Αρχική Blog Σελίδα 448

Πανηγυρικός εορτασμός αγίου Φιλαρέτου του ελεήμονος στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου του Λαμπαδιστού (27.11.2021)

Η Ιερά Μητρόπολη Μόρφου, το Κοινοτικό Συμβούλιο Καλοπαναγιώτη και τα Μελισσοκομεία «Κοιλάδας Μαραθάσας»  σας προσκαλούν στον πανηγυρικό εορτασμό του αγίου Φιλαρέτου του Ελεήμονος, προστάτη των Μελισσοκόμων, το Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2021, στις 7:00 π.μ., στην ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου του Λαμπαδιστού στον Καλοπαναγιώτη, χοροστατούντος του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ.κ. Νεόφυτου.

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας θα δοθούν στους πιστούς μικρές συσκευασίες μελιού, ως ευλογία, όπως έκανε στην επίγεια ζωή του ο τιμώμενος άγιος Φιλάρετος ο Ελεήμονας.

Σημ..: Η εορτή του αγίου Φιλαρέτου θα τελεσθεί εκ μεταθέσεως στις 27 Νοεμβρίου, καθώς η κανονική ημέρα μνήμης του είναι η 1η Δεκεμβρίου, που τυγχάνει όμως εφέτος καθημερινή, και ως εκ τούτου δεν θα είναι δυνατή η παρουσία σ᾽ αυτή των πιστών και όσων επιτελούν τη μνήμη του.

Μόρφου Νεόφυτος: Ἡ προσκύνηση τῶν ἱερῶν εἰκόνων καὶ τῶν ἁγίων λειψάνων (20.11.2021)

Κήρυγμα Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου στὴ Θεία Λειτουργία τῆς ἑορτῆς τοῦ ὁσίου Σωζομένου τοῦ ἐν Γαλατείᾳ Μόρφου, ποὺ τελέσθηκε στὸ ὁμώνυμο πανηγυρίζον ἱερὸ Ἐξωκκλήσι τοῦ Ὁσίου στὴν κοινότητα Γερακιῶν, τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου (20.11.2021).

Ψάλλει ὁ πρωτοψάλτης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου κ. Μάριος Ἀντωνίου.

Ανακοίνωση: Λειτουργίες και κηρύγματα 24 Νοεμβρίου – 2 Δεκεμβρίου 2021

ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ

Την Τετρτη 24 Νοεμβρίου 2021, ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου π. Ιάκωβος Καλογήρου θα προστεί της ακολουθίας του πανηγυρικού εσπερινού και θα κηρύξει τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα ιερό ναό της Αγίας Αικατερίνης στην κοινότητα Βυζακιάς. Στον ίδιο πανηγυρίζοντα ιερό ναό θα λειτουργήσει ανήμερα της εορτής ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος.

ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΑΓΙΟΥ ΦΙΛΑΡΕΤΟΥ ΤΟΥ ΕΛΕΗΜΟΝΑ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΛΑΜΠΑΔΙΣΤΟΥ

Η Ιερά Μητρόπολη Μόρφου, το Κοινοτικό Συμβούλιο Καλοπαναγιώτη και τα Μελισσοκομεία «Κοιλάδας Μαραθάσας»  σας προσκαλούν στον πανηγυρικό εορτασμό του αγίου Φιλαρέτου του Ελεήμονος, προστάτη των Μελισσοκόμων, το Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2021, στις 7:00 π.μ., στην ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου του Λαμπαδιστού στον Καλοπαναγιώτη, χοροστατούντος του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ.κ. Νεόφυτου.

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας θα δοθούν στους πιστούς μικρές συσκευασίες μελιού, ως ευλογία, όπως έκανε στην επίγεια ζωή του ο τιμώμενος άγιος Φιλάρετος ο Ελεήμονας.

Σημ..: Η εορτή του αγίου Φιλαρέτου θα τελεσθεί εκ μεταθέσεως στις 27 Νοεμβρίου, καθώς η κανονική ημέρα μνήμης του είναι η 1η Δεκεμβρίου, που τυγχάνει όμως εφέτος καθημερινή, και ως εκ τούτου δεν θα είναι δυνατή η παρουσία σ᾽ αυτή των πιστών και όσων επιτελούν τη μνήμη του.

ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Την Κυριακή, 28 Νοεμβρίου 2021, θα λειτουργήσουν και θα κηρύξουν τον θείο λόγο: 

Ο Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Φώτιος Ιωακείμ στον ιερό ναό της Αγίας Παρασκευής, στην κοινότητα Τεμβριάς. 

Ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου π. Ιάκωβος Καλογήρου στον ιερό ναό  του Αγίου Γεωργίου, στην κοινότητα Ευρύχου.

ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΟΥ ΦΙΛΟΥΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΟΥ

Την Κυριακή, 28 Νοεμβρίου 2021 και ώρα 5:00 μ.μ., ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος θα προστεί της  ακολουθίας του πανηγυρικού εσπερινού και θα κηρύξει τον θείο λόγο με την ευκαιρία της μνήμης του νέου Ιερομάρτυρος Φιλουμένου του Κυπρίου (του εξ Ορούντης – Κύπρου), στην ιερά μονή Αγίου Νικολάου, παρά την Ορούντα. Στην ίδια ιερά μονή θα λειτουργήσει ο Πανιερώτατος ανήμερα της εορτής.

ΜΝΗΜΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΥ

Την Δευτέρα, 29 Νοεμβρίου 2021 ο Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Φώτιος ωακείμ θα προστεί της ακολουθίας του πανηγυρικού εσπερινού και θα κηρύξει τον θείο λόγο στόν ιερό ναό του Αποστόλου Ανδρέα, στην κοινότητα Νικητάρι. Στον ίδιο πανηγυρίζοντα ιερό ναό θα λειτουργήσει ανήμερα της εορτής ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος.

Την Δευτέρα, 29 Νοεμβρίου 2021 ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου π. Ιάκωβος Καλογήρου θα προστεί της ακολουθίας του πανηγυρικού εσπερινού και θα κηρύξει τον θείο λόγο στο ιερό εξωκκλήσι του αποστόλου Ανδρέα, στην κοινότητα Πολυστύπου. Στο ίδιο ιερό εξωκκλήσι θα λειτουργήσει και ανήμερα της εορτής. 

Την Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2021, ο Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Φώτιος ωακείμ θα τελέσει τη Θεία Λειτουργία και θα κηρύξει τον θείο λόγο στον ιερό ναό Παναγίας, στην κοινότητα Κοράκου.

ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΟΣΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ  ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ, ΑΒΒΑΚΟΥΜ ΤΟΥ ΕΝ ΚΑΛΑΜΙΘΑΣΗ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΙΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΙΛΟΥΜΕΝΟΥ

Την Τετάρτη προς Πέμπτη, 1-2 Δεκεμβρίου 2021 και ώρα 7:30 μ.μ., ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος θα προστεί της Αγρυπνίας και θα κηρύξει τον θείο λόγο με την ευκαιρία της μνήμης του Οσίων και Θεοφόρων πατέρων ημών Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη, Αββακούμ του εν Καλαμιθάση παρά τό Φτερικούδι και Ελπιδίου αδελφού του Αγίου Φιλουμένου των εξ Ορούντης (Κύπρου) στον ιερό ναό Αποστόλου Λουκά, στην κοινότητα Ορούντας.

Αγιοκατάταξη Γέροντος Ιάκωβου Τσαλίκη

Η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικου Πατριαρχείου σε σημερινή της συνεδρία, υπό την προεδρία του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου προχώρησε στην αγιοκατάταξη του Γέροντος Ιακώβου Τσαλίκη. Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε σήμερα ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος με τον  καθηγούμενο της ιεράς μονής Οσίου Δαβίδ στην Εύβοια αρχιμ. Γαβριήλ, ο Παναγιώτατος τον ενημέρωσε ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο αγιοκατάταξε  τον Γέροντα ΙάκωβοΤσαλίκη. Ο δε γέροντας της μονής αρχιμ. Γαβριήλ ενημέρωσε πριν από λίγο τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Μόρφου κ. Νεόφυτο.

 ΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ

“Συνῆλθεν, ὑπό τήν προεδρίαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος εἰς τήν τακτικήν συνεδρίαν αὐτῆς σήμερον, Δευτέραν, 27ην Νοεμβρίου 2017, πρός ἐξέτασιν τῶν ἐν τῇ ἡμερησίᾳ διατάξει ἀναγεγραμμένων θεμάτων

Κατ᾿ αὐτήν, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος ὁμοφώνως ἀποδεχθεῖσα εἰσήγησιν τῆς Κανονικῆς Ἐπιτροπῆς ἀνέγραψεν εἰς τό Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τόν μακαριστόν Ἀρχιμανδρίτην Ἰάκωβον Τσαλίκην, ἐκ Λιβισίου Μικρᾶς Ἀσίας, Ἡγούμενον τῆς ἐν Β. Εὐβοίᾳ Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Δαυΐβ τοῦ Γέροντος, τῆς μνήμης αὐτοῦ ὁρισθείσης διά τήν 22αν Νοεμβρίου  ἑκάστου ἔτους.

Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, τῇ 27ῃ Νοεμβρίου 2017
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου”

Πανηγυρικὴ Ἀγρυπνία τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ ἐν Εὐβοίᾳ τοῦ με Συγχωρεῖτε (ζωντανή μετάδοση 21-22/11/2021)

Παρακολουθεῖστε τὴν Πανηγυρικὴ Ἀγρυπνία τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ ἐν Εὐβοίᾳ τοῦ με Συγχωρεῖτε, ἀπὸ τὸν Ἱερὸ Ναὸ Παναγίας Χρυσελεοὐσης της Κοινότητος Ἀκακίου τῆς Μητροπολιτικῆς Περιφερείας Μόρφου, χοροστατοῦντος τοῦ Μητροπολίτου Μόρφου κ.κ. Νεοφύτου, την Κυριακή 21 προς 22 Νοεμβρίου 2021 και ώρα 7:30 μ.μ.

Ο Δημήτρης του Πρωτόπαπα και οι Κούρδοι (14.9.2017)

Ο Δημήτρης του Πρωτόπαπα και οι Κούρδοι (14.9.2017)

Εις το χωριό μας, εις την Πάνω Ζώδεια, είχαμε ένα  ψάλτη, τον Δημήτρη του Πρωτόπαπα. Ήταν ένας σοβαρός άνθρωπος, αρχοντικός, καλός ψάλτης  της μουσικής της βυζαντινής αλλά  και της ευρωπαϊκής. Του αποκάλυψε ο Θεός γύρω στο 1973 ότι θα σκλαβωθεί η μισή Κύπρος. για τς αμαρτίες και τις διχοστασίες μας. Όλοι ξέρετε τι εκάμναμε τότε. Έλεγε ο μακαριστός Δημήτρης: “Θα βγείτε πρόσφυγες, παιδιά μου και  θα ελευθερωθείτε, όταν ιδρυθεί στην Τουρκία μια χώρα που θα λέγεται Κουρδία”. Ποιος ήξερε τους Κούρδους τότε; Σας το ξαναλέω μην περιμένετε από συνομιλίες. Από τις περιφερειακές εξελίξεις να περιμένετε την ελευθερία της Κύπρου. Να παρακολουθείτε τι κάμνουν οι Κούρδοι, οι Τούρκοι και οι Εβραίοι. Τώρα, στις 24 του μήνα, ξεκινούν δημοψήφισμα οι Κούρδοι, για να κάμουν κράτος στο βόρειο Ιράκ και λύσσαξε η Τουρκία. Κάντε μια προσευχή  για τους Κούρδους, μέσα σας αφού αυτοί εργάζονται για μας.  Είναι ένας λαός σαράντα εκατομμυρίων και δεν έχουν κράτος ενώι εμείς, μισό εκατομμύριο χάριτι Θεού και χάρη στον αγώνα του 55-59 και στη μαεστρία του Μακαρίου, έχουμε κράτος, κουτσουρεμένο αλλά έχομε. Να τα έχουμε αυτά κατά νου.

Όμως αν θέλομε να βοηθήσουμε τον τόπο μας, δεν θα αγκιστρωθούμε πάνω στις προφητείες του αγίου Παϊσίου και των άλλων και να μετρούμε χρόνους και καιρούς, αυτά δεν είναι Ορθόδοξα. Τα λέμεν αυτά, και ιδιαιτέρως εγώ τα λέω, για να ξέρει ο κόσμος ότι η προοπτική μας είναι η ελευθερία. Αλλά για να έρθει η ελευθερία και να την φτάσει η δική μας γενιά, χρειάζεται η δική μας προσωπική μετάνοια διαφορετικά, θα είμαστε ένας λαός κυκλοθυμικός, πότε πάνω, πότε κάτω. 

Γι’ αυτό, σας παρακαλώ, η τιμή των αγίων, να είναι η μίμηση των αγίων. Ο άγιος Νικήτας, μιμήθηκε τον εσταυρωμένον Ιησού και είναι μαζί με τους νικητές. Να τον μιμηθούμε καθημερινή μετάνοια, τακτική Θεία Κοινωνία και εμπιστοσύνη στην πρόνοια του Θεού Πατρός.

Απόσπασμα κηρύγματος Πανιερωτάτου  Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου από τον πανηγυρικό Εσπερινό της εορτής του Αγίου Νικήτα, που τελέσθηκε στο ιερό παρεκκλήσιο Αγίου Νικήτα του Συνοικισμού Λατσιών Λευκωσίας (14.9.2017).

Ο Στυλλής ο Μυλωνάς και η Παναγία

Ο Στυλλής ο Μυλωνάς και η Παναγία

Να πω και για τους Κυπρίους, να μη μείνουμε μόνο στους εν Ελλάδι και Ρώσους αγίους αφού και η Κύπρος έχει το μερτικό της στην αγιότητα. Υπάρχει   εις την Ευρύχου ένας γέρος, τώρα ενενήντα δύο χρονών, πολύ ωραίος άνθρωπος, γεμάτος χάριν. Το 1964 του εμφανίστηκε η Παναγία και είχαν τον εξής διάλογο:

– Στυλιανέ, πρέπει ν᾿ αρχίσεις κάθε νύχτα να προσεύχεσαι από η ώρα δώδεκα μέχρι η ώρα τρεις.

-Παναγία μου, μα εγώ ξυπνώ η ώρα πέντε τζιαι πηαίνω δουλειά εις τη Χώρα (Λευκωσία). Εν να κουτουλλώ (σκοντάφτω), τρεις ώρες να κάμνω αγρυπνία. Και γιατί να κάμνω, Παναγία μου, τούτη την αγρυπνία τζαι να μεν τζιοιμούμαι (κοιμάμαι).

-Σε δέκα χρόνια θα γίνει πολύ μεγάλο κακό εις την Κύπρο. Θα γίνει πολύ μεγάλο κακό και πρέπει κάποιοι να επιστρατευτείτε.

-Και καλά, Παναγία μου, αφού εν γινεί το κακόν που εν γινεί, γιατί εγώ να χάσω τον ύπνο μου.

-Για να έλθει το κακό λιγότερο.

Ακούτε απάντηση της Παναγίας πόσο μητέρα είναι. Βλέπετε πώς δουλεύει η Παναγία και οι άγιοι για μας, δεν του είπε ότι θα ᾿ρθουν οι Τούρκοι αλλά του είπε ότι θα έρθει ένα μεγάλο κακό εις την Κύπρο. Ήταν τόσο απλός και τόσο πιστός, ο Στυλιανός  που το πίστεψε και ξεκίνησε για δέκα χρόνια να ξυπνά στες δώδεκα, να κάμνει τρεις ώρες προσευχή. Όταν τον είδε ο μάστρος του που ελαττώθηκε κάπως η απόδοση του η εργασιακή, του είπε, «Στυλλή, μα εν δουλεύκεις όπως παλιά» και του απαντά ο Στυλλής  «εσύ εν τζιαι επιστρατεύτηκες». Ο μάστρος του δεν μπορούσε να καταλάβει τι εννοούσε, “Μα εσύ δεν επιστρατεύτηκες”. Ήταν τέτοια η ενέργεια που εξέπεμπε, που όλοι τον αγαπούσαν και όλοι τον εσκέπαζαν μέχρι που το 74 έγινεν ότι έγινε. Σκεφτείτε δηλαδή, αν αυτοί οι άνθρωποι δεν επιστρατεύοντο, τι θα συνέβαινε το 74.  Είχαν τη δυνατότητα οι Τούρκοι να το κάμουν και την κακία την είχαν, όχι μόνο τη δυνατότητα.

Οι προφητείες αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας (14.8.2016)

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Οι προφητείες αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας (14.8.2016)

Άκουσα μετά προσοχής τον πάντοτε πεφωτισμένο λόγο του αείποτε διδασκάλου κυρίου Σιαμμά, λόγος επίκαιρος και πολιτικός, λόγος  πνευματικός και ιστορικός, λόγος  θεολογικός, γεωπολιτικός και προφητικός. Αυτός είναι ορθόδοξος τρόπος επειδή δεν υπάρχει μόνον ιστορία και φυσικά δεν υπάρχει μόνον θεολογία. Η θεολογία γίνεται ιστορία και η ιστορία γίνεται θεολογία. 

Εδιάβαζε ένας σύγχρονος νέος ένα βιβλίο ενός  περισπούδαστου θεολόγου της ρωσικής διασποράς για το μυστήριον της ενότητας, το πως ενώνεται μέσω του μυστηρίου αυτού η θεολογία με την ιστορία και η προφητεία με την γεωπολιτική. Δόξα τω Θεώ στις μέρες μας  είμεθα προνομιούχοι διότι την προφητεία δεν την περιμένουμεν απλώς, αλλά τη ζούμε. Μας έδωσεν ο Θεός, παρ’ όλη την αναξιότητα του εικοστού αιώνος, σε Ανατολή και Δύση  μεγάλους Ορθόδοξους αγίους με τεράστιο προφητικό χάρισμα, Ρώσσοι, Έλληνες, Βούλγαροι, Ρουμάνοι, Σέρβοι, Αμερικάνοι. Όλοι αυτοί προφήτευσαν τη διάλυση της Σοβιετικής ενώσεως, τα γεγονότα της Συρίας, της Γιουγκοσλαβίας, του Ιράκ, τη διάλυση άκουσον-άκουσον της τάχα μου-τάχα μου ενωμένης Ευρώπης, την επέλασην του Ισλάμ και τη διάλυση της Τουρκίας. Τη δόξα για μερικές δεκαετίες της Ορθοδοξίας όχι μόνον μεταξύ των Ορθοδόξων, αλλά παγκοσμίως, για να προετοιμαστεί η ανθρωπότητα για τα μεγάλα, τα τρισμέγιστα της αποκαλύψεως. Ο Θεός και μόνον αυτός ξέρει πότε θα γίνει, αλλά θα γίνει. 

Άρα, ζούμε την προφητεία στις μέρες μας και δεν περιμένουμε να ακούσουμε προφητείας Ησαΐου το ανάγνωσμα και να έχομεν αμφιβολίες ότι αυτά είναι παραμύθια κάποιων παπάδων. Ο άγιος Παΐσιος μας αποστόμοσεν όλους, πιστούς, ολιγόπιστους και άπιστους αφού οι λόγοι του πραγματοποιούνται μέρα τη ημέρα. 

Αυτό όμως  το μυστήριο που ζούμε, η πραγματοποίηση των προφητειών, στις μέρες μας και οι άνθρωποι της πίστεως να γνωρίζουν τη γεωπολιτική εξέλιξη πριν πραγματοποιηθεί μας φανερώνει ότι κάποιος εργάστηκε για να κατεβεί ο ουρανός στη γη, κάποιος έγινε κλίμακα, έγινε σκάλα. Πιο σύγχρονα έγινεν έναν ασανσέρ να κατεβεί ο ουρανός, το θαύμα, η θεολογία και να ενωθεί με την ύλην και την ιστορία.

Αυτό το βιβλίο λοιπόν  του πολυσπούδαστου θεολόγου αποτελείται κυρίως από σκέψεις δυνατές και όχι από σκέψεις  και λόγους της καρδιάς. Ρώτησα τον νέο που το μελετούσε  τι αποκόμησε από το βιβλίο και κατάλαβα ότι αντιλήφθηκε κάτι πάρα πολύ ωραίο. Μου είπε ότι αν δεν ήταν η Παναγία, δεν θα είχαμε ενότητα ουρανού και γης, ούτε θεολογίας και ιστορίας, ούτε διπλωματίας και προφητείας. Αλλά επειδή η Παναγία επροσεφέρθει εις το Πνεύμα το Άγιον, εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου, εσαρκώθην ο Υιός και Λόγος του Θεού και εγεννήθην ο Θεάνθρωπος Ιησούς. Ο σταυρωθείς, ο αναστάς, ο αναληφθείς δι’ ημάς εις τους ουρανούς και εν δεξιά καθίσας του Θεού και Πατρός. Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς.

Απόσπασμα κηρύγματος Πανιερωτάτου  Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου από τον πανηγυρικό Εσπερινό της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που τελέσθηκε στον ιερό ναό της Παναγίας Χρυσοσώτειρας στο χωριό Τρείς Ελιές (14.08.16).

Ο Οσιώτατος Μοναχός Χριστόφορος ο Παπουλάκος

Ο ΟΣΙΩΤΑΤΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ Ο ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ

Ο Οσιώτατος Μοναχός Χριστόφορος ο Παπουλάκος υπήρξε μια προσωπικότητα που συγκλόνισε στο διάβα του με τις προτροπές και τις παρεμβάσεις του, κυρίως όμως με το άδολο κήρυγμά του. Έζησε και έδρασε την εποχή του Όθωνα, εποχή που το ελληνικό κράτος προσπαθούσε να οργανωθεί ακολουθώντας τα πρότυπα των κρατών της Δυτικής Ευρώπης. Ο Παπουλάκος, με τη ζωή και τον αγώνα του εξέφραζε την αντίδραση του Ορθόδοξου Έλληνα έναντι των αλλοιώσεων από το κοσμικό πνεύμα που είχε αρχίσει να διεισδύει στις ψυχές των ανθρώπων, εξοβελίζοντας τις πατροπαράδοτες αξίες του πολύπαθου γένους μας. Υπήρξε μια από τις προσωπικότητες, που έδωσαν μάχη για να διασώσουν τον άνθρωπο από το νέο δυτικότροπο μοντέλο ζωής, κηρύττοντας όχι μόνο το λόγο του Θεού, αλλά και το λόγο του ανθρώπου.

Ο Μοναχός Χριστόφορος, κατά κόσμον Χρήστος Παναγιωτόπουλος γεννήθηκε στον Άρμπουνα στην περιοχή Κλειτορία των Καλαβρύτων, μετά το 1770. Δεν υπάρχουν στοιχεία για τα πρώτα  χρόνια του βίου του, καθώς ζούσε ως απλός χωρικός, γνωρίζοντας λίγα γράμματα. Ωστόσο η αγάπη του και η κλίση του στην Ορθόδοξη λατρεία ήταν έκδηλη από τη μικρή του ηλικία. Διαβιούσε ασκώντας το επάγγελμα του κρεοπώλη και σε προχωρημένη ηλικία συνέβη το θαύμα. Μετά από ένα παράξενο γεγονός στην οικία του έμεινε αναίσθητος και μεταφέρθηκε στο διπλανό Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου, όπου επί τρεις ημέρες έμεινε πίσω από την Αγία Τράπεζα ως νεκρός. Το θεϊκό αυτό σημείο στην οικία του και η θαυμαστή ανάρρωσή του, τον συγκλόνισαν με αποτέλεσμα να παραδώσει την περιουσία του στα αδέρφια του και να εγκαταλείψει την κοσμική ζωή.

Σύμφωνα με τις πηγές, εκάρη Μοναχός στην ιστορική Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων, όπου Ηγούμενος ήταν ο πνευματικός του καθοδηγητής Αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος Λαμπρόπουλος. Έλαβε το όνομα Χριστόφορος και άρχισε να περιφέρεται στα χωριά ασκώντας επαιτεία, ενώ στη συνέχεια μοίραζε στους φτωχούς τις ελεημοσύνες που συγκέντρωνε. Ζητούσε μάλιστα να μη διαδίδουν οι χωρικοί τις αγαθοεργίες του. Κατόπιν αναχώρησε για την Ιερά Μονή Αγίου Αθανασίου Φίλια, ενώ αργότερα έγινε ερημίτης ζώντας σε μια σπηλιά κοντά στο χωριό Άρμπουνα.

Το 1830 εγκαταστάθηκε σε ένα κατάλυμα ζώων που ανήκε στην οικογένειά του, σε ένα όρος που απέχει τρία χιλιόμετρα από το χωριό Άρμπουνα. Εκεί έχτισε μια καλύβα και άρχισε την ανέγερση μικρής Ιεράς Σκήτης προς τιμήν της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, της οποίας είχε μια μικρή θαυματουργή εικόνα ως οικογενειακό κειμήλιο. Ξεκινά περιοδείες και κηρύττει στα χωριά της Αχαΐας και της Αρκαδίας, ώστε να μπορέσει να ολοκληρώσει το οικοδόμημα της Ιεράς Σκήτης. Στη Σκήτη μόνασε με άλλους δύο Μοναχούς, τον Αβέρκιο και τον Κοσμά, με τους οποίους θα μείνει μαζί μέχρι το 1847, περίοδο που τους εγκαταλείπει και ξεκινά το κηρυκτικό του έργο.

Η κηρυκτική του δράση αρχικά γινόταν κατόπιν πρόσκλησης των εκκλησιαστικών και των κατά τόπους πολιτικών αρχών, καθώς δε διέθετε άδεια ιεροκήρυκα.  Στη συνέχεια όμως η Ιερά Σύνοδος του παρείχε την άδεια. Ο Μοναχός Χριστόφορος ήταν περίπου εβδομήντα ετών, βραχύσωμος, με υπόλευκη γενειάδα, έφερε ράσο, καλογηρικό σκούφο και σταυροφόρο ράβδο. Ήταν όμως ακμαίος, παρά το μικρό ανάστημά του και ο κόσμος τον επονόμασε Παπουλάκο ή Αγιοπατέρα, ενώ σε πολλά έγγραφα αναφέρεται ως Παπουλάκης.

Ο λόγος του ήταν άδολος, απλοϊκός, ζωηρός και αποκτούσε ένταση και ευκρίνεια μπροστά στα πλήθη των πιστών. Χωρίς πομπώδες ύφος κήρυττε το λόγο του Χριστού και την αξία της χριστιανικής πίστης με απλές ηθικές διδαχές. Τα χαρίσματά του, όπως η διορατικότητα, η προορατικότητα και το προφητικό χάρισμα γίνονταν έκδηλα κατά τη διάρκεια των ομιλιών του. Τα πλήθη τον ευλαβούνταν για τις διδαχές και τα θαύματά του, εκδηλώνοντας την ευλάβειά τους παντοιοτρόπως. Έκοβαν κομμάτια από το ράσο του, τρίχες από τα γένια του, ακόμα και πέτρες από τα σημεία που πατούσε. Μάλιστα αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι τα κομμάτια από το ράσο του μόλις κόβονταν, αμέσως αναπληρώνονταν.

Όπου πήγαινε τον υποδέχονταν με χαρά, οι καμπάνες των Ιερών Ναών χτυπούσαν χαρμόσυνα, οι Ιερείς εξέρχονταν να τον προϋπαντήσουν, οι τοπικές αρχές, ο στρατός, οι δημοδιδάσκαλοι με τους μαθητές τους σε παράταξη τον ανέμεναν. Μετά την είσοδό του αναπαυόταν ή προσευχόταν για λίγο και κατόπιν ανέβαινε σε κάποιο εξώστη οικίας ή εξέδρα ή κάποιο μεγάλο δέντρο και ξεκινούσε τις διδαχές. Τα αποτελέσματα των διδαχών του ήταν εντυπωσιακά και  αυτό του το αναγνώριζαν ακόμα και οι μετέπειτα διώκτες του. Αναζωπυρώθηκε η ουσιαστική συμμετοχή του κόσμου στην Ορθόδοξη λατρεία και ενισχύθηκε η πίστη στις χριστιανικές αξίες. Μειώθηκαν οι ληστείες και οι ζωοκλοπές, αυξήθηκαν οι ελεημοσύνες προς τους πτωχούς και η αγάπη φώλιασε στις ψυχές των ανθρώπων. Ο τύπος αφιέρωσε πλήθη άρθρων, προκειμένου να εξαίρει τις αρετές του ανθρώπου αυτού και τον αντίκτυπο που είχε ο λόγος του στην κοινωνία.

Αυτή η επίδραση που ασκούσε ο Παπουλάκος στα πλήθη ενοχλούσε την εξουσία, καθώς δρούσε ανασταλτικά στα σχέδιά της για ξενοκρατία και επικράτηση του Καθολικισμού και του Λουθηροκαλβινισμού ως επίσημη θρησκεία του κράτους. Ο Παπουλάκος έγινε ο εκφραστής της φωνής του λαού που ήθελε να διαφυλάξει την Ελληνορθόδοξη παράδοση, ως παρακαταθήκη της μακραίωνης ιστορίας του Ελληνισμού. Στο πλευρό του ήταν η Φιλορθόδοξη Εταιρεία, στην οποία φαίνεται ότι ανήκε ο Παπουλάκος και η οποία έδρευε στην Πάτρα με επικεφαλής το λόγιο Φλαμιάτο, καθώς και όλος ο πνευματικός κόσμος. Μάλιστα εμφανίστηκαν εκείνη την εποχή πολλοί Μοναχοί κήρυκες, κυρίως κολλυβάδες, οπαδοί του Παπουλάκου, που ονομάζονταν Παπουλάκηδες.

Ο Παπουλάκος στο λόγο του καταφέρεται εναντίον του Όθωνα και επικρίνει το σαθρό πολιτικό γίγνεσθαι. Η πνευματική αφύπνιση του Χριστόφορου είχε ως αποτέλεσμα η κυβέρνηση να φοβηθεί και διέταξε τη σύλληψή του. Ταυτόχρονα ξεκίνησαν συλλήψεις και άλλων κληρικών και Μοναχών, ενώ απειλούνταν οι Ιερές Μονές ότι η εξουσία θα τις κλείσει αν δε συνετιστούν. Όμως ο Παπουλάκος συνέχιζε να κηρύττει, έχοντας συμμάχους τον απλό κόσμο που τον προστάτευε όπου βρισκόταν.

Με απάτη την 22 Ιουνίου 1852 κοντά στην Ιερά Μονή του Τζίγκου, στην περιοχή του Οίτυλου, την ίδια στιγμή που ξεψυχούσε δηλητηριασμένος ο Μοναχός Κοσμάς Φλαμιάτος στην Πάτρα, ο Παπουλάκος συνελήφθη. Η είδηση της σύλληψής του συγκλόνισε το λαό της Ελλάδας που τον θεωρούσαν ισαπόστολο. Μετά από τον εγκλεισμό του στη φυλακή, τις απάνθρωπες συνθήκες της κράτησής του, τη δίκη και την αθωωτική απόφαση του δικαστηρίου, η Ιερά Σύνοδος τον έστειλε στην Ιερά Μονή Προφήτη Ηλία Θήρας το 1854 ώστε να είναι «ακίνδυνος».

Ο Παπουλάκος παρά τον εγκλεισμό του στην απομακρυσμένη αυτή Ιερά Μονή συνέχισε να κηρύττει και οι κάτοικοι του νησιού να τον επισκέπτονται, ενάντια σε κάθε απαγόρευση και απειλή. Μετά από λίγους μήνες αποφασίστηκε ο εγκλεισμός του στην Ιερά Μονή Παναχράντου στην Άνδρο. Εκεί οδηγήθηκε σε ειδικά διαμορφωμένο μοναχικό κελί, φρουρούμενος από ένα χωροφύλακα. Τις ημέρες μπορούσε να συμμετέχει κανονικά στο πρόγραμμα των Ακολουθιών της Μονής και το βράδυ εγκλειόταν. Με την πνευματικότητά του κέρδισε την υπόληψη του Ηγουμένου και των Μοναχών του Μοναστηριού, ενώ η φήμη του έλκυε πολύ κόσμο από όλη την Ελλάδα που έρχονταν στο νησί για να πάρουν την ευχή του και να τον ακούσουν να κηρύττει.

Ο ζήλος του Μοναχού Χριστοφόρου για κήρυγμα δεν έπαψε ούτε κατά τα χρόνια του σωματικού του περιορισμού. Διακήρυττε ότι «ο Λόγος του Θεού ου δέδεται». Κατά τον εγκλεισμό του στα πετρόχτιστα υπόγεια της Μονής Παναχράντου και ενώ δεν υπήρχε τρόπος διαφυγής κατά θαυμαστό τρόπο ο Παπουλάκος χανόταν για κάποιες ημέρες και επέστρεφε ξανά. Η επίδραση των διδαχών του στο νησί ήταν καταλυτική και έχουν αναφερθεί πολλά θαυμαστά γεγονότα. Στην Άρνη ο Παπουλάκος ανέβηκε το ψηλότερο σημείο του νησιού στα Παρεκκλήσια της Παναγίας και του Προφήτη Ηλία για άσκηση και προσευχή. Εκεί τον είδαν οι ποιμένες, στους οποίους απηύθυνε νουθεσίες. Πιο χαμηλά από το Παρεκκλήσι του Προφήτη Ηλία σώζεται μέχρι σήμερα το «κελί του Παπουλάκου», που βρίσκεται στη ρίζα του βράχου και είναι πετρόχτιστο. Σύμφωνα με τις τοπικές παραδόσεις εκεί διέμεινε επί τρεις ημέρες ο Γέροντας.

Κοιμήθηκε το βράδυ της 18ης προς 19η Ιανουαρίου 1861, ήσυχα και ταπεινά, αφού πρώτα, διαισθανόμενος την κοίμησή του, συγχωρέθηκε και ετοιμάστηκε με τα Μυστήρια της Εκκλησίας. Οι πατέρες της Μονής τον τίμησαν ως Άγιο. Ετάφη στο κοιμητήριο της Ιεράς Μονής Παναχράντου Άνδρου στο Φωτοδότιο. Από τους πρώτους χρόνους της κοίμησής του έγιναν προσπάθειες για την ανακομιδή των λειψάνων του, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Ωστόσο παντού φιλοτεχνούνταν εικόνες του σε όλη την επικράτεια μέχρι την Κωνσταντινούπολη και χτίζονταν Ναοί στη μνήμη του. Το 1893 ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων Γεώργιος μερίμνησε, προκειμένου να μεταφερθεί η κάρα του Παπουλάκου στο Ναό της Ιεράς Σκήτης της Κοιμήσεως στη γενέτειρά του.

Ο Παπουλάκος, ο φτωχός Μοναχός, εντάσσεται στη χορεία των Αγίων της Ορθοδοξίας και των μεγάλων προσωπικοτήτων του γένους από το φιλόχριστο πλήρωμα της πατρίδας μας. Επιπλέον έχει χαρακτηρισθεί εύστοχα ως ο πρώτος εθνομάρτυρας του ελεύθερου Ελληνικού κράτους.

Πηγή υλικού
Νεκτάριου Ν. Πέττα, Ο Οσιώτατος Μοναχός Χριστόφορος ο Παπουλάκος στη Θήρα (1854) και στην Άνδρο (1854-1861), Ινστιτούτο Χριστόφορος Παπουλάκος, Εκδόσεις Επτάλοφος, Αθήνα 2009.


ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ

Ο άγιος Χριστοφόρος πράγματι προφήτευε. Πολλές προφητείες του διεσώθηκαν διά της παραδόσεως από γενεά σε γενεά. Κάθε πόλη και κάθε χωριό γνωρίζει και κάποια προφητεία του, ενώ έχουνδιασωθεί πολλά περιστατικά όπου φαίνεται το προορατικό του χάρισμα. Μερικά από αυτά όπως και μερικές από τις προφητείεςε:

–    «Το Κράτος Θα συνδέσει όλες τις επαρχίες του με μία κλωστή»

(Το είπε στην Καλαμάτα εννοώντας τον τηλέγραφο και το τηλέφωνο, που φυσικά έγιναν πολύ αργότερα, αλλά όσοι ήξεραν αυτή τη ρήση του Αγίου που τότε δεν ήταν κατανοητή την ερμήνευσαν και την κατενόησαν αργότερα με τη διάδοση του τηλεγράφου και του τηλεφώνου).

–    «Θα ’ρθεί εποχή που ο κόσμος Θα γεμίσει από φτερωτά Θεριά».

(Εδώ ο άγιος προφήτεψε το αεροπλάνο).

Στο χωριό Λευκοχώματα ο άγιος προφήτεψε τ//ν έξωση του Οθωνα από την Ελλάδα, όπως και έγινε.

«Το χωριό σας θα γεμίσει κάποτε με ξένες κατοικίες».

(Λέχθηκε στο χωριό Φελός στο οποίο πράγματι σήμερα έχουν χτίσει σπίτια πάρα πολλοί Άγγλοι).«Μας περιμένουνε μέρες ζοφερές, μέρες που δεν ξεχωρίζουνε από το κατράμι. Μας περιμένουνε καιροί που χαμόγελο δεν θ’ ανθεί σ’ ανθρώπου χείλη και όλο το σίδερο της γης κι η φθ!)τιά του κόσμου θα κρέμονται πάνα) από τα κεφάλια μας. Θα ’ρθει η ώρα που θα πλέξει το αλογοπούλαρο στο αίμα. Οι άνθρωποι θα φωνάζουν: ‘Έβγάτε εσείς οι αποθαμένοι, να μπούμε εμείς οι ζωντανοί”».

(Εδώ ο ΙΙαπουλάκος προλέγει κάποια μελλοντική καταστροφή).

«Θα έλθη καιρός που θα βαδίζει ο άνθρωπος μεγάλη απόσταση και δεν θα συναντά άνθρωπο».

(Εννοούσε ο Αγιος άραγε ότι θα γίνει πυρηνικός πόλεμος και θα μείνουν λίγοι άνθρωποι στη γη ή μήπως ότι επειδή όλοι κινούνται με τα αυτοκίνητα, δύσκολα συναντάει κανείς άνθρωπο να βαδίζει με τα πόδια;)

«Τα άθεα γράμματα θα καταστρέψουν τον τόπο μας»

 (Το είπε την άνοιξη του 1852 στην περιοχή Ζευγολατιό Συκέας έξω από τον Ναό του Αγίου Γεωργίου).

«Δεν θα βρίσκετε άνθρωπο να σας κυβερνήσει». (Λέχθηκε στη Μάνη).

«Θα ’ρθουν δεινά όταν ο άνθρωπος σηκώσει φτερό (αεροπλάνα), γίνει δελφίνι (υποβρύχιο), ντυθεί στα στενά (παντελόνια)».
«Θ’ ανοίξει η Κωνσταντινούπολη, αλλά θα πιαστούν όλα τα έθνη και θα πνιγεί το βουβάλι στο αίμα. Ποιος θα ξήσει να χειροκροτήσει;»

«Θα έλθει εποχή που τα λεφτά εδώ θα είναι πεταμένα και οι άνθρωποι θα τα κλωτσούν με τα πόδια τους».

(Το είπε στην περιοχή της Μονεμβασίας και πράγματι επαληθεύτηκε το 1941 όταν τα γερμανικά αεροπλάνα βομβάρδισαν το αγκυροβολημένο στην περιοχή της Κουρκούλας πλοίο «Κυδωνίαι». Με την έκρηξη που έγινε σκορπίσθηκαν έως επάνω στον βράχο, έως το σημείο που μιλούσε ο Παπουλάκος, δεσμίδες με χαρτονομίσματα. Τα χρήματα αυτά είχαν τυπωθεί, αλλά r| τότε ελληνική κυβέρνηση δεν πρόλαβε να τα κυκλοφορήσει. Με την κατάρρευση του μετώπου και τη φυγή της κυβερνήσεως τα έπαιρναν μαζί τους στην Κρήτη και από εκεί στην Αίγυπτο. Τα χαρτονομίσματα ήταν κατοστάρικα σε ωραιότατο πρασινωπό χαρτί, που όμως δεν είχαν πλέον καμία αξία και έτσι επαληθεύτηκαν τα λόγια του Παπουλάκου).

«Θα ’ρθει το φράγκικο και θα το πληρώσει πρώτο από το αίμα μου».

(Πραγματοποιήθηκε όταν σκοτώσανε οι Ιταλοί το παιδί του αδελφού του στα Καλάβρυτα το 1943, μπροστά στα μάτια της μητέρας του).

 «Το χωριό θα απαρθεί κριθάρι».

(Και εννοεί ότι θα ερημώσουν τα Άρμπουνα, όπως και πράγματι ελάχιστοι κάτοικοι έχουν μείνει).

«Θα έρθει ημέρα που τα λεφτά δεν θα έχουν καμία αξία».

(Εκπληρώθηκε στην Κατοχή που τα χρήματα έχασαν την αξία τους).

«Το λιμάνι θα γεμίσει πολεμικά καράβια α)Σά δεν θα σας ενοχλήσουν».

(Λέχθηκε στο χωριό Κότρωνα της Μάνης και εκπληρώθηκε στην Κατοχή).

«Θα έλθει καιρός που εδώ θα ουρλιάζει ένα μαύρο θηρίο».

(Το είπε στο Λεοντάριο Μεγαλοπόλεως, όπου πράγματι αργότερα ήλθε ο σιδηροδρομικός σταθμός).

ΤΟ ΠΡΟΟΡΑΤΙΚΟ ΤΟΥ ΧΑΡΙΣΜΑ

Θα αναφέρουμε επίσης μερικά περιστατικά που μαρτυρούν το προορατικό χάρισμα του Αγίου.

–    Στο Ζευγολατιό Συκέας που μιλούσε πήγε ένας ονό-ματι Κρανίδης με στρατιώτες. Από μακρυά ο Παπου-λάκος τον είδε και τον φώναξε με το όνομά του, ενώ δεν τον είχε καν ξαναδεί.

–    «Είσαι καλός άνθρωπος, ένας διάβολος που έχεις σπίτι σου σε λίγες μέρες θα σε ντροπιάσει». (Το είπε στον δήμαρχο του χωριού Άγιος Βασίλειος Κυνουρίας, ονόματι Σταγόπουλος, όταν εκείνος του φιλοξένησε στο σπίτι του για φαγητό και πραγματοποιήθηκε όταν λίγες ημέρες μετά η κόρη του Δημάρχου αρρώστησε και ο γιατρός που την εξέτασε βρήκε ότι ήταν έγκυος παράνομα).

–    «Βλέπετε εκείνο το γλιδοσκούφη; Σήμερα έχει φάει μισή οκά μυζήθρα». (Το είπε στην περιοχή της Μο-νεμβασίας πάνω σε έναν βράχο στη θέση Κουρκούλα, κάποια Παρασκευή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Τότε οι περισσότεροι από τους ανθρώπους τηρούσαν αυστηρά τη νηστεία. Όταν λοιπόν ρώτησαν τον τσοπάνο, τους είπε ότι πράγματι είχε φάει τη μυζήθρα).
 

–    «Εδώ στο νεκροταφείο σας, ελάτε όλοι να σας δει-ξα) το μνήμα», είπε όταν κήρυττε στο πολύ μικρό χωριό Αλάημπεη κοντά στην εκκλησία Άγιος Γεώργιος όταν περιόδευε τα χωριά της Λακωνίας. Στάθηκε σ’ ένα χορταριασμένο μνήμα με ξερά χόρτα και είπε: «Εδώ είναι Θαμμένη από δέκα χρόνια μια γυναίκα που τη λέγαν Μηλιά και είναι άλειωτη. Για να μην βασανίζεται το σώμα, να την ξεθάψετε και να την τυλίξετε μ ’ ένα σεντόνι και να την στήσετε όρθια ακουμπισμένη πίσω στο ιερό βήμα του Ναού. Και εσένα ο άνδρας σου -είπε σε μία μαυροφορεμένη γυναίκα που ήταν εκεί- είναι πεθαμένος 8 χρόνια και είναι άλειωτος και τον λένε Κώστα· να τον ξεθάψεις όταν πας στο χωριό σου και να τον τυλίξεις με σεντόνι. Φόρτωσέ τον σε ένα ζώο και φέρ ’τον και στήστ’ τον κι αυτόν κοντό στη Μηλιά· και αύριο να ’ρθείτε όλοι εδώ πάλι, να γονατίσουμε και να φωνάξουμε τρεις φορές: ‘Ό Θεός να τους συγχωρέσεΓ\ Να τους θάψετε πάλι εδώ, και σε 40 μέρες να τους ξεθάψετε, να τους πάρετε τα ο στά. Θα είναι λειωμένα». Η γυναίκα που πλησίασε τον ΓΙαπουλάκο ήταν η γυναίκα του Κώστα Αλεξάνδρυιι από τη Μυρτιά, η οποία πήγε και ξέθαψε το πτώμα του άνδρα της και το ’φερε πίσω από το Ιερό του Ναού

 Αγίου Γεωργίου και το ’στήσε όρθιο κοντά στο πτώμα της Μηλιάς. Την άλλη μέρα μαζεύτηκε περισσότερος κόσμος και μετά την ομιλία που έκανε, κατέβηκε από την εξέδρα ο Παπουλάκος και είπε σε όλους να γονατίσουν. Γονάτισε και ο ίδιος και έκανε προσευχή στον Θεό. Ύστερα είπε στο πλήθος: «Φωνάξτε δυνατά, συγ-χωρεμένοι να ’ναι, τρεις φορές». Όλοι φώναξαν τρεις φορές δυνατά και σηκώθηκαν. Πράγματι, ύστερα από 40 μέρες είχαν λειώσει και οι δικοί τους πήραν τα οστά τους.

-«Να το πάρεις και να φύγεις γιατί είναι κλεμμένο» (είπε στο χωριό Κλειτορία Καλαβρύτων σε κάποιον που του πρόσφερε γάλα από γίδα που την είχε κλέψει).

-Στην Ελαφόνησο υπέδειξε το μέρος που έπρεπε να κτιστεί ο Ιερός Ναός του Αγίου Σπυρίδωνος, διότι οι κάτοικοι ήθελαν να το κτίσουν σε άλλο μέρος. Τους είπε όμως ότι βλέπει ένα γεροντάκι με άσπρη γενειάδα και μαγκουρίτσα να περπατά λυπημένο γιατί δεν κτίζουν τον ναό του εκεί που θέλει και υπέδειξε στη συνέχεια πού να κτιστεί ο Ναός του Αγίου Σπυρίδωνος και οι κάτοικοι έκαναν αυτό που τους είπε.

–    «Να μην πλησιάσουν εδώ οι αστεφάνωτοι, αν δεν πάνε να τελέσουν το μυστήριο του γάμου στην Εκκλησία» (είπε όταν εδίδασκε στις Σπέτσες, και πλησίασε για να ακούσει το κήρυγμά του ένα ζευγάρι που συ-ζούσε).
–    «Καημένε μπαρμπα-Κώστα, σαράντα μέρες σου απόμειναν ακόμη και με τις γυναίκες παραδέρνεις;»

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ “ΤΟ ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ”, ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΑΚΚΕΤΟΣ.

Τριήμεροι εορτασμοί προς τιμή του Οσίου Ιακώβου (Τσαλίκη) του Θαυματουργού στην κοινότητα Ακακίου (20-22.11.2021)

Η Ιερά Μητρόπολη Μόρφου και η Ανεγερτική Επιτροπή του Προσκυνηματικού Ναού του Οσίου Ιακώβου (Τσαλίκη) του «με συγχωρείτε» και Θαυματουργού σας  προσκαλούν στους τριήμερους εορτασμούς προς τιμή του οσίου Ιακώβου (Τσαλίκη) του θαυματουργού που θα πραγματοποιηθούν στον ιερό ναό Παναγίας Χρυσελεούσης στην κοινότητα Ακακίου από 20-22 Νοεμβρίου 2021.

Το πρόγραμμα των Ιερών ακολουθιών έχει διαμορφωθεί ως εξής:

Σάββατο 20 Νοεμβρίου εσπέρας και ώρα 16:30: Υποδοχή τεμαχίου ιερού λειψάνου Οσίου Δαυίδ του εν Ευβοία και επιστηθίου σταυρού του Οσίου Ιακώβου του Θαυματουργού στην πλατεία της εκκλησίας της Παναγίας Χρυσελεούσας. Ακολούθως Πανηγυρικός Εσπερινός των Εισοδίων της Θεοτόκου. Ο ναός θα παραμείνει ανοικτός μέχρι τις 21:00 για προσκύνημα.

Κυριακή 21 Νοεμβρίου πρωί και ώρα 06:30: Όρθρος και πανηγυρική Θεία Λειτουργία των Εισοδίων της Θεοτόκου. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας το ιερό λείψανο του Οσίου Δαυίδ του εν Ευβοία και ο επιστήθιος σταυρός του Οσίου Ιακώβου του Θαυματουργού θα παραμείνουν για ολοήμερο προσκύνημα.

Κυριακή 21 Νοεμβρίου βράδυ και ώρα 19:30: Πανηγυρική αρχιερατική αγρυπνία προϊσταμένου του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ.κ. Νεοφύτου προς τιμή του Οσίου Ιακώβου του Τσαλίκη του Θαυματουργού.

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου εσπέρας και ώρα 17:30: Παρακλητικός Κανόνας προς τιμή του Οσίου Ιακώβου και στη συνέχεια στις 18:30 ομιλία από τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Μόρφου κ.κ. Νεόφυτο με θέμα: «Ο Άγιος Ιάκωβος και η σχέση του με την Παναγία και τους αγίους».