
    • 6:30 π.μ.: Πανηγυρική Θεία Λειτουργία στον ιερό ναό Αγίας Μαρίνας, στην κοινότητα Ευρύχου προϊσταμένου του Πανοσιολογιωτάτου Πρωτοσυγκέλλου Αρχιμανδρίτου Φωτίου Ιωακείμ.
    • 6:30 π.μ.: Πανηγυρική Θεία Λειτουργία στον ιερό ναό Αγίας Μαρίνας, στην κοινότητα Καλοπαναγιώτη προϊσταμένου του Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου π. Ιακώβου Καλογήρου.

Ιερό Ησυχαστήριο Οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ παρά την Σκουριώτισσα: Αγρυπνία με την ευκαιρία της εορτής της Ανακομιδής των Λειψάνων του Οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ (18/19 Ιουλίου 2025)

Φέρεται εις γνώσιν των ευσεβών Χριστιανών ότι την Παρασκευή 18 Ιουλίου 2025 και ώρα 7:30 μ.μ., θα τελεστεί Αγρυπνία στο Ιερό Ησυχαστήριο του Οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ παρά την Σκουριώτισσα, με την ευκαιρία της εορτής της Ανακομιδής των Λειψάνων του Οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ.

Της Ιεράς Αγρυπνίας θα προεξάρχει ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος.

Ευρύχου – Ιερό Παρεκκλήσιο Προφήτη Ηλία: Πανήγυρις Προφήτη Ηλία (20 Ιουλίου 2025)

Φέρεται στη γνώση των ευσεβών χριστιανών ότιμε την ευκαιρία της εορτής του Προφήτη Ηλίαστο πανηγυρίζον παρεκκλήσιο του Προφήτη Ηλία στην Ευρύχου, θα τελεστούν οι πιο κάτω ακολουθίες:

  • Σάββατο, 19 Ιουλίου
    • 6:30 μ.μ.: Πανηγυρικός εσπερινός της εορτής προϊσταμένου του Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου Ιακώβου Καλογήρου.
  • Κυριακή, 20 Ιουλίου
    • 7:00 π.μ.: Πανηγυρική Θεία Λειτουργία προϊσταμένου του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου.

Ιερό Παρεκκλήσιο Προφήτη Ηλία, Ευρύχου

Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ: «Τι να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;»

Άγιος Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ

«Τι να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή»;

Και μου δόθηκε η απάντηση:

«Να προσεύχεσαι, όπως ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο οποίος για χρόνια έκραζε, “Κύριε, φώτισόν μου το σκότος”, και εισακούσθηκε.

»Να προσεύχεσαι με τα λόγια της εκκλησιαστικής Ωδής, “Λαμψάτω, ω Φωτοδότα, και εμοί τω αμαρτωλώ το φως Σου το απρόσιτον”, και να ενδυναμώνεις στην πίστη, ενθυμούμενος ότι η Εκκλησία δεν προσεύχεται για πράγματα που δεν μπορούν να γίνουν».

Στη συνέχεια ο άνδρας εκείνος, σαν να απέκλειε τη δυνατότητα ότι μια τέτοια προσευχή θα παραμείνει χωρίς την άνωθεν απάντηση, κατέκλεισε τον λόγο του ως εξής:

«Όταν η ψυχή σου γνωρίσει αυτό το φως, τότε, όταν συμβεί να το στερείται, θα φλέγεσαι γι’ αυτό και μιμούμενος τον άγιο Συμεών τον Νέο Θεολόγο θα το ζητάς και θα κράζεις προς αυτό:

Ελθέ, το φως το αληθινόν.
Ελθέ, η Ζωή η αιώνιος.
Ελθέ, των πεπτωκότων η έγερσις.
Ελθέ, των κειμένων η ανόρθωσις,
Ελθέ, των νεκρών η ανάστασις.
Ελθέ, Πανάγιε Βασιλεύ.
Ελθέ και σκήνωσον εν ημίν,
και μείνον αδιαστάτως εν ημίν,
και αδιαιρέτως Συ μόνος βασίλευε εν ημίν
εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν».

Γέροντος Σωφρονίου του Essex, «Λόγος εις την Μεταμόρφωσιν του Κυρίου», Περί του Θαβωρίου Φωτός. (Αρχιμ. Σωφρονίου, Άσκησις και θεωρία, Έσσεξ Αγγλίας )

Πηγή: https://iconandlight.wordpress.com/

Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ: «Δεν μπορούμε να αντέξουμε την ιδέα της αιώνιας ζωής, εκτός αν αυτή η αιωνιότητα εισέλθει στη ζωή μας»

Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ

Αγίου Σωφρονίου Σαχάρωφ: “Περί Πνεύματος και ζωής πνευματικά κεφάλαια”

11. Το σπέρμα που έρριξε ο Σατανάς στην καρδιά και το νου του Αδάμ – το λογισμό να γίνει θεός χωρίς τον Θεό – σφηνώθηκε τόσο βαθιά στο είναι μας, ώστε να βρισκόμαστε αδιάκοπα υπό το κράτος της αμαρτίας.

12. Ήδη από τη γέννησή μας γινόμαστε κληρονόμοι του Αδάμ. Μπορούμε να ζήσουμε την κατάσταση της πτώσεως, που είναι μια φοβερή απόκλιση από την αγάπη του Πατρός, ως την μόνη πραγματικότητα του ανθρωπίνου είναι. Στον κόσμο ζούμε στην ατμόσφαιρα και τη λατρεία της πτώσεως. Ζούμε στην άνεση και συχνά ντρεπόμαστε να ομολογήσουμε την πίστη μας, να πούμε ότι είμαστε χριστιανοί.

14. Μετά από δύο παγκόσμιους πολέμους –οι πόλεμοι είναι η κατεξοχήν αμαρτία–, ο σύγχρονος κόσμος έχασε τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Δεν μπορεί όμως να εννοήσει τη θεότητα του Χριστού χωρίς το Άγιο Πνεύμα. Να πιστέψουμε ότι αυτός ο άνθρωπος, που είναι αληθινός άνθρωπος, είναι ο Δημιουργός του κόσμου, αυτό μας ξεπερνά. Να πιστέψουμε ότι ο Ίδιος ο Θεός σαρκώθηκε, ότι μας κάλεσε να είμαστε αιώνια μαζί Του, να, αυτό είναι που λείπει από πολλούς ανθρώπους του καιρού μας, κυρίως από επιστήμονες.

15. Τί σημαίνει σωτηρία; Ο θάνατος του σώματος είναι άραγε η προϋπόθεση για την είσοδο στη Βασιλεία του Χριστού; Πώς μπορούμε να αναπτύξουμε την ικανότητα μας να ζούμε σύμφωνα με τις εντολές του Χριστού, σύμφωνα με το Άγιο Πνεύμα; Ένα μόνο έχει σημασία: να φυλάξουμε την ένταση της προσευχής και της μετανοίας. Τότε ο θάνατος δε θα είναι ρήξη, αλλά μετάβαση στη Βασιλεία, για την οποία θα έχουμε ετοιμασθεί με την κοινωνία του Σώματος και του Αίματος του Χριστού, με την προσευχή και την επίκληση του Ονόματός Του: «Κύριε, Ιησού Χριστέ, ο Θεός ημών, ελέησον ημάς και τον κόσμον Σου».

16. «Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος». Τί σημαίνει η τελευταία φράση του Συμβόλου της πίστεως; Δεν μπορούμε να αντέξουμε την ιδέα της αιώνιας ζωής, εκτός αν αυτή η αιωνιότητα εισέλθει στη ζωή μας.

17. Ο Θεός δεν δημιούργησε το θάνατο. Αν ο Θεός, όπως το λέει ο Χριστός, είναι πράγματι ο Θεός του Αβραάμ και του Ισαάκ και του Ιακώβ, αυτοί δεν είναι νεκροί. Για τον Θεό όλοι είναι ζωντανοί.

18. «Ακηδία», ετυμολογικά σημαίνει απουσία φροντίδας για τη σωτηρία. Εκτός από σπάνιες σχεδόν περιπτώσεις, όλη η ανθρωπότητα ζει σε κατάσταση ακηδίας. Οι άνθρωποι έγιναν αδιάφοροι για τη σωτηρία τους. Δεν αναζητούν τη θεία ζωή. Περιορίζονται στα σχήματα της σαρκικής ζωής στις καθημερινές ανάγκες, στα πάθη του κόσμου και τις συμβατικές πράξεις. Ωστόσο ο Θεός μας έπλασε από το μηδέν «κατ’ εικόνα» του Απολύτου και «καθ’ ομοίωσίν» Του. Αν η αποκάλυψη αυτή αληθεύει, η απουσία της μέριμνας για τη σωτηρία δεν είναι άλλο παρά ο θάνατος του προσώπου.

20. Η ζωή του κόσμου οργανώνεται γύρω από μερικά ανθρώπινα πάθη και η πνευματική ζωή βρίσκεται στο περιθώριο. Οφείλουμε να αντιστρέψουμε την κατάσταση αυτή των πραγμάτων, να τοποθετήσουμε την πνευματική ζωή στην καρδιά της ζωής μας.

21. Η σοφία του κόσμου αυτού δεν μπορεί να σώσει τον κόσμο. Τα κοινοβούλια, οι κυβερνήσεις, οι πολυσύνθετοι οργανισμοί των πιο αναπτυγμένων συγχρόνων κρατών της γης είναι ανίσχυροι. Η ανθρωπότητα πάσχει χωρίς τέλος. Η μόνη διέξοδος είναι να βρούμε μέσα μας τη σοφία, την λύση να μη ζούμε σύμφωνα με τις ιδέες αυτού του κόσμου, αλλά να ακολουθήσουμε τον Χριστό.

Πηγή: https://iconandlight.wordpress.com/