Αρχική Blog Σελίδα 451

Ο Έλληνας είναι γεννημένος για ηρωισμό και αγιότητα (7.11.2019)

Ο Έλληνας είναι γεννημένος για ηρωισμό και αγιότητα (7.11.2019)

Σας παρακαλώ να έχουμε έγνοια γιατί οι μέρες και οι μήνες που έρχονται είναι πολύ-πολύ  κρίσιμοι για όλη την ανθρωπότητα και το αντιλαμβάνεστε και ᾿σεις, ότι τα μακρά κοντά έγιναν. Όλοι ετοιμάζονται για τον γενικό πόλεμο που προφήτεψαν οι άγιοι του Θεού, από ανατολών έως δυσμών και φρόνιμο είναι να το κατανοήσουμε αυτό. 

Έχει και η Κύπρος, όπως είπαμε και παλαιότερα, το δικό της μερτικό. Τώρα όλοι μιλούν για το μελλοντικό Κουρδικό κράτος, που έλεγε κάποτε ο ψάλτης του Αρχαγγέλου Μιχαήλ και δεν τον πίστευε κανείς, ο Δημήτρης ο Πρωτόπαπας.

– Θα βγούμε πρόσφυγες, παιδιά μου, τους έλεγε.

– Και θα μείνουμε, πατέρα, για πάντα πρόσφυγες; του έλεγε η κόρη του η Μηλού.

– Όχι, όταν ακούσετε ότι ιδρύθηκε μια καινούργια χώρα στην Τουρκία που θα λέγεται Κουρδία, όσοι ζουν και οι απόγονοί σας, θα επιστρέψουν πίσω.

Βλέπετε τα πράγματα πώς οδηγούνται, εγώ δεν είμαι προφήτης, απλώς είμαι κομιστής ειδήσεων προφητικών. Τα γεγονότα είναι τεράστια, και ήδη ξεκίνησαν στην αυλή μας, στη γειτονιά μας, στη Μέση Ανατολή, στην Ουκρανία και αλλού… 

Επομένως, πρέπει να έχουμε ανοιχτά τα μάτια της ψυχής μας, για να μπορέσουμε να διαχειριστούμε όλα αυτά που γίνονται και όλα αυτά που έρχονται. 

Αυτό που πρέπει να προσέξουμε περισσότερο, είναι τον φόβο. Να μην φοβηθούμε. 

Ο Έλληνας είναι γεννημένος για αγιότητα και για ηρωισμό. Εάν τον Έλληνα τον καταλάβει ο φόβος δεν έχει ηρωισμό, αλλά γίνεται ένας γελοίος. Εάν τον Έλληνα τον καταλάβει δυο φορές ο φόβος δεν μπορεί να αγωνιστεί μήτε πνευματικά, ούτε με νηστεία, ούτε με προσευχή, ούτε με αγρυπνία, ούτε μπορεί να συνεργαστεί με τους αγίους Αγγέλους, τον φύλακα Άγγελο του για την αγιότητα και τότε είναι ο πιο θλιβερός άνθρωπος του κόσμου.

Απόσπασμα κηρύγματος Πανιερωτάτου  Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου από τον Εσπερινό της εορτής της σύναξης των αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ που τελέσθηκε στον ιερό ναό αγίου Αυξιβίου στο χωριό Αστρομερίτης (7.11.2019).

Προφητεία από την Αποκάλυψη του Ιωάννη (4.8.2019)

Προφητεία από την Αποκάλυψη του Ιωάννη (4.8.2019)

Αλλοίμονο αν σιωπήσουμε στον 21ο αιώνα, τον αιώνα των μεγάλων αποκαλύψεων, που ήδη άρχισαν. Σας συμβουλεύω να ακούμε την αλήθεια του Ευαγγελίου, κι αν δεν το κάνομε είμαστε ανάξιοι του βαφτίσματός μας. 

Θα μας ζητήσει λόγο ο Θεός, που δεν μπορέσαμε να κάνουμε άσκηση και επαρκή κάθαρση του εαυτού μας, που δεν μπορέσαμε να μειώσουμε τα πάθη μας και αφήσαμε τον πλανήτη να καεί από την Αλάσκα μέχρι τη Σιβηρία και τις θάλασσες να ρυπανθούν. Το ένα τρίτο των θαλάσσιων οργανισμών, λεν αυτοί που τα μετρούν, έχουν εξαφανιστεί. 

Ξέρετε από πού το ξέρουμε αυτό που συμβαίνει σήμερα, εμείς οι εκκλησιαστικοί, αυτό που λεν έντρομοι τώρα όλοι οι περιβαλλοντολόγοι; Από την Αποκάλυψη. Διαβάστε τα πρώτα κεφάλαια της Αποκάλυψης του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, του τελευταίου βιβλίου του Ευαγγελίου και θα καταλάβετε ότι πλησιάζουν τα έσχατα, χωρίς να σημαίνει ότι θα γίνουν αύριο! 

Ο άγιος μιλά ξεκάθαρα για τις φυσικές καταστροφές των εσχάτων και μας λέει ότι θα δουμε, το εν τρίτο των δασών της γης να καίγεται,  το εν τρίτο των ειδών της θαλάσσης να εξαφανίζεται και θα δούμε να ανεβαίνει το καύμα του ηλίου, υπερθέρμανση του πλανήτη που λεν οι σημερινοί επιστήμονες.  

Επομένως, όταν τα βλέπουμε αυτά εμείς θα πρέπει να αυξήσουμε την  ένταση της προσευχής μας. Να μην παραμένουμε κλειδωμένοι μέσα σε μίαν εγωκεντρική απόλαυση, που μας παρέχει η εποχή μας. Διότι αν αυτό κάνουμε και που δυστυχώς έτσι γίνεται, τρώμε από το μέλλον των παιδιών μας, από τη χαρά των παιδιών μας, για να περάσουμε εμείς καλά. 

Γι’  αυτό, όταν βλέπετε αυτά τα γεγονότα να συμβαίνουν, να ξέρετε ότι σχετίζονται με τον Θεό και τη δημιουργία Του. Υπάρχει άμεση σχέση Δημιουργού και δημιουργίας, δηλαδή ύλης και πνεύματος. 

Οπόταν κάθε δική μας αμαρτία αφορά όλη τη γη, όλο το σύμπαν, όπως και κάθε αρετή μας, κάθε προσευχή μας, κάθε συμπόνια μας και κάθε ελεημοσύνη μας, είναι ένα φιλί της ζωής  στη δημιουργία του Θεού, το οποίο μειώνει το κακό. Προσέξτε αυτό που λέω,  δεν εξαλείφεται το κακό, αλλά μειώνεται. 

Απόσπασμα κηρύγματος Πανιερωτάτου  Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου από την Θ. Λειτουργία που τελέστηκε στον ιερό ναό της Παναγίας της Χρυσοσώτηρας στην κοινότητα Τρεις Ελιές. (4.8.19).

Πρέπει να κρατηθούμε από τη Θεία Λειτουργία (8.2.2015)


Πρέπει να κρατηθούμε από τη Θεία Λειτουργία (8.2.2015)

Στις μέρες μας, οι αρρώστιες, τα προβλήματα, τα διαζύγια, οι ακοές πολέμων, οι θάνατοι, έχουν πληθύνει, και είναι πάρα πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε τη σωστική αξία της εμπειρίας της αγιότητος, γιατί είναι αυτή που θα μας δώσει δύναμη να κρατηθούμε στα επόμενα χρόνια. 

Δεν είναι τυχαίο που το Πατριαρχείο έχοντας φώτιση από το Πνεύμα το Άγιο έχει ήδη αγιοκατατάξει αρκετούς σύγχρονους αγίους του 20ου αιώνα, τον άγιο Πορφύριο, τον άγιο Παΐσιο, τον άγιο Νικηφόρο τον Λεπρό, την αγία Σοφία την ασκήτρια της Κλεισούρας, τον άγιο Άνθιμο της Χίου, ανθρώπους τεραστίους και είμαι βέβαιος ότι θα ακολουθήσουν και άλλες αγιοκατατάξεις, διότι το Πατριαρχείο μας έχει αίσθηση της εποχής που έρχεται, η οποία θα φέρει μεγάλη δοκιμασία και μεγάλες δυσκολίες.  

Οπότε, εμείς θα πρέπει να κρατηθούμε μέσα στη Θεία Λειτουργία, μέσα στην αγιότητα, γιατί όπως έλεγε και το δημοτικό τραγούδι που ακούσαμε από τα παιδιά προηγουμένως, «τούρνα, τούρνα μας έπιασε φουρτούνα», πράγματι μας έπιασε φουρτούνα αφού την αισθανόμαστε όλοι. 

Αυτές τις δύσκολές ώρες να μνημονεύετε αυτά τα ονόματα:  Πορφυρίου, Παϊσίου, Ευμενίου, Νικηφόρου, Ανθίμου, Σοφίας, Ιακώβου και άλλων ανθρώπων του Θεού και πλέον τούτου, να μνημονεύετε το υπέρ παν όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. 

Να μάθετε και ’σεις, όπως έλεγε ο άγιος Νικηφόρος στον πατέρα Ευμένιο, να κατηγορείτε τον εαυτό σας όχι με ενοχική διάθεση, αλλά με διάθεση μετανοίας και όταν έτσι βλέπετε τον εαυτό σας, με τις μαύρες του σκιές, με τα πάθη του και τους λογισμούς του, να ξέρετε ότι θα αποκτήσετε μεγάλα δώρα από τον Θεό. 

Απόσπασμα ομιλίας  Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου σε εκδήλωση του Φιλανθρωπικού Συνδέσμου Γυναικών της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου στη Γαλάτα (8.2.2015).

Украјинско питање и Свети старац Јефрем Аризонски

Украјинско питање и Свети старац Јефрем Аризонски

Питања за Митрополита морфског Неофита у вези са помињањем Епифанија од стране кипарских митрополита

Преосвећени Митрополит морфски Неофит је одговарао на питања верника, током шестог по реду духовног окупљања верног народа, које је одржано 26. новембра 2019. у сали основне школе у месту Акаки. Између осталог, Преосвећени се осврнуо и на један духовни догађај у вези са Светим старцем Јефремом Аризонским, који се директно односи на Украјинско питање, односно на литургијско помињање Епифанија од стране кипарских митрополита. Погледајте поменути одломак на видео снимку од 8:36 и надаље:

https://www.youtube.com/watch?v=SnVrlUyK6g8

Велики број православних верника у Грчкој је забринут поводом украјинског питања, као и у вези са признавањем Епифанија од стране Архиепископа Јеронима. Неки свештеници не помињу Епифанија по цену тога да се нађу изван Цркве – какав је Ваш став о томе?

Драга наша браћо у Грчкој, кажем у Грчкој зато што на Кипру такав проблем не постоји, захваљујући храбром ставу Архиепископа кипарског Хризостома II. Мислим да ми на Кипру имамо јасан став у вези са тим проблематичним украјинским питањем. Кипарска Црква се прва изјаснила по том питању. Неки кажу: хајде да видимо шта ће урадити кипарске владике. Зашто заборављају да смо ми то већ урадили? Пре доста месеци, сазван је Сабор по том питању. Били смо сабрани сви ми епископи, помолили смо се Богу, и у Духу Светом, верујем, донели смо одлуку и о томе издали и писмено обавештење. Рекли смо да се Кипарска Црква не саглашава са оним што је урадила Васељенска Патријаршија тиме што је признала неке расколнике – који су били прво под Филаретом, а затим под Епифанијем (који је духовно чедо Филаретово) – односно са тиме што их је признала за канонску кијевску цркву. Дакле, рекли смо да се не слажемо са тим признањем Васељенске Патријаршије, али и да се не слажемо ни са неким активностима РПЦ које су израз протеста против ове одлуке. Наш архиепископ је покушао да измири завађене стране, али га је Цариград замолио да престане са тим. У овом тренутку то посредовање у измирењу покушавају да учине други првојерарси, што им служи на част, као на пример патријарх јерусалимски Теофил и албански Анастасије. Дакле, то је наш архиепископ покушао да уради пре неколико месеци, који је притом у то време био веома болестан, и који је упркос свом здравственом стању схватио да то питање може да изазове огроман проблем у православној Цркви. Учинио је тај покушај, али му нису дозволили да настави. Сада имамо ситуацију да је тај проблем увећан, јер су у Грчкој архијереји, у великој већини, као и александријски патријарх са својим Синодом, већ признали Епифанија као митрополита ,,нове украјинске цркве“.

Ја као Митрополит Морфа немам ништа да додам, будући да је одлука донесена на нивоу целе Кипарске Цркве. Ја сам том приликом замолио да се запише и следећи параграф у том обавештењу издатом од стране Кипарске Цркве поводом ове теме. Тај параграф гласи: „Пошто је Васељенски патријарх својевремено изјавио да је признао Епифанија да би излечио већ постојећи раскол који је претходно постојао између Филарета и Онуфрија (кијевског), хајде да дамо довољно времена да видимо какви ће бити резултати ове његове одлуке. Дакле, хајде да видимо шта ће се догодити у самој Украјини, јер је тамо раскол, тамо је раздор, да ли ће се он зацелити? Зашто да журимо да брже-боље подигнемо заставу и пободемо је на једну од ове две зараћене стране? Хајде да дамо време да видимо шта ће се догодити. Дакле, да не стајемо ни на страну Онуфрија ни на страну Епифанија. 

Време је показало да тај проблем, не само да се није смањио, него се и увећао. Вас овде који слушате, који сте старији, подсећам да смо ми то исто преживели овде на Кипру 1972/3, са тројицом митрополита који су се ујединили против Архиепископа Макарија. Сетите се у каквом тешком положају су се нашли наши свештеници овде на Кипру, јер нису знали кога да помињу на литургијама. Дакле ми Кипрани врло добро знамо јер имамо и одговарајуће искуство и одговарајуће последице, које су проистекле из те ситуације. Имали смо последице тог раздора међу архијерејима. Какве су то последице биле? Господ је повукао своју благодат и допустио да пола Кипра до данас буде под турском окупацијом и да Турци држе пола наших цркава. Дакле, ми не говоримо теоретски, већ из свог горког историјског искуства. 

Једино што имам да додам, јесте да ми као Кипарска Црква можемо да не признамо и не урадимо то што је урадио васељенски патријарх, Атински архиепископ, као и александријски патријарх. Нисмо признали Епифанија, а из овога што видим нећемо ни признати, али морамо да нагласимо да у једној помесној цркви може да постоји само један канонски митрополит. На пример, овде у области Морфу – Неофит, у области Тамасу – Исаија, у Константији – Василије. Ми као Кипарска Црква, и ја као Митрополит Морфа, за канонског епископа Кијева признајемо, јер видимо да јесте, Онуфрија. Не може да не буде нико! Не можемо да кажемо да смо неутрални! То није могуће! Толике године – кога смо признавали за епископа као канонског кијевског? Онуфрија. У сваком случају је неопходан свеправославни сабор, да би се то рашчистило. Дакле, не можемо да пребивамо у вештачкој неутралности, јер неко у Украјини јесте канонски епископ, и неко треба да се помиње. Тај неко је Онуфрије. Он је човек преиспуњен Духом Светим.

Неки свештеници у Грчкој прекидају помињање свог канонског епископа или чак Архиепископа атинског. Какав је Ваш став о томе?

Пре него што ја кажем какав је мој став о томе, хоћу да вам пренесем да нас је већ Сам Господ обавестио о овом питању, преко побожних православних хришћана који живе у Грчкој. Испричаћу вам тај догађај, а ви га протумачите како ви хоћете.

У једној православној породици у Грчкој, један човек, веома доследан у погледу православне акривије (прецизности, строгости, доследности), одлучио је да не иде у цркве које помињу Јерусалимског патријарха или Атинског архиепископа. Његова жена, уплашена том одлуком, упитала га је: „Где ћемо онда ићи у цркву, где ћемо се причешћивати?“, а он је размислио и одговорио: „Постоје неки метоси Гроба Господњег, постоје неки метоси Синајског манастира. Ићи ћемо код њих да се причешћујемо“. На то је жена предложила да посте три дана и да се моле Богу. И заиста су тако учинили. Пред њима се након тога појавио старац Јефрем Аризонски, који је у то време био жив. Он је човек који је пре 20 година отишао у Америку и захваљујући коме данас Америка има 19 православних манастира. Духовно чедо великог подвижника Свете Горе, старца Јосифа Исихасте. Човек на кога можеш да се ослониш – на његово духовно искуство, на његову молитву. Бог је дао да се он појави пред њима у Грчкој из далеке Америке. Бог то ради. Ако ме питате како је то могуће или како се то дешава, онда вам кажем да је то могуће: или преко анђела или се преноси душа. Да знате да је између те породице и старца постојала духовна веза. Они су некада живели у Америци, па су се после преселили у Грчку, дакле познавали су се од раније са Старцем. 

 „Децо моја, наставите да идете у цркве у које сте досад ишли. Немојте да урадите то што сте наумили.“ Они су га питали: „Добро, Старче, али шта ће бити са украјинским питањем, шта ће бити са овим признавањем од стране наших архијереја?“ „Велики догађаји који следе“, одговорио је Старац, „светски догађаји, великог општег рата и природне катастрофе које су већ почеле и друго, са једне стране ће уплашити људе, али ће донети и неке добре резултате. Једна од тих добрих ствари биће и то да ће наши архијереји и патријарси схватити да је само једно потребно, а не раздор! И тако ће нестати тај проблем, јер ћемо се усредсредити на велике догађаје који ће уследити. Касније, када настане мир, биће велики сабор. И неће само украјинско питање бити решено на њему, већ и многа друга питања која постоје већ годинама и вековима као таква у Цркви. Дакле, ти велики светски догађаји, које су најавили свети оци и свете мајке наше Цркве, неће изазвати само бол, него и корист, и у будућности: мир и братство.“

Ова породица је имала то виђење, али су се истовремено, будући да су православни, запитали зашто би веровали у ово виђење, јер свети оци кажу – не прихватај и не одбацуј (у виђењима), јер могу бити и од искушења. Знамо да онај који изазива искушења никад не жели мир и једномислије, него хоће раздор. Отишли су да се распитају поводом овог догађаја код једног човека божјег, и пре него што су стигли било шта да му кажу о свом виђењу, пре него што су стигли да упитају да ли је њихово искуство истинито или лажно, да ли је од Бога или ђавола, човек божји се окренуо према њима, и на један строг начин им рекао: „Оно што вам је рекао Јефрем, то да урадите! Чекајте и не журите. Немају план само људи, него и Бог има план за Своје Тело!“ Чујете ли? А које је то Богочовечанско Тело? Која је то нерукотворена земаљска Црква? По светом Порфирију: само Православна Црква! А Бог има свој план. Никога од нас неће оставити. Ни лаика ни свештеника. Своју Цркву, Своје Тело, неће 0ставити да претрпи већу штету – већ имамо доста штете, доста рана. Добри управитељ, наш добри троједини Бог, Господ Исус Христос, промишља, предвиђа и предупређује. Чак и из ових лоших догађаја, који су почели, из ових зала која су кренула, у будућности ће из њих произаћи много доброг за Његову Цркву, за верни народ. Потребно је расуђивање, стрпљење и много, много молитве.

Са грчког превела

© Валентина Аврамовић

https://www.romfea.gr/ekklisia-kyprou/33703-morfou-neofutos-to-oukraniko-zitima-kai-o-gerontas-efraim-o-arizonitis

Μόρφου Νεόφυτος: Ἦρθε ἐποχὴ ποὺ ὅλα θὰ ταπεινωθοῦν (06.11.2021)

Κήρυγμα Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου στὴ Θεία Λειτουργία τῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου Δημητριανοῦ Ἐπισκόπου Χύτρων (Κυθρέας), ποὺ τελέσθηκε στὸν ὁμώνυμο πανηγυρίζοντα ναὸ τῆς κοινότητος Φλάσου τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου (06.11.2021).

Ψάλλει χορὸς ἱεροψαλτῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου.

Γερὀντισσα Γαλακτία: Κατάλαβα ότι ο κόσμος θα καθαρίσει με αίματα

Είδα απόψε έναν αστραφτερό άνδρα να κάθεται σε θρόνο φοβερό! Κρατούσε ένα τοπάκι σαν μπίλια. Πάνω στην μπίλια άρχισαν να μεγαλώνουν κάτι σαν αόρατα μικρόβια

 Όταν συνήλθα παρακαλούσα τον Θεό να μου εξηγήσει τι ήταν αυτό που είδα. Έλαβα πληροφορία στην καρδιά μου, ότι ο Καθήμενος επί του θρόνου είναι ο Παλαιός των Ημερών! Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός! Η μικρή μπίλια που κρατούσε είναι το σύμπαν. Δεν είναι ούτε κόκκος άμμου στα άχραντα χέρια Του. Αυτοί που ψηλώσανε πάνω στο σύμπαν είμαστε εμείς οι άνθρωποι. Μας φουσκώνει ο εγωισμός και νομίζουμε ότι είμαστε σπουδαίοι και πανύψηλοι. Είμαστε, βέβαια, σπουδαίοι γιατί είμαστε παιδιά του Θεού και όλο το σύμπαν δημιουργήθηκε για μας. Αλλά για να το νιώσουμε αυτό πρέπει να αισθανόμαστε ένα τίποτα μπροστά στον Κύριο μας και μεταξύ μας. Όχι να σηκώνουμε μπόι και να τον βλασφημούμε και να νομίζουμε πως είμαστε Θεοί χωρίς Αυτόν. 

 Ζήτησα μετά να δω την γη. Την είδα να την κρατεί σαν σφαιρίδιο και πάλιΕίδα όμως ότι είχε γύρω – γύρω κάτι που βρωμούσε . Ήταν κάτι σαν διάφανη μεμβράνη. Τσίπα, όπως λέμε, γλίδα καλύτερα. Ήταν παχύρευστη και σιχαμερή και είπε ο Θεός:

 “Μιχαήλ βγάλε αυτήν την βρώμικη φέτσα (σ.σ. αποξηραμένα κατακάθια από κάποιο υγρό) με το σπαθί σου! Μας αηδίασε η βρώμα τους με τα στοματικά τους όργια, τις μοιχείες τους, τους Σοδομισμούς τους και όλα τα πονηρά έργα τους”.

 Τότε παρακαλούσα να μπει το μαχαίρι που θα βγάλει τη φέτσα από την σφαίρα της γης όσο γίνεται πιο απάλαφρα. Μου απάντησε: 

  «Δεν γίνεται»! 

 Μετά παρακάλεσα για την πατρίδα μας με δάκρυα. Και απάντησε: 

“Η πατρίδα σου έχει πολλή τέτοια φέτσα! Πνίγηκε σ’ αυτήν την βρώμα. Για το χατίρι όμως της μητέρας μου (Της Παναγίας) θα βγει πολύ ελαφριά. Δεν θα νιώσουν το μαχαίρι”.

 Τότε συνήλθα. Κατάλαβα ότι ο κόσμος θα καθαρίσει με αίματαΘα ξεμαγαρίσει με αφόρητο πόνο και πολέμουςΕυχαριστώ συνέχεια την Θεοτόκο για την προστασία Της στην Ελλαδίτσα μας!”

Πηγή: https://choratouaxoritou.gr/?p=162289

Να προσφέρουμε το χάρισμά μας στην εκκλησία

Άγιος Νεκτάριος
Άγιος Νεκτάριος

Παρακαλώ, την αγάπη σας, οφείλομε όλοι να ψάξομε να βρούμε το καλό υλικό μέσα μας που είτε κληρονομήσαμε,  είτε αποχτήσαμε. Επί παραδείγματι, εάν έχουμε συμπόνια να την καλλιεργήσομε και να την αυξήσομε. Εάν εύκολα συγχωρούμε αυτούς που μας κατηγορούν να καλλιεργήσουμε με την προσευχή μας τη συγχωρητικότητα. Εάν έχουμε το χάρισμα του λόγου, δηλαδή να μιλούμε ωραία, να μελετούμε συνεχώς βίους αγίων, που ήταν οι καλοί κήρυκες του Ευαγγελίου και είχαν αποστολικό χάρισμα. 

Πρέπει τα χαρίσματα που μας έδωσε ο Θεός να τα προσφέρουμε στην Εκκλησία, και ο Θεός θα μας αποδώσει εκατονταπλάσια την κάθε μας ελεημοσύνη όπως λέει ο Ευαγγγελιστής Ματθαίος. 

Γι’ αυτό παρακαλώ την αγάπη σας μην μένετε εγκλωβισμένοι σε μιζέριες, σε μικρότητες, σε ζηλοτυπίες, σε  αχρείαστες κακίες, αντίθετα, να συνειδητοποιήσετε ότι είστε όλοι φορείς δωρεών χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος.

Είστε φτιαγμένοι για αρχηγοί είτε στη δουλειά σας, είτε στο περιβάλλον σας, να γίνετε σπλαχνικοί και όχι εξουσιαστικοί,  αμείλικτοι και απλησίαστοι. Είστε γεννημένοι για υπακοή, να κάνετε χαρούμενη υπακοή, και όχι με το στανιό και με τη γκρίνια. Είστε φτιαγμένοι για ελεημοσύνη, να είναι απλωμένο το χέρι σας συνεχώς και με το ένα θα παίρνετε και με το άλλο θα δίδετε. Είστε φτιαγμένοι για υπομονή, να αυξήσετε την υπομονή σας. Είστε φτιαγμένοι για σιωπή, να σιωπάτε και όταν οι άλλοι θα φλυαρούν να μιλά η σιωπή σας. 

Δεν είμαστε όλοι για όλα, αλλά ο καθένας έχει το χάρισμά του που θα πρέπει να πολλαπλασιάσει, ούτως ώστε με αυτό τον τρόπο να βρει τον πραγματικό του προορισμό, που είναι να γίνει κατά χάριν Θεός, όπως ο άγιος Νεκτάριος, όπως ο άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων, όπως όλοι οι άγιοι. 

Απόσπασμα κηρύγματος Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου, από τον Πανηγυρικό Εσπερινό της εορτής του αγίου Νεκταρίου, που τελέσθηκε στο ιερό παρεκκλήσιο Αγίου Νεκταρίου Επισκόπου Πενταπόλεως του θαυματουργού του Πολυδύναμου Κέντρου η «Σολέα» στην κοινότητα της Ευρύχου, της μητροπολιτικής περιφέρειας Μόρφου (08.11.2018).

Γάμος χωρίς Χριστό αμάξι χωρίς καύσιμα

Ἰησοῦς Χριστὸς (16ος αἰ.), Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Νικολάου παρὰ τὴν Ὀροῦντα

Πράγματι, κάτι που λείπει από την ανήσυχη ζωή μας σήμερα είναι η υπομονή και θα πρόσθετα και η πίστη των αγίων. Ειδικά αυτή την έλλειψη την παρατηρούμε στους νέους ανθρώπους και το αντιλαμβανόμαστε από το γεγονός ότι ο γάμος τους δεν διαρκεί πολύ… Το πολύ πέντε, δέκα, δεκαπέντε χρόνια και μετά χωρίζουν. Και διερωτόμαστε γιατί; Αλλά η  απάντηση είναι απλή, τέλειωσε η βενζίνη! Κι όταν μου ζήτησε κάποιος να του εξηγήσω τι εννοώ με αυτό του είπα: 

«Γιε μου, για να έρθεις να με δεις στη Μητρόπολή μου,  ακολούθησες κάποιο συγκεκριμένο δρομολόγιο, το οποίο για να το διανύσεις έπρεπε να υπολογίσεις αν τα καύσιμά του αυτοκινήτου σου είναι αρκετά για να σε φέρουν ως εδώ, για να μην μείνεις στη μέση της διαδρομής. Το ίδιο και ο γάμος χρειάζεται διαρκώς «καύσιμα» για να μην μείνει στη  μέση της διαδρομής. Χρειάζεται το καύσιμο της αγάπης! Και οι σημερινοί γάμοι επειδή δεν έχουν πολλή αγάπη και δεν έχουν αγάπη, διότι τα ζευγάρια δεν γνώρισαν τον Χριστό, ή δεν θέλουν να συνδεθούν με τον Χριστό, το αποτέλεσμα είναι το αυτοκίνητο του γάμου τους, να μην φτάνει στον προορισμό του αλλά  να φτάνει το πολύ μέχρι πιο κάτω». 

Επομένως, αδελφοί μου πρέπει οι γάμοι να γεμίζουν και να ξαναγεμίζουν με «βενζίνη», και αν κάποιοι συνεχίσουν να αρνούνται την επαφή με τον Χριστό και την Εκκλησία Του, οι γάμοι τους θα είναι ένα ταξίδι που δεν θα φτάσει ποτέ στον προορισμό του, ένα μάταιο ταξίδι. 

Γι’ αυτό, να λέμε, «Χριστέ μου, δωσ’ μου την υπομονή και την πίστη των αγίων», γιατί θα έρθει  ώρα που θα δοκιμαστούμε όλοι μας, άλλος με μια ασθένεια, άλλος με μια συκοφαντία, άλλος με μια φτώχεια, αύριο με έναν σεισμό, με έναν πόλεμο που γίνεται αλλού. Ο κόσμος όλος έχει γεμίσει με κατάθλιψη… 

Ενώ αν αρχίσομε να προσευχόμαστε, να εξομολογούμαστε και να μετανιώνουμε καθημερινά για τα πάθη μας και τα λάθη μας, και έχουμε και έναν πνευματικό πατέρα να μας καθοδηγήσει πώς να προσευχόμαστε, πώς να κοινωνούμε τακτικά, τι ωραία που θα είναι η ζωή μας. 

Ότι θέλει ας έλθει… Μα αρρώστια, μα θλίψη, μα κατάθλιψη; Θα την αντιμετωπίσομε και το πικρό θα το κάμουμε γλυκύ, και  θα έχομε και καλούς δασκάλους τους αγίους, τον άγιο Νεκτάριο. Έτσι να ζήσουμε, αγαπητοί μου, από δω και πέρα. 

Και παρακαλώ την αγάπη σας, επαναλαμβάνω πάλιν και πολλάκις, μάθετε από τώρα να προσεύχεστε. «Χριστέ μου, δώσ’ μου την υπομονή και την πίστη των αγίων». 

Θα μας χρειαστούν και τα δύο και ο Θεός να δώσει δι’ ευχών του αγίου Νεκταρίου να έχομε και την πίστη του και την υπομονή του. 

Απόσπασμα κηρύγματος Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου, από τον Πανηγυρικό Εσπερινό  της εορτής του Αγίου Νεκταρίου, που τελέσθηκε στο ιερό παρεκκλήσιο Αγίου Νεκταρίου Επισκόπου Πενταπόλεως του θαυματουργού του Πολυδύναμου Κέντρου η «Σολέα» στην κοινότητα της Ευρύχου, της μητροπολιτικής περιφέρειας Μόρφου (08.11.2017).

Γερὀντισσα Γαλακτία, ἀποσπάσματα τῆς δίωρης ὀρθρινῆς οἰκουμενικῆς προσευχῆς της

Ἠχογράφηση γερόντισσας Γαλακτίας, ἀποσπασματικὰ κομμάτια ἀπὸ τὴν δίωρη ὀρθρινὴ οἰκουμενικὴ προσευχή της.