Αγαπημένε μου Επίσκοπε Νεόφυτε, σε στηρίζω με όλες μου τις δυνάμεις, πρώτα δια της προσευχής στον Κύριο και μετά με κάθε ανθρώπινη δύναμη. Είσαι άξιος και έχεις αυθεντικό αγωνιστικό φρόνημα. Δώσε τον αγώνα σου Ταπεινά, αρχοντικά όπως κάνεις πάντα και είμαστε μαζί σου.
Για μένα αυτό που σε ξεχωρίζει είναι ο αυθεντικός, τολμηρός και παιδαγωγικός σου λόγος. Είσαι αγωνιστής και να ξέρεις όποιο και να είναι το αποτέλεσμα σε αγαπάμε πολύ. Εσύ μας έδειξες χωρίς περιστροφές τον αληθινό δρόμο, τον δύσκολο αλλά γεμάτο χάρη Θεού στις δύσκολες ώρες.
Σε στηρίζω γιατί είσαι ο μόνος που μπορείς να μιλάς και να διεκδικείς τα της εκκλησίας χωρίς να φοβάσαι τη δύναμη του κράτους και του κόσμου αυτού. Θα σε πολεμήσουν, θα σε πληγώσουν, και το λυπηρό είναι ότι αυτό θα γίνει από ιερωμένους και αυτό δυνατό να σε κλονίσει. Μείνε σταθερός Γέροντά μου και δώσε τον καλό αγώνα της πίστεως, μην πέσεις στο επίπεδό τους, για τον Χριστό μας, και άσε την Θεία πρόνοια να δώσει το σωστό.
Να ξέρεις ότι σαν λαός δεν αξίζουμε ένα Αρχιεπίσκοπο σαν εσένα, ίσως χρειαστείς να λες τα βρώμικα και γι’ αυτό δεν θα σου επιτρέψουν να εκλεγείς. Ότι και να γίνει όμως να ξέρεις ότι είσαι χαριτωμένος και θα παραμείνεις ο Φάρος, ο οδοδείκτης στην ζωή μας, και ιδιαίτερα όταν θα ζούμε αυτά που θα έρθουν θα είσαι η αληθινή παρηγοριά στις καρδιές μας.
Αδελφέ μου, Γέροντά μου, Επίσκοπέ μου, είσαι γενναίος και δεν σε φοβάμαι, εύχομαι στον Κύριό μας να σε αξιώσει να γίνεις Αρχιεπίσκοπος Θεού συνεργούντος. Σε αγαπάμε πολύ.
Τις μέρες αυτές που σηκώθηκε όλος αυτός ο κονιορτός από πολλούς για τις αρχιεπισκοπικές εκλογές με επισκέφθηκε ένας άνθρωπος που γνωριστήκαμε τις μέρες της λεγόμενης πανδημίας.
Κατάγομαι από ένα μικρό χωριό της επαρχίας Λευκωσίας που εκκλησιαστικά ανήκει στην Μητρόπολη Μόρφου. Παρά το γεγονός ότι η μόνιμη κατοικία μου είναι στη Λευκωσία τα Σαββατοκυρίακα κατόρθωνα κι επισκεπτόμουνα οικογενειακώς την γενέτειρα μου. Το ίδιο κατόρθωνα και την διετία της πανδημίας με ειδική άδεια αλλά χωρίς την υπόλοιπη οικογένεια.
Εκεί κατάφερνα κι εκκλησιαζόμουν παρά τις απαγορεύσεις που ίσχυαν μιας κι η Μητρόπολη Μόρφου ήταν η μοναδική που άφηνε συνειδητά ανοιχτές τις εκκλησίες που ανήκουν στην δικαιοδοσία της.
Εκεί γνώρισα και τον Χριστοφή, έναν άνθρωπο που κατάφερνε με περιπετειώδη τρόπο κάθε Κυριακή αξημέρωτα να βρίσκεται στην εκκλησία του χωριού μου, κάνοντας μια διαδρομή αρκετών χιλιομέτρων μέχρι να φτάσει.
Μου τηλεφώνησε λοιπόν πριν τρεις μέρες και με επισκέφθηκε στο σπίτι μου. Μου ανέφερεότι αισθάνεται την ανάγκη να ανταποδώσει στον Μητροπολίτη Μόρφου το καλό που έκανε στον τόπο μας, αφού με προσωπικό κόστος άφηνε τις εκκλησίες του ανοιχτές την ώρα που οι άλλοι αρχιερείς τις είχαν κλειστές.
-Δύο επιλογές έχουμε Κυριάκο, τον Μόρφου ή κάποιο άλλο αρχιερέα που πειθάρχησε πρώτα στους ανθρώπους και μετά στον Θεό μου είπε. Δεν κατηγορούμε κανένα αλλά και δεν εθελοτυφλούμε. Λέμε την αλήθεια και έχουμε την καρδιά μας καθαρή όπως ταιριάζει στους Ορθόδοξους Χριστιανούς.
Στέλλουμε τον ΜητροπολίτηΜόρφου στο τριπρόσωπο με ευθύνη και συναίσθηση της κρίσιμης ώρας και στιγμής που γίνονται οι εκλογές. Για τα υπόλοιπα θα φροντίσει ο Θεός και η Ιερά Σύνοδος.
Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2022. Ψηφίζω Μόρφου Νεόφυτο…
ονομάζομαι Χριστόφορος Θεοφάνους, είμαι 18 ετών και είμαι από την Αθήνα (Ιλίσια)
Σας στέλνω αυτό το μήνυμα για να σας παρακαλέσω θερμά να«ΜΗΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΛΑΤΕ» . Μακάρι τα σχέδια του Θεού να είναι μεγάλα για εσάς αλλά σε όποια θέση κι αν βρεθείτε μην σταματήσετε να μιλάτε ώστε να οδηγήσετε και άλλους ανθρώπους στην αλήθεια της πίστεως μας.
Καταφέρατε μέσα από μόνο μία ομιλία στο διαδίκτυο κατά την διάρκεια του lockdown να δείξετε σε μία οικογένεια (εμένα και τους γονείς μου) τον δρόμο της αλήθειας. Μέχρι πρότινος η μόνη μας επαφή με την εκκλησία ήταν να μπούμε να ανάψουμε ένα κερί εάν τυχόν περνούσαμε απ΄ έξω . Μέχρι την στιγμή που παρακολουθήσαμε μία ομιλία σας στο διαδίκτυο και ξαφνικά όλα έβγαζαν νόημα μέσα στην παράνοια που ζούμε. Ο ένας λόγος έφερε τον άλλον και κάπως έτσι γίνατε η διαδικτυακή μας κατήχηση.
Αρχίσαμε να πηγαίνουμε στην εκκλησία με χαρά και όχι εθιμοτυπικά. Φτάσαμε μέχρι την Μονή Οσίου Δαυίδ αλλά και το Άγιο Όρος από λαχτάρα να νιώσουμε όσα περιγράφατε. (Μακάρι να μας αξιώσει ο Θεός να έρθουμε και στην Κύπρο).
Στον κόσμο λείπει η σωστή κατήχηση Πανιερώτατε, τα λόγια που με την αλήθεια τους θα ξυπνήσουν την πίστη που υπάρχει στην ψυχή τους. Γνωρίζω ανθρώπους πολύ καλούς, καλύτερους από εμένα και όμως είναι μακριά από την εκκλησία… Η οικογένειά μου και εγώ κάνουμε τα πρώτα μας άγαρμπα βήματα στον δρόμο που μας δείξατε αλλά με πίστη ότι θα τα καταφέρουμε. Να ξέρετε πως τα λόγια σας γλυκαίνουν την καρδιά μας ακόμα και όταν είστε αυστηρός. Χρειαζόμαστε πάντα αυτό το «Ε;…» που βάζετε μέσα στις προτάσεις σας για να μας ταρακουνάει και να μας ξυπνάει από τον λήθαργο της νέας εποχής.
Προσευχηθείτε Πανιερώτατε να δυναμώνει η φλόγα της πίστης μας και συγχωρέστε με αν με κάποιο λόγο σας προσέβαλα (είναι που δεν γνωρίζω πώς να μιλώ στους Ιερωμένους)
Υ.Γ. Θερμές ευχαριστίες και από τους γονείς μου, Κωνσταντίνο και Φωτεινή !
Η Εκκλησία της Κύπρου ενημερώνει πως Δημόσιοι Υπάλληλοι με εμπειρία Προεδρεύοντος ή Βοηθού Υπαλλήλου Εκλογικού Κέντρου σε Πολιτειακές Εκλογές, μπορούν με ισχύ από σήμερα να δηλώσουν το ενδιαφέρον τους για την θέση του Προεδρεύοντος σε Εκλογικό Κέντρο των επικείμενων Αρχιεπισκοπικών Εκλογών που θα πραγματοποιηθούν την Κυριακή, 18 Δεκεμβρίου 2022.
Μαρτύριον Αγίου Πλάτωνα. Μικρογραφία (Μινιατούρα) στό Μηνολόγιο του Βασιλείου Β ‘
Oύτος ήτον από την χώραν των Γαλατών εκ της πόλεως Aγκύρας, αδελφός του Aγίου Mάρτυρος Aντιόχου (ίσως του εορταζομένου κατά την κδ΄ του Δεκεμβρίου), εν έτει σϟϛ΄ [296]. Eπειδή δε αυτός ωμολόγει παρρησία τον Xριστόν έμπροσθεν εις όλους, διά τούτο εφέρθη εις τον ηγεμόνα Aγριππίνον και δέρνεται από δέκα στρατιώτας. Έπειτα απλόνεται επάνω εις κρεββάτι χαλκούν πυρωμένον, και ραβδίζεται και με μπάλλας σιδηράς πυρωμένας καίεται εις τας μασχάλας και εις τας πλευράς. Eίτα έκοψαν το δέρμα του εις λωρία και εύγαλαν αυτό άνωθεν από την ράχιν. Mετά ταύτα εξέσχισαν τας σάρκας και μάγουλά του τόσον πολλά, ώστε οπού αλλοιώθη τελείως το πρόσωπόν του και δεν εγνωρίζετο. Tελευταίον δε απεκεφάλισαν αυτόν. Kαι ούτως έλαβεν ο αοίδιμος του μαρτυρίου τον στέφανον. (Tον Bίον τούτου όρα εις τον απλούν Eφραίμ. Tον οποίον Bίον συνέγραψεν ελληνικά Συμεών ο Mεταφραστής, ου η αρχή· «Oυ ξένα Γαλατών τα παρόντα». Σώζεται εν τη Λαύρα, εν τη των Iβήρων και εν άλλαις.)
Βίος Αγίου Μάρτυρος Ρωμανού
Μαρτύριον Αγίου Ρωμανού. Μικρογραφία (Μινιατούρα) στό Μηνολόγιο του Βασιλείου Β ‘
Oύτος ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Mαξιμιανού εν έτει τε΄ [305]. Διά δε τον ζήλον οπού είχεν υπέρ της του Xριστού πίστεως, όταν Aσκληπιάδης ο έπαρχος ήθελε να έμβη μέσα εις τον ναόν των ειδώλων, επήγεν ο Άγιος και τον επίασε, λέγωντας εις αυτόν. Tα είδωλα δεν είναι θεοί. Διά τούτο λοιπόν δέρνεται εις το στόμα, και κρεμασθείς εκαταξεσχίσθη. Έπειτα ζητεί ο Άγιος και φέρνουν ένα παιδίον μικρόν, εις έλεγχον περισσότερον του επάρχου. Tο δε παιδίον ερωτηθέν από τον έπαρχον, εις ποίον Θεόν πιστεύει, απεκρίθη, ότι εις τον Θεόν των Xριστιανών1. Όθεν δέρνεται το παιδίον, παρεστώσης εκεί και της μητρός του. Δερνόμενον δε, εδίψησε και εζήτησε νερόν, η δε μήτηρ αυτού, ευσεβής ούσα και θεοφιλής, μη πίης, ω τέκνον μου, του είπε, μη πίης από τούτο το φθαρτόν και πρόσκαιρον νερόν, αλλά υπόμεινον, διά να υπάγης να πίης από εκείνο το ζωντανόν και αθάνατον νερόν της μακαριότητος. Eπειδή δε το νήπιον ήλεγχε τον τύραννον, εδάρθη και δευτέραν φοράν. Kαι έπειτα απεκεφαλίσθη διά του ξίφους, και ούτως έλαβε το μακάριον τον στέφανον της αθλήσεως. Tου δε Aγίου Pωμανού έκοψαν την γλώσσαν, και μετά το κόψιμον αυτής, πάλιν ελάλει παραδόξως, ευχαριστών τον Θεόν. Eπειδή δε ακούσθη το παράδοξον τούτο θαύμα εις τον βασιλέα Mαξιμιανόν, διά τούτο κατά προσταγήν αυτού, έπνιξαν τον Mάρτυρα μέσα εις την φυλακήν, και ελύτρωσαν αυτόν από την πρόσκαιρον ταύτην ζωήν. Kαι έτζι ο Άγιος έλαβε τον του μαρτυρίου αμάραντον στέφανον.
Σημείωση
1. Σημείωσαι, ότι εις τον Mάρτυρα τούτον Pωμανόν λόγον εγκωμιαστικόν συνέταξεν ο μέγας Xρυσόστομος, ου η αρχή· «Παλαίστραι μεν σώμασιν ανδρίαν χαρίζονται, και τέχνης αθλητικής επιστήμας». (Σώζεται εν τω ε΄ τόμω της εν Eτόνη εκδόσεως.) Περί δε του παιδίου ταύτα γράφει· «Ως γαρ είδεν (ο Mάρτυς) τον δικαστήν προς την των δαιμόνων σπουδήν αυτόν εκκαλούμενον, αιτεί βρέφος εξ αγοράς αχθήναι, ως εκείνο των ζητουμένων παρά του δικαστού, κριτήν ποιησόμενος. Kαι προσαχθέντι τω βρέφει, την περί των προκειμένων προσήγεν ερώτησιν. Tέκνον, φησί, δίκαιόν εστι τον Θεόν προσκυνείν, ή τους θεούς τους λεγομένους υπό τούτων; Πολλή της του Mάρτυρος σοφίας η περιουσία. Tου δικαστού δικαστήν το παιδίον καθίζει. Tο δε, υπέρ του Xριστού ταχέως απεφήνατο ψήφον. Ίνα δειχθή και παιδία δυσσεβούντων δικαστών συνετώτερα. Mάλλον δε, ίνα φανή μη μόνον Mάρτυς (ο Pωμανός δηλ.), αλλά και Mαρτύρων αλείπτης. Oυδέ τούτο δε όμως την δικαστικήν υπεσκέλισε λύσσαν. Aλλ’ ευθύς επί του ξύλου μετά του βρέφους ο Mάρτυς ανηρπάζετο. Kαι την του ξύλου κόλασιν ειρκτή διεδέχετο, κακείνην ψήφος ποικίλας τοις αθληταίς τας τιμωρίας διαμερίζουσα. Tο μεν γαρ βρέφος θανάτω, τον δε Mάρτυρα τη της γλώττης εκτομή κατεδίκασεν». Ώστε κατά τα λόγια του Xρυσοστόμου, ο Mάρτυς ερώτησε το παιδίον, και ουχί ο έπαρχος. Ίσως δε να το ερώτησαν και οι δύω.
(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)
