Αρχική Blog Σελίδα 495

Ελπιδοφόρος Σωτηριάδης: Είναι τραγικό να απειλείται η φυσική επιβίωση των ανθρώπων για να εξαναγκαστούν να λάβουν ένα εμβόλιο…

Το πρόσωπο των ημερών στον «Πολίτη» για τον Μόρφου, τα εμβόλια, τα επεισόδια στο Σίγμα. Συνέντευξη στον Μιχάλη Σταύρου, 22/08/2021

«Δεν είμαι αντιεμβολιαστής» αναφέρει σε συνέντευξή του στον «Πολίτη» ο καθηγητής του Ανοικτού Πανεπιστημίου Ελπιδοφόρος Σωτηριάδης, από την άλλη ωστόσο υποστηρίζει πως η λήψη οποιουδήποτε εμβολίου είναι προσωπική υπόθεση του καθενός, αφού πρώτα ενημερωθεί υπεύθυνα για τα οφέλη και τους κινδύνους του εμβολίου

όπως πρέπει να κάνει ο καθένας για οποιαδήποτε πρόληψη ή θεραπεία. Ο καθηγητής που απασχόλησε πρόσφατα την κοινή γνώμη μετά τη σύλληψή του, εξαιτίας των επεισοδίων κατά τη διάρκεια διαδήλωσης στο Προεδρικό, υποστηρίζει στη συνέντευξή του που έγινε γραπτώς, ότι υπάρχουν και πολλές άλλες μορφές αντιμετώπισης της πανδημίας, τις οποίες απαριθμεί και καλεί την κυβέρνηση να τις υιοθετήσει. Και φυσικά, περιγράφει την κλινική κατάσταση του Μόρφου Νεόφυτου, αφού τον παρακολουθεί ως γιατρός του

Είναι καλά ο Μόρφου

Με βάση την πληροφόρησή μας είστε ένας από τους γιατρούς που παρακολουθούν τον Μόρφου Νεόφυτο, ο οποίος έχει προσβληθεί από τον κορωνοϊό. Ποια είναι η κατάστασή του;

Με τον Πανιερώτατο μητροπολίτη Μόρφου συνδέθηκα φιλικά από τα φοιτητικά μου χρόνια στην Αθήνα μέσω του Αγίου Γέροντα Ευμένιου Σαριδάκη. Από τότε μέχρι σήμερα, η σχέση μας έχει εξελιχθεί από φιλική σε πνευματική. Ευχαριστώ τον Πανιερώτατο για την αγάπη με την οποία με περιβάλλει. Δεν είμαι ο θεράποντας ιατρός του Πανιερώτατου. Στο πλαίσιο όμως της σχέσης μας, ο μητροπολίτης μου έχει ζητήσει να τον συμβουλεύσω για το θέμα του κορωνοϊού. Μέχρι σήμερα ο Πανιερώτατος είναι καλά στην υγεία του και ελπίζουμε και προσευχόμαστε να συνεχίσει την ανάρρωσή του χωρίς επιπλοκές. Το ίδιο ελπίζουμε και προσευχόμαστε για όσους έχουν προσβληθεί από τον κορωνοϊό και βρίσκονται είτε στο σπίτι είτε στα νοσοκομεία της πατρίδας μας αλλά και όπου γης.

Η ταμπέλα του αντιεμβολιαστή

Είστε αντιεμβολιαστής ή όχι;

Η ταμπέλα του αντιεμβολιαστή είναι μια κατάπτυστη συκοφαντία την οποία μου αποδίδουν διάφοροι ακόμα και δημόσια. Όπως έχω αναφέρει επανειλημμένα, είμαι από τους λίγους γιατρούς, ίσως ο μόνος γιατρός που έχει χορηγήσει τις περισσότερες χιλιάδες εμβόλια σε νοσηλευτές, ιατρούς και εργαζόμενους σε όλη την Κύπρο. Εδώ και 15 και πλέον χρόνια χορηγώ εμβόλια για τη γρίπη, την ηπατίτιδα, τον πνευμονιόκοκκο και πολλά άλλα, ενώ έχω ασχοληθεί με το θέμα των εμβολίων και ερευνητικά. Γι’ αυτό άλλωστε έχω επιστημονική άποψη για τα εμβόλια γενικά, όπως επίσης και για τα εμβόλια κατά του κορωνοϊού. Με την ερώτησή σας μου δίνετε την ευκαιρία να επαναλάβω ότι είμαι κάθετα αντίθετος σε οποιαδήποτε προσπάθεια άμεσης ή έμμεσης υποχρεωτικής επιβολής του εμβολιασμού η οποία παραβιάζει τις βασικές αρχές της βιοηθικής, τον κώδικα της Νυρεμβέργης, τη διεθνή σύμβαση του Οβιέδο η οποία έχει επικυρωθεί με νόμο της Κυπριακής Δημοκρατίας και επίσης παραβιάζει την ιατρική δεοντολογία. Η απόφαση του καθενός για οποιαδήποτε ιατρική παρεμβατική πράξη θα πρέπει να λαμβάνεται ελεύθερα μετά από υπεύθυνη ενημέρωση και χωρίς οποιοδήποτε οικονομικό ή άλλο εξαναγκασμό. Σ’ αυτό το σημείο θα ήθελα επίσης να κακίσω τις διάφορες «προσφορές» αγαθών και άλλων οικονομικών κινήτρων για την προώθηση του εμβολιασμού που έχουν δημοσιοποιηθεί στην Κύπρο. Δεν είναι τυχαίο ότι στο εξωτερικό οι «οικονομικές» προσφορές ή αν θέλετε τα κίνητρα για τον εμβολιασμό είναι ευτελή (μια μπίρα, ένα κομμάτι πίτσα κ.λπ.). Οι διεθνείς αρχές βιοηθικής δεν επιτρέπουν τη χρησιμοποίηση κινήτρων σημαντικού οικονομικού οφέλους για την προώθηση των εμβολίων διότι κάτι τέτοιο αποτελεί οικονομικό εξαναγκασμό (coercion) των ανθρώπων, κάτι το οποίο απαγορεύεται. Κατά την άποψή μου, θα πρέπει και η Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής Κύπρου να αξιολογήσει αυτό το θέμα των οικονομικών κινήτρων που προσφέρονται στην Κύπρο και να τοποθετηθεί δημόσια διότι αυτά ξεπερνούν κατά πολύ το όριο ενός απλού κινήτρου.

Υπάρχει ένα ποσοστό του πληθυσμού το οποίο σας επικαλείται για να μην βάλει το εμβόλιο. Τι απαντάτε σε αυτό;

Επανειλημμένα, έχω τοποθετηθεί δημόσια ότι η απόφαση για τη λήψη του οποιουδήποτε εμβολίου είναι προσωπική του καθενός, αφού πρώτα ενημερωθεί υπεύθυνα για τα οφέλη και τους κινδύνους του εμβολίου όπως πρέπει να κάνει ο καθένας για οποιαδήποτε πρόληψη ή θεραπεία. Ταυτόχρονα θα πρέπει ο κάθε συμπατριώτης μας να συνυπολογίζει στην απόφασή του για εμβολιασμό την κατάσταση της υγείας του, καθώς και τους κινδύνους που σχετίζονται με τον ίδιο τον κορωνοϊό σε σύγκριση με τους κινδύνους του εμβολίου. Σε αυτό το πλαίσιο, θα πρέπει όλοι να ενημερώνονται και για τις παρενέργειες των εμβολίων του κορωνοϊού οι οποίες περιλαμβάνουν ακόμα και τον θάνατο. Έχει άλλωστε τεκμηριωθεί με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα ότι, τα εμβόλια κατά του κορωνοϊού έχουν πολύ περισσότερες παρενέργειες σε σύγκριση με τα παραδοσιακά εμβόλια που όλοι έχουμε λάβει στην παιδική μας ηλικία. Για όλους τους πιο πάνω λόγους, έχω εντονότατες επιφυλάξεις όσον αφορά τη χορήγηση του εμβολίου για τον κορωνοϊό στα παιδιά τα οποία, στην πλειονότητά τους δεν έχουν οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας και αντιμετωπίζουν αμελητέο κίνδυνο από τον κορωνοϊό.

Γιατί κατά την άποψή σας το εμβόλιο δεν είναι το κύριο εργαλείο για την καταπολέμηση της πανδημίας;

Τα εμβόλια είναι εργαλεία που μας βοηθούν στην αντιμετώπιση των διαφόρων επιδημιών. Η ανοσία του πληθυσμού που διακρίνεται στην κυτταρική (Τ λεμφοκύτταρα) και στη χημική (αντισώματα) η οποία αναπτύσσεται είτε μέσω της φυσικής νόσησης είτε μέσω των εμβολίων είναι ασφαλώς πολύ σημαντική. Η ερώτησή σας διατυπώνεται με αρνητικό πρόσημο και με ωθεί να σας απαντήσω με ερώτηση. Τι σημαίνει κύριο εργαλείο και τι δευτερεύον και πώς αυτό μεταφράζεται ποσοτικά και συγκριτικά; Δεν μπορώ να τοποθετήσω ένα συγκεκριμένο ποσοστό σημαντικότητας στον ρόλο των εμβολίων σε σύγκριση με τα άλλα μέτρα ελέγχου μιας επιδημίας όπως είναι η επιδημιολογική επιτήρηση του πληθυσμού, η απομόνωση των ασθενών, η καραντίνα των ύποπτων περιστατικών, η εκπαίδευση του πληθυσμού, το πλύσιμο των χεριών, οι αποστάσεις, η ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος και της γενικότερης υγείας των ανθρώπων, και τα πρωτόκολλα θεραπείας. Ασφαλώς και χρησιμεύουν τα εμβόλια με τις προϋποθέσεις αξιολόγησης και τα κριτήρια που ήδη ανέφερα, δηλαδή την ηλικία, την κατάσταση της υγείας, τους κινδύνους για παρενέργειες και άλλα.

Εναλλακτικές επιλογές

Τι εναλλακτικές επιλογές έχουμε για την αντιμετώπιση της πανδημίας;

Η ερώτησή σας είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και μου δίνει την ευκαιρία να παραθέσω την επιστημονική μου άποψη για το θέμα της επιδημίας με την ελπίδα να εισακουστούν οι εισηγήσεις μου. Αυτό άλλωστε κάνω με νηφαλιότητα και επιστημονική υπευθυνότητα εδώ και τόσους μήνες μέσα από τις δημόσιες παρεμβάσεις μου.

Πρώτα θα ήθελα να διευκρινίσω ότι έχουμε εδώ και καιρό εισέλθει στην τρίτη φάση της επιδημίας δηλαδή στη φάση της εγκατάστασης και διαχείρισης. Η πρώτη φάση αφορά την έναρξη και η δεύτερη την εξάπλωση της επιδημίας. Κατά την άποψή μου, παρατηρείται μια σημαντική ανισορροπία διότι συνεχίζουμε να λαμβάνουμε μέτρα ελέγχου που αφορούν τις πρώτες δύο φάσεις της επιδημίας, ενώ εμείς βρισκόμαστε εδώ και πολλούς μήνες στην τρίτη φάση της διαχείρισης.

Ταυτόχρονα, παραμένει προβληματικό το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν έχει σεβαστεί την υπογραφή της σε σχέση με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου της Ευρώπης και συνεχίζει να στηρίζει ενέργειες που οδηγούν σε άμεσο ή/και έμμεσο εξαναγκασμό των πολιτών για εμβολιασμό μέσω κοινωνικών, πολιτικών, οικονομικών ή/και άλλων πιέσεων.

Θα ήθελα να εισηγηθώ στην κυβέρνηση να λάβει συγκεκριμένα μέτρα ελέγχου έτσι ώστε να περιορίσει την ενδο-οικογενειακή μετάδοση του ιού που αποτελεί τη σημαντικότερη μορφή διασποράς. Θεωρώ εξαιρετικά χρήσιμο να ληφθούν άμεσα τα ακόλουθα μέτρα:

– Να υλοποιήσει άμεσα πρόγραμμα εκπαίδευσης και προαγωγής υγείας για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος όλων των πολιτών με στόχο την:

Μεσογειακή διατροφή

Καθημερινή άσκηση

Διατήρηση φυσιολογικού βάρους σώματος

Διακοπή καπνίσματος

Βελτιστοποίηση της θεραπείας που λαμβάνει ο κάθε ασθενής

Επιπλέον λήψη βιταμίνης C

Επιπλέον λήψη βιταμίνης D με βάση τα επίπεδα βιταμίνης D του κάθε πολίτη

– Να εφαρμόσει πρόγραμμα στοχευμένης επιδημιολογικής επιτήρησης με εξετάσεις σε συγκεκριμένες ομάδες πληθυσμού.

– Να επικαιροποιήσει τα πρωτόκολλα επιδημιολογικής επιτήρησης για ολόκληρο τον πληθυσμό ώστε να στηρίζονται στην έγκαιρη αναγνώριση των κλινικών συμπτωμάτων. Οι εξετάσεις (rapid, PCR) θετικοποιούνται με καθυστέρηση αρκετών ημερών με αποτέλεσμα άτομα που έχουν συμπτώματα αλλά έχουν αρνητική εξέταση να συνεχίζουν να κυκλοφορούν, να εργάζονται και να μεταδίδουν τον ιό, ενώ καθυστερούν επίσης να αρχίσουν την λήψη θεραπείας με αρνητικές συνέπειες για την υγεία τους.

– Να φροντίσει για την ενοικίαση 1-2 ξενοδοχείων σε κάθε επαρχία της Κύπρου στο πρότυπο του κέντρου Eden στην Τερσεφάνου, ώστε να φιλοξενούνται για 10 ημέρες όσοι ανιχνεύονται θετικοί στον κορωνοϊό και να μην επιστρέφουν στο σπίτι τους με άλλα μέλη της οικογένειάς τους, ώστε να αποφεύγεται η ενδο-οικογενειακή μετάδοση και η συνεχής αύξηση των θετικών περιστατικών στην κοινότητα. Κάθε ξενοδοχείο να καλύπτεται από τις υπηρεσίες:

α. Ιατρού

β. Νοσηλεύτριας

γ. Ψυχολόγου

– Να διαμορφώσει ομάδες υποστήριξης σε κάθε επαρχία που θα βοηθούν όσους ανιχνεύονται θετικοί στον κορωνοϊό και θα παραμένουν μόνοι στο σπίτι τους ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες τους σε προμήθεια φαρμάκων, τροφίμων και οποιασδήποτε άλλης υποστήριξης.

–  Να επικαιροποιήσει τα θεραπευτικά πρωτόκολλα που χρησιμοποιούνται στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας εμπλέκοντας ενεργά τους προσωπικούς ιατρούς του ΓεΣΥ ώστε να μειωθούν οι ανάγκες για εισαγωγές στα νοσοκομεία. Ουσιαστικά οι τρέχουσες οδηγίες αφορούν μόνο τη λήψη παρακεταμόλης.

– Να προμηθευτεί άμεσα τον συνδυασμό των ειδικών μονοκλωνικών αντισωμάτων εναντίον του κορωνοϊού που χορηγούνται σε πολλές χώρες ώστε να μειωθούν οι εισαγωγές τόσο στα νοσοκομεία όσο και στις μονάδες εντατικής θεραπείας.

Επιπλέον, θα πρέπει να αποσυρθεί κάθε μέτρο διχασμού και διχαστικού διαχωρισμού των πολιτών ανάμεσα στην κοινωνία που σχετίζεται με τα μέτρα για τον κορωνοϊό και κυρίως με τον εμβολιασμό. Το γεγονός ότι οι εμβολιασμένοι μολύνονται, νοσούν και μεταδίδουν τον κορωνοϊό, ενώ αναφέρεται ότι έχουν παρόμοιο ιϊκό φορτίο με τους ανεμβολίαστους, θα έπρεπε να οδηγήσει σε δραστική αλλαγή της διαχείρισης της επιδημίας. Άλλωστε οι πληροφορίες που προέρχονται από άλλες χώρες όπως το Ισραήλ, το Ηνωμένο Βασίλειο και αλλού επιβεβαιώνουν την ανάγκη ουσιαστικής αναθεώρησης της προσέγγισης που ακολουθούμε.

Είναι τέλος επιτακτική ανάγκη να αποκηρυχθεί κάθε έμμεση απειλή εναντίον των εργαζομένων για απώλεια του εισοδήματός τους ή/και της εργασίας τους αναφορικά με τον εμβολιασμό για τον κορωνοϊό. Είναι τραγικό να απειλείται η φυσική επιβίωση των ανθρώπων για να εξαναγκαστούν να λάβουν ένα εμβόλιο το οποίο θα έπρεπε να λαμβάνεται ελεύθερα και χωρίς οποιαδήποτε απειλή, όπως άλλωστε προβλέπει και το τελευταίο ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Η σύλληψη από την Αστυνομία

Πρόσφατα έχετε τεθεί υπό κράτηση ως υποκινητής συγκέντρωσης έξω από το Προεδρικό το οποίο στη συνέχεια οδήγησε σε έκτροπά στο Σίγμα. Τι έχετε να πείτε επί τούτου;

Έχω καταδικάσει τα συγκεκριμένα έκτροπα στα οποία αναφέρεστε από την πρώτη στιγμή που πληροφορήθηκα γι’ αυτά από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Προσκλήθηκα να απευθύνω χαιρετισμό στη συγκέντρωση της 18ης Ιουλίου έξω από το Προεδρικό, η οποία ήταν η μεγαλύτερη σε συμμετοχή πολιτών που έχει γίνει μέχρι σήμερα. Προσήλθα στη συγκέντρωση τηρώντας όλα τα υγειονομικά μέτρα, εκφώνησα τον χαιρετισμό μου και αποχώρησα αμέσως μετά λόγω άλλων υποχρεώσεων. Δεν είχα καμία άλλη εμπλοκή στη συγκέντρωση, ούτε ως διοργανωτής ούτε με διαφορετικό τρόπο. Είναι λυπηρό και συνάμα τραγικό το γεγονός ότι μια καθόλα ειρηνική συγκέντρωση έξω από το Προεδρικό με συμμετοχή χιλιάδων πολιτών και οικογενειών οδηγήθηκε σε ανεξέλεγκτη πορεία και αμαυρώθηκε από τα συγκεκριμένα γεγονότα.

Λέχθηκε ότι θα σας γίνει πειθαρχική δίωξη στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο όπου εργάζεστε. Πού βρίσκεται αυτό το θέμα;

Μέχρι σήμερα δεν έχω καμία επίσημη πληροφόρηση από το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου για το θέμα που αναφέρετε. Προσωπικά δεν βλέπω κανέναν λόγο για να γίνει κάτι τέτοιο. Το αντίθετο θα έλεγα. Θα περίμενα να με συγχαρούν επειδή υπερασπίζομαι τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ατομικές ελευθερίες των συμπατριωτών μας και εκφέρω ένα ενωτικό και συμφιλιωτικό λόγο με τον οποίο, κατά την άποψή μου, τιμώ την προσφορά που πρέπει να έχουν τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας προς την κοινωνία.

ΤΗΝ ΣΥΜΠΑΘΕΙΑ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΟΡΦΟΥ ΕΝ ΑΣΘΕΝΕΙΑ

ΛΟΥΚΙΑ ΒΟΥΡΓΙΑ
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ, ΤΕΩΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΡΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Σάββατο, 21 Αυγούστου 2021

Προσωπικά δεν γνωρίζω τον άνθρωπο. Μου είναι όμως πραγματικά αδύνατο να μην λάβω υπόψη μου ότι είναι ένας Δεσπότης ο οποίος στη Μητρόπολή του και όχι μόνον, έχει καταστεί πολύ σεβαστός και αγαπητός.

Είναι αλήθεια ότι ως Ιεράρχης μίλησε με καυστική και σκληρή γλώσσα για την αμαρτωλότητα του σύγχρονου κόσμου. Άγγιξε το μαχαίρι στο κόκκαλο , λέγοντας τσεκουράτα , πράγματα που προκάλεσαν το μένος πολλών… Γεγονός ότι υπήρξαν και τοποθετήσεις του που θεωρήθηκαν ακραίες και σήκωσαν θύελλα διαμαρτυριών .

Ξεκάθαρα διευκρίνησε ότι ο ιός είναι υπαρκτός , αλλά ο ίδιος δεν θα εμβολιαζόταν. Ήταν σαφής : Προσωπική ευθύνη του καθενός η απόφασή του. Ναι , έχει λεχθεί, αλλά η στάση του επηρέασε…

Αλήθεια, μήπως μπορούμε να του φορτώσουμε όλο το βάρος για την απόφαση μερίδας του κυπριακού λαού να φοβάται να εμβολιαστεί; Το δίκαιο δίκαιο. Εδώ και δυο ολόκληρα χρόνια βλέπουμε κάθε βράδυ στις ειδήσεις το ανατριχιαστικό θέαμα μιας μεγάλης βελόνας να χώνεται στο μπράτσο προκαλώντας φόβο , ανατριχίλα , δέος. Ο Μόρφου το έκανε αυτό;

Αφήνουμε κατά μέρος τις πιθανές παρενέργειες που τρομοκρατούν σκορπώντας πανικό.

Ακόμη, απαντήσεις των ειδικών επιστημόνων , προκαλούν τη δυσφορία , την καχυποψία και σοβαρούς προβληματισμούς στο λαό.

πχ Ρωτήθηκε ανώτερος αξιωματούχος – «Έκανα το τάδε εμβόλιο… και παράλυσε όλο το αριστερό μου χέρι , μούδιασε το κεφάλι μου , η αριστερή μου πλευρά ολόκληρη, έχω φρικτό πονοκέφαλο, ταχυπαλμία…». Απάντηση: «Θα είναι ψυχολογικό ».- Έλα …

Ακόμη ένα : -Τι θα γίνει με τα παιδιά αν εμβολιαστούν; Δεν θα έχουν σοβαρές παρενέργειες; – Όχι , μόνο μια απλή περικαρδίτιδα μπορεί να παρουσιαστεί , περνά γρήγορα ..Να μην φοβούνται οι γονείς … -Αλήθεια ;

Ο Μόρφου τουλάχιστον είναι τίμιος, ίσιος, ντόμπρος . Σταράτες οι κουβέντες του. Κόλλησε όπως πολλοί άλλοι κορωνοȉό . Δεν είναι ισότιμος πολίτης σ΄ αυτό το κράτος; Μα δεν κρατούσε τα μέτρα. Όσοι τα κρατούν γλύτωσαν; Εδώ και οι εμβολιασμένοι και με τις δύο δόσεις «που πήραν την ζωή τους πίσω» τώρα ασθενούν… Το παιχνίδι παίζεται όπως συμφέρει … και κοροȉδεύει , ειρωνεύεται , χαιρεκακεί η Κύπρος για τον Μόρφου γιατί αρρώστησε ;

Ας τα πάρουμε με τη σειρά . Μας είπαν να φορέσουμε μάσκες . Το κάναμε. Σταμάτησε η πανδημία; Όχι.

Μας έκλεισαν με lock down. Σταμάτησε το κακό; Όχι.

Κατανοητό ότι από καιρό εις καιρό έρχονται νέα μέτρα στην εναγώνια προσπάθειά τους οι επιδημιολόγοι να κάνουν ότι είναι ανθρωπίνως δυνατόν… Μήπως όμως μπορεί κανείς να δει φως στην άκρη της σήραγγας ; Το κακό επιδεινώνεται.. Συνεχείς μεταλλάξεις του ιού όλο και πιο επικίνδυνες…

Κι αν υποθέσουμε ότι ένας «τρελλός» σήκωσε παντιέρα και δεν συμφωνεί με τα μέτρα , έχουμε το δικαίωμα να τον καταδικάσουμε και να ξεβράσουμε τόνους λάσπης εναντίον του, γιατί αρρώστησε με κορωνοȉό; Μα δεν είναι πανδημία;

Κι αν κάποιοι θεωρούν ότι τα΄θελε και τα΄παθε , δικαιολογούνται να βρίζουν και να χλευάζουν έναν Μητροπολίτη γιατί αρρώστησε ; Δεν είναι κατάντημα αυτό;

Πανιερώτατε , έχετε την συμπάθειά μου στα δύσκολα που περνάτε με τον κορωνοȉό. Να επανέλθετε γερός και δυνατός …και με safe pass. Tι τύχη ! Εδώ άλλοι παν σε κορωνοπάρτυ προσπαθώντας διακαώς να κολλήσουν και δεν τα καταφέρνουν και εσείς… Κι αυτός ο κορωνοȉός δεν ξέρει τι του γίνεται ρε παιδί μου. Τα περαστικά μου . Σύντομα να επανέλθετε. Σιδερένιος . Και πιο σοφός.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΜΟΡΦΟΥ

Η Ιερά Μητρόπολις Μόρφου ανακοινώνει ότι ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος παρουσίασε ελαφρά συμπτώματα ιώσεως και υπεβλήθη στο τεστ του COVID-19, στο οποίοκαι βρέθηκε θετικός. Ο Πανιερώτατος ακολουθεί φαρμακευτική αγωγή από γιατρούς τους οποίους εμπιστεύεται και θα παραμείνει στο κελλί του μέχρι συμπληρώσεως των προβλεπομένων ημερών αποθεραπείας. Τονίζεται ότι καθόλη τη διάρκεια της νοσηλείας του ο Πανιερώτατος δεν θα δέχεται επισκέψεις, ούτε θα απαντά σε τηλεφωνήματα. Επίσης υπενθυμίζουμε ότι δεν εμβολιάστηκεούτε και πρόκειται να εμβολιασθεί με εμβόλια για τη νόσο  COVID19.

Αναφορικά προς την προχείριση σε Οικονόμο του εφημερίου του ναού του Τιμίου Προδρόμου, π. Ιωάννη Δημοσθένους, ανακοινώνεται εκ νέου ότι ο Πανιερώτατος  θα τελέσει την εν λόγῳ προχείριση στο χωριό Πρόδρομος κατά τη Θεία Λειτουργία που θα τελεσθεί εκεί το Σάββατο, 11.09.2021.

Ευχή Πανιερωτάτου: Εύχομαι σε όλους τους ασθενούντες η Παναγία να τους σκεπάζει και να έχουν την υπομονή και την πίστη των Αγίων.  Ἀνήρ δέ φρόνιμος ησυχίαν ἄγει”

Μετ’ ευχών
Ο Μόρφου Νεόφυτος
Ευρύχου 18 Αυγούστου 2021

Μόρφου Νεόφυτος: Ἐξομολόγοι πολλοί, Πνευματικοὶ λίγοι… (15.8.2021)

Λόγος Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου κατὰ τὴν προχείριση σὲ Πνευματικὸ τοῦ ἱερομονάχου π. Δοσιθέου Μάρκου στὴ Θεία Λειτουργία τῆς ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, ποὺ τελέσθηκε στὸν ἱερὸ ναὸ Παναγίας Χρυσοσώτειρας Τριῶν Ἐλιῶν τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου (15.8.2021).

Πρωτοπρεσβύτερος Χριστοφόρος Δημήτριου: π. Γεώργιος· ὁ θεατὴς τῆς Παναγίας

Ἐπικήδειος λόγος Πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Χριστοφόρου  στὴν ἐξόδιο ἀκολουθία τοῦ  μακαριστοῦ π. Γεωργίου Ἰωάννου, ποὺ  τελέσθηκε στὸν  ἱερὸ ναὸ Ἁγίου Ἰωάννου Θεολόγου τῆς κοινότητας  Κατυδάτων τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου, προεξάρχοντος τοῦ Πανιερωτάτου  Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου (11.8.2021).

Ψάλλει ὁ Πρωτοψάλτης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου κ. Μάριος Ἀντωνίου.

Νεκρολογία

Ὁ μακαριστὸς π. Γεώργιος

Ὁ μακαριστὸς π. Γεώργιος γεννήθηκε στὶς 30 Ἰανουαρίου τοῦ 1922 στὸ εὐλογημένο ἀρχαῖο χωριὸ τῶν Κατυδάτων σὲ παραδοσιακὴ οἰκογένεια, ὅπου ἔζησε τὰ παιδικὰ καὶ νεανικά του χρόνια καὶ ἔλαβε τὴ στοιχειώδη μόρφωση. Μικρὸς ἀκόμη ἐργαζόταν στὰ χωράφια μὲ τοὺς γονεῖς του. Στὴν πτωχή του οἰκογένεια εἶχε ἀκόμη 6 ἀδέλφια. Ὁ πατέρας του ἐκοιμήθη τὸ 1930, καὶ τὴν ἀνατροφὴ τῶν 7 ὀρφανῶν ἀνέλαβε ὁ εὐλαβὴς παππούς τους παπᾶ Ἀναστάσης. Στὰ ἐφηβικά του χρόνια μαθήτευσε γιὰ 16 μῆνες στὴν Εὐρύχου, μαθαίνοντας τὴ ραπτική τέχνη. Ἐργάστηκε ἀκόμη γιὰ ἕνα διάστημα στὸ μεταλλεῖο τῆς ἑταιρείας CMC στὴ Φουκάσα καὶ στὸ Ξερό.

Ὁ καταταχθεὶς στὸν ἀγγλικὸ στρατό (1940), π. Γεώργιος

Τὸ 1940, ὅπως καὶ πολλοὶ ἄλλοι Κύπριοι, κατατάγηκε στὸν ἀγγλικὸ στρατό, ὅπου ὑπηρέτησε γιὰ 5 χρόνια σὲ δύσκολες ἀποστολὲς καὶ μέτωπα στὸν πόλεμο τῶν συμμάχων κατὰ τῆς Γερμανίας στὴν Κρήτη, Ἑλλάδα, Αἴγυπτο, Λιβύη καὶ Παλαιστίνη. Σὲ μιὰ περίπτωση, ὅπως μᾶς ἐδιηγεῖτο, γλύτωσε τὸν θάνατο μὲ θαυμαστὸ τρόπο, ὅταν οἱ Γερμανοὶ βομβάρδισαν τὸ τραῖνο ποὺ τὸν μετέφερε μὲ ἄλλους στρατιῶτες, ὁπόταν καὶ σκοτώθηκαν περὶ τοὺς 120 συστρατιῶτες του.

Μετὰ τὴν ἀποστράτευσή του (15.04.1945), ἐπέστρεψε στὴν Κύπρο καὶ συνέχισε τὰ μαθήματα ραπτικῆς στὴ Λευκωσία (στὸν ἀρχιράπτη Σεβαστίδη), καὶ κατόπιν ἀσχολήθηκε μὲ τὸ ἐπάγγελμα τῆς ραπτικῆς ἀνοίγοντας δικό του ραφεῖο. Στὶς 2 Νοεμβρίου 1947 νυμφεύθηκε στὸ χωριὸ Πέτρα μὲ τὴν ἐκ Πέτρας Μαρίτσα, μὲ τὴν ὁποία ἀπέκτησαν πέντε παιδιά, δύο ἀγόρια καὶ τρία κορίτσια.

Ὁ μακαριστὸς π. Γεώργιος χειροτονήθηκε διάκονος στὶς 17.10.1954

Ποθώντας νὰ ἀφιερωθεῖ στὴν ὑπηρεσία τοῦ Ὑψίστου, φοίτησε στὴν Ἱερατικὴ Σχολὴ «Ἀπόστολος Βαρνάβας» κατὰ τὰ ἔτη 1953-1955. Στὶς 17.10.1954 χειροτονήθηκε ἀπὸ τὸν Κυρηνείας Κυπριανὸ διάκονος καὶ στὶς 20.03.1955 πρεσβύτερος, καὶ διορίσθηκε ἐφημέριος τῶν χωριῶν Καλοῦ Χωριοῦ Λεύκας καὶ Ἀμπελικοῦ, ὅπου λειτουργοῦσε ἐκ περιτροπῆς γιὰ τρία χρόνια. Ἕνεκα ἐσωτερικῶν ἀναταραχῶν ἀπὸ τοὺς Τουρκοκυπρίους στὸ Ἀμπελικοῦ, ὁ π. Γεώργιος ἀποδεσμεύτηκε ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Κυπριανὸ τῆς ὑπηρεσίας του στὸ ἐν λόγῳ χωριὸ —ποὺ σταδιακὰ ἐγκαταλείφθηκε ἀπὸ τοὺς Ἑλληνοκυπρίους κατοίκους του—  καὶ παρέμεινε ἐφημέριος στὸ Καλὸ Χωριὸ Λεύκας μέχρι τὴν τουρκικὴ εἰσβολὴ τοῦ 1974. Κατὰ τὸν ἀγώνα ἐναντίον τῆς Ἀγγλοκρατίας τῶν ἐτῶν 1955-1959 εἶχε ἐνεργὸ ρόλο, γι᾽ αὐτὸ καὶ συλλήφθηκε καὶ βασανίσθηκε ἀπὸ τοὺς  Ἄγγλους.

Μὲ τὴν κατάληψη τῆς Πέτρας καὶ τοῦ χωριοῦ ποὺ ἐφημέρευε ἀπὸ τοὺς Τούρκους εἰσβολεῖς, ὁ π. Γεώργιος τὸν Αὔγουστο τοῦ 1974 ἔρχεται μὲ τὴν οἰκογένειά του πρόσφυγας στὴ γενέτειρά του Κατύδατα, ὅπου καὶ ἐγκαθίστανται. Κατὰ τὸ προηγούμενο ἔτος (1973) εἶχε κοιμηθεῖ ὁ ἱερέας τῶν Κατυδάτων, καὶ ἔτσι ὁ μεταστὰς διορίσθηκε ἐφημέριος ἐκεῖ ἀπὸ τὸν μακαριστὸ Μητροπολίτη Μόρφου κυρὸ Χρύσανθο, ἀφοῦ κατὰ τὸ 1973 εἶχε ἤδη συσταθεῖ ἡ Μητρόπολη Μόρφου μὲ χωριὰ ποὺ ἀποσπάσθηκαν ἀπὸ τὴ Μητρόπολη Κυρηνείας. Στὰ Κατύδατα ὁ μακαριστὸς πρεσβύτερος ἱερουργεῖ μέχρι τὸ ἔτος 2013, ὁπόταν ἐντάσσεται ἕνεκα ἡλικίας στὴν εὐλογημένη τάξη τῶν ἐφησυχαζόντων ἱερέων.

Ὁ π. Γεώργιος ὑπῆρξε καλὸς οἰκογενειάρχης, φιλόξενος, πρόσχαρος, εἰλικρινὴς, δίκαιος καὶ κοινωνικὸς ἄνθρωπος. Ὅσο ἦταν ἐφημέριος, ἀλλὰ καὶ κατόπιν ὅσο εἶχε τὶς δυνάμεις του, ὑπῆρξε μέχρι πολὺ φιλακόλουθος καὶ τυπικὸς στὶς ἱερατικές του ὑποχρεώσεις. Εἶχε ἀκόμη ἔντονη ἱεραποστολικὴ δραστηριότητα στὴν κατηχητικὴ κίνηση τῶν παιδιῶν τοῦ χωριοῦ, καθὼς καὶ τῆς Χριστιανικῆς Ἕνωσης Γυναικῶν, ποὺ εἶχε φιλανθρωπικὴ καὶ κοινωνικὴ δράση. Ἐξάλλου, πρωτοστάτησε στὴν ἀνέγερση τῆς αἴθουσας κατηχητικῶν στὰ Κατύδατα καὶ περνοῦσε τὰ καλοκαίρια του ἀπασχολώντας τὰ κατηχητόπουλα μὲ ἐπωφελεῖς δραστηριότητες. Στὶς 02.02.1977 χειροθετήθηκε ἀπὸ τὸν Μόρφου Χρύσανθο Πνευματικὸς γιὰ τὶς κοινότητες Κατυδάτων, Λινοῦ καὶ Φλάσου. Στὶς 18.11.2016 ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ ἡ εὐλαβὴς πρεσβυτέρα του Μαρίτσα.

Ἕνεκα τῆς εὐλάβειας καὶ ἀπλότητάς του, ἀξιώθηκε πρὶν χρόνια νὰ ἰδεῖ ὀφθαλμοφανῶς τὴν Παναγία στὸν ναό της στὴν πλησίον τῶν Κατυδάτων ἀρχαία Μονὴ Παναγίας τῆς Σκουριώτισσας. Εἰσερχόμενος στὸν ναό, πρόσεξε ὅτι ἀπουσίαζε ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας ἀπὸ τὸ εἰκονοστάσιο καί, ἀμέσως, ἡ Παναγία πέρασε ὁλοζώντανη ἀπὸ μπροστά του καὶ πῆγε καὶ μπῆκε στὴ θέση τῆς εἰκόνας της.

Τὰ τελευταῖα δύο χρόνια ὁ μεταστὰς ὑπέφερε κλινήρης στὸ σπίτι του. Ὅπως μᾶς διηγήθηκε ὁ υἱός του Χαράλαμπος, ἱεροψάλτης καὶ ἐπίτροπος στὸν ναὸ Ἁγίου Ἰωάννου Θεολόγου Κατυδάτων, ὁ πατέρας του εἶχε σοβαρὴ ὑποτροπὴ τῆς ὑγείας του πέρυσι καὶ οἱ γιατροὶ τοῦ ἔλεγαν ὅτι ἐπίκειτο τὸ τέλος του. Καὶ ἐκεῖ ποὺ τὸν περίμεναν νὰ φύγει, ἕνα πρωὶ εἶπε στὸν Χαράλαμπο: «Γυιέ μου, ἦλθε ἄγγελος Κυρίου καὶ μὲ ἔκανε καλά»! Καί, πράγματι, ὁ εὐλογημένος γέροντας ἐπέζησε γιὰ ἕνα ἀκόμη χρόνο.

Ἡ κηδεία τοῦ π. Γεωργίου τελέσθηκε  τὴν Τετάρτη, 11.8.2021, στὸν ἱερὸ ναὸ Ἁγίου Ἰωάννου Θεολόγου Κατυδάτων, προεξάρχοντος τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου.

Ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ ὁ Πρεσβύτερος π. Γεώργιος Ἰωάννου, ἐφησυχάζων ἐφημέριος τοῦ χωριοῦ Κατυδάτων

Ὁμιλία στὸ μνημόσυνο τοῦ ἥρωα Χαράλαμπου Κασπαρῆ ἀπὸ τὸν Οἶκο Μαραθάσας (ἱ. ν. Ἁγίας Βαρβάρας, 11.08.2019)

Ἀρχιμανδρίτης Φώτιος Ἰωακεὶμ

Σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί, τελούμε ένα διπλό και ιδιαίτερα σημαντικό μνημόσυνο: Αυτό του ήρωα Χαράλαμπου Κασπαρή, ευλογημένου γόνου του Οίκου Μαραθάσας, καί της αγίας μητέρας του Κυριακούς. Ασφαλώς τίποτα δεν είναι τυχαίο και αυτό δεν αποτελεί μια απλή συγκυρία. 

Τη μητέρα του, την ευλογημένη δούλη του Θεού Κυριακού, είχα την ευλογία να τη γνωρίζω κατά τα τελευταία έτη ως πνευματικός της πατέρας. Ασφαλώς ο πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος έχει αναδείξει επάξια το πρόσωπο της μακαριστής Κυριακούς κατά την επικήδειο ομιλία του σ᾽ αυτήν πέρυσι. Εγώ ο ταπεινός ομολογώ και καταθέτω ότι σπάνια γνώρισα γυναίκες τέτοιας πνευματικής ολκής. Μέτρια, ταπεινή, γεμάτη Χριστό, όλη προσευχή, πολλή μελέτη πνευματική, μέχρι το ευλογημένο τέλος του παρόντος βίου της. Και όχι μόνο αυτά, αλλά και μεστή πνευματικών εμπειριών. Δεν ξεχνώ το φωτεινό της πρόσωπο, που πήγαζε πνευματική ωραιότητα και γλυκύτητα. Κι όλα αυτά, γιατί μαζί με τη βαθειά  πνευματική και ασκητική της ζωή είχε σμιλευτεί στο αμόνι του πόνου, ιδιαίτερα με την κοίμηση του γιού της το 1974. Μου έκανε εντύπωση ότι όσα χρόνια την γνώριζακαι ξέρουμε όλοι από τα γεροντικά νάζια και παράποναουδέποτε την άκουσα να διαμαρτυρηθεί, να γογγύσει, να πεί εκείνο το θλιβερό, «Μα, γιατί, Θεέ μου, να χάσω το παιδί μου;»! Ασφαλώς, σαν μάνα, και πόνεσε και έκλαψε. Αλλά η πίστη στην Ανάσταση του Χριστού μεταμόρφωσε τον πόνο της σε παρηγορία και ελπίδα. 

Και ήταν φυσικό, αυτή η αγία γυναίκα να μεταδώσει και στα παιδιά της από τη χάρη που γιόμιζε την ψυχή και τη ζωή της. Τέτοιος καρπός ευλογημένος και μεστός ήτανε κι ο μακαριστός ήρωας γιος της Χαράλαμπος. Ευχαριστώ και από τη θέση αυτή τις καλές αδελφές του γενναίου μάρτυρα Χαράλαμπου για τις πληροφορίες που μου έδωσαν γύρω από το πρόσωπό του. Βεβαίως δεν πρόκειται εδώ να κάνουμε μια βιογραφία του ήρωα. Μερικά στοιχεία θα σταχυολογήσουμε από την τόσο ευλογημένη ζωή του, για να τον αναδείξουμε ως πρότυπο των σημερινών νέων, όχι μόνο του μικρού τούτου χωριού, αλλά και όλης της Κύπρου, ὀλης της Ρωμιοσύνης.

Ο Χαράλαμπος Κασπαρής γεννήθηκε το 1954 στο ταπεινό μα, πιστεύω, ιδιαιτέρα ευλογημένο χωριό Οίκου Μαραθάσας. Γονείς του οι μακαριστοί ήδη Ανδρέας και Κυριακού, στην οποία προαναφερθήκαμε. Ο Χαράλαμπος ανατράφηκε με χριστιανική παιδεία, μέσα στο πλαίσιο της παραδοσιακής ανατροφής των παλαιών πιστών ευλαβών Κυπρίων. Από μικρός ξεχώριζε για την καλωσύνη του και την εργατικότητα του, συμπαραστεκόμενος στους γονείς και τις αδερφές του σε ό,τι τον χρειάζονταν. Λες και ήξερε πως θα έφευγε τόσο γρήγορα, και κανέναν δεν ήθελε να στενοχωρήσει. Αποφοιτώντας από το Γυμνάσιο στον Πεδουλά και κατατασσόμενος στον στρατό το 1972, γεμάτος όρεξη για μόρφωση και ζωή, συνέχισε τις σπουδές του στη Λογιστική με αλληλογραφία, όπως τότε συνηθιζόταν, με προοπτική όταν αποστρατευτεί να σπουδάσει και σε πανεπιστήμιο.

Όταν όμως ήρθε η ώρα και τον κάλεσε πατρίδα στον αγώνα για την ελευθερία, όλα μπήκαν σε δεύτερη μοίρα. Προείχε ο αγώνας υπέρ πίστεως και πατρίδος. Ο Χαράλαμπος κατατάγηκε στη Λάρνακα, αλλά τον περισσότερο χρόνο της θητείας του τον πέρασε στο 251 Τάγμα Πεζικού στην Κερύνεια, ως διαβιβαστής. Εκεί βρέθηκε κατά την αποφράδα ημέρα της τουρκικής εισβολής της 20ής Ιουλίου 1974, μέσα στην προδοσία των πάντων. Το πνεύμα αυτοθυσίας του και η αγωνιστικότητα του διαφάνηκαν καθαρότατα στις δύσκολες εκείνες ώρες, όταν, χωρίς να γνωρίζει καλά καλά να οδηγεί, άρπαξε ένα στρατιωτικό λάντροβερ και έσωσε πολλούς τραυματισμένους στρατιώτες, μεταφέροντας τους κατά την υποχώρηση στο χωριό Αργάκι, στο σπίτι της κυρίας Ανδρονίκης Κκούφα, που είναι και σήμερα μαζί μας, όπου και έτυχαν περίθαλψης. Στο διάστημα της εκεχυρίας το τάγμα του ανασυντάσσεται στο στρατόπεδο πίσω από το Προεδρικό, όπου και τον επισκέπτεται δύο φορές η οικογένειά του. Εκεί η μάνα του τού είπε: «Όπου και να πας γιέ μου, θα έρθω να σε βρω». Ο ήρωας απάντησε, λακωνικά και προφητικά: «Και αν πάω κάπου, μητέρα, που δεν μπορείς να έρθεις»; Αυτό της το είπε δύο φορές, κάτι που σημαίνει πως διαισθανόταν το επερχόμενο τέλος. Η 14η Αυγούστου ήταν η τελευταία μέρα που τον είδαν ζωντανό μαζί με τό συστρατιώτη του Κωστάκη. Ίσως εκείνη την ημέρα ή λίγο μετά, μέσα στη γενική υποχώρηση του κυπριακού στρατού, ο Χαράλαμπός μας άφησε την τελευταία του πνοή στα αγιασμένα χώματα της Μεσαορίας. Και είναι μετά από χρόνια που εντοπίστηκε θαμμένος σε ομαδικό τάφο στο χωριό Τζιάος Μεσαορίας.

Η ζωή και το τέλος του Χαραλάμπου Κασπαρή ενέχουν όλα τα στοιχεία ενός αγνού και καθαρού πατριώτη, ενός αληθινού χριστιανού, ενός ανθρώπου, που πίστευε έμπρακτα στον Θεό, και για την αγάπη Του, για την αγάπη των ιερών και οσίων της Πίστης και της πατρίδας, έδωσε τον εαυτό του, έχυσε το αίμα του. Γι᾽ αυτό και γράφτηκε στο βιβλίο των ηρώων του κόσμου τούτου, αλλά και στο βιβλίο της βασιλείας των ουρανών. 

Της ευλογημένης Κυριακούς Κασπαρή και του υιού αυτής Χαράλαμπου, αληθώς αιωνία η μνήμη!

Ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ ὁ Πρεσβύτερος π. Γεώργιος Ἰωάννου, ἐφησυχάζων ἐφημέριος τοῦ χωριοῦ Κατυδάτων

Ὁ μακαριστὸς π. Γεώργιος
Ὁ μακαριστὸς π. Γεώργιος

Φέρεται σὲ γνώση τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου ὅτι χθές, 10.08.2021, ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ πλήρης ἡμερῶν ὁ ἐφησυχάζων πρεσβύτερος τοῦ χωριοῦ Κατυδάτων π. Γεώργιος Ἰωάννου, σὲ ἡλικία 100 ἐτῶν. Ἡ Ἐξόδιος Ἀκολουθία τοῦ μεταστάντος θὰ τελεσθεῖ σήμερα, 11.08.2021, στὶς 5 μ.μ. στὸν ἱερὸ ναὸ Ἁγίου Ἰωάννου Θεολόγου Κατυδάτων, προεξάρχοντος τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου.

Νεκρολογία

Ὁ μακαριστὸς π. Γεώργιος γεννήθηκε στὶς 30 Ἰανουαρίου τοῦ 1922 στὸ εὐλογημένο ἀρχαῖο χωριὸ τῶν Κατυδάτων σὲ παραδοσιακὴ οἰκογένεια, ὅπου ἔζησε τὰ παιδικὰ καὶ νεανικά του χρόνια καὶ ἔλαβε τὴ στοιχειώδη μόρφωση. Μικρὸς ἀκόμη ἐργαζόταν στὰ χωράφια μὲ τοὺς γονεῖς του. Στὴν πτωχή του οἰκογένεια εἶχε ἀκόμη 6 ἀδέλφια. Ὁ πατέρας του ἐκοιμήθη τὸ 1930, καὶ τὴν ἀνατροφὴ τῶν 7 ὀρφανῶν ἀνέλαβε ὁ εὐλαβὴς παππούς τους παπᾶ Ἀναστάσης. Στὰ ἐφηβικά του χρόνια μαθήτευσε γιὰ 16 μῆνες στὴν Εὐρύχου, μαθαίνοντας τὴ ραπτική τέχνη. Ἐργάστηκε ἀκόμη γιὰ ἕνα διάστημα στὸ μεταλλεῖο τῆς ἑταιρείας CMC στὴ Φουκάσα καὶ στὸ Ξερό.

Ὁ καταταχθεὶς στὸν ἀγγλικὸ στρατό (1940), π. Γεώργιος

Τὸ 1940, ὅπως καὶ πολλοὶ ἄλλοι Κύπριοι, κατατάγηκε στὸν ἀγγλικὸ στρατό, ὅπου ὑπηρέτησε γιὰ 5 χρόνια σὲ δύσκολες ἀποστολὲς καὶ μέτωπα στὸν πόλεμο τῶν συμμάχων κατὰ τῆς Γερμανίας στὴν Κρήτη, Ἑλλάδα, Αἴγυπτο, Λιβύη καὶ Παλαιστίνη. Σὲ μιὰ περίπτωση, ὅπως μᾶς ἐδιηγεῖτο, γλύτωσε τὸν θάνατο μὲ θαυμαστὸ τρόπο, ὅταν οἱ Γερμανοὶ βομβάρδισαν τὸ τραῖνο ποὺ τὸν μετέφερε μὲ ἄλλους στρατιῶτες, ὁπόταν καὶ σκοτώθηκαν περὶ τοὺς 120 συστρατιῶτες του.

Μετὰ τὴν ἀποστράτευσή του (15.04.1945), ἐπέστρεψε στὴν Κύπρο καὶ συνέχισε τὰ μαθήματα ραπτικῆς στὴ Λευκωσία (στὸν ἀρχιράπτη Σεβαστίδη), καὶ κατόπιν ἀσχολήθηκε μὲ τὸ ἐπάγγελμα τῆς ραπτικῆς ἀνοίγοντας δικό του ραφεῖο. Στὶς 2 Νοεμβρίου 1947 νυμφεύθηκε στὸ χωριὸ Πέτρα μὲ τὴν ἐκ Πέτρας Μαρίτσα, μὲ τὴν ὁποία ἀπέκτησαν πέντε παιδιά, δύο ἀγόρια καὶ τρία κορίτσια.

Ὁ μακαριστὸς π. Γεώργιος χειροτονήθηκε διάκονος στὶς 17.10.1954

Ποθώντας νὰ ἀφιερωθεῖ στὴν ὑπηρεσία τοῦ Ὑψίστου, φοίτησε στὴν Ἱερατικὴ Σχολὴ «Ἀπόστολος Βαρνάβας» κατὰ τὰ ἔτη 1953-1955. Στὶς 17.10.1954 χειροτονήθηκε ἀπὸ τὸν Κυρηνείας Κυπριανὸ διάκονος καὶ στὶς 20.03.1955 πρεσβύτερος, καὶ διορίσθηκε ἐφημέριος τῶν χωριῶν Καλοῦ Χωριοῦ Λεύκας καὶ Ἀμπελικοῦ, ὅπου λειτουργοῦσε ἐκ περιτροπῆς γιὰ τρία χρόνια. Ἕνεκα ἐσωτερικῶν ἀναταραχῶν ἀπὸ τοὺς Τουρκοκυπρίους στὸ Ἀμπελικοῦ, ὁ π. Γεώργιος ἀποδεσμεύτηκε ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Κυπριανὸ τῆς ὑπηρεσίας του στὸ ἐν λόγῳ χωριὸ —ποὺ σταδιακὰ ἐγκαταλείφθηκε ἀπὸ τοὺς Ἑλληνοκυπρίους κατοίκους του—  καὶ παρέμεινε ἐφημέριος στὸ Καλὸ Χωριὸ Λεύκας μέχρι τὴν τουρκικὴ εἰσβολὴ τοῦ 1974. Κατὰ τὸν ἀγώνα ἐναντίον τῆς Ἀγγλοκρατίας τῶν ἐτῶν 1955-1959 εἶχε ἐνεργὸ ρόλο, γι᾽ αὐτὸ καὶ συλλήφθηκε καὶ βασανίσθηκε ἀπὸ τοὺς Ἄγγλους.

Μὲ τὴν κατάληψη τῆς Πέτρας καὶ τοῦ χωριοῦ ποὺ ἐφημέρευε ἀπὸ τοὺς Τούρκους εἰσβολεῖς, ὁ π. Γεώργιος τὸν Αὔγουστο τοῦ 1974 ἔρχεται μὲ τὴν οἰκογένειά του πρόσφυγας στὴ γενέτειρά του Κατύδατα, ὅπου καὶ ἐγκαθίστανται. Κατὰ τὸ προηγούμενο ἔτος (1973) εἶχε κοιμηθεῖ ὁ ἱερέας τῶν Κατυδάτων, καὶ ἔτσι ὁ μεταστὰς διορίσθηκε ἐφημέριος ἐκεῖ ἀπὸ τὸν μακαριστὸ Μητροπολίτη Μόρφου κυρὸ Χρύσανθο, ἀφοῦ κατὰ τὸ 1973 εἶχε ἤδη συσταθεῖ ἡ Μητρόπολη Μόρφου μὲ χωριὰ ποὺ ἀποσπάσθηκαν ἀπὸ τὴ Μητρόπολη Κυρηνείας. Στὰ Κατύδατα ὁ μακαριστὸς πρεσβύτερος ἱερουργεῖ μέχρι τὸ ἔτος 2013, ὁπόταν ἐντάσσεται ἕνεκα ἡλικίας στὴν εὐλογημένη τάξη τῶν ἐφησυχαζόντων ἱερέων.

Ὁ π. Γεώργιος ὑπῆρξε καλὸς οἰκογενειάρχης, φιλόξενος, πρόσχαρος, εἰλικρινὴς, δίκαιος καὶ κοινωνικὸς ἄνθρωπος. Ὅσο ἦταν ἐφημέριος, ἀλλὰ καὶ κατόπιν ὅσο εἶχε τὶς δυνάμεις του, ὑπῆρξε μέχρι πολὺ φιλακόλουθος καὶ τυπικὸς στὶς ἱερατικές του ὑποχρεώσεις. Εἶχε ἀκόμη ἔντονη ἱεραποστολικὴ δραστηριότητα στὴν κατηχητικὴ κίνηση τῶν παιδιῶν τοῦ χωριοῦ, καθὼς καὶ τῆς Χριστιανικῆς Ἕνωσης Γυναικῶν, ποὺ εἶχε φιλανθρωπικὴ καὶ κοινωνικὴ δράση. Ἐξάλλου, πρωτοστάτησε στὴν ἀνέγερση τῆς αἴθουσας κατηχητικῶν στὰ Κατύδατα καὶ περνοῦσε τὰ καλοκαίρια του ἀπασχολώντας τὰ κατηχητόπουλα μὲ ἐπωφελεῖς δραστηριότητες. Στὶς 02.02.1977 χειροθετήθηκε ἀπὸ τὸν Μόρφου Χρύσανθο Πνευματικὸς γιὰ τὶς κοινότητες Κατυδάτων, Λινοῦ καὶ Φλάσου. Στὶς 18.11.2016 ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ ἡ εὐλαβὴς πρεσβυτέρα του Μαρίτσα.

Ἕνεκα τῆς εὐλάβειας καὶ ἀπλότητάς του, ἀξιώθηκε πρὶν χρόνια νὰ ἰδεῖ ὀφθαλμοφανῶς τὴν Παναγία στὸν ναό της στὴν πλησίον τῶν Κατυδάτων ἀρχαία Μονὴ Παναγίας τῆς Σκουριώτισσας. Εἰσερχόμενος στὸν ναό, πρόσεξε ὅτι ἀπουσίαζε ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας ἀπὸ τὸ εἰκονοστάσιο καί, ἀμέσως, ἡ Παναγία πέρασε ὁλοζώντανη ἀπὸ μπροστά του καὶ πῆγε καὶ μπῆκε στὴ θέση τῆς εἰκόνας της.

Τὰ τελευταῖα δύο χρόνια ὁ μεταστὰς ὑπέφερε κλινήρης στὸ σπίτι του. Ὅπως μᾶς διηγήθηκε ὁ υἱός του Χαράλαμπος, ἱεροψάλτης καὶ ἐπίτροπος στὸν ναὸ Ἁγίου Ἰωάννου Θεολόγου Κατυδάτων, ὁ πατέρας του εἶχε σοβαρὴ ὑποτροπὴ τῆς ὑγείας του πέρυσι καὶ οἱ γιατροὶ τοῦ ἔλεγαν ὅτι ἐπίκειτο τὸ τέλος του. Καὶ ἐκεῖ ποὺ τὸν περίμεναν νὰ φύγει, ἕνα πρωὶ εἶπε στὸν Χαράλαμπο: «Γυιέ μου, ἦλθε ἄγγελος Κυρίου καὶ μὲ ἔκανε καλά»! Καί, πράγματι, ὁ εὐλογημένος γέροντας ἐπέζησε γιὰ ἕνα ἀκόμη χρόνο.

Τοῦ μακαριστοῦ πρεσβυτέρου Γεωργίου εἴη ἡ μνήμη αἰωνία. Ἀμήν!

Μόρφου Νεόφυτος: Τὰ σαρκικά μας…τὸ Θεομητορικὸ σῶμα, Σῶμα Χριστοῦ

Κήρυγμα Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου στὸν πανηγυρικὸ Ἑσπερινὸ  τῆς  ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, ποὺ τελέσθηκε στὴν ἱερὰ μονὴ Παναγίας Χρυσοκουρδαλιώτισσας  τῆς κοινότητος Κουρδάλων τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου (14.8.2017).

Μόρφου Νεὀφυτος: Τὸ Θεοδόχο Σῶμα

Ἀνάβοντας τὸν ἀναπτήρα τῶν ἁγίων: Ἡ Θ΄ Πνευματικὴ σύναξη διαλόγου μὲ τὸν Πανιερώτατο Μητροπολίτη Μόρφου κ. Νεόφυτο πραγματοποιήθηκε στὶς 11 Αὐγούστου, 2020 στὸν ὑπαίθριο χῶρο τῆς πίσω αὐλῆς τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τῶν Ἀγίων Κυπριανοῦ καὶ Ἰουστίνης στὸ χωριὸ Μένικο τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου.

Πηγή: RumOrthodox

Επικήδειος λόγος στον Άντη Πενταγίτη

Ο μακαριστός Άντης Πενταγίτης

Χαράλαμπος Μπακιρτζής, Διευθυντής του Ιδρύματος Αναστάσιος Γ. Λεβέντης, ιερός ναός Αγίου Παντελεήμονος, Λευκωσία, 6 Αυγούστου 2021

Ο μακαριστός Άντης Πενταγίτης

Τα Ιδρύματα Α. Γ. Λεβέντη και Αναστάσιος Γ. Λεβέντης αποχαιρετούν σήμερα με αισθήματα βαθύτατης θλίψης τον αλησμόνητο συνεργάτη και φίλο Άντη Πενταγίτη και εκφράζουν τα συλλυπητήριά τους στην κυρία Αυγή Πενταγίτη και τα παιδιά τους.Ο Άντης Πενταγίτης γεννήθηκε πριν 83 χρόνια, το 1938, στου Μόρφου, όπου φοίτησε στο Αρρεναγωγείο, στην Ελληνική Σχολή, στο Διδασκαλικό Κολλέγιο και τη Γεωργική Σχολή Μόρφου, που είχε ιδρυθεί για την επιμόρφωση των γεωργών σε γεωργικά θέματα.

Ξεκίνησε την υπηρεσία του στο Τμήμα Γεωργίας στη δεκαετία του 1950. Οι γεωπόνοι τότε με επιστημονικές γνώσεις ήταν ελάχιστοι και οι ανάγκες μεγάλες. Ο Άντης φοίτησε στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού, και το Τμήμα Γεωργίας εκτιμώντας την  επιμέλεια και την εργατικότητά του τον έστειλε για μετεκπαίδευση με υποτροφία στο Μονπελιέ της Γαλλίας και αργότερα στην Ιταλία. Σπούδασε επίσης Αγροτική Μηχανολογία για δύο χρόνια στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα στο Τουσόν. Ωθούμενος από βαθύ αίσθημα ευθύνης, αλλά και φιλοπατρίας και νοσταλγίας, θα έλεγα, δεν δέχθηκε προτάσεις να παραμείνει στις ΗΠΑ και επέστρεψε στη γενέθλιο γη για να εργαστεί στο Τμήμα Γεωργίας, στην Ανάπτυξη Υδάτων, ένα πρωτοπόρο την εποχή εκείνη Τμήμα με ξακουστό έργο το φράγμα του Μόρφου (1962) και την προστασία των υπογείων υδάτων.

Απόφοιτος της Γεωργικής Σχολής Μόρφου και εργαζόμενος από τα 18 του χρόνια στην Κεντρική Πειραματική Έπαυλιν Μόρφου είχε διδαχθεί ότι η δουλειά του γεωπόνου είναι έξω στο αγρόκτημα και όχι μέσα στο γραφείο και ότι η διαφώτιση και καθοδήγηση των γεωργών μεγάλη και δύσκολη προσπάθεια χωρίς την ανάπτυξη σχέσεων φιλίας και εμπιστοσύνης μαζί τους.  Στην αρχή ασχολήθηκε με τη λαχανοπαραγωγή, και αργότερα,  μετά την Ανεξαρτησία (1960), ο Άντης έζησε την τεράστια ανάπτυξη στην πεδιάδα του Μόρφου με την καλλιέργεια εσπεριδοειδών και την εκπαίδευση των γεωργών στις νέες τεχνολογίες, που παρείχε  το  Κέντρο Γεωργικής Εκπαίδευσης. Η Κυβερνητική Έπαυλις Μόρφου είχε μετατραπεί σε τεράστιο φυτώριο. –  Είναι αυτά τα χρόνια, το 1965, που παντρεύτηκε στου Μόρφου την Αυγή, το γένος Ιακωβίδη.

Δεν είναι περίεργο ότι λόγω των γνώσεων, των εμπειριών, των ικανοτήτων, της υπευθυνότητας και του ευγενικού χαρακτήρα του, ο Άντης εκλήθη από τον Αναστάσιο και τον Χρίστο Λεβέντη, οι οποίοι διέποντο από τα ίδια φιλοπρόοδα αισθήματα,  να αναλάβει την ανάπτυξη φυτειών της οικογενείας Λεβέντη στη Νιγηρία και να διδάξει στους εντοπίους σύγχρονες τεχνολογίες γεωργικής παραγωγής. Δεν άργησε η εκτίμηση στο πρόσωπό του και η εμπιστοσύνη στην εργασία του να μετατραπεί σε σχέση αδιάρρηκτης φιλίας με τα μέλη της οικογένειας Λεβέντη.

Στα τέλη της δεκαετίας του ‘90 ήλθε στην Στράκκα, όπου παρέμεινε έως την αφυπηρέτησή του, εργαζόμενος με προσήλωση στο καθήκον στην ανάπτυξη του αγροκτήματος και περήφανος για την καλλιέργεια των εσπεριδοειδών και της ελιάς με πρωτοποριακές μεθόδους και την παραγωγή εκλεκτού ελαιολάδου.

Εγνώρισα τον Πενταγίτη στην Στράκκα: προσηνής, μειλίχιος, αθόρυβα εργατικός, ένας ευγενής άνθρωπος. Στο γραφείο του έβρισκα εκείνη την οσμή καλλιεργημένης γης, της κυπριακής γης, την οποία δια βίου θεράπευσε και η οποία σήμερα, εν αγάπη Θεού σε δέχεται.  

Θα μας λείπεις, αλησμόνητε φίλε Άντη Πενταγίτη, θα μας λείπεις όταν βρέχει παρηγοριά στην Στράκκα, θα μας λείπεις και όταν δεν βρέχει.