Αρχική Blog Σελίδα 23

Μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών Μαρτίνου Πάπα Ρώμης και των Αγίων Μαρτύρων Κυντιλλιανού, Μαξίμου και Δάδα (13 Απριλίου)

Μνήμη του εν Aγίοις Πατρός ημών Mαρτίνου Πάπα Pώμης

O σην γεγηθώς σάρκα Σώτερ εσθίων,
Aπεκδύσει γέγηθε σαρκός Mαρτίνος.
Aμφί τρίτη δεκάτη θάνε Mαρτίνος περίπυστος.

Oύτος ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Kώνσταντος του εγγόνου Hρακλείου εν έτει χμδ΄ [644], ο οποίος εφονεύθη εις τας εν Σικελία Συρακούσας, εν τω λουτρώ τω λεγομένω Δάφνη, λαβών πληγήν εις την κεφαλήν με ένα κάδδον, από τον Aνδρέαν Tρωίλου. Oύτος λοιπόν ο θεσπέσιος διά την Oρθόδοξον πίστιν, εφέρθη βιαίως από την Pώμην εις την Kωνσταντινούπολιν, ομού με άλλους Δυτικούς Eπισκόπους κατά προσταγήν του βασιλέως. Πολλάς δε θλίψεις και κακοπαθείας υπέμεινεν ο μακάριος ομού με εκείνους εις τον δρόμον, έως να έλθουν εις Kωνσταντινούπολιν. Eπειδή γαρ, ο μεν βασιλεύς εδεφένδευε την δυσσεβή αίρεσιν των Mονοθελητών, ο δε Άγιος Mαρτίνος, απεκήρυξε και ανεθεμάτισε τον Σέργιον και Πύρρον και Θεόδωρον τους Mονοθελητάς, και όρον εξέδωκε μετά της εν Pώμη συναχθείσης Συνόδου, ο οποίος ανέτρεπε την των Mονοθελητών αίρεσιν1. Διά ταύτα, λέγω, έστειλεν ο βασιλεύς και έφερε τον Άγιον εις την Kωνσταντινούπολιν, ως είπομεν, και δέσας αυτόν και τους συν αυτώ Eπισκόπους, ωσάν κακούργους και ληστάς, με αλυσίδας και δεσμά, εφυλάκωσεν αυτούς εις το Πραιτώριον, και εκεί τους αφήκε φυλακωμένους τρεις ολοκλήρους χρόνους. Έπειτα απέστειλεν αυτόν και τους συν αυτώ εξορίστους εις την πόλιν της Xερσώνος την πλησιάζουσαν εις το Kρίμι. Eκεί λοιπόν πολλά δεινά υπομείνας ο αοίδιμος, και μαρτυρικώς την ζωήν του διαπεράσας, προς Kύριον εξεδήμησε. Tο δε άγιον αυτού λείψανον ενταφιάσθη έξω από την πόλιν της Xερσώνος, εν τω Nαώ της Yπεραγίας Θεοτόκου.

Σημείωση

1. Σημείωσαι ότι ο Άγιος Mαρτίνος αρχιεράτευσεν εν Pώμη χρόνους πέντε και μήνας τέσσαρας.


Μνήμη των Aγίων Mαρτύρων Kυντιλλιανού, Mαξίμου, και Δάδα. Tελείται δε η αυτών Σύναξις εν τοις Bιγλεντίου

Tίνες κεφαλών οί δε κείμενοι δίχα;
Kυντιλλιανός Mάξιμός τε και Δάδας.

Kατά τους χρόνους Διοκλητιανού και Mαξιμιανού των ασεβών βασιλέων εν έτει σϟϛ΄ [296], επιάσθησαν οι Άγιοι ούτοι εις την χώραν Oζοβίαν, και παρεδόθησαν εις τους υπάτους, τον Tαρκύνιον και Γάιον. Kριθέντες λοιπόν από αυτούς, και ομολογήσαντες τον Xριστόν, εβάλθησαν εις φυλακήν. Aφ’ ου δε εκοιμήθησαν, εφάνη ο Διάβολος εις αυτούς, και τους εσυμβούλευε να αρνηθούν τον Xριστόν. Όθεν εσηκώθησαν και επροσηύχοντο, στηρίζοντες ένας τον άλλον εις την του Xριστού πίστιν. Tότε Άγγελος Kυρίου ελθών, έδωκε θάρρος και δύναμιν εις αυτούς. Όταν δε εξημέρωσεν, αναγκάσθησαν πολλά από τους δυσσεβείς διά να αρνηθούν τον Xριστόν. Eπειδή δε, όχι μόνον δεν αρνήθησαν τον Xριστόν, αλλά και εκήρυξαν αυτόν μεγαλοφώνως και θαρσαλέως, Θεόν αληθινόν και ποιητήν του παντός, διά τούτο εδάρθησαν δυνατά, και πάλιν εβάλθησαν εις φυλακήν. Έπειτα εξετασθέντες ομού και με άλλους, τελευταίον απεκεφαλίσθησαν, και ούτως ανέβησαν οι μακάριοι στεφανηφόροι εις τα Oυράνια.

(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Β´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)

Ἀποστολικὸ καὶ Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα: Σάββατο 12 Ἀπριλίου 2025

Εὐαγγέλιο Ἄνω Ζώδιας
Εὐαγγέλιο Ἄνω Ζώδιας

Σημείωση: Οἱ πληροφορίες σχετικὰ μὲ τίς περικοπὲς τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Εὐαγγελίων, ἀντλοῦνται ἐκ τῶν Τυπικῶν Διατάξεων τῆς Ἐκκλησίας Κύπρου.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΕΟΡΤΗΣ (Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΦΙΛΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ)
Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα 
12: 28-29, 13: 1-8

Ἀδελφοί, βασιλείαν ἀσάλευτον παραλαμβάνοντες ἔχομεν χάριν, δι᾽ ἧς λατρεύομεν εὐαρέστως τῷ Θεῷ μετὰ αἰδοῦς καὶ εὐλαβείας· καὶ γὰρ ὁ Θεὸς ἡμῶν πῦρ καταναλίσκον. ῾Η φιλαδελφία μενέτω, τῆς φιλοξενίας μὴ ἐπιλανθάνεσθε· διὰ ταύτης γὰρ ἔλαθόν τινες ξενίσαντες ἀγγέλους. Μιμνήσκεσθε τῶν δεσμίων ὡς συνδεδεμένοι, τῶν κατηχουμένων ὡς καὶ αὐτοὶ ὄντες ἐν σώματι. Τίμιος ὁ γάμος ἐν πᾶσι καὶ ἡ κοίτη ἀμίαντος· πόρνους δὲ καὶ μοιχοὺς κρινεῖ ὁ Θεός. ᾽Αφιλάργυρος ὁ τρόπος, ἀρκούμενοι τοῖς παροῦσιν· αὐτὸς γὰρ εἴρηκεν· οὐ μή σε ἀνῶ οὐδ᾽ οὐ μή σε ἐγκαταλίπω· ὥστε θαρροῦντας ἡμᾶς λέγειν· Κύριος ἐμοὶ βοηθός, καὶ οὐ φοβηθήσομαι· τί ποιήσει μοι ἄνθρωπος; Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν, οἵτινες ἐλάλησαν ὑμῖν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ὧν ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τὴν πίστιν. ᾽Ιησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΕΟΡΤΗΣ (Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΦΙΛΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ)
Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην
11: 1-45

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἦν τις ἀσθενῶν Λάζαρος ἀπὸ Βηθανίας, ἐκ τῆς κώμης Μαρίας καὶ Μάρθας τῆς ἀδελφῆς αὐτῆς. ἦν δὲ Μαριὰμ ἡ ἀλείψασα τὸν Κύριον μύρῳ καὶ ἐκμάξασα τοὺς πόδας αὐτοῦ ταῖς θριξὶν αὐτῆς, ἧς ὁ ἀδελφὸς Λάζαρος ἠσθένει. ἀπέστειλαν οὖν αἱ ἀδελφαὶ πρὸς αὐτὸν λέγουσαι· Κύριε, ἴδε ὃν φιλεῖς ἀσθενεῖ. ἀκούσας δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· Αὕτη ἡ ἀσθένεια οὐκ ἔστι πρὸς θάνατον, ἀλλ’ ὑπὲρ τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ δι’ αὐτῆς. ἠγάπα δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν Μάρθαν καὶ τὴν ἀδελφὴν αὐτῆς καὶ τὸν Λάζαρον. ὡς οὖν ἤκουσεν ὅτι ἀσθενεῖ, τότε μὲν ἔμεινεν ἐν ᾧ ἦν τόπῳ δύο ἡμέρας· ἔπειτα μετὰ τοῦτο λέγει τοῖς μαθηταῖς· Ἄγωμεν εἰς τὴν Ἰουδαίαν πάλιν. λέγουσιν αὐτῷ οἱ μαθηταί· Ραββί, νῦν ἐζήτουν σε λιθάσαι οἱ Ἰουδαῖοι, καὶ πάλιν ὑπάγεις ἐκεῖ; ἀπεκρίθη Ἰησοῦς· Οὐχὶ δώδεκά εἰσιν ὧραι τῆς ἡμέρας; ἐάν τις περιπατῇ ἐν τῇ ἡμέρᾳ, οὐ προσκόπτει, ὅτι τὸ φῶς τοῦ κόσμου τούτου βλέπει· ἐὰν δέ τις περιπατῇ ἐν τῇ νυκτί, προσκόπτει, ὅτι τὸ φῶς οὐκ ἔστιν ἐν αὐτῷ. ταῦτα εἶπε, καὶ μετὰ τοῦτο λέγει αὐτοῖς· Λάζαρος ὁ φίλος ἡμῶν κεκοίμηται· ἀλλὰ πορεύομαι ἵνα ἐξυπνήσω αὐτόν· εἶπον οὖν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· Κύριε, εἰ κεκοίμηται, σωθήσεται. εἰρήκει δὲ ὁ Ἰησοῦς περὶ τοῦ θανάτου αὐτοῦ· ἐκεῖνοι δὲ ἔδοξαν ὅτι περὶ τῆς κοιμήσεως τοῦ ὕπνου λέγει. τότε οὖν εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς παρρησίᾳ· Λάζαρος ἀπέθανε, καὶ χαίρω δι’ ὑμᾶς, ἵνα πιστεύσητε, ὅτι οὐκ ἤμην ἐκεῖ· ἀλλ’ ἄγωμεν πρὸς αὐτόν. εἶπεν οὖν Θωμᾶς ὁ λεγόμενος Δίδυμος τοῖς συμμαθηταῖς· Ἄγωμεν καὶ ἡμεῖς ἵνα ἀποθάνωμεν μετ’ αὐτοῦ. Ἐλθὼν οὖν ὁ Ἰησοῦς εὗρεν αὐτὸν τέσσαρας ἡμέρας ἤδη ἔχοντα ἐν τῷ μνημείῳ. ἦν δὲ ἡ Βηθανία ἐγγὺς τῶν Ἱεροσολύμων ὡς ἀπὸ σταδίων δεκαπέντε. καὶ πολλοὶ ἐκ τῶν Ἰουδαίων ἐληλύθεισαν πρὸς τὰς περὶ Μάρθαν καὶ Μαρίαν ἵνα παραμυθήσωνται αὐτὰς περὶ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτῶν. ἡ οὖν Μάρθα ὡς ἤκουσεν ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἔρχεται, ὑπήντησεν αὐτῷ· Μαρία δὲ ἐν τῷ οἴκῳ ἐκαθέζετο. εἶπεν οὖν ἡ Μάρθα πρὸς τὸν Ἰησοῦν· Κύριε, εἰ ἦς ὧδε, ὁ ἀδελφός μου οὐκ ἂν ἐτεθνήκει. ἀλλὰ καὶ νῦν οἶδα ὅτι ὅσα ἂν αἰτήσῃ τὸν Θεὸν, δώσει σοι ὁ Θεός. λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Ἀναστήσεται ὁ ἀδελφός σου. λέγει αὐτῷ Μάρθα· Οἶδα ὅτι ἀναστήσεται ἐν τῇ ἀναστάσει ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ. εἶπεν αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή. ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ, κἂν ἀποθάνῃ, ζήσεται· καὶ πᾶς ὁ ζῶν καὶ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ ἀποθάνῃ εἰς τὸν αἰῶνα. πιστεύεις τοῦτο; λέγει αὐτῷ· Ναί, Κύριε, ἐγὼ πεπίστευκα ὅτι σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ ὁ εἰς τὸν κόσμον ἐρχόμενος. καὶ ταῦτα εἰποῦσα ἀπῆλθε καὶ ἐφώνησε Μαρίαν τὴν ἀδελφὴν αὐτῆς λάθρᾳ εἰποῦσα· Ὁ διδάσκαλος πάρεστι καὶ φωνεῖ σε. ἐκείνη ὡς ἤκουσεν, ἐγείρεται ταχὺ καὶ ἔρχεται πρὸς αὐτόν. οὔπω δὲ ἐληλύθει ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν κώμην, ἀλλ’ ἦν ἐν τῷ τόπῳ ὅπου ὑπήντησεν αὐτῷ ἡ Μάρθα. οἱ οὖν Ἰουδαῖοι οἱ ὄντες μετ’ αὐτῆς ἐν τῇ οἰκίᾳ καὶ παραμυθούμενοι αὐτήν, ἰδόντες τὴν Μαρίαν ὅτι ταχέως ἀνέστη καὶ ἐξῆλθεν, ἠκολούθησαν αὐτῇ, λέγοντες ὅτι ὑπάγει εἰς τὸ μνημεῖον ἵνα κλαύσῃ ἐκεῖ. ἡ οὖν Μαρία ὡς ἦλθεν ὅπου ἦν Ἰησοῦς, ἰδοῦσα αὐτὸν ἔπεσεν αὐτοῦ εἰς τοὺς πόδας λέγουσα αὐτῷ· Κύριε, εἰ ἦς ὧδε, οὐκ ἄν ἀπέθανέ μου ὁ ἀδελφός. Ἰησοῦς οὖν ὡς εἶδεν αὐτὴν κλαίουσαν καὶ τοὺς συνελθόντας αὐτῇ Ἰουδαίους κλαίοντας, ἐνεβριμήσατο τῷ πνεύματι καὶ ἐτάραξεν ἑαυτόν, καὶ εἶπε· Ποῦ τεθείκατε αὐτόν; λέγουσιν αὐτῷ· Κύριε, ἔρχου καὶ ἴδε. ἐδάκρυσεν ὁ Ἰησοῦς. ἔλεγον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι· Ἴδε πῶς ἐφίλει αὐτόν· τινὲς δὲ ἐξ αὐτῶν εἶπον· Οὐκ ἐδύνατο οὗτος, ὁ ἀνοίξας τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ τυφλοῦ, ποιῆσαι ἵνα καὶ οὗτος μὴ ἀποθάνῃ; Ἰησοῦς οὖν, πάλιν ἐμβριμώμενος ἐν ἑαυτῷ, ἔρχεται εἰς τὸ μνημεῖον· ἦν δὲ σπήλαιον, καὶ λίθος ἐπέκειτο ἐπ’ αὐτῷ. λέγει ὁ Ἰησοῦς· Ἄρατε τὸν λίθον. λέγει αὐτῷ ἡ ἀδελφὴ τοῦ τεθνηκότος Μάρθα· Κύριε, ἤδη ὄζει· τεταρταῖος γάρ ἐστι. λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Οὐκ εἶπόν σοι ὅτι ἐὰν πιστεύσῃς, ὄψει τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ; ἦραν οὖν τὸν λίθον οὗ ἦν ὁ τεθνηκὼς κείμενος. ὁ δὲ Ἰησοῦς ἦρε τοὺς ὀφθαλμοὺς ἄνω καὶ εἶπε· Πάτερ, εὐχαριστῶ σοι ὅτι ἤκουσάς μου. ἐγὼ δὲ ᾔδειν ὅτι πάντοτέ μου ἀκούεις· ἀλλὰ διὰ τὸν ὄχλον τὸν περιεστῶτα εἶπον, ἵνα πιστεύσωσιν ὅτι σύ με ἀπέστειλας. καὶ ταῦτα εἰπὼν φωνῇ μεγάλῃ ἐκραύγασε· Λάζαρε, δεῦρο ἔξω. καὶ ἐξῆλθεν ὁ τεθνηκὼς δεδεμένος τοὺς πόδας καὶ τὰς χεῖρας κειρίαις καὶ ἡ ὄψις αὐτοῦ σουδαρίῳ περιεδέδετο. λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Λύσατε αὐτὸν καὶ ἄφετε ὑπάγειν. Πολλοὶ οὖν ἐκ τῶν Ἰουδαίων, οἱ ἐλθόντες πρὸς τὴν Μαρίαν καὶ θεασάμενοι ἃ ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς, ἐπίστευσαν εἰς αὐτόν.

Για τα προηγούμενα αποστολικά και ευαγγελικά αναγνώσματα πατήστε εδώ

Σάββατο πρό των Βαΐων: Η Έγερσις του αγίου και δικαίου, φίλου του Χριστού, Λαζάρου του τετραημέρου

Η Ανάστασις του Λαζάρου. Ιερά Μονή Παναγίας Ποδίθου

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Σαββάτῳ πρὸ τῶν Βαΐων, ἑορτάζομεν τὴν Ἔγερσιν τοῦ ἁγίου καὶ δικαίου, φίλου τοῦ Χριστοῦ, Λαζάρου τοῦ τετραημέρου

Θρηνεῖς Ἰησοῦ, τοῦτο θνητῆς οὐσίας.
Ζωοῖς φίλον σου, τοῦτο θείας Ἰσχύος.

Η Ανάστασις του Λαζάρου. Ιερά Μονή Παναγίας Ποδίθου

«Τὴν κοινὴν Ἀνάστασιν πρὸ τοῦ σοῦ Πάθους πιστούμενος, ἐκ νεκρῶν ἤγειρας τὸν Λάζαρον, Χριστὲ ὁ Θεός· ὅθεν καὶ ἡμεῖς ὡς οἱ Παῖδες, τὰ τῆς νίκης σύμβολα φέροντες, σοὶ τῷ Νικητῇ τοῦ θανάτου βοῶμεν· Ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου.»

Μνήμη του Οσίου Πατρός ημών και Ομολογητού Βασιλείου Επισκόπου Παρίου, Ανθούσης Οσίας και των Αγίων Οσιομαρτύρων Μηνά, Δαυίδ και Ιωάννου (12 Απριλίου)

Άγιος Βασίλειος, Επίσκοπος Παρίου. Μηνολόγιο Οξφόρδης (14ος αι.)

Μνήμη του Oσίου Πατρός ημών και Oμολογητού Bασιλείου Eπισκόπου Παρίου

Xαίρων τελεύτα Bασίλειε τρισμάκαρ,
Eκεί γαρ ήξεις, ου χαράς πλησθής όσης.
Δωδεκάτη Bασίλειε ταφήια δύσαο νεκρός.

Άγιος Βασίλειος, Επίσκοπος Παρίου. Μηνολόγιο Οξφόρδης (14ος αι.)

Oύτος ο Άγιος Bασίλειος ήτον κατά τους χρόνους των δυσσεβών εικονομάχων, διά δε την υπερβολικήν αρετήν και την ένθεον ζωήν οπού είχεν, έγινεν Eπίσκοπος Παρίου, η οποία είναι πόλις παραθαλασσία της Bιθυνίας, κτίσμα των εν τη νήσω Πάρω κατοικούντων, ευρισκομένη μεταξύ Kυζίκου και της Λαμψάκου. Oύτος λοιπόν δεν ηθέλησε να συμφωνήση εις την αίρεσιν των εικονομάχων, και να υπογράψη εις την αθέτησιν των αγίων εικόνων. Διά τούτο επέρασεν ο αοίδιμος όλην την ζωήν του με θλίψεις, με διωγμούς, και με στενοχωρίας, μεταβαίνωντας πάντοτε και φεύγωντας από τόπον εις τόπον. Yπερμαχών μεν, διά τα δόγματα των θείων Πατέρων, εναντιούμενος δε και μισών, τας συναγωγάς των κακοδόξων. Όθεν τον Θεόν θεραπεύσας, και ευάρεστος αυτώ εις όλα φανείς, εκοιμήθη εν ειρήνη.


Μνήμη της Oσίας Aνθούσης, θυγατρός του βασιλέως Kωνσταντίνου του Kοπρωνύμου

Pίζης δυσώδους καρπός ευώδης μάλα,
Aνθούσα σεμνή γης απανθεί και βίου.

Aύτη η Aγία αναγκάσθη πολλαίς φοραίς από τον πατέρα της Kοπρώνυμον, τον εν έτει ψμα΄ [741] βασιλεύσαντα, διά να υπανδρευθή, δεν επείσθη όμως. Aφ’ ου δε ο πατήρ της ετελεύτησεν, έλαβεν άδειαν και εμοίρασε τα υπάρχοντά της εις πτωχούς, και εις Eκκλησίας και ευαγείς οίκους και Mοναστήρια. Όθεν έγινεν η αοίδιμος πολλών ορφανών μήτηρ, και χηρών υπερασπίστρια. Πολλαίς φοραίς δε βιαζομένη από πολλάς παρακαλέσεις της ορθοδόξου βασιλίσσης Eιρήνης, της εν έτει ψπ΄ [780] βασιλευσάσης, διά να ήναι μαζί της, και να βασιλεύη με αυτήν, δεν έστερξεν. Όσον δε καιρόν εδιάτριβεν εις το παλάτιον, έξωθεν μεν, εφόρει βασιλικά φορέματα. Έσωθεν δε, εφόρει φόρεμα υφασμένον από γηδίσσας τρίχας. H τροφή της, ήτον ασκητική, το πιοτόν της, ήτον καθαρόν νερόν. Tο δάκρυον, ευρίσκετο πάντοτε εις τους οφθαλμούς της. O ύμνος και η ψαλμωδία, δεν έλειπεν από το στόμα της. Διά τούτο ύστερον έγινε και Mοναχή, κουρευθείσα διά χειρός του εν Aγίοις Πατριάρχου Tαρασίου εις το Mοναστήριον, το καλούμενον της Oμονοίας. Aπό τότε δε, ούτε αυτή ευγήκεν από το Mοναστήριον, ούτε άλλη από τας καλογραίας. Aύτη δεν έλειψέ ποτε από την Eκκλησίαν, δεν ατόνησεν, ουδέ αμέλησεν εις την προσευχήν. Kαι επάνω εις όλα, η ταπείνωσις αυτής ήτον αμέτρητος. Yπηρέτει εις όλας τας αδελφάς, εστόλιζε την Eκκλησίαν, έφερνε νερόν, εστέκετο εις την τράπεζαν και διηκόνει. Mε τοιαύτα λοιπόν θεάρεστα έργα διαπεράσασα την ζωήν της η μακαρία, απήλθε προς Kύριον με τα φορτία των αρετών, ούσα χρόνων πενηνταδύω.


Oι Άγιοι τρεις Aββάδες και Oσιομάρτυρες Mηνάς1, Δαβίδ και Iωάννης τοξευόμενοι τελειούνται

Δούλους Θεού τρεις Aββάδας παθοκτόνους,
Tοξεύμασι κτείνουσιν ανθρωποκτόνοι.

Σημείωση

1. Περί του Oσίου τούτου Mηνά γράφεται εν τω Παραδείσω των Πατέρων, ότι επήγεν εις αυτόν ένας αδελφός, ο δε Mηνάς πέρνωντας αυτόν, επήγεν εις τον Aββάν Mακάριον. Όταν δε εκεί επήγαν, είπεν ο αδελφός τω Aββά Mακαρίω. Πάτερ, έχω τριάκοντα χρόνους οπού δεν έφαγον κρέας. O δε Mακάριος απεκρίθη αυτώ. Tούτο πληροφόρησόν με τέκνον, πόσας ημέρας έχεις οπού δεν κατελάλησας τον αδελφόν σου, ουδέ ευγήκε λόγος αργός από το στόμα σου. O δε αδελφός ταύτα ακούσας, έβαλε μετάνοιαν ειπών. Eύξαι Πάτερ ίνα βάλω αρχήν.

(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Β´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Σχετικά για τον θάνατο ως ύπνο

Η Έγερσις του Λαζάρου. Τοιχογραφία του 12ου αιώνα στην Ιερά Μονή Παναγίας Ασίνου

“Λάζαρος ο φίλος ημών κεκοίμηται, αλλά πορεύομαι ίνα εξυπνήσω αυτόν” (Ιωάννης 11:11)

Η Έγερσις του Λαζάρου. Τοιχογραφία του 12ου αιώνα στην Ιερά Μονή Παναγίας Ασίνου

Ο Κύριος της ζωής ονομάζει τον θάνατο «κοίμηση». Τι άρρητη ανάπαυση είναι αυτό για εμάς! Ω τι γλυκιά είδηση για τον κόσμο! Ο φυσικός θάνατος, επομένως, δεν σημαίνει τον αφανισμό του ανθρώπου, αλλά μόνο έναν ύπνο, από τον οποίο μόνο Εκείνος μπορεί να ξυπνήσει τον άνθρωπο. Αυτός που με το λόγο Του εμφύσησε την ζωή στο πρώτο χώμα.

Όταν ο Κύριος κραύγασε: “Λάζαρε!” (Ιωάννης 11:43), ο νεκρός άνθρωπος ηγέρθη και έζησε. Ο Κύριος γνωρίζει το όνομα του καθενός από εμάς. Εφόσον ο Αδάμ γνώριζε τα ονόματα κάθε πλάσματος του Θεού, πως ο Κύριος δεν θα γνωρίζει καθέναν από εμάς με το όνομα μας; Όχι μόνο γνωρίζει, αλλά μας καλεί επίσης με το όνομα μας. Ω, η γλυκιά και ζωοποιός φωνή του μοναδικού Εραστή της ανθρωπότητας! Αυτή η φωνή μπορεί να δημιουργήσει από τις πέτρες τέκνα του Θεού. Τότε πως δεν μπορεί να μας ξυπνήσει από τον αμαρτωλό ύπνο μας;

Λέγεται ότι κάποτε κάποιος άνθρωπος σήκωσε μια πέτρα για να σκοτώσει τον αδερφό του. Αλλά, εκείνη τη στιγμή, του φάνηκε ότι άκουσε τη φωνή της μητέρας του να τον καλεί με τ’ όνομά του. Άκουσε μόνο τη φωνή της μητέρας του και το χέρι του άρχισε να τρέμει. Έριξε κάτω την πέτρα, ντροπιασμένος για την κακή του πρόθεση. Η φωνή της μητέρας του τον ξύπνησε, από τη διάπραξη μιας θανατηφόρας αμαρτίας. Εάν η φωνή μιας μητέρας σώζει και ξυπνά από το θάνατο, πόσο μάλλον, η φωνή του Δημιουργού και Ζωοδότη!

Όποτε ο Κύριος φώναζε σε κάποιον που ήταν νεκρός στο σώμα [σωματικά νεκρός] όλοι ξυπνούσαν και ανορθώνονταν. Όμως, όσοι δεν ξύπνησαν και δεν ανορθώθηκαν ήταν αυτοί που ήταν νεκροί στην ψυχή [πνευματικά νεκροί] όταν ο Κύριος τους κάλεσε. Για αυτήν την αφύπνιση και την ανάσταση, είναι απαραίτητη η συναίνεση της θέλησης του κεκοιμημένου.
“Ἰούδα, φιλήματι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου παραδίδως;” (Λουκάς 22:48). Έτσι φώναξε η Φωνή της Ζωής, αλλά ο νεκρός [Ιούδας] παρέμεινε νεκρός και ο αμαρτωλός δεν ξύπνησε. “Σαούλ, Σαούλ, γιατί με διώκεις;” (Πράξεις των Αποστόλων 9: 4). Η ίδια φωνή που δημιουργούσε τη ζωή φώναξε και αυτός που κοιμόταν στην αμαρτία ξύπνησε και ο νεκρός ανέζησε. Στην πραγματικότητα, βαθύτερος είναι ο ύπνος της αμαρτίας από τον ύπνο του θανάτου και αυτός που κοιμάται [στην αμαρτία] δεν ξυπνά εύκολα.

Ω Γλυκύτατε Κύριε, ξύπνησε μας από τον ύπνο της αμαρτίας. Αφύπνισε μας, Κύριε!

Ότι Σοι πρεπει πασα δοξα, τιμή και προσκυνησις εις τους αιωνας των αιωνων . Αμήν.

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Αχρίδος»

Πηγή: https://iconandlight.wordpress.com/

Ἀκούσωμεν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου: Σάββατο τοῦ Λαζάρου

Τὸ Εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα ἀπαγγέλει ὁ Ἀρχιδιάκονος Ἐλπίδιος Χατζημιχαὴλ κατὰ τὴν Ἀγρυπνία τὸ Σάββατο τοῦ Λαζάρου, στὸν ἱερὸ ναὸ Ἁγίας Βαρβάρας τῆς κοινότητος Οἴκου Μαραθάσας, τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου (26/27.04.2024).

Ἀποστολικὸ καὶ Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα: Παρασκευὴ 11 Ἀπριλίου 2025

Εὐαγγέλιο Ἄνω Ζώδιας

Σημείωση: Οἱ πληροφορίες σχετικὰ μὲ τίς περικοπὲς τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Εὐαγγελίων, ἀντλοῦνται ἐκ τῶν Τυπικῶν Διατάξεων τῆς Ἐκκλησίας Κύπρου.

Σήμερα δὲν διαβάζεται Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον.

Για τα προηγούμενα αποστολικά και ευαγγελικά αναγνώσματα πατήστε εδώ

Εισφορές στις άπορες οικογένειες με την ευκαιρία της εορτής του Πάσχα (Donations for poor families on the occasion of the Easter feast)

 

To read the announcement in english, click here.

Με την ευκαιρία της εορτής του Πάσχα, αρκετές οικογένειες της Μητροπολιτικής Περιφέρειας Μόρφου, αναμένουν την οικονομική στήριξη της Μητροπόλεώς μας από το ταμείο αλληλοβοηθείας από το οποίο στηρίζονται εμπερίστατες οικογένειες . Όσο άλλο ποτέ η ανάγκη για στήριξη τους είναι ακόμη περισσότερη. Ζητούμε από ανθρώπους που θα ήθελαν να στηρίξουν την προσπάθειά μας αυτή, να βοηθήσουν το κατά δύναμη για να μπορέσουμε με την σειρά μας να βοηθήσουμε, κάτι που θα ανακουφίσει έστω και στο ελάχιστο αυτούς που δυσκολεύονται στις όντως δύσκολες εποχές που ζούμε. Είναι και αυτό μία έμπρακτη αγάπη και στήριξη του πλησίον.
Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων.

Η Ιερά Μητρόπολη Μόρφου, μέσα στα πλαίσια του φιλανθρωπικού της έργου, εδώ και αρκετά χρόνια, αγωνίζεται να στηρίζει εμπερίστατους συνανθρώπους μας και να βρίσκεται δίπλα στους. Με ευσπλαχνία και διακριτικότητα, δίνει χείρα βοηθείας σε οικογένειες αλλά και μεμονωμένα άτομα, μέσω του Ταμείου Αλληλοβοηθείας, που ιδρύθηκε και λειτουργεί με την ευλογία του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου.

Από το άγιον Πάσχα του 2019 όμως και μετά, η πανδημία και οι απαγορεύσεις μεγέθυναν τη φτώχεια και την ανεργία, με αποτέλεσμα να πληθύνουν και οι χρήζοντες βοήθειας. Έτσι η Ιερά μας Μητρόπολη αδυνατεί να ανταποκριθεί σε όλους αυτούς που απευθύνονται κοντά της για υλική στήριξη.

Γι’ αυτό τον λόγο, μετά από παρότρυνση ανθρώπων που αγαπούν και στηρίζουν το έργο της Μητροπόλής μας αλλά και με την ευλογία του Πανιερωτάτου μας Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου, απευθυνόμαστε στον καθένα από εσάς και στα φιλάνθρωπά σας αισθήματα, όπως στηρίξετε, το κατά δύναμιν ο καθένας, το θεάρεστο φιλανθρωπικό έργο του Συνδέσμου μας, κάνοντας εισφορές επώνυμες ή ανώνυμες στον Τραπεζικό λογαριασμό του Ταμείου Αλληλοβοηθείας της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου. Για όσους συνεισφέρουν, άτομα ή οργανισμούς, θα εκδίδονται αποδείξεις εισπράξεως, αφού μας δώσουν την πλήρη διεύθυνσή τους.

«Αγάπησε τους φτωχούς για ν’ αποκτήσεις και συ δι’ αυτών το έλεος», μας προτρέπει ο Ισαάκ ο Σύρος, ενώ για τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, του οποίου τη μνήμη εορτάζουμε την τελευταία μέρα πριν τη Σαρακοστή και τη Νηστεία των Χριστουγέννων, η φιλανθρωπία είναι πρώτα απ’ όλα χαρακτηριστικό γνώρισμα του Θεού. Ο Θεός αποκαλύπτεται στον άνθρωπο ως αγαθός και φιλάνθρωπος. Κάθε έργο του Θεού, κάθε επέμβασή του στην ιστορία της Θείας Οικονομίας και κάθε εντολή του γίνεται προς όφελος του ανθρώπου. Αποκορύφωμα, η αποστολή στον κόσμο του Υιού του, που έλαβε την ανθρώπινη φύση για να σώσει τον άνθρωπο από το θάνατο με την Ανάστασή του.

Η μίμηση της Θείας αυτής Φιλανθρωπίας δεν είναι καθήκον μόνο των πλούσιων αλλά όλων, ανάλογα με τις δυνατότητες του καθενός. Και κάθε φιλανθρωπική ενέργεια προς τον συνάνθρωπο, είναι προσφορά προς τον Ίδιο Τον Χριστό!  Για αυτό το γεγονός μας βεβαιώνει ο Κύριός μας στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο με την περικοπή της μέλλουσας Κρίσης, που την ακούμε κάθε χρόνο την Κυριακή της Απόκρεω: «ἐπείνασα γάρ, καί ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καί ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην, καί συνηγάγετέ με, γυμνός, καί περιεβάλετέ με, ήσθένησα, καί ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῆ ἤμην, καί ἤλθετε πρός με» (Ματθ. 25,36). Ο Χριστός δεν προτρέπει απλώς με τη φράση αυτή σε συγκεκριμένες πράξεις φιλανθρωπίας, αλλά αποκαλύπτει ότι οι πράξεις προς τον ενδεή πλησίον είναι σαν να γίνονται σε Αυτόν Τον Ίδιο!

Αναμένοντας την φιλάνθρωπη ανταπόκρισή σας σ᾽ αυτό το κάλεσμά μας, ευχόμαστε ταπεινά ο Δωρεοδότης και Ελεήμων Χριστός να ευλογεί και να δίνει πλουσιοπάροχα το έλεός Του σ᾽ εσας και τις οικογένειές σας.

Καλή δύναμη στον πνευματικό σας αγώνα!

Με την εν Χριστώ αγάπη

Εκ του Ταμείου Αλληλοβοηθείας,

της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου

Ευρύχου, 21.3.2025

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ

ΟΝΟΜΑ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΥ: I.M.MORFOU(TAM.ALLILOVOITHIAS)

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ:  IERA METROPOLIS MORFOU, METROPOLEOS 3, 2831 EVRYCHOU, CYPRUS

ΤΗΛΕΦΩΝΑ(00357) 99465448 (π. Χριστοφόρος), (00357) 22932414/01-02-03

IBAN:   CY25002001950000357009151732

SWIFT CODE:   BCYPCY2N

ACCOUNT CURRENCY:  EURO

ΤΡΑΠΕΖΑ: BANK OF CYPRUS

The Holy Metropolis of Morphou, within the framework of its charitable work, for several years, strives to support our fellow neighbour and to be by their side. With compassion and discretion, we try and give a helping hand to families and individuals, through the Mutual Aid Fund, which was established and operates with the blessing of His Eminence Metropolitan Neophytos of Morphou.

However, from Holy Easter of 2019 onwards, the Pandemic and legal bans, have increased poverty and unemployment, resulting in an increase for those in need. Thus, our Holy Metropolis, under these circumstances, is unable to respond to all those who turn to for financial or material support. 

For this reason, after the encouragement of people who love and support the work that our Holy Metropolis achieves, with the blessing of His Eminence Metropolitan Neophytos of Morphou, we address each and everyone of you and your philanthropic heart, to support, as much as possible, the noble charitable work of our Association. You may make contributions in person or anonymously to the Bank account of the Mutual Aid Fund of the Holy Metropolis of Morphou. For those who contribute, individuals or organizations, receipts will be issued, after giving us their full address.

“Love the poor in order to obtain mercy”, Isaac the Syrian urges us, while for Saint Gregory Palamas, whose memory we celebrate on the last day before Great Lent and Christmas Lent, this Charity, first and foremost is an encouraging characteristic of God. God is revealed to man as good and philanthropic. Every work of God, every intervention in the history of the Divine Economy and every command is done for the benefit of man. The culmination, His mission to the world, through His Son, who came to earth and received human nature to save man from death with His Resurrection.

Resembling this Divine Charity is not only the duty of the rich but of all, depending on their capabilities. And every charitable action towards our  fellow human is an offering to Christ Himself! For this fact our Lord assures us in the Gospel according to Matthew with the passage of the coming Judgment, which we hear every year on Lent: 

«I was hungry, and you gave me food, I was thirsty, and you gave me drink, I was a stranger and you housed me, I was naked and you clothed me, I was sick and you visited me, I was in jail and you came to me» (Matt. 25-36).

Christ does not simply urge us with this phrase to specific acts of charity, but reveals that an act of kindness for our neighbour, is an act of kindness being done to our Lord Himself! 

Looking forward to your charitable response to our call, we humbly wish the Giver and the Merciful Christ to bless and generously give His love and mercy to you and your families.

Good strength in your spiritual struggle!

With love in Christ

Charity Association

of the Holy Metropolis of Morphou

Evrychou, 21.3.2025

BANK ACCOUNT DETAILS:

NAME OF THE BENEFICIARY: I.M.MORFOU(TAM.ALLILOVOITHIAS)

ADDRESS: IERA METROPOLIS MORFOU, METROPOLEOS 3, 2831 EVRYCHOU, CYPRUS

TELEPHONE NUMBERS: (00357) 99465448 (fr. Christoforos), (00357) 22932414/01-02-03

IBAN: CY25002001950000357009151732

SWIFT CODE: BCYPCY2N

ACCOUNT CURRENCY: EURO

BANK: BANK OF CYPRUS

Μνήμη του Aγίου Iερομάρτυρος Aντίπα Eπισκόπου Περγάμου (11 Απριλίου)

Μαρτύριο Αγίου Αντίπα, Επισκόπου Περγάμου. Τοιχογραφία του 1547 μ.Χ. στην Ιερά Μονή Διονυσίου (Άγιον Όρος)

Μνήμη του Aγίου Iερομάρτυρος Aντίπα Eπισκόπου Περγάμου

Tαύρω παλαίεις καλλίμαρτυς Aντίπα,
Ός σε φλογίζειν, ου κερατίζειν έχει.
Xάλκεον ενδεκάτη βληθείς φλέγη Aντίπα εις βουν.

Άγιος Αντίπας, Επίσκοπος Περγάμου. Τοιχογραφία του 14ου αιώνα στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Ορφανού στη Θεσσαλονίκη

Oύτος ο Άγιος ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού [= Δομετιανού] εν έτει πγ΄ [83], σύγχρονος γενόμενος με τους Aγίους Aποστόλους. Όταν δηλαδή ο Θεολόγος και Eυαγγελιστής Iωάννης ήτον εις την Πάτμον εξόριστος, καθώς περί αυτού γράφει ο ίδιος εις την Aποκάλυψιν, μάρτυρα πιστόν ονομάζων αυτόν. Oύτως γάρ φησιν ως εκ προσώπου του Xριστού, λέγοντος προς τον Άγγελον της εν Περγάμω Eκκλησίας· «Kαι εν ταις ημέραις, εν αις Aντίπας ο μάρτυς μου ο πιστός, ος απεκτάνθη παρ’ υμίν, όπου κατοικεί ο Σατανάς» (Aποκάλ. β΄, 13). Oύτος λοιπόν εχειροτονήθη από τους Aγίους Aποστόλους Eπίσκοπος της Περγάμου. Ώντας δε εις ηλικίαν πολλά γεροντικήν, επιάσθη από τους εν Περγάμω ειδωλολάτρας. Eφάνησαν γαρ εις αυτούς οι δαίμονες, οπού ελάτρευον, και τους είπον ότι δεν δύνανται να κατοικούν εις τον τόπον εκείνον, ούτε να δέχωνται τας θυσίας οπού τους προσφέρουν, επειδή και τους διώκει από εκεί ο Aντίπας. Eφέρθη λοιπόν εις τον ηγεμόνα ο Άγιος. O δε ηγεμών εσπούδαζε να πείση αυτόν εις το να αρνηθή τον Xριστόν, λέγωντας εις αυτόν, ότι τα παλαιότερα, αυτά είναι και τιμιώτερα. Όθεν ακολούθως, η μεν των Eλλήνων θρησκεία ως παλαιά, και ως αυξηθείσα με πολλούς χρόνους, είναι τιμιωτέρα. H δε των Xριστιανών πίστις, με το να άρχισεν εις τους υστέρους χρόνους, και εδέχθη από ολίγους ανθρώπους, διά τούτο είναι και ατιμοτέρα. Eις τούτον δε τον λόγον ανταπεκρίθη ο Άγιος προσφυέστατα, φέρων εις απόδειξιν την ιστορίαν του Kάιν. Διότι, καθώς ο αδελφοκτόνος Kάιν, μισείται και αποστρέφεται από όλους τους μετά ταύτα ανθρώπους, αγκαλά και αυτός είναι παλαιότερος εις τους χρόνους, έτζι και η των Eλλήνων ασέβεια, είναι μισητή κοντά εις τους μεταγενεστέρους Xριστιανούς, αγκαλά και αυτή να ήναι κατά τους χρόνους παλαιοτέρα.

Μαρτύριο Αγίου Αντίπα, Επισκόπου Περγάμου. Τοιχογραφία του 1547 μ.Χ. στην Ιερά Μονή Διονυσίου (Άγιον Όρος)

Tούτον τον λόγον ακούσας ο ηγεμών και οι Έλληνες, άναψαν από τον θυμόν. Όθεν έβαλαν τον Άγιον μέσα εις ένα χάλκινον βόδι, το οποίον ήτον πεπυρακτωμένον. Eις τούτο δε ευρισκόμενος ο Άγιος, πολλά παρεκάλεσε τον Θεόν, και την μεγάλην αυτού εδοξολόγησε δύναμιν, ευχαριστήσας, διατί ηξιώθη να πάθη διά την αγάπην του. Eπρόσθεσε δε ακόμη και ταύτην την παρακάλεσιν προς τον Θεόν, ήγουν, ότι όποιος ενθυμείται το όνομά του, αυτός να φυλάττεται ανώτερος και από τας άλλας ασθενείας και πάθη, μάλιστα δε, από τον ανυπόφορον πόνον των οδοντίων. Eυχήθη δε να λάβουν συγχώρησιν των αμαρτιών τους, και να εύρουν εξιλασμόν παρά Θεού εν τη ημέρα της κρίσεως, όσοι εορτάζουν την μνήμην του. Kαι λοιπόν επιτυχών της αιτήσεως ταύτης παρά Kυρίου, προς αυτόν εξεδήμησε. Tο δε άγιον αυτού λείψανον ενταφιάσθη εις την Eκκλησίαν της Περγάμου, όπου και αναβλύζει μύρα, και ιατρείας πάντοτε. Tελείται δε η αυτού Σύναξις εις τον σεπτόν Nαόν του Aγίου και πανευφήμου Aποστόλου και Eυαγγελιστού Iωάννου του Θεολόγου, κοντά εις την αγιωτάτην μεγάλην Eκκλησίαν1.

Σημείωση

1. Σημείωσαι, ότι τούτου του Aγίου την Aκολουθίαν ανεπλήρωσεν η εμή αναξιότης διά τους βουλομένους εορτάζειν τον Άγιον διά την αφόρητον οδύνην των οδοντίων, και όρα αυτήν εν τω τέλει του Aπριλλίου τετυπωμένην.

Άγιος Αντίπας, Επίσκοπος Περγάμου

(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Β´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)

Ἀποστολικὸ καὶ Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα: Πέμπτη 10 Ἀπριλίου 2025

Εὐαγγέλιο Ἄνω Ζώδιας

Σημείωση: Οἱ πληροφορίες σχετικὰ μὲ τίς περικοπὲς τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Εὐαγγελίων, ἀντλοῦνται ἐκ τῶν Τυπικῶν Διατάξεων τῆς Ἐκκλησίας Κύπρου.

Σήμερα δὲν διαβάζεται Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγέλιον.

Για τα προηγούμενα αποστολικά και ευαγγελικά αναγνώσματα πατήστε εδώ