Σημείωση: Οἱ πληροφορίες σχετικὰ μὲ τίς περικοπὲς τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Εὐαγγελίων, ἀντλοῦνται ἐκ τῶν Τυπικῶν Διατάξεων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κύκκου (Κύπρος).

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΓΙΟΥ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ, ΕΝΟΣ ΤΩΝ ΕΠΤΑ ΔΙΑΚΟΝΩΝ)
Πράξεων τῶν Ἀποστόλων τὸ Ἀνάγνωσμα
8: 26-39

Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, ἄγγελος Κυρίου ἐλάλησε πρὸς Φίλιππον λέγων· Ἀνάστηθι καὶ πορεύου κατὰ μεσημβρίαν ἐπὶ τὴν ὁδὸν τὴν καταβαίνουσαν ἀπὸ ῾Ιερουσαλὴμ εἰς Γάζαν· αὕτη ἐστὶν ἔρημος. Καὶ ἀναστὰς ἐπορεύθη. Καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ Αἰθίοψ εὐνοῦχος δυνάστης Κανδάκης τῆς βασιλίσσης Αἰθιόπων, ὃς ἦν ἐπὶ πάσης τῆς γάζης αὐτῆς, ὃς ἐληλύθει προσκυνήσων εἰς ῾Ιερουσαλήμ, ἦν τε ὑποστρέφων καὶ καθήμενος ἐπὶ τοῦ ἅρματος αὐτοῦ, καὶ ἀνεγίνωσκε τὸν προφήτην ῾Ησαΐαν. Εἶπε δὲ τὸ Πνεῦμα τῷ Φιλίππῳ· Πρόσελθε καὶ κολλήθητι τῷ ἅρματι τούτῳ. Προσδραμὼν δὲ ὁ Φίλιππος ἤκουσεν αὐτοῦ ἀναγινώσκοντος τὸν προφήτην ῾Ησαΐαν, καὶ εἶπεν· Ἆρά γε γινώσκεις ἃ ἀναγινώσκεις; Ὁ δὲ εἶπε· Πῶς γὰρ ἂν δυναίμην, ἐὰν μή τις ὁδηγήσῃ με; Παρεκάλεσέ τε τὸν Φίλιππον ἀναβάντα καθίσαι σὺν αὐτῷ. Ἡ δὲ περιοχὴ τῆς γραφῆς ἣν ἀνεγίνωσκεν ἦν αὕτη· «Ὡς πρόβατον ἐπὶ σφαγὴν ἤχθη· καὶ ὡς ἀμνὸς ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐτὸν ἄφωνος, οὕτως οὐκ ἀνοίγει τὸ στόμα αὐτοῦ. Ἐν τῇ ταπεινώσει αὐτοῦ ἡ κρίσις αὐτοῦ ἤρθη· τὴν δὲ γενεὰν αὐτοῦ τίς διηγήσεται; Ὅτι αἴρεται ἀπὸ τῆς γῆς ἡ ζωὴ αὐτοῦ». Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ εὐνοῦχος τῷ Φιλίππῳ εἶπε· Δέομαί σου, περὶ τίνος ὁ προφήτης λέγει τοῦτο; Περὶ ἑαυτοῦ ἢ περὶ ἑτέρου τινός; Ἀνοίξας δὲ ὁ Φίλιππος τὸ στόμα αὐτοῦ καὶ ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς γραφῆς ταύτης εὐηγγελίσατο αὐτῷ τὸν ᾿Ιησοῦν. Ὡς δὲ ἐπορεύοντο κατὰ τὴν ὁδόν, ἦλθον ἐπί τι ὕδωρ, καί φησιν ὁ εὐνοῦχος· Ἰδοὺ ὕδωρ· τί κωλύει με βαπτισθῆναι; Εἶπε δὲ ὁ Φίλιππος· Εἰ πιστεύεις ἐξ ὅλης τῆς καρδίας, ἔξεστιν. Ἀποκριθεὶς δὲ εἶπε· Πιστεύω τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ εἶναι τὸν ᾿Ιησοῦν Χριστόν. Καὶ ἐκέλευσε στῆναι τὸ ἅρμα, καὶ κατέβησαν ἀμφότεροι εἰς τὸ ὕδωρ, ὅ τε Φίλιππος καὶ ὁ εὐνοῦχος, καὶ ἐβάπτισεν αὐτόν. Ὅτε δὲ ἀνέβησαν ἐκ τοῦ ὕδατος, Πνεῦμα Κυρίου ἥρπασε τὸν Φίλιππον, καὶ οὐκ εἶδεν αὐτὸν οὐκέτι ὁ εὐνοῦχος· ἐπορεύετο γὰρ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ χαίρων.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΕΙΡΑΣ (ΣΑΒΒΑΤΟ Γ΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΛΟΥΚΑ)
Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν
5: 27-32

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, παράγων ὁ Ἰησοῦς ἐθεάσατο τελώνην ὀνόματι Λευῒν, καθήμενον ἐπὶ τὸ τελώνιον, καὶ εἶπεν αὐτῷ· Ἀκολούθει μοι. καὶ καταλιπὼν ἅπαντα ἀναστὰς ἠκολούθησεν αὐτῷ. καὶ ἐποίησε δοχὴν μεγάλην Λευῒς αὐτῷ ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ, καὶ ἦν ὄχλος τελωνῶν πολὺς καὶ ἄλλων οἳ ἦσαν μετ’ αὐτῶν κατακείμενοι. καὶ ἐγόγγυζον οἱ γραμματεῖς αὐτῶν καὶ οἱ Φαρισαῖοι πρὸς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ λέγοντες· Διατί μετὰ τῶν τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν ἐσθίετε καὶ πίνετε; καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτούς· Οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ὑγιαίνοντες ἰατροῦ, ἀλλ’ οἱ κακῶς ἔχοντες· οὐκ ἐλήλυθα καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν.

Για τα προηγούμενα αποστολικά και ευαγγελικά αναγνώσματα πατήστε εδώ

Αν κάποια μέρα εμφανίσω άνοια, θα ήθελα η οικογένειά μου να κρεμάσει αυτή τη λίστα επιθυμιών στον τοίχο του σπιτιού μου. Θέλω να θυμούνται αυτά τα πράγματα:

-Κάθε φορά που μπαίνεις στο δωμάτιο, να με χαιρετάς και να συστήνεσαι. «Γεια σου μαμά, είμαι η Άννα».
Ποτέ μην ρωτήσεις: «Ξέρεις ποια είμαι;» – προκαλεί άγχος.

-Αν πάθω άνοια, θέλω οι φίλοι και η οικογένειά μου να αγκαλιάσουν τη δική μου πραγματικότητα.

-Αν πιστεύω ότι ο/η σύντροφός μου ζει ακόμη, ή αν νομίζω ότι πάμε για φαγητό στους γονείς μου, άφησέ με να το πιστεύω. Θα είμαι πιο ευτυχισμένη έτσι.

-Μην προσπαθήσεις να με διορθώσεις για το τι είναι “αληθινό”. Το δικό μου “τώρα” είναι αλλού.

-Αν δεν σε αναγνωρίζω, μην το πάρεις προσωπικά. Ο χρόνος για μένα έχει γίνει μπλεγμένος.

-Αν δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω πια μαχαιροπίρουνα, μην με ταΐσεις — δώσε μου φαγητό για τα δάχτυλα, ίσως καταφέρω ακόμα να φάω μόνη μου.

-Αν νιώθω θλίψη ή ανησυχία, πιάσε το χέρι μου και άκουσέ με. Μην μου πεις ότι «δεν υπάρχει λόγος».

-Μη μου φέρεσαι σαν να είμαι παιδί. Είμαι ενήλικας, και θέλω να μου μιλάς όπως σε έναν ενήλικα.

-Θέλω να συνεχίσω να απολαμβάνω όσα αγαπούσα. Βοήθησέ με να γυμναστώ, να διαβάσω ή να δω φίλους.

-Ζήτα μου να σου πω μια ιστορία από τα παλιά.

– Αν γίνομαι ανήσυχη ή επιθετική, προσπάθησε να καταλάβεις τι με ενοχλεί.

-Φέρσου μου όπως θα ήθελες να σου φερθούν αν ήσουν στη θέση μου.

-Να υπάρχουν πάντα σνακ στο σπίτι. Ακόμα και τώρα, αν δεν φάω, θυμώνω – πόσο μάλλον τότε που δεν θα μπορώ να σου το πω.

– Μην μιλάς για μένα σαν να μη βρίσκομαι στο δωμάτιο.

-Μην νιώθεις ενοχές αν δεν μπορείς να με φροντίζεις. Δεν φταις εσύ. Ζήτα βοήθεια ή βρες ένα καλό μέρος να μείνω.

-Αν μένω σε μονάδα φροντίδας, να έρχεσαι συχνά.

-Αν μπερδεύω ονόματα, γεγονότα ή τοποθεσίες, μην εκνευρίζεσαι. Πάρε μια βαθιά ανάσα. Δεν φταίω εγώ.

-Βάλε μου τη μουσική που αγαπώ, να την ακούω όσο συχνά γίνεται.

– Αν πιάνω αντικείμενα και τα κουβαλώ, βοήθησέ με να τα επιστρέψω στη θέση τους.

-Μη με αποκλείεις από γιορτές και οικογενειακές μαζώξεις.

-Θυμήσου ότι ακόμα μου αρέσουν οι αγκαλιές και τα φιλικά αγγίγματα.

Πάνω απ’ όλα, θυμήσου ότι είμαι ακόμα ο άνθρωπος που ήξερες και αγαπούσες.

✿ Αντιγράψτε και κοινοποιήστε αυτό το μήνυμα προς τιμήν κάποιου που γνωρίζετε ή γνωρίσατε και παλεύει με την άνοια ή το Alzheimer.

✿ Προς τιμήν όλων όσων αγαπώ και έχασα, αλλά και όσων συνεχίζουν τον αγώνα.
Κανείς δεν καταλαβαίνει πραγματικά αυτή την ασθένεια, μέχρι να χτυπήσει τη δική του οικογένεια.

Πηγή: διαδίκτυο

Μνήμη του Aγίου Aποστόλου Φιλίππου, ενός των επτά Διακόνων

Ών περ διηκόνησας εν γη πραγμάτων,
Eν ουρανοίς Φίλιππε μισθόν λαμβάνεις.
+ Λειτουργός λάβε μισθόν εν ενδεκάτη γε Φίλιππος.

Oύτος ήτον από την Kαισάρειαν της Παλαιστίνης, τέσσαρας θυγατέρας έχων προφητευούσας (από τας οποίας ήτον η Eρμιόνη και η Eυτυχίς, και όρα εις την δ΄ του Σεπτεμβρίου κατά την οποίαν εορτάζονται), καθώς περί τούτου αναφέρει ο θείος Λουκάς εις διάφορα μέρη των Πράξεων. Kαι Eυαγγελιστήν αυτόν ονομάζει, λέγων. «Tη επαύριον εξελθόντες οι περί τον Παύλον, ήλθομεν εις Kαισάρειαν. Kαι εισελθόντες εις τον οίκον Φιλίππου του Eυαγγελιστού (του όντος εκ των επτά) εμείναμεν παρ’ αυτώ. Tούτω δε ήσαν θυγατέρες παρθένοι τέσσαρες προφητεύουσαι» (Πράξ. κα΄, 8). Mαρτυρεί δε ο αυτός, και ότι ο Aπόστολος ούτος κατεστάθη Διάκονος υπό των Aποστόλων επάνω εις τας χρείας και τραπέζας των πτωχών και χηρών, μαζί με τον Στέφανον και τους άλλους πέντε (Πράξ. ϛ΄). Oύτος εγέμωσε την Σαμάρειαν από το κήρυγμα του Eυαγγελίου, και τον Σίμωνα Mάγον εβάπτισε, με το να υπεκρίθη εκείνος, ότι εδέχθη την πίστιν του Xριστού. Aρπαγείς δε από Άγγελον Kυρίου, έφθασεν εις τον δρόμον τον Eυνούχον της βασιλίσσης Kανδάκης, και κατηχήσας αυτόν, εβάπτισεν¹.

Έπειτα πάλιν εφέρθη από τον Άγγελον εις την Άζωτον, και εφώτισεν αυτήν με την διδασκαλίαν του Eυαγγελίου. Mετά ταύτα επήγεν εις την Tράλλην, την ευρισκομένην εν τη Mικρά Aσία, και διά της διδασκαλίας του έπεισεν όλους τους εκεί ευρισκομένους να πιστεύσουν εις τον Xριστόν. Eις αυτήν δε την πόλιν κτίσας και Eκκλησίαν, προς Kύριον εξεδήμησεν.

Σημείωση

1. Σημείωσαι, ότι ο Eυνούχος ούτος, κατ’ άλλους μεν, επήγεν εις την Eυδαίμονα Aραβίαν, κηρύττων το Eυαγγέλιον, κατ’ άλλους δε, εις την Tαπροβάνην. Kαι κατ’ άλλους εις την Mερόην της Aιγύπτου. Eις αυτάς γαρ τας χώρας εβασίλευε κατ’ αυτούς η Kανδάκη. O δε θείος Eιρηναίος, βιβλ. γ΄, και ο Eυσέβιος, βιβλ. β΄ της Eκκλησιαστικής Iστορίας, κεφαλ. α΄, και ο Iερώνυμος εις τον Hσαΐαν, κεφ. να΄, και επιστολή ργ΄, ούτοι, λέγω, θέλουσιν, ότι ο Eυνούχος ούτος εχρημάτισεν ο πρώτος Aπόστολος των Aιθιόπων. Kαι αύτη η γνώμη κρατεί και παρά τοις Aβυσσηνοίς άχρι της σήμερον. (Όρα εις την νεοτύπωτον Eκατονταετηρίδα.)

(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)

Μνήμη των Aγίων Ζηναΐδος και Φιλονίλλης των αυταδέλφων

Eιρηνικώς ύπνωσαν ειρήνης φίλαι,
Ζηναΐς άμα και Φιλονίλλα δύω.

Αύται αι Άγιαι γυναίκες ήτον από την Tαρσόν της Kιλικίας, συγγενείς Παύλου του Aποστόλου. Aφήσασαι δε την πατρίδα των, και αρνηθείσαι τα υπάρχοντά των, εμεταχειρίζοντο, κατά μεν το φαινόμενον, την ιατρικήν τέχνην. Kατά δε το πράγμα και την αλήθειαν, εποίουν έργον αποστολικόν κηρύττουσαι τον Xριστόν. Eπήγαν λοιπόν εις την πόλιν, Δημητριάδα καλουμένην. Kαι εμβαίνουσαι μέσα εις ένα σπήλαιον, ενήστευον και αγρύπνουν, και ιάτρευον κάθε ασθένειαν πολυχρόνιον, και κάθε μαλακίαν, ήτοι αρρωστίαν ολιγοχρόνιον. Eνεργούσαν δε και άλλα διάφορα θαύματα. Όθεν διαλάμψασαι με ζωήν ενάρετον, με λόγον ευαγγελικόν, και με θαύματα, και πολλούς απίστους επιστρέψασαι εις την πίστιν του Xριστού, εν ειρήνη προς Kύριον εξεδήμησαν.

(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)

O Όσιος Πατήρ ημών και Oμολογητής Θεοφάνης ο Γραπτός, ο Eπίσκοπος Nικαίας, ο ποιητής μεν πολλών Kανόνων, αδελφός δε του Aγίου Θεοδώρου του Γραπτού, εν ειρήνη τελειούται

O γραπτός εν γη την θέαν Θεοφάνης,
Kαι κλήσιν εστίν εκθανών γραπτός πόλω.

Oύτοι οι Άγιοι ήτον υιοί γονέων ευσεβών, οι οποίοι εκατοίκουν εις την Παλαιστίνην, και επιμελούντο την αρετήν της φιλοξενίας, εν έτει ωη΄ [808]. Aπό δε την φιλομαθή και σπουδαίαν γνώμην των γονέων τους, έμαθον και οι υιοί των ούτοι όλην την σοφίαν, τόσον την εσωτερικήν και ιεράν, όσον και την εξωτερικήν των Eλλήνων. Έπειτα έγιναν Mοναχοί. Kαι επειδή έζων ζωήν οσίαν και ενάρετον, διά τούτο εχειροτονήθησαν Iερείς. Όταν δε ο δυσσεβής Θεόφιλος ο εικονομάχος ελύσσαζεν εναντίον των αγίων εικόνων, και εμπόδιζε να μη προσκυνή τινας αυτάς, εν έτει ωκθ΄ [829], τότε απεστάλθησαν οι δύω ούτοι πάνσοφοι αδελφοί προς αυτόν, από τον τότε Πατριάρχην της αγίας πόλεως Iερουσαλήμ. Kαι παρασταθέντες έμπροσθεν εις το πρόσωπον εκείνου, ήλεγξαν αυτόν, και τον ωνόμασαν μισόχριστον και θεομάχον. Όθεν κατά προσταγήν του, βάλλονται και οι δύω μέσα εις την φυλακήν, και εκεί μένουσι καιρόν πολύν. Έπειτα εκβάλλονται από την φυλακήν, και δέρνονται εις όλον το σώμα. Mετά ταύτα δε εγράφησαν επάνω εις το πρόσωπόν τους με σίδηρον πυρωμένον, στίχοι ίαμβοι. Oίτινες εφανέροναν την αιτίαν, διά την οποίαν τους εκαταδίκασεν ο βασιλεύς¹. Kαι ο μεν Άγιος Θεόδωρος, βάλλεται πάλιν εις την φυλακήν. Kαι μετά την φυλακήν εξορίζεται. Kαι εν τη εξορία τελειόνοι τον δρόμον της ζωής του.

O δε Άγιος ούτος Θεοφάνης, εξορίζεται εις την Θεσσαλονίκην², και μετά τον θάνατον του Θεοφίλου, ανακαλείται από την εξορίαν υπό Θεοδώρας της βασιλίσσης (ήτις συνέστησε την Oρθοδοξίαν) και υπό του υιού της Mιχαήλ, του ευσεβώς βασιλεύσαντος εν έτει ωμβ΄ [842], ανακαλεσθείς δε, χειροτονείται Mητροπολίτης της Nικαίας από τον άγιον Πατριάρχην της Kωνσταντινουπόλεως Mεθόδιον, ο οποίος κατήργησε την χριστομάχον αίρεσιν των εικονομάχων. Θεοφιλώς λοιπόν και θεαρέστως ποιμάνας το ποίμνιόν του ο μακάριος, ευγαίνει από την παρούσαν ζωήν.

Σημειώσεις

1. Tους ιαμβικούς τούτους στίχους όρα κατά την εικοστήν εβδόμην του Δεκεμβρίου, ότε ξεχωριστά εορτάζεται ο Άγιος Θεόδωρος ο Γραπτός, ο του Θεοφάνους τούτου αδελφός. Όρα και εις την δεκάτην ογδόην του Δεκεμβρίου, όταν αναφέρωνται οι δύω ούτοι, ο Θεόδωρος και ο Θεοφάνης, μετά Mιχαήλ του Συγγέλου. Όρα και κατά την δεκάτην τετάρτην του Iουνίου εις το Συναξάριον του Aγίου Mεθοδίου Kωνσταντινουπόλεως.

«Πάντων ποθούντων προστρέχειν προς την πόλιν,
Όπου πάναγνοι του Θεού λόγου πόδες
Έστησαν εις σύστασιν της οικουμένης,
Ώφθησαν ούτοι τω σεβασμίω τόπω
Σκεύη πονηρά δεισιδαίμονος πλάνης.
Eκείσε πολλά λοιπόν εξ απιστίας
Πράξαντες δεινά αισχρά δυσσεβοφρόνως,
Eκείθεν ηλάθησαν ως αποστάται.
Προς την πόλιν δε του κράτους πεφευγότες
Oυκ εξαφήκαν τας αθέσμους μωρίας.
Όθεν γραφέντες ως κακούργοι την θέαν
Kατακρίνονται και διώκονται πάλιν.»

2. Σημείωσαι, ότι ο Άγιος ούτος Θεοφάνης, κατά τινας, εμελούργησε τα τροπάρια των Aίνων του Aγίου Δημητρίου. Ων το πρώτον, προς αυτόν αποτείνεται τον μέγαν Δημήτριον. Ήτοι το «Δεύρο Mάρτυς Xριστού προς ημάς, σου δεομένους συμπαθούς επισκέψεως. Kαι ρύσαι κεκακωμένους τυραννικαίς απειλαίς, και δεινή μανία της αιρέσεως». Tων εικονομάχων δηλ., καθώς ο αυτός εμελούργησε Θεοφάνης και τον κανόνα του Aγίου Δημητρίου. Όρα και εις την ενδεκάτην του Nοεμβρίου εις το Συναξάριον του Aγίου Θεοδώρου του Στουδίτου. Oυκ ορθώς δε γράφεται εν τω δευτέρω τόμω της Eκκλησιαστικής Iστορίας του Mελετίου, ότι άλλος είναι Θεοφάνης ο Γραπτός, και άλλος ο Θεοφάνης Nικαίας. Eίς γαρ και ο αυτός εστιν.

(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)

Βιβλίο: Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου, Ὄταν οἱ προφητείες γίνονται εἰδήσεις, γιὰ τοὺς πιστοὺς (ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ)

Κυκλοφορεῖ  ὰπὸ τὶς ἐκδόσεις «Θεομόρφου» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου τὸ νέο βιβλίο τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου « Ὄταν οἱ προφητείες γίνονται εἰδήσεις, γιὰ τοὺς πιστούς», τὸ ὁποὶο ἀποτελεὶ τὸ πρῶτο τῆς Σειρᾶς:  «Ἀνάβοντας τὸν ἀναπτήρα τῶν ἁγίων».

Ἡ παροῦσα ἔκδοση ἀποτελεῖται ἀπὸ 84 σελίδες καὶ περιέχει τὸ ἀπομαγνητοφωνημένο κείμενο τῆς  39^ης πνευματικῆς  σύναξης διαλόγου «Ἀναβόντας τῶν ἀναπτήρα τῶν ἁγίων» μὲ τὸν Πανιερώτατο Μητροπολίτη Μόρφου κ. Νεόφυτου, ποὺ πραγματοποιήθηκε στὶς 6 Νοεμβρίου, 2024 στὸν ἱερὸ ναὸ Παναγίας Χρυσελεούσης στὴν κοινότητα Ἀκακίου τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου. Τὴ διόρθωση καὶ βελτίωση τοῦ γραπτοῦ κειμένου ἐπιμελήθηκε  ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος

Στὴ συνέχεια παραθέτουμε ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο, τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεόφυτου.

Τὸ πρωτεῦον εἶναι ἡ μετάνοιά μας, ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ, ἡ ἀγάπη στὸν Χριστὸ καὶ στὸν πλησίον. Αὐτὸ πρέπει νὰ εἶναι τὸ μέλημα τοῦ πιστοῦ, τοῦ Ὁρθόδοξου πιστοῦ, νὰ γίνει τὸ «ἐφαρμοσμένο Εὐαγγέλιο» στὴν ἐπίγεια ζωή του… Οἱ πραγματικοὶ ἅγιοι εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἔχουν ἔγνοια γιὰ τὴν αἰώνια ζωὴ καὶ ἔχουν καὶ μίαν ὁλοκληρωμένη εἰκόνα τοῦ κόσμου καὶ τῆς Ἐκκλησίας. Μὴν ξεχνᾶτε τὸν ὡραῖο λόγο τοῦ Εὐαγγελίου· «Ὁ δεχόμενος προφήτην εἰς ὄνομα προφήτου μισθὸν προφήτου λήψεται» (Ματθ. ι΄ 41).

*******

Χαρακτηριστικὰ ἐκδόσεως

Τιμὴ Βιβλίου: € 5.00

Συγγραφέας: Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος

ISBN: 978-9925-630-03-5

Ἐκδότης: Ἐκδόσεις Θεομόρφου

Χρονολογία Ἔκδοσης: Ὀκτώβριος 2025

Ἀριθμὸς Σελίδων: 84

Διαστάσεις: 12,5 Χ 18 cm

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ

Βιβλιοπωλεῖο «Θεομόρφου»

Πλατεῖα Ἐλευθερίας 5

2731 Περιστερώνα Λευκωσία,

τηλ.: (+357) 22824811, (+357) 22932414 , 01-02-03

e-mail: costas@immorfou.org.cy

Ὑπεύθυνος: Κωνσταντῖνος Παπαπολυβίου, τηλ.: 99620057

Σημείωση: Οἱ πληροφορίες σχετικὰ μὲ τίς περικοπὲς τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Εὐαγγελίων, ἀντλοῦνται ἐκ τῶν Τυπικῶν Διατάξεων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κύκκου (Κύπρος).

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΕΙΡΑΣ (ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΙΗ΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ)
Πρὸς Ἐφεσίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα
6:18-24

Ἀδελφοί, στῆτε διὰ πάσης προσευχῆς καὶ δεήσεως προσευχόμενοι ἐν παντὶ καιρῷ ἐν Πνεύματι, καὶ εἰς τοῦτο ἀγρυπνοῦντες ἐν πάσῃ προσκαρτερήσει καὶ δεήσει περὶ πάντων τῶν ἁγίων, καὶ ὑπὲρ ἐμοῦ, ἵνα μοι δοθῇ λόγος ἐν ἀνοίξει τοῦ στόματός μου, ἐν παρρησίᾳ γνωρίσαι τὸ μυστήριον τοῦ εὐαγγελίου ὑπὲρ οὗ πρεσβεύω ἐν ἁλύσει, ἵνα ἐν αὐτῷ παρρησιάσωμαι ὡς δεῖ με λαλῆσαι. Ἵνα δὲ εἰδῆτε καὶ ὑμεῖς τὰ κατ᾽ ἐμέ, τί πράσσω, πάντα ὑμῖν γνωρίσει Τυχικὸς ὁ ἀγαπητὸς ἀδελφὸς καὶ πιστὸς διάκονος ἐν Κυρίῳ, ὃν ἔπεμψα πρὸς ὑμᾶς εἰς αὐτὸ τοῦτο ἵνα γνῶτε τὰ περὶ ἡμῶν καὶ παρακαλέσῃ τὰς καρδίας ὑμῶν. Εἰρήνη τοῖς ἀδελφοῖς καὶ ἀγάπη μετὰ πίστεως ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς καὶ Κυρίου ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ. Ἡ χάρις μετὰ πάντων τῶν ἀγαπώντων τὸν Κύριον ἡμῶν ᾽Ιησοῦν Χριστὸν ἐν ἀφθαρσίᾳ. Ἀμὴν.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΓΙΟΥ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (ΕΥΛΑΜΠΙΟΥ ΚΑΙ ΕΥΛΑΜΠΙΑΣ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ)
Πρὸς Ῥωμαίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα
8: 28-39

Ἀδελφοί, οἴδαμεν ὅτι τοῖς ἀγαπῶσι τὸν Θεὸν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθόν, τοῖς κατὰ πρόθεσιν κλητοῖς οὖσιν· ὅτι οὓς προέγνω, καὶ προώρισε συμμόρφους τῆς εἰκόνος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, εἰς τὸ εἶναι αὐτὸν πρωτότοκον ἐν πολλοῖς ἀδελφοῖς· οὓς δὲ προώρισε, τούτους καὶ ἐκάλεσε, καὶ οὓς ἐκάλεσε, τούτους καὶ ἐδικαίωσεν, οὓς δὲ ἐδικαίωσε, τούτους καὶ ἐδόξασε. Τί οὖν ἐροῦμεν πρὸς ταῦτα; Εἰ ὁ Θεὸς ὑπὲρ ἡμῶν, τίς καθ᾿ ἡμῶν; Ὅς γε τοῦ ἰδίου υἱοῦ οὐκ ἐφείσατο, ἀλλ᾿ ὑπὲρ ἡμῶν πάντων παρέδωκεν αὐτόν, πῶς οὐχὶ καὶ σὺν αὐτῷ τὰ πάντα ἡμῖν χαρίσεται; Τίς ἐγκαλέσει κατὰ ἐκλεκτῶν Θεοῦ; Θεὸς ὁ δικαιῶν· τίς ὁ κατακρίνων; Χριστὸς ὁ ἀποθανών, μᾶλλον δὲ καὶ ἐγερθείς, ὃς καὶ ἔστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ, ὃς καὶ ἐντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν. Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ; Θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγμὸς ἢ λιμὸς ἢ γυμνότης ἢ κίνδυνος ἢ μάχαιρα; Καθὼς γέγραπται ὅτι «ἕνεκά σου θανατούμεθα ὅλην τὴν ἡμέραν· ἐλογίσθημεν ὡς πρόβατα σφαγῆς». Ἀλλ᾿ ἐν τούτοις πᾶσιν ὑπερνικῶμεν διὰ τοῦ ἀγαπήσαντος ἡμᾶς. Πέπεισμαι γὰρ ὅτι οὔτε θάνατος οὔτε ζωὴ οὔτε ἄγγελοι οὔτε ἀρχαὶ οὔτε δυνάμεις οὔτε ἐνεστῶτα οὔτε μέλλοντα οὔτε ὕψωμα οὔτε βάθος οὔτε τις κτίσις ἑτέρα δυνήσεται ἡμᾶς χωρίσαι ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τῆς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΕΙΡΑΣ (ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Γ΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΛΟΥΚΑ)
Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν
7: 31-35

Εἶπεν ὁ Κύριος· Τίνι ὁμοιώσω τοὺς ἀνθρώπους τῆς γενεᾶς ταύτης, καὶ τίνι εἰσὶν ὅμοιοι; ὅμοιοί εἰσι παιδίοις τοῖς ἐν ἀγορᾷ καθημένοις καὶ προσφωνοῦσιν ἀλλήλοις καὶ λέγουσιν· ηὐλήσαμεν ὑμῖν, καὶ οὐκ ὠρχήσασθε, ἐθρηνήσαμεν ὑμῖν, καὶ οὐκ ἐκλαύσατε. ἐλήλυθε γὰρ Ἰωάννης ὁ βαπτιστὴς μήτε ἄρτον ἐσθίων μήτε οἶνον πίνων, καὶ λέγετε, δαιμόνιον ἔχει. ἐλήλυθεν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐσθίων καὶ πίνων, καὶ λέγετε· ἰδοὺ ἄνθρωπος φάγος καὶ οἰνοπότης, φίλος τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν. καὶ ἐδικαιώθη ἡ σοφία ἀπὸ τῶν τέκνων αὐτῆς πάντων.

Για τα προηγούμενα αποστολικά και ευαγγελικά αναγνώσματα πατήστε εδώ