Φέρεται εἰς γνῶσιν τοῦ εὐσεβοῦς πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας ὅτι, τὴν Πέμπτη 11 Ἀπριλίου, 2024 καὶ ὥρα 7:00 μ.μ. στὸν ἱερὸ ναὸ Ἀποστόλου Ἀνδρέου στὸ χωριὸ Ἔμπα στὴν Πάφο, θὰ πραγματοποιηθεῖ  ἡ ΛΔ΄ (34^η)  πνευματικὴ σύναξη διαλόγου «Ἀνάβοντας τὸν ἀναπτήρα τῶν ἁγίων» μὲ τὸν Πανιερώτατο Μητροπολίτη Μόρφου κ. Νεόφυτο, στὸ πλαίσιο τῆς σειρᾶς ὁμιλιῶν μὲ θέμα «Ἡ θεραπευτικὴ ἀγωγὴ τῆς Ὀρθοδόξου Πνευματικῆς Παραδόσεως», ποὺ διοργανώνει ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις Πάφου.

Ἀνακοίνωση Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πάφου:

Σημείωση: Οἱ πληροφορίες σχετικὰ μὲ τίς περικοπὲς τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Εὐαγγελίων, ἀντλοῦνται ἐκ τῶν Τυπικῶν Διατάξεων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κύκκου (Κύπρος).

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΓΙΟΥ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΤΗΡΩΝΟΣ)
Πρὸς Τιμόθεον Β΄ Ἐπιστολῆς Παύλου  
2: 1-10

Τέκνον Τιμόθεε, ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, καὶ ἃ ἤκουσας παρ᾿ ἐμοῦ διὰ πολλῶν μαρτύρων, ταῦτα παράθου πιστοῖς ἀνθρώποις, οἵτινες ἱκανοὶ ἔσονται καὶ ἑτέρους διδάξαι. Σὺ οὖν κακοπάθησον ὡς καλὸς στρατιώτης ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. Οὐδεὶς στρατευόμενος ἐμπλέκεται ταῖς τοῦ βίου πραγματείαις, ἵνα τῷ στρατολογήσαντι ἀρέσῃ. Ἐὰν δὲ καὶ ἀθλῇ τις, οὐ στεφανοῦται, ἐὰν μὴ νομίμως ἀθλήσῃ. Τὸν κοπιῶντα γεωργὸν δεῖ πρῶτον τῶν καρπῶν μεταλαμβάνειν. Νόει ὃ λέγω· δῴη γάρ σοι ὁ Κύριος σύνεσιν ἐν πᾶσι. Μνημόνευε ᾿Ιησοῦν Χριστὸν ἐγηγερμένον ἐκ νεκρῶν, ἐκ σπέρματος Δαυΐδ, κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν μου, ἐν ᾧ κακοπαθῶ μέχρι δεσμῶν ὡς κακοῦργος· ἀλλ᾿ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ οὐ δέδεται. Διὰ τοῦτο πάντα ὑπομένω διὰ τοὺς ἐκλεκτούς, ἵνα καὶ αὐτοὶ σωτηρίας τύχωσι τῆς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ μετὰ δόξης αἰωνίου.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΕΙΡΑΣ (ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΗΣ Α’ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ )
Ἐκ τοῦ κατὰ Μάρκον
2:23 – 3:5

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐπορεύετο ὀ Ἰησοῦς τοῖς σάββασι διὰ τῶν σπορίμων, καὶ ἤρξαντο οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ὁδὸν ποιεῖν τίλλοντες τοὺς στάχυας. καὶ οἱ Φαρισαῖοι ἔλεγον αὐτῷ· Ἴδε τί ποιοῦσιν ἐν τοῖς σάββασιν ὃ οὐκ ἔξεστι. καὶ αὐτὸς ἔλεγεν αὐτοῖς· Οὐδέποτε ἀνέγνωτε τί ἐποίησε Δαυῒδ ὅτε χρείαν ἔσχε καὶ ἐπείνασεν αὐτὸς καὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ; πῶς εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ ἐπὶ Ἀβιάθαρ ἀρχιερέως καὶ τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεως ἔφαγεν, οὓς οὐκ ἔξεστι φαγεῖν εἰ μὴ τοῖς ἱερεῦσι, καὶ ἔδωκε καὶ τοῖς σὺν αὐτῷ οὖσι; καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· Τὸ σάββατον διὰ τὸν ἄνθρωπον ἐγένετο, οὐχ ὁ ἄνθρωπος διὰ τὸ σάββατον· ὥστε κύριός ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ σαββάτου. Καὶ εἰσῆλθε πάλιν εἰς τὴν συναγωγήν· καὶ ἦν ἐκεῖ ἄνθρωπος ἐξηραμμένην ἔχων τὴν χεῖρα. καὶ παρετήρουν αὐτὸν εἰ τοῖς σάββασι θεραπεύσει αὐτόν, ἵνα κατηγορήσωσιν αὐτοῦ. καὶ λέγει τῷ ἀνθρώπῳ τῷ ἐξηραμμένην ἔχοντι τὴν χεῖρα· Ἔγειρε εἰς τὸ μέσον. καὶ λέγει αὐτοῖς· Ἔξεστιν τοῖς σάββασιν ἀγαθοποιῆσαι ἢ κακοποιῆσαι; ψυχὴν σῶσαι ἢ ἀποκτεῖναι; οἱ δὲ ἐσιώπων. καὶ περιβλεψάμενος αὐτοὺς μετ’ ὀργῆς, συλλυπούμενος ἐπὶ τῇ πωρώσει τῆς καρδίας αὐτῶν, λέγει τῷ ἀνθρώπῳ· Ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου. καὶ ἐξέτεινε, καὶ ἀποκατεστάθη ἡ χεὶρ αὐτοῦ ὑγιὴς ὡς ἡ ἄλλη.

Για τα προηγούμενα αποστολικά και ευαγγελικά αναγνώσματα πατήστε εδώ

Σημείωση: Οἱ πληροφορίες σχετικὰ μὲ τίς περικοπὲς τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Εὐαγγελίων, ἀντλοῦνται ἐκ τῶν Τυπικῶν Διατάξεων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κύκκου (Κύπρος).

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΕΙΡΑΣ (ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ Α’ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ)
Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην
15: 1 -7 

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαὐτοῦ Μαθηταῖς· Ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή, καὶ ὁ πατήρ μου ὁ γεωργός ἐστι. πᾶν κλῆμα ἐν ἐμοὶ μὴ φέρον καρπόν, αἴρει αὐτό, καὶ πᾶν τὸ καρπὸν φέρον, καθαίρει αὐτὸ, ἵνα πλείονα καρπὸν φέρῃ. ἤδη ὑμεῖς καθαροί ἐστε διὰ τὸν λόγον ὃν λελάληκα ὑμῖν. μείνατε ἐν ἐμοί, κἀγὼ ἐν ὑμῖν. καθὼς τὸ κλῆμα οὐ δύναται καρπὸν φέρειν ἀφ’ ἑαυτοῦ, ἐὰν μὴ μένῃ ἐν τῇ ἀμπέλῳ, οὕτως οὐδὲ ὑμεῖς, ἐὰν μὴ ἐν ἐμοὶ μένητε. ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος, ὑμεῖς τὰ κλήματα. ὁ μένων ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν αὐτῷ, οὗτος φέρει καρπὸν πολύν, ὅτι χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν. ἐὰν μή τις μένῃ ἐν ἐμοί, ἐβλήθη ἔξω ὡς τὸ κλῆμα καὶ ἐξηράνθη, καὶ συνάγουσιν αὐτὰ καὶ εἰς τὸ πῦρ βάλλουσι, καὶ καίεται. ἐὰν μείνητε ἐν ἐμοὶ καὶ τὰ ῥήματά μου ἐν ὑμῖν μείνῃ, ὃ ἐὰν θέλητε αἰτήσασθε, καὶ γενήσεται. ὑμῖν.

Για τα προηγούμενα αποστολικά και ευαγγελικά αναγνώσματα πατήστε εδώ

Ελπιδοφόρος Σωτηριάδης MD, SM, ScDΑναπληρωτής Καθηγητής Επιδημιολογίας και Δημόσιας ΥγείαςΑνοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου

Διαχρονικά υποβόσκει και περιστασιακά προβάλλεται έντονα, εξ αφορμής εκκλησιαστικών σκανδάλων, η προσπάθεια των πιστών Χριστιανών από την μια να «υπερασπιστούν» ή/και να «αποδείξουν» την ύπαρξη του Θεού με τα θαύματα, ενώ από την άλλη φουντώνει η ευθεία αντιπαράθεση και το μένος των αμφισβητούντων την Ορθόδοξη πίστη, οι οποίοι δράττονται της σκανδαλοθηρικής ευκαιρίας να λοιδωρήσουν και να γελοιοποιήσουν τα θαύματα, με κύριο στόχο τον ίδιο τον Χριστό.

Η προσπάθεια της «υπεράσπισης» ή/και «απόδειξης» της ύπαρξης του Θεού μέσω των θαυμάτων τίθεται ασφαλώς σε εισαγωγικά, διότι ο Θεός δεν έχει ανάγκη από τα κατά καιρούς θαύματα για να επιβεβαιώσει την παρουσία Του στη γη και σ’ ολόκληρο το σύμπαν. Παράλληλα, ούτε και με την εδώ παρουσία Του ο Χριστός επεδίωξε να δεσμεύσει ή/και να εξαναγκάσει την αποδοχή Του από τους ανθρώπους μέσω των θαυμάτων. Η αποκάλυψη του Υιού του Θεού έγινε και συνεχίζει να γίνεται προσωπικά στον καθένα με πλήρη σεβασμό στην ελευθερία μας.

Αναλογιζόμενοι τα πιο πάνω, δεν χρειάζεται να αναζητήσουμε ούτε θεαματικά ταχυδακτυλουργικά ούτε ευφάνταστες ανατροπές των φυσικών νόμων για να διακρίνουμε τον Δημιουργό μέσα στο διαρκές θαύμα της δημιουργίας. Από την απλή μελέτη των φυσικών νόμων, τα απίστευτα μεγέθη της φύσης και την απεραντοσύνη του σύμπαντος, που κυμαίνεται από τα αόρατα νανόμετρα μέχρι τα επιβλητικά δισ- τρισ- και πολλάκις εκατομμύρια χιλιόμετρα. Από τον θαυμασμό της πολυμορφίας, της πολυχρωμίας, και της πολυποικιλότητας των φυτών και των ζώων έως και την θαυμαστή δημιουργία του ανθρώπου, ο Δημιουργός είναι πανταχού παρών από το μικρότερο χιλιοστό μέχρι το απέραντο σύμπαν.

Δεν χρειαζόμαστε άλλα θαύματα για να δοξολογήσουμε τον Θεό, αν έχουμε μελετήσει την ιστολογία του ανθρώπινου σώματος και αν έχουμε βιώσει την φυσιολογία της ζωής. Δεν μπορούμε παρά να θαυμάσουμε τη σοφία του Δημιουργού, αν έχουμε δει την λεπτομέρεια του ανθρώπινου οφθαλμού, αν έχουμε αισθανθεί την ακατάπαυστη λειτουργία της καρδιάς, αν έχουμε μελετήσει την χημική πολυπλοκότητα του ήπατος και αν έχουμε αναλογιστεί την σύνθετη και εν πολλοίς άγνωστη λειτουργία του εγκεφάλου, καθώς και τα τόσα άλλα θαυμαστά της Θεϊκής δημιουργίας.

Είναι γι’ αυτό που προκαλεί τραγική απογοήτευση η ανεπίγνωστη, επιπόλαιη και εν πολλοίς ακατήχητη προσπάθεια πολλών να «αποδείξουν» την ύπαρξη του Θεού με τα κατά καιρούς αληθινά ή ψεύτικα θαύματα. Είναι επίσης οξύμωρο σχήμα η χρήση επιστημονικών μεθόδων για να «ελέγξουν» τάχα το οποιοδήποτε θαύμα. Αφού το θαύμα είναι ένα γεγονός που διαπερνά, ξεπερνά και υπερβαίνει τα ανθρώπινα και πεπερασμένα μέτρα, τότε πώς μπορεί κανείς να αξιολογήσει με όρους ανθρώπινης και πεπερασμένης επιστήμης αυτό που εξ ορισμού είναι πέρα και πάνω από αυτήν;

Συχνά ακούγεται από πολλούς ότι τα θαύματα ενισχύουν την πίστη των Ορθοδόξων Χριστιανών είτε είναι αυτοί οι άμεσοι αποδέκτες του θαύματος είτε είναι αυτοί που βλέπουν ή ακούνε για το θαύμα και έχουν ήδη πίστη στον Χριστό. Είναι αλήθεια ότι οι πιστοί μπορούν να ωφεληθούν και να ενισχυθεί η πίστη τους, όταν γίνεται σε αυτούς γνωστό ένα θαύμα. Γι’ αυτό και είναι ωφέλιμο να διαδίδονται διηγήσεις θαυμάτων μεταξύ των πιστών. Το πρόβλημα προκύπτει όταν η διήγηση θαυμάτων γίνεται με τρόπο που παρεκκλίνει από τον σκοπό της ενίσχυσης της πίστης των Χριστιανών και μετατρέπεται σε μια φιλολογία θαυμαστών γεγονότων που εργαλειοποιείται ώστε να προκαλέσει δέος και να οδηγήσει στην πνευματική υποταγή ή/και εκμετάλλευση των ανθρώπων από αυτόν που διατείνεται ότι είχε μια καίρια θέση κατά την πραγματοποίησή τους. Έτσι, δεν μπορούμε να δικαιώσουμε τη στάση αυτών που τείνουν να προβάλλουν συνεχώς διάφορα θαύματα και να μετατρέπουν την διήγηση θαυμαστών γεγονότων σε μια «βιομηχανία», πολλές φορές προσποριζόμενοι ίδιον όφελος, ούτε βέβαια νομιμοποιούνται από την άλλη αυτοί που φτάνουν στην πλήρη περιφρόνηση και άρνηση της αλήθειας των θαυμάτων από αντίδραση στις ακρότητες αυτής της εμπορευματοποίησης.

Ο Χριστός επαναλαμβάνει αμέτρητες φορές εμφαντικά ότι προϋπόθεση του θαύματος είναι η Πίστη. Ο Χριστός με τις παραβολές του διασαφηνίζει ότι η Πίστη προηγείται ως προϋπόθεση για να ενεργήσει ο Θεός το θαύμα. Σταχυολογούμε μερικά παραδείγματα, όπως στην παραβολή της Χαναναίας στην οποία ο Χριστός διαλαλεί: «ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις – γενηθήτω σοι ὡς θέλεις. Καὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτῆς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης». Όταν ο Χριστός θεραπεύει τον δούλο του εκατοντάρχου, επιβεβαιώνει τη συνέργεια της πίστης: «ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐδὲ ἐν τῷ Ἰσραὴλ τοασαύτην πίστιν εὗρον:… ὕπαγε καὶ ὡς ἐπίστευσας γενηθήτω σοι». Στην παραβολή του τυφλού της Ιεριχούς ο Χριστός και πάλι διαλύει κάθε αμφιβολία και τεκμηριώνει ότι η πίστη λειτουργεί ως προϋπόθεση για το θαύμα: «σταθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀχθῆναι πρὸς αὐτόν. ἐγγίσαντος δὲ αὐτοῦ ἐπηρώτησεν αὐτόν λέγων· Τί σοι θέλεις ποιήσω; ὁ δὲ εἶπε· Κύριε, ἵνα ἀναβλέψω. καὶ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· Ἀνάβλεψον· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε».

Παράλληλα, ο Χριστός στην παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου, ακυρώνει κάθε ανθρώπινη υπόνοια ότι το θαύμα θα μπορούσε να οδηγήσει στην γέννηση της πίστης με παραβίαση της ελευθερίας του ανθρώπου. «Λέγει αὐτῷ Ἀβραάμ· ἔχουσι Μωυσέα καὶ τοὺς προφήτας· ἀκουσάτωσαν αὐτῶν. Ὁ δὲ εἶπεν· οὐχί, πάτερ Ἀβραάμ, ἀλλ᾿ ἐάν τις ἀπὸ νεκρῶν πορευθῇ πρὸς αὐτούς, μετανοήσουσιν. Εἶπε δὲ αὐτῷ· εἰ Μωυσέως καὶ τῶν προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν, οὐδὲ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ πεισθήσονται». Επιπλέον, ας μην τρέφουμε αυταπάτες ότι ο Θεός ενεργεί το θαύμα εξ αιτίας κάποιας αρετής ή ιδιότητας που έχει ο άνθρωπος. Γενεσιουργός αιτία του θαύματος είναι πάντοτε η παντοκρατορική βούληση και η άμετρη φιλανθρωπία του πανάγαθου Θεού. Ο άνθρωπος όση πίστη και αν έχει δεν μπορεί να κάνει κανένα θαύμα, αν ο Θεός δεν ενεργήσει μέσω αυτού. Συνεπώς, η πίστη του ανθρώπου δεν αποτελεί την αιτία του θαύματος αλλά απλώς είναι μια από τις προϋποθέσεις για να ενεργήσει ο Θεός μέσα στην ζωή του ανθρώπου θαυματουργικά.

Θα ρωτούσε βέβαια κάποιος, αφού η πίστη δεν γεννιέται από το θαύμα, τότε τι είναι η πίστη και πώς αποκτά κανείς πίστη; Η απάντηση βρίσκεται και πάλι στο Ευαγγέλιο. «Ἔστι δὲ πίστις ἐλπιζομένων ὑπόστασις, πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομένων». Πίστη είναι δωρεά του Θεού, που χαρίζεται στις ευγενικές και ταπεινές καρδιές, όταν διατηρούν την καθαρότητά τους. Ο ίδιος ο Χριστός μας διδάσκει ότι η πίστη είναι Θείο δώρο που πρέπει να το ζητάμε με ταπείνωση από τον Δωρεοδότη Θεό. Στην παραβολή της θεραπείας του δαιμονιζόμενου νέου, ο Χριστός αναζητά την πίστη του πατέρα ως προϋπόθεση για το θαύμα και μας προτρέπει να ζητάμε την πίστη με αυτό το φοβερό χωρίο «Πιστεύω, Κύριε, βοήθει μου τῇ ἀπιστίᾳ». Μας υποδεικνύει δηλαδή ότι θα πρέπει να ζητάμε ταπεινά την πίστη από τον Θεό.

Σε κάθε περίπτωση, η πίστη είναι δώρο του Θεού στον άνθρωπο που έχει την ταπείνωση να την ζητήσει, την διάθεση να την καλλιεργήσει, την πνευματική ευαισθησία να την αποδεχτεί και την ευγένεια να την κρατήσει ως πολύτιμο μαργαρίτη στην καρδιά του. Ο κάθε πιστός που αναγεννιέται μέσα στην αληθινή Πίστη, δεν έχει ανάγκη ούτε από θαυματοποιούς ούτε από θαύματα ούτε και από εμπορικές συναλλαγές στον οίκο του Θεού. Του αρκεί η χαρά της προσωπικής επικοινωνίας με τον Θεό και η εναπόθεση της ζωής του στην πρόνοια του Θεού.

Καθώς βαδίζουμε ήδη στην Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ας ζητήσουμε ταπεινά από τον Θεό να μας χαρίζει την άδολη πίστη, να μας σώζει με την αληθινή μετάνοια, να μας συναντά στην ειλικρινή εξομολόγηση και να μας χαρίζει την Θεία Κοινωνία ώστε να βιώνουμε την Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών του Χριστού και να ζούμε αιωνίως μαζί Του την χαροποιό και σωτήρια Ανάσταση.

Καλή Σαρακοστή και Καλό Στάδιο σε όλους !

Σημείωση: Οἱ πληροφορίες σχετικὰ μὲ τίς περικοπὲς τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Εὐαγγελίων, ἀντλοῦνται ἐκ τῶν Τυπικῶν Διατάξεων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κύκκου (Κύπρος).

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΕΙΡΑΣ (ΠΕΜΠΤΗ ΤΗΣ Α’ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ)
Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον
7: 7-11 

Εἶπεν ὁ Κύριος· Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν· ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε· κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν. πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται. ἢ τίς ἐστιν ἐξ ὑμῶν ἄνθρωπος, ὃν ἐὰν αἰτήσῃ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἄρτον, μὴ λίθον ἐπιδώσει αὐτῷ; καὶ ἐὰν ἰχθὺν αἰτήσῃ, μὴ ὄφιν ἐπιδώσει αὐτῷ; εἰ οὖν ὑμεῖς, πονηροὶ ὄντες, οἴδατε δόματα ἀγαθὰ διδόναι τοῖς τέκνοις ὑμῶν, πόσῳ μᾶλλον ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς δώσει ἀγαθὰ τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόν;

Για τα προηγούμενα αποστολικά και ευαγγελικά αναγνώσματα πατήστε εδώ

Σημείωση: Οἱ πληροφορίες σχετικὰ μὲ τίς περικοπὲς τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Εὐαγγελίων, ἀντλοῦνται ἐκ τῶν Τυπικῶν Διατάξεων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κύκκου (Κύπρος).

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΕΙΡΑΣ (ΤΕΤΑΡΤΗ ΤΗΣ Α’ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ)
Ἐκ τοῦ κατὰ Μάρκον
11: 22-25  Ματθ. 7: 7 – 8 

Εἶπεν ὁ Κύριος· ἔχετε πίστιν Θεοῦ. ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ὅτι ὃς ἂν εἴπῃ τῷ ὄρει τούτῳ, ἄρθητι καὶ βλήθητι εἰς τὴν θάλασσαν, καὶ μὴ διακριθῇ ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ, ἀλλὰ πιστεύσῃ ὅτι ἃ λέγει γίνεται, ἔσται αὐτῷ ὃ ἐὰν εἴπῃ. διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, πάντα ὅσα ἂν προσευχόμενοι αἰτεῖσθε, πιστεύετε ὅτι λαμβάνετε, καὶ ἔσται ὑμῖν. καὶ ὅταν στήκετε προσευχόμενοι, ἀφίετε εἴ τι ἔχετε κατά τινος, ἵνα καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς ἀφῇ ὑμῖν τὰ παραπτώματα ὑμῶν. Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν· ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε· κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν. πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται.

Για τα προηγούμενα αποστολικά και ευαγγελικά αναγνώσματα πατήστε εδώ

• Κυριακή 17 Μαρτίου, ώρα 6:00 μ.μ.: Εσπερινός της Συγχωρήσεως.
• Τετάρτη 20 Μαρτίου, ώρα 5:00 π.μ.: Μεσονυκτικό, Όρθρος, Ώρες, και Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία στο παρεκκλήσιο του Αγίου Ιακώβου του εν Ευβοία (το παρεκκλήσιο βρίσκεται εντός της ιεράς μονής).
• Πέμπτη 21 Μαρτίου προς Παρασκευή 22 Μαρτίου, ώρα 12:00 τα μεσάνυκτα: Μεσονυκτικό, Όρθρος, Ώρες και Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία στο παρεκκλήσιο του Αγίου Ιακώβου του εν Ευβοία.
• Παρασκευή 22 Μαρτίου, ώρα 6:00 μ.μ.: Α΄ Στάση των Χαιρετισμών της Θεοτόκου.
• Παρασκευή 22 Μαρτίου, ώρα 10:00 μ.μ.: Μεσονυκτικό, Όρθρος και Θεία Λειτουργία με την ευκαιρία της εορτής του δια κολλύβων θαύματος του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος (Α΄ Σάββατο νηστειών).

Σημείωση: Κατά την διάρκεια της Α΄ εβδομάδος των νηστειών, στο ιερό παρεκκλήσιο του Αγίου Ιακώβου του εν Ευβοία, κατά τις ημέρες Δευτέρα, Τρίτη και Πέμπτη θα τελούνται στις 5:00 π.μ. οι ακολουθίες του Μεσονυκτικού, Όρθρου και Ωρών, ενώ στις 12:00 το μεσημέρι η ακολουθία του Εσπερινού. Η ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου θα τελείται καθημερινά (Δευτέρα έως και Πέμπτη) στις 5:00 μ.μ.

Παρεκκλήσιο Οσίου Ιακώβου του εν Ευβοία: