Την Παρασκευή 1 Απριλίου 2022 και ώρα 6:30 μ.μ. ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος θα προστεί της Ακολουθίας και θα αναγνώσει την Δ΄ Στάση των Χαιρετισμών της Θεοτόκου, στον Ιερό Ναό Παναγίας – Ρόδον το Αμάραντον (Κουτραφάς).
Πηγή: https://www.kathimerini.gr/opinion/561779617/dysi-i-anatoli/
Κάθε φορά που βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια μεγάλη κρίση ξυπνάει μέσα μας το δίλημμα: «Πού ανήκουμε, στη Δύση ή στην Ανατολή;». Οι αιώνες περνάνε, αλλά μοιάζουμε να μη θέλουμε να λύσουμε τον γρίφο. Από το «παπική τιάρα ή φέσι» έως τις μέρες μας ο διχασμός αυτός ελλοχεύει σε κρίσιμες στιγμές. Το βλέπουμε γύρω μας καθώς η κρίση στην Ουκρανία έχει δώσει ορμή σε ένα αντιδυτικό ξέσπασμα που αφορά σημαντικό μέρος της κοινωνίας. Δεν έχει να κάνει με τη σκληρή κριτική στα λάθη των ΗΠΑ ή της Ευρώπης, ούτε με την υποκρισία εναντίον της Τουρκίας. Είναι κάτι πιο βαθύ και ενστικτώδες που βγαίνει από μέσα μας. Το είδαμε και το 2015 σε ένα άλλο, πιο δυναμικό κύμα που κόντεψε να μας σπρώξει από την άλλη πλευρά της Ιστορίας όταν η δικαιολογημένη, συσσωρευμένη οργή από την οικονομική κρίση στράφηκε κατά της Δύσης.
Ο τρόπος που την αντιμετωπίζουμε είναι ενίοτε σχιζοφρενικός. Απολαμβάνουμε τα «δικαιώματα» που μας εξασφαλίζει με τη συμμετοχή στα πιο κλειστά δυτικά κλαμπ, απεχθανόμαστε την έννοια των «υποχρεώσεων» που απορρέουν από αυτή. Μπαίνουμε εύκολα στον ρόλο του θύματος και βλέπουμε τον κόσμο μέσα από μια έντονη αίσθηση ανασφάλειας. Αντιλαμβανόμαστε, συνήθως πολύ καθυστερημένα, ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος και πως δεν διατίθεται κάποιο άλλο γεωπολιτικό μπλοκ που θα μας υιοθετήσει λύνοντας με ένα μαγικό και ανέξοδο τρόπο όλα μας τα προβλήματα. Η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού το έμαθε μέσα από ένα πανάκριβο φροντιστήριο το 2015.
Μια απλοϊκή εξήγηση είναι πως η Δύση απευθύνεται στη λογική, η Ανατολή στο θυμικό μας. Το συναισθηματικό μας κομμάτι είναι χορδή που μπορεί εύκολα να παίξει είτε ο περιστασιακός έμπορος του εθνολαϊκισμού είτε όποιος παίκτης το θεωρεί συμφέρον για εκείνον. Οι ιστορικοί μπορούν να το εξηγήσουν, αλλά δεν είναι κάτι περαστικό.
Ξέρω πολλούς που θεωρούν ότι ξεμπλέξαμε για τα καλά με αυτά τα διλήμματα μετά το 2015. Αμ δε! Κάνουν μεγάλο λάθος και δεν καταλαβαίνουν πως «ο κόσμος δεν είναι ο κόσμος μας». Τα ρήγματα είναι ολοζώντανα και κρύβουν ασύλληπτη ενέργεια και δύναμη. Δεν ξεμπερδεύεις εύκολα με αυτά, έχουν αντέξει στο πέρασμα των αιώνων.
Η Ιστορία θα μας δοκιμάσει πάλι. Πανδημία, μέσα κοινωνικής δικτύωσης, γεωπολιτική βία και αστάθεια, ακρίβεια αποτελούν ένα εκρηκτικό μείγμα που δεν «παλεύεται» εύκολα. Ηγεσία, ψυχραιμία, καλό ζύγι χρειάζονται.
Μια τελευταία παρατήρηση. Το απόλυτο κρας τεστ της σχέσης μας με τη Δύση θα είναι προφανώς η στάση της στην απευκταία περίπτωση μιας σύγκρουσης με την Τουρκία. Αν νιώσουμε ότι η Δύση μας προδίδει, όλα τα στοιχήματα δεν ισχύουν και τα ρήγματα της δυσπιστίας και του αντιδυτικισμού θα εκδηλωθούν με τρόπο εκρηκτικό. Ας το ξέρουν αυτό σύμμαχοι και εταίροι.
Πηγή: https://www.triklopodia.gr/
σχόλιο Γ.Θ : Διαβάστε το, οπωσδήποτε…
Οσμίζονται ότι ξημερώνει η απελευθέρωσή μας…
Ανησυχεί ο Παπαχελάς για πιθανή έκρηξη αντιδυτικισμού στην Ελλάδα
Τον κώδωνα του κινδύνου (για ποιους;) για το ενδεχόμενο κοινωνικών και πολιτικών αναταράξεων που θα μπορούσαν να εκτρέψουν την Ελλάδα από την οριοθετημένη πορεία της (το να είναι δηλαδή τσιράκι της Δύσης), κρούει με άρθρο του ο διεθυντής της Καθημερινής Αλέξης Παπαχελάς, προειδοποιώντας για τον κίνδυνο ανόδου λαϊκιστικών κινημάτων (για τις έγχρωμες όμως επαναστάσεις που οι ίδιοι διοργανώνουν δεν μιλάει έτσι αυτός ο κύριος), μέσα από τον γεωπολιτικό ανταγωνισμό και τις ιδιάζουσες συνθήκες που δημιουργεί η οικονομική κρίση και η εθνική υποβάθμιση της Ελλάδας.
Σε ένα άρθρο του… ο Αλέξης Παπαχελάς απευθύνεται ευθέως στους εταίρους και συμμάχους της Ελλάδας (κατακτητές και επικυρίαρχους δηλαδή), αναδεικνύοντας το πρόβλημα του υφέρποντος κοινωνικού διχασμού, της μεγάλης δύναμης των αντιδραστικών κινημάτων (έτσι λέμε τώρα τα απελευθερωτικά κινήματα) και τον κίνδυνο επανάκαμψης του αντιδυτικισμού (γιατί πότε έπαψε να κυριαρχεί ο αντιδυτικισμός; Η διατύπωση είναι πονηρή και προσπαθεί να ”παίξει” με την ψυχολογία και να μας φέρει σαν δεδομένο ότι τώρα ήμαστε φιλοδυτικοί οι Έλληνες).
Μεταξύ άλλων, ο δημοσιογράφος εστιάζει στις κοινωνικές ρηγματώσεις τις οποίες αξιολογεί ως υφιστάμενες, εγκαλώντας μάλιστα όσους θεωρούν ότι οι εποχές του λαϊκισμού (είπαμε… ότι τους ενοχλεί το βαφτίζουν ”λαϊκισμό”), όπως το 2015, έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί (ακόμα το φυσάνε και δεν κρυώνει το δημοψήφισμα του ’15).
Στο άρθρο σκιαγραφείται η δυναμική κοινωνικού διχασμού, όχι όμως στη βάση πολιτικών επιλογών, αλλά των παραλείψεων από εταίρους και συμμάχους και ως απόρροια της δυναμικής των αλληλεπικαλυπτόμενων κρίσεων.
Όπως αναφέρει το crisismonitor.gr ο Παπαχελάς αναδεικνύει το ζήτημα του κοινωνικού και πολιτικού διχασμού ως υπαρκτό και μάλιστα σε κρίσιμες στιγμές.
Κάθε φορά που βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια μεγάλη κρίση ξυπνάει μέσα μας το δίλημμα: «Πού ανήκουμε, στη Δύση ή στην Ανατολή;». Οι αιώνες περνάνε, αλλά μοιάζουμε να μη θέλουμε να λύσουμε τον γρίφο. Από το «παπική τιάρα ή φέσι» έως τις μέρες μας ο διχασμός αυτός ελλοχεύει σε κρίσιμες στιγμές. (άλλο ένα ψυχολογικό τρικ. Σου δίνουν δύο επιλογές ως απάντηση για να μην σκεφτείς ΠΟΤΕ ότι η απάντηση είναι άλλη. Η Ελλάδα δεν είναι ούτε Δύση, ούτε Ανατολή. Είμαστε το Κέντρο. Η γέφυρα και το σημείο όπου όλοι οι άλλοι αυτοπροσδιορίζονται με βάσει την δική μας θέση. Για τους Παπαχελάδες πρέπει να ανήκουμε κάπου εκτός από εμάς).
Η επιλογή του αυτή αποτελεί το βασικό καμπανάκι, καθώς τώρα διαπιστώνεται ότι στην Ελλάδα υπάρχει ισχυρό φιλορωσικό κίνημα, το οποίο μέχρι πρότινος ήταν υφέρπον και εντασσόταν σε όλες ανεξαιρέτως τις κομματικές γραμμές. (Έχουν τρομάξει από την γενναία αντίδραση όλων αυτών των Ελλήνων του διαδικτύου που κατακεραυνώνουν την δυτική – χιτλερική προπαγάνδα των ελληνόφωνων τηλεσκουπιδιών. Βρίζουν την Ρωσία και τον Πούτιν και τους γυρνάει μπούμερανγκ).
Συνεχίζοντας, ο Αλέξης Παπαχελάς προσδιορίζει το κίνημα αυτό ως βαθύτερο από ιδεολογικά ρεύματα και το χαρακτηρίζει “ενστικτώδες”, άρα δύσκολα αντιμετωπίσιμο (θέλει να μας αντιμετωπίσει), με εκστρατείες λογικής:
Το βλέπουμε γύρω μας καθώς η κρίση στην Ουκρανία έχει δώσει ορμή σε ένα αντιδυτικό ξέσπασμα που αφορά σημαντικό μέρος της κοινωνίας (το γνωρίζει καλά ότι είναι η πλειοψηφία). Δεν έχει να κάνει με τη σκληρή κριτική στα λάθη των ΗΠΑ ή της Ευρώπης, ούτε με την υποκρισία εναντίον της Τουρκίας. Είναι κάτι πιο βαθύ και ενστικτώδες που βγαίνει από μέσα μας.
Όπως αναφέρει το κίνημα αυτό βγαίνει από μέσα μας και δεν περιορίζεται στα πραγματικά γεγονότα, τα οποία επίσης αναγνωρίζει ο αρθρογράφος. Η παρατήρηση αυτή αποτελεί το βασικό επιχείρημα του Αλέξη Παπαχελά για την ανάγκη ανάληψης δράσης… την οποία παρουσιάζει στη συνέχεια. (ανάληψη δράσεις… και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε…)
Αναφερόμενος στη σχέση Ελλήνων-Δύσης την χαρακτηρίζει -ενίοτε- σχιζοφρενική, καθώς υποστηρίζει ότι οι Έλληνες δεν θέλουν το κόστος της συμμετοχής στα “κλειστά club” (ούτε το κόστος ούτε την συμμετοχή. Καμιά συνεργασία με τον διάβολο). Ασχέτως όμως της εκτίμησης του Αλέξη Παπαχελά, εντοπίζεται ένα ζήτημα: Η Ελλάδα καλείται πάλι να… πληρώσει. Το πώς, μένει να διαφανεί (Όλοι γνωρίζουν ότι είναι το Αιγαίο… εκτός τον Παπαχελά). Πάντως, από την προσέγγιση του αρθρογράφου δεν φαίνεται ότι πρόκειται για μια ακόμη οικονομική συναλλαγή.
Αναφερόμενος στο 2015, ο Αλέξης Παπαχελάς αποφεύγει ατοπήματα προς την κοινωνία και τα κόμματα, ρίχνει όμως την ευθύνη, εμμέσως πλην σαφώς, στους εταίρους της Ελλάδας, γράφοντας:
Το είδαμε και το 2015 σε ένα άλλο, πιο δυναμικό κύμα που κόντεψε να μας σπρώξει από την άλλη πλευρά της Ιστορίας (Στην απελευθέρωση από την σατανική σας ευρω-φυλακή) όταν η δικαιολογημένη, συσσωρευμένη οργή από την οικονομική κρίση στράφηκε κατά της Δύσης.
Αν και εν συνεχεία αναγνωρίζει ότι η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας έμαθε μέσα από ένα “πανάκριβο φροντιστήριο”, όπως αποκαλέι τη διαπραγμάτευση Τσίπρα και την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, εν τέλει επισημαίνει ότι:
Ξέρω πολλούς που θεωρούν ότι ξεμπλέξαμε για τα καλά με αυτά τα διλήμματα μετά το 2015. Αμ δε! Κάνουν μεγάλο λάθος και δεν καταλαβαίνουν πως «ο κόσμος δεν είναι ο κόσμος μας». Τα ρήγματα είναι ολοζώντανα και κρύβουν ασύλληπτη ενέργεια και δύναμη. Δεν ξεμπερδεύεις εύκολα με αυτά, έχουν αντέξει στο πέρασμα των αιώνων (και θα αντέξουμε μέχρι το τέλος είτε το θέλουν είτε όχι).
Εδώ αναφέρεται πάλι σε… ασύλληπτη ενέργεια και δύναμη. Η διατύπωση αυτή έχει ιδιαίτερη δυναμική, καθώς φαίνεται να αντιφάσκει με την προηγούμενη διατύπωση, ενδεχομένως γιατί η κατάσταση είναι οριακή και ο ίδιος φοβάται ότι ενδεχομένως σε νέα ζητήματα να αλλάξουν οι ισορροπίες.
Μπαίνοντας στην κατακλείδα του κειμένου, απευθύνεται στην κυβέρνηση και ενδεχομένως στον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη, γράφοντας:
Η Ιστορία θα μας δοκιμάσει πάλι. Πανδημία, μέσα κοινωνικής δικτύωσης, γεωπολιτική βία και αστάθεια, ακρίβεια αποτελούν ένα εκρηκτικό μείγμα που δεν «παλεύεται» εύκολα. Ηγεσία, ψυχραιμία, καλό ζύγι χρειάζονται.
Η τοποθέτηση αυτή είναι εξαιρετικά ηχηρή, χωρίς περιστροφές και προβλέπει νέα κοινωνική κρίση με αφορμή των πόλεμο στην Ουκρανία και καθώς συντρέχουν παράλληλες κρίσεις.
Καταλήγοντας, ο Παπαχελάς προειδοποιεί για σύγκρουση με την Τουρκία, ενδεχομένως όχι πραγματική, αλλά, όπως αναφέρει στη συνέχεια, “αν νιώσουμε ότι η Δύση μας προδίδει”
Μια τελευταία παρατήρηση. Το απόλυτο κρας τεστ της σχέσης μας με τη Δύση θα είναι προφανώς η στάση της στην απευκταία περίπτωση μιας σύγκρουσης με την Τουρκία. Αν νιώσουμε ότι η Δύση μας προδίδει, όλα τα στοιχήματα δεν ισχύουν και τα ρήγματα της δυσπιστίας και του αντιδυτικισμού θα εκδηλωθούν με τρόπο εκρηκτικό. Ας το ξέρουν αυτό σύμμαχοι και εταίροι (οι κατακτητές και επικυρίαρχοι που μας μισούν γιατί κρατάμε την αληθινή Αυτοκρατορική ταυτότητά μας, παρά την παρακμή μας…).
Σε αυτή την πρόταση μάλιστα χρησιμοποιεί την αγγλικής προέλευσης ατάκα (Τί να κάνουμε έτσι σκέφτεται… αγγλικά), “όλα τα στοιχήματα δεν ισχύουν”, η οποία δεν βγάζει ιδιαίτερο νόημα στα ελληνικά, αλλά ακούγεται υπέροχα στην μεταφρασμένη έκδοση “all bets are off”, που σημαίνει ότι δεν υπάρχει σιγουριά για την στάση της Ελλάδας…
Αυτό πρακτικά μεταφράζεται στην πολιτική ορολογία ως ανησυχία για ήττα σε διεθνές γεωπολιτικό επίπεδο που θα δημιουργήσει αίσθηση προδοσίας σε τμήματα του λαού. Αυτό, σε συνδυασμό με άλλα υφέρποντα σύνδρομα, κόπωση και αγανάκτηση, θα μπορούσαν να αποβούν μοιραία, σύμφωνα πάντα με τον Παπαχελά.
Κλείνοντας μάλιστα, ο διευθυντής της Καθημερινής απευθύνεται άμεσα στους συμμάχους και εταίρους (Μην λέμε τα ίδια για αυτά τα λαμόγια…): ήτοι, πρώτα στους Αμερικανούς και μετά στους Ευρωπαίους, που, με βάση το γεωπολιτικό τους αποτύπωμα, είναι οι Γάλλοι, Βρετανοί και Γερμανοί, οι λήπτες του μηνύματος.
Αυτό το μήνυμα, άλλωστε, τονίζει και με διακριτή γραφή σε παράθεση στο άρθρο, θέλοντας έτσι να καταστήσει σαφές ότι δεν θα το χάσουν ακόμα και αυτοί που θα βιαστούν…
Όπου μπλε… Γ.Θ.
Μεικτό χωριό της επαρχίας Λευκωσίας, περί τα 53 χιλιόμετρα δυτικά της πρωτεύουσας. Βρίσκεται στην κατεχόμενη από το 1974 από τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής περιοχή της Κύπρου.
Το Περιστερωνάρι είναι κτισμένο στο δυτικό τμήμα της κεντρικής πεδιάδας, σε μέσο υψόμετρο 85 μέτρων. Από τον κόλπο της Μόρφου, που βρίσκεται στα βόρειά του, απέχει περί τα 2 χιλιόμετρα. Το ανάγλυφο του χωριού έχει μια κλίση προς τη θάλασσα.
Από γεωλογικής απόψεως, στη διοικητική του έκταση κυριαρχούν οι πρόσφατες αλλουβιακές αποθέσεις της Ολόκαινης γεωλογικής περιόδου, οι αποθέσεις του σχηματισμού Λευκωσίας (ασβεστολιθικοί ψαμμίτες, κροκάλες και ψαμμιτικές μάργες) και τα αμμοχάλικα της Πλειστόκαινης περιόδου, γνωστά σαν σύναγμα.
Το Περιστερωνάρι δέχεται μια χαμηλή μέση ετήσια βροχόπτωση που κυμαίνεται περί τα 310 χιλιοστόμετρα. Στην περιοχή του εκαλλιεργούντο, πριν από την τουρκική εισβολή του 1974, τα εσπεριδοειδή (πορτοκαλιές και κιτρομηλιές), τα σιτηρά και τα νομευτικά φυτά.
Η οδική σύνδεση του Περιστερωναριού με τη γύρω περιοχή δεν είναι πυκνή. Ένας μόνο σκυρόστρωτος δρόμος διασχίζει το χωριό και το συνδέει στα βόρεια με τον δρόμο Πύργου-Καραβοστασίου-Μόρφου (περί τα 3 χμ.) και στα νοτιοανατολικά με το Καλό Χωριό Λεύκας (περί τα 3 χμ.).
Πολλοί από τους κατοίκους του χωριού απασχολούνταν στις μεταλλευτικές εγκαταστάσεις και στα μεταλλεία της περιοχής. Η σιδηροδρομική γραμμή που μετέφερε μετάλλευμα στις εγκαταστάσεις της περιοχής Ξερού-Καραβοστασίου περνούσε δίπλα από το χωριό, προερχόμενη από το γειτονικό μεταλλείο της Σκουριώτισσας.
Το χωριό υφίστατο κατά τα Μεσαιωνικά χρόνια με την ίδια ακριβώς ονομασία. Βρίσκεται επίσης σημειωμένο σε παλαιούς χάρτες ως Peristeronari. Όπως και στην περίπτωση των τριών κυπριακών χωριών τα οποία φέρουν και αυτά την ονομασία Περιστερώνα (η), έτσι κι αυτού του χωριού η ονομασία προέρχεται από το περιστέρι και υποδηλώνει χώρο εκτροφής περιστεριών στο παρελθόν. Η ονομασία του χωριού, πάντως, πρέπει να είναι παλαιότερη της περιόδου της Φραγκοκρατίας, δηλαδή πριν αρχίσει να χρησιμοποιείται στην Κύπρο η ξενική λέξη πεζούνιν για το περιστέρι. Μπορούμε συνεπώς να υποθέσουμε ότι ο οικισμός υφίστατο από τα Βυζαντινά χρόνια.
Ο ιστορικός Φλώριος Βουστρώνιος (16ος αιώνας) αναφέρει το χωριό, γράφοντας την ονομασία του ακριβώς Peristeronari. Σημειώνει ότι ήταν ένας των οικισμών που υδρεύονταν από τον ποταμό Καρκώτη. Δίνει όμως και την πληροφορία ότι: Κατά την αναδιανομή των φέουδων, που έκανε ο βασιλιάς της Κύπρου Ιάκωβος Β΄ μετά την άνοδό του στο θρόνο το 1460, το Περιστερωνάρι δόθηκε ως φέουδο, με φοροαπαλλαγή, στον αξιωματούχο Μανώλη Ζέμπε.
Σχετικά με την αρχαία πόλη Αίπεια, είναι αμφίβολο εάν αυτή βρισκόταν πράγματι στον χώρο όπου αναφέρει ο Αθ. Σακελλάριος. Στο Περιστερωνάρι, πάντως, δεν έχουν γίνει πλήρεις ανασκαφικές εργασίες κι έτσι δεν γνωρίζουμε πολλά για τον εκεί αρχαιολογικό χώρο. Εξάλλου η περιοχή του, απρόσιτη από το 1974, δεν κατέστη δυνατό να διερευνηθεί περισσότερο.
Το Περιστερωνάρι, ευρισκόμενο κοντά στην αρχαία πόλη των Σόλων, έχει αρχαιότητες στη διοικητική του έκταση η οποία ήταν κατοικημένη κατά την Αρχαιότητα, οπότε ανήκε, προφανώς, στο βασίλειο των Σόλων. Μάλιστα παλαιότεροι ερευνητές και μελετητές υποστήριξαν ότι μέχρι την περιοχή του χωριού εκτεινόταν η αρχαία πόλη Αίπεια. Ο Αθανάσιος Σακελλάριος (Τά Κυπριακά, τόμος Α’, 1890, σ. 135), ονομάζει το χωριό αυτό Περιστερώνα αντί Περίστερωνάρι και γράφει:
…Πρός νότον δέ τῆς κώμης ταύτης [της Λεύκας] εὑρίσκονται ἐρείπια ἀρχαίας πόλεως, ἐκτεινόμενα μέχρι τοῦ Καλοῦ Χωριοῦ καί τῆς Περιστερῶνας. Ταῦτα πιθανῶς εἶνε ἡ πόλις Αἰπεῖα, κειμένη κατά τόν Πλούταρχον ὑπεράνω τῶν Σόλων…
Φαίνεται ότι για το Περιστερωνάρι εχρησιμοποιείτο και η ονομασία Περιστερώνα. Μάλιστα κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας, και προκειμένου το χωριό να ξεχωρίζει από την κοντινή Περιστερώνα (Μόρφου), ονομαζόταν Presteron da la Mountaine (Ορεινή Περιστερώνα).
Οι Τούρκοι ονόμαζαν από παλιά το χωριό Cengizköy, που σημαίνει γενναίο χωριό. Την ίδια ονομασία του δίνουν και σήμερα.
Πηγή: http://www.polignosi.com/cgibin/hweb?-A=8744&-V=limmata
Κατεχόμενο χωριό της Λευκωσίας, 250 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Βρίσκεται 3 περίπου χμ. στα δυτικά του δρόμου Λευκωσίας – Μύρτου και κάπου 24 χμ. από τη Λευκωσία. Το χωριό είναι χτισμένο στα ανατολικά ριζά ενός μικρού οροπεδίου, που η ψηλότερη του κορφή φτάνει τα 363 μέτρα. Ψηλά στο τραπεζοειδές οροπέδιο βρίσκεται μαρωνίτικο μοναστήρι, όπου πριν από την εισβολή μόναζαν δυο-τρεις μοναχοί. Η θέα από το ύψωμα αυτό προς τον κάμπο της Μόρφου και γενικά της Μεσαορίας είναι υπέροχη.
Στην Αγία Μαρίνα καλλιεργούνται τα σιτηρά, ιδιαίτερα το σιτάρι και το κριθάρι. Καλλιεργούνται επίσης τα κτηνοτροφικά φυτά και σε μικρότερο βαθμό οι αμυγδαλιές. Ανεπτυγμένη, σε περιορισμένη κλίμακα, είναι η κτηνοτροφία αιγοπροβάτων. Το 1973 εκτρέφονταν από 64 κτηνοτρόφους 3.914 κατσίκες και 1.197 πουλερικά.
Η Αγία Μαρίνα Σκυλλούρας κατοικείται από Μαρωνίτες κι είναι ένα από τα τέσσερα χωριά (τα υπόλοιπα: Κορμακίτης, Ασώματος, Καρπασία) τα οποία μέχρι την τουρκική εισβολή κατοικούνταν από Μαρωνίτες. Κατά την απογραφή του 1960, ο συνολικός πληθυσμός των Μαρωνιτών στην Κύπρο ανερχόταν σε 2.752 κατοίκους, που αποτελούσαν το 0.5% του ολικού πληθυσμού της Κύπρου.
Το χωριό αυτό προφανώς είχε ιδρυθεί κατά τα Βυζαντινά χρόνια. Υφίστατο δε κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας. Σε χάρτη της περιόδου της Βενετοκρατίας το χωριό βρίσκεται σημειωμένο ως S. Marina. Ως φέουδο, υπαγόταν διοικητικά στο διαμέρισμα της Πεντάγυιας. Το χωριό απαριθμεί μεταξύ των 19 μαρωνίτικων οικισμών της Κύπρου ο Ιησουίτης ιερωμένος Dandini, το 1596. Σήμερα οι Τούρκοι ονομάζουν το χωριό Gurpinar, που σημαίνει μεγάλη πηγή (κεφαλόβρυσο). Υπάρχουν αρχαιότητες στην περιοχή του χωριού, των Προϊστορικών χρόνων. Υπάρχουν επίσης ίχνη για κατοίκηση και κατά τα Βυζαντινά χρόνια. Κοντά στο χωριό, εξ άλλου, βρίσκεται η παλαιά εκκλησία του Αγίου Γεωργίου του Ρηγάτη.
Ένας παλαιός επισκέπτης της Κύπρου, ο καθηγητής της θεολογίας Τζιρόλαμο Νταντίνι, που πέρασε από το νησί το 1596-7 ως απεσταλμένος του πάπα Κλήμεντος Ζ’ προς τους Μαρωνίτες του Λιβάνου, μνημονεύει και την Αγία Μαρίνα (γράφοντας Sandamarina), ως ένα των μαρωνίτικων χωριών της Κύπρου.
Από γεωλογικής απόψεως, στη διοικητική έκταση του χωριού κυριαρχούν οι αποθέσεις του φλύσχη της Κυθρέας, οι αποθέσεις του σχηματισμού Αθαλάσσας (ασβεστολιθικοί ψαμμίτες και άμμοι), οι αποθέσεις του σχηματισμού Πάχνας (εναλλασσόμενες στρώσεις κρητίδων, μαργών και ψαμμιτών), οι προσχώσεις των αναβαθμίδων και οι αποθέσεις του σχηματισμού Λαπήθου (σειρά πελαγικών κρητίδων, μαργών και ασβεστόλιθων). Πάνω στα πετρώματα αυτά αναπτύχθηκαν ξερορεντζίνες, καφκάλλες και ασβεστούχα εδάφη.
Η μέση ετήσια βροχόπτωση που δέχεται το χωριό κυμαίνεται περί τα 350 χιλιοστόμετρα.
Η Αγία Μαρίνα Σκυλλούρας συνδέεται στα ανατολικά με το χωριό Σκυλλούρα (περί τα 4 χμ.) και στα βορειοδυτικά με το χωριό Δυο Ποταμοί (περί τα 5 χμ.).
Σε απόσταση 2,5 χμ. από το χωριό βρίσκονται τα κατάλοιπα βυζαντινής πόλης στην τοποθεσία Φλούη. Η εκκλησία του αγίου Ιωάννη του Κοκκινόκρεμμου, από τον κόκκινο βράχο που ορθώνεται από πάνω, είχε ανακαινισθεί πρόσφατα.
Πηγή: http://www.polignosi.com/cgibin/hweb?-A=12466&-V=limmata
Μεικτό χωριό της επαρχίας Λευκωσίας πολύ κοντά στο κατεχόμενο τμήμα του νησιού. Το χωριό αυτό υφίστατο κατά τα Μεσαιωνικά χρόνια, στα οποία χρονολογείται η εκκλησία του χωριού, αφιερωμένη βέβαια στον άγιο Γεώργιο, η οποία όμως ανακαινίστηκε. Σε παλαιούς χάρτες το χωριό βρίσκεται σημειωμένο (αλλά κάπως ανατολικότερα) με τα αρχικά S.Z.(S. Zorzi, = Άγιος Γεώργιος), όπως λ.χ. στον χάρτη του Α. Ortelius (1573).
Βρίσκεται στη γεωγραφική περιφέρεια της Σολιάς 190 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Συχνά αναφέρεται ως Άγιος Γεώργιος της Σολιάς ή Άγιος Γεώργιος της Λεύκας, εξαιτίας κυρίως, της γειτνίασής του προς τη Λεύκα, από την οποία απέχει 4 περίπου χμ.
Από γεωλογικής απόψεως, γύρω από την κοίτη του Καρκώτη απαντώνται οι πρόσφατες αλλουβιακές αποθέσεις της Ολόκαινης γεωλογικής περιόδου ενώ στην υπόλοιπη διοικητική έκταση του χωριού κυριαρχούν οι λάβες του Οφιολιθικού Συμπλέγματος Τροόδους, το σύναγμα (αποθέσεις άμμων και χαλικιών της Πλειστόκαινης περιόδου), οι αποθέσεις του σχηματισμού Λευκωσίας (ασβεστολιθικοί ψαμμίτες, κροκάλες και ψαμμιτικές μάργες) και οι υφαλογενείς ασβεστόλιθοι του σχηματισμού Κορωνιάς. Πάνω στα πετρώματα αυτά αναπτύχθηκαν προσχωσιγενή εδάφη, φαιοχώματα, ερυθρογαίες, ξερορεντζίνες και ασβεστούχα εδάφη
Ο ποταμός Καρκώτης, που περνά δίπλα από το χωριό και η γειτνίαση με το μεταλλείο της Σκουριώτισσας, υπήρξαν δυο βασικοί παράγοντες που επηρέασαν την οικονομική και κοινωνική ανέλιξη του χωριού. Η μέση ετήσια βροχόπτωση που δέχεται το χωριό κυμαίνεται περί τα 330 χιλιοστόμετρα. Όσον αφορά την κτηνοτροφία, το 1973 εκτρέφονταν 149 πρόβατα, 206 κατσίκες, 3 βόδια και 3.437 πουλερικά. Οι αρδευόμενες εκτάσεις κυρίως με εσπεριδοειδή, οπωροφόρα και λαχανικά και η ελιά που συγκαλλιεργείται με τα σιτηρά, κυριαρχούν στο τοπίο του Αγίου Γεωργίου. Πρόκειται για ένα χωριό με πληθωρική βλάστηση, τρεχούμενα νερά και ένα σχετικά θερμό κλίμα, αφού, άλλωστε, βρίσκεται στο βόρειο χαμηλό τμήμα της Σολιάς.
Εξάλλου, η Κυπριακή Μεταλλευτική Εταιρεία Σκουριώτισσας, που ιδρύθηκε το 1911, είχε τα κεντρικά της γραφεία πολύ κοντά στο χωριό. Η ανόρυξη του χαλκοπυρίτη και σιδηροπυρίτη από τα γειτονικά μεταλλεία της Φουκάσας, του Μαυροβουνίου και του Απλικιού, πολύ συνέβαλε στην ανάπτυξη του χωριού, ιδιαίτερα την πληθυσμιακή. Αξίζει να αναφερθεί πως ο πληθυσμός του χωριού σε δέκα χρόνια, μεταξύ 1921 και 1931, υπερδιπλασιάστηκε (178 κάτοικοι το 1921 και 389 το 1931). Οι κάτοικοι εργοδοτούνταν κυρίως στα μεταλλεία, αν και μερικοί εργάζονταν και στις μεταλλευτικές εγκαταστάσεις του Ξερού. Η σκουριά και οι τεράστιοι λόφοι άχρηστων υλικών στη Σκουριώτισσα, στα νοτιοανατολικά του χωριού, αποτελούν ένα εντυπωσιακό και συνάμα ευδιάκριτο μόρφωμα.
Μετά το 1964, εξαιτίας των διακοινοτικών ταραχών που ακολούθησαν την τουρκοκυπριακή ανταρσία, οι Τουρκοκύπριοι κάτοικοι του Αγίου Γεωργίου εγκατέλειψαν το χωριό τους και μετακινήθηκαν στον τουρκοκυπριακό θύλακα της Λεύκας, στο πλαίσιο οδηγιών της Άγκυρας για δημιουργία στο νησί ισχυρών τουρκοκυπριακών θυλάκων. Εξάλλου, μετά την τουρκική εισβολή του 1974, οι Ελληνοκύπριοι κάτοικοι του Αγίου Γεωργίου, λόγω της γειτνίασης του με το κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου, εγκατέλειψαν το χωριό τους και μετακινήθηκαν σε ασφαλέστερες περιοχές της ελεύθερης Κύπρου. Το χωριό εξακολουθεί να είναι σήμερα εγκαταλειμμένο. Ένα μεγάλο τμήμα του, στα βόρεια του οικισμού, βρίσκεται κάτω από τουρκική στρατιωτική κατοχή.
Οι Τούρκοι, στην προσπάθειά τους να εξαφανίσουν κάθε ελληνικό τοπωνύμιο στην κατεχόμενη περιοχή της Κύπρου, μετονόμασαν και το χωριό αυτό, δίνοντάς του την ονομασία Medenlikoy. Η ονομασία σημαίνει χωριό των μεταλλείων, προφανώς εξαιτίας του ότι κοντά ευρίσκεται το μεταλλείο της Σκουριώτισσας.
Η εκκλησία του χωριού, πριν από την ανακαίνισή της, αποτελούσε, κατά τον Gunnis, καλό δείγμα μεσαιωνικού ρυθμού, με θόλο.
Πηγή: http://www.polignosi.com/cgibin/hweb?-A=12473&-V=limmata
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΙ ΕΠΙΤΡΟΠΟΙ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΟΛΕΑΣ:
Μεικτό χωριό της επαρχίας Λευκωσίας, στη γεωγραφική περιφέρεια της Σολιάς, περί τα 49 χμ. δυτικά της πρωτεύουσας Λευκωσίας, κατεχόμενο από τους Τούρκους εισβολείς από το 1974. Γειτονεύει με μερικά άλλα μεικτά χωριά, όπως το Περιστερωνάρι, τη Λεύκα, τον Άγιο Γεώργιο και την Πεντάγυια. Είναι γνωστό ως Καλόν Χωριόν Λεύκας λόγω της γειτνιάσεώς του προς το χωριό Λεύκα.
Είναι κτισμένο στα αριστερά της προσχωσιγενούς κοιλάδας του ποταμού Καρκώτη, σε μέσο υψόμετρο 125 μέτρων. Από γεωλογικής απόψεως, στη διοικητική έκταση του χωριού κυριαρχούν οι άμμοι, τα χαλίκια, οι μάργες, οι αμμώδεις μάργες, οι άργιλλοι, οι ασβεστολιθικοί ψαμμίτες, οι αλλουβιακές αποθέσεις και οι λάβες του πυριγενούς συμπλέγματος του Τροόδους. Πάνω στα πετρώματα αυτά αναπτύχθηκαν ερυθρογαίες και προσχωσιγενή εδάφη. Η περιοχή του χωριού δέχεται μια μέση ετήσια βροχόπτωση περί τα 330 χιλιοστόμετρα.
Κύριες καλλιέργειες πριν από την τουρκική εισβολή του 1974, ήσαν τα εσπεριδοειδή, τα οπωροφόρα, τα λαχανικά, οι ελιές και τα σιτηρά. Από κτηνοτροφικής απόψεως, το 1973 εκτρέφονταν 990 αιγοπρόβατα.
Η οδική σύνδεση του Καλού Χωριού είναι αρκετά καλή. Στα βορειοδυτικά συνδέεται με το χωριό Περιστερωνάρι (περί τα 3 χμ.), στα δυτικά με το χωριό Λεύκα (περί τα 3,5 χμ.), στα νότια με το χωριό Άγιος Νικόλαος (περί το 1 χμ.) και στα ανατολικά με το χωριό Πέτρα (περί τα 3 χμ.).
Η ανόρυξη του χαλκοπυρίτη και του σιδηροπυρίτη από τα γειτονικά μεταλλεία της Σκουριώτισσας, του Μαυροβουνίου και του Απλικιού, πολύ συνέβαλε στην πληθυσμιακή ανάπτυξη του χωριού. Αξίζει να αναφερθεί πως ο πληθυσμός του χωριού σε είκοσι χρόνια, μεταξύ 1911 και 1931, τριπλασιάστηκε. Οι κάτοικοι εργοδοτούνταν κυρίως στα μεταλλεία, αν και μερικοί εργάζονταν και στις μεταλλευτικές εγκαταστάσεις του Ξερού.
Οι Τουρκοκύπριοι κάτοικοι του χωριού το ονομάζουν Τσ΄αμλίκιοϊ (Camlikoy) που σημαίνει χωριό των πεύκων, Πευκοχώρι.
Αριθμός Τουρκοκυπρίων κατοίκων του χωριού το εγκατέλειψε το 1964, μετά την ανταρσία των Τουρκοκυπρίων, για να αυτοεγκλωβιστεί στη Λεύκα που απετέλεσε σημαντικό τουρκικό θύλακο στην περιοχή, κι απ’ όπου προσφυγοποιήθηκαν ελληνοκυπριακές οικογένειες. Αριθμός Τουρκοκυπρίων το είχε εγκαταλείψει κι από το 1958, προς ενίσχυση του τουρκικού στοιχείου του μεγάλου χωριού της Λεύκας.
Στο Καλόν Χωριόν λειτούργησε σταθμός του κυπριακού σιδηροδρόμου, που επεκτάθηκε μέχρι εδώ το 1914 και λειτούργησε από τον Νοέμβριο του χρόνου αυτού, μέχρι το 1932.
Πηγή: http://www.polignosi.com/cgibin/hweb?-A=44864&-V=limmata
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΙ ΕΠΙΤΡΟΠΟΙ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΟΔΕΣΤΟΥ:
Χωριό της επαρχίας Λευκωσίας στη γεωγραφική περιφέρεια της Σολιάς, 180 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Το χωριό βρίσκεται 4 περίπου χμ. στα νοτιοανατολικά της Λεύκας και 3 περίπου χμ. στα βορειοδυτικά του μεταλλείου της Σκουριώτισσας.
Συχνά αναφέρεται ως Άγιος Νικόλας της Σολιάς (από το όνομα της γεωγραφικής περιφέρειας στην οποία βρίσκεται).
Ο Άγιος Νικόλαος βρίσκεται στ’ αριστερά της προσχωσιγενούς κοιλάδας του Καρκώτη κι είναι τοποθετημένος κυρίως πάνω στις λάβες. Αν και η μέση ετήσια βροχόπτωση είναι εξαιρετικά χαμηλή (γύρω στα 318 χιλιοστόμετρα), εντούτοις στο χωριό υπάρχουν αρδευόμενες εκτάσεις λόγω του ποταμού Καρκώτη. Καλλιεργούνται τα εσπεριδοειδή, οι ελιές, λίγα οπωροφόρα και λίγα σιτηρά. Το 1973 η κτηνοτροφία δεν ήταν πολύ ανεπτυγμένη.
Ο πληθυσμός του χωριού το 1881 ήταν μόνο 12 κάτοικοι. Η Κυπριακή Μεταλλευτική Εταιρεία Σκουριώτισσας, που ιδρύθηκε το 1911, είχε τα κεντρικά της γραφεία πολύ κοντά στο χωριό. Η ανόρυξη του χαλκοπυρίτη και του σιδηροπυρίτη από τα γειτονικά μεταλλεία της Φουκάσας, του Μαυροβουνίου και του Απλικιού, πολύ συνέβαλε στην πληθυσμιακή ανάπτυξη του χωριού.
Το αμιγώς ελληνικό αυτό χωριό της επαρχίας Λευκωσίας δεν αναφέρεται σε μεσαιωνικές πηγές, εκτός κι αν πρόκειται για αναφερόμενο ομώνυμο χωριό σε παλαιό χειρόγραφο, που περιλαμβανόταν στο διαμέρισμα της Πεντάγυιας.
Πηγή: http://www.polignosi.com/cgibin/hweb?-A=13594&-V=limmata
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΙ ΕΠΙΤΡΟΠΟΙ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ:
Μητροπολίτης: Ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου καὶ Πρόεδρος τῶν Σόλων κ. Νεόφυτος, ἐκλεγεὶς τῇ 13ῃ Σεπτεμβρίου 1998.
Ἕδρα: Μόρφου. Ἕνεκα τῆς κατοχῆς ὑπὸ τῶν Τούρκων τῆς κωμοπόλεως Μόρφου, ἡ ἕδρα τῆς Μητροπόλεως εὑρίσκεται προσωρινῶς εἰς Εὐρύχου.
Διεύθυνση: Μητροπόλεως 3, 2831 Εὐρύχου.
Τηλ.: (00357) 22932414, 01-02-03.
Τηλεομ.: (00357) 22933092.
Ἱστοσελίδα: www.immorfou.org.cy
Email: info@immorfou.org.cy
Τὰ Γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου παραμένουν ἀνοικτὰ ἀπὸ Δευτέρα μέχρι Παρασκευή, κατὰ τὶς ὧρες 07:30 ἕως 14:30. Τὰ Γραφεῖα εἶναι κλειστὰ κατὰ τὶς ἀκόλουθες μέρες.
Πρωτοσύγκελλος: Ἀρχιμ. Φώτιος Ἰωακείμ, τηλ.: 22932414.
Ἀρχιερατικοὶ Ἐπίτροποι:
Γραφεῖον Μητροπολίτου
Γραμματεὺς Μητροπολίτου: Χρῆστος Προκοπίου, τηλ.: 22932414, τηλεομ.: 22933092.
Θρονικὴ Ἐπιτροπὴ
Ἐπισκοπικὸ Δικαστήριο
Τελετάρχες
Ἀρχιμ. Ἰάκωβος Καλογήρου, Οἰκον. Κυριακὸς Ἀ. Παπαγιάννης.
Οἰκονομικὸ Συμβούλιο
Προσωπικὸ Μητροπόλεως
Οἰκονομικὸ Τμῆμα
Λογιστής: Σάββας Τοφιτζίκης, τηλ.: 22932401. Email: account@immorfou.org.cy
Γραφεῖα Ἐκδόσεως Ἀδειῶν Γάμου
Οἰκον. Ἀνδρέας Φιλίππου, Παναγιώτα Χρήστου τηλ.: 22932401
Διεύθυνσις: Μητροπόλεως 3, 2831 Εὐρύχου.
Συμβούλιο Πνευματικῆς Λύσεως τοῦ Γάμου
Γραφεῖα Ἐκκλησιαστικῆς Διακονίας
Τὰ γραφεῖα τῆς ἐκκλησιαστικῆς διακονίας εἶναι ὑπεύθυνα γιὰ τὸν συντονισμὸ τῶν διαφόρων ἐκκλησιαστικῶν διακονιῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου.
Ὑπεύθυνοι κατὰ περιφέρεια εἶναι οἱ κάτωθι:
Ἐπιμορφωτικὸ Σεμινάριο Κλήρου
Ἱδρύθηκε καὶ λειτουργεῖ ἀπὸ τὸ 2012 Σεμινάριο γιὰ τὴν ἐπιμόρφωση τῶν κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου, καθὼς καὶ ἄλλων τυχὸν ἐνδιαφερομένων κληρικῶν τῆς Ἐκκλησίας Κύπρου.
Ὑπεύθυνος τοῦ Σεμιναρίου: Πρωτοπρεσβ. Μιχαὴλ Νικολάου τηλ.: 99527607.
Τομέας Ποιμαντικῆς καὶ Συμβουλευτικῆς
Γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῶν ποικίλων ποιμαντικῶν ἀναγκῶν τῶν πιστῶν τῆς Μητροπόλεώς μας (θέματα Νεότητας, Γάμου, οἰκογενειακῶν προβλημάτων, κ.λπ.), συστάθηκε καὶ λειτουργεῖ εἰδικὴ πρὸς τὸν σκοπὸ τοῦτο ἐκκλησιαστικὴ διακονία, μὲ ἕδρα τὰ Γραφεῖα τῆς Μητροπόλεως Μόρφου στὴν Περιστερώνα.
Γραφεῖο Κατηχήσεως Ἑτεροδόξων καὶ Ἀλλοθρήσκων
Κατηχητικὰ Σχολεῖα
Στὶς περισσότερες κοινότητες τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου λειτουργοῦν κατηχητικὰ σχολεῖα. Σὲ αὐτὰ διδάσκουν Ἐφημέριοι, Θεολόγοι καὶ Δάσκαλοι.
Σχολικὰ Παρεκκλήσια
Γιὰ τὶς πνευματικὲς ἀνάγκες τῶν μαθητῶν τῆς Μητροπολιτικῆς Περιφέρειας Μόρφου λειτουργοῦν παρεκκλήσια στὰ κάτωθι σχολεῖα:
Στὰ παρεκκλήσια αὐτὰ τελεῖται ἡ θεία Λειτουργία, τό Μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως καὶ ἄλλες Ἀκολουθίες. Παράλληλα, πραγματοποιοῦνται ὁμιλίες, καθὼς καὶ ἐκπαιδευτικὰ προγράμματα, σχετικὰ πρὸς τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση.
Μέριμνα Ἐθνικῆς Φρουρᾶς
Τὴν 1η ἑκάστου μηνὸς τελεῖται ἁγιασμὸς σὲ στρατόπεδα τῆς Ἐθνικῆς Φρουρᾶς, τὰ ὁποῖα εὑρίσκονται ἐντὸς τῆς Μητροπολιτικῆς Περιφέρειας Μόρφου. Ἐπίσης γιὰ τὶς πνευματικὲς ἀνάγκες τῶν ἐθνοφρουρῶν μας τελοῦνται ἡ θεία Λειτουργία, καὶ τὸ Μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως καὶ ὁμιλίες πνευματικῆς καθοδήγησης.
Ὑπεύθυνος Γραφείου Θρησκευτικοῦ τοῦ Τακτικοῦ Συγκροτήματος Συντάγματος Πεζικοῦ ποὺ ἑδρεύει στὰ Πλατάνια: Πρεσβ. Γεώργιος Κλειτίδης, τηλ.: 99629431. Email: patirkletidis@gmail.com
Θεῖο Κήρυγμα
Τὸν θεῖο λόγο κηρύττουν οἱ ἀκόλουθοι: ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος, ὁ Πρωτοσύγκελος τῆς Ἱ. Μ. Μόρφου ἀρχιμ. Φώτιος Ἰωακεὶμ, οἱ Ἀρχιμανδρίτες Ἀμβρόσιος Γκορέλωβ, καὶ Ἰάκωβος Καλογήρου, καθὼς ἐπίσης ἱερεῖς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου καὶ θεολόγοι, οἱ ὁποῖοι ἔχουν σχετικὴ πρὸς τοῦτο εὐλογία.
Μέριμνα Ρουμάνων Ὀρθοδόξων Μητροπόλεως Μόρφου
Γιὰ τὴν πνευματικὴ μέριμνα τῶν Ρουμάνων, ποὺ ἔχουν ἐγκατασταθεῖ καὶ ζοῦν ἐντὸς τῶν ὁρίων τῆς Μητροπολιτικῆς Περιφέρειας Μόρφου, τελοῦνται τὰ Μυστήρια τῆς θείας Λειτουργίας καὶ τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως στὴ Ρουμανικὴ γλῶσσα στὸν ἱερὸ ναὸ Ἁγίας Μαρίνης Καλοπαναγιώτη, ἀπὸ τὸν ἐφημέριο τοῦ ναοῦ, Οἰκον. Θεόδωρο Ἰβάνα, τηλ. 96426686.
Eὐπρεπισμὸς Ναῶν
Γιὰ τὸν εὐπρεπισμὸ τῶν ἐνοριακῶν ναῶν, τῶν παρεκκλησίων καὶ τῶν ἐξωκκλησίων τῆς Μητροπολιτικῆς Περιφέρειας Μόρφου τὴν εὐθύνη ἔχουν οἱ κάτωθι:
Μουσεῖα – Εἰκονοφυλάκια
Ἀρχειοφυλάκιο Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου
Σὲ αὐτὸ φυλάγονται χειρόγραφα, παλαίτυπα καὶ εἰκόνες.
Σχολὴ Ἁγιογράφων Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου
Στὰ ὅρια τῆς Μητροπολιτικῆς Περιφερείας Μόρφου εὑρίσκονται οἱ κάτωθι ἁγιογράφοι, οἱ ὁποῖοι ἁγιογραφοῦν κατὰ τὸν παραδοσιακὸ τρόπο καὶ παραδίδουν τὴν τέχνη αὐτὴ σὲ ὅσους ἐπιθυμοῦν νὰ τοὺς συμβουλευτοῦν.
Ἐκκλησιαστικὰ Βιβλιοπωλεῖα «Θεομόρφου»
Πλατεῖα Ἐλευθερίας 5, 2731, Περιστερώνα (στὸν περίβολο τῆς ἐκκλησίας τῶν Ὁσίων Βαρνάβα καὶ Ἱλαρίωνος), τηλ.: 22824811, τηλεομ.: 22824810.
Ἐπίσης λειτουργεῖ βιβλιοπωλεῖο στὴν ἕδρα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου: Μητροπόλεως 3, 2831, Εὐρύχου, τηλ.: 22932401, τηλεομ. 22870588.
Ἐκδόσεις «Θεομόρφου»
Ταμεῖο ἀλληλοβοηθείας Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου
Ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις Μόρφου, ἐνόψει τῆς πρόσφατης μεγάλης οἰκονομικῆς κρίσης, ἔχει δημιουργήσει εἰδικὸ Ταμεῖο, ποὺ φέρει τὴν ἐπωνυμία, «Ταμεῖο ἀλληλοβοηθείας Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου» καὶ ἔχει συγκεκριμένο ἀριθμὸ Τραπεζικοῦ λογαριασμοῦ, τὸ ὁποῖο, στὸ μέτρο τῶν δυνατοτήτων τῆς Μητροπόλεώς μας καὶ σὲ συνεργασία καὶ μὲ ἄλλους φορεῖς, στοχεύει στὴν κάλυψη τῶν ἐπειγουσῶν ἀναγκῶν τῶν πτωχῶν ἀδελφῶν μας.
Ὑπεύθυνοι λειτουργοί:
Φιλανθρωπικὸς Σύνδεσμος Γυναικῶν
Οἱ Συνδέσμοι Φιλανθρωπίας προσφέρουν βοήθεια καὶ στήριξη σὲ ἀνθρώπους καὶ οἰκογένειες, ποὺ ἀντιμετωπίζουν οἰκονομικά, κοινωνικὰ καὶ καὶ ἄλλα προβλήματα.
Κατασκήνωση «Λαμπαδιστὴς»
Ἀπὸ τὸ 1999, λειτουργεῖ κατασκήνωση μὲ τὴν ἐπωνυμία «Λαμπαδιστὴς» σὲ χῶρο εἰδικὰ δια-σκευασμένο, ὁ ὁποῖος εὑρίσκεται δίπλα ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μονὴ Ὁσίου Ἰωάννη τοῦ Λαμπαδιστῆ στὸν Καλοπαναγιώτη. Στὴν κατασκήνωση μετέχουν παιδιά, τόσο τῶν ἐλευθέρων περιοχῶν, ὅσο καὶ παιδιὰ προσφύγων τῶν κατεχομένων ἀπὸ τοὺς Τούρκους περιοχῶν τῆς Μητροπολιτικῆς Περιφέρειας Μόρφου.
Ὑπεύθυνος Τροφοδοσίας: Σάββας Φουσκωτός, τηλ.: 99450132.
Προσκοπικὴ Κατασκήνωση Πλατανιῶν
Μέσα στὸν κατασκηνωτικὸ χῶρο, ποὺ εὑρίσκ-εται στὴ Μητροπολιτικὴ Περιφέρεια Μόρφου, ἔχει ἱδρυθεῖ ναΐδριο τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, ὅπου, κατὰ τὴν περίοδο λειτουργίας τῆς κατασκηνώσεως (Ἰούνιος – Ἰούλιος – Αὔγουστος), τελεῖται τακτικὰ ἡ θεία Λειτουργία.
Ὑπεύθυνος: Οἰκον. Κωνσταντῖνος Κυριακίδης, τηλ.: 99258334.
Πολυδύναμο Κέντρο «Ἡ Σολέα»
Τὸ Πολυδύναμο Κέντρο «Ἡ Σολέα» λειτουργεῖ απὸ τὴν 1η Μαΐου 2001, καὶ ἑδράζεται σὲ κατάλληλο κτήριο παρὰ τὸ ἐπισκοπεῖο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου στὴν Εὐρύχου. Τὸ φιλανθρωπικὸ αὐτὸ Κέντρο παρέχει ἰατρικές, παραϊατρικὲς καὶ κοινωνικὲς ὑπηρεσίες στοὺς ἡλικιωμένους κατοίκους καὶ πρόσφυγες τῆς εὐρύτερης μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου.
Στὸν χῶρο τοῦ Πολυδύναμου Κέντρου ὑπάρχει παρεκκλήσι ἀφιερωμένο στὸν Ἅγιο Νεκτάριο. Τὸ Πολυδύναμο Κέντρο συντονίζεται ἀπὸ διοικοῦσα ἐπιτροπὴ μὲ πρόεδρο τὸν ἑκάστοτε Μητροπολίτη Μόρφου.
Διευθύντρια: Σοφία Μαλτᾶ, τηλ.: 22933646, 99515061, τηλεομ.: 22933647. Email: polidinamo@immorfou.org.cy
Παιδικὴ Λέσχη
Τὸ Πολυδύναμο Κέντρο «Ἡ Σολέα», σὲ συνεργασία μὲ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Μόρφου, ἵδρυσε καὶ λειτουργεῖ Παιδικὴ Λέσχη ἀπὸ τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2003, γιὰ τὴν ἐξυπηρέτηση τῶν ἐργαζομένων γονέων.
Διευθύντρια: Φάνη Πολυδώρου, τηλ.: 22932050.
Βρεφοπαιδοκομικὸς Σταθμὸς
Ὁ Βρεφοπαιδοκομικὸς Σταθμὸς συστεγάζεται μὲ τὴν Παιδικὴ Λέσχη σ’ ἕνα εὐρύχωρο οἴκημα μὲ μεγάλους ἐξωτερικοὺς χώρους στὴν Τεμβριά.
Ὁ Σταθμὸς λειτουργεῖ ὁλόχρονα ἀπὸ Δευτέρα μέχρι Παρασκευὴ κατὰ τὶς ὧρες 06:30-17:00.
Ὑπεύθυνη Προγράμματος: Στέλλα Κουλέντη, τηλ.: 22932050.
Καλοκαιρινὸ Σχολεῖο
Τὸ Πολυδύναμο Κέντρο «Ἡ Σολέα» λειτουργεῖ Καλοκαιρινὸ Σχολεῖο τοὺς θερινοὺς μῆνες στὴν Παιδικὴ Λέσχη Τεμβριᾶς.
Ὑπεύθυνοι: Φάνη Πολυδώρου καὶ Στέλλα Κουλέντη, τηλ.: 22932050.
Στὸ πλαίσιο τῆς διαποίμανσης ἡ Ἱερὰ Μητρόπολη Μόρφου προχώρησε στὴν ἵδρυση τοῦ Πολιτιστικοῦ καὶ Περιβαλλοντικοῦ Ἱδρύματος Μητροπόλεως Μόρφου, τὸ ὁποῖο ἑδράζεται στὴν Περιστερώνα.
Πρόεδρος: Ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος.
Ἀντιπρόεδρος: Βαρνάβας Βαρνάβα.
Διευθυντής-ταμίας: Πέτρος Λαζάρου.
Γραμματέας: Γεώργιος Κυθραιώτης.
Μέλος: Ἀνδρέας Κακουλλῆς.
Προσωπικό: Ἰωάννης Λέμπος.
Τηλ.: 22823330, τηλεομ.: 22823392.
Τομέας καταγραφῆς καὶ ψηφιοποιήσης κειμηλίων
Γιὰ μεθοδολογικοὺς σκοπούς, τὸ ἔργο διαιρέθηκε σὲ δύο παράλληλα συνεργαζομένους ὑποτομεῖς:
1. Ὑποτομέας ψηφιακῆς καταγραφῆς εἰκόνων, σκευῶν καὶ ἔργων τέχνης.
Ὑπεύθυνος: Οἰκον. Ἀνδρέας Φιλίππου, τηλ.: 99465879.
Τεχνικοὶ συνεργάτες: Θέκλα Καλλῆ, ἀρχαιολό-γος, τηλ.: 99916778.
2. Ὑποτομέας ψηφιακῆς καταγραφῆς ἐπιγραφῶν, χειρογράφων καὶ παλαιτύπων.
Ὑπεύθυνος: Ἀρχιμ. Φώτιος Ἰωακείμ, τηλ.: 97611777.
Τομέας Τοπικῆς Ἁγιολογίας
Ὁ παρὼν τομέας στοχεύει στὴν ἐπιστημονικὴ διερεύνηση καὶ κατάλληλη ἀξιοποίηση τῶν ποικίλων πηγῶν, ἀναφορικὰ πρὸς τοὺς Βίους τῶν Ἁγίων τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιφέρειας Μόρφου.
Ὑπεύθυνος τομέα: Ἀρχιμ. Φώτιος Ἰωακείμ, τηλ.: 97611777.
Σχολὴ Βυζαντινῆς Μουσικῆς
Ἀπὸ τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 2002 λειτουργεῖ Σχολὴ Βυζαντινῆς Μουσικῆς ὑπὸ τὴ διεύθυνση τοῦ καθηγητοῦ Εὐρωπαϊκῆς καὶ Βυζαντινῆς Μουσικῆς κ. Μάριου Ἀντωνίου, ἀποφοίτου τοῦ Τμήματος Μουσικῶν Σπουδῶν τοῦ Ἰονίου Πανεπιστημίου.
Διευθυντής: Μάριος Ἀντωνίου, τηλ.: 22823330, 99351748.
Παράλληλα, τὴ βυζαντινὴ μουσικὴ διδάσκουν καὶ οἱ ἑξῆς ἱεροψάλτες:
Χορωδία Μητροπόλεως Μόρφου καὶ Ἐργαστήρι τραγουδιοῦ
Ἡ Χορωδία Μητροπόλεως Μόρφου ἱδρύθηκε τὸ 2002 καὶ ἔχει συμμετάσχει σὲ πολλές τοπικὲς μουσικὲς ἐκδηλώσεις, ἀλλὰ καὶ σὲ ἐκδηλώσεις ἄλλων φορέων καὶ Δήμων.
Διευθυντής: Ἰωάννης Λέμπος, τηλ.: 22823330, 99814884.
Σχολὴ παραδοσιακοῦ τραγουδιοῦ καὶ χοροῦ
Ἀπὸ τὸ 2002 λειτουργεῖ Σχολὴ διδασκαλίας παραδοσιακοῦ τραγουδιοῦ καὶ παραδοσιακῶν χορῶν ἐξ ὅλων τῶν κυπριακῶν καὶ ἑλληνικῶν περιοχῶν.
Ὑπεύθυνος: Ἰωάννης Λέμπος, τηλ.: 99814884.
Γραφεῖο Διοργάνωσης Προσκυνηματικῶν Ἐκδρομῶν
Τὸ Γραφεῖο Διοργάνωσης Προσκυνηματικῶν Ἐκδρομῶν, σὲ συνεργασία μὲ τὶς ἐκκλησιαστικὲς ἐνορίες τῆς Μητροπολιτικῆς Περιφερείας Μόρφου καὶ τὸν Σύνδεσμο Φιλανθρωπίας Γυναικῶν τῆς Μητροπόλεώς μας, διοργανώνει μονοήμερες ἐκδρομὲς σὲ προσκυνήματα ἐντὸς τῆς Κύπρου καὶ πολυή-μερες ἐκδρομὲς σὲ προσκυνήματα τοῦ ἐξωτερικοῦ.
Ὑπεύθυνοι: Ἀρχιμ. Ἰάκωβος Καλογήρου, τηλ.: 99218298, Πρωτοπρεσβ. Χριστόφορος Δημτρου, τηλ.: 99465448, Οἰκον. Ἀνδρέας Φιλίππου, τηλ.: 99465879, Μέγας Οἰκονόμος Φοῖβος Παναγιώτου, τηλ.: 99958538, Κων-στατῖνος Παπαπολυβίου, τηλ.: 99620057 καὶ Χρῆστος Προκοπίου, τηλ.: 99515642/22932414.
Διαδικτυακὸς ἱστότοπος
Ἡ Ἱερὰ Μητρόπολη Μόρφου διαθέτει ἱστοσελίδα στὴ διεύθυνση: www.immorfou.org.cy
Email: info@immorfou.org.cy
Ἵδρυμα Πρόνοιας Νέας Γενιᾶς
Τὸ Ἵδρυμα Πρόνοιας Νέας Γενιᾶς σκοπὸ ἔχει νὰ καλύπτει τὶς ὑλικὲς καὶ πνευματικὲς ἀνάγκες τῶν ἀπόρων ἢ μὴ ἀπόρων τῆς νέας γενιᾶς, ἀλλὰ καὶ ἄλλων ἡλικιῶν τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου, καθὼς καὶ τὴν εὐθύνη ἐκπόνησης ἐκπαιδευτικῶν καὶ πολιτιστικῶν προγραμμάτων νεολαίας.
Βιοκαλλιέργειες «Οἰκοζωὴ»
Ἡ Ἱερὰ Μητρόπολη Μόρφου ἵδρυσε τὴν ἑταιρεία «Οἰκοζωή», ἡ ὁποία ἐφαρμόζει προγράμματα βιολογικῆς καλλιέργειας στὶς περιοχὲς Ἀστρομερίτη, Σκουριώτισσας καὶ Γαλάτας.