Όσιος Αρσένιος Μπόκα της Ρουμανίας, ο Προφήτης των εσχάτων

Πηγή: https://iconandlight.wordpress.com

Ο Όσιος πατέρας Αρσένιος Μπόκα είναι ένας από τους πιο γνωστούς πνευματικούς πατέρες της Ρουμανίας των τελευταίων χρόνων. Ο άγιος βίος του τον έκανε ανεπιθύμητο για το κομμουνιστικό καθεστώς το οποίο τον έδιωξε από το μοναστήρι. Αν και ήταν υπό συνεχή παρακολούθηση, τον αναζητούσαν χιλιάδες άνθρωποι.

Κάποια στιγμή από περιέργεια και ο δικτάτορας της Ρουμανίας Νικολάε Τσαουσέσκου ενδιαφέρθηκε για μια συνάντηση με τον μεγάλο πνευματικό, σύμφωνα με την εφημερίδα Jurnalul Naţional.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 τον πήγαν στον Τσαουσέσκου, ο οποίος τον ρώτησε:

«Εϊ παπά, άκουσα ότι προλέγεις το μέλλον των ανθρώπων. Για μένα τι ξέρεις;» διηγείται η ανηψιά του π.Αρσενίου, Ζωή Ντειάν.

Η απάντηση όμως χάλασε την διάθεση του κομμουνιστή ηγέτη: «Θα σας σκοτώσουν και τους δύο σε μια μεγάλη γιορτή» (σ.σ. εκτελέστηκαν στις 25 Δεκεμβρίου 1989)

Αυτοί βέβαια δεν τον πίστεψαν και ζήτησαν από την φρουρά να τον πάρουν από μπροστά του και να μην τον ξαναδεί ποτέ, είπε η Ζωή Ντειάν.

Ταυτόχρονα ο π.Αρσένιος έστειλε ένα μήνυμα στον Ρουμανικό λαό μέσω της ανηψιάς του: «Μετά τον Τσαουσέσκου, όχι όμως αμέσως, ο λαός θα υποφέρει πολύ” και συμβούλευσε τους Ρουμάνους ”να μην σκύβουν το κεφάλι ” αλλά ” να έχουν αξιοπρέπεια και προσωπικότητα»

Ο γέροντας Αρσένιος Μπόκα εκοιμήθη λίγο καιρό νωρίτερα, στις 28 Νοεμβρίου 1989.
πηγή https://www.orp.gr/wordpress/?p=13919

***

Προφητείες του π.Αρσενίου Μπόκα

Προφήτευσε την πτώση του κομμουνισμού στην Ευρώπη και ότι η Ρουμανία θα είναι η μόνη χώρα η οποία θα ανατρέψει βίαια την κομμουνιστική κυβέρνησή της, λέγοντας ότι «άλλες χώρες θα στραφούν στον καπιταλισμό ειρηνικά, ακριβώς όπως κάποιος αλλάζει το πουκάμισο του, ενώ η Ρουμανία θα είναι η μόνη χώρα που θα κάνει τη μετάβαση στον καπιταλισμό με αιματοχυσία, και πολλοί θα πεθάνουν», και έτσι ακριβώς συνέβη.

Την ημέρα των Χριστουγέννων του 1989, οι Ρουμάνοι ανέτρεψαν την κομμουνιστική κυβέρνηση και εκτέλεσαν τον δικτάτορα Τσαουσέσκου και την οικογένεια του όπως ακριβώς είπε ο προφήτης. Ο στρατός άνοιξε επίσης πυρ κατά των διαδηλωτών, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν συνολικά 1104 άτομα και 3352 να τραυματιστούν.

Επίσης προείπε ότι θα αναχωρήσει για τον Κύριο τρεις εβδομάδες πριν τον Τσαουσέσκου.

Είπε για μετά την επανάσταση, «Πολλοί θα αφήσουν τη Ρουμανία και θα μεταναστεύουν σε χώρες του εξωτερικού, αλλά λίγοι θα επιστρέψουν πίσω. Ωστόσο, θα έρθει ο καιρός που όλοι τους θα θέλουν να επιστρέψουν, αλλά κανείς δεν θα μπορούν επειδή η Ρουμανία θα περιβάλλεται από φλόγες.» Η προφητεία συνεχίζεται με τον π. Αρσένιο να προειδοποιεί ότι «Σε μια μέρα, η Ρουμανία θα καταληφθεί από 3 ξένες χώρες, την Ουγγαρία, τη Βουλγαρία και τη Ρωσία. Η βροχή της φωτιάς θα πέσει πάνω της. Το Βουκουρέστι θα γίνει δεύτερη Ιερουσαλήμ «. Αυτό που εννοούσε ήταν ότι το Βουκουρέστι θα καταστραφεί όπως η Ιερουσαλήμ και δεν θα μείνει πέτρα πάνω στην πέτρα, αλλά ο προφήτης συνεχίζει παρηγορώντας εκείνους που έχουν πανικοβληθεί λέγοντας ότι «η Παναγία γονατιστή θα προσεύχεται στο Θεό για τη συγχώρεση της Ρουμανίας.»

Ο πατέρας Αρσενίος Μπόκα είπε ότι ζούμε στους έσχατους χρόνους και ότι η πρωτεύουσα της Ρουμανίας, το Βουκουρέστι θα σβηστεί από το πρόσωπο του πλανήτη από τη φωτιά.

Προσευχήθηκε στον Θεό για τη σωτηρία των Αμερικανών λέγοντας: «Θεέ μου σε παρακαλούμε μην τιμωρήσεις τους Αμερικανούς, συγχώρεσέ τους και ελέησέ τους, και αυτοί είναι δημιουργήματά Σου», και ο Θεός πήρε το πνεύμα του και του έδειξε σε τι κατάσταση είναι πραγματικά η Αμερική, μετά από αυτό ο π. Αρσενίος είπε: “Ναι Θεέ μου, είναι άξιοι της καταστροφής!”. Αμέσως μετά από αυτό, ζωγράφισε στην εκκλησία Draganescu, αυτό που παρουσιάστηκε στον ορίζοντα της Νέας Υόρκης με το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου φλεγόμενο, προφητεύοντας έτσι τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11/9.

Ανάμεσα σε πολλά άλλα πράγματα που σχετίζονται με την Αμερική, ο π. Αρσένιος προφήτευσε επίσης την καταστροφή της αποστολής του Apollo 13, την εφεύρεση των κινητών τηλεφώνων, ακόμα και τα διαστημικά λεωφορεία.

Προειδοποίησε επίσης ότι τις έσχατες ημέρες οι θρησκείες όλο και περισσότερο θα ενδιαφέρονται για τον οικουμενισμό (ένωση), αυτή είναι μια από τις μεγαλύτερες αρέσεις όλων των εποχών. Είναι η αίρεση όλων των αιρέσεων! Η πτώση της Εκκλησίας από τους ιδίους της τους υπηρέτες, τα όργανα της Δύσης. Τα αποτελέσματά του είναι τα σάπια συντρίμμια που πέφτουν, ακόμα κι αν είναι επίσκοποι, ιερείς, μοναχοί η λαϊκοί. Ας επιστρέψουμε στην αγία παράδοση, στα δόγματα και στους κανόνες των αγίων πατέρων των 7 οικουμενικών Συνόδων. Διαφορετικά, θα πάμε στην κόλαση, συμπεριλαμβανομένων και των επισκόπων μας! Θεός φυλάξοι!

Ακόμα και για μετά την πτώση του κουμμουνισμού προείδε το τι θα επακολουθήσει: «Το κόκκινο απόβρασμα, το σφυροδρέπανο, το πεντάκτινο αστέρι θα εξαφανιστεί, αλλά μετά από αυτό το εξάκτινο αστέρι θα έρθει, και θα υπάρξει αναρχία», αναφέρεται σε μια εβραϊκη κυριαρχία πάνω στον κόσμο, αφού το εξάκτινο είναι γνωστο ως “αστέρι του Δαβίδ” που χρησιμοποιείται μόνο από αυτούς και το κράτος του Ισραήλ.

Είπε επίσης ότι ο διάβολος εργάζεται για να διαφθείρει τους ανθρώπους και να καταστρέψει τον κόσμο από την αρχαιότητα και κύριος στόχος του είναι να ελέγξει και να κηδεμονεύσει ολόκληρο τον κόσμο.

Ο π. Αρσένιος προειδοποίησε ότι θα έλθει η ώρα που θα δείτε και θα καταλάβετε όλη τη βρωμιά γύρω σας: «στη δουλειά, στα καταστήματα, στους κρατικούς θεσμούς, στην ηγεσία και κυρίως στην πολιτική, Η διαφθορά και η ανηθικότητα θα επικρατούν, ακόμη και εντός της εκκλησίας, στους ιερείς και στους επικεφαλής της εκκλησίας. Ναοί θα καταστραφούν από τους κομμουνιστές, αλλά νέοι θα κατασκευαστούν και άλλοι θα επισκευαστούν μετά το τέλος του κομμουνισμού. Οι άνθρωποι όμως θα έχουν χάσει την πίστη και όλοι αυτοί οι ναοί θα είναι άδειοι. Θα υπάρξει χάος, τα σπίτια των ανθρώπων θα καταστραφούν, ο ένας άνθρωπος θα πατάει πάνω στον άλλον, οι άνθρωποι θα τρώνε ανθρώπινη σάρκα και θα πίνουν ανθρώπινο αίμα, αλλά εγώ κι η γενιά μου δεν θα είμαστε ζωντανοί για να τα δούμε.»

«Σε λυπάμαι που είσαι αδύναμος στην πίστη. Θα αποτύχεις εξαιτίας του φόβου.
Ο φόβος είναι από τον διάβολο. Μην φοβάστε να σώσετε τις ψυχές σας. Θα έρθουν πολύ δύσκολοι καιροί, αλλά όλα επιτρέπονται από τον Θεό. Είναι ο σύντροφος του καθενός, από τη γέννηση μέχρι το θάνατο.
Θα πέσουν και οι εκλεκτοί. Λυπάμαι που είστε οι τελευταίοι. Θα σας κοσκινίσουν. Θα βάλουν φόρους, φόρους και άλλους φράχτες.
Θα τα πάρουν όλα! …Οι άνθρωποι σχεδόν θα χάσουν την ελπίδα τους.
Μόνο αυτοί που κρατούν την αληθινή πίστη τους θα σωθούν και μεγάλη θα είναι τότε η δόξα του Θεού πάνω τους…».

Συμβούλευε τους χριστιανούς: στα τελευταία χρόνια, είναι καθήκον σας να βοηθάτε τους ανθρώπους να σωθούν και να οδηγείτε τους πλανημένους στη σωστή πορεία, λέγοντας: «Ο γείτονάς σου θα πίνει στα μπαρ, ο ξάδελφός σου θα φεύγει μακριά από το γάμο του, ο γιος σου θα φεύγει μακριά από την εκκλησία, τα παιδιά σου κάθε βράδυ θα κάνουν πάρτι και θα φτύνουν τους ιερείς! Δεν θα έχετε κανέναν να φέρετε στον Ιησού; Μπορείτε να φέρετε τον εαυτό σας.»

Μια γυναίκα είπε στον π. Αρσένιο «Σχεδόν όλα τα τρόφιμα έχουν δηλητηριαστεί στις μέρες μας», εννοώντας τις χημικές ουσίες που προστίθενται στα τρόφιμα, κι ο π. Αρσένιος της απάντησε: «Κάνετε το σημείο του Τιμίου Σταυρού σε ό, τι τρώτε και πίνετε: νερό, τσάι, καφέ, μπισκότα, φρούτα, ψωμί και σε κάθε φαγώσιμο. Ακόμα κι αν είναι δηλητηριασμένα, το σημείο του Τιμίου Σταυρού καταργεί κάθε δηλητήριο. »

Έλεγε ότι είναι μόνο ένας αγγελιοφόρος του Θεού και του Ιησού Χριστό, αγγελιοφόρος τους για να μας καθοδηγήσουν στην τελική αποκαλυπτική εποχή που ζούμε σήμερα.
Το 2015, εικονίδιο του που βρίσκεται στη Μονή Prislop κλαίει, φωτογραφήθηκε και βιντεοσκοπήθηκε από χιλιάδες Ρουμάνους.

Θεία Κοινωνία

Το Αίμα του Αμνού της Θείας Μεταλήψεως συντηρεί την ψυχή βαθύτατα και στηρίζει τον κόσμο να στέκεται στα πόδια του. […] Ιδού γιατί όλος ο κόσμος θα έπρεπε να είναι στη Θεία Λειτουργία, διότι η παράταση της ζωής του είναι δώρο της Θείας Λειτουργίας. […] Συνεπώς όσο καιρό θα υπάρχουν άνθρωποι που θα ζητούν τη μετάνοια και τη Θεία Κοινωνία, ο σατανάς δεν θα έχει δύναμη. Τον εμποδίζει η δύναμη του Θεού. Αλλά, αφ’ ότου σκοτεινιάσει υπερβολικά ο νους των ανθρώπων, ώστε να αρνούνται με τη θέλησή τους τη Θεία Λειτουργία, λόγω της απιστίας τους, τις ημέρες εκείνες θα καταπαύσει να τελείται η θυσία αυτή και θ’ αρχίσει το «βδέλυγμα της ερημώσεως».

Βάδιζε εδώ στη γη όχι σαν θνητός, αλλά σαν Ουράνιος άνθρωπος! Ας κατευθύνεις τα μάτια σου κάτω για τις ανάγκες που αντιμετωπίζεις αλλά με την ψυχή σου να ταξιδεύει στον Ουρανό!

Η πρωϊνή προσευχή για τον άνθρωπο είναι όπως η πρωϊνή δροσιά στα φυτά. Όποιος προσεύχεται στον Θεό το πρωί, με προσοχή και ευλάβεια, είναι χαρούμενος και ειρηνικός όλη την υπόλοιπη ημέρα…

“Να είσαι πρώτα εσύ ο ίδιος, αυτό που θέλεις να κάνεις στον άλλον. Εάν θέλης να διδάξης τα παιδιά, δίδαξε πρώτα τα ιδικά σου εν πνεύματι του Θεού”.

Χριστιανός να είσαι και όχι μόνο να φαίνεσαι! Ιδού ένα από τα πρωταρχικά σου καθήκοντα. Το όνομα Χριστιανός χωρίς χριστιανική ζωή είναι μία υποκρισία.

Είναι αδύνατον να κυριαρχή κάποιος στα πάθη των άλλων, εάν ο ίδιος δεν ενίκησε τα ιδικά του. Εάν είσαι κυβερνήτης των άλλων ανθρώπων, να ενθυμήσαι ότι για σένα είναι κυβερνήτης ο Θεός. Να συμπεριφέρεσαι μ᾿ εκείνους που σε υπηρετούν, όπως θα επιθυμής να είναι απέναντί σου ο Θεός.

Είναι καλλίτερα οι υπήκοοί σου να σε αγαπούν, παρά να σε φοβούνται, διότι από τον φόβο γεννάται η υποκρισία και το ψέμμα, ενώ από την αγάπη γεννάται η αλήθεια.

Το καθήκον των κυβερνώντων είναι να σώζουν και όχι να παιδεύ­ουν. Αυτός που υποτάσσεται στον κυβερνήτη του εν ονόματι του Κυρίου Ιησού, υποτάσσεται στον Θεό.

Δια μέσου των αιώνων είναι γνωστό ότι όταν οι δυνατοί των διαφόρων εποχών υψώνουν χέρι επάνω στους υπηρέτες του Θεού, δεν διαρκεί για πολύ η εξουσία τους.

-Γνωρίζοντας ο Θεός την αδυναμία των πιστών και την ροπή προς την κακία, έρχεται και επανέρχεται συχνά με διάφορα φοβερά συμβάντα μέσα στην ζωή τους για να τους συνετίση και διδάξη την μετάνοια.

…όταν υπερτερήσουν τα θελήματα του παλαιού ανθρώπου, αναχωρεί το Άγιο Πνεύμα από τον άνθρωπο και έρχονται οι παιδεύσεις, που είναι καρπός της απομακρύνσεως του ανθρώπου από τον Θεό. Έτσι έχουμε την αιτία του κατακλυσμού: «Ου μη καταμείνη το πνεύμα μου εν τοις ανθρώποις τούτοις εις τον αιώνα διά το είναι αυτούς σάρκας» (Γεν.6,3)

Δώστε μας τις καλύτερες μητέρες (ταπεινές και πιστές στον Θεό) και θα σας δώσουμε τους καλλίτερους ανθρώπους.

Δεν υπάρχει καμμία ανώτερη τέχνη από την τέχνη της αγωγής.

Πολλές φορές το χάος της κοινωνίας ξεκινά από το πρώτο κύτταρό της, την αδιάφορη Χριστιανική Οικογένεια.

– Ο Ιησούς Χριστός και Θεάνθρωπος τρέχει παντού αοράτως ζητώντας πάντοτε τους αδελφούς Του (Ματ.28,10) μέχρι να τους οδηγήση όλους στην σωτηρία και στον Πατρικό Οίκο. Αυτό το έργο θα το κάνη μέχρι τέλος του κόσμου.

–Ο πόθος του Θεού για τον μεγαλύτερο αμαρτωλό είναι ανώτερος από τον πόθο της αγάπης του μεγαλυτέρου Αγίου για τον Θεό.

***

Όποιος θέλει να νικήσει τον κόσμο, ας προσεύχεται στον Πατέρα ή μυστικά ή με το νου του για όποιον ζει στο σκοτάδι της άγνοιας και της αμαρτίας. Η υπομονή στην πίεση του κακού, η συγχώρηση των αδελφών μας και η μυστική προσευχή γι’ αυτούς ενώπιον του Θεού είναι οι πνευματικές δυνάμεις, με τις οποίες μεταστρέφουμε προς το καλύτερο τον κόσμο με τις κακίες του. Επιμένοντας σ’ αυτό το έργο μπορείς να γίνεις αιτία σωτηρίας και των εκ του κόσμου αδελφών σου».

Τους εχθρούς, πρέπει να τους θεωρούμε σαν τους καλύτερους ευεργέτες μας. Πως να μη τους ευχαριστήσουμε, πως να μη προσευχηθούμε γι᾿ αυτούς για να τους διαφυλάττει ο Κύριος και να τους οδηγήση στην σωτηρία. Όταν προσευχώμεθα, η προσευχή μας να είναι περισσότερη γι᾿ αυτούς, παρά για τους αληθινούς ευεργέτες μας..

Υπάρχουν και δάκρυα αόρατα. Δεν πρέπει βέβαια να κλαις για να σε βλέπει ο κόσμος. Η βαθιά Μετάνοια είναι τα αόρατα δάκρυα. Αισθάνεσαι ξαφνικά πόσο αμαρτωλός είσαι και αμέσως αναβλύζουν τα δάκρυα από τα μάτια σου.

Μακάριος είναι εκείνος, ο οποίος ταπεινώνει τον εαυτό του σε όλα, διότι αυτός θα υψωθή.

Είναι προτιμώτερο να υποφέρης το κακό, παρά να γίνης αιτία του κακού. Είναι προτιμώτερη η λύπη σ᾿ αυτόν που υποφέρει αδίκως, παρά η χαρά σ᾿ αυτόν που εργάζεται με αδικία.
Εάν εμείς συγχωρούμε, θα συγχωρηθούμε. Ο Κύριος είπε και δεν αρνείται τον λόγο Του. Όπως εμείς συμπεριφερώμεθα προς τους συναθρώπους μας, έτσι θα συμπεριφερθή και σ᾿ εμάς ο Θεός. Ο Θεός μας έδωσε την κρίσι μας στα χέρια μας.

Μάταιες είναι οι προσευχές και οι ασκήσεις του ανθρώπου εκείνου, ο οποίος διατηρεί στην καρδιά του κακία εναντίον του πλησίον του. Η προσευχή αυτού που έχει μέσα του κακία για τον άλλον ομοιάζει με τον σπόρο που έπεσε στην πέτρα. Όπου δεν υπάρχει η ειρήνη, εκεί δεν υπάρχει ο Θεός!

Νίκησε το κακό με το καλό! Μείνε πρόβατο και με την δύναμη του Χριστού θα νικήσεις τους λύκους!

Κυκλοφόρησε τὸ νέο Ἑορτολόγιο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου 2022, τὸ ὁποῖο  εἶναι ἀφιερωμένο στὸν εὐλογημένο ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ, τὸν ὅσιο γέρο Παναῆ Χατζηιωνᾶ τῆς Λύσης (1905-1989), τέκνο γνήσιο τῆς λαϊκῆς εὐσεβείας ποὺ συνέχισε τὴν ἐμπειρικὴ θεραπευτικὴ ἀγωγὴ τῆς κάθαρσης, τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς θέωσης ποὺ μᾶς διδάσκει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, καὶ ποὺ μὲ τὸ παράδειγμα τοῦ βίου του, πολλοὺς συμπατριῶτες μας ὁδήγησε «εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας», ἀποδεικνύοντας ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο ἀπευθύνεται σὲ ὅλους τοὺς χριστιανούς, ἐγγάμους καὶ ἀγάμους, μοναχοὺς καὶ λαϊκούς, καὶ ὅλοι καλοῦνται νὰ τὸ ἐφαρμόσουν.

Μεταξὺ ἄλλων περιέχει κείμενο «Ὁ γέρο Παναῆς τῆς Λύσης (1905-1989)»,  τὸ ὁποῖο συνέγραψε ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος. «Φιλοκαλικούς λόγους τοῦ γέρου Παναῆ», καθὼς  καὶ ἀναλυτικὸ ἑορτολόγιο ἑκάστου μηνός, κατάλογο τῶν ἐλεύθερων ἐνοριῶν, ἱερῶν μονῶν καὶ τῶν κατεχόμενων κοινοτήτων, διάφορες ἄλλες πληροφορίες σχετικὰ μὲ τὴν τέλεση γάμων καὶ μνημοσύνων, καὶ πληροφορίες γιὰ τὴ Διοικητική, Πνευματική, Ποιμαντική, Κοινωνικὴ καὶ Πολιτιστικὴ Διακονία τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας.

Τὸ Ἑορτολόγιο διατίθεται ἀπὸ τὸ Βιβλιοπωλεῖο «Θεομόρφου» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου, τηλ.: 22824811, ἠλεκτρονικὴ διεύθυνση: costas@immorfou.org.cy

Ο βίος έχει αντιγραφεί από τον σύνδεσμο https://agioreitika.net/2018/12/13/ο-άγιος-φιλάρετος-ο-ελεήμων.
Η ευχή βρίσκεται στο τέλος του κειμένου.

«Ἐσκόρπισεν, ἔδωκε τοῖς πένησι»

Ὁ Ἅγιος Φιλάρετος, ζοῦσε κατὰ τοὺς χρόνους, ποὺ στὴν Κωνσταντινούπολη βασίλευε ὁ Κωνσταντῖνος καὶ ἡ Εἰρήνη, περὶ τὸ ἔτος 780 μ.Χ. Γεννήθηκε λίγο μετὰ τὸ 700 μ.Χ. Καταγόταν ἀπὸ τὰ μέρη τῆς Παφλαγονίας καὶ ἀπὸ τὴν πόλη Ἄμνειαν. Ἦταν ἐπίσημος καὶ κατεῖχε τὸ ἀξίωμα τοῦ Ὑπάτου. Ἦταν ὅμως ὁ μακάριος καὶ πραγματικὰ φιλάρετος. Ἦταν καὶ πολὺ πλούσιος. Εἶχε πολλὰ ζῶα. Εἶχε χωράφια, ἀμπέλια καὶ ἄλλα κτήματα. Ἐπίσης εἶχε πολλοὺς δούλους καὶ ὑπηρέτες. Ἡ γυναίκα του, ἡ Θεοσεβῆ, ἦταν εὐγενική. Φοβόταν καὶ σεβόταν τὸν Κύριο. Εἶχαν ἕνα ἀγόρι τὸν Ἰωάννη καὶ δύο θυγατέρες, τὴν Ὑπατία καὶ τὴν Εὐανθία. Ὁ Φιλάρετος ἦταν πολὺ ἐλεήμων, καὶ φιλόξενος. Κάθε μέρα ἔδιδε ἄφθονα ἀπὸ τὰ πλούτη του στοὺς φτωχούς, στοὺς πεινασμένους, στοὺς γυμνούς, στὶς χῆρες καὶ στὰ ὀρφανά. Ἡ φήμη του ἀκούστηκε σ’ ὅλη τὴν Ἀνατολή. Ἔρχονταν, λοιπόν, οἱ φτωχοὶ καὶ ὅσοι εἶχαν ἀνάγκην. Ἔπαιρναν ἀπὸ αὐτὸν ἄλλος χρήματα, ἄλλος ζῶα, ἄλλος ἄλλο τί, ἀνάλογα μὲ τὴν ἀνάγκη ποὺ εἶχε ὁ καθένας. Τὸ σπίτι τοῦ εὐλογημένου Φιλαρέτου, ἦταν πηγὴ ἀνεξάντλητος. Καὶ ὅσο αὐτὸς ἔδιδε μὲ πρόσωπο χαρούμενο, τόσο ὁ πλουσιόδωρος Κύριος, πλήθυνε τὰ ἀγαθά του περισσότερο.

Γίνεται φτωχὸς

Ὁ μισόκαλος ὅμως φθόνησε τὴν ἀρετὴ τοῦ Φιλαρέτο. Ὁ Φιλάρετος ὅμως πτώχευσε. Πτώχευσε διότι ἔδιδε κατὰ τὴν συνήθειά του κάθε ἡμέρα ἐλεημοσύνη. Μοίραζε τὰ κτήνη του καὶ τὴν περιουσία του. Ἄλλα καὶ διότι κλέφτες καὶ κακοποιοὶ τὸν ἔκλεβαν καὶ οἱ δυνατότεροι τοῦ ἅρπαζαν τὴν περιουσία. Δὲν τοῦ ἔμειναν, παρὰ ἕνα ζευγάρι βόδια, ἕνας ὄνος, μιὰ ἀγελάδα μὲ τὸ μοσχαράκι της καὶ μερικὰ μελίσσια. Τὰ χωράφια τοῦ τὰ ἅρπαξαν μὲ τὸ ἔτσι θέλω οἱ γεωργοὶ καὶ οἱ γείτονες, γιατί εἶδαν, ὅτι ὅταν πτώχευσε δὲν μποροῦσε νὰ τὰ καλλιεργήσει. Ἔτσι λοιπὸν ἄλλοι μὲ τὴ βία καὶ ἄλλοι παρακαλώντας, τοῦ τὰ πῆραν ὅλα καὶ δὲν τοῦ ἄφησαν τίποτε παρὰ τὸ σπίτι, ὅπου κατοικοῦσε. Ἀπὸ αὐτὰ ὅλα, ποὺ ἔπαθε ὁ Φιλάρετος δὲν λυπόταν καθόλου.

Δίδει τὸ βόδι ἀπὸ τὸ ζευγάρι του

Μιὰ μέρα ὁ Φιλάρετος ἐπῆρε τὸ ζευγάρι του καὶ ἐπῆγε στὸ χωράφι του, ποὺ τοῦ εἶχε ἀπομείνει, νὰ ἐργαστεῖ. Ἔκει κοντὰ στὸ χωράφι του ἐργαζόταν ἕνας ἄλλος γεωργὸς φτωχὸς μὲ τὸ βόδι του. Ἔξαφνα τὸ βόδι του ψόφησε. Ὁ δύστυχος λυπήθηκε πάρα πολύ, γι’ αὐτὸ ποὺ ἔπαθε, διότι ἦταν φτωχὸς πολύ, ἀλλὰ καὶ χρεωμένος. Ἔτρεξε ἀμέσως στὸ Φιλάρετο, νὰ τοῦ πεῖ τὴ συμφορά του καὶ τουλάχιστον νὰ τὸν παρηγορήσει γιατί ἤξερε, ὅτι δὲν μποροῦσε μὲ ἄλλο τρόπο νὰ τὸν βοηθήσει. Ὁ ἐλεήμων ὅμως, ἄνθρωπος, ὅταν εἶδε τὸν γείτονά του δακρυσμένο, τὸν συμπόνεσε. Ἀμέσως ξέζεψε τὸ βόδι του καὶ τοῦ τὸ χάρισε.

Χαρίζει καὶ τὸ ἄλλο βόδι

Μετὰ πέντε ἡμέρες, ἐκεῖ ποὺ ἔβοσκε τὸ βόδι τοῦ γεωργοῦ, ἔφαγε φαρμακερὸ βότανο καὶ ψόφησε. Ἀμέσως ὁ γεωργὸς πῆρε ἐκεῖνο τὸ βόδι ποὺ τοῦ χάρισε ὁ Φιλάρετος καὶ τὸ πῆγε στὸ σπίτι του, λέγοντας:

—Για τὴν ἁμαρτία ποὺ ἔκανα, παίρνοντάς σου τὸ βόδι, ἀδίκησα τὰ παιδιά σου. Ὁ Θεὸς μὲ τιμώρησε, γιὰ τὴν ἀδιακρισία μου καὶ μοῦ θανάτωσε καὶ τὸ ἄλλο τὸ δικό μου. Ἀλλὰ ὁ Φιλάρετος τοῦ ἔδωσε καὶ τὸ ἄλλο τὸ δικό του καὶ τοῦ λέγει:

—Πάρε καὶ αὐτὸ καὶ δούλευε, γιατί ἐγὼ σκοπεύω νὰ πάω σὲ ἄλλο τόπο μακρινὸ καὶ δὲν τὸ χρειάζομαι.

Ἔχω κρυμμένα χρήματα πολλὰ

Στὸ σπίτι ὅμως τοῦ Φιλαρέτου, κλαίγανε ἡ γυναίκα του καὶ τὰ παιδιὰ του γιατί πλέον ἦταν φτωχοὶ καὶ δὲν εἶχαν οὔτε τὸ ζευγάρι γιὰ νὰ καλλιεργήσουν τὴν γῆ τους καὶ νὰ βγάλουν τὸ ψωμί τους. Ὅμως ὁ Ἅγιος τούς παρηγόρησε καὶ τοὺς εἶπε:

—Μή στενοχωρεῖστε. Ἔχω χρήματα κρυμμένα σὲ ἕνα τόπο τόσα πολλά, ὥστε ἑκατὸ χρόνια νὰ ζήσετε, καὶ νὰ ντύνεστε. Ἐγὼ εἶχα προβλέψει αὐτὴ τὴ φτώχεια μας καὶ ὅταν πωλοῦσα τὰ ζῶα, φύλαγα τὰ χρήματα.

Αὐτὰ τοὺς τὰ ἔλεγε μὲ τέτοια βεβαιότητα, διότι προέβλεπε μὲ τὴν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, σὰν προορατικός, σὰν προφήτης, ἐκεῖνο, ποὺ ἔμελλε νὰ γίνει ὕστερα, ὅπως καὶ ἔγινε. Κατόπιν ὁ Ἅγιος ὁ ἐλεήμονας ἔδωσε καὶ τὸ ἄλογο καὶ τὴν ἀγελάδα του μὲ τὸ μοσχαράκι της σὲ δύο φτωχούς. Καὶ ἀπὸ τὸ ὑστέρημά του πάλι ὁ Ἅγιο ἔδινε ἐλεημοσύνη στοὺς φτωχούς 

Φιλοξενεῖ θαυμαστῶς τὴν Βασιλικὴ ἀποστολὴ

Τὸν καιρὸ ἐκεῖνο, βασίλευε ἡ φιλόχριστος Εἰρήνη καὶ ὁ υἱός της, Κωνσταντῖνος, (780-794). Ἡ βασίλισσα καὶ ὁ υἱὸς της σκέφθηκαν νὰ διαλέξουν τὴν πιὸ ὡραία καὶ ἐνάρετη κόρη, γιὰ σύζυγο τοῦ βασιλέως. Ἔστειλαν, λοιπόν, ἀξιωματικοὺς εἰς πάσαν πόλιν καὶ χῶραν γιὰ νὰ βροῦν τὴν πιὸ ὡραία καὶ καλὴ μὲ χριστιανικὴ ἀνατροφή. Ἀφοῦ πῆγαν σ’ ὅλες τὶς πόλεις, ἦλθαν καὶ στὴν Ἄμνεια. Ὅταν εἶδαν οἱ βασιλικοὶ ἄνθρωποι τὸ ὡραῖο σπίτι τοῦ Φιλάρετου, νόμισαν ὅτι κανενὸς μεγάλου ἄρχοντος θὰ εἶναι. Διέταξαν τοὺς ὑπηρέτες τους νὰ καταλύσουν ἐκεῖ. Ὁ Φιλάρετος, ὅταν τοὺς εἶδε νὰ ἔρχονται, πῆρε τὸ ραβδί του καὶ προϋπάντησε τοὺς ξένους μὲ μεγάλη χαρά, λέγοντας:

—Σᾶς εὐχαριστῶ ποὺ καταδεχτήκατε νὰ καταλύσετε στὸ φτωχικό μας.

Ἔπειτα διέταξε τὴ γυναίκα του νὰ ἑτοιμάσει μὲ ἐπιμέλεια φαγητὸ γιὰ νὰ φᾶνε οἱ ξένοι.

Ἡ γυναίκα του ὅμως τοῦ λέγει:

—Μιά κότα δὲν ἄφησες, δυστυχισμένε, στὸ σπίτι σου. Τί νὰ τοὺς ἑτοιμάσω;

Ὁ Ἅγιος ὅμως τῆς λέγει:

—Άναψε σὺ τὸ τζάκι, στόλισε τὸ μεγάλο τρίκλινο καὶ καθάρισε τὴν ἐλεφαντένια τράπεζα ἐσὺ καὶ ὁ Θεὸς θὰ μᾶς στείλει τώρα καὶ φαγητά, ὅσα θέλουμε.

Ἑτοίμασε, λοιπόν, ἡ γυναίκα του ὅλα, ὅπως τῆς εἶπε. Καὶ ὢ τοῦ θαύματος! Οἱ πρῶτοι τῆς χώρας, ἔφεραν ἀπὸ τὴν ἰδιαίτερη πόρτα, ἀρνιά, κριάρια, κότες, περιστέρια, παλιὸ κρασὶ καὶ ὅτι ἄλλο χρειαζόταν ἕνα μεγάλο τραπέζι.

 Ζητούσαν νύμφη γιὰ τὸν Βασιλέα

Ἔφαγαν καὶ εὐχαριστήθηκαν οἱ φιλοξενούμενοι. Τὴν ἑπόμενη ἡμέρα θέλησαν νὰ δοῦν τὴν οἰκογένεια τοῦ Φιλάρετου. Ἔτσι στολίσθηκαν τὰ κορίτσια καὶ μὲ τάξη, ἦλθαν καὶ προσκύνησαν τοὺς ξένους, μὲ σχῆμα θαυμάσιο. Οἱ βασιλικοὶ ξένοι, ὅταν εἶδαν τὸ κάλλος τῶν κοριτσιῶν, τὴν εὐταξία τους, τοὺς τρόπους τους, θαύμασαν καὶ εὐχαριστήθηκαν ποὺ βρῆκαν ὅτι ζητοῦσαν. Ἄρχισαν ἀμέσως νὰ ἐξετάζουν τὴν ἡλικία, νὰ μετροῦν τὸ σῶμα, τὸ πόδι τοῦ καθενὸς σύμφωνα μὲ τὴν παραγγελία, ποὺ εἶχαν. Ὅλα ἤσαν τέλεια. Καὶ ἡ μορφὴ ὁμοίαζε μὲ τὴν εἰκόνα ποὺ βαστοῦσαν. Τότε τοὺς πῆραν ὅλους, μὲ μεγάλη χαρά: Τὸν γέροντα Φιλάρετο, τὴν σύζυγό του Θεοσεβῆ, τὸν πρῶτο υἱό του, τὸν Ἰωάννη, τὴν θυγατέρα του Ὑπατία, ποὺ ἦταν χῆρα μὲ τὶς δυὸ θυγατέρες της, τὴν Μαρία καὶ τὴν Μαρανθία καὶ μὲ ὅλους αὐτοὺς τοὺς συγγενεῖς των, ἐν ὄλω τριάντα ἄτομα, ἔφυγαν γιὰ τὰ Ἀνάκτορα.

Πῶς βρέθηκε ὁ κρυμμένος θησαυρὸς

Ὅταν ἔφθασαν στὴν Κωνσταντινούπολη ἀμέσως τὴν μὲν πρώτη τὴν Μαρία, στεφανώθηκε ὁ βασιλεύς, τὴν δὲ δεύτερη, ἕνας ἄρχοντας, πατρίκιος τὸ ἀξίωμα, καὶ τὴν ἄλλη ἐγγονὴ τοῦ Ἁγίου, τὴν θυγατέρα τῆς ἄλλης του κόρης, τὴν ἔστειλαν εἰς τὸν βασιλέα τῶν Λογγοβάρδων, τὸν Ἀργούσην. Αὐτὸς εἶχε ζητήσει νὰ τοῦ στείλουν ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη μία κόρη ὡς σύζυγο. Ἔγιναν, λοιπόν, οἱ γάμοι μὲ μεγάλη χαρά. Κάλεσε ὁ βασιλεύς, ὅλους τους συγγενεῖς τοῦ Φιλαρέτου, καὶ τοὺς ἔδωσε ἀπὸ τὸν μικρότερο ὡς τὸν μεγαλύτερο, τόπους πολλούς, νὰ ὁρίζουν δικούς τους. Τοὺς ἔδωσε ἀκόμη κτήματα, ἐνδυμασίες, χρυσάφι, πολύτιμους λίθους, μαργαριτάρια καὶ σπίτια πολλὰ νὰ κατοικοῦν κοντὰ στὸ παλάτι. Τότε θυμήθηκαν ὅλοι τά λόγια τοῦ γέροντος Φιλαρέτου, ποὺ τοὺς ἔλεγε, ὅτι ἔχει θησαυρὸ κρυμμένο καὶ τὸν μακάριζαν καὶ τὸν εὐχαριστοῦσαν, ποὺ τοὺς προξένησε τόση εὐτυχία. Ὁ δὲ Ἅγιος γέροντας, ἀφοῦ ἔλαβε ἀπὸ τὸν βασιλέα πολλὰ δωρήματα, δὲν λησμόνησε τὶς δωρεὲς τοῦ Θεοῦ, οὔτε ἄφηκε τὴν πρώτη του συνήθεια, ἀλλὰ τὸν εὐχαριστοῦσε μὲ λόγια καὶ ἔργα πάντοτε.

Στὸ Μοναστήρι τῆς κρίσεως γιὰ τὸν τάφο του

Ζοῦσε στὸ παλάτι ὁ Φιλάρετος ὅλη τὴν ἡμέρα. Δὲν θέλησε ποτὲ ὅμως νὰ φορέσει μεταξωτὸ ἔνδυμα, ἤ χρυσὴ ζώνη. Οὔτε ἀξίωμα θέλησε νὰ πάρει ἀπὸ τὸ βασιλιά. Μόνον, ἐπειδὴ τὸν παρεκάλεσε ὁ βασιλεὺς καὶ ἡ βασίλισσα, ἐδέχθη μὲ βία μεγάλη το ἀξίωμα τοῦ Ὑπάτου.

Ἦλθε ὅμως καιρὸς καὶ ὁ Κύριος ἀπεκάλυψε εἰς τὸν Φιλάρετο τὸ τέλος τῆς ζωῆς του. Ἐπῆρε, λοιπόν, τὸν ὑπηρέτη αὐτόν, ποὺ κρατοῦσε τὰ βαλάντια τῆς ἐλεημοσύνης καὶ πῆγαν κρυφὰ σ’ ἕνα Μοναστήρι τῆς πόλεως ποὺ ὀνομάζονταν «τῆς Κρίσεως». Ἔχει ἔμεναν παρθένες μοναχές. Ζήτησε ἀπὸ τὴν ἡγουμένη μνῆμα πελεκητὸ καινούργιο. Ἐκείνη ἀπόρησε. Τότε ὁ Ἅγιος τῆς λέγει:

—Μετά δέκα ἡμέρες φεύγω ἀπὸ τὴν ζωὴ αὐτὴ καὶ πηγαίνω στὴν ἄλλη Βασιλεία. Θέλω δὲ νὰ ἐνταφιαστεῖ σ’ αὐτὸ τὸ μνῆμα τὸ ἄθλιο σῶμα μου. Στὸν ὑπηρέτη εἶπε νὰ μὴν ἀποκαλύψει σὲ κανέναν τίποτε.

Οἱ τελευταῖες ὑποθῆκες του

Ὅταν ἔφθασε στὸ σπίτι του, ἔπεσε στὸ κρεβάτι ἄρρωστος. Κατὰ τὴν ἐνάτη ἡμέρα κάλεσε ὅλους τούς συγγενεῖς του καὶ τοὺς εἶπε:

—Τέκνα μου, ὁ Βασιλεὺς μὲ κάλεσε νὰ ὑπάγω πρὸς αὐτὸν σήμερα. Αὐτοὶ νόμισαν ὅτι λέγει γιὰ τὸν γαμβρό του καὶ τοῦ λέγουν:

—Πῶς μπορεῖς νὰ πᾶς, ἀφοῦ εἶσαι ἐξασθενημένος ἀπὸ τὴν ἀρρώστια;

—Αὐτοί, τοὺς λέγει, ποὺ θὰ μὲ σηκώσουν μὲ θρόνο χρυσό, εἶναι ἐδῶ δεξιά μου, ἀλλὰ σεῖς δὲν τοὺς βλέπετε.

Τότε κατάλαβαν τί σήμαιναν τὰ λόγια του καὶ ἄρχισαν νὰ κλαῖνε. Ὁ Ἅγιος ὅμως τοὺς ἔκανε νόημα νὰ σιωπήσουν κι ἄρχισε νὰ τοὺς συμβουλεύει:

—Γνωρίζετε, παιδιά μου, καλὰ τὴ ζωή μου. Ἔκανα τὴν ἐλεημοσύνη ἀπὸ τὸν κόπο μου καὶ ὄχι ἀπὸ ἀδικίες καὶ ἁρπαγές. Ἐνθυμεῖσθε τὰ πλούτη ποὺ εἶχα πρῶτα, καὶ τὴν φτώχεια πού μοῦ ἦλθε ὕστερα. Καὶ πάλιν βλέπετε τὸν τελευταῖο πλοῦτο, πού μοῦ ἀπέστειλε ὁ Κύριος. Μήπως μὲ εἴδατε ποτὲ νὰ δώσω σημασία στὰ πλούτη ἢ νὰ γογγύσω στὴ φτώχεια; Εἴδατε ποτὲ νὰ ἀδικήσω κανέναν ἄνθρωπο; Λοιπὸν τὸ ἴδιο νὰ κάνετε καὶ σεῖς, ἂν θέλετε τὴν σωτηρία σας. Μὴ λυπηθεῖτε τὰ πλούτη ποὺ χάνονται, ἀλλὰ δίδετε στοὺς φτωχούς. Στείλατέ τα σὲ ἐκεῖνον τὸν κόσμο, ποὺ πηγαίνω κι ἐγὼ καὶ θὰ σᾶς τὰ φυλάξει ὁ Θεὸς ἀκαίρεον, νὰ τὸν βρεῖτε ὅταν ἔλθετε. Μὴν τὸν ἀφήσετε ἐδῶ, γιὰ νὰ τὸν χαίρονται ἄλλοι καὶ σεῖς νὰ ὑποφέρετε βάσανα αἰώνια. Μοιράστε τὸν σὲ χῆρες καὶ ὀρφανά, σὲ φυλακισμένους καὶ σὲ Ἐκκλησιὲς καὶ μοναστήρια γιὰ νὰ σᾶς τὸν ἀνταποδώσει ὁ πλουσιόδωρος βασιλεύς, νὰ ἀγάλλεσθε τὴν οὐράνιο βασιλεία ἀτελεύτητα.

Ὁ ὕπνος τοῦ δικαίου

Τότε εὐχήθηκε τὴν γυναίκα του καὶ ὅλους τους συγγενεῖς του. Ἔλαμψε ὅλο το πρόσωπό του, σὰν ἥλιος καὶ ἔψαλλε χαρούμενος τό, «ἔλεος καὶ κρίσιν ἄσομαί σοι Κύριε». Τελειώνοντας τὸν ψαλμόν, διεχύθηκε τόση εὐωδία στὸ σπίτι, σὰν νὰ εἶχαν χύσει μύρο πολύτιμο καὶ νὰ θυμίαζαν μὲ πολλὰ ἀρώματα. Τότε εἶπε καὶ τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως, τὸ «Πιστεύω εἰς ἕνα Θεὸν» καὶ τὸ «Πάτερ ἠμῶν». Ὅταν ὅμως ἔλεγε «Γεννηθήτω τὸ θέλημά σου» παρέδωκε τὴν ἁγία του ψυχή, εἰς χείρας τοῦ Θεοῦ, γέροντας πλέον καὶ πλήρης ἡμερῶν. Καίτοι ἦτο πολὺ γέρων, οὔτε τὰ δόντια του εἶχε χάσει, οὔτε τὸ χρῶμα τοῦ προσώπου του εἶχε ἀλλάξει. Ἦταν ἀνθηρὸς καὶ ὡραῖος στὸ πρόσωπο, σὰν μῆλο ἡ σὰν τριαντάφυλλο. Ἐκοιμήθη τὸ 792 μ.Χ.

Θαυματουργεῖ στὴν κηδεία του

Τότε ἦλθε ὁ βασιλεὺς καὶ ὅλη ἡ Σύγκλητος καὶ οἱ συγγενεῖς καὶ ἔθαψαν τὸ τίμιο σῶμα του εἰς τὸν τάφο, τὸν ὁποῖον ἑτοίμασε ὁ ἴδιος. Ἔδωκαν ἐκείνην τὴν ἡμέρα πολλὴ ἐλεημοσύνη στοὺς φτωχούς, οἱ ὁποῖοι ἀκολουθοῦσαν τὸ ἅγιο Λείψανο καὶ θρηνοῦσαν καὶ ἔλεγαν στὸν Θεό.

—Γιατί, Κύριε, μᾶς στέρησες τὸν τροφέα καὶ εὐεργέτη μας; Ποιὸς θὰ μᾶς ντύσει; Ποιὸς θὰ πληρώσει τὰ χρέη μας; Ποιὸς θὰ συμπαθήσει ἠμᾶς τοὺς φτωχοὺς καὶ ἀσήμαντους; Μεταξὺ αὐτῶν ἦταν καὶ ἕνας δαιμονισμένος, ποὺ ἀκολουθοῦσε. Ἐφώναζε ἄστατα καὶ προσπαθοῦσε νὰ ρίξει τὸ λείψανο κάτω. Ὅταν ὅμως ἔφθασαν στὸν τάφο, ὁ δαίμονας ἔριξε τὸν ἄνθρωπο κάτω καὶ τὸν τάραξε πολύ. Τότε τὸ δαιμόνιον ἔφυγε. Ὁ ἄνθρωπος ἔγινε ὑγιὴς μὲ τὴν προσευχὴ τοῦ Ἁγίου Φιλαρέτου. Ὅταν εἶδαν αὐτὸ τὸ θαῦμα, ὅλοι δόξασαν τὸ Θεό, ποὺ ἔδωσε τόση χάρι στὸ δοῦλο του. Κατόπιν ἐνταφίασαν τὸν Ἅγιο στὴν λάρνακα, ποὺ ἀγόρασε ὁ ἴδιος στὸ Μοναστήρι τῆς Κρίσεως.

Στίχος

Εὐχὴ εἰς εὐλογίαν νέου μέλιτος

Κύριε, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ ποιητὴς οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁ πάντα ἐν σοφίᾳ ποιήσας, ὁ τὴν Σὴν πρόνοιαν δεικνύων καὶ εἰς τὰ ἄλογα ζῷα καὶ πετεινὰ καὶ ἔντομα, ὁ καὶ ποιήσας ταῦτα εἰς διακονίαν καὶ διατροφὴν τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων· Σὺ εἶ ὁ καὶ τῆς μελίσσης πλαστουργός, ὁ εἰπών· «πορεύθητι πρὸς τὴν μέλισσαν καὶ μάθε ὡς ἐργάτις ἐστί, τήν τε ἐργασίαν ὡς σεμνὴν ποιεῖται· ἧς τοὺς πόνους βασιλεῖς καὶ ἰδιῶται πρὸς ὑγίειαν προσφέρονται· ποθεινὴ δέ ἐστι πᾶσι καὶ ἐπίδοξος», καί ὅτι, «μικρὰ ἐν πετεινοῖς μέλισσα, καὶ ἀρχὴ γλυκασμάτων ὁ καρπὸς αὐτῆς»· ὁ δι᾽ αὐτῆς παρέχων τοῖς βροτοῖς, οὐχὶ μόνον τὸ ἡδύτατον μέλι καὶ τὸν κηρόν, ἀλλὰ καὶ τὴν καρπογονίαν τοῖς δένδροις.

Σοί, τοίνυν, εὐχαριστοῦμεν, Δέσποτα, εὐεργέτα τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἡμῶν, καὶ ἐπὶ τῇ παρούσῃ παραγωγῇ τοῦ μέλιτος, ὅπερ εὐλόγησον τῇ ἀοράτῳ χειρί Σου, τοῦ γενέσθαι εἰς ὑγίειαν τοῖς ἐξ αὐτοῦ μεταλαμβάνουσιν. Καὶ σὺν τούτῳ, εὐλόγησον τοὺς μελισσοκόμους, καὶ πάντας τοὺς συντελέσαντας εἰς τὴν τοῦ παρόντος μέλιτος παραγωγήν.

Ἔτι δέ, Σὲ παρακαλοῦμεν, Κύριε, φύλαττε τὴν γῆν καὶ τὰ ἐν αὐτῇ ζῷα καὶ φυτά, καὶ δὴ τὰς εὐλογημένας μέλιττας, ἐκ τῆς βλάβης τῶν ποικίλων μολύνσεων καὶ ἀσθενειῶν, αἳ ἐπέρχονται ἐκ τῶν παραλόγων τῶν ἀνθρώπων καταχρήσεων.

Καὶ ἀξίωσον ἡμᾶς, ὡς ἐνταῦθα γευόμεθα τῆς γλυκύτητος τοῦ μέλιτος καὶ τῶν ἄλλων Σου ποιημάτων, ἃ ἔδωκας ἡμῖν εἰς βρῶσιν καὶ σύστασιν τοῦ σώματος, οὕτω κοινωνοὺς γενέσθαι καὶ τῆς ὑπὲρ μέλι καὶ κηρίον ἀϊδίου καὶ ἀνεκφράστου χρηστότητος καὶ ἡδύτητος τῆς βασιλείας Σου, τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πρεσβείαις τῆς ὑπερευλογημένης ἐνδόξου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, τοῦ ὁσίων καὶ θεοφόρων πατέρων ἡμῶν Φιλαρέτου τοῦ Ἐλεήμονος καὶ Ἰωάννου τοῦ Λαμπαδιστοῦ, καὶ πάντων Σου τῶν ἁγίων. Ἀμήν.

Την Κυριακή, 28 Νοεμβρίου 2021 και ώρα 5:00 μ.μ., ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος θα προστεί της  ακολουθίας του πανηγυρικού εσπερινού και θα κηρύξει τον θείο λόγο με την ευκαιρία της μνήμης του νέου Ιερομάρτυρος Φιλουμένου του Κυπρίου (του εξ Ορούντης – Κύπρου), στην ιερά μονή Αγίου Νικολάου, παρά την Ορούντα.

Στην ίδια ιερά μονή θα λειτουργήσει ο Πανιερώτατος ανήμερα της εορτής.

Επίσης, ο Ιερός Ναός Αγίου Αποστόλου Λουκά Ορούντας ανακοινώνει ότι την Κυριακή 28 Νοεμβρίου και την Δευτέρα 29 Νοεμβρίου η Οικία Αγίου Φιλουμένου στην Ορούντα θα παραμείνει ανοικτή όλη την ημέρα για τους προσκυνητές.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε τις ακολουθίες σε ζωντανή μετάδοση στους πιο κάτω συνδέσμους:

Εσπερινός (28 Νοεμβρίου 2021 ώρα 17:00)

Θεία Λειτουργία (29 Νοεμβρίου ώρα 07:00)