ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΟΡΦΟΥ
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΟΡΟΥΝΤΗΣ

Τρίμηνο μνημόσυνο τῆς μακαριστῆς Γερόντισσας καθηγουμένης τῆς Ἱ. Μ. Ἁγίου Νικολάου Ἰουστίνης Μοναχῆς

Φέρεται εἰς γνῶσιν τοῦ εὐσεβοῦς πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας ὅτι τὸ Σάββατο, 1η Ὀκτωβρίου 2022 καὶ ὥρα 6:00 π.μ. θὰ τελεσθεῖ στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Νικολάου παρὰ τὴν Ὀροῦντα, Όρθρος καὶ Θεία Λειτουργία. Μετὰ τὸ πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας θὰ πορευθοῦμε πρὸς τὸ κοιμητήριο τῆς Μονῆς, ὅπου θὰ τελεσθεῖ παρὰ τον τάφο τῆς μακαριστῆς καθηγουμένης τῆς Μονῆς μας, Γερόντισσας Ἰουστίνης Μοναχῆς, τὸ τρίμηνο μνημόσυνο αὐτῆς.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Νικολάου Ὀρούντης, 22.09.2022.

Εκ του Ιερού Ναού Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης, Μένικο 

Φέρεται στη γνώση των ευσεβών χριστιανών ότι, με την ευκαιρία της εορτής των αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης, στον πανηγυρίζοντα ναό των αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης στο Μένικο θα τελεστούν οι ακόλουθες ακολουθίες:

Σάββατο, 1 Οκτωβρίου

• 5:30 μ.μ: Πανηγυρικός αρχιερατικός εσπερινός της εορτής των αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης προϊσταμένου του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου.

Κυριακή, 2 Οκτωβρίου

• 6:30 π.μ.: Πανηγυρική αρχιερατική Θεία Λειτουργία προϊσταμένου του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου.
• 5:30 μ.μ.: Εσπερινός της εορτής του αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου.
• 6:30 μ.μ.: Παρακλητικός Κανών και Χαιρετισμοί εις τους αγίους Κυπριανόν και Ιουστίνην.

Του π. Παναγιώτη Ματθαίου 

 

Ο Άγιος Ηρακλείδιος είναι αποστολικός άγιος, διάδοχος του Αποστόλου Βαρνάβα. Γεννήθηκε στο χωριό Λαμπαδού της Σολέας κοντά στα χωριά Γαλάτα – Σινά Όρος. Σχετικά με την καταγωγή τόσο του Αγίου Ηρακλειδίου όσο και του Οσίου Ιωάννου του Λαμπαδιστή, ο μοναχός Βασίλειος Μπάρσκυ Κιεβοπολίτης το 1735 καταγράφει τη μαρτυρία ότι ο Όσιος Ιωάννης ο Λαμπαδιστής, ”ὠνομάσθη Λαμπαδιστὴς ἐκ τοῦ χωρίου Λαμπαδίς, ὅπου ἐγεννήθη ὁ ἅγιος, ὡς ἀναφέρεται ἐν τῇ βιογραφίᾳ του. Τὸ χωρίον ἔχει τώρα ἐγκαταλειφθεῖ ὡς διεπίστωσα ὅταν ἤμην εἰς τὴν Σολέαν…”. Το ότι η Λαμπαδού βρισκόταν στα όρια Σινά Όρους – Γαλάτας το μαρτυρούν και πολλές τοπικές παραδόσεις.

Ο Άγιος Ηρακλείδιος, λοιπόν, στην αρχή ονομαζόταν Ηρακλέων, αλλά μετά ονομάστηκε Ηρακλείδιος από τούς Αποστόλους Παύλο, Βαρνάβα και Μάρκο, κατά την πρώτη τους αποστολική περιοδεία στην Κύπρο γύρω στο 45-46μ.Χ. που με βάση την παράδοση μετά τη Σαλαμίνα πρέπει να πήγαν στο Κίτιον όπου χειροτόνησαν τον Άγιο Λάζαρο ως πρώτο επίσκοπο της πόλης.

 

Μετά όπως φαίνεται μέσα από τον βίο τού Αγίου Ηρακλειδίου, ακολούθησαν ορεινή διαδρομή, περνώντας μέσα από τα χωριά τής οροσειράς τού Τροόδους όπως τη Λαμπαδού κοντά στη σημερινή Γαλάτα τής Σολέας, έφτασαν στη Μαραθάσα στο ποταμό Σέτραχο όπου βάφτισαν τον Άγιο Ηρακλείδιο, πέρασαν από το Χιονώδες Όρος (Τρόοδος) στη Χιονίστρα, ή κοντά από αυτό και έφτασαν μέσα από διάφορα χωριά στην Πάφο.

Ο πατέρας του, ο Ιεροκλής, ιερέας των ειδώλων, τον παρέδωσε ως οδηγό και συνοδοιπόρο στους Αποστόλους Βαρνάβα, Παύλο και Μάρκο, όταν αυτοί περιόδευαν στην Κύπρο και έφτασαν στο χωριό Λαμπαδού.

Στη διάρκεια της πεζοπορίας οι απόστολοι διέκριναν στον Ήρακλείδιο καλή διάθεση για την αλήθεια του Χριστού. Τού μίλησαν για την απάτη των ειδώλων, τούς ψεύτικους θεούς και άρχισαν να τον κατηχούν στην πίστη του αληθινού Θεού.

Αφού δέχθηκε το κήρυγμα από τον Απόστολο Παύλο, και πόθησε πολύ τον Χριστό, βαπτίστηκε στα νερά του ποταμού της Μαραθάσας Σέτραχου, που τρέχουν δίπλα από τη σημερινή Μονή του Αγίου Ιωάννου του Λαμπαδιστού.

Μετά το βάπτισμα του ακολούθησε την οδό των αποστόλων και χρημάτισε για αρκετό διάστημα μαθητής και ακόλουθος τους.

Αργότερα οι απόστολοι τον χειροτόνησαν και έγινε ο πρώτος επίσκοπος Ταμασσού, με έδρα το σημερινό χώρο της μονής του, το χωριό Πολιτικό. Ή Ταμασσός ήταν μέχρι τότε κέντρο λατρείας τής θεάς Άρτεμης και των άλλων θεών του Ολύμπου, γι αυτό αναλαμβάνει να οδηγήσει τούς ειδωλολάτρες στο δρόμο του Θεού.

Μαζί με τον Άγιο Ηρακλείδιο ήταν και ο Άγιος Μνάσων. Αυτοί συγκέντρωναν και δίδασκαν τούς πιστούς σ’ ένα υπόγειο σπήλαιο το οποίο χρησιμοποιείτο και ως ναός.

Ως επίσκοπος υπήρξε ακούραστος εργάτης του θείου λόγου. Ποίμανε και στήριξε τούς πιστούς, έτσι πού ή πόλη της Ταμασσού κατάφερε να γίνει ένα περίλαμπρο χριστιανικό κέντρο, σ’ αυτό συνέβαλε και ή θαυματουργική δύναμη του αγίου.

Μετά όμως από το λιθοβολισμό του Αποστόλου Βαρνάβα ο Απόστολος Παύλος του αποστέλλει επιστολή και ουσιαστικά τον τοποθετεί διάδοχο του Βαρνάβα.

Τότε ο άγιος περιέρχεται ολόκληρη τη νήσο και εγκαθιστά επισκόπους. Στην Πάφο τον Επαφρά και στη Νεάπολη (Λεμεσό) τον Τυχικό. Όταν έφτασε στους Σόλους δεν χρειάστηκε να χειροτονήσει επίσκοπο τον Άγιο Αυξίβιο, γιατί αυτός καταξιώθηκε να χειροτονηθεί από τον Απόστολο Μάρκο.

Ο Άγιος Ηρακλείδιος όμως παρότρυνε τον Άγιο Αυξίβιο να μπει στην πόλη και να φανερώσει την αλήθεια σε όλους τους κατοίκους. Στον τόπο που συναντήθηκαν ο Άγιος Ηρακλέιδιος χάραξε στο έδαφος μια μικρή εκκλησία και αφού δίδαξε στον Αυξίβιο τους εκκλησιαστικούς κανόνες, όπως αυτός του διδάχθηκε από τους αποστόλους, τον ασπάστηκε και ξεκίνησε για τη δική του πόλη.

Έφτασε όμως ο καιρός που ο άγιος έπρεπε να εγκαταλείψει τον φθαρτό τούτο κόσμο. Αρρώστησε βαριά και προαισθανόμενος το τέλος του και μη θέλοντας να αφήσει το ποίμνιό του χωρίς ποιμένα, καλεί τον Ιερέα Μνάσωνα, τον μέχρι τότε στενό του συνεργάτη και τον χειροτονεί επίσκοπο και διάδοχό του.

Οι ειδωλολάτρες δεν έπαψαν ποτέ να αντιμάχονται την αληθινή πίστη και τα καλά έργα τού αγίου. Γεμάτοι μανία και μίσος όρμησαν εκεί πού έμενε ο Άγιος Ηρακλείδιος τον βασάνισαν τον έσυραν στην πλατεία τής Ταμασσού και τον αποκεφάλισαν. Μετά έριξαν το σεπτό σώμα του πάνω στη φωτιά. Τότε αρκετοί πιστοί μαζί με τον νέο επίσκοπο τον Άγιο Μνάσωνα, διέσωσαν το άγιο λείψανό του και το ενταφίασαν μέσα στο σπήλαιο όπου προηγουμένως ο άγιος τελούσε τη Θεία Λειτουργία.

Το σπήλαιο, καθώς και ή λάρνακα πού έφερε τα άγια λείψανα τού αγίου σώζονται μέχρι σήμερα. Ό άγιος και μετά τον θάνατό του παρέχει ιάσεις προς τούς πάσχοντες από κάθε νόσο και εκβάλλει τα δαιμόνια από τους κακώς έχοντας.

Ή σορός του παρέχει πλούσια τα ιάματα και ή κάρα τού είναι τοποθετημένη στο καθολικό τής μονής πού είναι κτισμένη στο όνομα του δίπλα στο χωριό Πολιτικό.

Στην Ιερά Μονή του Λαμπαδιστή σώζεται η παλαιά εκκλησία του 11ου αιώνος, η οποία είναι αφιερωμένη στο όνομα του αγίου και αποτελεί το παλαιό καθολικό της Μονής. Διασώζεται επίσης στην κοίτη του ποταμού Σέτραχου Μαραθάσας ο τόπος της βαπτίσεως του αγίου. Στον τόπο της καταγωγής του μεταξύ των χωριών Τεμβριάς και Καλλιανών διασώζεται γέφυρα με την επωνυμία «Το γεφύρι του Αγίου Ηρακλειδίου». Ο Άγιος Ηρακλείδιος συνεορτάζει με τον Φωτιστή των Σόλων Άγιο Αυξίβιο τη 17η Σεπτεμβρίου.

Μεγάλον κακόν ἡ καταλαλιά· ὅπως ἀκριβῶς τό μικρόν τιμόνι τοῦ καραβιοῦ ὁδηγεῖ ὅπου θέλει τό καράβι, ἔτσι καί ἡ γλῶσσα ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπον εἴτε εἰς τό καλόν εἴτε εἰς τό κακόν. Οἱ ἅγιοι πατέρες τό κρίνειν τά ξένα ἁμαρτήματα ἤ ἐλαττώματα ἤ τάς κακάς συνηθείας πολύ τό ἐλέγχουν.

Ὅταν κρίνωμεν τόν ἀδελφόν μας, κατακρίνομεν τόν ἑαυτόν μας εἰς μεγάλο ἁμάρτημα. Ὅταν λοιπόν σκεπάζωμε τόν ἀδελφό μας, θά μᾶς σκεπάσῃ καί ἡμᾶς ὁ Θεός ἀπό μεγάλα ἁμαρτήματα· ὅταν ξεσκεπάζωμε τόν ἀδελφόν μας, διώκομεν ἀπό ἐπάνω μας τήν χάριν τοῦ Θεοῦ καί παραχωρούμεθα νά πέσωμεν εἰς τά ἴδια καί ἡμεῖς, διά νά μάθωμεν ὅτι ὅλοι μας εἴμεθα ἀδύνατοι καί ὅτι ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ μᾶς βαστάζει. Ὅποιος φυλάττει τήν γλῶσσαν του, ἐκεῖνος φυλάττει τήν ψυχήν του ἀπό μεγάλα ἁμαρτήματα καί πτώσεις.

Τό κύριον αἴτιον τῆς κατακρίσεως καί καταλαλιᾶς εἶναι ἡ ὑπερηφάνεια καί ὁ ἐγωϊσμός, διότι ἔχει ὁ ἄνθρωπος καλύτερον τόν ἑαυτόν του. Διά τοῦτο ὠφέλιμον πολύ εἶναι κανείς νά λογίζεται τόν ἑαυτόν του μικρότερον ἀπό ὅλους, ὥστε νά θεωρῇ τόν ἀδελφόν καλύτερον, διά νά ἠμπορέσῃ μέ τήν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ, νά λυτρωθῇ ἀπό αὐτό τό κακόν.

2α. Ἄν κάτι σέ ὠθῇ εἰς κατάκρισιν διά οἱανδήποτε ὑπόθεσιν ἀδελφοῦ ἤ μοναστηρίου, ἐσύ προσπάθησε μᾶλλον νά προσευχηθῇς διά τήν ὑπόθεσιν, παρά νά τήν περάσῃς ἀπό τό κριτήριον τοῦ λογικοῦ σου.

Ἄν κλεισθῇς εἰς τόν ἑαυτόν σου διά τῆς προσευχῆς, τῆς ταπεινώσεως καί τοῦ πένθους, θά εὕρῃς θησαυρόν πνεύματος· μόνον μακράν σου ἔστω ἡ ὑπερηφάνεια καί ἡ κατάκρισις.

3η. Πρόσεχε, παιδί μου, νά μή κρίνῃς οὐδεμίαν ψυχήν· διότι εἰς τόν κρίνοντα τόν πλησίον παραχωρεῖ ὁ Θεός καί πίπτει, διά νά μάθῃ νά συμπαθῇ τόν ἀσθενῆ ἀδελφόν του.

Ὅλους μᾶς στηρίζει τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ καί ἐάν ὑπερηφανευθῶμεν, σηκώνει ὁ Θεός τήν χάριν Του καί γινόμεθα ἡμεῖς χειρότεροι τῶν ἄλλων.

Ἄλλο τό νά κατακρίνῃ κανείς καί ἄλλο τό νά πολεμῆται εἰς τήν κατάκρισιν. Τό νά κατακρίνῃ εἶναι δεινόν πάθος· τό νά πολεμῆται ὅμως καί νά ἀντιπολεμῇ τοῦτο στεφάνων αἰτία.

4η. Μή κρίνετε ὁ ἕνας τόν ἄλλον, διότι παραβαίνετε τόν εὐαγγελικόν νόμον καί “πᾶσα παράβασις καί παρακοή ἔλαβεν ἔνδικον μισθαποδοσίαν” (Ἑβρ. 2,2). “Τίς εἶ σύ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην;” (Ρωμ. 14,4). Οὐκ οἴδατε, ὅτι ὁ κρίνων πλανᾶται ἐξ ὑπερηφανείας καί ὅτι “πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτόν ταπεινωθήσεται” (Λουκ. 14,11) ὑπό τοῦ Κυρίου, ὅταν τόν καταλάβῃ ὁ πειρασμός;

5η. Πρέπει νά ὑπομένῃ ὁ εἷς τάς ἀδυναμίας τοῦ ἄλλου· ποῖος εἶναι τέλειος; Ποῖος ἠμπορεῖ νά καυχηθῇ, ὅτι ἐτήρησε τήν καρδίαν του ἀμόλυντον; Ἄρα εἴμεθα ὅλοι ἄρρωστοι καί ὅποιος κατακρίνει τόν ἀδελφόν του, δέν αἰσθάνεται ὅτι εἶναι ἄρρωστος· διότι ὁ ἄρρωστος τόν ἄρρωστον δέν τόν κατακρίνει.

Ἡ κατάκρισις εἶναι σοβαρόν ἁμάρτημα· καθώς ἐπίσης εἶναι σοβαρόν, τό νά μή ὑπομένῃ κανείς τοῦ πλησίον του τάς ἀδυναμίας.

Ἀγαπᾶτε, ὑπομένετε, παραβλέπετε, μή θυμώνετε, μήν ἐξάπτεσθε, ἀλληλοσυγχωρεῖτε, ἵνα ὁμοιάσητε τοῦ Χριστοῦ μας καί ἀξιωθῆτε νά εἶσθε κοντά Του εἰς τήν βασιλείαν Του.

Ἀποφεύγετε, παιδιά μου, τήν κατάκρισιν· πολύ μεγάλη ἁμαρτία· πολύ λυπεῖται ὁ Θεός ὅταν κατακρίνωμεν καί συχαινώμεθα τούς ἀνθρώπους. Μόνον διά τά ἰδικά μας σφάλματα νά μεριμνῶμεν· δι᾿ αὐτά νά πονοῦμεν· τόν ἑαυτόν μας νά κατακρίνωμεν καί τότε θά εὕρωμεν ἔλεος καί χάριν ἀπό τόν Θεόν.

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ
ΠΑΤΡΙΚΑΙ  ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ
ΕΚΔΟΣΙΣ: ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΦΙΛΟΘΕΟΥ, ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Πηγή: https://www.panagiaglykofilousa.com/l/peri-katakriseos-meros-1o/