Θεόπνευστη ἐπιστολή-Βάλσαμο ἀπό τόν Ἁγιορείτη Γέροντα Εὐθύμιο τῆς Καψάλας.

«Σεβαστή Γερόντισσα, εὐλογεῖτε.

Δυσκολεύομαι, πράγματι, νά ἀπαντῶ στά γράμματα, ἀλλά, ἐπειδή εἶδα τήν ἀνησυχία σας γιά ὅσα συμβαίνουν στίς μέρες μας καί τήν καλή σας διάθεση νά ἐνεργῆτε σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, σᾶς ἀπαντῶ.

Δέν σᾶς γνωρίζω, καί εἶναι δύσκολο νά μέ συναντήσετε, ὅπως ἐπιθυμεῖτε. Στήν ἐρώτησή σας, ἄν μπορῆτε τήν ἀπάντησή μου νά τήν κοινοποιήσετε καί σέ ἄλλους, δέν ἔχω ἀντίρρηση.

Ἄλλωστε, οἱ ἀπόψεις μου γιά τόν κορωνοϊό καί τό ἐμβόλιο εἶναι γνωστές, καί αὐτά περίπου λέγω καί στούς προσκυνητές, ὅταν μέ ἐρωτοῦν.

 Καθημερινῶς, «ὡς κύματα θαλάσσης κυμαινομένης» καταφθάνουν προσκυνητές στό Ἅγιον Ὄρος, καί κάποιοι μέχρι τό Κελλί μας.

 Ὅλοι αὐτοί, καθώς καί ὅσοι στέλνουν γράμματα, ἔχουν μία ἀγωνία καί ἕνα ἐρώτημα: «Τί θά γίνη μέ τό ὑποχρεωτικό ἐμβόλιο;». Ὅλα τά ὑπόλοιπα προβλήματα πού τούς ἔπνιγαν μέχρι τώρα τέθηκαν σέ δεύτερη μοῖρα.

 Ὁ ἐξοχώτατος Πρωθυπουργός τῆς χώρας μας, στήν προσπάθειά του γιά τήν ἀντιμετώπιση τῆς ἐπιδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ, ἔχει ἐπιβάλει ἕναν αὐστηρό ἔλεγχο, πού φαίνεται ὅτι ξεπερνᾶ τίς ἀντοχές τοῦ λαοῦ.

 Ἐπέβαλε τά πιό αὐστηρά περιοριστικά μέτρα, τά μεγαλύτερα πρόστιμα καί τούς πιό παρατεταμένους ἐγκλεισμούς ἀπό ὅλες τίς χῶρες τῆς Εὐρώπης.

 Ἀναρμοδίως ἐπενέβη στά τῆς λατρείας τῆς Ἐκκλησίας, κλείνοντας τούς Ναούς καί στερώντας τούς πιστούς ἀπό τήν βοήθεια τῶν ἁγιαστικῶν Μυστηρίων μέ μέτρα ἐξαιρετικά αὐστηρά καί ἄνισα γιά τούς χριστιανούς.

Οἱ ἐνέργειές του ἀποκαλύπτουν τήν διάθεσή του νά ταπεινώση καί νά ἀποδυναμώση τήν Ἐκκλησία.

 Αὐτήν τήν ἀντισυνταγματική καί παράνομη προσπάθεια τοῦ Πρωθυπουργοῦ ἀνέλαβαν μέ θεῖο ζῆλο νά θέσουν σέ ἐφαρμογή κάποιοι Ἐπίσκοποι, ἀπειλώντας καί ἐκβιάζοντας ἱερεῖς, μοναχούς καί τόν λαό τοῦ Θεοῦ νά ἐμβολιασθοῦν.

Ἔχουν αὐτήν τήν ἐξουσία νά τούς ἐκβιάζουν νά ἐμβολιασθοῦν παρά τήν θέλησή τους;

 Ὁ Σωτήρας μας Χριστός θεράπευε μόνο ὅσους ζητοῦσαν τήν θεραπεία. Τούς ἄλλους ἀσθενεῖς, πρίν τούς θεραπεύση, πρῶτα τούς ρωτοῦσε: «Θέλεις ὑγιής γενέσθαι;».

 Οὔτε μᾶς θεραπεύει, οὔτε μᾶς σώζει χωρίς τήν θέλησή μας, καίτοι ἐπιθυμεῖ πολύ τήν σωτηρία μας.

Δέν καταργεῖ τήν ἐλευθερία μας ὁ Θεός, σέβεται τό αὐτεξούσιο, πού ὁ ἴδιος μᾶς ἔδωσε. Κατά τόν ἅγιο Χρυσόστομο «Μή βουλομένους οὐ βιάζεται ὁ Θεός» (PG 51,143).

Οἱ σημερινοί «σωτῆρες» μας δέν μᾶς ὑπολογίζουν. Μέ τό πρόσχημα τῆς ὑγείας καταργοῦν τήν ἐλευθερία μας.

Ὑστερα ἀπό τόν φόβο τοῦ ἰοῦ, ἦλθε ἡ τρομοκρατία ἐξ αἰτίας τοῦ ὑποχρεωτικοῦ ἐμβολιασμοῦ.

 Ζοῦμε δυστυχῶς τόν διχασμό, τό μῖσος καί τήν διάκριση τοῦ λαοῦ σέ κατηγορίες ἀνθρώπων. Ἡ σημερινή κατάσταση θυμίζει λίγο τήν Ἑλλάδα κατά τόν ἐμφύλιο πόλεμο. Προετοιμάζει καί προϊδεάζει τήν ἐποχή τοῦ Ἀντιχρίστου.

 Ὅπως τότε θά ἀποκλείωνται ἀπό τίς ἀγοραπωλησίες, τίς δημόσιες θέσεις καί τά ταξίδια ὅσοι δέν θά ἔχουν τό χάραγμα, παρομοίως, ἄν ἐφαρμοσθῆ τό πιστοποιητικό ἐμβολιασμοῦ, θά ἀποκλείωνται ἀπό παντοῦ ὅσοι δέν θά ἐμβολιασθοῦν.

 Τά κοινά στοιχεῖα εἶναι φόβος, ἐξαναγκασμός, παρακολούθηση.

 Τό θέμα τοῦ κορωνοϊοῦ εἶναι βεβαίως, ἐκ πρώτης ὄψεως ἰατρικό, ἔγινε, ὅμως, περισσότερο πολιτικό ϙπιό πολύ ὁμιλοῦν οἱ πολιτικοί καί οἱ δημοσιογράφοιϙ, εἶναι καί οἰκονομικό, καί ἔγινε ἄριστο μέσο ἐπιβολῆς καί ἐλέγχου. Ὁπωσδήποτε, εἶναι καί πνευματικό, καθότι μέ τήν πρόφασή του καταργεῖται τό αὐτεξούσιό μας ἐνῶ γιά τήν παρασκευή τοῦ ἐμβολίου χρησιμοποιήθηκαν κύτταρα ἀπό ἐκτρωμένο ἔμβρυο.

 Ὑπάρχουν διαδιδόμενες μαρτυρίες, οἱ ὁποῖες συνεχῶς αὐξάνουν, ὅτι στά ἀεροδρόμια ὑπάρχει μηχάνημα πού ἀναγνωρίζει τούς ἐμβολιασμένους καί ὅτι σέ ὁρισμένα κινητά τηλέφωνα μέ μιά συγκεκριμένη ἐφαρμογή, ὅταν πλησιάση ἐμβολιασμένος, ἐμφανίζεται ἕνας δωδεκαψήφιος ἀριθμός, στοιχεῖα ἀποδεικτικά ὅτι μέσῳ τοῦ ἐμβολίου μπορεῖ ὁ ἐμβολιασμένος νά παρακολουθῆται.

Γι’ ὅλα αὐτά θά μᾶς διαφωτίσουν οἱ εἰδικοί καί πιστεύω ὅτι ὁ Θεός θά ἀποκαλύψη ὅλη τήν ἀλήθεια.

Διατέθηκαν πολλά χρήματα καί ἔγινε πολλή διαφήμιση γι’ αὐτό τό περίφημο ἐμβόλιο.

Ἀρκετοί τό ἔκαναν μέ τήν πρόθεση νά προστατέψουν τήν ὑγεία τους. Δικαίωμά τους. Εὐχώμαστε εἰλικρινά κανείς ἀπό τούς ἐμβολιασθέντες νά μήν πάθη τίποτε.

Ἄς ἀφήσουν, ὅμως, ἥσυχους καί ἐλεύθερους τούς ἀνθρώπους νά ἀποφασίσουν. Ὅσους δέν θέλουν νά κάνουν τό ἐμβόλιο, κανείς δέν πρέπει καί δέν ἔχει τό διακαίωμαϙ νά τούς ἐξαναγκάση μέ ὁποιονδήποτε τρόπο νά ἐμβολιασθοῦν.

Δέν εἴμαστε γενικῶς κατά τῶν ἐμβολίων.

Τά παλαιά δοκιμασμένα ἐμβόλια ἔσωσαν πολλούς.

Τά νεώτερα ἔχουν ἀρκετές ἀνεπιθύμητες ἐνέργειες.

Γι’ αὐτό εἰδικά τό ἐμβόλιο οἱ ἄνθρωποι ἔχουν δικαιολογημένους φόβους.

Εἶναι ἕνα ἐμβόλιο πού ἀκόμα πρίν τήν παρασκευή του ἔγινε μέ νόμο ὑποχρεωτικό, ἦραν τίς εὐθύνες καί τίς ἀποζημιώσεις ἀπό τίς παρασκευάστριες ἑταιρεῖες, τόσο γρήγορα τέθηκε σέ χρήση χωρίς νά δοκιμασθῆ ἐπαρκῶς, δέν καλύπτει πλήρως τούς ἐμβολιασμένους, καί κάθε μέρα πληροφορούμαστε σοβαρές παρενέργειες καί θανάτους ἐμβολιασμένων. Αὐτά τά στοιχεῖα τά μαθαίνομε ὄχι μόνο ἀπό στατιστικές ἀλλά καί ἀπό ἀνθρώπους γνωστούς καί συγγενεῖς.

Ὅπως θρηνήσαμε τόν θάνατο γνωστῶν καί συγγενικῶν προσώπων ἀπό τόν κορωνοϊό, ἔτσι τώρα θρηνοῦμε γιά ἀρρώστους καί πεθαμένους ἀπό τό ἐμβόλιο. Ἀπό τήν Σκύλλα (ἰό) ἡ μόνη λύση εἶναι νά πᾶμε στήν Χάρυβδη (ἐμβόλιο προβληματικό);

Δέν ὑπάρχει θεραπεία γιά τόν ἰό;

Δέν εἶμαι γιατρός γιά νά ἐκφέρω γνώμη.

Γνωρίζω, ὅμως, γιατρούς πού ἀντιμετώπισαν ἐπιτυχῶς μέ ἀντιβιώσεις, βιταμίνες καί ἄλλα φάρμακα τούς νοσήσαντες ἀπό τόν ἰό. Γιατρός γνωστός μου ἔδωσε ἀντιβίωση καί ἄλλα φάρμακα σέ ἑκατοντάδες ἀσθενεῖς καί κανείς δέν πέθανε.

 Ὑπάρχει θεραπεία γιά τόν ἰό,  ἀλλά κάποιοι δέν τήν θέλουν.

 Μόνο τό ἐμβόλιο προβάλλουν.

Διάβασα τίς γνωστές δηλώσεις τοῦ Γάλλου ἐπιστήμονα Luc Antoine Montagnier, κατόχου τοῦ βραβείου Νόμπελ, ὁ ὁποῖος εἶπε: «Ὑπάρχουν ἀποτελεσματικές θεραπεῖες πού εἶναι καί φθηνές, ὅπως ἡ ἀζιθρομυκίνη καί ἡ ὑδροξυχλωροκίνη. Τό ἐμβόλιο δέν εἶναι θεραπεία. Ἡ ἔρευνα πρέπει νά στραφῆ πρός τήν θεραπευτική ἀντιμετώπιση».

 Ἄν ὄντως ἦταν ἐπαρκῶς δοκιμασμένο καί προφύλασσε ἀποτελεσματικά χωρίς παρενέργειες καί θανάτους, ὁ κόσμος θά ἐπληροφορεῖτο ἐσωτερικά καί δέν θά χρειαζόταν ὅλη αὐτή ἡ προπαγάνδα καί ἡ πίεση.

 Μόνοι τους θά ζητοῦσαν τό ἐμβόλιο.

Ἀρκετά ταλαιπωρήθηκε ὁ λαός μας ἀπό αὐτήν τήν ἐπώδυνη ἱστορία τοῦ κορωνοϊοῦ. Ἄς ἀφήσουν, ἐπί τέλους, τόν καθένα νά ἐνεργήση ἐλεύθερα κατά τήν κρίση του, χωρίς πιέσεις.

 Στά δύσκολα χρόνια πού ζοῦμε, περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη ἐποχή, ἡ καταφυγή μας καί ἡ σωτηρία μας εἶναι ἡ Ἐκκλησία μας.

 Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὄχι μόνο ἡ κιβωτός πού μᾶς σώζει, ἀλλά εἶναι γιά τά δύσκολα.

Ὅπου ἡ ἐπιστήμη καί ἡ ἀνθρώπινη προσπάθεια ἀδυνατοῦν νά βοηθήσουν, ἡ Ἐκκλησία, ὅταν χρησιμοποιήση τά πνευματικά της μέσα καί τά δικά της σωτήρια φάρμακα, κάνει τά ἀδύνατα δυνατά καί θεραπεύει κάθε ἀσθένεια καί δύναται νά ἐξαφανίση κάθε ἐπιδημία, ὅσο μεταδοτική καί θανατηφόρα καί ἄν εἶναι αὐτή, ὅπως διδάσκει ἡ Ἐκκλησιαστική μας ἱστορία.

 Ὅπως ἡ κιβωτός τοῦ Νῶε, πού προεικόνιζε τήν Ἐκκλησία, περιεῖχε ζῶα καθαρά καί μή καθαρά, ἔτσι καί ἡ Ἐκκλησία μας περιλαμβάνει ἁγίους καί ἁμαρτωλούς, δικαίους καί ἀδίκους, μασκοφόρους καί μή, ἐμβολιασμένους καί μή.

 Ὅλοι χωρᾶνε στόν Οἶκο τοῦ Θεοῦ.

Ἔμεῖς δέν πρέπει νά χωρίζωμε τούς ἀνθρώπους, οὔτε νά θεωροῦμε τούς ἐμβολιασμένους σάν χαραγμένους ἀρνητές τοῦ Χριστοῦ.

Οὔτε πάλι οἱ ἐμβολιασμένοι νά ἐλέγχουν καί νά πιέζουν ἀφόρητα ὅσους δέν θέλουν νά κάνουν τό ἐμβόλιο, ὅπως συνήθως συμβαίνει.

Ἴσως στό μέλλον, ὅταν ἀποκαλυφθῆ ἡ ἀλήθεια γιά τό ἐμβόλιο, πολλοί νά μετανοιώσουν πού τό ἔκαναν, ὅπως ἤδη μετάνοιωσαν μερικοί. Ἤδη ἀνακοινώθηκε ὅτι δύο γνωστές ἑταιρεῖες, ἀπέσυραν τά ἐμβόλιά τους ὡς ἐπικίνδυνα.

 Μέ τέτοια ἐμβόλια ὁ Πρωθυπουργός προσπαθεῖ νά κτίση τό πολυδιαφημισμένο τεῖχος τῆς ἀνοσίας; Καί γιά ὅσους ἔπαθαν ἀνήκεστη βλάβη τῆς ὑγείας τους καί γιά ὅσους πέθαναν, δέν ἔχει εὐθύνη;

 Παίζουν μέ τήν ὑγεία καί τήν ζωή τῶν ἀνθρώπων;

Εἶναι δυνατόν πλέον νά πιστέψομε ὅτι αὐτοί ἐνδιαφέρονται γιά τήν ὑγεία μας;

 Σεβαστή Γερόντισσα.

Μέ αὐτά τά λίγα ἀποτυπώνω τόν πόνο μου καί ἀπαντῶ στήν ἐρώτησή σας, πού εἶναι παρόμοια μέ τήν ἀγωνία καί τόν προβληματισμό πλήθους ἀνθρώπων. Ἀνησυχῶ γιά τήν διαίρεση τοῦ λαοῦ μας.

Τά κόμματα ἀνέκαθεν κομμάτιαζαν καί χώριζαν τόν λαό.

Ἡ Ἐκκλησία μᾶς ἑνώνει μεταξύ μας σέ ἕνα σῶμα μέ κεφαλή τόν Χριστό. Ἀκόμα καί τό ὄνομα Ἐκκλησία εἶναι ὄνομα ἑνότητος.

 Ἡ ἱστορία διδάσκει ὅτι ὅσες φορές ὁ λαός χωρίστηκε, ἐπακολούθησε καταστροφή.

Ὅσες φορές οἱ ἐχθροί τοῦ Ἔθνους μας σχεδίαζαν καί «ἐμελέτησαν κακά» γιά μᾶς, προηγουμένως παρασκεύαζαν τήν διαίρεση τοῦ λαοῦ.

 Πρίν τήν Ἅλωση τόν εἶχαν διαιρέσει μέ ψευδοενώσεις σέ ἑνωτικούς καί σέ ἀνθενωτικούς· πρίν τήν Μικρασιαστική καταστροφή σέ Βασιλικούς καί σέ Βενιζελικούς· πρίν τόν ἐμφύλιο πόλεμο διακρίνονταν σέ κομμουνιστές καί σέ Ἐθνικόφρονες καί πρίν τήν εἰσβολή τῶν Τούρκων στήν Κύπρο, ὁ λαός εἶχε χωρισθῆ σέ Μακαριακούς καί Ἀντιμακαριακούς.

 Σέ παρόμοιες περιπτώσεις ἡ λύση δέν εἶναι ἡ ὑποταγή τῆς Ἀληθείας, στήν πλάνη χάριν τῆς ἑνότητος, ἀλλά ὁ ἀνιδιοτελής ἀγῶνας γιά τήν ἐπικράτηση τῆς Ἀληθείας ἡ ὁποῖα μᾶς ἐλευθερώνει.

 Ἔχομε ἀνάγκη ἀπό μετάνοια καί προσευχή γιά νά δώση ὁ Θεός τέλος στήν δοκιμασία.

 Τό Ἅγιο Πνεῦμα πού γιορτάζομε τήν ἐπιφοίτησή Του, «καλεῖ πάντας εἰς ἑνότητα».

Ἐπειδή εἶναι καί Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας, εἴθε νά μᾶς ἀποκαλύψη ὅλη τήν ἀλήθεια γιά τά ἐμβόλια.

 Εὔχομαι ὁ τριαδικός Θεός νά δίνη τήν χάρη Του σέ ὅσους ἐνεργοῦν μέ πόνο καί εἰλικρίνεια γιά τήν ὑγεία τῶν ἀνθρώπων, σέ ὅσους σέβονται τήν ἐλευθερία καί σέ ὅσους ἀγωνίζονται γιά τήν ἑνότητα τοῦ λαοῦ, δίνοντας ἐλπίδα καί ἐνισχύοντας τήν πίστη του.

Πηγή: http://trelogiannis.blogspot.com/2021/06/blog-post_893.html

Ὁ γιατρός π. Στυλιανός Καρπαθίου καί ὁ παθολόγος Νικόλαος Μπαλδιμτσῆς (γιατρός τοῦ ὁσίου Ἰακώβου Τσαλίκη καί τοῦ ὁσίου Ἐφραίμ Κατουνακιώτη) σέ μιά ἀποκαλυπτική συζήτηση, μιλοῦν γιά τά παιχνίδια ἐξουσίας, τή μεθοδευμένη τρομοκρατία καί τή βία, πού αὐτή θά προκαλέσει, μέ ἐπίκεντρο τήν Ὑγεία.

ΕΔΩ:  https://www.brighteon.com/987f40fc-279c-458c-b131-2bc04f88d367

Φέρεται εἰς γνῶσιν τοῦ εὐσεβοῦς πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας ὅτι τὴν Τετάρτη, 23 πρὸς Πέμπτη 24 Ἰουνίου 2021 καὶ ὥρα 7:30 μ.μ., θὰ τελεσθεῖ στὸν πανηγύριζοντα ἱερὸ ναὸ Τιμίου Προδρόμου στὸ χωριὸ Νικητάρι τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου, Ἀγρυπνία μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς τῆς Γενέσεως τοῦ Τιμίου Προδρόμου.

Τῆς Ἀκολουθίας τῆς Ἀγρυπνίας θὰ προστεῖ ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος. Στὸ τέλος τῆς Ἀγρυπνίας θὰ τελεσθεῖ τὸ ἐτήσιο μνημόσυνο τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Κεφαλληνίας κυροῦ Γερασίμου καὶ τὸ τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο τῆς μακαριστῆς Γερόντισσας Γαλακτίας.

Μητροπολίτου Μόρφου Νεοφύτου

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, Ἀφορμὴ γιὰ τὸ παρὸν σημείωμα ἦταν ἕνα ἀπρόβλεπτο δῶρο ποὺ ἔλαβα χθὲς ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα, καὶ θὰ ἤθελα νὰ τὸ μοιραστῶ μαζί σας.

Τὸν Σεπτέμβριο τοῦ ἔτους 1990, ὅταν ἤμουνα ἀκόμη διάκονος, ἐπισκέφθηκα τὸ Ἅγιον Ὄρος μαζὶ μὲ τὸν ἀδελφικό μου φίλο, τὸν μακαριστὸ  Μητροπολίτη Κεφαλλονιᾶς κυρὸ Γεράσιμο, ποὺ τότε ἦταν διάκονος κι αὐτός. Ἐκείνη τὴ χρονιὰ ἐπισκεπτόταν τὴν Ἀθωνικὴ Πολιτεία καὶ ὁ μακαριστὸς Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κυρὸς Δημήτριος καὶ τὸ κλίμα ἦταν ἄκρως ἑορταστικό. Ἀνάμεσα στοὺς ἀρχιερεῖς τῆς ἐπίσημης ὑποδοχῆς τοῦ Πατριάρχη ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῆς Ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας ἦταν καὶ ὁ Μητροπολίτης Καστοριᾶς Γρηγόριος καὶ ὁ Γέροντάς του Μητροπολίτης Σάμου Παντελεήμων, οἱ ὁποῖοι ἦταν φίλοι τοῦ μακαριστοῦ Γεράσιμου. Ὁπόταν, ἀποφασίσαμε νὰ πᾶμε μαζὶ μὲ τοὺς δύο ἀρχιερεῖς στὸ κελλὶ τοῦ ἁγίου Παϊσίου στὴν Παναγούδα.  

Φτάνοντας ἐκεῖ βρήκαμε γύρω στοὺς πενήντα νέους ἀνθρώπους νὰ περιμένουν τὸν ἅγιο, ἐνῶ αὐτὸς ἦταν μέσα στὸ κελλί του μαζὶ μὲ κάποιον νεαρὸ τὸν ὁποῖο συμβούλευε. Καθίσαμε κι ἐμεῖς στὰ ἀριστερὰ τῆς εἰσόδου τοῦ κελλιοῦ καὶ περιμέναμε ὅπως ὅλοι νὰ βγεῖ ὁ ἅγιος. Κάποια στιγμὴ ἀνοίγει ἡ πόρτα τοῦ κελλιοῦ καὶ ἐμφανίζεται ὁ ἅγιος. Βλέποντας τοὺς προσκυνητὲς ὁ Γέροντας λέει: «Βρέ, βρέ, πολλὴ πελατεία ἔπιασε σήμερα τὸ κατάστημα»! Ἀρχικὰ κοίταξε πρὸς τὰ δεξιά του, κι ὅταν γύρισε πρὸς τὴ μεριά μας λέει: «Τί βλέπω! Ἐδῶ ἦρθε μισὴ Ἱερὰ Σύνοδος…». Τότε ἕνας προσκυνητὴς λέει στὸν Γέροντα· «Μὰ πού βλέπεις Γέροντα τὴν Ἱερὰ Σύνοδο»; Καὶ ὁ ἅγιος δείχνοντας ἐμᾶς τοῦ λέει· «Νά… Ἕνας, δύο, τρεῖς, τέσσερις…». Ἐκείνη τὴ στιγμὴ ἐγὼ χαμογέλασα, γιατὶ κατάλαβα τί ὑπονοοῦσε ὁ ἅγιος, ἀφοῦ  ἤδη γνώριζα ἀπὸ τὸν Γέροντά μου τὸν ἅγιο Ἰάκωβο τῆς Εὔβοιας ὅτι θὰ γίνω ἐπίσκοπος. Κι εἶπα μέσα μου, «ἔπιασε καὶ ὁ Γέροντας Παΐσιος τὸ μήνυμα ἀπὸ ψηλά»! Στὴ συνέχεια ὁ Γέροντας κάθισε μαζί μας καὶ συνομιλοῦσε ἰδιαιτέρως μὲ τὸν Σάμου Παντελεήμονα, ἐνῶ οἱ ὑπόλοιποι ἀκούγαμε. 

Πέρασαν τὰ χρόνια καὶ δὲν περίμενα ὅτι ἡ τότε ἐπίσκεψή μας στὸ κελλὶ τοῦ Ὁσίου Παϊσίου θὰ φωτογραφιζόταν ἀπὸ κάποιον προσκυνητὴ. Κι ὅμως, ἕνας  Ἐλλαδίτης ἀδελφός μας, ὁ ὁποῖος ἀκούει τὰ κηρύγματα καὶ τὶς ὁμιλίες μας ἀπὸ τὸ διαδίκτυο,  θυμήθηκε ὅτι εἶχε μία φωτογραφία ἀπὸ τὸ κελλὶ τοῦ ἁγίου Παϊσίου ποὺ πιθανῶς νὰ ἤμουνα κι ἐγὼ ἐκεῖ. Καὶ πράγματι βρῆκε τὴ φωτογραφία καὶ εἶναι αὐτὴ ποὺ βλέπετε. Τὴ φωτογραφία αὐτὴ τὴν τράβηξε ὁ τότε νεαρὸς προσκυνητὴς καὶ σημερινὸς ἱερέας π. Νεκτάριος Σαββίδης ἀπὸ τὴ Βέροια, τὴν ὁποία μᾶς ἀπέστειλε καὶ τὸν εὐχαριστοῦμε θερμά. Παρεμπιπτόντως, νὰ σημειώσουμε ὅτι ὁ ἅγιος Παΐσιος σπάνια ἀποδεχόταν νὰ τὸν φωτογραφίζουν, ἐν ἀντιθέσει μὲ τὸν ἅγιο Ἰάκωβο (Τσαλίκη) καὶ τὸν Γέροντα Εὐμένιο τὸν Λεπρό.            

Ἀγαπητοί μου ἐν Χριστῷ ἀδελφοί.

Δημοσιεύουμε αὐτὴ τὴ φωτογραφία πρὸς ἐνίσχυση ὅλων μας, σὲ μία ἐποχὴ πολὺ δύσκολη, γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦμε ὅτι οἱ σύγχρονοι ἅγιοί μας, μᾶς  παρηγοροῦν ἀκόμα καὶ μὲ τὶς φωτογραφίες τους! Καί, ἀκόμη, γιὰ νὰ πιστέψουμε βαθιὰ ὅτι οἱ ἅγιοί μας ἦταν, εἶναι καὶ θὰ εἶναι μαζί μας. Τὸ ζήτημα εἶναι, πόσο θέλουμε ἐμεῖς νὰ εἶναι μαζί μας;

Ἀγαπητοί μου ἐν Χριστῷ πατέρες καὶ ἀδελφοί,

Τὸ κύριο ἔργο τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ θεραπεία τῆς ἄρρωστης ἀνθρώπινης προσωπικότητας, νὰ μεταβάλλει δηλαδὴ τὸν ἀρρωστημένο πνευματικὰ ἰδιοτελὴ ἄνθρωπο σὲ ὑγιὴ ἀνιδιοτελὴ διὰ τῆς ἀνιδιοτελοῦς ἀγάπης τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Γιὰ νὰ γίνει τοῦτο κατορθωτὸ χρειάζεται ἀπαραίτητα ἡ ἀνθρώπινη συνέργεια. Οἱ Ὀρθόδοξοι πρέπει νὰ ἀγωνίζονται νὰ ἀποβάλλουν, τόσο τοὺς κακούς, ὅσο καὶ τοὺς καλοὺς λογισμούς, ὥστε νὰ γίνει ἡ κάθαρση τῆς καρδίας ἀπὸ ὅλους τοὺς λογισμούς. Νὰ περιοριστοῦν ὅλα στὴ λογική, στὸ λογιστικὸ μέρος τῆς ψυχῆς, ὥστε τὸ Ἅγιον Πνεῦμα νὰ μεταφέρει τὶς προσευχὲς καὶ τοὺς Ψαλμοὺς ποὺ προσεύχεται ὁ πιστὸς ἀπὸ τὴ λογικὴ στὴν καρδία. Καὶ τότε ὁ ἄνθρωπος, καθοδηγούμενος ἀπὸ τὴν ἔμπνευση καὶ τὴ φώτιση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέσα στὴν καρδία του, χρησιμοποιεῖ τὶς γνώσεις ποὺ ἔχει γιὰ νὰ κάνει τὸν ἀγώνα του, τόσο τὸν κοινωνικό, ὅσο καὶ κυρίως τὸν θεραπευτικὸ κατὰ τῶν ἀρρωστημάτων τῆς ψυχῆς, ποὺ εἶναι τὰ ψεκτὰ πάθη.

Αὐτά, τὰ τόσο βασικὰ καὶ σημαντικὰ στοιχεῖα τῆς Ὀρθόδοξης ψυχοθεραπείας, στὶς μέρες μας δυστυχῶς ἔχουν ξεχασθεῖ ἢ περιθωριοποιηθεῖ ἢ ἀλλοιωθεῖ σὲ ρομαντικὴ θρησκευτικότητα καὶ εὐσεβισμό.

Στὴν ἐποχή μας, ὁπόταν οἱ προφητεῖες γίνονται εἰδήσεις καὶ ἡ ἀγωνία τῶν ἀνθρώπων κορυφώνεται καὶ παραμορφώνεται σὲ φόβο καὶ τρόμο, οἱ Ὀρθόδοξοι πιστοὶ καλοῦνται νὰ εἶναι οἱ ζῶσες ἀποδείξεις ὅτι «ἡ τελεία ἀγάπη» τοῦ Χριστοῦ «ἔξω βάλλει τὸν φόβον». Ἡ λεγόμενη Νέα Τάξη Πραγμάτων τῆς Νέας Ἐποχῆς εἶναι τόσο ἐπιθετικὴ καὶ βιαστικὴ νὰ ἐπιβάλει τὴ δικτατορία καὶ τὸν ὁλοκληρωτισμό της, ὥστε ὅλοι μας, κλῆρος καὶ λαός, πιαστήκαμε στὸν ὕπνο, οἱ περισσότεροι χωρὶς ὅπλα, διότι φρόντισαν οἱ ἄνθρωποι τῆς διεφθαρμένης εὐημερίας καὶ κατανάλωσης νὰ ξεχάσουμε, νὰ λησμονήσουμε καὶ στὸ τέλος-τέλος νὰ ὀλιγοπιστήσουμε —ἂν ὄχι καὶ νὰ ἀπιστήσουμε— ὅτι «οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη ἡμῶν πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις» (Ἐφεσ. 6, 12). Ἐπιβάλλεται λοιπὸν νὰ ξανακτίσουμε τὰ τείχη τῆς Ὀρθοδοξίας, νὰ ἐπανεύρουμε τὰ ὅπλα τῆς ἀρετῆς: «Οἱ βουλόμενοι ἀθλῆσαι εἰσέλθετε, ἀναζωσάμενοι τὸν καλὸν τῆς νηστείας καὶ ἀρετῆς ἀγῶνα».

Αὐτὰ ὅταν τὰ λέγαμε, μᾶς ἔλεγαν συνωμοσιολόγους. Τώρα σιγὰ σιγὰ τὰ σχέδιά τους καὶ οἱ στόχοι τῶν ὑπανθρώπων τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων ἀποκαλύπτονται. Χρησιμοποιοῦν τὴν ἀσθένεια τοῦ κορωνοϊοῦ, ἡ ὁποία ὄντως ὑπάρχει, καὶ εἶναι ἀποτέλεσμα τῶν ἁμαρτιῶν ὅλων τῶν λαῶν καὶ ὅλων τῶν ἀνθρώπων γιὰ νὰ ἐκφοβίζουν τὸν λαό μας. Ἐδῶ καὶ ἕνα χρόνο ἀνακοινώνουν μέτρα ποὺ ἔμμεσα  στεροῦν τὴν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου καὶ ἀσκοῦν μία πρωτοφανῆ πίεση διαχωρίζοντας τοὺς ἀνθρώπους σὲ ὑγιεῖς καὶ ἀσθενεῖς, καὶ τώρα σὲ ἐμβολιασμένους καὶ μὴ ἐμβολιασμένους. Ἐνῶ, ταυτόχρονα δὲν ἀφήνουν νὰ ἀκουστεῖ ἡ ἄλλη ἄποψη ἐπιβάλλοντας ἐπὶ τοῦ παρόντος, μὲ εὐγένεια, τὸν ὁλοκληρωτισμὸ  ποὺ ὀνειρεύονται, ὅπως προαναφέραμε. Βάζουν διαρκῶς διλλήματα στὸν λαό μας ὡς πρὸς τὴ διαχείριση τῆς καθημερινότητάς του, ἀφοῦ σοῦ λὲν ὅτι γιὰ νὰ ζεῖς πλέον θὰ πρέπει ὅπου πηγαίνεις, ἀκόμα καὶ στὴν ἐκκλησία,  νὰ ἔχεις τὸ λεγόμενο «coronapass» ποὺ ἀπαιτεῖ νὰ προσκομίζεις ἐνδεικτικὸ ἐμβολιασμοῦ ἢ μέθοδο ταχείας ἀνίχνευσης ἀντιγόνου (rapid test). Ἕνα μέτρο ποὺ  νομικοὶ ἀμφισβητοῦν ἀφοῦ βρίσκεται σὲ ἀντίθεση μὲ ἀρκετὰ ἄρθρα τοῦ περὶ τῆς σύμβασης γιὰ τὴν Προστασία τῶν Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων.

 Τὸ ποιά θὰ εἶναι ἡ στάση τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν χριστιανῶν ἀπέναντι στὰ ἐμβόλια τὰ ὁποῖα εἶναι γονιδιακά, σύμφωνα μὲ πάρα πολλοὺς ἐπιστήμονες ποὺ τὰ ἔχουν μελετήσει, ἡ μόνη ἀπάντηση ποὺ μπορεῖ νὰ δοθεῖ μὲ ἀσφάλεια εἶναι νὰ ὑποβάλει ὁ πιστὸς στὸν ἑαυτόν του τὰ κάτωθι ἐρωτήματα:

• Ἔχουν σχέση τὰ γονιδιακὰ ἐμβόλια τοῦ COVID-19 μὲ τοὺς σχεδιασμοὺς τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων τῆς Νέας Ἐποχῆς;
• Ἔχουν μελετήσει οἱ σύγχρονοι χριστιανοί, κλῆρος καὶ λαὸς τί ἐστὶ Νέα Τάξη Πραγμάτων καὶ ποιοί εἶναι οἱ στόχοι της;
• Πιστεύουμε οἱ χριστιανοὶ ὅτι οἱ ἄνθρωποι τῆς Νέας Τάξης δρομολογοῦν μία νέα ἐποχὴ ὑψηλῆς τεχνολογίας χωρὶς ἠθική, χωρὶς ἀρετή, χωρὶς τὸν θεάνθρωπο Ἰησοῦ Χριστό;
• Ἐὰν οἱ ἄθεοι δικαιολογοῦνται νὰ προσχωρήσουν καὶ νὰ ὑποταχθοῦν στὰ θελήματα τῆς Νέας Ἐποχῆς, γιατί νὰ τὸ κάνει ὁ κλῆρος καὶ ὁ λαὸς τῶν Ὀρθοδόξων;
• Γνωρίζετε ὅτι ὁ στόχος τῶν νεοταξικῶν εἶναι ἡ μείωση τοῦ ἀνθρώπινου πληθυσμοῦ σὲ 700 ἑκατομμύρια;
• Γνωρίζετε ὅτι ὁ ἐμβολιασμὸς εἶναι ἕνας τρόπος μείωσης τοῦ πληθυσμοῦ μὲ τὴν πρόκληση  θανάτων, ἀνιάτων ἀσθενειῶν καὶ τὴ στείρωση τῆς νέας γενεᾶς;
• Εἶναι δυνατὸν σὲ ὅλα αὐτὰ τὰ ἀπάνθρωπα καὶ ἀντιχριστιανικὰ ποὺ σχεδιάζει ἡ Νέα Τάξη,  πατριάρχες, ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς νὰ μεταφέρουν στὰ πνευματικά τους τέκνα ὅ,τι τὸ πρόβλημά μας εἶναι μόνο γιατρικὸ καὶ ὄχι πνευματικό;

Ὡς ἐκ τούτου, οἱ πόρτες τῶν ἐκκλησιῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου θὰ εἶναι ἀνοιχτὲς γιὰ ὅλους ἄνευ διακρίσεων, γιὰ ἄνδρες καὶ γυναίκες, γέρους, γιὰ νέους καὶ παιδιά, γιὰ ἄρρωστους καὶ ὑγιεῖς, γιὰ ἐμβολιασμένους καὶ ἀνεμβολίαστους, γιὰ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους μηδενὸς ἐξαιρουμένου διότι ἡ Ἐκκλησία εἶναι νοσοκομεῖο ψυχῶν καὶ σωμάτων. Εἶναι τὸ ὄντως θεραπευτήριο ποὺ ἐδῶ καὶ δύο χιλιάδες χρόνια δέχεται ἀνθρώπους ποὺ ἔρχονται μὲ σωματικὲς καὶ ψυχικὲς ἀσθένειες καὶ φεύγουν ὑγιεῖς, καὶ ἀνθρώπους ποὺ ἔρχονται σωματικὰ «ὑγιεῖς», κι ὅμως  ἐπιτρέπει ὁ Θεός, ἀκόμα καὶ μέσα στὸν ναό Του νὰ πεθάνουν, γιατί ὁ Κύριος τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου εἶναι ὁ Ἀναστημένος Χριστὸς «Ἐγὼ εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή. Ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, κἂν ἀποθάνῃ, ζήσεται· καὶ πᾶς ὁ ζῶν καὶ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ ἀποθάνῃ εἰς τὸν αἰῶνα.» (Ἰωαν. 11, 25-26)

Πρέπει ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι νὰ ἀντιληφθοῦμε ὅτι ἐμεῖς ζοῦμε τὴν αἰωνιότητα ἀπὸ τὸν παρόντα αἰώνα. Ἐργαζόμαστε γιὰ τὴν αἰώνια ζωὴ καὶ κοινωνοῦμε σῶμα καὶ αἷμα Χριστοῦ. Λαμβάνομε Πνεῦμα Ἅγιο «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ ζωὴν αἰώνιον». Κι ὅποιος προσέρχεται στὸ μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας «Μετὰ φόβου Θεοῦ πίστεως καὶ ἀγάπης», και κοινωνεῖ μὲ φόβο Θεοῦ, μὲ ἀγάπη καὶ πίστη, τὸ μόνο ποὺ παίρνει εἶναι Ἅγιο Πνεῦμα. Δὲν παίρνει ἀρρώστια, δὲν παίρνει θάνατο. Νὰ ἔχομε φόβο Θεοῦ καὶ ὄχι ἀρρωστοφοβία. Καὶ τὸ πότε θὰ φύγουμε ἀπὸ αὐτὴ τὴ ζωή, σὲ ποιά ἡλικία καὶ μὲ ποιό τρόπο  τὸ ἀποφασίζει μόνο ὁ Θεός « Ὁ καὶ νεκρῶν καὶ ζώντων τὴν ἐξουσίαν ἔχων ὡς ἀθάνατος Βασιλεύς, καὶ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν, Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν».

Ἕνα ὅπλο πανάρχαιο, θεραπευτικὸ καὶ ἀποτελεσματικὸ κατὰ τῆς φοβίας, τοῦ τρόμου καὶ τῶν ἐναντίων δαιμονικῶν δυνάμεων εἶναι οἱ Ψαλμοὶ τοῦ προφητάνακτος Δαβίδ, τὸ ἱερὸ Ψαλτήριο. Ἕνας σύγχρονος ὅσιος ἀσκητής, ὁ Γέρων Θεόδωρος σπηλαιώτης στὸ Ἁγιοφάραγγο τῆς Κρήτης († 2016), ἀφήνει σ᾽ ἐμᾶς τοὺς συγχρόνους Ὀρθοδόξους, ποὺ συνήθως περιορίζουμε τὴν πνευματικότητά μας σὲ ὁμιλίες, θαύματα καὶ προφητολογίες, σὲ εὐσεβισμοὺς καὶ γεροντισμούς, τὴν ἑξῆς παρακαταθήκη:

«Ἂν θὰ μὲ ρωτούσατε νὰ σᾶς πῶ, τὶ κατάλαβα τόσα χρόνια στὴν ἔρημο, θὰ σᾶς ἀπαντοῦσα μὲ μιὰ λέξη: τὴν δύναμη τοῦ Ψαλτηρίου. Ἂν ξεκινοῦσα τὴ ζωή μου τώρα, ἕνα θὰ πάσχιζα νὰ κάνω, νὰ ἀποστηθίσω τὸ Ψαλτήρι. Αὐτὸ εἶναι ἡ γονικὴ μήτρα τῆς νοερᾶς προσευχῆς. Αὐτὸ εἶναι τὸ εὔφορο χῶμα, ὅπου εὐδοκιμεῖ ὁ σπόρος τῆς εὐχῆς. Αὐτὸ μαστίζει τοὺς δαίμονες. Ὅταν διάβαζα, στὶς ἀγρυπνίες μου, τὸ Ψαλτήρι, ἐρχόταν ὁ δαίμονας, ποὺ μούγκριζε σὰν ἀγριόχοιρος στὸ αὐτί μου. Εἰδικὰ, ὅταν ἔλεγα τὸν στίχο, ‘‘Ἀναστήτω ὁ Θεός…’’ καὶ τὸν στίχο ποὺ λέει, ‘‘Σὺ εἶ Κύριος καὶ Θεὸς μου’’. Λυσσοῦσε, μὲ ἔπιανε ἀπὸ τὸν λαιμό, μὲ ἔπνιγε. Μπέρδευε τὰ λόγια μου, γιὰ νὰ μὴν τὸ πῶ. Τόσο πολὺ καιγόταν…».

Καὶ ὁ μέγας σύγχρονος προφήτης τοῦ γένους, ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, μᾶς ἀποκαλύπτει παρόμοιες ἐμπειρίες του γιὰ τὴ δύναμη καὶ ὠφέλεια τοῦ Ψαλτηρίου.

«Πόση παρηγοριὰ βρίσκω μὲ τὸ Ψαλτήρι! Αὐτὴν τὴ μιάμιση ὥρα ποὺ διαβάζω τὸ Ψαλτήρι τὴν βλέπω σὰν τὴν πιὸ θετικὴ βοήθεια πρὸς τὸν κόσμο… Τὸ Ψαλτήρι εἶναι θεόπνευστο, εἶναι γραμμένο μὲ θεῖο φωτισμό, γι’ αὐτὸ ἔχει τόσο δυνατά, τόσο βαθιὰ νοήματα… Μὲ τὸ Ψαλτήρι νιώθω μιὰν ἀγαλλίαση·…». «Χτυποῦσα τὸν διάβολο μὲ τὸ πυροβόλο. Τὴν ἡμέρα τὸν χτυποῦσα μὲ τὸ Ψαλτήρι, τὸ βράδυ μὲ τὴν εὐχή».

 Μεγάλος εἶναι ὁ ἀριθμὸς τῶν πιστῶν, ποὺ ἀνταποκρίθηκαν στὸ κάλεσμά μας —στὸ κάλεσμα τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ— γιὰ νὰ διαβάζουν καθημερινὰ τὸ Ψαλτήριο, μέσα στὸ πλαίσιο τῆς προαναφερθείσας θεραπευτικῆς ἀγωγῆς, πρὸς πνευματική τους ἐνίσχυση, πρὸς θωράκιση τοῦ κόσμου ἀπὸ τὴν ἐπήρεια τῶν ἀντικειμένων δαιμονικῶν δυνάμεων. Συνάμα ὅμως οἱ πιστοί, μέσα ἀπὸ τὴν προσευχὴ αὐτὴ ἀπὸ τὸ πρωτότυπο κείμενο τῶν Ψαλμῶν τοῦ Δαβίδ, διδάσκονται καὶ ὡραία ἐκκλησιαστικὰ Ἑλληνικά. Καὶ τὰ Ἑλληνικὰ αὐτὰ εἶναι ἡ γλώσσα τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τῆς θεολογίας τῶν ἀγίων Πατέρων μας.

Σὲ μία ἐποχή, ποὺ οἱ Νεοταξίτες ἐπιτίθενται τόσο ἀπροκάλυπτα, ἐμεῖς νὰ ἀναλάβουμε τὰ ὅπλα τοῦ Δαβίδ, τῶν Ψαλμῶν του, ἀγαπώντας τὸν νικητὴ τοῦ θανάτου, τὸν Κύριον καὶ Θεόν μας Ἰησοῦν Χριστόν.

«Ἐδίψησέ σε ἡ ψυχή μου, ποσαπλῶς σοι ἡ σάρξ μου, ἐν γῇ ἐρήμῳ καὶ ἀβάτῳ καὶ ἀνύδρῳ».