Αγαπημένα μου παιδιά, σας ομιλώ η Παναγιά. Η μάνα σας η γλυκιά.
Είναι δύσκολος ο καιρός, πορευτείτε με το Χριστό, για να νιώθετε ασφάλεια συνεχώς.

Μη σας λείπει η προσευχή, η μετάνοια, η νηστεία, ο εκκλησιασμός, η εξομολόγηση και η καθαρή πνευματική ζωή. Μόνον έτσι ο εχθρός θα εξοστρακιστεί, και η ψυχή θα εξωραϊστεί. Μόνον έτσι θα αρέσετε στον Ιησού Χριστό και θα έλκετε τη χάρη απ’ Αυτόν.

Παιδιά μου με πόνο σας ομιλώ, αυτόν τον δύσκολο καιρό που η χώρα σας έχει όλη ξεπουληθεί και είναι έτοιμοι όλοι οι πολιτικοί, να σας πάρουν ό,τι έχετε στη δική σας κατοχή.

Έχουν βάλει τις υπογραφές πλέον για την Ελλάδα, να μην υπάρχει έδαφος Ελληνικό, σε λίγο καιρό. Τα έχουν αγοράσει όλα τα εδάφη τα Ελληνικά, ξένα κεφάλαια Σιωνιστικά.

Δούλοι θέλουν να γίνετε σ’ αυτούς και να ορίζουν τις περιουσίες σας και τις ζωές σας, μα πιο πολύ τους ενδιαφέρει να χάσετε τις ψυχές σας. Να σας αφαιρέσουν σιγά-σιγά τον Χριστό και την Παναγιά.

Αν αρνηθείτε τη θρησκεία σας, να σας δώσουν χρήματα, μα και δουλειά. Όλα είναι σχεδιασμένα πριν από πολλά χρονικά και έφτασε πλέον ο καιρός που πρέπει να γίνουν τα γεγονότα αυτά. Έτσι τα σχεδιάζουν οι δυνατοί της γης και σχεδιάζουν για όλη τη γη και για τη χώρα την Ελληνική.

Εσείς όμως δεν θα είχατε πάθει καμία ζημιά, εάν ήσασταν στον αληθινό Θεό σας κοντά. Τον διώξατε απ’ τη ζωή σας και πορευτήκατε με το σατανά. Με το χρήμα για Θεό σας και την ηδονή και αμαρτία για οδηγό σας.

Η αθεΐα είναι πρώτη στα στατιστικά στοιχεία, στην χώρα αυτή που ήταν αγία. Πόσο αίμα μαρτύρων δεν χύθηκε στα χώματα τα Ελληνικά; Πόσο αίμα ηρώων δεν χύθηκε στα χώματα αυτά;

Και εσείς αντί να είσθε υπερήφανοι, αλλά και ευλαβείς και να τιμάτε αυτόν τον θησαυρό που σας έστειλε ο Θεός, καταπατήσατε, απορρίψατε, χλευάζετε κάθε άγιο και ιερό. Βγάλατε από τη σημαία τον ιερό σταυρό. Βγάλατε από τα σπίτια σας το καντήλι και τον Θεό. Βάλατε στη θέση αυτή αγάλματα με ειδωλολατρική αμφίεση

Πόσοι άνθρωποι εκκλησιάζονται τις Κυριακές; Μία χούφτα δυστυχώς… Πού είναι οι άλλοι; Κοιμούνται και δεν θέλουν να ξέρουν τον Θεό. Του κλείνουν την πόρτα συνεχώς.

Πού είναι η γιαγιά να δώσει τα φώτα τα πνευματικά στα εγγόνια της και στα παιδιά; Δεν γνωρίζει και αυτή πλέον τον Θεό. Τον ξέχασε πριν από χρόνια πολλά και έγινε μοντέρνα γιαγιά· έβαλε το παντελόνι και ντύνεται μοντέρνα πια. Πώς ν’ ασχοληθεί με πράγματα αναχρονιστικά;

Η χώρα σας κρατά τα πρωτεία σε πορνεία, μοιχεία και μαγεία!

Πόσο πονώ παιδιά μου αγαπητά!

Έχει οργισθεί ο Υιός μου πολύ και θέλει πλέον ν’ αποδώσει δικαιοσύνη Θεϊκή. Να λάβει ο καθείς την δική του αμοιβή. Ήρθε αυτός ο καιρός που ο κάθε άνθρωπος θα πληρωθεί, σύμφωνα με τα έργα που πράττει σ’ αυτήν την ζωή. Εάν αδίκησε, θα αδικηθεί, αν όμως μετανόησε θα συγχωρεθεί. Ήρθε ο καιρός που ο Ιησούς Χριστός θα αποδώσει δικαιοσύνη σε κάθε χώρα της γης. Όποια χώρα καταπατήθηκε από εχθρό, τώρα θα ενισχυθεί και θα ελευθερωθεί, ενώ η χώρα που καταπάτησε θ’ αποδεκατιστεί. Η ήρα από το σιτάρι θα καθαριστεί.

Ήρθε ο καιρός και στην χώρα την Ελληνική ο λαός να σκύψει ταπεινά την κεφαλή και να ακολουθήσει σωστά την κάθε εντολή.

Το Ευαγγέλιο σε κάθε σπίτι να μπει, να διαβαστεί και να εφαρμοστεί.

Καλά μου παιδιά, σας ενημερώνω η μάνα Παναγιά, για να σας δώσω παρηγοριά, αλλά και να σας πω, ότι όποιος ακολουθεί και αγαπά τον Χριστό, δεν θα πάθει κανένα κακό. Φόβο, να μην έχει στο ψυχικό. Όλα τα φροντίζει ο Χριστός. Να έχετε πίστη δυνατή, υπομονή, ελεημοσύνη και προσευχή. Αυτά θα σώσουν τη χώρα σας από τα δεσμά.

Θα φτάσετε σε κατάσταση δύσκολη πολύ, στο χείλος του γκρεμού δηλαδή. Όταν όμως συνετιστείτε, μετανοήσετε, ταπεινωθείτε και τον Ιησού Χριστό αναζητήσετε, και βρείτε, τότε όλα θ’ αλλάξουν ξαφνικά. Χωρίς, να είναι στα σχέδια των δυνατών της γης, γιατί είναι σχέδιο του Ποιητή της γης, του Ιησού Χριστού, την χώρα αυτή, την Ελληνική, να την κάνει μεγάλη και τρανή. Γιατί την αγαπάει πολύ!

Θέλει όμως πρώτα να σκύψετε όλοι την κεφαλή, να γυρίσετε στην Ορθοδοξία σας και ν’ αγαπήσετε την πατρίδα σας.

Τότε θα κάνει ένδοξη την χώρα αυτή, και θα βάλει κυβερνήτη δικό του παιδί, χριστιανό, ν’ αναλάβει να κυβερνήσει τον λαό τον Ελληνικό.

Θα πάρετε πίσω κάθε έδαφος Ελληνικό, που καταπατήθηκε χρόνια πριν από εχθρό.

Όλα αυτά και άλλα πολλά, θα γίνουν σε λίγα χρονικά· όμως πριν απ’ αυτά, να αγωνιστείτε σκληρά, να κρατήσετε την πίστη σας, τα ήθη και έθιμά σας και να ξαναφτιάξετε την οικογένειά σας. Χριστιανικά να μεγαλώνετε τα παιδιά σας. Όχι με πορνεία, αλλά με εγκράτεια και με νηστεία.

Γονείς, έχετε μεγάλη ευθύνη για τα παιδιά σας, εάν δεν ακολουθήσουν τις εντολές του Θεού, εάν από μικρά στερήθηκαν τα λόγια από εσάς τα Θεϊκά. Ποτέ όμως δεν είναι αργά.

Δείξτε μετάνοια και να προσεύχεστε δυνατά. Να έχετε ελπίδα και πίστη στο Θεό και όλα τα αλλάζει Αυτός. Αρκεί να δει από εσάς μετάνοια και συντριβή καρδιάς. Έτσι η προσευχή σας θα πληροφορεί τις καρδιές των παιδιών σας και σιγά-σιγά θ’ αλλάζουν πορεία αυτά και θα έρχονται στον Θεό κοντά.

Σας δίνω την ευχή μου παιδιά μου αγαπητά και να ξέρετε ότι είμαι πάντα σε σας κοντά και στην Ελλάδα ειδικά. Την αγαπάμε πολύ την χώρα αυτή, και όλοι οι άγιοι μεσιτεύουν συνεχώς, στον δικό μου Υιό, και γι’ αυτό δεν σας αφήνουμε, είμαστε πάντα στο δικό σας πλευρό. Ό, τι γίνεται και επιτρέπεται, είναι για το δικό σας καλό, για τον δικό σας γυρισμό στον Θεό!

Σας αγαπώ πολύ. Αμήν!

Προβαίνουμε στην έκδοση σε βιβλίο των γραπτών κειμένων της Γερόντισσας με την ευχή της, διότι μας τα ζήτησαν πολλοί άνθρωποι που δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο όπου έχουν αναρτηθεί πολλά από τα ποιήματα της. Η αλήθεια είναι ότι πιέσαμε πολύ την Γερόντισσα να αφήσει να γίνουν γνωστά στον κόσμο τα ποιήματα και τα έμμετρα κείμενα της. Ευτυχώς, έστω και δύσκολα, συναίνεσε αυτή η ίδια και με την ευχή όμως και της Ηγουμένης της Μονής, αναρτήσαμε κάποια γραπτά της στο διαδίκτυο. Γι’ αυτούς τώρα πάλι που δεν έχουν επαφή με το διαδίκτυο, δίνεται η δυνατότητα να διαβάσουν τα γραπτά που η ίδια μας παρεχώρησε και συνεχίζει και τώρα ακόμη να μας δίνει ότι της δίνεται, προβαίνουμε στην έκδοση αυτού του βιβλίου με την ευγενή προσφορά και ανάληψη των εξόδων έκδοσης από φίλους της εδώ στην Ελλάδα αλλά και στην Γερμανία. Το βιβλίο προσφέρεται εντελώς δωρεάν.

Τα προφητικά κείμενα είτε σε έμμετρο λόγο, είτε σε ποίημα, μας τα παρεχώρησε η Γερόντισσα προς όφελος κυρίως της ψυχής μας και προς γνώσιν του τι γίνεται ήδη και τι ακριβώς θα γίνει στο επόμενο διάστημα, ποια είναι τα αίτια που συμβαίνουν αυτά τα γεγονότα, ποια πρέπει να είναι η θέση μας, όταν αυτά πραγματοποιηθούν και ποια θα ήταν η σωστή αντιμετώπιση αυτών των γεγονότων. Το άριστο, μας είπε η Γερόντισσα, θα ήταν να μετανοήσουμε από τώρα, να δούμε σε τι φταίξαμε όλοι μας κι έφθασε η χώρα μας σ’ αυτήν την παρακμή, ποια τα λάθη μας έναντι του Θεού, έναντι της πατρίδας κι έναντι του συνανθρώπου μας.

Αν κάναμε αυτήν την αυτοκριτική θα φτάναμε εύκολα στην ρίζα του κακού και με ένα «ήμαρτον» θα μπορούσαμε να αλλάξουμε ριζικά την εξέλιξη των γεγονότων. Αν πάλι η μετάνοια μας είναι επιφανειακή και πρόσκαιρη, τότε όταν πραγματοποιηθούν όσα αναφέρονται μέσα στα γραπτά, πάλι κι εκεί η στροφή μας προς τον Κύριο και τους Αγίους Του θα φέρει την Θεία βοήθεια. Ο παρηγορητικός της λόγος ευχόμαστε να ριζώσει μέσα στις ψυχές μας και κανείς μα κανείς να μην απελπίζεται, για όλα Του τα παιδιά θα φροντίσει ο καλός Χριστός και η Παναγία μας.

Έστω και τώρα επιμένει να μας λέει η Γερόντισσα, πάλι ακόμα και αυτήν την στιγμή αν έλθει μετάνοια, θ’ απαλύνει τις δοκιμασίες ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και πολλές εξ αυτών θα τις εξαλείψει εντελώς. Ο καλός Θεός από εμάς περιμένει να κάνουμε το βήμα, να έρθουμε μετανοημένοι κοντά Του και τα υπόλοιπα είναι δικό Του έργο!!

Λίγα λόγια για την ανώνυμη Γερόντισσα, έτσι έχει γίνει πλέον γνωστή στο διαδίκτυο. Η Γερόντισσα μας είναι μοναχή σε ένα μοναστήρι της Αττικής.

Είναι βέβαια με το νέο ημερολόγιο (αυτό το διευκρινίζουμε γιατί κάποιοι φίλοι ρωτάνε με ποιο ημερολόγιο είναι), και για τα θέματα που αφορούν την Ελλάδα και γενικά τα επικείμενα να συμβούν ή που συμβαίνουν και τώρα ακόμη, μας έχει μιλήσει σχεδόν από την αρχή της γνωριμίας μας, από το 2002-2003 δηλαδή.

Φυσικά στην αρχή κι εμείς ήμασταν επιφυλακτικοί για το αν και πως θα συμβούν. Δυστυχώς επαληθεύτηκε πολλάκις και ακόμη περισσότερο όσο περνάει ο χρόνος πραγματοποιούνται όλα όσα αναφέρονται μέσα στα γραπτά της. Οι αιτίες που δεν θέλει η ίδια να είναι μια απλή μοναχή και υποχρέωση της και καθήκον της είναι η υπακοή στην Ηγουμένη και το διακόνημα της , κι η προσευχή στο κελλάκι της.

Δεν είναι δικό της έργο να μιλάει στον κόσμο δημόσια, άλλωστε αυτό το έργο ο Κύριος το έχει αναθέσει σε κατάλληλους ανθρώπους κι αυτοί πράττουν άριστα το έργο τους. Αν κάτι της δίνεται άνωθεν, μας το δίνει και σε εμάς προς όφελος όλων μας, αφού αυτό άλλωστε είναι και το νόημα των αποκαλύψεων που βρίσκονται μέσα στα γραπτά. Δεύτερον είναι ότι ούτε η ηλικία της, ούτε η υγεία της την βοηθούν ιδιαιτέρως σε ένα τέτοιο εγχείρημα, δηλ. να δέχεται κόσμο στο μοναστήρι και να μιλάει δημόσια. Μα δεν κάνω και κάποια επίπονη προσπάθεια μας λέει, απλά γράφω ότι μου δίνεται, να μην νομίζει ο κόσμος ότι έχω και κάποια ιδιαίτερη χάρη!

Τονίζει δε ιδιαιτέρως το γεγονός ότι δεν έχει καμία σημασία ποια είναι αυτή η ίδια, αλλά αυτά που αναγράφονται μέσα στα γραπτά, αυτά να ενδιαφέρουν τον κόσμο αν και πόσο αγγίζουν την ψυχή τους. Αν αυτό συμβαίνει να κοιτάξουν οι πιστοί τι τους ζητάει ο Ιησούς Χριστός και να στραφούν προς Αυτόν, διότι μόνο κοντά στον Κύριο υπάρχει αληθινή αγάπη, βοήθεια και παρηγοριά, ελπίδα και υπεράνω όλων η ΣΩΤΗΡΙΑ!!!

Τα Πνευματικοπαίδια της

Ας έχουμε όλοι την ευχή της

Αρχιμανδρίτου Φωτίου Ιωακείμ

Κατόπιν παράκλησης γνωστῶν εὐλαβῶν χριστιανῶν μὲ τὸ ὄνομα Ἀρίστη, γιὰ νὰ διερευνήσουμε κατὰ πόσον ὑπάρχει φερώνυμός τους ἁγία, ἀνατρέξαμε γιὰ τὸ ὅλο ζήτημα σὲ ποικίλες ἀξιόπιστες ἁγιολογικὲς πηγές. Τὸ συμπέρασμα ἦταν ὅτι ἁγία μὲ τὸ ὄνομα Ἀρίστη δὲν ὑπάρχει γνωστὴ μὲ βεβαιότητα στὴν Ὀρθόδοξη ᾽Εκκλησία.

Ἡ κατὰ τὸ πρόσφατο παρελθὸν θεωρηθεῖσα ὡς ἁγία Ἀρίστη καὶ καθιερωθεῖσα νὰ ἑορτάζεται στὶς 20 Ὀκτωβρίου, εἶναι ἡ ἀναφερόμενη στὰ Μαρτύρια καὶ συναξάρια τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Ἀρτεμίου, ποὺ ἑορτάζει στὶς 20 Ὀκτωβρίου. Ἡ διάκονος (διακόνισσα) Ἀρίστη, σύμφωνα μὲ τὶς ἀναφορὲς τῶν ἐν λόγῳ ἁγιολογικῶν πηγῶν, ποὺ προφανῶς διακονοῦσε στὴ μεγαλούπολη Ἀντιόχεια τῆς Συρίας ὅπου καὶ μαρτύρησε ὁ ἅγιος Ἀρτέμιος, μετὰ τὴ μαρτυρικὴ τελείωσή του, ζήτησε ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα ποὺ τὸν θανάτωσε, δηλαδὴ τὸν Ἰουλιανὸ τὸν Παραβάτη (361-363), τὸ ἱερὸ λείψανο τοῦ ἁγίου, τὸ ὁποῖο, ἀφοῦ κήδευσε μὲ τὴν πρέπουσα τιμή, ἀπέθεσε σὲ γλωσσόκομο (λάρνακα) καὶ τὸ ἀπέστειλε στὴν Κωνσταντινούπολη, σκοπεύοντας νὰ ἀνεγείρει ἐκεῖ ναὸ πρὸς τιμή του. Σύμφωνα μὲ τὸ Συναξάριον Κωνσταντινουπόλεως, τὸ τίμιο τοῦτο λείψανο κατατέθηκε στὸν ναὸ τοῦ Τιμίου Προδρόμου στὴν Ὀξεία τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ὅπου ἑορταζόταν ἐφεξῆς ἡ σύναξή του. 

Εἶναι ἀλήθεια ὅτι τὸ ἀρχαιότερο Μαρτύριο (BHG 169y) τοῦ ἁγίου Ἀρτεμίου ἀναφέρεται στὴν ἐνάρετη πολιτεία τῆς διακόνου Ἀρίστης («Οὗ (ἁγίου Ἀρτεμίου) τὸ μακάριον καὶ ἅγιον σῶμα ἐξῃτήσατο παρὰ τοῦ βασιλέως Ἰουλιανοῦ γυνή τις εὐσεβὴς καὶ φοβουμένη τὸν Θεόν, Ἀρίστη διάκονος…»), ἀλλὰ δὲν εἶναι γνωστὸ κατὰ πόσον ἔχει ποτὲ ἐνταχθεῖ στὸ Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Προφανῶς ἀπὸ τὶς ἀναφορὲς αὐτὲς στὸ πρόσωπο τῆς διακόνου Ἀρίστης ἀφορμώμενος κάποιος ἄγνωστος τὴ θεώρησε αὐθαίρετα ὡς ἁγία, ὅπως καὶ αὐθαίρετα καθόρισε τὴν ἡμέρα μνήμης της ὡς τὴν εἰκοστὴ Ὀκτωβρίου, κατὰ τὴν ὁποία τιμᾶται ὁ μεγαλομάρτυς Ἀρτέμιος, τοῦ ὁποίου, ὅπως εἴδαμε, κήδευσε καὶ ἀνακόμισε τὸ ἰερὸ λείψανο. 

Κατὰ τὰ τελευταῖα χρόνια, καθόσο γνωρίζουμε, ὑπῆρξε καὶ μία ἄλλη πρόταση γιὰ τὸν ἐορτασμὸ ὅσων φέρουν τὸ ὄνομα Ἀρίστη, μέσῳ τῆς ἀναγωγικῆς θεώρησης τοῦ ζητήματος. Ἡ Θεοτόκος δικαίως  θεωρεῖται ὡς ἡ ἀρίστη τῶν γυναικῶν, καὶ ἔτσι εἶναι δυνατὸς ὁ ἑορτασμὸς τῶν φερωνύμων γυναικῶν κατὰ μία ἑορτὴ τῆς Θεοτόκου.

Περαιτέρω, ὑπάρχει ἡ δυνατότητα ἑορτασμοῦ τῶν γυναικῶν μὲ τὸ ὄνομα Ἀρίστη καὶ κατὰ τὴν ἡμέρα μνήμης κάποιου ἁγίου τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μὲ παραπλήσιο ἑτυμολογικὰ ὄνομα, δηλαδὴ μὲ τὸ ὄνομα Ἀριστίων ἢ Ἀρίστων. Καὶ ὑπάρχουν τέτοιοι ἅγιοι, δηλαδὴ ποὺ φέρουν τὰ ὀνόματα αὐτά. Παραθέτουμε στὴ συνέχεια σύντομα στοιχεῖα γιὰ τοὺς ἁγίους μὲ τὰ ὀνόματα αὐτά. 

1. Ἀριστίων. Ἀποστολικὸς ἄνδρας στὴν Κύπρο. Ἔζησε κατὰ τὸν 1ο αἰώνα μ.Χ. Ἀναφορὰ στὸ πρόσωπό του γίνεται στὸ κυπριακὸ ἁγιολογικό ἔργο τοῦ 5ου αἰώνα, «Περίοδοι καὶ Μαρτύριον τοῦ ἁγίου Βαρνάβα τοῦ ἀποστόλου». Ἐκεῖ ἀναγράφεται ὅτι ἦταν ὑπηρέτης σὲ εἰδωλoλατρικὸ ναὸ στὸν Κρομμυακίτη (σήμ. Κορμακίτη) τῆς Κύπρου μαζὶ μὲ τὸν Τίμωνα, ὅπου καὶ τοὺς συνάντησαν οἱ ἀπόστολοι Βαρνάβας καὶ Μᾶρκος κατὰ τὴ δεύτερη ἔλευση καὶ ἱεραποστολική τους πορεία στὴ νῆσο (περὶ τὸ ἔτος 49). Ἐπειδὴ ὁ Βαρνάβας θεράπευσε θαυματουργικὰ τὸν ἀσθενὴ τότε Τίμωνα, ὁ Ἀριστίων —ὅπως καὶ ὁ Τίμων— πίστευσε στὸν Χριστὸ καὶ ἀργότερα ἔγινε ἀκόλουθος τοῦ Μάρκου στὶς ἀποστολικές του περιοδεῖες στὴν Κύπρο, ἀλλὰ καὶ μέχρι τὴν Ἀλεξάνδρεια τῆς Αἰγύπτου. Ἡ μνήμη του τελεῖται τὴν πρώτη Κυριακὴ τοῦ Ὀκτωβρίου, ἡμέρα τιμῆς Πάντων τῶν ἐν Κύπρῳ διαλαμψάντων Ἁγίων. 

Βιβλιογραφία: «Περίοδοι καὶ Μαρτύριον τοῦ ἁγίου Βαρνάβα τοῦ ἀποστόλου» (BHG 225), στό: R. A. Lipsius et M. Bonnet, Acta Apostolorum Apocrypha, Pars Alterius, Vol. I (Appendix), σ. 297 (§14) κ. ἑξ.

2. Ἀριστίων. Ἐπίσκοπος τῆς Μικρᾶς Ἀλεξανδρείας καὶ ἱερομάρτυς (154-167). Ὁ ἅγιος Ἀριστίων ἔζησε κατὰ τὸν 2ο αἰώνα καὶ ἦταν ἐπίσκοπος τῆς πόλης Μικρᾶς Ἀλεξανδρείας στὴν Κιλικία τῆς Μικρᾶς Ἀσίας (ἀρχαία Ἰσσός, γνωστὴ σήμερα ὡς Ἀλεξανδρέττα). Ἐπειδὴ κήρυττε τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ μὲ παρρησία, συνελήφθη ἀπὸ τὸν ἄρχοντα τῆς πόλης του καὶ καταδικάσθηκε στὸν διὰ πυρὸς θάνατο. Ἡ μνήμη του τελεῖται στὶς 3 Σεπτεμβρίου.

Βιβλιογραφία: Μακάριος Σιμωνοπετρίτης,  ἱερομόναχος, Νέος Συναξαριστὴς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας (διασκευὴ ἐκ τοῦ Γαλλικοῦ καὶ ἐπιμ. ἱεροῦ Κοινοβίου Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου), τόμ. 1, (ἐκδ.) Ἴνδικτος, Ἀθῆναι ²2011, σ. 84.

3. Ἀρίστων. Ὅσιος στὴν Κύπρῳ. Ἄγνωστα τὰ σχετικὰ μὲ τὸν βίο του, καθὼς ἐλλείπουν ἀναφορὲς στὸ πρόσωπό του στὶς ποικίλες γνωστὲς ἀγιολογικές πηγές. Τὸ βέβαιο εἶναι ὅτι ἔζησε κατὰ τὴ βυζαντινὴ περίοδο καὶ πάντως πρὶν ἀπὸ τὸν 10ο αἰώνα, ὁπόταν χρονολογεῖται ἡ πρωιμότερη γνωστὴ τοιχογραφία του. Εἶναι πολὺ πιθανὸν νὰ ἀνήκει στὴν ὁμάδα τῶν τριακοσίων ὁσίων, οἱ ὁποῖοι μετέβησαν στὴν Κύπρο ἀπὸ ἄλλες παραμεσόγειες χῶρες (Συρία, Παλαιστίνη, κ.ἀ.) καὶ τελειώθηκαν ἀσκητικὰ σ᾽ αὐτή. Mᾶς εἶναι γνωστὸς ἀπὸ δύο βυζαντινὲς τοιχογραφίες του στὸ ἀσκητήριο τοῦ Ὁσίου Σωζομένου τῆς Ποταμιᾶς, κοντὰ στὴ Λευκωσία. Ἡ μία, ἡ ἀρχαιότερη, ποὺ χρονολογεῖται στὸν 10ο αἰώνα, ἀποκολλήθηκε πρόσφατα μαζὶ μὲ ἄλλες ἀπὸ τὸ ἀσκητήριο γιὰ προστασία καὶ βρίσκεται σήμερα στὸ Μουσεῖο Ἀρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ´ στὴν Ἱερὰ Ἀρχιεπισκοπή, στὴ Λευκωσία. Ἡ ἄλλη βρίσκεται ἀκόμη στὸ ἀνωτέρω σπήλαιο τοῦ Ὁσίου Σωζομένου (βλ. Εἰκ. 1), καὶ χρονολογεῖται περίπου στὸν 13ο αἰώνα. Εἶναι πιθανὸν καὶ εὔλογο ὁ ὅσιος τοῦτος Ἀρίστων νὰ ὑπῆρξε συνασκητὴς τοῦ ἐν λόγῳ ὁσίου Σωζομένου, ἀφοῦ καὶ στὶς δύο ἀνωτέρω τοιχογραφίες ἀπεικονίζονται μαζί, καθὼς καὶ μὲ ἄλλους τιμώμενους στὴν Κύπρο ὀσίους. Ἡ μνήμη του τελεῖται τὴν πρώτη Κυριακὴ τοῦ Ὀκτωβρίου, ἡμέρα τιμῆς Πάντων τῶν ἐν Κύπρῳ διαλαμψάντων Ἁγίων. 

Βιβλιογραφία: Andreas and Judith Stylianou, The painted Churches of Cyprus. Treasures of Byzantine art, A.G.Leventis Foundation, Nicosia ²1997, σσ. 512-513.

4. Ἀρίστων. Ἐπίσκοπος στὴν Κύπρο καὶ Ὁμολογητής. Σύμφωνα μὲ τὰ γνωστὰ συναξαριακὰ δεδομένα, ὁ Ἀρίστων ἔζησε τουλάχιστον κατὰ τὸ δεύτερο μισὸ τοῦ 3ου καὶ τὶς ἀρχὲς τοῦ 4ου αἰώνα. Κατὰ τὴν ἔκρηξη τοῦ Μεγάλου Διωγμοῦ ἐπὶ Διοκλητιανοῦ στὴν ἀνατολικὴ αὐτοκρατορία (23 Φεβρουαρίου 303) ἦταν ἤδη ἐπίσκοπος μίας τῶν πόλεων τῆς Κύπρου, ἡ ὁποία ὅμως δὲν κατονομάζεται. Γιὰ τὴν πίστη λοιπὸν στὸν Χριστό, ὁδηγήθηκε στὴν πρωτεύουσα τῆς νήσου Σαλαμίνα καὶ ἐγκλείσθηκε στὶς ἐκεῖ φυλακές, γιὰ νὰ κακουχηθεῖ. Δυστυχῶς καὶ πάλιν ἡ λακωνικότατη ἀναφορὰ τῶν ἀνωτέρω συναξαρίων στὸ πρόσωπό του δὲν μᾶς παρέχει πληροφορίες κατὰ πόσον ὑπέστη καὶ ποικίλα βασανιστήρια κατὰ τὴ διάρκεια τῆς φυλάκισής του αὐτῆς, πρᾶγμα πιθανώτατο. 

Ὅπως γνωρίζουμε ἀπὸ ποικίλες ἁγιολογικὲς πηγές, καὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι τῆς νήσου εἶχαν κατὰ τὸν ἴδιο διωγμὸ ὁδηγηθεῖ σιδηροδέσμιοι καὶ ἐγκλεισθεῖ σὲ φυλακὲς στὴ Σαλαμίνα γιὰ τὴν ὁμολογία τῆς χριστιανικῆς τους πίστης. Ἀπ᾽ αὐτοὺς μᾶς εἶναι γνωστοὶ οἱ ἅγιοι Γελάσιος ἀρχιεπίσκοπος Σαλαμῖνος, Θεόδοτος ἐπίσκοπος Κυρηνείας, Πάππος ἐπίσκοπος Χύτρων καὶ Φιλωνίδης ἐπίσκοπος Κουρίου. Ἑπομένως, ὁ Ἀρίστων δὲν μποροῦσε νὰ εἶναι ἐπίσκοπος μίας τῶν πόλεων τούτων. 

Στὶς φυλακὲς τῆς Σαλαμῖνος ἦταν κρατούμενοι κατὰ τὴν ἴδια περίοδο ὁ ἱερομάρτυς Φιλωνίδης, ἐπίσκοπος Κουρίου, καθὼς καὶ οἱ μάρτυρες Ἀριστοκλῆς πρεσβύτερος, Δημητριανὸς διάκονος καὶ Ἀθανάσιος ἀναγνώστης, οἱ ὁποῖοι στὴ συνέχεια μαρτύρησαν. Νὰ ἐπισημάνουμε ἐδῶ ὅτι, ἐφόσον ἦσαν κρατούμενοι οἱ ἀνωτέρω ἐπίσκοποι στὴ φυλακή, καθὼς καὶ οἱ ἀνωτέρω τρεῖς κληρικοί, σημαίνει ὅτι εἶχε ἤδη ἐφαρμοσθεῖ καὶ τὸ 2ο ἔδικτο (edictum) διωγμοῦ τῶν ἰδίων αὐτοκρατόρων (θέρος 303), ποὺ διέταζε τὴ σύλληψη καὶ φυλάκιση ὅλων τῶν ἐπισκόπων καὶ κληρικῶν. 

Τελικά, ὁ Ἀρίστων ἀπολύθηκε ἀπὸ τὰ δεσμά. Στὴν ἀπορία τοῦ συναξαριογράφου, «οὐκ οἶδ᾽ ὅπως ῥυσθείς», κρίνοντας ἀπὸ τὴν περίπτωση τοῦ ἁγίου Θεοδότου ἐπισκόπου Κυρηνείας, θὰ μπορούσαμε νὰ ἀπαντήσουμε ὅτι μία πιθανὴ ἐκδοχὴ εἶναι νὰ ἀπολύθηκε τῶν δεσμῶν τὸ ἔτος 313, μὲ τὸ Διάταγμα τῶν Μεδιολάνων (Edictum Mediolani). Μετὰ λοιπὸν τὴν ἀπελευθέρωσή του ἀπὸ τὶς φυλακὲς τῆς Σαλαμῖνος, ὁ Ἀρίστων συνέγραψε μᾶλλον ἕνα Μαρτύριο τοῦ ἱερομάρτυρος Φιλωνίδου, ἐπισκόπου Κουρίου, παρὰ κάποιο σύντομο συναξάριό του, καὶ ἴσως καὶ ἕνα τῶν ὡς ἄνω τριῶν μαρτύρων (Ἀριστοκλῆ καὶ τῶν σὺν αὐτῷ), μὴ σωζόμενα ἢ λανθάνοντα σήμερα, ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἀρύονται τὰ ἐπίτομα συναξάριά τους στὸ Συναξάριον Κωνσταντινουπόλεως. 

Ἡ μνήμη του τελεῖται τὴν πρώτη Κυριακὴ τοῦ Ὀκτωβρίου, ἡμέρα τιμῆς Πάντων τῶν ἐν Κύπρῳ διαλαμψάντων Ἁγίων. 

Βιβλιογραφία: Ἰωακείμ, Φώτιος, Ἀρχιμανδρίτης, Οἱ ἅγιοι μάρτυρες καὶ ὁμολογητὲς τῆς Ἐκκλησίας Κύπρου κατὰ τοὺς πρώτους χριστιανικοὺς αἰῶνες (1ος-5ος αἰ.). Μεταπτυχιακὴ Διπλωματικὴ ἐργασία στὴν εἰδίκευση Πατερικῆς Γραμματείας καὶ Ἁγιολογίας τοῦ Τμήματος Ποιμαντικῆς καὶ Κοινωνικῆς Θεολογίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ., μὲ σύμβουλο καθηγητὴ τὸν κ. Συμεὼν Πασχαλίδη [Collecta Academica XXVI], (ἐκδ.) «Ostracon Publishing», Θεσσαλονίκη 2017, σσ. 157-160.

5. Ἀρίστων. Ἐπίσκοπος Ἀρσινόης (σήμ. Πόλεως τῆς Χρυσοχοῦς τῆς ἐπαρχίας Πάφου). Ὁ θεοφόρος πατὴρ ἡμῶν Ἀρίστων ἔζησε κατὰ τοὺς πρώιμους βυζαντινοὺς χρόνους (περ. 4ος-5ος αἰ.), ἀλλὰ σήμερα δὲν μᾶς εἶναι γνωστὰ τὰ σχετικὰ μὲ τὸν βίο του. Ἁπλὴ ἀναφορὰ στὸ πρόσωπό του γίνεται στὸ τοῦ ἁγίου «Νεοφύτου πρεσβυτέρου μοναχοῦ καὶ ἐγκλείστου, Ἐγκώμιον εἰς τὸν βίον καὶ τὰ θαύματα τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἀρκαδίου ἐπισκόπου πόλεως Ἀρσινόης». Ἐκεῖ, ὁ πανόσιος Νεόφυτος πανηγυρίζει γράφοντας πὼς ὁ ἅγιος αὐτὸς Ἀρκάδιος εἰσῆλθε στὴ δόξα τοῦ Κυρίου, ὅπου εὑρίσκονται καὶ οἱ προκάτοχοί του στὸν θρόνο τῆς Ἀρσινόης, «ὁ τῆς νίκης ἐπώνυμος Νίκων ὁ μέγας καὶ Ἀρίστων ὁ περιβόητος, κατὰ δαιμόνων ἄριστος ἀριστεύς». 

Στὸ ἱερὸ Βῆμα τοῦ Καθολικοῦ τῆς Μονῆς Παναγίας Ἀμασγοῦ στὸ Μονάγρι Λεμεσοῦ σώζεται τοιχογραφία τοῦ 12ου αἰώνα, ποὺ ἀπεικονίζει ἕνα ἅγιον Ἀρίστωνα ὡς ἐπίσκοπο (βλ. Εἰκ. 2), ὁ ὁποίος ταυτίζεται πιθανώτατα πρὸς τὸν ἐν λόγῳ ἐπίσκοπο Ἀρσινόης, καθότι ἀκριβῶς δίπλα ὑπάρχει τοιχογραφία τοῦ ἀνωτέρω ἐπίσης ἐπισκόπου Ἀρσινόης ἁγίου Νίκωνος. Τοῦ ἁγίου Ἀρίστωνος Ἀρσινόης σώζονται περαιτέρω δύο παλαιὲς φορητὲς εἰκόνες του, ἡ μία τοῦ 15ου (βλ. Εἰκ. 3) καὶ ἡ ἄλλη τοῦ 16ου αἰώνα, ἀποκείμενες σήμερα στὸ Μουσεῖο τοῦ ἐπισκοπείου Ἀρσινόης στὸ χωριὸ Περιστερῶνα τῆς Πάφου. Ἡ μνήμη του τιμᾶται στὶς 22 Φεβρουαρίου, ὁπόταν καὶ τελεῖται πανηγυρικὴ Θεία Λειτουργία στὸν αὐτόθι καθεδρικὸ ναὸ τοῦ Ἁγίου Μάμαντος.

Βιβλιογραφία: Γιὰ τὴν ἀναφορὰ στὸ Ἐγκώμιον τοῦ ἁγίου Ἀρκαδίου βλ. στό: Ἁγίου Νεοφύτου τοῦ Ἐγκλείστου, Συγγράμματα, (ἐκδ.) Ι. Μ. Ἁγίου Νεοφύτου, τόμ. Γ´, σ. 310. Γιὰ τὶς εἰκόνες: Andreas and Judith Stylianou, The painted Churches of Cyprus.Treasures of Byzantine Art, A.G.Leventis Fountation, Nicosia ²1997, σ. 273 (τοιχογραφία)· Φούλιας, Ανδρέας-Χατζηχριστοδούλου, Χριστόδουλος, Εκκλησιαστικά μνημεία της Πόλης Χρυσοχούς, (ἐκδ.) Ἱερὰ Μητρόπολις Πάφου/Ἐπισκοπὴ Ἀρσινόης, Λευκωσία 2021, σσ. 20, 22.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

¹ Τὰ Μαρτύρια βλ. στὸ ἔργο BHG ἀρ. 169y, 169z, 170-172c. Στὸ Συναξάριον Κωνσταντινουπόλεως (ἔκδοση Delehayé, 152.20-153.3), παραδόξως φέρεται ὡς διάκονος Ἀρίστης, δηλαδὴ ὡς ἄνδρας. Προκρίνεται ὅμως ἡ ἀρχαιότερη μαρτυρία τῶν Μαρτυρίων τοῦ ἁγίου Ἀρτεμίου, ὅπου καταγράφεται ὡς γυναίκα διάκονος (διακόνισσα).

² Ὄχι ὅμως μὲ τὰ παράγωγα ἢ σύνθετα παραπλήσια ὀνόματα ἁγίων, ὅπως Ἀριστάκης, Ἀριστοκλῆς, Ἀριστοκλειανός, Ἀρίσταρχος καὶ Ἀριστείδης.

³ Γιὰ τοὺς ἐφεξῆς ἐν Κύπρῳ ἁγίους ἔχουμε δημοσιεύσει σχετικὰ λήμματα στὴ Μεγάλη Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ Ἐγκυκλοπαίδεια (ΜΟΧΕ), τόμ. 3, Στρατηγικὲς Ἐκδόσεις Ε.Π.Ε., Ἀθήνα χ. ἡμ. [2012;].

• Η Ιερά Μητρόπολη Μόρφου και η Εκκλησιαστική επιτροπή του Ιερού Ναού Αγίου Αυξιβίου Αστρομερίτη, ανακοινώνουν στους πιστούς ότι κατόπιν ευλογίας του Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου, θα πραγματοποιηθεί η έλευση στην Εκκλησία Αγίου Αυξιβίου Α’ επισκόπου Σόλων στον Αστρομερίτη , των ιερών λειψάνων του Αγίου Νεομάρτυρος Εφραίμ του θαυματουργού του εν Νέα Μάκρη.

  Το πρόγραμμα των ιερών ακολουθιών με την ευκαιρία αυτή έχει διαμορφωθεί ως εξής :

  ΣΑΒΒΑΤΟ 16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

  Ώρα 7:00 π. μ: Έναρξη ακολουθίας του Όρθρου Σαββάτου.

  Ώρα 8:00 π. μ : Υποδοχή των Ιερών Λειψάνων Αγίου Εφραίμ , στο προαύλιο του Ιερού Ναού Αγίου Αυξιβίου. Θα ακολουθήσει Θεία Λειτουργία και έναρξη προσκύνησης των ιερών Λειψάνων από τους πιστούς. 

  Ώρα 5:30 μ. μ : Ακολουθία εσπερινού Σαββάτου.

  ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

  Ώρα 6:30 π. μ: Όρθρος και  Θεία Λειτουργία Κυριακής Δ’ Λουκά. 

  Ώρα 5:30 μ. μ: Ακολουθία Εσπερινού για την μνήμη του Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστή Λουκά και  ακολούθως του Παρακλητικού Κανόνος προς τον Άγιο Εφραίμ . Θα διαβαστούν όλα ονόματα που δόθηκαν στον Ναό.

  Ώρα 7:30 μ. μ: Αναχώρηση ιερών Λειψάνων Αγίου Εφραίμ.

  Ο ναός κατά τις πιο πάνω μέρες  θα παραμένει ανοικτός όλη μέρα από το πρωί μέχρι τις 8 το απόγευμα.

“Ὁσία τοῦ Θεοῦ Μαρία Αἰγυπτία, ἡ ὑποπεσοῦσα ἐν ἀγνοία εἰς τὸ παρὰ φύσιν καὶ μεγάλως ἀγωνισαμένη ἀνελθοῦσα εἰς ἀκραιφνὴ ἁγιότητα, βοήθησον τὰ πνευματικὰ τέκνα μου ἀποκατασταθῆναι εἰς τὸ κατὰ φύσιν καὶ ἀνελθεῖν εὐχαίς σου εἰς τὸ ὑπὲρ φύσιν. Ἀμήν. †Ὁ Μόρφου Νεόφυτος, 3 Φεβρουαρίου 2021.”

Αγαπητέ μας (όνομα…), 

λάβαμε το πονεμένο γράμμα σου. Η ομοφυλοφιλία είναι ένα πάθος. Οι άγιοι Πατέρες τα πάθη τα ονομάζουν ασθένειες της ψυχής. Όπως το σώμα έχει αρρώστιες έχει και η ψυχή. Άλλες είναι κληρονομικές και άλλες επίκτητες. Η χάρις του Τριαδικού Θεού όλα τα θεραπεύει. Μόνοι μας δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, ούτε με ψυχαναλύσεις, ούτε με ανθρώπινες μεθόδους και νομοσχέδια, που την αρρώστια την παρουσιάζουν ως υγεία. Ο ίδιος ο Χριστός είπε: «Άνευ εμού, ου δύνασθαι ποιείν ουδέν». Αλλά για κάθε πάθος πρέπει να προσελκύσουμε τη χάρη – ενέργεια – δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Το ότι δεν έκανες πράξη την επιθυμία σου, αυτό σε τιμά και σε βοηθά στον αγώνα που έχεις αρχίσει. Μπορεί να είσαι ομοφυλόφιλος στην επιθυμία αλλά δεν είσαι αρσενοκοίτης. Άρα, ο αγώνας σου είναι κατά της ομοφυλόφιλης επιθυμίας. Καθημερινά θα παρακολουθείς με τον οφθαλμό της ψυχής σου που είναι ο νους, τις επιθυμίες που ανεβαίνουν στην καρδιά σου. Μόλις δεις ομοφυλόφιλη επιθυμία να ανεβαίνει, αμέσως να μετανιώνεις. Να λυπάσαι μέσα σου για λίγο για την αρρώστια της ψυχής σου και να μιλάς γρήγορα – γρήγορα στην Παναγία. Παναγία βοήθα με! Υπεραγία Θεοτόκε Σώσον με! Μετά στο καθαριστήριο της ψυχής να απευθύνεσαι στο Άγιον Πνεύμα λέγοντας: «Πνεύμα Άγιον, Πνεύμα της αληθείας, καθάρισόν με από πάσης κηλίδος». Αν η επιθυμία είναι πόθος δυνατός καταφεύγουμε στο όνομα της Αγίας Τριάδος και λέμε: «Μέγα το Όνομα της Αγίας Τριάδος. Υπεραγία Θεοτόκε Σκέπε υμάς». Εάν η επιθυμία έχει σχέση με συγκεκριμένο πρόσωπο να προσεύχεσαι και για το πρόσωπο. Θέλει ο πειρασμός και η σάρκα να αμαρτήσεις. Αυτός ο καθημερινός αόρατος πόλεμος, αυτές οι καθημερινές αόρατες μάχες σιγά – σιγά θα σε κάμουν δυνατό αγωνιστή του ΧΡΙΣΤΟΥ! Θα αποκτήσεις γρήγορο νου, σώφρονα λογισμό, καρδίαν νήφουσα. Να προσπαθείς επίσης να διαβάζεις μια φορά τη μέρα τους Χαιρετισμούς της Παναγίας όρθιος και καθήμενος το Ψαλτήριο, που διώχνει ωσάν πυροβόλο τους δαίμονες, που όλους μας πειράζουν. Βοηθά πολύ στα σαρκικά πάθη να παρακολουθούμε ποιους κρίνουμε και κατακρίνουμε. Μόλις διαπιστώσουμε ότι καταδικάζουμε άλλους συνανθρώπους μας είτε με λογισμό, είτε με λόγο αμέσως να προσευχόμαστε με το όνομά τους. π.χ. Χριστέ μου, συγχώρα τον «τάδε…», συγχώρα και εμένα. Να το πεις πολλές φορές μέχρι να γλυκάνει η πικρή καρδιά σου. Όταν κρίνουμε άνθρωπο χωρίς να το συνειδητοποιούμε να λυπόμαστε για το χάλι μας και να λέμε του Χριστού: «Χριστέ μου, δεν ξέρω να αγαπώ. Δίδαξέ με την αγάπη σου!».

Η ομοφυλοφιλία αγαπητέ μου είναι πρόβλημα αγάπης όπως η πορνεία, η μοιχεία και όλα τα σαρκικά αμαρτήματα. Αγάπη σε λανθασμένη κατεύθυνση. Την αγάπη μόνο ο Χριστός μπορεί να μας τη μάθει. Ο μόνος, που είπε Εγώ ειμί Αγάπη!

Εννοείται βεβαίως αν πραγματικά θέλουμε να θεραπευτούμε από τα σαρκικά αμαρτήματα ότι προσέχουμε πολύ πως βλέπουμε και τί φανταζόμεθα. Δεν εστιάζουμε το μάτι σε σώματα ούτε καν στο δικό μας. «Εκ του οράν τίκτεται το εράν». Από την όραση γεννιέται η επιθυμία. Πρόσεχε που εστιάζεις το μάτι σου αν θέλεις να ελέγχεις τις επιθυμίες σου. 

Για το δεύτερο σκέλος. Βοηθάνε πολύ όσοι σε κρίνουν. Να προσεύχεσαι για αυτούς. Και ίσως επειδή σε κρίνουν να μην έπεσες. Όταν μας κρίνουν οι άνθρωποι δεν θα μας κρίνει ο Θεός, ή θα μας κρίνει με ελαφρυντικά. Μπορεί να είναι και ευεργέτες σου!

Αυτά αγαπητέ μου, και θα σε έχουμε στις προσευχές μας και στο σαρανταλείτουργό μας. 

Μετ’ ευχών 

ο Μόρφου Νεόφυτος.

Απάντηση Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου σε αποστολέα ηλεκτρονικής επιστολής περί του θέματος της επιθυμίας της ομοφυλοφιλίας και των σαρκικών παθών (Αύγουστος 2021). 

Τίποτα δεν μας παρηγορεί και δεν μας δίνει απέραντη ελπίδα, όσον ο χαιρετισμός της Αναστάσεως: «Χριστός Ανέστη», «Αληθώς Ανέστη». Μέσα σ᾿ αυτές τις τέσσερεις λέξεις υπάρχει όλη η ομολογία της πίστης μας. Κάθε πονεμένος και κάθε πληγωμένος, κάθε άνθρωπος που αισθάνεται ότι κατεβαίνει στον Άδη με ποικίλους τρόπους που πολλές φορές δεν βλέπει και δεν καταλαβαίνει, θέλει να ακούσει ότι ευρέθη κάποτε Ένας ο Οποίος ενίκησε τον πόνο, ενίκησε τη θλίψη, ενίκησε την προσφυγιά, αλλά  ενίκησε και τη μεγαλύτερη προσφυγιά που υπήρξε ποτέ στον άνθρωπο, τον  θάνατο. Και ένας Θεός, ένας Θεάνθρωπος Ιησούς που ενίκησε τον θάνατο, μπορεί  να νικήσει και τη δική μας προσφυγιά, τον δικό μας πόνο, τη θλίψη και το μαράζι αρκεί εμείς να θέλουμε να είμαστε μαζί με τον Χριστό. Να Τον επιθυμούμε. Να θέλουμε να είναι μέσα στη ζωή μας. Και ένας Ορθόδοξος Χριστιανός, ένας Μορφίτης πρόσφυγας φαίνεται πόσο θέλει τον Χριστό να είναι μέσα στη ζωή του, από το πόσο συχνά θέλει να κοινωνά αυτό το σώμα και αυτό το αίμα που ενίκησε τον θάνατο. Διαφορετικά, εάν νοσταλγούμε  μόνο τα περβόλια και τα σπίτια μας, τις ωραίες μας εκκλησίες και εξαιρέτως τον κοινό προστάτης όλων μας, τον Άγιο Μάμα χωρίς Χριστό… τότε αυτό θα στερεί σε μας τη χαρά της μεγάλης εορτής της Αναστάσεως, όπως και κάθε γιορτής. Μπορεί  ο πρόσφυγας να είναι πικραμένος από την παρατεινόμενη προσφυγιά, όμως όταν μέσα του έχει Χριστό, μετριάζεται ο πόνος. Δεν τον νικά και δεν τον κατακτά η νοσταλγία ούτως ώστε να καταφεύγει σε διάφορα «φάρμακα» για να νικήσει τη θλίψη της προσφυγιάς. Ο Χριστός τού δίνει δύναμη και οι άγιοι μας δίνουν κουράγιο μέσα από το δικό τους δρομολόγιο. 

Απόσπασμα από Αναστάσιμο Χαιρετισμό του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου κατά τη διάρκεια της Δεήσεως για τη διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων και την επιστροφή των προσφύγων στις πατρογονικές τους εστίες, που τελέσθηκε στον ιερό ναό Αγίου Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης στο χωριό Ξυλοτύμπου της μητροπολιτικής περιφέρειας Κιτίου, στο πλαίσιο της Προσκυνηματικής εκδρομής των συνταξιούχων Μορφιτών που διοργάνωσε ο Δήμος Μόρφου (4.5.2019)

Η σημερινή εορτή μας υπενθυμίζει ότι στη ζωή μας υπάρχει και μια άλλη πραγματικότητα, η πραγματικότητα του Ουρανού την οποία πολλές φορές ξεχνάμε μέσα στην τύρβη και στην πολλή μέριμνα για τη διεκπεραίωση των καθημερινών ασχολιών μας. Ξεχνούμε ότι υπάρχουν Άγγελοι… Ξεχνούμε ότι υπάρχουν Αρχάγγελοι… Ότι υπάρχουν εννέα τάγματα εις τον ουρανό γνωστά σ’ εμάς, από τον άγιο Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη.  

Ο άγιος ιερομάρτυρας Διονύσιος ήταν από τους πρώτους Αθηναίους σοφούς που επίστεψε στο Ευαγγέλιο όταν άκουσε τον απόστολο των Εθνών Παύλο να κηρύττει στον Άρειο Πάγο και να ομιλεί για τον άγνωστο Θεό. Και όταν έφθασε σε έσχατο γήρας και έχοντας μέσα του πολλή συσσωρευμένη πνευματική εμπειρία έγραψε ένα βιβλίο, το οποίο καθόρισε όλη τη θεολογία της Εκκλησίας το «Περί της ουρανίου ιεραρχίας». Το οποίο αρχίζει ως εξής: «Πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον, άνωθεν εστί καταβαίνον εκ σου του Πατρός των φώτων» (Ιακ. 1:17). Δηλαδή κάθε τι αγαθό και κάθε δώρο τέλειο είναι εκ του ουρανού και μας δίνεται από τον Πατέρα των Φώτων.  Όπως έχουμε ιεραρχία στον κόσμο τούτο και σε κάθε νενομισμένο μέρος, κατά τον ίδιο τρόπο, υπάρχει και στον Ουρανό. Με τη διαφορά ότι η εξουσία του ουρανού έχει κατεύθυνση προς τον Τριαδικό Θεό, σε αντίθεση με τις ανθρώπινες εξουσίες που έχουν κατεύθυνση συνήθως προς τα συμφέροντα των κυβερνόντων, κι ας μην το λένε! Αυτή είναι η πραγματικότητα… Το δε παράδοξο είναι ότι η Αγία Τριάδα, ο ένας Τριαδικός Θεός, ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα, τη δόξα την οποίαν έχει, θέλει να τη μοιράζεται. Την εξουσία που έχει θέλει να τη μοιράζεται. Τον πλούτο που έχει, θέλει να τον μοιράζεται. Ο Τριαδικός Θεός είναι δοτικός, χαρακτηρίζεται από δοτικότητα και θέλει να τα δώσει όλα σε εμάς! Και πώς το αντιλαμβανόμαστε αυτό;  Έστειλε τον Υιό Του… όταν είδε ότι οι άνθρωποι από μόνοι τους δεν μπορούν να απολαύσουν την αιώνια ζωή, μήτε και αυτήν την πρόσκαιρη επίγεια ζωή αφού τη σκανδαλίζουν και τη διαφθείρουν… Ενώ τους έδωσε τιμή, αυτοί πολλές φορές φτάνουν να συμπεριφέρονται -με συγχωρείται- σαν τα άλογα ζώα. Το λέει αυτό στην αρχαία γλώσσα ο προφήτης Δαβίδ: «Άνθρωπος εν τιμή ων παρασυνεβλήθην τοις κτήνεσι τοις ανοήτοις και ωμοιώθην αυτοίς». Ο άνθρωπος, λέει, που επλάστηκε από τον Θεό να ζει μέσα σε μεγάλη τιμή, μέσα σε μεγάλη δόξα, αναμείχθηκε με τα ζώα τα ανόητα,  με τα κτήνη τα ανόητα και τους έμοιασε κιόλας. «Ωμοιώθην αυτοίς». Ενώ ο Θεός τι θέλει; Να είμεθα κατ’ εικόνα Του και προπαντός ομοίωσίν Του. Να είμεθα δηλαδή όντα, τα οποία θέλομε και επιθυμούμε αυτά που θέλει και επιθυμεί ο Τριαδικός Θεός μας.

Απόσπασμα κηρύγματος Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου από τον Εσπερινό της εορτής της Συνάξεως των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, που τελέσθηκε στον ιερό ναό Αγίου Αυξιβίου Α΄ Επισκόπου Σόλων της κοινότητος Αστρομερίτου, της μητροπολιτικής περιφέρειας Μόρφου (7.11.2017).