Την Τετάρτη, 9 Φεβρουαρίου 2022 και ώρα 4:30 μ.μ., ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος θα προστεί του πανηγυρικού Εσπερινού του Αγίου Ιερομάρτυρος Χαραλάμπους στον πανηγυρίζοντα ιερό ναό Αγίου Χαραλάμπους στην κοινότητα Δένειας.

Ανήμερα της εορτής, ο Πανιερώτατος θα τελέσει τη Θεία Λειτουργία στον πανηγυρίζοντα ιερό ναό Αγίου Χαραλάμπους στην κοινότητα Δένειας.

Αγαπητέ μου …,

Χαίρομαι που ερευνάς τους τρόπους της αγιότητας. Και λέω τρόπους, με τη μουσική έννοια της βυζαντινής εκκλησιαστικής Μουσικής. Τρόποι στη Μουσική της καθ’ ημάς Ανατολής είναι οι ήχοι, δηλαδή μουσικοί δρόμοι. Δρόμοι, που οδηγούν την καρδία μας, ανάλογα με το ύφος και τό ήθος τους, άλλοτε στην κατάνυξη, άλλοτε στην ευχαριστία του Θεού κι άλλοτε στη χαρά και δοξολογία Του. 

Έτσι και με την προσευχή, που στην αρχή, ακολουθώντας πρώτα τον δρόμο της έμπονης σωματικής επίκλησης, σταδιακά οδηγεί την πνευματική αίσθηση στη νοερά προσευχή και μετά στην καρδιακή προσευχή. Αυτά είναι πολύ συνοπτικά τα στάδια που ακολουθεί ο αγωνιζόμενος στη λεγόμενη ησυχαστική ζωή. Βεβαίως, και στους μοναχούς και στους κοσμικούς πρέπει να συνυπάρχει σε όλα τα στάδια η προσοχή του νού και μαζί η Ορθόδοξη ομολογία πίστεως. 

Η διαμάχη περί του τρόπου αναγνώσεως των ευχών της Θείας Λειτουργίας νομίζω είναι άνευ νοήματος, εάν δεν τοποθετηθούν τα πράγματα ως ανωτέρω, δηλαδή ως θεραπευτική αγωγή νού και καρδίας σε ένα Ορθόδοξο χριστιανό, που είναι βαπτισμένος και μυρωμένος, «ἐξ ὕδατος και Πνεύματος». Αυτός ήταν κατά κανόνα ο δρόμος και ο τρόπος προσευχής των Αγίων. 

Στην έρευνα που κάνεις, προσωπικά μπορώ να καταθέσω ότι ήμουν συλλειτουργός, ως διάκονος και ιερέας, στους εξής συγχρόνους αγίους ιερομονάχους: Στον άγιο πατέρα ημών Ιάκωβο τον εν Ευβοία, τον «με συγχωρείτε», στον άγιον εν κόσμω ησυχαστή πατέρα Ευμένιο Σαριδάκη, στον αγιορείτη μαθητή του οσίου Παϊσίου πατέρα Ισαάκ τον Λιβανέζο, καθώς και στον εν Κύπρω Αββά Αθανάσιο Σταυροβουνιώτη. Τέλος και στον εν ζωή ευρισκόμενο Γέροντά μου, Συμεών ηγούμενο της Μονής Αγίου Γεωργίου Μαυροβουνίου. Όλοι αυτοί ακολουθούσαν τον τρόπο και τον δρόμο της μυστικής ανάγνωσης των λειτουργικών ευχών, γιατί είχαν έγνοια να διαφυλάξουν, όχι απλά μια λειτουργική παράδοση αιώνων, αλλά και να διαφυλάξουν τον νούν και την καρδία τους απερίσπαστα, καθώς και να μοιραστούν με τους πιστούς την εμπειρία της αιωνίου Ζωής του Τριαδικού Θεού. 

Για τον άγιο Ιάκωβο τον εν Ευβοία, ώς μυσταγωγό, μπορείς να ακούσεις τις τρείς ομιλίες που έκανα κατά την ημέρα της εορτής του στις 22 Νοεμβρίου 2021, με τίτλο «Ο Άγιος Ιάκωβος και η σχέση του με την Παναγία και τους αγίους».

Μετά πατρικών ευχών
+Ο Μόρφου Νεόφυτος
Επισκοπείον Ευρύχου, 04.02.2022

Σε συνέχεια των όσων σου ανέφερα στην προηγούμενη επικοινωνία μας έχω να συμπληρώσω τα εξής.

Στην Κύπρο συνεχώς κερδίζει έδαφος η κατάργηση της μυστικής απαγγελίας των ευχών και, συνεπικουρούσης της σύγχρονης τεχνολογίας των μικροφώνων και μεγαφώνων, όλες οι ιερατικές ευχές και εκφωνήσεις είναι εις επήκοον πάντων και δεν διακρίνονται πλέον οι εκφωνήσεις απο την ανάγνωση των ευχών. Τόσον οι προερχόμενοι απο τις εκκλησιαστικές οργανώσεις, όσο και οι συνδεδεμένοι με συγκεκριμένες αγιορείτικες αδελφότητες – μονές, ιερείς και αρχιερείς προτείνουν τον εγκεφαλικό τούτο τρόπο προσευχής, για να μην πώ ότι τον επιβάλλουν, όπου μπορούν. Όλοι οι εν λόγω κληρικοί επικαλούνται τον μακαριστό λειτουργιολόγο Ιωάννη Φουντούλη, για να κατοχυρώσουν τον τρόπο τούτο ανάγνωσης των μυστικών ευχών. Γι’ αυτό έγραψα για διαμάχη. 

Προσωπικά νομίζω πως πρέπει να υπάρξει ο υγιής και τεκμηριωμένος αντίλογος. Ο τρόπος λειτουργικής προσευχής φανερώνει την προσωπική Ορθοδοξία ενός εκάστου κληρικού και λαϊκού, ιδιαιτέρως του κληρικού. Τα ως άνω λυπηρά και θλιβερά είναι δείγματα ενός νέου Βαρλααμισμού. Είναι μία μορφή παραγκωνισμού, περιθωριοποίησης του Ησυχασμού, και η Θεολογία του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, ενώ όλοι την επικαλούνται, δεν είναι πλέον βίωμα, αλλά κατήντησε ακαδημαϊσμός και εγκεφαλικότητα.

Ενθυμούμαι ότι στην παλαιά Κύπρο οι άγιες Τράπεζες είχαν κιβώριο, είτε ξύλινο, είτε λίθινο. Στην ανατολική πλευρά του κιβωρίου, κατά την παλαιά παράδοση, η τάξη ήθελε να τοποθετείται Σταυρός στο κέντρο (ασημένιος ή και επιχρυσωμένος ενίοτε, δηλαδή δοξαστικός), και εκατέρωθεν του τιμίου Σταυρού δύο εξαπτέρυγα. Τόσο ο Σταυρός, όσο και τα δύο εξαπτέρυγα και δύο λαμπάδες, κατά την τάξη της εν Κύπρω Θείας Λειτουργίας, εξέρχονται την ώρα του Χερουβικού και εικονίζουν την ουράνια Λειτουργία που τελείται στο ουράνιο θυσιαστήριο από τον Μέγαν Αρχιερέα Χριστόν συν πάσι τοις αγίοις Αυτού: Αγγέλους και αγίους και δικαίους ανθρώπους. Τα εξαπτέρυγα αυτά συνοδεύουν τον ιερέα κατά την Μεγάλη Είσοδο στο ιερό Βήμα του επίγειου θυσιαστηρίου και επανατοποθετούνται στην προγενεστέρα τους θέση κατά ανατολάς επί του κιβωρίου. Δεξιά και αριστερά του ιερού κιβωρίου εκρέμαντο βήλα, δηλαδή υφασμάτινες κουρτίνες. Και τούτο για να μην βλέπουν τα τελούμενα από τον λειτουργούντα ιερέα ή αρχιερέα όπου υπήρχε οι παριστάμενοι, ούτε αυτοί να βλέπουν τους άλλους και να περισπώνται. Και βεβαίως οι λαϊκοί απαγορεύεται να είναι πέριξ της αγίας Τραπέζης. Η Θεία Λειτουργία λοιπόν, σύμφωνα με αυτά, πρέπει να τελείται μυστικώς και ιεροκρυφίως. Υπενθυμίζω τις τυπικές διατάξεις της Προηγιασμένης Λειτουργίας, όπου το Σώμα του Κυρίου είναι συνεχώς σκεπασμένο με τον Αέρα επί της αγίας Τραπέζης. 

Κατά την αρχαία λειτουργική τάξη της Κύπρου αποφεύγονταν τα πολλά ιερατικά συλλείτουργα. Κατ’ εξαίρεσιν και σπάνια τελούνταν, όταν λειτουργούσε αρχιερέας ή αντιπρόσωπός του πρωτόπαπας. Τα οφφίκια είχαν λειτουργική πρακτική, είχαν νόημα. Και τούτο, γιατί εγνώριζαν οι παλαιοί παπάδες ότι ένας στην ουσία λειτουργεί και ένας προσφέρει την αναίμακτο ιερουργία και είναι αυτός που εικονίζει (ο λειτουργός δηλαδή) τον Μέγαν Αρχιερέα Χριστόν, καθότι, κατά την ευχή του Χερουβικού, Αυτός είναι «ο προσφέρων και προσφερόμενος…». 

Θα μπορούσαμε να πούμε και να γράψουμε πολλά, αγαπητέ μου. Τούτο μόνο ενθυμούμαι τώρα, ώς κατακλείδα, από τον Άγιο Πορφύριο. «Βρε, οι μεγάλοι έρωτες που διαρκούν είναι οι μυστικοί…».

Μετά πατρικών ευχών
+Ο Μόρφου Νεόφυτος
Επισκοπείον Ευρύχου, 08.02.2022

ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022

Την Κυριακή, 30 Ιανουαρίου 2022 θα λειτουργήσουν: 

Ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Φώτιος Ιωακείμ στον ιερό ναό Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης στην κοινότητα Μένικο.

Ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου π. Ιάκωβος Καλογήρου στον ιερό ναό Αγίας Παρασκευής στην κοινότητα Μουτουλλάς.

ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Την Τρίτη, 1 Φεβρουαρίου 2022 και ώρα 4:30 μ.μ., ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος θα προστεί του πανηγυρικού εσπερινού της εορτής της Υπαπαντής του Κυρίου (δηλαδή την ανάμνηση του ερχομού Του στο ναό των Ιεροσολύμων και τον καθαρισμό της Παναγίας από τη «λοχεία» -σαραντησμός-), στον πανηγυρίζοντα ιερό ναό Παναγίας στην Σκουριώτισσα (παρά τα Κατύδατα). Στον ίδιο ιερό ναό ο Πανιερώτατος θα λειτουργήσει ανήμερα της εορτής.

Ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Φώτιος Ιωακείμ θα προστεί του εσπερινού της εορτής και της Θείας Λειτουργίας στον ιερό ναό Παναγίας στην κοινότητα Κοράκου.

Ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου π. Ιάκωβος Καλογήρου, θα προστεί του εσπερινού εορτής και της Θείας Λειτουργίας στον ιερό ναό της Αγίας Παρασκευής στην κοινότητα Μουτουλλάς.

ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2022

Την Κυριακή, 6 Φεβρουαρίου 2022, ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος χοροστατήσει κατά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας στον ιερό ναό Παναγίας Χρυσελεούσας στην κοινότητα Ακάκι.

Ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Φώτιος Ιωακείμ θα τελέσει την Θεία Λειτουργία στον ιερό ναό Αγίου Γεωργίου στην κοινότητα Ευρύχου.

Ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου π. Ιάκωβος Καλογήρου θα τελέσει την Θεία Λειτουργία στον ιερό ναό  Αγίας Παρασκευής στην κοινότητα Μουτουλλάς.

Την Δευτέρα, 7 Φεβρουαρίου 2022 και ώρα 4:30 μ.μ., ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος θα προστεί του πανηγυρικού Εσπερινού του Αγίου Θεοδώρου του Στρατηλάτου στον πανηγυρίζοντα ιερό ναό Αγίου Θεοδώρου του Στρατηλάτου στην κοινότητα Αγίου Θεοδώρου (Σολέας).

Ανήμερα της εορτής, ο Πανιερώτατος θα τελέσει τη Θεία Λειτουργία στον πανηγυρίζοντα ιερό ναό Αγίου Θεοδώρου του Στρατηλάτου στην κοινότητα Αγίου Θεοδώρου (Σολέας).

Φέρεται εις γνώσιν του ευσεβούς πληρώματος της Εκκλησίας ότι την Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2022, θα τελεσθεί στον ιερό ναό Παναγίας Χρυσελεούσης της κοινότητος Ακακίου Θεία Λειτουργία, χοροστατούντος του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου, ο οποίος μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας θα προστεί και του ετησίου μνημόσυνου του διδασκάλου του γένους ημών Λουκή Ακρίτα (1909 – 1965), ο οποίος κατάγεται από την κατεχόμενη κωμόπολη της Μόρφου. Οι Ακολουθίες του Όρθρου και  της Θείας Λειτουργίας θα αρχίσουν στις 7:00 π.μ.

Διαβάστε: Η Μόρφου και ο Λουκής Ακρίτας. Πενήντα επτά  χρόνια από τον θάνατο του πανελλήνιου δημοσιογράφου, λογοτέχνη και πολιτικού

Φέρεται σὲ γνώση τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου ὅτι χθές, 03.02.2022, ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ ὁ πρεσβύτερος τοῦ χωριοῦ Κακοπετριᾶς, Οἰκονόμος π. Ἀλέξανδρος Λεάνδρου, σὲ ἡλικία 83 ἐτῶν.

Ἡ Ἐξόδιος Ἀκολουθία τοῦ μεταστάντος θὰ τελεσθεῖ αὔριο, 05.02.2022, στὶς 12 μ., στὸν ἱερὸ ναὸ Ἁγίου Παντελεήμονος Κακοπετριᾶς, προεξάρχοντος τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου.

Νεκρολογία

Ὁ μακαριστὸς π. Ἀλέξανδρος γεννήθηκε στὶς 26 Ἰανουαρίου τοῦ 1939 στὸ εὐλογημένο ἀρχαῖο χωριὸ Κούρδαλι σὲ παραδοσιακὴ οἰκογένεια, ὅπου ἔζησε τὰ παιδικὰ καὶ νεανικά του χρόνια καὶ ἔλαβε τὴ στοιχειώδη μόρφωση. 

Τὸ 1960 νυμφεύθηκε τὴν Ἰάνθη Χριστοδούλου Κασέρη ἀπὸ τὸ χωριὸ Σπήλια, μὲ τὴν ὁποία ἀπέκτησαν τρία παιδιά, τὸν Μάριο, τὸν Χρῆστο καὶ τὴν Ἄντρη, ποὺ τοὺς χάρισαν ἐγγόνια καὶ δισέγγονα. 

Ποθώντας νὰ ἀφιερωθεῖ στὴν ὑπηρεσία τοῦ Ὑψίστου, φοίτησε στὴν Ἱερατικὴ Σχολὴ «Ἀπόστολος Βαρνάβας» κατὰ τὰ ἔτη 1965-1972, ἀποφοιτώντας ἀπὸ ἀμφότερους τοὺς Κύκλους σπουδῶν τῆς ἐν λόγῳ Σχολῆς μὲ βαθμὸ «Ἄριστα». Στὶς 26.01.1964 χειροτονήθηκε ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Κυρηνείας Κυπριανὸ διάκονος στὸν ἱ.ν. Μεταμορφώσεως Κακοπετριᾶς, καθὼς τότε δὲν εἶχε ἀκόμη συσταθεῖ ἡ Μητρόπολις Μόρφου καὶ τὸ χωριὸ Κακοπετριὰ ὑπαγόταν ἐκκλησιαστικὰ στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Κυρηνείας. Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε ἀπὸ τὸν αὐτὸ Μητροπολίτη καὶ στὸν ἴδιο ναὸ στὶς 20.07.1965. Οἰκονόμος καὶ Πνευματικὸς προχειρίσθηκε στὶς 26.10.1996 ἀπὸ τὸν μακαριστὸ Μητροπολίτη Κυρηνείας καὶ τότε Τοποτηρητὴ τοῦ χηρεύοντος θρόνου Μόρφου, κυρὸ Παῦλο.

Ὁ π. Ἀλέξανδρος ὑπῆρξε καλὸς οἰκογενειάρχης, φιλόξενος, πρόσχαρος καὶ κοινωνικὸς ἄνθρωπος. Στὶς 20.03.1997 ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ ἡ εὐλαβὴς πρεσβυτέρα του Ἰάνθη, καὶ ὁ π. Ἀλέξανδρος σήκωσε ἀγόγγυστα τὸν βαρὺ σταυρὸ τῆς χηρείας ἐπὶ 25 ἔτη.

Διετέλεσε ἐξαρχῆς τῆς χειροτονίας του ἐφημέριος τῆς Κακοπετριᾶς ἐπὶ 53 συναπτὰ ἔτη, μέχρι καὶ τὸ 2018, ὁπόταν λόγῳ γεροντικῆς ἡλικίας καὶ ἀσθενείας κατετάγη στοὺς ἐφησυχάζοντες ἐφημερίους. Ἀκόμη, ἐπὶ σειρὰν πολλῶν ἐτῶν ὑπῆρξε μέλος τῶν λεγομένων «Ἐκκλησιαστικῶν Δικαστηρίων» τῆς Μητροπόλεως Μόρφου, γιὰ θέματα ἐκκλησιαστικῶν διαζυγίων. 

Ὁ μεταστὰς ὑπῆρξε πρότυπο γιὰ τοὺς νεώτερους ἱερεῖς ἑνὸς παλαιοῦ πρεσβυτέρου. Εἶχε μιὰ ἱερατικὴ ἀρχοντιὰ καὶ μεγαλοπρέπεια. Μέχρι τέλους τῆς ζωῆς του ἦταν λίαν φιλακόλουθος καὶ αὐστηρὸς τηρητὴς τῶν Τυπικῶν Διατάξεων τῶν ἱερῶν Ἀκολουθιῶν. Καλλίφωνος καὶ μουσικώτατος, ἔθελγε τὸ φιλόμουσο ποίμνιό του κατὰ τὶς Ἀκολουθίες, τὶς ὁποῖες τελοῦσε μὲ μέθεξη ψυχῆς καὶ τὶς ἀπολάμβανε πραγματικά. Μάλιστα, ὁ Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος τὸν ἀποκαλοῦσε «τὸ ἀηδόνι τῆς Μητροπόλεως Μόρφου». 

Ὁ μακαριστὸς εἶχε γνήσιο ἐκκλησιαστικὸ φρόνημα. Κατὰ τὴν ἰδιαίτερα δύσκολη περίοδο τοῦ ἐμφυλίου διχασμοῦ (1972-1974 καὶ μετά), κράτησε μὲ πολλὴ διάκριση ἰσορροπίες, συμβάλλοντας καίρια στὴ διατήρηση τῆς ἐν Χριστῷ ἑνότητας τοῦ ποιμνίου του. Ἐπίσης, πολὺ σοφὴ καὶ διακριτικὴ στάση τήρησε κατὰ τὰ χρόνια τῶν λεγομένων «Παγκρατιακῶν διενέξεων» (1996-1998), ποὺ ταλαιπώρησαν καὶ τὴν περιοχὴ Σολιᾶς, ἀλλὰ καὶ τὴν Ἐκκλησία Κύπρου, εὐρύτερα. Ὁ παπᾶ-Ἀλέξανδρος, πάνω ἀπὸ ὅλα, ὑπῆρξε γνήσιος λειτουργὸς τοῦ Ὑψίστου καὶ δὲν ἀκολούθησε, οὔτε παρατάξεις, οὔτε ὁμάδες.

Νὰ τονισθεῖ ἀκόμη, ὅτι ἦταν παρὼν καὶ ἔψαλλε καὶ λειτούργησε κατὰ τὶς πρῶτες ἐκεῖνες καὶ πολεμηθεῖσες Θεῖες Λειτουργίες στὸν καθεδρικὸ ναὸ τοῦ Ἁγίου Μάμαντος τῆς κατεχόμενης Μόρφου (2004 κ. ἑξ.). 

Περαιτέρω, πρωτοστάτησε στὴν ἀνέγερση τοῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος Κακοπετριᾶς, ποὺ ὁλοκληρώθηκε καὶ ἐγκαινιάστηκε τὸ 1994. Ὑπῆρξε ὁ ἀποκλειστικὸς δωρητὴς καὶ καρποφορῶν στὰ Ἐγκαίνια τοῦ ἐντὸς τοῦ ἐν λόγῳ ναοῦ παρεκκλησίου τοῦ Ἁγίου μεγαλομάρτυρος Φανουρίου τοῦ νεοφανοῦς. Κι ἀκόμη, συνέβαλε στὴν ἀνακαίνιση ὅλων τῶν παλαιῶν παρεκκλησίων τῆς Κακοπετριᾶς.

Ἡ πνευματικὴ δράση τοῦ μεταστάντος ὑπῆρξε πολυσχιδής: Κατηχητικὰ σχολεῖα, Χριστιανικοὶ Κύκλοι ἐνηλίκων, φιλανθρωπικὲς ἐκδηλώσεις, ἐλεημοσύνες, διοργάνωση προσκυνηματικῶν ἐκδρομῶν. Ἄνθρωπος φιλόμουσος καὶ παραδοσιακός, ψυχαγωγοῦσε σὲ πολλὲς περιπτώσεις τοὺς ἐνορίτες του, ἄδοντας παραδοσιακὰ καὶ λαϊκὰ ἄσματα. 

Τὰ τελευταῖα χρόνια ὁ μεταστὰς ὑπέφερε μὲ ὑπομονὴ καὶ λεβεντιὰ διάφορες ἀσθένειες.  Παρόλα αὐτά, ἔδινε τὸ παρόν του, ὅσο τοῦ ἐπέτρεπαν οἱ δυνάμεις, στὶς ἱερὲς Ἀκολουθίες τοῦ χωριοῦ, μάλιστα στὸ ψαλτικὸ ἀναλόγιο.

Τοῦ μακαριστοῦ πρεσβυτέρου καὶ Οἰκονόμου π. Ἀλεξάνδρου, εἴη αἰωνία ἡ μνήμη. Ἀμήν!