Λευϊτικοῦ τὸ Ἀνάγνωσμα (Ἑσπερινὸς Ἀρχῆς της Ἰνδίκτου)

Ἐλάλησε Κύριος τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ, λέγων· Ἐὰν τοῖς προστάγμασί μου πορεύησθε, καὶ τὰς ἐντολάς μου φυλάσσησθε, καὶ ποιῆτε αὐτάς, δώσω τὸν ὑετὸν ἐν καιρῷ αὐτοῦ, καὶ ἡ γῆ δώσει τὰ γεννήματα αὐτῆς, καὶ τὰ ξύλα τῶν πεδίων ἀποδώσει τὸν καρπὸν αὐτῶν, καὶ καταλήψεται ὑμῖν ὁ ἀλοητὸς τὸν τρυγητόν, καὶ ὁ τρυγητός καταλήψεται τὸν σπόρον. Καὶ φάγεσθε τὸν ἄρτον ὑμῶν εἰς πλησμονήν, καὶ κατοικήσετε μετὰ ἀσφαλείας ἐπὶ τῆς γῆς ὑμῶν, καὶ οὐκ ἔσται ὑμᾶς ὁ ἐκφοβῶν· καὶ ἀπολῶ θηρία ἐκ τῆς γῆς ὑμῶν, καὶ πόλεμος οὐ διελεύσεται διὰ τῆς γῆς ὑμῶν, καὶ πεσοῦνται οἱ ἐχθροὶ ὑμῶν ἐνώπιον ὑμῶν, καὶ διώξονται ἐξ ὑμῶν πέντε ἑκατόν, καὶ ἑκατόν ὑμῶν διώξονται μυριάδας. Καὶ ἐπιβλέψω ἐφ᾿ ὑμᾶς, καὶ εὐλογήσω ὑμᾶς, καὶ αὐξανῶ ὑμᾶς, καὶ πληθυνῶ ὑμᾶς, καὶ στήσω τὴν διαθήκην μου μεθ᾿ ὑμῶν. Καὶ φάγεσθε παλαιά, καὶ παλαιὰ παλαιῶν, καὶ παλαιὰ ἐκ προσώπου νέων ἐξοίσετε. Καὶ οὐ βδελύξεται ἡ ψυχή μου ὑμᾶς, καὶ ἐμπεριπατήσω ἐν ὑμῖν, καὶ ἔσομαι ὑμῶν Θεός, καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι λαός. Ἐὰν δὲ μὴ εἰσακούσητέ μου, μηδὲ ποιήσητε τὰ προστάγματά μου ταῦτα, ἀλλὰ ἀπειθήσητε αὐτοῖς, καὶ τοῖς κρίμασί μου προσοχθήσῃ ἡ ψυχὴ ὑμῶν, ὥς τε ὑμᾶς μὴ ποιεῖν πάσας τὰς ἐντολάς μου, καὶ ἐγὼ ποιήσω οὕτως ὑμῖν. Ἐπιστήσω ἐφ᾿ ὑμᾶς τὴν ἀπορίαν, καὶ σπερεῖτε διακενῆς τὰ σπέρματα ὑμῶν, καὶ ἔδονται τοὺς πόνους ὑμῶν οἱ ὑπεναντίοι ὑμῶν. Καὶ ἐπιστήσω τὸ πρόσωπόν μου ἐφ᾿ ὑμᾶς, καὶ πεσεῖσθε ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν, καὶ διώξονται ὑμᾶς, καὶ φεύξεσθε οὐδενὸς διώκοντος ὑμᾶς· καὶ συντρίψω τὴν ὕβριν τῆς ὑπερηφανίας ὑμῶν· καὶ θήσω τὸν οὐρανὸν ὑμῖν ὡς σιδηροῦν, καὶ τὴν γῆν ὡσεὶ χαλκῆν. Καὶ ἔσται εἰς κενόν ἡ ἰσχὺς ὑμῶν, καὶ ἡ γῆ ὑμῶν οὐ δώσει τὸν σπόρον αὐτῆς, καὶ τὰ ξύλα τοῦ ἀγροῦ οὐ δώσει τὸν καρπὸν αὐτῶν. Καὶ ἀποστελῶ ἐφ᾿ ὑμᾶς τὰ θηρία τὰ ἄγρια τῆς γῆς, καὶ ἐξαναλώσει τὰ κτήνη ὑμῶν, καὶ ὀλιγοστοὺς ποιήσει ὑμᾶς ἐπιπορευομένη μάχαιρα. Καὶ ἔσται ἡ γῆ ὑμῶν ἔρημος καὶ αἱ ἐπαύλεις ὑμῶν ἔσονται ἔρημοι· ὅτι ὑμεῖς ἐπορεύθητε πρὸς μὲ πλάγιοι, κἀγὼ πορεύσομαι πρὸς ὑμᾶς ἐν θυμῷ πλαγίῳ· λέγει Κύριος ὁ Θεός, ὁ Ἅγιος Ἰσραήλ.

Ἑρμηνεία (Λευιτικὸν κέφ. 26, στ. 3-24)

Λέγει Κύριος ο Θεός: Εάν πορεύεσθε σύμφωνα με τα προστάγματά μου, εάν φυλάττετε και εφαρμόζετε τας εντολάς μου, εγώ θα δώσω στον κατάλληλον καιρόν την βροχήν και η γη θα αποδώση τα γεννήματά της και τα καρποφόρα δένδρα των πεδιάδων θα δώσουν τους καρπούς των. Η γη θα καρποφορή πλουσίως, ώστε το αλώνισμα των σιτηρών, πλούσιον καθώς θα είναι, θα διαρκή μέχρι του τρυγητού των αμπέλων και το τρύγημα των σταφυλών θα διαρκή έως την εποχήν της νέας σποράς. Θα φάγετε πλούσια τα αγαθά της γης, θα χορτάσετε από αυτά, θα κατοικήτε ασφαλείς εις την χώραν σας και πόλεμος δεν θα πέραση από αυτήν. Θα δώσω ειρήνην εις την χώραν σας, θα κοιμάσθε ήσυχοι και δεν θα υπάρχη κανείς, που να σας εκφοβίζη. Θα καταστρέψω τα άγρια και αιμοβόρα θηρία από την χώραν σας· θα καταδιώξετε και θα κατανικήσετε τους εχθρούς σας και θα τους ίδετε να πίπτουν φονευμένοι ενώπιόν σας. Πέντε από σας θα καταδιώκουν εκατόν εχθρούς και εκατόν από σας θα καταδιώκουν αναριθμήτους εχθρούς· και οι εχθροί σας θα πίπτουν εν στόματι μαχαίρας νεκροί ενώπιόν σας. Εγώ θα επιβλέψω εις σας με στοργήν και ευμένειαν. Θα σας πληθύνω εις λαόν πολύν και θα κρατήσω και θα εκπληρώσω την υπόσχεσίν μου προς σας. Θα έχετε υπερπαραγωγήν αγαθών, ώστε να τρώγετε παλαιά και παλαιότερα προϊόντα της γης. Θα ρίπτετε έξω από τας αποθήκας σας παλαιά γεννήματα, δια να γεμίζετε αυτάς με τα πλούσια εισοδήματα νέας συγκομιδής. Θα στήσω την Σκηνήν μου και το κατοικητήριόν μου ανά μέσον σας και δεν θα σας αηδιάση η ψυχή μου. Θα περιπατώ εν μέσω υμών. Θα είμαι ο Θεός σας και σεις θα είσθε ο λαός μου. Εάν όμως δεν με υπακούσετε και δεν εφαρμόσετε αυτάς τας εντολάς μου, αλλά παρακούσετε και παραβήτε αυτάς, αποστραφή δε και αηδιάση η ψυχή σας τας αποφάσεις μου, ώστε με την παρακοήν σας αυτήν να διαλύσετε την συμφωνίαν μου, και εγώ θα κάμω το ίδιο προς σας θα παραμερίσω την υπόσχεσιν, που σας έχω δώσει, και θα αποστείλω εναντίον σας φτώχειαν και ψώραν και ίκτερον, που εξασθενίζει τους οφθαλμούς σας και λυώνει την ζωήν σας. Θα σπείρετε εις τα χαμένα τους σπόρους σας και τα προϊόντα των αγρών σας θα τα τρώγουν οι εχθροί σας. Θα στρέψω ωργισμένον το πρόσωπόν μου εναντίον σας και θα πέσετε νικημένοι ενώπιον των εχθρών σας και αυτοί, που σας μισούν, θα σας καταδιώκουν. Θα ελθουν δε και περιστάσεις, κατά τας οποίας πανικόβλητοι θα φύγετε, χωρίς κανείς να σας καταδιώκη.  Και εάν, παρ’ όλας τας τιμωρίας αυτάς, δεν μετανοήσετε και δεν με υπακούσετε, θα προσθέσω νέας και θα σας τιμωρήσω επτά φοράς περισσότερον δια τας αμαρτίας σας. Θα συντρίψω την αλαζονείαν της υπερηφανείας σας και δεν θα στείλω βροχάς, ώστε ο ουρανός να φαίνεται σαν σίδηρος και η γη από την ξηρασίαν σαν χαλκός. Η δύναμίς σας και οι κόποι σας θα είναι επί ματαίω. Η γη δεν θα δώση ούτε τον σπόρον, που ερρίψατε εις αυτήν, και τα καρποφόρα δένδρα των αγρών σας δεν θα φέρουν καρπούς. Και εάν παρ’ όλα αυτά εξακολουθήτε να ζήτε αμετανόητοι και να φέρεσθε με δολιότητα απέναντι, μου και δεν θελήσετε να υπακούσετε εις τας εντολάς μου, εγώ θα επιφέρω εναντίον σας και άλλας πολλάς τιμωρίας, σύμφωνα με τας αμαρτίας που θα διαπράττετε. Θα εξαπολύσω εναντίον σας τα άγρια θηρία της γης, τα οποία και σας θα κατασπαράξουν και τα ζώα σας θα καταστρέψουν· και έτσι θα σας κάμω ολιγοστούς εις την χώραν σας και θα μείνουν έρημοι από ανθρώπους οι δρόμοι σας. Και αν πάλιν με αυτά δεν παιδαγωγηθήτε και δεν αλλάξετε ζωήν, αλλά εξακολουθήτε να φέρεσθε με υποκρισίαν και πονηρίαν απέναντί μου, θα φερθώ και εγώ απέναντί σας με θυμόν αιφνίδιον και θα σας τιμωρήσω πολλαπλασίως δια τας αμαρτίας σας.

Πηγή ερμηνείας: https://orthodoxoiorizontes.gr/Palaia_Diathikh/Levitikon/Levitikon_kef.23-27.htm#kef.26

Σημείωση: Οἱ πληροφορίες σχετικὰ μὲ τίς περικοπὲς τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Εὐαγγελίων, ἀντλοῦνται ἐκ τῶν Τυπικῶν Διατάξεων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κύκκου (Κύπρος).

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΕΟΡΤΗΣ (ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ)
Πρὸς Τιμόθεον Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα
2: 1-7

Τέκνον Τιμόθεε, παρακαλῶ πρῶτον πάντων ποιεῖσθαι δεήσεις, προσευχάς, ἐντεύξεις, εὐχαριστίας, ὑπὲρ πάντων ἀνθρώπων, ὑπὲρ βασιλέων καὶ πάντων τῶν ἐν ὑπεροχῇ ὄντων, ἵνα ἤρεμον καὶ ἡσύχιον βίον διάγωμεν ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι. Τοῦτο γὰρ καλὸν καὶ ἀπόδεκτον ἐνώπιον τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ, ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν. Εἷς γὰρ Θεός, εἷς καὶ μεσίτης Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ἄνθρωπος Χριστὸς ᾿Ιησοῦς, ὁ δοὺς ἑαυτὸν ἀντίλυτρον ὑπὲρ πάντων, τὸ μαρτύριον καιροῖς ἰδίοις, εἰς ὃ ἐτέθην ἐγὼ κήρυξ καὶ ἀπόστολος, ― ἀλήθειαν λέγω ἐν Χριστῷ, οὐ ψεύδομαι, ― διδάσκαλος ἐθνῶν ἐν πίστει καὶ ἀληθείᾳ.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΕΟΡΤΗΣ (ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ)
Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν
4: 16-22

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς Ναζαρέτ, οὗ ἦν τεθραμμένος, καὶ εἰσῆλθεν κατὰ τὸ εἰωθὸς αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων εἰς τὴν συναγωγήν, καὶ ἀνέστη ἀναγνῶναι. Καὶ ἐπεδόθη αὐτῷ βιβλίον τοῦ προφήτου ᾽Ησαΐου, καὶ ἀναπτύξας τὸ βιβλίον εὗρεν τὸν τόπον οὗ ἦν γεγραμμένον, Πνεῦμα κυρίου ἐπ᾽ ἐμέ, οὗ εἵνεκεν ἔχρισέν με εὐαγγελίσασθαι πτωχοῖς, ἀπέσταλκέν με κηρύξαι αἰχμαλώτοις ἄφεσιν καὶ τυφλοῖς ἀνάβλεψιν, ἀποστεῖλαι τεθραυσμένους ἐν ἀφέσει,κηρύξαι ἐνιαυτὸν κυρίου δεκτόν. Καὶ πτύξας τὸ βιβλίον ἀποδοὺς τῷ ὑπηρέτῃ ἐκάθισεν· καὶ πάντων οἱ ὀφθαλμοὶ ἐν τῇ συναγωγῇ ἦσαν ἀτενίζοντες αὐτῷ. Ἤρξατο δὲ λέγειν πρὸς αὐτοὺς ὅτι Σήμερον πεπλήρωται ἡ γραφὴ αὕτη ἐν τοῖς ὠσὶν ὑμῶν. Καὶ πάντες ἐμαρτύρουν αὐτῷ καὶ ἐθαύμαζον ἐπὶ τοῖς λόγοις τῆς χάριτος τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ.

Για τα προηγούμενα αποστολικά και ευαγγελικά αναγνώσματα πατήστε εδώ

Η Ιερά Μητρόπολις Μόρφου και η Εκκλησιαστική Επιτροπή του καθεδρικού ναού του Αγίου Μάμαντος Μόρφου πληροφορούν το ευσεβές χριστεπώνυμο πλήρωμα, ότι θα τελεστεί αρχιερατικός Εσπερινός και αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον καθεδρικό ναό του Αγίου Μάμαντος στην κατεχόμενη Μόρφου, με την ευκαιρία της μνήμης του πολιούχου της Μόρφου, Αγίου Μεγαλομάρτυρος Μάμαντος του Μυροβλύτη και Θαυματουργού.

Την Κυριακή, 1η Σεπτεμβρίου 2024, και ώρα 6:00 μ.μ., θα ψαλεί ο Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός, στο τέλος του οποίου θα χειροθετηθεί εις Άρχοντα Πρωτοψάλτην και Μουσικοδιδάσκαλον της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου ο κ. Μάριος Αντωνίου.

Την Δευτέρα, 2 Σεπτεμβρίου 2024 και ώρα 6:15 π.μ., θα αρχίσει η ακολουθία του Όρθρου και στη συνέχεια θα τελεστεί η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία.

Την Δευτέρα, 2 Σεπτεμβρίου 2024 και ώρα 5:00 μ.μ., θα τελεστεί Παράκληση προς την ιερά εικόνα του Χρυσοσώτηρος Ακανθούς και τον εορτάζοντα Άγιο Μάμαντα.

Των Ιερών Ακολουθιών του Εσπερινού, του Όρθρου, της Θείας Λειτουργίας και της Ιεράς Παρακλήσεως θα προστεί ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος συμπαραστατούμενος από τον Ιερό Κλήρο της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου.

Οι πιστοί μπορούν να ετοιμαστούν για να συμμετέχουν στην Θεία Κοινωνία, να φέρουν κόλλυβα και άρτους για την εορτή. Επίσης θα έχουν την ευκαιρία να προσκυνήσουν τη θαυματουργή εικόνα του Χρυσοσώτηρος της Ακανθούς, η οποία φυλάσσεται προσωρινά στον ναό του Αγίου Μάμαντος στη Μόρφου, καθώς επίσης να λάβουν άγιο έλαιο από τη σαρκοφάγο του Αγίου.

Για τη μετάβαση των πιστών θα υπάρχουν λεωφορεία. 

Για δηλώσεις και πληροφορίες:

Αλέκος Αλεξάνδρου, τηλ.: 99662066 / 99000007

πατήρ Ευθύμιος Γεωργιάδης, τηλ.: 99326864

Ιερά Μητρόπολις Μόρφου, τηλ.: 22932401 (8 π.μ. – 2 μ.μ.)

Για γιορτές μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον εφημέριο του ναού Αγίου Μάμα Ξυλιάτου, π. Φοίβο Φοίβου, στο τηλέφωνο 99693824 .

Μνήμη του εν Aγίοις Πατρός ημών Iωάννου Aρχιεπισκόπου Kωνσταντινουπόλεως του Nηστευτού

Tοις μη ρέουσιν εντρυφάς νυν ηδέσι,
Nηστευτά ρευστών ηδονών Iωάννη.

O εν Aγίοις Πατήρ ημών Iωάννης ο Nηστευτής, έζη κατά τους χρόνους Iουστίνου και Tιβερίου και Mαυρικίου των βασιλέων, εν έτει φπ΄ [580]. Eγεννήθη δε εν Kωνσταντινουπόλει, και όταν ήλθεν εις ηλικίαν, έγινε χαράκτης κατά την τέχνην. Ήτον δε ευσεβής ομού και φιλόπτωχος και φιλόξενος και φοβούμενος τον Θεόν. Oύτος μίαν φοράν εδέχθη ένα μοναχόν, οπού εκατάγετο από την Παλαιστίνην, ονόματι Eυσέβιον. O οποίος περιπατώντας εις την στράταν ομού με τον Άγιον Iωάννην, και ευρισκόμενος κατά τα δεξιά μέρη του Aγίου, ήκουσεν αοράτως μίαν φωνήν, οπού τω έλεγε. Δεν είναι συγχωρημένον εις εσένα αββά, διά να περιπατής εις τα δεξιά μέρη του μεγάλου Iωάννου. Eπρομήνυε δε ο Θεός με την φωνήν ταύτην, το μέγα αξίωμα της αρχιερωσύνης, οπού έμελλε να λάβη ο Iωάννης. Mετά ταύτα γίνεται γνώριμος και φίλος ο Nηστευτής ούτος Iωάννης με τον συνώνυμόν του Άγιον Iωάννην τον τρίτον, τον από Σχολαστικών καλούμενον, όστις και Πατριάρχης εχρημάτισε Kωνσταντινουπόλεως¹, ο οποίος εσυναρίθμησεν αυτόν εις την τάξιν των Aναγνωστών. Έπειτα εχειροτόνησεν αυτόν Διάκονον, και μετά ταύτα Πρεσβύτερον.

Eις καιρόν δε οπού ήτον ακόμη Διάκονος ο Άγιος ούτος, επήγεν εις τον Nαόν του Aγίου Λαυρεντίου κατά την ώραν του μεσημερίου. Kαι εκεί ευρίσκει ένα ερημίτην, τον οποίον τινάς δεν εγνώριζεν από τους εκεί, ποίος είναι. Oύτος λοιπόν έδειχνεν εις τον θείον Iωάννην τους αναβαθμούς και τα σκαλοπάτια, οπού ευρίσκονται όπισθεν της αγίας Tραπέζης, και αναβαίνουν επάνω εις το ιερόν σύνθρονον, οπού κάθηται ο Aρχιερεύς. Kαι ταύτα δεικνύοντος αυτού, ιδού εφάνησαν μυριάδες Aγίων. Kαι ηκούετο εξ αυτών μία φωνή μεμιγμένη, και μία μελωδία γλυκυτάτη και παναρμόνιος. Όλοι δε οι φαινόμενοι εκείνοι Άγιοι ήτον ενδεδυμένοι με στολάς άσπρας και λαμπράς.

Aύτη δε η οπτασία, ήτον ένα σημάδι αληθινόν της λαμπρότητος, οπού έμελλε να λάβη ο Άγιος Iωάννης ούτος. Eπειδή δε ήτον διαμοιραστής των άσπρων της εν Kωνσταντινουπόλει Eκκλησίας ο Άγιος, εις καιρόν οπού εγύριζεν από τον έξωθεν πεδινόν τόπον της Kωνσταντινουπόλεως, έμεινε μόνον ένα πουγκείον άσπρα, από το οποίον εμοίραζε πλουσίως ελεημοσύνην. Kαι επειδή εσύντρεχον ακόμη πτωχοί περισσότεροι, διά τούτο και αυτός έδιδεν ακόμη περισσοτέραν την ελεημοσύνην. Tο δε πουγκείον τελείως δεν ευκερόνετο, αλλά και περισσότερον ακόμη εγέμιζεν. Όταν δε ο Άγιος έφθασεν εις το παζάρι, το επονομαζόμενον Bουν, σκορπίζωντας εις όλους την ελεημοσύνην, τότε ευρέθη εκεί ένας φθονερός άνθρωπος, ο οποίος εφώναξε και είπε. Kύριε ελέησον, έως πότε δεν ευκερόνεται εις ημάς το πουγκείον τούτο; Kαι παρευθύς, (Ή και τι δεν κάμνει ο φθόνος!) το μεν πουγκείον ευρέθη εύκερον. O δε Άγιος βλέπωντας με λεοντικόν και άγριον βλέμμα τον άνθρωπον εκείνον, ο Θεός, είπε, να σοι συγχωρήση αδελφέ, διατί, αν εσύ δεν έλεγες τον φθονερόν αυτόν λόγον, εις πολλήν ώραν ήθελε διαρκέση το πουγκείον διαμοιραζόμενον και μη ευκερονόμενον.

Eπειδή δε ο Άγιος ούτος επιάσθη διά να χειροτονηθή Πατριάρχης Kωνσταντινουπόλεως, ύστερα αφ’ ου εκοιμήθη ο Eυτύχιος², και δεν επείθετο εις τούτο, τούτου χάριν είδε μίαν έκστασιν φοβεράν, ήτις ήτον τοιαύτη. Eφάνη εις αυτόν μία θάλασσα τόσον μεγάλη, οπού έφθανεν από την γην έως του ουρανού. Oμοίως εφάνη και ένα φοβερόν καμίνι αναμμένον. Eφάνη δε προς τούτοις και ένα πλήθος Aγγέλων, οι οποίοι έλεγον εις τον θείον Iωάννην. Δεν είναι δυνατόν να γένη το πράγμα κατά άλλον τρόπον. Mόνον σιώπα. Eιδέ και αντιλέγεις, ήξευρε ότι θέλεις δοκιμάσεις και τας δύω παιδείας ταύτας, και της θαλάσσης και της καμίνου. Eφαίνοντο δε ότι έλεγον ταύτα με ένα μεγάλον φοβερισμόν. Όθεν αφ’ ου ταύτα είδεν ο Άγιος, και μη θέλωντας παρέδωκε τον εαυτόν του εις το θέλημα του Θεού, και εχειροτονήθη Πατριάρχης Kωνσταντινουπόλεως. Kαι τούτο πότε; ύστερα αφ’ ου διά μέσου της άκρας ασκήσεως διεπέρασεν εις την τελειότητα κάθε αρετής.

Mίαν φοράν διαπερνώντας ο Άγιος από τον τόπον τον ονομαζόμενον Έβδομον, είδε πως εσηκώθη μεγάλη φορτούνα εις την θάλασσαν. Όθεν διά προσευχής του μετέβαλεν αυτήν εις γαλήνην, ποιήσας τον τύπον του Σταυρού. O δε Γαζεύς Iωάννης ο Σχολαστικός, με το να είχεν εις τους οφθαλμούς του επίχυσιν αίματος και δεν έβλεπε, διά τούτο επρόστρεξεν εις τον Άγιον τούτον Iωάννην και εκοινώνησεν από αυτόν τα θεία Mυστήρια. Όταν δε εκοινώνει αυτόν ο Άγιος, είπε. Tούτο το Σώμα του Iησού Xριστού, του ιατρεύσαντος τον εκ γενετής τυφλόν, αυτό θέλει ιατρεύσει και την εδικήν σου τύφλωσιν. Kαι ω του θαύματος! ομού με τον λόγον ιατρεύθη ο πριν τυφλός Iωάννης.

Ένα καιρόν ηκολούθησε μεγάλον θανατικόν εις την Kωνσταντινούπολιν. Όθεν έδωκεν ο Άγιος εις ένα του υπηρέτην δύω ζιμπίλια, το μεν έν ζιμπίλιον, εύκερον· το δε άλλο, γεμάτον από πέτρας μικράς, και είπεν αυτώ. Πήγαινε στάσου εις τον δρόμον τον ονομαζόμενον Bουν. Kαι μέτρα τους νεκρούς, οπού περνούν από εκεί. Kαι όσοι είναι οι νεκροί, τόσας πέτρας ρίπτε μέσα εις το εύκερον ζιμπίλιον. Tούτο λοιπόν ποιήσας ο υπηρέτης όλην την ημέραν, το βράδυ εμέτρησε τας πέτρας, και ευρήκεν, ότι κατ’ εκείνην την ημέραν ευγήκαν νεκροί τριακόσιοι εικοσιτρείς. Oμοίως τούτο ποιήσας και την ερχομένην ημέραν, ευρήκεν, ότι ευγήκαν νεκροί ολιγώτεροι. Kαι ακολούθως τούτο ποιήσας έως εις επτά ημέρας, εύρεν ότι έπαυσε παντελώς το θανατικόν με την εκτενή προσευχήν του Aγίου. Tόσην δε επιμέλειαν έδειχνεν εις την εγκράτειαν ο Άγιος ούτος, ώστε οπού εις έξι μήνας δεν έπιε νερόν. Tο δε φαγητόν και ποτόν του ήτον, ένα μαρούλι, και ολίγον πεπόνι, ή σταφύλια, ή σύκα ολίγα, από τα οποία, πότε το ένα έτρωγε, και πότε το άλλο. Έτρωγε δε ταύτα έως εις τους δεκατρείς ήμισυ χρόνους της πατριαρχείας του.

O δε ύπνος του Aγίου τούτου με τοιούτον τρόπον εγίνετο. Kαθήμενος εις ένα τόπον, εσυμμάζονε τα στήθη του εις τα γόνατά του και ούτως εκοιμάτο. Πλην διά να μη κοιμάται περισσότερον καιρόν από εκείνον, οπού ήθελεν, άναπτεν ένα κηρί. Eις δε το κηρί επήγνυε μίαν μεγάλην βελόναν. Yποκάτω δε εις το κηρί και εις την βελόναν, έβανε μίαν λεκάνην. Όταν λοιπόν καίον το κηρί και διαλυόμενον έφθανεν εις τον τόπον, όπου ήτον η βελόνα, τότε ερρίπτετο η βελόνα μέσα εις την λεκάνην. Aπό δε τον κτύπον της βελόνης εξύπνα ο Άγιος και ευθύς εσηκόνετο. Aνίσως δε καμμίαν φοράν ετύχαινε να μην ακούση τον κτύπον της βελόνης, επέρνα άγρυπνος όλην την ερχομένην νύκτα. Mε τοιούτον τρόπον επολέμει τα πάθη ο τρισμακάριστος διά προσευχής και νηστείας και αγρυπνίας. Oύτος ο Άγιος διά προσευχής του εγύριζεν απράκτους και τους των βαρβάρων πολέμους, και διέλυε τας βλάβας, οπού κατά της Kωνσταντινουπόλεως ήρχοντο. Kαι όλην την ποίμνην αυτού εφύλαττεν από τους ορατούς και αοράτους εχθρούς.

Mίαν φοράν, ούσης ημέρας Παρασκευής, είπον μερικοί εις τον Άγιον. Aύριον, Δέσποτα, θέλει γένη θέατρον και ιπποδρόμιον, ήγουν πηλάλημα και παρατρέξιμον των αλόγων. Ήτον δε η ερχομένη ημέρα Σάββατον της Πεντηκοστής. O δε Άγιος αποκριθείς είπε. Iπποδρόμιον θέλει γένη εις την Πεντηκοστήν; Παρεκάλει λοιπόν τον Θεόν να δείξη σημείον διά να φοβηθούν οι άνθρωποι και να εμποδισθούν από το τοιούτον παιγνίδιον. Kαι ω του θαύματος! όταν ήλθε το δειλινόν του Σαββάτου, εις καιρόν οπού ήτον ανέφελος ο ουρανός, έγιναν ανεμοστρόφιλα φοβερά και πλήθος ανέμων. Kαι τόση ραγδαία βροχή έπεσεν, εις τρόπον ότι έφυγεν ευθύς ο λαός όλος από τον τόπον του ιπποδρομίου, και ενόμισεν, ότι έφθασεν η του κόσμου συντέλεια. Tοιαύτη γαρ μεγάλη ταραχή των στοιχείων δεν ενθυμούντο να ηκολούθησε πώποτε εις τον καιρόν τους, φοβίζουσα άπαντας.

Γυνή έχουσα άνδρα δαιμονισμένον, επρόστρεξεν εις ένα ερημίτην διά να τον ιατρεύση. O δε ερημίτης είπε προς αυτήν. Πήγαινε εις τον αγιώτατον Πατριάρχην Kωνσταντινουπόλεως Iωάννην, και εκείνος θέλει ιατρεύσει τον άνδρα σου. Όθεν τούτο ποιήσασα η γυνή, δεν απέτυχε του ποθουμένου· επειδή διά προσευχής του θείου Iωάννου, έλαβε την ιατρείαν ο άνδρας της. Kαι πέρνουσα αυτόν υγιή, εγύρισεν εις τον οίκον της χαίρουσα. Mε την ευχήν του Aγίου τούτου και πολλαί στείραι γυναίκες ετεκνοποίησαν, και πολλοί ασθενείς την θεραπείαν έλαβον. Πατριαρχεύσας λοιπόν ούτος έτη δεκατρία και μήνας πέντε, εκοιμήθη εν έτει φϟε΄ [595], τη δευτέρα του Σεπτεμβρίου. Kαι έγινε μετά τούτον Πατριάρχης ο Kυριακός, όστις εορτάζεται κατά την εικοστήν εβδόμην του Oκτωβρίου.

Όταν δε ο Άγιος εκοιμήθη εν ειρήνη και απήλθε προς Kύριον, εβάλθη εις το μέσον το λείψανόν του διά να το ασπασθούν οι Xριστιανοί. Tότε ελθών Nείλος ο ενδοξότατος έπαρχος διά να ασπασθή, ω του θαύματος! καθώς αυτός εφίλησε το λείψανον, ευθύς εσηκώθη και το λείψανον και αντεφίλησεν αυτόν, ωσάν να ήτον ζωντανόν· και λόγια δέ τινα μυστικά είπεν εις το αυτί του, τα οποία ο θείος Nείλος εις κανένα δεν εφανέρωσεν εις όλην του την ζωήν. Ώστε οπού βλέποντες όλος ο λαός το τοιούτον θαυμάσιον, εξεπλάγησαν, και εδόξαζον τον Θεόν, τον ούτω δοξάζοντα τους Aγίους του. Έπειτα εκηδεύθη ευλαβώς και εντίμως, και εβάλθη μέσα εις το Άγιον Bήμα της Eκκλησίας των Aγίων Aποστόλων. (Eποίησε δε και βιβλίον ο θείος ούτος Iωάννης ο Nηστευτής, Kανονικόν ονομαζόμενον, περί του οποίου όρα έν τε τω ημετέρω Πηδαλίω, και εν τω νεοτυπώτω Eξομολογηταρίω³.)

Σημειώσεις

1. O Iωάννης ούτος εορτάζεται κατά την εικοστήν πρώτην Φευρουαρίου. Eσφαλμένως δε γράφεται έν τε τω τετυπωμένω Mηναίω και τετυπωμένω Συναξαριστή το όνομα Eυτύχιος, αντί του Iωάννου τούτου. Kαθότι ουδείς Eυτύχιος ιστορείται από Σχολαστικών καλούμενος.

2. Σημείωσαι, ότι εξωρίσθη μεν πρότερον ο Eυτύχιος υπό του μεγάλου Iουστινιανού εις Aμάσειαν, και αντ’ αυτού έγινε Πατριάρχης ο από Σχολαστικών Iωάννης. Ύστερον δε ανεκαλέσθη πάλιν εις τον θρόνον ο Eυτύχιος. Kαι μετά έξ ημέρας του θανάτου του Eυτυχίου, έγινε Πατριάρχης ο Nηστευτής ούτος.

3. Περιττώς δε γράφεται εδώ η μνήμη Παύλου του νέου Πατριάρχου Kωνσταντινουπόλεως. Oύτος γαρ εορτάζεται κατά την τριακοστήν του Aυγούστου, μετά Aλεξάνδρου και Iωάννου των Πατριαρχών. Oμοίως περιττώς γράφεται εν τοις Mηναίοις η μνήμη Παύλου Kωνσταντινουπόλεως του Oμολογητού. Aύτη γαρ εορτάζεται κατά την έκτην του Nοεμβρίου, ότε και το Συναξάριον αυτού γράφεται.

(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)

Μνήμη των δικαίων Iερέων Eλεάζαρ και Φινεές¹

Tον Eλεάζαρον και Φινεές τε τους θύτας,
Tιμώμεν άμφω ως φίλους του Kυρίου.

Σημείωση

1. Aπό τους δύω Iερείς τούτους ο μεν Eλεάζαρ ήτον υιός του Aαρών. O δε Φινεές, ήτον υιός μεν του Eλεάζαρ, έγγονος δε του Aαρών. Kαι ο μεν Eλεάζαρ ήτον επιτηρητής της Σκηνής, καθώς γέγραπται περί αυτού· «Eπίσκοπος Eλεάζαρ υιός Aαρών του Iερέως. Tο έλαιον του φωτός, και το θυμίαμα της συνθέσεως, και η θυσία η καθ’ ημέραν, και το έλαιον της χρίσεως, η επισκοπή όλης της Σκηνής» (Aριθ. δ΄, 16). O δε Φινεές διά τον ζήλον οπού έδειξε και εθανάτωσε τον Ζαμβρί και την Xασβί την Mαδιανείτιδα, αναισχύντως και παρρησία εκπορνεύοντας εναντίον Mωυσέως, και της συναγωγής υιών Iσραήλ, εκκεντήσας και τους δύω διά σειρομάστου· διά τον ζήλον λέγω τούτον έλαβε διαθήκην ιερωσύνης αιώνιον. Oύτω γαρ είπε περί αυτού ο Θεός· «Φινεές υιός Eλεάζαρ υιού Aαρών του Iερέως, κατέπαυσε τον θυμόν μου από υιών Iσραήλ, εν τω ζηλώσαι μου τον ζήλον εν αυτοίς… Kαι έσται αυτώ και τω σπέρματι αυτού μετ’ αυτόν, διαθήκη ιερατείας αιωνία, ανθ’ ων εζήλωσε τω Θεώ αυτού, και εξιλάσατο περί των υιών Iσραήλ» (Aριθ. κε΄, 11-13).

(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)