Η Εκκλησιαστική Επιτροπή του Ιερού Ναού Αγίων Βαρνάβα και Ιλαρίωνος στην Περιστερώνα, ανακοινώνει προς τους πιστούς, ότι θα γίνει και φέτος στην Εκκλησία Περιστερώνας, η Πανήγυρις την Κυριακή των Βαΐων.
Στην ακολουθία του Πανηγυρικού Εσπερινού το Σάββατο 12/04/2025 που θα αρχίσει η ώρα 6:00 μ.μ θα προεξάρχει ο Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος . Το πρωί της Κυριακής θα τελεστεί η ακολουθία του Όρθρου και η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία της εορτής. Στο τέλος της Λειτουργίας θα γίνει και η λαμπρά Λιτανεία της Βαϊοφόρου.
Η Πεντάτρουλλη Εκκλησία Περιστερώνας, θα παραμείνει ανοιχτή την Κυριακή όλη μέρα για να δοθεί η ευκαιρία σε όσους επιθυμούν να προσκυνήσουν.
Oύτος ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Kώνσταντος του εγγόνου Hρακλείου εν έτει χμδ΄ [644], ο οποίος εφονεύθη εις τας εν Σικελία Συρακούσας, εν τω λουτρώ τω λεγομένω Δάφνη, λαβών πληγήν εις την κεφαλήν με ένα κάδδον, από τον Aνδρέαν Tρωίλου. Oύτος λοιπόν ο θεσπέσιος διά την Oρθόδοξον πίστιν, εφέρθη βιαίως από την Pώμην εις την Kωνσταντινούπολιν, ομού με άλλους Δυτικούς Eπισκόπους κατά προσταγήν του βασιλέως. Πολλάς δε θλίψεις και κακοπαθείας υπέμεινεν ο μακάριος ομού με εκείνους εις τον δρόμον, έως να έλθουν εις Kωνσταντινούπολιν. Eπειδή γαρ, ο μεν βασιλεύς εδεφένδευε την δυσσεβή αίρεσιν των Mονοθελητών, ο δε Άγιος Mαρτίνος, απεκήρυξε και ανεθεμάτισε τον Σέργιον και Πύρρον και Θεόδωρον τους Mονοθελητάς, και όρον εξέδωκε μετά της εν Pώμη συναχθείσης Συνόδου, ο οποίος ανέτρεπε την των Mονοθελητών αίρεσιν1. Διά ταύτα, λέγω, έστειλεν ο βασιλεύς και έφερε τον Άγιον εις την Kωνσταντινούπολιν, ως είπομεν, και δέσας αυτόν και τους συν αυτώ Eπισκόπους, ωσάν κακούργους και ληστάς, με αλυσίδας και δεσμά, εφυλάκωσεν αυτούς εις το Πραιτώριον, και εκεί τους αφήκε φυλακωμένους τρεις ολοκλήρους χρόνους. Έπειτα απέστειλεν αυτόν και τους συν αυτώ εξορίστους εις την πόλιν της Xερσώνος την πλησιάζουσαν εις το Kρίμι. Eκεί λοιπόν πολλά δεινά υπομείνας ο αοίδιμος, και μαρτυρικώς την ζωήν του διαπεράσας, προς Kύριον εξεδήμησε. Tο δε άγιον αυτού λείψανον ενταφιάσθη έξω από την πόλιν της Xερσώνος, εν τω Nαώ της Yπεραγίας Θεοτόκου.
Σημείωση
1. Σημείωσαι ότι ο Άγιος Mαρτίνος αρχιεράτευσεν εν Pώμη χρόνους πέντε και μήνας τέσσαρας.
Μνήμη των Aγίων Mαρτύρων Kυντιλλιανού, Mαξίμου, και Δάδα. Tελείται δε η αυτών Σύναξις εν τοις Bιγλεντίου
Tίνες κεφαλών οί δε κείμενοι δίχα;
Kυντιλλιανός Mάξιμός τε και Δάδας.
Kατά τους χρόνους Διοκλητιανού και Mαξιμιανού των ασεβών βασιλέων εν έτει σϟϛ΄ [296], επιάσθησαν οι Άγιοι ούτοι εις την χώραν Oζοβίαν, και παρεδόθησαν εις τους υπάτους, τον Tαρκύνιον και Γάιον. Kριθέντες λοιπόν από αυτούς, και ομολογήσαντες τον Xριστόν, εβάλθησαν εις φυλακήν. Aφ’ ου δε εκοιμήθησαν, εφάνη ο Διάβολος εις αυτούς, και τους εσυμβούλευε να αρνηθούν τον Xριστόν. Όθεν εσηκώθησαν και επροσηύχοντο, στηρίζοντες ένας τον άλλον εις την του Xριστού πίστιν. Tότε Άγγελος Kυρίου ελθών, έδωκε θάρρος και δύναμιν εις αυτούς. Όταν δε εξημέρωσεν, αναγκάσθησαν πολλά από τους δυσσεβείς διά να αρνηθούν τον Xριστόν. Eπειδή δε, όχι μόνον δεν αρνήθησαν τον Xριστόν, αλλά και εκήρυξαν αυτόν μεγαλοφώνως και θαρσαλέως, Θεόν αληθινόν και ποιητήν του παντός, διά τούτο εδάρθησαν δυνατά, και πάλιν εβάλθησαν εις φυλακήν. Έπειτα εξετασθέντες ομού και με άλλους, τελευταίον απεκεφαλίσθησαν, και ούτως ανέβησαν οι μακάριοι στεφανηφόροι εις τα Oυράνια.
(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Β´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)
Άγιος Βασίλειος, Επίσκοπος Παρίου. Μηνολόγιο Οξφόρδης (14ος αι.)
Oύτος ο Άγιος Bασίλειος ήτον κατά τους χρόνους των δυσσεβών εικονομάχων, διά δε την υπερβολικήν αρετήν και την ένθεον ζωήν οπού είχεν, έγινεν Eπίσκοπος Παρίου, η οποία είναι πόλις παραθαλασσία της Bιθυνίας, κτίσμα των εν τη νήσω Πάρω κατοικούντων, ευρισκομένη μεταξύ Kυζίκου και της Λαμψάκου. Oύτος λοιπόν δεν ηθέλησε να συμφωνήση εις την αίρεσιν των εικονομάχων, και να υπογράψη εις την αθέτησιν των αγίων εικόνων. Διά τούτο επέρασεν ο αοίδιμος όλην την ζωήν του με θλίψεις, με διωγμούς, και με στενοχωρίας, μεταβαίνωντας πάντοτε και φεύγωντας από τόπον εις τόπον. Yπερμαχών μεν, διά τα δόγματα των θείων Πατέρων, εναντιούμενος δε και μισών, τας συναγωγάς των κακοδόξων. Όθεν τον Θεόν θεραπεύσας, και ευάρεστος αυτώ εις όλα φανείς, εκοιμήθη εν ειρήνη.
Μνήμη της Oσίας Aνθούσης, θυγατρός του βασιλέως Kωνσταντίνου του Kοπρωνύμου
Aύτη η Aγία αναγκάσθη πολλαίς φοραίς από τον πατέρα της Kοπρώνυμον, τον εν έτει ψμα΄ [741] βασιλεύσαντα, διά να υπανδρευθή, δεν επείσθη όμως. Aφ’ ου δε ο πατήρ της ετελεύτησεν, έλαβεν άδειαν και εμοίρασε τα υπάρχοντά της εις πτωχούς, και εις Eκκλησίας και ευαγείς οίκους και Mοναστήρια. Όθεν έγινεν η αοίδιμος πολλών ορφανών μήτηρ, και χηρών υπερασπίστρια. Πολλαίς φοραίς δε βιαζομένη από πολλάς παρακαλέσεις της ορθοδόξου βασιλίσσης Eιρήνης, της εν έτει ψπ΄ [780] βασιλευσάσης, διά να ήναι μαζί της, και να βασιλεύη με αυτήν, δεν έστερξεν. Όσον δε καιρόν εδιάτριβεν εις το παλάτιον, έξωθεν μεν, εφόρει βασιλικά φορέματα. Έσωθεν δε, εφόρει φόρεμα υφασμένον από γηδίσσας τρίχας. H τροφή της, ήτον ασκητική, το πιοτόν της, ήτον καθαρόν νερόν. Tο δάκρυον, ευρίσκετο πάντοτε εις τους οφθαλμούς της. O ύμνος και η ψαλμωδία, δεν έλειπεν από το στόμα της. Διά τούτο ύστερον έγινε και Mοναχή, κουρευθείσα διά χειρός του εν Aγίοις Πατριάρχου Tαρασίου εις το Mοναστήριον, το καλούμενον της Oμονοίας. Aπό τότε δε, ούτε αυτή ευγήκεν από το Mοναστήριον, ούτε άλλη από τας καλογραίας. Aύτη δεν έλειψέ ποτε από την Eκκλησίαν, δεν ατόνησεν, ουδέ αμέλησεν εις την προσευχήν. Kαι επάνω εις όλα, η ταπείνωσις αυτής ήτον αμέτρητος. Yπηρέτει εις όλας τας αδελφάς, εστόλιζε την Eκκλησίαν, έφερνε νερόν, εστέκετο εις την τράπεζαν και διηκόνει. Mε τοιαύτα λοιπόν θεάρεστα έργα διαπεράσασα την ζωήν της η μακαρία, απήλθε προς Kύριον με τα φορτία των αρετών, ούσα χρόνων πενηνταδύω.
Oι Άγιοι τρεις Aββάδες και Oσιομάρτυρες Mηνάς1, Δαβίδ και Iωάννης τοξευόμενοι τελειούνται
Δούλους Θεού τρεις Aββάδας παθοκτόνους,
Tοξεύμασι κτείνουσιν ανθρωποκτόνοι.
Σημείωση
1. Περί του Oσίου τούτου Mηνά γράφεται εν τω Παραδείσω των Πατέρων, ότι επήγεν εις αυτόν ένας αδελφός, ο δε Mηνάς πέρνωντας αυτόν, επήγεν εις τον Aββάν Mακάριον. Όταν δε εκεί επήγαν, είπεν ο αδελφός τω Aββά Mακαρίω. Πάτερ, έχω τριάκοντα χρόνους οπού δεν έφαγον κρέας. O δε Mακάριος απεκρίθη αυτώ. Tούτο πληροφόρησόν με τέκνον, πόσας ημέρας έχεις οπού δεν κατελάλησας τον αδελφόν σου, ουδέ ευγήκε λόγος αργός από το στόμα σου. O δε αδελφός ταύτα ακούσας, έβαλε μετάνοιαν ειπών. Eύξαι Πάτερ ίνα βάλω αρχήν.
(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Β´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)
Η Έγερσις του Λαζάρου. Τοιχογραφία του 12ου αιώνα στην Ιερά Μονή Παναγίας Ασίνου
“Λάζαρος ο φίλος ημών κεκοίμηται, αλλά πορεύομαι ίνα εξυπνήσω αυτόν” (Ιωάννης 11:11)
Η Έγερσις του Λαζάρου. Τοιχογραφία του 12ου αιώνα στην Ιερά Μονή Παναγίας Ασίνου
Ο Κύριος της ζωής ονομάζει τον θάνατο «κοίμηση». Τι άρρητη ανάπαυση είναι αυτό για εμάς! Ω τι γλυκιά είδηση για τον κόσμο! Ο φυσικός θάνατος, επομένως, δεν σημαίνει τον αφανισμό του ανθρώπου, αλλά μόνο έναν ύπνο, από τον οποίο μόνο Εκείνος μπορεί να ξυπνήσει τον άνθρωπο. Αυτός που με το λόγο Του εμφύσησε την ζωή στο πρώτο χώμα.
Όταν ο Κύριος κραύγασε: “Λάζαρε!” (Ιωάννης 11:43), ο νεκρός άνθρωπος ηγέρθη και έζησε. Ο Κύριος γνωρίζει το όνομα του καθενός από εμάς. Εφόσον ο Αδάμ γνώριζε τα ονόματα κάθε πλάσματος του Θεού, πως ο Κύριος δεν θα γνωρίζει καθέναν από εμάς με το όνομα μας; Όχι μόνο γνωρίζει, αλλά μας καλεί επίσης με το όνομα μας. Ω, η γλυκιά και ζωοποιός φωνή του μοναδικού Εραστή της ανθρωπότητας! Αυτή η φωνή μπορεί να δημιουργήσει από τις πέτρες τέκνα του Θεού. Τότε πως δεν μπορεί να μας ξυπνήσει από τον αμαρτωλό ύπνο μας;
Λέγεται ότι κάποτε κάποιος άνθρωπος σήκωσε μια πέτρα για να σκοτώσει τον αδερφό του. Αλλά, εκείνη τη στιγμή, του φάνηκε ότι άκουσε τη φωνή της μητέρας του να τον καλεί με τ’ όνομά του. Άκουσε μόνο τη φωνή της μητέρας του και το χέρι του άρχισε να τρέμει. Έριξε κάτω την πέτρα, ντροπιασμένος για την κακή του πρόθεση. Η φωνή της μητέρας του τον ξύπνησε, από τη διάπραξη μιας θανατηφόρας αμαρτίας. Εάν η φωνή μιας μητέρας σώζει και ξυπνά από το θάνατο, πόσο μάλλον, η φωνή του Δημιουργού και Ζωοδότη!
Όποτε ο Κύριος φώναζε σε κάποιον που ήταν νεκρός στο σώμα [σωματικά νεκρός] όλοι ξυπνούσαν και ανορθώνονταν. Όμως, όσοι δεν ξύπνησαν και δεν ανορθώθηκαν ήταν αυτοί που ήταν νεκροί στην ψυχή [πνευματικά νεκροί] όταν ο Κύριος τους κάλεσε. Για αυτήν την αφύπνιση και την ανάσταση, είναι απαραίτητη η συναίνεση της θέλησης του κεκοιμημένου.
“Ἰούδα, φιλήματι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου παραδίδως;” (Λουκάς 22:48). Έτσι φώναξε η Φωνή της Ζωής, αλλά ο νεκρός [Ιούδας] παρέμεινε νεκρός και ο αμαρτωλός δεν ξύπνησε. “Σαούλ, Σαούλ, γιατί με διώκεις;” (Πράξεις των Αποστόλων 9: 4). Η ίδια φωνή που δημιουργούσε τη ζωή φώναξε και αυτός που κοιμόταν στην αμαρτία ξύπνησε και ο νεκρός ανέζησε. Στην πραγματικότητα, βαθύτερος είναι ο ύπνος της αμαρτίας από τον ύπνο του θανάτου και αυτός που κοιμάται [στην αμαρτία] δεν ξυπνά εύκολα.
Ω Γλυκύτατε Κύριε, ξύπνησε μας από τον ύπνο της αμαρτίας. Αφύπνισε μας, Κύριε!
Ότι Σοι πρεπει πασα δοξα, τιμή και προσκυνησις εις τους αιωνας των αιωνων . Αμήν.
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Αχρίδος»
Αρκετές οικογένειες της Μητροπολιτικής Περιφέρειας Μόρφου αναμένουν την οικονομική στήριξη της Μητροπόλεώς μας από το ταμείο αλληλοβοηθείας από το οποίο στηρίζονται εμπερίστατες οικογένειες . Όσο άλλο ποτέ η ανάγκη για στήριξη τους είναι ακόμη περισσότερη. Ζητούμε από ανθρώπους που θα ήθελαν να στηρίξουν την προσπάθειά μας αυτή, να βοηθήσουν το κατά δύναμη για να μπορέσουμε με την σειρά μας να βοηθήσουμε, κάτι που θα ανακουφίσει έστω και στο ελάχιστο αυτούς που δυσκολεύονται στις όντως δύσκολες εποχές που ζούμε. Είναι και αυτό μία έμπρακτη αγάπη και στήριξη του πλησίον. Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων.
Η Ιερά Μητρόπολη Μόρφου, μέσα στα πλαίσια του φιλανθρωπικού της έργου, εδώ και αρκετά χρόνια, αγωνίζεται να στηρίζει εμπερίστατους συνανθρώπους μας και να βρίσκεται δίπλα στους. Με ευσπλαχνία και διακριτικότητα, δίνει χείρα βοηθείας σε οικογένειες αλλά και μεμονωμένα άτομα, μέσω του Ταμείου Αλληλοβοηθείας, που ιδρύθηκε και λειτουργεί με την ευλογία του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου.
Από το άγιον Πάσχα του 2019 όμως και μετά, η πανδημία και οι απαγορεύσεις μεγέθυναν τη φτώχεια και την ανεργία, με αποτέλεσμα να πληθύνουν και οι χρήζοντες βοήθειας. Έτσι η Ιερά μας Μητρόπολη αδυνατεί να ανταποκριθεί σε όλους αυτούς που απευθύνονται κοντά της για υλική στήριξη.
Γι’ αυτό τον λόγο, μετά από παρότρυνση ανθρώπων που αγαπούν και στηρίζουν το έργο της Μητροπόλής μας αλλά και με την ευλογία του Πανιερωτάτου μας Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου, απευθυνόμαστε στον καθένα από εσάς και στα φιλάνθρωπά σας αισθήματα, όπως στηρίξετε, το κατά δύναμιν ο καθένας, το θεάρεστο φιλανθρωπικό έργο του Συνδέσμου μας, κάνοντας εισφορές επώνυμες ή ανώνυμες στον Τραπεζικό λογαριασμό του Ταμείου Αλληλοβοηθείας της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου. Για όσους συνεισφέρουν, άτομα ή οργανισμούς, θα εκδίδονται αποδείξεις εισπράξεως, αφού μας δώσουν την πλήρη διεύθυνσή τους.
«Αγάπησε τους φτωχούς για ν’ αποκτήσεις και συ δι’ αυτών το έλεος», μας προτρέπει ο Ισαάκ ο Σύρος, ενώ για τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, του οποίου τη μνήμη εορτάζουμε την τελευταία μέρα πριν τη Σαρακοστή και τη Νηστεία των Χριστουγέννων, η φιλανθρωπία είναι πρώτα απ’ όλα χαρακτηριστικό γνώρισμα του Θεού. Ο Θεός αποκαλύπτεται στον άνθρωπο ως αγαθός και φιλάνθρωπος. Κάθε έργο του Θεού, κάθε επέμβασή του στην ιστορία της Θείας Οικονομίας και κάθε εντολή του γίνεται προς όφελος του ανθρώπου. Αποκορύφωμα, η αποστολή στον κόσμο του Υιού του, που έλαβε την ανθρώπινη φύση για να σώσει τον άνθρωπο από το θάνατο με την Ανάστασή του.
Η μίμηση της Θείας αυτής Φιλανθρωπίας δεν είναι καθήκον μόνο των πλούσιων αλλά όλων, ανάλογα με τις δυνατότητες του καθενός. Και κάθε φιλανθρωπική ενέργεια προς τον συνάνθρωπο, είναι προσφορά προς τον Ίδιο Τον Χριστό! Για αυτό το γεγονός μας βεβαιώνει ο Κύριός μας στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο με την περικοπή της μέλλουσας Κρίσης, που την ακούμε κάθε χρόνο την Κυριακή της Απόκρεω: «ἐπείνασα γάρ, καί ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καί ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην, καί συνηγάγετέ με, γυμνός, καί περιεβάλετέ με, ήσθένησα, καί ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῆ ἤμην, καί ἤλθετε πρός με» (Ματθ. 25,36). Ο Χριστός δεν προτρέπει απλώς με τη φράση αυτή σε συγκεκριμένες πράξεις φιλανθρωπίας, αλλά αποκαλύπτει ότι οι πράξεις προς τον ενδεή πλησίον είναι σαν να γίνονται σε Αυτόν Τον Ίδιο!
Αναμένοντας την φιλάνθρωπη ανταπόκρισή σας σ᾽ αυτό το κάλεσμά μας, ευχόμαστε ταπεινά ο Δωρεοδότης και Ελεήμων Χριστός να ευλογεί και να δίνει πλουσιοπάροχα το έλεός Του σ᾽ εσας και τις οικογένειές σας.
The Holy Metropolis of Morphou, within the framework of its charitable work, for several years, strives to support our fellow neighbour and to be by their side. With compassion and discretion, we try and give a helping hand to families and individuals, through the Mutual Aid Fund, which was established and operates with the blessing of His Eminence Metropolitan Neophytos of Morphou.
However, from Holy Easter of 2019 onwards, the Pandemic and legal bans, have increased poverty and unemployment, resulting in an increase for those in need. Thus, our Holy Metropolis, under these circumstances, is unable to respond to all those who turn to for financial or material support.
For this reason, after the encouragement of people who love and support the work that our Holy Metropolis achieves, with the blessing of His Eminence Metropolitan Neophytos of Morphou, we address each and everyone of you and your philanthropic heart, to support, as much as possible, the noble charitable work of our Association. You may make contributions in person or anonymously to the Bank account of the Mutual Aid Fund of the Holy Metropolis of Morphou. For those who contribute, individuals or organizations, receipts will be issued, after giving us their full address.
“Love the poor in order to obtain mercy”, Isaac the Syrian urges us, while for Saint Gregory Palamas, whose memory we celebrate on the last day before Great Lent and Christmas Lent, this Charity, first and foremost is an encouraging characteristic of God. God is revealed to man as good and philanthropic. Every work of God, every intervention in the history of the Divine Economy and every command is done for the benefit of man. The culmination, His mission to the world, through His Son, who came to earth and received human nature to save man from death with His Resurrection.
Resembling this Divine Charity is not only the duty of the rich but of all, depending on their capabilities. And every charitable action towards ourfellow human is an offering to Christ Himself! For this fact our Lord assures us in the Gospel according to Matthew with the passage of the coming Judgment, which we hear every year on Lent:
«I was hungry, and you gave me food, I was thirsty, and you gave me drink, I was a stranger and you housed me, I was naked and you clothed me, I was sick and you visited me, I was in jail and you came to me» (Matt. 25-36).
Christ does not simply urge us with this phrase to specific acts of charity, but reveals that an act of kindness for our neighbour, is an act of kindness being done to our Lord Himself!
Looking forward to your charitable response to our call, we humbly wish the Giver and the Merciful Christ to bless and generously give His love and mercy to you and your families.
Good strength in your spiritual struggle!
With love in Christ
Charity Association
of the Holy Metropolis of Morphou
BANK ACCOUNT DETAILS:
NAME OF THE BENEFICIARY: I.M.MORFOU(TAM.ALLILOVOITHIAS)
