Φέρεται στη γνώση των ευσεβών χριστιανών ότι, με την ευκαιρία της εορτής της ανακομιδής των λειψάνων του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, στην πανηγυρίζουσα κοινότητα Άλωνας, θα τελεστούν οι πιο κάτω ακολουθίες:

• Κυριακή 2 Νοεμβρίου, 4:00 μ.μ.: Πανηγυρικός εσπερινός της εορτής προϊσταμένου του Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου Ιακώβου Καλογήρου.
• Δευτέρα 3 Νοεμβρίου, 7:00 π.μ.: Πανηγυρική Θεία Λειτουργία της εορτής προϊσταμένου του Πανοσιολογιωτάτου Πρωτοσυγκέλλου Αρχιμανδρίτου Φωτίου Ιωακείμ.

Φέρεται στη γνώση των ευσεβών χριστιανών ότι την Δευτέρα προς Τρίτη, 3-4 Νοεμβρίου 2025 και ώρα 7:30 μ.μ., ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος θα χοροστατήσει κατά την διάρκεια της Αγρυπνίας που θα πραγματοποιηθεί στον ιερό ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Ακάκι, για την εορτή του Οσίου Γεωργίου Καρσλίδου του Ομολογητού.

Φέρεται στη γνώση των ευσεβών χριστιανών ότι, με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου Δημητριανού Επισκόπου Χύτρων, στον πανηγυρίζοντα ναό του Αγίου Δημητριανού στην Φλάσου, θα τελεστούν οι πιο κάτω ακολουθίες:

• Τετάρτη 5 Νοεμβρίου, 4:30 μ.μ.: Πανηγυρικός εσπερινός της εορτής προϊσταμένου του Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου Ιακώβου Καλογήρου.
• Πέμπτη, 6 Νοεμβρίου:
  • 7:00 π.μ.: Πανηγυρική Θεία Λειτουργία προϊσταμένου του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου.

• • 5:00 μ.μ.: Παρακλητικός κανόνας και Χαιρετισμοί στον Άγιο Δημητριανό.

Σημείωση: Οἱ πληροφορίες σχετικὰ μὲ τίς περικοπὲς τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Εὐαγγελίων, ἀντλοῦνται ἐκ τῶν Τυπικῶν Διατάξεων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κύκκου (Κύπρος).

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΕΙΡΑΣ (ΠΕΜΠΤΗ ΚΑ΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ)
Πρὸς Κολασσαεῖς Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα
1: 24-29

Ἀδελφοί, νῦν χαίρω ἐν τοῖς παθήμασί μου ὑπὲρ ὑμῶν, καὶ ἀνταναπληρῶ τὰ ὑστερήματα τῶν θλίψεων τοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ σαρκί μου ὑπὲρ τοῦ σώματος αὐτοῦ, ὅ ἐστιν ἡ ἐκκλησία, ἧς ἐγενόμην ἐγὼ διάκονος κατὰ τὴν οἰκονομίαν τοῦ Θεοῦ τὴν δοθεῖσάν μοι εἰς ὑμᾶς πληρῶσαι τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, τὸ μυστήριον τὸ ἀποκεκρυμμένον ἀπὸ τῶν αἰώνων καὶ ἀπὸ τῶν γενεῶν, νυνὶ δὲ ἐφανερώθη τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ, οἷς ἠθέλησεν ὁ Θεὸς γνωρίσαι τίς ὁ πλοῦτος τῆς δόξης τοῦ μυστηρίου τούτου ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ὅς ἐστιν Χριστὸς ἐν ὑμῖν, ἡ ἐλπὶς τῆς δόξης· ὃν ἡμεῖς καταγγέλλομεν νουθετοῦντες πάντα ἄνθρωπον καὶ διδάσκοντες ἐν πάσῃ σοφίᾳ, ἵνα παραστήσωμεν πάντα ἄνθρωπον τέλειον ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ· εἰς ὃ καὶ κοπιῶ ἀγωνιζόμενος κατὰ τὴν ἐνέργειαν αὐτοῦ τὴν ἐνεργουμένην ἐν ἐμοὶ ἐν δυνάμει. Θέλω γὰρ ὑμᾶς εἰδέναι ἡλίκον ἀγῶνα ἔχω περὶ ἡμῶν.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΕΙΡΑΣ (ΠΕΜΠΤΗ ΣΤ΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΛΟΥΚΑ)
Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν
11: 14-23

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἦν ὁ Ἰησοῦς ἐκβάλλων δαιμόνιον, καὶ αὐτὸ ἦν κωφόν· ἐγένετο δὲ τοῦ δαιμονίου ἐξελθόντος ἐλάλησεν ὁ κωφός, καὶ ἐθαύμαζον οἱ ὄχλοι· τινὲς δὲ ἐξ αὐτῶν εἶπον· Ἐν Βεελζεβοὺλ τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια· ἕτεροι δὲ πειράζοντες σημεῖον παρ’ αὐτοῦ ἐζήτουν ἐξ οὐρανοῦ. αὐτὸς δὲ εἰδὼς αὐτῶν τὰ διανοήματα εἶπεν αὐτοῖς· Πᾶσα βασιλεία ἐφ’ ἑαυτὴν διαμερισθεῖσα, ἐρημοῦται, καὶ οἶκος ἐπὶ οἶκον, πίπτει. εἰ δὲ καὶ ὁ σατανᾶς ἐφ’ ἑαυτὸν διεμερίσθη, πῶς σταθήσεται ἡ βασιλεία αὐτοῦ, ὅτι λέγετε ἐν Βεελζεβοὺλ με ἐκβάλλειν τὰ δαιμόνια; εἰ δὲ ἐγὼ ἐν Βεελζεβοὺλ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, οἱ υἱοὶ ὑμῶν ἐν τίνι ἐκβάλλουσι; διὰ τοῦτο αὐτοὶ κριταὶ ὑμῶν ἔσονται. εἰ δὲ ἐν δακτύλῳ Θεοῦ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, ἄρα ἔφθασεν ἐφ’ ὑμᾶς ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. ὅταν ὁ ἰσχυρὸς καθωπλισμένος φυλάσσῃ τὴν ἑαυτοῦ αὐλήν, ἐν εἰρήνῃ ἐστὶ τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ· ἐπὰν δὲ ὁ ἰσχυρότερος αὐτοῦ ἐπελθὼν νικήσῃ αὐτόν, τὴν πανοπλίαν αὐτοῦ αἴρει, ἐφ’ ᾗ ἐπεποίθει, καὶ τὰ σκῦλα αὐτοῦ διαδίδωσιν. ὁ μὴ ὢν μετ’ ἐμοῦ κατ’ ἐμοῦ ἐστι, καὶ ὁ μὴ συνάγων μετ’ ἐμοῦ σκορπίζει.

Για τα προηγούμενα αποστολικά και ευαγγελικά αναγνώσματα πατήστε εδώ

Μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Θεράποντος του Θαυματουργού, του εν Λυθροδόντα

Της γής πατήσας τας τρυφάς ο Θεράπων,
Κατατρυφά νύν ουρανού των χαρίτων.
Οσίως βιώσας θάνε Θεράπων τριακοστή.

Ο Όσιος Θεράπων του Λυθροδόντα ήρθε μαζί με την ομάδα των «Τριακοσίων» προσφύγων από την Παλαιστίνη κατά τους διωγμούς που έγιναν κατά τον Ζ’ αιώνα από τους μουσουλμάνους Άραβες. Αφού έζησε και εδιδάχθη στην έρημο της Παλαιστίνης τον μοναχισμό, τον ασκητισμό, την προσευχή, την ταπείνωση, την αγρυπνία και την εγκράτεια, όταν ήρθε στην χριστιανική Κύπρο, ψάχνοντας τόπο επιτήδιο για άσκηση, βρήκε τον κατάλληλο, και δίπλα σε αυτόν νερό, κοντά στο χωριό Λυθροδόντας, της επαρχίας Λευκωσίας.

Στον ερημικό εκείνο τόπο του Λυθροδόντα, ο Όσιος Θεράπων, μετά από πολλούς πνευματικούς αγώνες, αξιώθηκε από τον Θεό να λάβει το χάρισμα της θαυματουργίας. Οι πιστοί της γύρω περιοχής προσέτρεχαν κοντά του για να θεραπευτούν από διάφορες αρρώστιες, αλλά και για να πάρουν και την ορθή χριστιανική διδασκαλία για τη ψυχική τους ωφέλεια.

Όταν ο Όσιος αποδήμησεν εις Κύριον, το σώμα του τάφηκε εκεί στον τόπο της άσκησής του από τους πιστούς ή από τους μαθητές του. Από θαύμα Θεού, μετά από πολλούς αιώνες, ανευρέθηκαν τα οστά του, με αυτό τον τρόπο: Σύμφωνα με διηγήσεις των γεροντότερων κατοίκων του Λυθροδόντα, στα παλαιότερα χρόνια, πριν κτιστεί το χωριό εδώ που βρίσκεται σήμερα, υπήρχε μόνο μικρός οικισμός εκεί που βρίσκεται σήμερα το νεκροταφείο του χωριού. Οι κάτοικοι κάποτε παρακολουθούσαν τις νύκτες κάποιο φως που φαινόταν εκεί που είναι σήμερα η εκκλησία του.

Αφού πήγαν κοντά δεν είδαν τίποτα. Το είδαν και δεύτερη και τρίτη φορά τον μυστηριώδες από φως και τελικά το φως φαινόταν πάνω από κάποιο βάτο. Απεφάσισαν τότε να κόψουν από την ρίζα το βάτο. Έτσι κι έκαμαν. Όταν έκοψαν το βάτο, τότε ανακάλυψαν και τον τάφο του Οσίου Θεράποντα μαζί με τα οστά του. Τότε έκτισαν εκκλησία στο όνομα του Οσίου Θεράποντος. Ο ναός αυτός υπήρχε μέχρι το 1863 μ.Χ., οπότε κατεδαφίστηκε για να κτιστεί ο έως της σήμερον υπάρχων μεγάλος ναός. Στον ναό σώζεται μικρό τεμάχιο του μετώπου του Αγίου, το οποίο βρίσκεται σε αργυρόχρυση θήκη και λιτανεύεται την ημέρα της εορτής του.

Για το θαύμα της ανεύρεσης των λειψάνων του Οσίου Θεράποντα αναφέρει, τροπάριον της η’ ωδής της Ακολουθίας του:

«Ὁ Μωϋσῆς τὸ πρότερον ἀπὸ στύλου φεγγόμενος, στῦλον ἀπὸ γῆς εἰς οὐρανοὺς ὁλόφωτον, ἀκτῖνα σὲ ἔδειξε, ἔνθα καὶ νῦν κατακεῖται τὸ καρτερικόν σου καὶ πολυᾶθλον σῶμα ὢ πιστοὶ παρεστῶτες εὐσεβῶς μελωδούσιν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας».

Το λείψανο του Οσίου μετά την ανεύρεσή του έκαμε πολλά θαύματα και κυρίως θεράπευσε πολλούς από ελώδη πυρετό. Και μέχρι σήμερα κάνει διάφορα θαύματα σε αυτούς που έρχονται με πίστη στον ναό του. Για τούτο πήρε την προσωνυμία θαυματουργός. Κοντά στην εκκλησίαν υπάρχει και το αγίασμα του Οσίου.

Από το δοξαστικόν των αίνων της Ακολουθίας του Οσίου, φαίνεται να δίδασκεν ο Όσιος:

«Ἀγαπήσατε τὸν Θεὸν καὶ εὑρήσετε χάριν αἰώνιον, μηδὲν προτιμήσετε τῆς ἀγάπης αὐτοῦ ἵνα ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν μετὰ πάντων τῶν ἁγίων».

Επίσης σε ειλητάριον νεοτέρας εικόνας του αναγράφεται:

«Ἐγκράτεια γλώσσης καὶ κοιλίας μεγίστη φιλοσοφία».

Πηγή: https://www.saint.gr/4174/saint.aspx

Μνήμη των Aγίων Mαρτύρων και αυταδέλφων Ζηνοβίου και Ζηνοβίας

Συγκαρτερεί σοι Ζηνόβιε το ξίφος,
H καρτερόφρων καν γυνή Ζηνοβία.
Tμήθη Ζηνοβίη και αδελφεός εν τριακοστή.

Oύτοι ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού, εν έτει σϟ΄ [290], τέκνα γονέων ευσεβών. Πιασθείς δε πρώτον ο Ζηνόβιος, παρεστάθη εις τον ηγεμόνα. Όταν δε ερώτα αυτόν ο ηγεμών, τότε και η αδελφή του Ζηνοβία παρέδωκε μόνη τον εαυτόν της εις τους δημίους. Όθεν δέρνονται και οι δύω. Kαι βάλλονται μέσα εις καζάνι γεμάτον από πίσσαν. Eπειδή δε εφυλάχθησαν αβλαβείς με την χάριν του Θεού από την ανωτέρω βάσανον, διά τούτο αποκεφαλίζονται διά ξίφους. Kαι ούτω λαμβάνουν τους στεφάνους του μαρτυρίου. (Tον κατά πλάτος Bίον αυτών, όρα εις τον Nέον Παράδεισον¹.)

Σημείωση

1. Tον ελληνικόν Bίον τούτων συνέγραψεν ο Mεταφραστής. Oύ η αρχή· «Αιγαί πόλις εστί». (Σώζεται εν τη Λαύρα, εν τη των Iβήρων και εν άλλαις.)

(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)

H Aγία Mάρτυς Eυτροπία ξίφει τελειούται

Tην Eυτροπίαν οία νύμφην λαμπάδες,
Προύπεμπον οίκω του νοητού νυμφίου.

Αύτη η Aγία εδιαβάλθη εν Aλεξανδρεία εις τον ηγεμόνα Aπελλιανόν, πως ήτον Xριστιανή. Kαι πως εκαταγίνετο εις τας φυλακάς, και επεσκέπτετο τους αποκλεισμένους Aγίους διά την πίστιν του Xριστού. Όθεν ομολογήσασα αφόβως τον Xριστόν, εν πρώτοις μεν, κρεμασθείσα, κατεξεσχίσθη, έπειτα δε, εκάη με λαμπάδας αναμμένας. Ενόμιζε δε την φλόγα ωσάν νερόν δροσερόν, και εβεβαίονεν έμπροσθεν εις όλους, ότι έβλεπεν ένα φοβερόν άνθρωπον, ο οποίος κατέψυχεν αυτήν και εδρόσιζεν, τον οποίον άνθρωπον έβλεπον και οι στρατιώται. Mετά ταύτα εβασανίσθη δυνατώτερα και ερρίφθη εις την φυλακήν. Παρασταθείσα δε εις τον ηγεμόνα την ερχομένην ημέραν, επεριγέλασεν αυτόν και τα είδωλά του. Όθεν έκοψαν την γλώσσαν της και μετά ταύτα έκοψαν και την αγίαν της κεφαλήν. Kαι ούτως η μακαρία παρέδωκε την ψυχήν της εις χείρας Θεού, και έλαβε παρ’ αυτού του μαρτυρίου τον στέφανον.

(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)

Πηγή: https://kvathiotis.substack.com/p/-10-

Στο βιβλίο «Ζωή Θυσιαζόμενης Αγάπης. Βίος, Διδαχές και Θαύματα» (μτφ.: Χ.-Α. Λιαναντωνάκη, εκδ. Άθως, Αθήνα 2019) ο αναγνώστης θα βρει συγκλονιστικές αλήθειες, οι οποίες θα τον βοηθήσουν να επαναπροσδιορίσει την θέση του μέσα στον σύγχρονο κόσμο που λοξοδρομεί ολοένα και περισσότερο από τις αρχικές συντεταγμένες του.

Στην ενότητα με τίτλο «Η λατρεία της τεχνολογίας γεννά τέρατα» (σελ. 142 επ), ο εκ Ρουμανίας φωτισμένος γέροντας Ιουστίνος Πίρβου μιλά για τον ηλεκτρονικό διωγμό του ανθρώπου, ο οποίος θα βαίνει επιδεινούμενος όσο περισσότερο εξελίσσεται η τεχνολογία. Οι θέσεις του είναι εξαιρετικά επίκαιρες λόγω της ψηφιακής ταυτοποίησης των Ελλήνων μέσω των κινητών τους τηλεφώνων, η οποία ενεργοποιήθηκε, για την ώρα προαιρετικά, από τις 27.7.2022.

Μια νύχτα, αφηγείται ο γέροντας, αφού επέστρεψε από την Θεία Λειτουργία, αποκοιμήθηκε και ακολούθως είδε το εξής όνειρο:

«Ότι οι υπηρέτες του Αντιχρίστου βασάνιζαν τους ανθρώπους. Τους έβγαζαν έξω στους δρόμους και μετά σ’ ένα εργαστήριο τούς σφράγιζαν υποχρεωτικά μ’ ένα ηλεκτρονικό chip, μεγέθους ενός κουκουτσιού δαμάσκηνου. […] Εκείνοι που κυκλοφορούσαν δύο ή περισσότεροι μαζί κατάφερναν να παραμείνουν ασφράγιστοι, ενώ εκείνοι που ήταν μόνοι τους, αυτούς εύκολα τους άρπαζαν και τους σφράγιζαν».

«Η αγάπη και η προσευχή έχουν πολλή δύναμη και η τεχνολογία τους θ’ αποδειχθεί αδύναμη, όπως λέει και ο Θεός στο Ευαγγέλιο: “οὗ γάρ εἰσι δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν” …».

Ακολούθως, ο γέροντας επισημαίνει ότι οι υπηρέτες του Αντιχρίστου χρησιμοποιούν και μεθόδους ύπνωσης (σελ. 143/144):

«Δεν βλέπετε πώς η τεχνική αυτή κάνει τον άνθρωπο να μην μπορεί πλέον να κοιμάται, να μην μπορεί να σκέπτεται, να κουράζεται πολύ γρήγορα; Αυτή η τεχνική έχει περισσότερη επίδραση πάνω στην ψυχή του ανθρώπου απ’ ό,τι το οινόπνευμα· είναι ένα επικίνδυνο ναρκωτικό».

«Οι άνθρωποι ζουν τώρα σε μια κατάσταση αποχαύνωσης και αθεϊσμού· πίνουν, τρώνε και δεν τους ενδιαφέρει πια εάν τους δικάζει ή όχι ο Θεός».

«Ο κόσμος έφθασε στο αποκορύφωμα της ακολασίας και του αμοραλισμού, οι ομοφυλόφιλοι και οι παραβάτες έγιναν “πρότυπα” της κοινωνίας. Εγώ βλέπω ότι και η νοοτροπία των παιδιών είναι πολύ αλλοιωμένη· επειδή οι μανάδες αφήνουν τα παιδιά τους πολλή ώρα μπροστά στον υπολογιστή και την τηλεόραση, μετατρέποντάς τα, τα καημένα, σε τέρατα».

Λίγες αράδες πιο κάτω, ο γέροντας αναφέρεται στο φλέγον ζήτημα της εποχής μας, που έχει αναχθεί σε μήλον της έριδος: Άραγε, η στιγμή του σφραγίσματος, στο οποίο αναφέρεται η Aποκάλυψη του Ιωάννη πλησιάζει επικίνδυνα; (δεδομένου ότι ο γέροντας κοιμήθηκε το 2013, στο χωρίο που ακολουθεί αποτυπώνονται προβλέψεις οι οποίες έχουν διατυπωθεί, στην καλύτερη περίπτωση, πριν από μία περίπου δεκαετία).

«Το σφράγισμα του ανθρώπου δεν είναι ακριβώς κοντά, αλλά ούτε πολύ μακριά. Πολύ λίγοι θα γλυτώσουν από το σφράγισμα· όμως, αν σφραγιστούμε διά της βίας, δεν θα είμαστε εμείς υπεύθυνοι, αλλά αυτοί. Σημασία έχει να μην υποχωρήσεις και να πεθάνει ως μάρτυρας. Αυτό είναι το σημαντικό. […] Όλη η ζωή του χριστιανού πρέπει να είναι μια προετοιμασία για να πεθάνει ως μάρτυρας».

Η θέση του γέροντα περί «σφραγίσματος διά της βίας», το οποίο απαλλάσσει τον εξαναγκαζόμενο από κάθε ευθύνη του και καθιδρύει αποκλειστική ευθύνη εκείνων που άσκησαν βία, μπορεί να συσχετισθεί με τις επαναλαμβανόμενες δηλώσεις των διαχειριστών της υγειονομικής κρίσης και των νομικών συμβούλων τους, οι οποίοι στην αρχική φάση του εμβολιασμού διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους ότι δεν υπάρχει περίπτωση να λάβει χώρα ο εμβολιασμός του πληθυσμού με χρήση φυσικού-σωματικού καταναγκασμού!

Πάντως, στην συνέχεια ο γέροντας διατυπώνει την άποψη ότι η απουσία προφητών και αγίων προστατών της ορθοδόξου αληθείας είναι ένα σημάδι περί του κοντινού τέλους (σελ. 145):

«Δεν υπάρχει πνευματική καθοδήγηση, δεν υπάρχουν ιεροκήρυκες, οι οποίοι να λένε από τον άμβωνα στον λαό τι πρέπει να κάνει. Τώρα ο ιερέας λειτουργεί όπως του υπαγορεύει το κόμμα, όχι όπως του λέει το Άγιο Πνεύμα: Με τόσο διεφθαρμένους ποιμένες πώς να εργαστεί ο Θεός; Αυτοί χορεύουν με τους μουσουλμάνους και τους αιρετικούς κι εμείς θέλουμε ο Θεός να μιλά μέσω αυτών; Αλλά ο καημένος ο αφελής άνθρωπος πιστεύει όλα τα ψέματα».

Στην επόμενη ενότητα με τον άκρως επίκαιρο τίτλο «Ο ζυγός της ηλεκτρονικής εποχής» (σελ. 148 επ.), αφού εξαίρει την αξία της ψυχής («αν πλουτίσουμε την ψυχή, δεν θα νοιώθουμε πια τη φτώχεια του σώματος. Η πίστη μπορεί να μετατρέψει τον λόγο του Θεού σε ψωμί» – φυσικά ο μέγας πολέμιος της ανθρώπινης ψυχής, ο Χαράρι, έχει άλλη άποψη), ο γέροντας αποκαλύπτει μια σημαντική πτυχή του μισάνθρωπου σχεδίου που έχουν θέσει σε εφαρμογή οι υπηρέτες του Αντιχρίστου (σελ 151/152):

«Τώρα προσπαθούν να δημιουργήσουν μία ομοιομορφία μέσω της τεχνολογίας. Θέλουν να είμαστε όλοι το ίδιο, νούμερα» (άραγε, είναι τυχαίο ότι στο έκτο του παιδί, που γεννήθηκε στις αρχές Μαΐου του 2020, ο Έλον Μασκ δεν έδωσε όνομα, αλλά ένα απρόσωπο συνδυασμό γραμμάτων και αριθμών: X Æ A-12;).

«Αυτός ο πολιτισμός, αφού μας αφαίρεσε τα ρούχα μας, χώρισε τις οικογένειές μας, πήρε το φαγητό από το στόμα μας, τώρα προσπαθεί να αδειάσει την ψυχή. Η τεχνολογική πρόοδος, ως τεχνολογία, δεν έχει τίποτα κακό· αλλά η λανθασμένη χρήση της προκαλεί μεγάλη ζημιά. Η μεγαλύτερη ζημιά είναι ότι απομακρύνει τον Θεό από τον κόσμο, από την κοινωνία. Τι ανάγκη έχει πια τον Θεό ο σύγχρονος άνθρωπος, αν έχει στη διάθεσή του την τεχνολογία;. Αυτή η τεχνολογία δίνει στον άνθρωπο τέτοια αυτοπεποίθηση, ώστε νομίζει ότι αυτός είναι “το άλφα και το ωμέγα”, ότι μπορεί να επικοινωνεί και με το φεγγάρι και με τον ήλιο, δεν έχει ανάγκη πια τον Θεό. Πάνω από τον “άνθρωπο της τεχνολογίας” δεν υπάρχει τίποτα!».

Λίγο παρακάτω, ο γέροντας αναφέρεται ξανά στο φαινόμενο της αριθμοποίησης του ανθρώπου και στον σκοπό της παγκόσμιας διακυβέρνησης (σελ. 153/154):

«Θεωρώ ότι το ηλεκτρονικό σύστημα αποτελεί τον ύστατο ζυγό που επιβάλλεται στον άνθρωπο, ώστε αυτός να μην κινείται πια καθόλου, ούτε δεξιά, ούτε αριστερά. Να κρατά τον άνθρωπο δέσμιο, όσο γίνεται πιο δεμένο με την ταΐστρα του, σαν ένα αλυσοδεμένο ζώο, το οποίο δεν τρώει παρά το χόρτο που του δίνει ο ιδιοκτήτης του».

«Σκοπός της παγκόσμιας διακυβέρνησης, τούτη την ώρα, δεν είναι άλλος από την διάλυση του ανθρώπου και τη διάλυση της επαφής μεταξύ των ανθρώπων. Εάν κάποια πολιτικά συστήματα καθυποτάσσουν τα δικαιώματα των ανθρώπων, αυτό το δικτατορικό ηλεκτρονικό σύστημα θα βάλει σε ζυγό την ψυχή, θα καταδυναστεύσει τη σκέψη του ανθρώπου».

«Κάποιοι θέλουν να γίνουμε μόνο νούμερα, όπως οι κρατούμενοι. Προσπαθούν να διαλύσουν τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και τη σχέση του ανθρώπου με τον Θεό. Είναι μια προσπάθεια να γίνει η κοινωνία “ρομπότ”. Σιγά-σιγά θα εξαφανιστεί απ’ αυτήν ο κανονικός άνθρωπος και θα μείνουν μόνο τα ρομπότ που ελέγχονται από τάχα “ανώτερους” ανθρώπους, εκείνους που διευθύνουν τον κόσμο. Ο σημερινός πολίτης μας είναι τυφλωμένος, δεν καταλαβαίνει την κατάσταση στην οποία βρίσκεται και δέχεται σαν ζώο την προσωπική του διάλυση».

Ο γέροντας συμπληρώνει την σκέψη του με την εξής διαπίστωση (σελ. 155):

«οι δυνάστες προτιμούν τους ηλίθιους, τους ιδιωτεύοντες, ανθρώπους τους οποίους μπορούν εύκολα να αποβλακώνουν. Αρχίζουν από τη νεολαία. Άλλωστε με το να αποβλακώνουν το παιδί μέσω της τηλεόρασης και μέσω της παιδείας –η οποία του “σερβίρει” τη σχολική ύλη που αυτοί διαλέγουν, λογοκρίνοντας ένα μεγάλο μέρος της αληθινής ιστορίας των λαών– η γνώση γίνεται ελεγχόμενη».

Η ανάλυση του Ιουστίνου Πίρβου για τον ζυγό της ηλεκτρονικής εποχής συμπορεύεται κατά τρόπο αξιομνημόνευτο με τις αναπτύξεις του Texe Marrs στην ενότητα με τίτλο «Ένας Θαυμαστός Νέος Τεχνοτρονικός Κόσμος», η οποία περιέχεται στο βιβλίο του «Ηλεκτρονική Ταυτότητα» (πλήρης τίτλος: Η Ταυτότητα της Νέας Παγκόσμιας Τάξης [Σχέδιο L.U.C.I.D.], σελ. 181 επ.):

«Σήμερα, βλέπουμε το σύστημα επισήμανσης ηλεκτρονικών ταυτοτήτων, το βασισμένο στο Χάραγμα του Θηρίου, να συγκροτείται ουσιαστικά μπροστά στα μάτια μας. Ταυτόχρονα, κάτω από τα άγρυπνα μάτια των Πεφωτισμένων, όλες οι υπηρεσίες πληροφοριών, κατασκοπείας, αστυνόμευσης, εργάζονται πυρετωδώς για να εφεύρουν αποτελεσματικότερα ηλεκτρονικά δεσμά, υψηλής τεχνολογίας. Πρόθεση των ελεγκτών είναι να μας εξαναγκάσουν, ως δούλους, να μπούμε σε ένα θαυμαστό Καινούργιο Τεχνοτρονικό Κόσμο» [1].

«Ξαφνικά, η πρώτη εταιρεία τηλεπικοινωνιών του πλανήτη μας δημιουργεί μια θυγατρική εταιρεία έρευνας και ανάπτυξης, με την ονομασία Lucent Technologies. Άραγε τα “προοδευτικά” μυαλά της “αξιοσέβαστης” εταιρείας που ήταν γνωστή κάποτε σαν Εργαστήρια Bell και που τώρα βαφτίστηκε Lucent, θα ενεργοποιηθούν για την εφαρμογή της ανίερης αποστολής τεχνοτρονικού ελέγχου που επιδιώκει διακαώς ο Μεγάλος Αδελφός;».

«Άραγε οι λαμπροί, πρώτης τάξης επιστήμονες και μηχανικοί της Lucent θα βρεθούν στο μέτωπο αυτής της εξέλιξης των προηγμένων εργαλείων ανθρωπίνου ελέγχου που έχω επονομάσει “μαύρη επιστήμη”; Θα βοηθήσει η Lucent Technologies στην επινόηση-εφεύρεση των συσκευών παγίδευσης, μικροτσίπ, συστημάτων κατασκοπείας και παρακολούθησης, τεχνητής νοημοσύνης, εικονικής πραγματικότητας, ρομποτικού ελέγχου και άλλων συσκευών που θα εισαγάγουν την ανθρωπότητα τελικά στην Τεχνοτρονική Εποχή; Θα παίξει η Lucent ρόλο-κλειδί στην καθιέρωση νέων, υψηλής τεχνολογίας συσκευών και μεθόδων που θα καταστήσουν δυνατό το ζοφερό σύστημα οικονομικού ελέγχου το οποίο έχει προφητευθεί στην Αγία Γραφή του Θεού;».

«Μπορεί κάλλιστα, οι άνθρωποι που τώρα είναι οι εγκέφαλοι πίσω από τη Lucent και τις άλλες εταιρείες που αναφέρονται εδώ, να μην έχουν σχέση με τον τρόπο με τον οποίο τα δημιουργικά “παιδιά” τους –προϊόντα όπως το Ινφέρνο, το Λίμπο κ.λπ. της Lucent κ.λπ.– ταιριάζουν στην αλληλουχία γεγονότων που θα λάβουν χώρα στις έσχατες ημέρες της Συντελείας του Αιώνος. Χωρίς πειστικά και ακριβή στοιχεία και αποδείξεις, δεν μπορώ να στιγματίσω τους ανθρώπους αυτούς ως εκούσιους και συνειδητούς πράκτορες του Πονηρού. Ωστόσο, ο Σατανάς είναι παραπάνω από ικανός να χρησιμοποιήσει ακόμα και τους ειλικρινέστερους, ανύποπτους αχυρανθρώπους και μαριονέτες για να κάνει τις βρομοδουλειές του εδώ πάνω στη γη. Φανταστείτε τη ζημιά –τον όλεθρο– που μπορεί να προκαλέσει με τις υψηλής τεχνολογίας συσκευές που επινοούνται και παράγονται από τους λαμπρούς επιστήμονες και ανθρώπους που περιφέρονται στις αίθουσες και τους διαδρόμους της πρώτης –κορυφαίας– εταιρείας υψηλής τεχνολογίας και εργαστηρίων του κόσμου!».

«Αυτά που μερικοί μπορεί να τα θεωρούν σαν επιχειρηματικά κατορθώματα που αποσκοπούν στο να βοηθήσουν την “πρόοδο και την ευτυχία της ανθρωπότητας”, μπορεί να αποδειχθούν όπλα μαζικών καταστροφών και της πιο άθλιας καταπίεσης και τελικά εξόντωσης του ανθρώπινου είδους».

Ο Texe Marrs συνδυάζει τα παραπάνω με ένα όραμα που είχε δει ο Προφήτης Δανιήλ (7, 23) για την Τεχνοτρονική Εποχή της ανθρώπινης δουλείας (ό.π., σελ. 185):

«Το όραμα του Δανιήλ περιείχε τέσσερα βασίλεια θηρίων που θα κυβερνήσουν τη γη κατά ιστορική διαδοχή. Τώρα, βλέπουμε να ανέρχεται στην εξουσία και υφιστάμεθα την μνημειώδη εμφάνιση του τελευταίου βασιλείου ή παγκόσμιας εξουσίας, στον πλανήτη γη – εκείνη της Βασιλείας του Τέταρτου Θηρίου. Ναι, το προφητευμένο Θηρίο των εσχάτων ημερών της Συντελείας του Αιώνος σέρνεται προς την Ιερουσαλήμ. Συγκροτεί, πλέον, τα φρικιαστικά αλλά αποτελεσματικά εργαλεία και τεχνολογικά συστήματά του σε ολόκληρη την Υδρόγειο, γεμίζοντας κάθε κενό με τα φλογώδη μάτια του υψηλής τεχνολογίας και τα αιματοβαμμένα, ηλεκτρονικά του χέρια».

«Πολύ σύντομα, κάθε πολίτης του “παγκόσμιου χωριού” θα αρχίσει να τρέμει και να κλονίζεται μπροστά στην αιφνιδιαστική και αδίστακτη επέλαση αυτής της κτηνώδους, τεχνολογικής μανίας».

Όπως ο Ιουστίνος Πίρβου, έτσι και ο Texe Marrs κατονομάζει ως στόχο της διεθνούς ελίτ την δημιουργία μιας Παγκόσμιας Κυβέρνησης, η οποία θα εκπληρώσει «το όραμα του Τζωρτζ Όργουελ για ένα φοβερό μέλλον, όπως το ζωγραφίζει στο μυθιστόρημά του 1984» (σελ. 188).

Ειδικότερα, ο Texe Marrs μας πληροφορεί ότι:

«Το δίκτυο L.U.C.I.D. θα υπερπηδήσει τα εθνικά σύνορα. Θα απαιτήσει την επιβολή μιας υποχρεωτικής Παγκόσμιας Βιομετρικής Κάρτας/Ταυτότητας και, στην συνέχεια, ένα εμφυτευμένο βιοτσίπ για τους πολίτες όλων των χωρών της γης. Με μνήμη που έχει χωρητικότητα 2.000 σελίδων, την ικανότητά της να περιλαμβάνει ένα ολόκληρο φάκελο προσωπικών πληροφοριών και την ικανότητά της να χρησιμοποιείται για ατομικές αγορές και οικονομικές συναλλαγές, η Παγκόσμια Κάρτα/Ταυτότητα και η διασύνδεσή της μ’ ένα παγκόσμιο δίκτυο ηλεκτρονικών υπολογιστών, θα σημάνει αναπόφευκτα το ξεπέρασμα και την καταστροφή του προαιώνιου συστήματος των εθνικών κρατών. Ο Λόγος του Θεού λέει ότι θα “κρίνει τα έθνη”. Αλλά οι Πεφωτισμένοι είναι αλαζόνες και αδίστακτοι. Συνεπώς, ο Πύργος της Βαβέλ Ανοικοδομείται!».

Στο 9ο Κεφάλαιο με τίτλο «Το Χταπόδι από Πυρίτιο: Άνθρωποι Παγιδευμένοι στα Σπλάχνα των Ηλεκτρονικών Κλουβιών» (σελ. 203), ο Texe Marrs επικαλείται τον Dwight Kinman, ο οποίος στο βιβλίο του «Ο Τελευταίος Δικτάτορας του Κόσμου» γράφει ότι ο όρος ΝΕΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΗ είναι η μυστική κωδική φράση που σημαίνει ΕΝΙΑΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.

«Δυστυχώς, σήμερα στην Αμερική [Σ.Σ.: αλλά και στην Ελλάδα], παρά την μακρόχρονη παράδοση των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων μας, οι πολίτες είναι απαθείς και αδιάφοροι και αγνοούν τον επικείμενο κίνδυνο. Ένα φοβερό θηρίο ανυψώνεται από τα σπλάχνα του καλά καμουφλαρισμένου νεοεποχικού κατεστημένου, τύπου Ες-Ες. Σαν ένα τεράστιο και τερατώδες χταπόδι από πυρίτιο, το σχέδιο L.U.C.I.D. απλώνει τα φοβερά και απειλητικά πλοκάμια του υψηλής τεχνολογίας. Πλήθη ανύποπτων, αβοήθητων θυμάτων πολύ σύντομα θα περικυκλωθούν και θα συνθλιβούν από το νέο, γκεσταπίτικο νεοεποχικό κράτος του Μεγάλου Αδελφού. Ποιος ανάμεσά μας θα μπορεί ενδεχομένως να δραπετεύσει από τα ηλεκτρονικά κελλιά που σήμερα ετοιμάζονται για ολόκληρη την ανθρωπότητα; Ποιος;».

Ο Ιουστίνος Πίρβου θέτει ένα κρίσιμο ερώτημα που συνδέεται με την θεωρία του Θαυμαστού Ανάποδου Κόσμου και, ειδικότερα, με το ένα από τα τρία οργουελικά συνθήματα που ήταν καθιερωμένα στην Ωκεανία του Ουίνστον Σμιθ, δηλ. ότι «ο πόλεμος είναι ειρήνη» (σελ. 182):

«Πιστεύετε ότι οι διεθνείς οργανισμοί, όπως ΟΗΕ και ΝΑΤΟ θέλουν στ’ αλήθεια την ειρήνη των λαών;».

Η αποστομωτική απάντησή του έχει ως εξής:

«Αυτές είναι ανοησίες για να αποβλακώνονται οι μάζες! Μόνον αφελείς αναγνώστες των εφημερίδων μπορούν να πιστεύουν πλέον αυτές τις κουταμάρες. Αυτοί οι οργανισμοί κάνουν πόλεμο στο όνομα της ειρήνης ώστε, μετά, αυτοί πάλι να φαίνονται ως “σωτήρες του κόσμου”· ενώ στην πραγματικότητα μετά τον πόλεμο πάλι αυτοί θα κερδίζουν, δρέποντας τους καρπούς και τη δόξα, μοιράζοντας μεταξύ τους τα κέρδη, όπως επιθυμούν».

Η διαπίστωση αυτή παραπέμπει στην λογική του «πυρομανούς πυροσβέστη», η οποία διέπει την παγκόσμια διαχείριση του πλανήτη.

Στην συνέχεια, αποκαλώντας «μαριονέτες» τους εθνικούς κυβερνήτες, ο γέροντας χρησιμοποιεί έναν χαρακτηρισμό ο οποίος κατέστη ιδιαιτέρως δημοφιλής στην σημερινή εποχή της παγκόσμιας υγειονομικής δικτατορίας, όπου η ηγέτες των περισσότερων κρατών της Δύσης εφήρμοσαν με αξιοπρόσεκτο συντονισμό τις εντολές του περίφημου αόρατου μαριονετίστα.

«Αυτήν την ώρα ο κόσμος διευθύνεται από μια μοναδική παγκόσμια κυβέρνηση, η οποία κατευθύνει όλες τις “κυβερνήσεις” των κρατών. Εμείς κατηγορούμε τους κυβερνήτες μας αλλά αυτοί, σαν μαριονέτες, δεν έχουν σχεδόν κανένα δικαίωμα. Ό,τι τους λέει ο αρχηγός αυτό εκτελούν. Άλλο ό,τι υπαγόρευε η Μόσχα εκτελείτο στη Ρουμανία. Ούτως ή άλλως οι Ρουμάνοι είναι δούλοι στο έδαφος της χώρας τους με όλα όσα πούλησαν οι πολιτικοί μας στους ξένους, μόνον που αυτή η πραγματικότητα δεν δηλώνεται επίσημα».

Την στιγμή αυτή, που οι υπερπρόθυμες ελληνικές μαριονέτες ενεργοποίησαν την ψηφιακή ταυτοποίηση του πολίτη μέσω του κινητού τους, χωρίς να υπάρξει καμία σθεναρή αντίδραση εκ μέρους των πολιτών ή, ακόμη χειρότερα, εκ μέρους της εκκλησίας, είναι σημαντικό να συγκρατήσουμε το μήνυμα που στέλνει ο γέρων Ιουστίνος Πίρβου:

«Πρέπει  εμείς να διαλύσουμε εκ των προτέρων αυτό το ηλεκτρονικό σύστημα, να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να μη δεχθούμε αυτήν τη νέα ηλεκτρονική τάξη πραγμάτων, αυτόν τον “πολιτισμό” της εικόνας και των οπτικών μέσων στο διαδίκτυο».

«Παρατηρούμε την απομείωση της αξίας του ανθρώπου, ο οποίος ολισθαίνει από πρόσωπο σε όνομα και, τέλος, σε αριθμό. Ο άνθρωπος όμως μοιάζει στον Θεό, είναι πλασμένος κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσίν Του και διαθέτει έμφυτα μέσα του όλα τα αποθέματα, ώστε να μην πέσει στην ύπουλη παγίδα».

Στην ενότητα «Οι διανοούμενοί μας κάνουν εύκολα πίσω» (σελ. 140 επ.), ο Ιουστίνος Πίρβου θίγει το μεγάλο ζήτημα της γενικής παθητικότητας και παράλυσης της βούλησης του ρουμανικού λαού, ο οποίος, όπως ακριβώς και ο ελληνικός, δεν αντιδρά απέναντι στους αντιχριστιανικούς βομβαρδισμούς:

«Αυτή η κατάσταση επιβλήθηκε έτσι, ώστε να διαλύσει τα πρότυπα ενός λαού και να καταστρέψει τις αξίες των ανθρώπων. Για τον κοινό θνητό είναι πιο πειστικός εκείνος που ξέρει να προσφέρει καλύτερα “άρτον και θεάματα”. Ξυπνάει πότε-πότε κάποιος από αυτόν τον λήθαργο, θυμώνει και προσπαθεί να κάνει μια μικρή επανάσταση. Αλλά αυτή η “επανάσταση” φθάνει μόνο μέχρι τον Λόφο του Πατριαρχείου ή μέχρι το Κοτροτσένι (Σ.τ.Μ.: κυβερνητικό μέγαρο)· εκεί διαλύεται. Από την εξέγερσή του δεν απομένει τίποτα, παρά μόνον ένας μεμονωμένος επαναστάτης».

Η συνέχεια των λόγων του γέροντα μοιάζουν με προφητική ακτινογραφία της εποχής του κορωνοϊού:

«Είδα ότι ελάχιστοι ιατροί διαμαρτύρονται ενάντια στο απάνθρωπο σύστημα που επικρατεί στην Υγεία. Είναι μία θλιβερή πραγματικότητα το γεγονός ότι οι διανοούμενοί μας ήταν και παραμένουν οι πιο αδύναμοι χαρακτήρες. Είναι φοβισμένοι, κάνουν εύκολα πίσω για να διατηρήσουν τις θέσεις τους. Παρατήρησα το ίδιο και στη φυλακή. Πιο εύκολα αντιστέκονταν οι απλοί άνθρωποι, παρά οι διανοούμενοι. Ήταν ελάχιστοι οι διανοούμενοι που αντιστέκονταν. Ο απλός άνθρωπος αντιλαμβανόταν πάντα πιο γρήγορα την πραγματικότητα.

Ο διανοούμενος δεν έχει την αίσθηση της μάχης που δίνει, της δυσκολίας. Αυτός είχε συνηθίσει μ’ έναν μισθό, με μια καλή οικονομική κατάσταση και γι’ αυτό αποσύρθηκε από οποιαδήποτε κοινή δράση. Εντάχθηκε σε πολιτικά κόμματα, πρώτα-πρώτα για να προστατεύσει την περιουσία του. Ο ιατρός σήμερα είναι όπως ο παπάς. Έχει μικρό μισθό, αλλά τον αυξάνει παίρνοντας χρήματα από τις τσέπες του φτωχού κι έτσι πλουτίζει, χωρίς να έχει μεγάλο μισθό. Ο σημερινός μας ιατρός δεν συναισθάνεται πως έχει να επιτελέσει λειτούργημα. Τώρα, επειδή είναι χαμηλοί οι μισθοί, αυτός φεύγει στο εξωτερικό, όπου οι αποδοχές είναι μεγαλύτερες.

Στο τέλος όμως και τα δυτικά κράτη θα καταντήσουν στην κατάσταση που βρισκόμαστε εμείς. Δεν θα κρατήσει πολύ αυτό που γίνεται σήμερα. Ο ευρωπαϊκός σοσιαλισμός φροντίζει για το σχέδιο αυτό».

Αμέσως μετά, ο γέροντας καταλήγει σε μια διαπίστωση, εξαιτίας της οποίας θα έπρεπε να γουρλώσει τα μάτια του όποιος αναγνώστης έχει διατηρήσει ένα minimum λογικής, τηρώντας κριτική στάση έναντι του εμβολιαστικού αμόκ που έχει καταλάβει σχεδόν ολόκληρο τον πλανήτη:

«Το σύστημα δούλεψε με τέτοιον τρόπο, ώστε ο απλός χωρικός να αποβλακώνεται και ο διανοούμενος να εκτίθεται. Ακόμη και ο ιατρικός κόσμος συνέβαλε σ’ αυτό: ήταν ένας παράγοντας μέσω του οποίου το σύστημα πέτυχε και συνεχίζει να πετυχαίνει το σατανικό έργο της μείωσης του πληθυσμού μέσω επικίνδυνων εμβολίων και χημικών δηλητηρίων».

Ιδιαιτέρως αποκαλυπτικές είναι οι σκέψεις που καταγράφονται στην ενότητα με τίτλο «Η Ορθόδοξη Πίστη και ο Οικουμενισμός» (σελ. 188 επ.):

«Έστησαν ένα κατάλληλο περιβάλλον, στο οποίο αναπτύχθηκε η μασονία και όλο το πολιτικό και κοινωνικό κακό. Ακόμα και ο οικουμενισμός αποτελεί εργαλείο της μασονίας. Η μασονία, καλλιεργώντας μια σχετικότητα των αξιών, αποσκοπεί στο να προσκυνάς έναν απρόσωπο ψευδοθεό, τον οικουμενικό “θεό”. Ο οικουμενισμός συμβαδίζει με την παγκοσμιοποίηση. Η ισοπέδωση όλων των εθνών, η δημιουργία μιας παγκόσμιας κυβέρνησης και ενός ενιαίου κράτους –ταυτόχρονα με τον οικουμενισμό, που αποσκοπεί στη δημιουργία μίας πανθρησκείας, η οποία θα “ενώσει” όλες τις θρησκείες σε μία– όλα αυτά στοχεύουν στην εφαρμογή του τελικού σκοπού τους: την εγκαθίδρυση του “νέου ανθρώπου”, του αντιχρίστου».

Ο Ιουστίνος Πίρβου είναι κατηγορηματικός (σελ. 189):

«Ο οικουμενισμός και η παγκοσμιοποίηση είναι οι πρόδρομοι των Καιρών της Αποκάλυψης».

Αν ζούμε σε πρώιμο ή, αντιθέτως, σε όψιμο προδρομικό σημείο των Εσχάτων Χρόνων, είναι ένα ερώτημα που, με όσα συμβαίνουν την τελευταία διετία 2020-2022, δεν είναι τόσο δύσκολο να απαντηθεί. Χάρη στον κορωνοϊό, ο οποίος λειτούργησε ως (προκατασκευασμένη) τουρμπίνα για την επιβολή της νέας κανονικότητας, τόσο ο οικουμενισμός όσο και η παγκοσμιοποίηση πραγματοποίησαν πολύ μεγάλα άλματα. Τόσο μεγάλα, που θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ευλόγως ότι όσον ούπω θα εμφανισθεί ο αντίχριστος ψευδοσωτήρας της ανθρωπότητας.

Τα πράγματα, όμως, δεν εξελίσσονται πάντοτε κατά τον τρόπο που τα έχει σχεδιάσει το επιτελείο του εωσφόρου. Όπως δεν είχε αυτός τον πρώτο λόγο, έτσι δεν μπορεί να έχει ούτε τον τελευταίο!

Γράφει  ο  Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, δικηγόρος Αθηνών

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας οι πολίτες αναγκάστηκαν να μεταφέρουν τη ζωή τους από τον πραγματικό χώρο στο εικονικό περιβάλλον

Παρατηρούμε όλοι με μεγάλη αγωνία τις θερμές γεωπολιτικές εξελίξεις που σημειώνονται τόσο στην ανατολική Ευρώπη (ρωσο-ουκρανική εμπόλεμη σύγκρουση) όσο και στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, όπου διαδραματίζονται πρωτοφανή γεγονότα, τα οποία προλειαίνουν το έδαφος για την επικράτηση της «αιώνιας ειρήνης», αλλά ενδεχομένως να οδηγήσουν στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα, δηλαδή σε ένα δεύτερο φονικότερο ημίχρονο ένοπλης αντιπαράθεσης μεταξύ του Ισραήλ και του Ιράν.

Την ίδια στιγμή, γινόμαστε μάρτυρες ενός οργανωμένου και ταυτόχρονα σιωπηλού σχεδίου εποικισμού και δημογραφικής αλλοίωσης του ελληνικού πληθυσμού, το οποίο υλοποιείται με τη μαζική και αθόρυβη εισβολή χιλιάδων παράνομων μεταναστών.

Η κατάσταση αυτή εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την κοινωνική ασφάλεια, συνοχή και σταθερότητα, καθώς κρίνεται πολύ πιθανό ανάμεσα στον τεράστιο αυτό όγκο της εργαλειοποιημένης δυστυχίας να έχουν παρεισφρήσει και ακραία στοιχεία ισλαμικής βίας, και επομένως καλούμαστε όλοι να βρισκόμαστε σε κατάσταση αυξημένης εθνικής επιφυλακής.
Μέσα σε αυτό το ζοφερό και εκρηκτικό γεωπολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον προστίθεται και η έκδοση του προσωπικού αριθμού, ευελπιστώντας ότι δεν θα καθυστερήσει η ενεργοποίηση των πνευματικών νόμων που θα λυτρώσει τον σύγχρονο άνθρωπο από την ύπουλη παγίδα της αριθμοποίησης.

Οφείλουμε να σημειώσουμε ότι η νομοθέτηση του προσωπικού αριθμού ως υποχρεωτικού στοιχείου για την επαλήθευση της ταυτότητας των φυσικών προσώπων έρχεται σε μια χρονική περίοδο κατά την οποία οι ατομικές και συλλογικές αντιστάσεις των πολιτών έχουν σχεδόν εξουδετερωθεί, ενώ η κοινωνία έχει εισέλθει σε μια κατάσταση προϊούσας πνευματικής και ηθικής αποσύνθεσης.

Η στάση της Εκκλησίας

Σήμερα, οι περισσότεροι από εμάς στεκόμαστε απαθείς και αδιάφοροι, παρακολουθώντας την Ελλάδα να γκρεμίζεται, την πίστη να χάνεται, την αλήθεια της Ορθοδοξίας να σχετικοποιείται, και όχι μόνο δεν αντιδρούμε, αλλά προσποιούμαστε ότι δεν συμβαίνει το παραμικρό και βυθιζόμαστε στον μικρόκοσμο της ψεύτικης ζωής μας.

Οι άνθρωποι φαίνεται να έχουν χάσει την εσωτερική φωνή της συνειδήσεώς τους, αδυνατώντας να διακρίνουν το καλό από το κακό, το γλυκό από το πικρό, το όμορφο από το άσχημο, ενώ την ίδια στιγμή καταφεύγουν σε ένα ατέρμονο σκρολάρισμα του κινητού τηλεφώνου, που αποδιοργανώνει τη σκέψη τους και τους ωθεί στην αδιαφορία και την κοινωνική παθητικότητα.

Οι πολίτες, παραμένοντας προσκολλημένοι στις τηλεοράσεις τους, γίνονται εύκολα θύματα της τηλεοπτικής χειραγώγησης των διαπλεκόμενων Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης, τα οποία όχι μόνο παραπλανούν τους πολίτες, αλλά και τους εκπαιδεύουν να είναι «υπάκουα στρατιωτάκια» στα παράνομα κελεύσματα του ψηφιακού ολοκληρωτικού κράτους.

Σε μερικά μόλις χρόνια δεν θα έχει μείνει τίποτα όρθιο. Οταν τα πάντα κατεδαφίζονται με εκπληκτική ταχύτητα και με απύθμενη σκληρότητα, εμείς επιμένουμε να ζούμε στον κόσμο της εικονικής πραγματικότητας, σχεδιάζοντας την έξοδο του επόμενου τριημέρου.

Την ίδια στιγμή, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος με την πρόσφατη ανακοίνωσή της για τον προσωπικό αριθμό αγνόησε παλαιότερες δικές της αποφάσεις αναφορικά με τις νέες ταυτότητες και την κάρτα του πολίτη, δίνοντας την εντύπωση ότι δεν λειτουργεί πλέον ως Θεοΐδρυτος θεσμός, αλλά ως πολιτικό κόμμα που μεταβάλλει και «εκσυγχρονίζει» τις απόψεις του.

Η Εκκλησία της Ελλάδος καταπίκρανε ακόμα μία φορά τα πιστά παιδιά της, επιβεβαιώνοντας μια δυσάρεστη αλήθεια, η οποία ήταν ήδη ορατή από την εποχή της πανδημίας: ότι δηλαδή η Εκκλησία έχει μετασχηματιστεί από φιλόστοργη Μάνα του Γένους σε κακή και άσπλαχνη μητριά που βάζει πλάτη στο εκάστοτε αφήγημα της Νεοταξίτικης Εξουσίας.

Δυστυχώς, αποδεικνύεται -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- ότι οι σύγχρονοι εκκλησιαστικοί ταγοί έχουν κάνει προ πολλού καιρού την επιλογή τους, καθώς έχουν συνταχθεί με το αλλοτριωμένο πνεύμα της διεφθαρμένης κοσμικής εξουσίας. Από ποιμένες των λογικών προβάτων του Χριστού μεταλλάχθηκαν (τον καιρό της πανδημίας) σε εμβολιοποιμένες, ενώ σήμερα στην εποχή του ψηφιακού ολοκληρωτισμού μεταβάλλονται σε διαπρύσιους κήρυκες ή σε σιωπηλούς και αδιάφορους θεατές του νέου συστήματος ηλεκτρονικής ταυτοποίησης, παρασύροντας αθώες ψυχές στην άβυσσο της απωλείας και στην παγίδα της ψηφιακής επιτήρησης.

Στους σημερινούς χαλεπούς καιρούς, ο εφημεριακός κλήρος καλείται να αγνοήσει την τραγική ανακοίνωση της Εκκλησίας της Ελλάδος και να επωμιστεί τη βαριά ευθύνη για τη διαφύλαξη της ιερότητας και της μοναδικότητας του ανθρωπίνου προσώπου, στηλιτεύοντας τη σατανική αριθμοποίηση και απευθύνοντας έκκληση στους πολίτες να απορρίψουν όχι μόνο τη λήψη, αλλά και τη χρήση και την εν γένει αξιοποίηση του προσωπικού αριθμού, απέχοντας από το νέο ηλεκτρονικό σύστημα προσωπικής ταυτοποίησης.

Ομως, το καταλυτικό γεγονός της παγκόσμιας ιστορίας από το οποίο ξεκίνησε το σχέδιο καθυπόταξης της ανθρωπότητας στη Νεοταξίτικη Ολιγαρχική Ελίτ, προκαλώντας κοσμογονικές αλλαγές και φέροντας κυριολεκτικά τα πάνω κάτω στη ζωή των ανθρώπων, ήταν η πανδημία του κορονοϊού και ο μαζικός εμβολιασμός που ακολούθησε με υγειοβλαπτικά και άχρηστα φαρμακευτικά παρασκευάσματα.

Η μάσκα, προστάδιο του Προσωπικού Αριθμού

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας οι πολίτες αναγκάστηκαν να μεταφέρουν τη ζωή τους από τον πραγματικό χώρο στο διαδικτυακό εικονικό περιβάλλον, αξιοποιώντας τα ψηφιακά εργαλεία πληρωμών και συναλλαγών. Ο τρόπος διαχείρισης της πανδημίας ήταν αυτός που έθεσε τα θεμέλια για τη δημιουργία μιας ψηφιακής κουλτούρας, εξοικειώνοντας τους πολίτες με το ηλεκτρονικό εμπόριο και με τη διαδικασία των ψηφιακών χρηματοοικονομικών συναλλαγών.

Δηλαδή, η πανδημία του κορονοϊού ήταν ο κρίσιμος παράγοντας που συνετέλεσε στη ραγδαία μετάβαση της ανθρωπότητας στην ψηφιακή εποχή. Προς επίρρωση της πιο πάνω θέσης, υπενθυμίζουμε μια παλαιότερη δήλωση του κ. Μητσοτάκη, ο οποίος, κατά τη διάρκεια διαδικτυακής συζήτησης, που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του συνεδρίου «Europe 2021», είχε δηλώσει μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα: «Χρησιμοποιήσαμε την πανδημία ως μια ευκαιρία να προσφέρουμε μια σειρά ψηφιακών υπηρεσιών στους πολίτες. Μέσω του ψηφιακού μετασχηματισμού αναμορφώνουμε τον ιστό του ελληνικού κράτους».

Βέβαια, στην Ελλάδα του κ. Μητσοτάκη αρκεί μια δυνατή νεροποντή διάρκειας είκοσι λεπτών για να αποδειχθεί η παροιμιώδης ανικανότητα του επιτελικού κράτους, καθώς στην πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους φανάρια τίθενται εκτός λειτουργίας σε σημαντικούς οδικούς κόμβους, προκαλώντας συνθήκες ασύλληπτου κυκλοφοριακού χάους, ενώ οι πλημμυρισμένοι δρόμοι μεταβάλλονται σε ορμητικούς χειμάρρους, με αποτέλεσμα να καθίστανται απροσπέλαστοι και επικίνδυνοι για κάθε πεζό που θα τολμήσει να κυκλοφορήσει, δείχνοντας εμπιστοσύνη στις παραπλανητικές δηλώσεις του πρωθυπουργού «περί αναμόρφωσης του ελληνικού κράτους».

Την ίδια στιγμή, η μέση ελληνική οικογένεια βλέπει έντρομη την ακρίβεια να γονατίζει το πενιχρό οικογενειακό της εισόδημα, ενώ ο κ. Μητσοτάκης, ζώντας εδώ και καιρό στο δικό του παράλληλο σύμπαν, πανηγυρίζει για την ψηφιακή Ελλάδα, αντί να ντρέπεται και να απολογείται για τη φτωχοποιημένη Ελλάδα.

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας η υποχρεωτική χρήση της μάσκας εξασφάλιζε τη συμμετοχή των πολιτών σε κάθε οικονομική, επαγγελματική και κοινωνική δραστηριότητα, κατ’ ανάλογο τρόπο, η υποχρεωτική χορήγηση του προσωπικού αριθμού σε κάθε φυσικό πρόσωπο επιτρέπει την ανεμπόδιστη πρόσβαση του πολίτη στις υπηρεσίες της ψηφιακής διακυβέρνησης.

Η αυτοματοποιημένη έκδοση του προσωπικού αριθμού χωρίς την προηγούμενη σύμφωνη γνώμη του φυσικού προσώπου προαναγγέλλει την επικράτηση του Παγκόσμιου Ψηφιακού Ολοκληρωτικού Κράτους, στο οποίο η ζωή του πολίτη θα είναι αλυσοδεμένη στις ποικιλώνυμες ηλεκτρονικές πλατφόρμες, όπου εκεί τα πάντα θα παρακολουθούνται, τα πάντα θα ελέγχονται και τα πάντα θα καταγράφονται, ακόμη και η ανθρώπινη σκέψη, υπό το άγρυπνο ψηφιακό βλέμμα του «Μεγάλου Αδελφού».

Ομως, αν το καλοσκεφτούμε, η υποχρεωτική χρήση της μάσκας υπήρξε το αναγκαίο προστάδιο για την υποχρεωτική έκδοση του προσωπικού αριθμού.

Σε μια κοινωνία μασκοφορεμένων πολιτών, στην οποία η αναγνώριση της ταυτότητας είναι παντελώς αδύνατη εξαιτίας της απόκρυψης των χαρακτηριστικών του ανθρωπίνου προσώπου, προκύπτει εκ των πραγμάτων η ανάγκη απόδοσης ενός διακριτού κωδικού ταυτοποίησης. Μέσα στο μασκοφορεμένο πλήθος, ο άνθρωπος χάνει την προσωπική του υπόσταση και μεταβάλλεται σε άβουλη και απρόσωπη μονάδα, δηλαδή σε έναν πρώιμο αριθμό, και επομένως για να ταυτοποιηθεί απαιτείται προηγουμένως να αριθμοποιηθεί.

Κατά τη διάρκεια της υγειονομικής κρίσης, επέβαλαν την υποχρεωτική μασκοφορία με το πρόσχημα της προστασίας της δημόσιας υγείας, ενώ στην ψηφιακή εποχή επιβάλλουν την υποχρεωτική αριθμοποίηση με το πρόσχημα της πάταξης της γραφειοκρατίας. Οι Νεοταξίτες χρησιμοποιούν διαρκώς μάσκες, προσωπεία και παραπλανητικά αφηγήματα, πείθοντας την ανθρωπότητα για τους ευγενικούς τους σκοπούς, ενώ στην πραγματικότητα μετέρχονται κάθε τέχνασμα ύπουλης χειραγώγησης, συνωμοτώντας εις βάρος της!

Η μάσκα της υγειονομικής δικτατορίας μετεξελίσσεται στον προσωπικό αριθμό της ψηφιακής σκλαβιάς. Η υποχρεωτική χρήση της μάσκας επέτρεπε την ελεύθερη πρόσβαση του πολίτη στον δημόσιο χώρο, υπό τον όρο να σκεπάζει το πρόσωπό του, ενώ η υποχρεωτική έκδοση και χρήση του προσωπικού αριθμού επιτρέπει την ελεύθερη πρόσβαση του πολίτη στον ψηφιακό χώρο, υπό τον όρο να σκεπάζει το όνομά του.

Η χρήση της μάσκας αλλοιώνει ανεπανόρθωτα την αξία και τη μοναδικότητα του ανθρώπινου προσώπου, ενώ ο προσωπικός αριθμός αναιρεί τη σημασία και τη σπουδαιότητα του βαπτιστικού ονόματος ως ικανοποιητικού στοιχείου ταυτοποίησης και αναγνώρισης του πολίτη. Ο άνθρωπος από πρόσωπο μεταπίπτει σε αριθμοποιημένο πράγμα, και μάλιστα ελεγχόμενο σε κάθε του βήμα.

Ψηφιακός αναβαπτισμός

Η υποχρεωτική επιβολή του προσωπικού αριθμού δεν εκμηδενίζει μόνο τη μεγάλη πνευματική αξία του βαπτιστικού ονόματος, αλλά σε βάθος χρόνου θα έχει μια ακόμη δραματικότερη επίπτωση: Η διαρκής και επαναλαμβανόμενη χρήση του προσωπικού αριθμού θα οδηγήσει νομοτελειακά στη λήθη του βαπτιστικού ονόματος, με αποτέλεσμα την επικράτηση του προσωπικού αριθμού, ακόμη και στο πεδίο των προσωπικών και κοινωνικών σχέσεων των ανθρώπων.

Στο δυστοπικό μέλλον, που πλησιάζει με βήμα γοργό, οι άνθρωποι δεν θα συστήνονται με τα βαπτιστικά τους ονόματα, αλλά με τους προσωπικούς τους αριθμούς.

Ομως, το χειρότερο είναι ότι το κράτος παύει να ενδιαφέρεται για το ονοματεπώνυμο του πολίτη και τον αναβαπτίζει μέσα στην ψηφιακή κολυμβήθρα των ηλεκτρονικών πλατφορμών της παγκόσμιας ψηφιακής διακυβέρνησης, δίνοντάς του για βαπτιστικό όνομα έναν μοναδικό δωδεκαψήφιο προσωπικό αριθμό.

Οπως η Ορθόδοξη Εκκλησία αποκλείει τους αβάπτιστους ανθρώπους από τη Χάρη και την Ευλογία των Ιερών Μυστηρίων της, κατ’ ανάλογο τρόπο και η Ολοκληρωτική Εξουσία αποκλείει τους ανάριθμους πολίτες, δηλαδή εκείνους που αρνούνται να λάβουν το ψηφιακό βάπτισμα της δαιμονικής αριθμοποίησης από κάθε συναλλαγή με τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα.

Οπως ο άνθρωπος αριθμεί τα πράγματα, τα αντικείμενα και τα ταξινομεί μέσα στον χώρο, έρχεται η πολιτική εξουσία να αριθμοποιήσει τον άνθρωπο, αποδίδοντάς του έναν μοναδικό δωδεκαψήφιο προσωπικό αριθμό. Ομως, ο άνθρωπος δεν είναι πράγμα, είναι ψυχοσωματική οντότητα.

Η δαιμονική ΝΤΠ έρχεται και αποδίδει στο ανθρωποειδές ρομπότ όνομα και το αποκαλεί «ΣΟΦΙΑ», ενώ στον άνθρωπο, που διαθέτει όνομα, διαγράφει το όνομά του και του αποδίδει αριθμό. Και αυτό γίνεται προκειμένου να υλοποιηθεί ένας διπλός στόχος: Ο πρώτος στόχος αποσκοπεί στη βαθμιαία υποβάθμιση του ανθρώπου από έμψυχο δημιούργημα του Θεού σε αριθμοποιημένο πράγμα, δηλαδή σε αντικείμενο, μέσω της διαρκούς και επαναλαμβανόμενης χρήσης του προσωπικού αριθμού.

Ο δεύτερος στόχος είναι ακόμη πιο μοχθηρός από τον πρώτο και υποδηλώνει τη μελλοντική κυριαρχία των νοήμονων μηχανών επί της κορωνίδος της Θείας Δημιουργίας. Είναι προφανές ότι στο μέλλον οι μηχανές Τεχνητής Νοημοσύνης θα έχουν όνομα, ενώ οι άνθρωποι θα έχουν αριθμό και η ζωή τους θα ελέγχεται και θα καθορίζεται από την ανώτερη νοημοσύνη των μηχανών.

Ο βαπτισμένος άνθρωπος, από υποψήφιος εν Χριστώ πολίτης της Ουράνιας Βασιλείας του Θεού, μετασχηματίζεται σε αριθμοποιημένο και επιτηρούμενο δούλο ενός ψηφιοποιημένου συστήματος ολοκληρωτικής διακυβέρνησης. Η μάσκα δημιούργησε συνθήκες αφόρητης κοινωνικής ομοιομορφίας, ενώ ο προσωπικός αριθμός επιτρέπει τη δημιουργία συνθηκών μαζικής ψηφιακής επιτήρησης.

Στη διάρκεια της πανδημίας είχα ακούσει μια κυρία να λέει την ακόλουθη φράση: «Είμαι ελεύθερη, φοράω τη μασκούλα μου και πάω παντού», κατ’ ανάλογο τρόπο και ο ψηφιακός πολίτης μπορεί να διατυμπανίσει «είμαι ελεύθερος, έχω τον προσωπικό μου αριθμό και είμαι φακελωμένος παντού!».

Είναι τραγικό αυτό που συμβαίνει, αλλά οφείλουμε να το σημειώσουμε: Ο σύγχρονος άνθρωπος βιώνει μια ψευδαίσθηση ελευθερίας, τη στιγμή της πιο μεγάλης υποδούλωσής του, είτε αυτή είναι υγειονομική είτε ψηφιακή.

Παγκόσμιο ψηφιακό κράτος

Συνεπώς, από την κοινωνία της υγειονομικής επιτήρησης περάσαμε στην κοινωνία της ψηφιακής επιτήρησης, ενώ σήμερα μας καλεί το κράτος να συναινέσουμε στον σχηματισμό του προσωπικού αριθμού της ψηφιακής μας φυλακής.

Οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι ο προσωπικός αριθμός του πολίτη δεν είναι ένας προδήλως χρηστικός αριθμός, όπως ισχυρίζεται υποκριτικά η κυβέρνηση, αλλά θα αποτελέσει το ακοίμητο «ηλεκτρονικό μάτι» της αυταρχικής εξουσίας, που θα συλλέγει, θα επεξεργάζεται και θα αποθηκεύει στοιχεία, πληροφορίες και δεδομένα από την πρώτη στιγμή της γέννησης του ανθρώπου μέχρι και το τελευταίο λεπτό του θανάτου του.

Επίσης, οι Νεοταξίτες πολιτικοί θα προσπαθήσουν ακόμη μια φορά να μας παραμυθιάσουν, επιχειρηματολογώντας ότι η ζωή του πολίτη απλοποιείται, αφού θα είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει μόνο έναν αριθμό, δηλαδή τον προσωπικό αριθμό. Η νεοταξίτικη αυτή θέση συνιστά άκρως επικίνδυνη μισο-αλήθεια, επισημαίνοντας ότι και οι κρατούμενοι των φυλακών έναν μοναδικό αριθμό γνωρίζουν, αλλά αυτό δεν τους κάνει περισσότερο χαρούμενους, ευτυχισμένους και ελεύθερους.

Οσοι σήμερα αποδεχθούν απερίσκεπτα τον προσωπικό αριθμό, αύριο χωρίς να το πολυκαταλάβουν θα γνέφουν καταφατικά στην ενσωμάτωση του ηλεκτρονικού τσιπ. Οσοι σήμερα ενδιαφέρονται αποκλειστικά για την προσωπική τους εξυπηρέτηση και διευκόλυνση, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι θα βρίσκονται υπό τη διαρκή επιτήρηση του ψηφιακού κράτους, απεμπολούν την ιδιότητα του ελεύθερου και σκεπτόμενου πολίτη, προτιμώντας να είναι επιτηρούμενοι και χειραγωγήσιμοι υπήκοοι της αντίχριστης υπερεθνικής ολιγαρχίας.

Αν σήμερα αντισταθούμε σθεναρά στη διαδικασία υποχρεωτικής επαλήθευσης της ταυτότητάς μας μέσω του προσωπικού αριθμού, αλλά κυρίως αν απορρίψουμε τη χρήση του, απέχοντας από κάθε ηλεκτρονική συναλλαγή με τους φορείς του δημοσίου και (αργότερα) του ιδιωτικού τομέα, το αφήγημα του ψηφιακού μετασχηματισμού δεν έχει μέλλον.

Οι πολίτες καλούνται να αφυπνιστούν, κατανοώντας ότι στο περιβάλλον της ψηφιακής διακυβέρνησης κάθε έννοια ιδιωτικότητας εξαφανίζεται και η προσωπική ζωή του πολίτη καθίσταται διάτρητη και απόλυτα διαφανής.

Η εκκολαπτόμενη παγκόσμια κυβέρνηση θα επιδιώξει την ομογενοποίηση της ανθρωπότητας, μέσω της διαμόρφωσης νέων παγκόσμιων θεσμών και εργαλείων, όπως της ψηφιακής διακυβέρνησης, του ψηφιακού νομίσματος και της πανθρησκείας.

Συνεπώς, ο προσωπικός αριθμός αποτελεί ένα ισχυρό εργαλείο ψηφιακού ελέγχου των πολιτών, που θα ενισχύσει τις δομές της ψηφιακής διακυβέρνησης, δηλαδή του πρώτου πυλώνα μιας μελλοντικής παγκοσμιοποιημένης εξουσίας.

Κάθε λεπτό που περνάει το ψηφιακό κράτος γιγαντώνεται, ενώ η ανθρώπινη ελευθερία συρρικνώνεται. Κάθε λεπτό που περνάει ο αδιάφορος πολίτης βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στον νεοταξίτικο ψηφιακό κόσμο της ευκολίας, της άνεσης και της παθητικότητας. Κάθε λεπτό που περνάει η πόρτα της ελευθερίας κλείνει ολοένα και περισσότερο και ο πολίτης κινδυνεύει να εγκλωβιστεί διά παντός στο αιώνιο σκοτάδι της φρικτής ψηφιακής του φυλακής, στην οποία θα αναγνωρίζεται και θα ταυτοποιείται αποκλειστικά και μόνο από τον μοναδικό δωδεκαψήφιο προσωπικό του αριθμό.

Πηγή: trelogiannis

Σημείωση: Οἱ πληροφορίες σχετικὰ μὲ τίς περικοπὲς τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Εὐαγγελίων, ἀντλοῦνται ἐκ τῶν Τυπικῶν Διατάξεων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κύκκου (Κύπρος).

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΕΙΡΑΣ (ΤΕΤΑΡΤΗ ΚΑ΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ)
Πρὸς Κολασσαεῖς Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα
1: 18-23

Ἀδελφοί, Χριστὸς ἐστιν ἡ κεφαλὴ τοῦ σώματος, τῆς Ἐκκλησίας· ὅς ἐστιν ἀρχή, πρωτότοκος ἐκ τῶν νεκρῶν, ἵνα γένηται ἐν πᾶσιν αὐτὸς πρωτεύων, ὅτι ἐν αὐτῷ εὐδόκησεν πᾶν τὸ πλήρωμα κατοικῆσαι καὶ δι᾽ αὐτοῦ ἀποκαταλλάξαι τὰ πάντα εἰς αὐτόν, εἰρηνοποιήσας διὰ τοῦ αἵματος τοῦ σταυροῦ αὐτοῦ, δι᾽ αὐτοῦ εἴτε τὰ ἐπὶ τῆς γῆς εἴτε τὰ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. Καὶ ὑμᾶς ποτε ὄντας ἀπηλλοτριωμένους καὶ ἐχθροὺς τῇ διανοίᾳ ἐν τοῖς ἔργοις τοῖς πονηροῖς, νυνὶ δὲ ἀποκατήλλαξεν ἐν τῷ σώματι τῆς σαρκὸς αὐτοῦ διὰ τοῦ θανάτου, παραστῆσαι ὑμᾶς ἁγίους καὶ ἀμώμους καὶ ἀνεγκλήτους κατενώπιον αὐτοῦ, εἴ γε ἐπιμένετε τῇ πίστει τεθεμελιωμένοι καὶ ἑδραῖοι καὶ μὴ μετακινούμενοι ἀπὸ τῆς ἐλπίδος τοῦ Εὐαγγελίου οὗ ἠκούσατε, τοῦ κηρυχθέντος ἐν πάσῃ κτίσει τῇ ὑπὸ τὸν οὐρανόν, οὗ ἐγενόμην ἐγὼ Παῦλος διάκονος.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΕΙΡΑΣ (ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΤ΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΛΟΥΚΑ)
Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν
11: 9-13

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαὐτοῦ Μαθηταῖς· αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν· ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε· κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν· πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιχθήσεται. τίνα δὲ ἐξ ὑμῶν τὸν πατέρα αἰτήσει ὁ υἱὸς ἄρτον, μὴ λίθον ἐπιδώσει αὐτῷ; ἢ καὶ ἰχθύν, μὴ ἀντὶ ἰχθύος ὄφιν ἐπιδώσει αὐτῷ; ἢ καὶ ἐὰν αἰτήσει ᾠόν, μὴ ἐπιδώσει αὐτῷ σκορπίον; εἰ οὖν ὑμεῖς, ὑπάρχοντες πονηροὶ, οἴδατε δόματα ἀγαθὰ διδόναι τοῖς τέκνοις ὑμῶν, πόσῳ μᾶλλον ὁ Πατὴρ ὁ ἐξ οὐρανοῦ δώσει πνεῦμα ἀγαθὸν τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόν;

Για τα προηγούμενα αποστολικά και ευαγγελικά αναγνώσματα πατήστε εδώ