Ἄν ὁ θανατος τῶν ὁσίων εἶναι τίμιος καί ἡ μνήμη δικαίου συνοδεύεται ἀπό ἐγκώμια (Παρμ. 10,7), πόσο μᾶλλον τή μνήμη τῆς ἁγίας τῶν ἁγίων, διά τῆς ὁποίας ἐπέρχεται ὅλος ὁ ἁγιασμός στούς ἁγίους, δηλ. τή μνήμη τῆς ἀειπάρθενης καί Θεομήτορος, πρέπει νά τήν ἐπιτελοῦμε μέ τίς μεγαλύτερες εὐφημίες;

Αὐτό πράττουμε ἑορτάζοντας τήν ἐπέτειο τῆς ἁγίας κοιμήσεως ἤ μεταστάσεώς της (μεταβιώσεως), πού ἄν καί μέ αὐτή εἶναι λίγο κατώτερη ἀπό τούς ἀγγέλους, ὅμως ξεπέρασε σέ ἀσύγκριτο βαθμό καί τούς ἀγγέλους καί τούς ἀρχαγγέλους καί ὅλες τίς ὑπερκόσμιες δυνάμεις μέ τήν ἐγγύτητά της πρός τόν Θεό καί μέ τά ἀπό παλαιά γραμμένα καί πραγματοποιηθέντα σ’ αὐτή θαυμάσια.

Ὁ θάνατός της εἶναι ζωηφόρος, μεταβαίνοντας σέ οὐράνια καί ἀθάνατη ζωή, καί ἡ μνήμη τούτου εἶναι χαρμόσυνη ἑορτή καί παγκόσμια πανήγυρις, πού ὄχι μόνο ἀνανεώνει τή μνήμη τῶν θαυμασίων τῆς Θεομήτορος, ἀλλά καί προσθέτει τήν κοινή καί παράδοξη συνάθροιση τῶν ἱερῶν Ἀποστόλων ἀπό κάθε μέρος τῆς γῆς γιά τήν πανίερη κηδεία της, μέ θεολήπτους καί θεοφάντορας ὕμνους, μέ τίς ἀγγελικές ἐπιστασίες καί χοροστασίες καί λειτουργίες γι’ αὐτήν.

Οἱ Ἀπόστολοι προπέμπουν, ἀκολουθοῦν, συμπράττουν καί συνεργοῦν μέ ὅλη τή δύναμη μαζί μέ ἐκεί­νους πού ἐγκωμιάζουν τό ζω­αρχικό καί θεοδόχο ἐκεῖνο σῶμα, τό σωστικό φάρμακο τοῦ γένους μας, τό σεμνολόγημα ὅλης τῆς κτίσεως.

Ἐνῶ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος Σαβαώθ καί Υἱός αὐτῆς τῆς ἀειπάρθενης, εἶναι ἀοράτως παρών καί ἀποδίδει στή μητέρα τήν ἐξόδιο τιμή. Σέ αὐτοῦ τά χέρια ἐναπέθεσε καί τό θεοφόρο πνεῦμα της, διά τοῦ ὁποίου ἔπειτα ἀπό λίγο μεταθέτει καί τό συνδεδεμένο πρός ἐκεῖνο σῶμα σέ χῶρο ἀείζωο καί οὐράνιο.

Διότι μόνο αὐτή, βρισκόμενη ἀνάμεσα στόν Θεό καί σ’ ὁλόκληρο τό ἀνθρώπινο γένος, τόν μέν Θεό κατέστησε υἱόν ἀνθρώπου, τούς δέ ἀνθρώπους ἔκανε υἱούς Θεοῦ, οὐρανώσασα τή γῆ καί θεώσασα τό γένος. Καί μόνο αὐτή ἀπ’ ὅλες τίς γυναῖκες ἀναδείχθηκε μητέρα τοῦ Θεοῦ ἐκ φύσεως πάνω ἀπό κάθε φύση· ὑπῆρξε βασίλισσα κάθε ἐγκοσμίου καί ὑπερκοσμίου κτίσματος μέ τόν ἄφραστο τόκο της.

Τώρα ἔχοντας καί τόν οὐρανό κατάλληλο κατοικητήριο, ὡς ταιριαστό της βασίλειο, στόν ὁποῖο μετατέθηκε σήμερα ἀπό τή γῆ, στάθηκε καί στά δεξιά τοῦ παμβασιλέως «ἐν ἱματισμῷ διαχρύσῳ περιβεβλημένη πεποικιλμένη», μέ διάχρυσο ἱματισμό ντυμένη καί στολισμένη, ὅπως λέγει ὁ προφήτης (Ψαλμ. 44,10). Διάχρυσος ἱματισμός σημαίνει ὅτι τό θεαυγές σῶμα της ἦταν στολισμένο μέ τίς παντοειδεῖς ἀρετές. Διότι μόνο αὐτή κατέχει τώρα μαζί μέ τό θεοδόξαστο σῶμα καί μέ τόν Υἱό, τόν οὐράνιο χῶρο. Δέν μποροῦσε πραγματικά γῆ καί τάφος καί θάνατος νά κρατεῖ ἕως τό τέλος τό ζωαρχικό καί θεοδόχο σῶμα της καί ἀγαπητό ἐνδιαίτημα τοῦ οὐρανοῦ καί τοῦ οὐρανοῦ τῶν οὐρανῶν.

Ἀποδεικτικό γιά τούς μαθητές στοιχεῖο περί τῆς ἀναστάσεώς της ἀπό τούς νεκρούς γίνονται τά σινδόνια καί τά ἐντάφια, πού μόνα ἀπέμειναν στόν τάφο καί βρέθηκαν ἀπό ἐκείνους πού ἦλθαν νά τή ζητήσουν, ὅπως συνέβη προηγούμενα μέ τόν Υἱό καί δεσπότη. Δέν χρειάσθηκε νά μείνει καί αὐτή ἐπίσης γιά λίγο πάνω στή γῆ, ὅπως ὁ Υἱός της καί Θεός, γι’ αὐτό ἀναλήφθηκε ἀμέσως πρός τόν ὑπερουράνιο χῶρο ἀπό τόν τάφο.

Μέ τήν ἀνάληψή της ἡ Θεομήτωρ συνῆψε τά κάτω μέ τά ἄνω καί περιέλαβε τό πᾶν μέ τά γύρω της θαυμάσια, ὥστε καί τό ὅτι εἶναι ἐλαττωμένη πολύ λίγο ἀπό τούς ἀγγέλους, γευόμενη τόν θάνατο, αὐξάνει τήν ὑπεροχή της σέ ὅλα. Καί ἔτσι εἶναι ἡ μόνη ἀπό ὅλους τούς αἰῶνες καί ἀπό ὅλους τούς ἀρίστους πού διαιτᾶται μέ τό σῶμα στόν οὐρανό μαζί μέ τόν Υἱό καί Θεό.

Ἡ Θεομήτωρ εἶναι ὁ τόπος ὅλων τῶν χαρίτων καί πλήρωμα κάθε καλοκαγαθίας καί εἰκόνα κάθε ἀγαθοῦ καί κάθε χρηστότητος, ἀφοῦ εἶναι ἡ μόνη πού ἀξιώθηκε ὅλα μαζί ἀνεξαίρετα τά χαρίσματα τοῦ Πνεύματος καί μάλιστα ἡ μόνη πού ἔλαβε παράδοξα στά σπλάχνα της Ἐκεῖνον στόν ὁποῖο βρίσκονται οἱ θησαυροί ὅλων τῶν χαρισμάτων. Τώρα δέ μέ τόν θάνατό της προχώρησε ἀπό ἐδῶ πρός τήν ἀθανασία καί δίκαια μετέστη καί εἶναι συγκάτοικος μέ τόν Υἱό στά ὑπερουράνια σκηνώματα καί ἀπό ἐκεῖ ἐπιστατεῖ μέ τίς ἀκοίμητες πρός αὐτόν πρεσβεῖες ἐξιλεώνοντας αὐτόν πρός ὅλους μας.

Εἶναι τόσο πολύ πλησιέστερη ἀπό τούς πλησιάζοντας τόν Θεό, ὄχι μόνο ἀπό τούς ἀνθρώπους, ἀλλά καί ἀπό αὐτές τίς ἀγγελικές ἱεραρχίες. Γι’ αὐτές τίς ἀγγελικές ἀνώτατες ταξιαρχίες ὁ Ἠσαΐας γράφει «τά Σεραφίμ στέκονταν γύρω του» (Ἠσ. 6,2) καί ὁ Δαβίδ λέγει «παρέστη ἡ βασίλισσα στά δεξιά σου» (Ψαλμ. 44,10).

Βλέπετε τή διαφορά τῆς στάσεως; Ἀπό αὐτή μπορεῖτε νά καταλάβετε καί τή διαφορά της, κατά τήν ἀξία τῆς τάξεως. Διότι τά Σεραφίμ ἦταν γύρω ἀπό τόν Θεό, πλησίον δέ στόν Ἴδιο μόνο ἡ παμβασίλισσα καί μάλιστα στά δεξιά του. Αὐτή εἶναι φωτός φαιδροτέρα, παραδείσων θείων εὐανθεστέρα, κόσμου παντός ὁρατοῦ καί ἀοράτου κοσμιωτέρα. Γι’ αὐτό, ὅπου κάθισε ὁ Χριστός στόν οὐρανό, δηλ. στά δεξιά τῆς μεγαλοσύνης, ἐκεῖ στέκεται καί αὐτή τώρα πού ἀνέβηκε ἀπό τή γῆ στόν οὐρανό.

Ποιός δέν γνωρίζει ὅτι ἡ Παρθενομήτωρ εἶναι ἐκείνη ἡ βάτος πού ἦταν ἀναμμένη ἀλλά δέν καταφλεγόταν (Ἐξ. 3,2); Καί αὐτή ἡ λαβίδα, πού πῆρε τό Σεραφίμ, τόν ἄνθρακα ἀπό τό θυσιαστήριο (Ψαλμ. 6,6), πού συνέλαβε δηλαδή ἀπυρπολήτως τό θεῖο πῦρ καί κανείς ἄλλος δέν θά μποροῦσε νά ἔλθει πρός τόν Θεό. Ἑπομένως, μόνη αὐτή εἶναι μεθόριο τῆς κτιστῆς καί τῆς ἄκτιστης φύσεως. Καί κανείς ἄνθρωπος δέν μπορεῖ νά προσεγγίσει τόν Θεό, εἰμή δι’ αὐτῆς πού εἶναι ἀληθινά ἡ θεαυγής λυχνία πού καταυγάζει· «ὁ Θεός γάρ ἐν μέσῳ αὐτῆς, καί οὐ σαλευθήσεται», δηλ. στό μέσον εἶναι ὁ Θεός καί δέν κλονίζεται, λέγει ὁ προφήτης (Ψαλμ. 45,6).

Ποιός θά ἀγαποῦσε τόν Υἱό καί Θεό περισσότερο ἀπό τή Μητέρα, ἡ ὁποία ὄχι μόνο μονογενῆ τόν γέννησε μέ ἄρρητο τρόπο, ἀλλά καί μόνη της αὐτή χωρίς ἀνδρική ἕνωση, ὥστε νά εἶναι τό φίλτρο διπλάσιο (μή μοιραζόμενο μέ ἄλλο πρόσωπο).

Ὅπως λοιπόν μόνο δι’ αὐτῆς ὁ Υἱός ἐπεδήμησε πρός ἐμᾶς, φανε­ρώθηκε καί συναναστράφηκε μέ τούς ἀνθρώπους, ἐνῶ πρίν ἦταν ἀθέατος, ἔτσι καί στόν μελλοντικό ἀτελεύτητο αἰώνα κάθε πρόοδος καί ἀποκάλυψη θείων μυστηρίων χωρίς Αὐτή θά εἶναι ἀδύνατος.

Διά μέσου τῆς Θεομήτορος θά ὑμνοῦν τόν Θεό γιατί αὐτή εἶναι ἡ αἰτία, ἡ προστάτιδα καί πρόξενος τῶν αἰωνίων. Αὐτή εἶναι θέμα τῶν προφητῶν, ἀρχή τῶν Ἀποστόλων, ἑδραίωμα τῶν μαρτύρων, κρηπίδα τῶν διδασκάλων, ἡ ρίζα τῶν ἀπορρήτων ἀγαθῶν, ἡ κορυφή καί τελείωση κάθε ἁγίου.

Ὤ Παρθένε θεία καί τώρα οὐρανία, πῶς νά περιγράψω ὅλες σου τίς ἀρετές; Πῶς νά σέ δοξάσω, τόν θησαυρό τῆς δόξας; Ἐσένα καί ἡ μνήμη μόνο ἁγιάζει αὐτόν πού τή χρησιμοποιεῖ.

Μετάδωσε λοιπόν πλούσια τά χαρίσματά σου σέ ὅλο τόν λαό σου, Δέσποινα, δῶσε τή λύση τῶν δεινῶν μας· μετάτρεψε ὅλα πρός τό καλύτερο μέ τή δύναμή σου, δίδοντας στό σῶμα καί στήν ψυχή μας ἄφθονη τή χάρη σου γιά νά δοξάζουμε τόν προαιώνιο Λόγο πού σαρκώθηκε ἀπό σένα γιά μᾶς, μαζί μέ τόν ἄναρχο Πατέρα καί τό ζωοποιό Πνεῦμα, τώρα καί πάντοτε καί στούς ἀτε­λεύτητους αἰῶνες. Ἀμήν.

——————–

Πηγή: Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, Λόγος ΛΖ΄, εἰς τήν πάνσεπτον κοίμησιν τῆς πανυπεράγνου δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας, PG 151, 460-472. Ἕλληνες Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, τόμ. 10 (Θεσ/νίκη: «Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς»). Ἀποσπάσματα].

Σημείωση: Οἱ πληροφορίες σχετικὰ μὲ τίς περικοπὲς τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Εὐαγγελίων, ἀντλοῦνται ἐκ τῶν Τυπικῶν Διατάξεων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κύκκου (Κύπρος).

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΕΙΡΑΣ (ΔΕΥΤΕΡΑ ΙΑ΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ)
Πρὸς Κορινθίους Β΄ Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα
2: 3-15

Ἀδελφοί, ἡ ἐμὴ χαρὰ πάντων ὑμῶν ἐστι. Ἐκ γὰρ πολλῆς θλίψεως καὶ συνοχῆς καρδίας ἔγραψα ὑμῖν διὰ πολλῶν δακρύων, οὐχ ἵνα λυπηθῆτε, ἀλλὰ τὴν ἀγάπην ἵνα γνῶτε ἣν ἔχω περισσοτέρως εἰς ὑμᾶς. Εἰ δέ τις λελύπηκεν, οὐκ ἐμὲ λελύπηκεν, ἀλλά, ἀπὸ μέρους ἵνα μὴ ἐπιβαρῶ, πάντας ὑμᾶς. Ἱκανὸν τῷ τοιούτῳ ἡ ἐπιτιμία αὕτη ἡ ὑπὸ τῶν πλειόνων· ὥστε τοὐναντίον μᾶλλον ὑμᾶς χαρίσασθαι καὶ παρακαλέσαι, μήπως τῇ περισσοτέρᾳ λύπῃ καταποθῇ ὁ τοιοῦτος. Διὸ παρακαλῶ ὑμᾶς κυρῶσαι εἰς αὐτὸν ἀγάπην. Εἰς τοῦτο γὰρ καὶ ἔγραψα, ἵνα γνῶ τὴν δοκιμὴν ὑμῶν, εἰ εἰς πάντα ὑπήκοοί ἐστε. ᾯ δέ τι χαρίζεσθε, καὶ ἐγώ· καὶ γὰρ ἐγὼ εἴ τι κεχάρισμαι ᾧ κεχάρισμαι, δι᾿ ὑμᾶς ἐν προσώπῳ Χριστοῦ, ἵνα μὴ πλεονεκτηθῶμεν ὑπὸ τοῦ Σατανᾶ· οὐ γὰρ αὐτοῦ τὰ νοήματα ἀγνοοῦμεν ᾿Ελθὼν δὲ εἰς τὴν Τρῳάδα εἰς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ, καὶ θύρας μοι ἀνεῳγμένης ἐν Κυρίῳ, οὐκ ἔσχηκα ἄνεσιν τῷ πνεύματί μου τῷ μὴ εὑρεῖν με Τίτον τὸν ἀδελφόν μου· ἀλλὰ ἀποταξάμενος αὐτοῖς ἐξῆλθον εἰς Μακεδονίαν. Τῷ δὲ Θεῷ χάρις τῷ πάντοτε θριαμβεύοντι ἡμᾶς ἐν τῷ Χριστῷ καὶ τὴν ὀσμὴν τῆς γνώσεως αὐτοῦ φανεροῦντι δι᾿ ἡμῶν ἐν παντὶ τόπῳ· ὅτι Χριστοῦ εὐωδία ἐσμέν τῷ Θεῷ ἐν τοῖς σῳζομένοις καὶ ἐν τοῖς ἀπολλυμένοις.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΕΙΡΑΣ (ΔΕΥΤΕΡΑ ΙΑ΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ)
Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον
23: 13-22

Εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαίους· Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κατεσθίετε τὰς οἰκίας τῶν χηρῶν καὶ προφάσει μακρὰ προσευχόμενοι· διὰ τοῦτο λήψεσθε περισσότερον κρίμα. Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κλείετε τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων· ὑμεῖς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε, οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν. Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι περιάγετε τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν ποιῆσαι ἕνα προσήλυτον, καὶ ὅταν γένηται, ποιεῖτε αὐτὸν υἱὸν γεέννης διπλότερον ὑμῶν. Οὐαὶ ὑμῖν, ὁδηγοὶ τυφλοὶ, οἱ λέγοντες· ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ ναῷ, οὐδέν ἐστιν, ὃς δ’ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ χρυσῷ τοῦ ναοῦ ὀφείλει. μωροὶ καὶ τυφλοί! τίς γὰρ μείζων ἐστίν, ὁ χρυσὸς ἢ ὁ ναὸς ὁ ἁγιάζων τὸν χρυσόν; καί· ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ, οὐδέν ἐστιν, ὃς δ’ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ δώρῳ τῷ ἐπάνω αὐτοῦ, ὀφείλει. μωροὶ καὶ τυφλοί! τί γὰρ μεῖζον, τὸ δῶρον ἢ τὸ θυσιαστήριον τὸ ἁγιάζον τὸ δῶρον; ὁ οὖν ὀμόσας ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ ὀμνύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ἐπάνω αὐτοῦ· καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τῷ ναῷ ὀμνύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν τῷ κατοικήσαντι αὐτόν· καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τῷ οὐρανῷ ὀμνύει ἐν τῷ θρόνῳ τοῦ Θεοῦ καὶ ἐν τῷ καθημένῳ ἐπάνω αὐτοῦ.

Για τα προηγούμενα αποστολικά και ευαγγελικά αναγνώσματα πατήστε εδώ

…καὶ ποιεῖ πάντας, τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους, καὶ τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πτωχούς, καὶ τοὺς ἐλευθέρους καὶ τοὺς δούλους, ἵνα δώσωσιν αὐτοῖς χάραγμα ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν, καὶ ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ.
Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου· ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστί· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξς´

Ιωάννης, «Αποκάλυψη», κεφ. 13, στίχ. 16-18

Γράφει ο Πύρινος Λόγιος.

Και βγήκε λοιπόν τις προάλλες ο …νεόκοπος και αληθινά άσχετος γενικώς με την πολιτική νέος Υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης Παπαστεργίου, τεχνοκράτης και απόλυτος υπηρέτης της Νέας Τάξης Πραγμάτων των διεθνιστών, να μας πεί ή μάλλον, να μας υποδείξει την…ανοησία μας μέσω μιας λογοπλαστικής ύβρεως, λέγοντας πως «Ανησυχώ πιο πολύ για την ανθρώπινη ανοησία(!) παρά για την τεχνητή νοημοσύνη», με σαφή πρόθεση να υποτιμήσει ή καλύτερα, να υποβαθμίσει όσους αντιστέκονται σθεναρά ενάντια στην τεχνολογική πρόοδο (για εμάς όλους «τεχνολογική δικτατορία»), αψηφώντας ακόμη και τον ίδιο τον Ελόν Μάσκ, ο οποίος είχε εκφράσει την επίσης μεγάλη αγωνία του για τον κίνδυνο που διατρέχει η ανθρωπότητα, αν δεν ελεγχθεί απόλυτα η έξαρση της λεγόμενης «Τεχνητής Νοημοσύνης».

Μ’ άλλα λόγια, ο τύπος αυτός μας αποκάλεσε…ηλίθιους και τεχνοφοβικούς, επειδή γνωρίζει πολύ καλά ότι όλοι εμείς που αντισταθήκαμε στην ισοπεδωτική επέλαση των δηλητηρίων που ονόμασαν οι Νεοταξίτες «εμβόλια», αμφισβητώντας την αποτελεσματικότητα τους – και που φυσικά δικαιωθήκαμε περιτράνως γι’ αυτό – θα κάνουμε το…ίδιο με τις νέες ηλεκτρονικές ταυτότητες, αμφισβητώντας την όποια χρησιμότητα τους, τόσο για πολιτικούς, όσο και – κυρίως – για ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥΣ λόγους.

Για τον κύριο αυτόν, ασφαλώς και δεν υπάρχει…κανένας απολύτως φόβος για την νέα Ηλεκτρονική Ταυτότητα και ότι αυτή θα αποδειχθεί εξαιρετικά χρήσιμο «εργαλείο» για να εξυπηρετείται καλύτερα ο πολίτης, μειώνοντας σε βαθμό…μηδενικό(!) την…χοντροπετσιά του αδηφάγου Δημόσιου Τόμεα, μια χοντροπετσιά που φυσικά εκείνοι οι άχρηστοι έχουν δημιουργήσει. Φυσικά, ο κύριος αυτός όπως και οι υπόλοιποι όμοιοί του, τουλάχιστον αγνοεί, για να μην πω ότι απορρίπτει, πως κάποτε, πριν σχεδόν 2 χιλιετίες, κάποιος άλλος άνθρωπος, απόλυτα Άγιος και Απόστολος του – ανύπαρκτου κατά το δόγμα των διεθνιστών – Χριστού, είχε προειδοποιήσει την χριστιανική ανθρωπότητα για τα μελλούμενα εσχατολογικά γεγονότα, τα οποία θα προηγηθούν πριν την δεύτερη έλευση του Ιησού Χριστού στον κόσμο. Και ένα από αυτά τα …μελλούμενα γεγονότα, θα είναι το …μαρκάρισμα όλων των ανθρώπων με το όνομα ή τον αριθμό του ονόματος του Θηρίου με κάτι σαν χάραγμα (σημερινό barcode το οποίο είναι κυριολεκτικά ένα σύνολο γραμμών απλών ή εντόνων) ή σαν σφραγίδα, το οποίο θα τοποθετείται ή στο δεξί χέρι ή στο…μέτωπο! Και ότι μάλιστα, κανείς απολύτως δεν θα μπορεί να ζήσει καν χωρίς αυτό (η έννοια της φράσης του Ιωάννη όταν γράφει πως « ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι», υπονοεί ακριβώς αυτό, δηλαδή το ίδιο το «ζείν»).

Και πράγματι, εφ’ όσον όλα τα βιομετρικά μας δεδομένα θα βρίσκονται συμπυκνωμένα μέσα σε ένα τσιπάκι χωρητικότητας 50GB, για να κυκλοφορήσει απλά κάποιος άνθρωπος, θα πρέπει υποχρεωτικά να φέρει μαζί του αυτήν την «Νέα Ταυτότητα» διότι όλες οι υπηρεσίες (Τράπεζες, Δημόσιες Αρχές, ΔΕΚΟ κλπ) επειδή είναι όλες εξοπλισμένες με Η/Υ, θα απαιτούν αυτήν την ταυτότητα για να εξυπηρετήσουν τον οποιονδήποτε πολίτη. Δηλαδή, ο κάθε υπάλληλος μιας δημόσιας υπηρεσίας (εφορία, ληξιαρχεία, πολεοδομίες κλπ) αμέσως μετά το προφορικό αίτημα του πολίτη, θα του ζητάει την «νέα» αυτή ταυτότητα, θα τη σκανάρει στον υπολογιστή του και αμέσως θα εμφανίζονται όλα τα στοιχεία του πολίτη, τα οποία ΔΕΝ αναγράφονται στην ταυτότητα, όπως επί παραδείγματι η φορολογική του κατάσταση, η οικογενειακή του κατάσταση, η περιουσία του, η υγειονομική του κατάσταση κλπ.

Διότι, η ταυτότητα αυτή, θα εμπεριέχει ΤΑ ΠΑΝΤΑ.

Τι είναι όμως αυτή η ταυτότητα στην πραγματικότητα;

Πολλά έχουν ειπωθεί γι’ αυτήν και μάλιστα όχι τώρα, αλλά πολλά χρόνια πρίν την εμφάνιση της. Και αναφέρομαι στην εποχή των δύο τελευταίων δεκαετιών του 20ού αιώνα (1980-2000), όπου η …συνωμοσιολογία (εντός και εκτός εισαγωγικών), είχε αρχίσει να κάνει δειλά-δειλά την εμφάνιση της και χρόνο με τον χρόνο αυξανόταν με γεωμετρική πρόοδο θα έλεγα. Αλλά εκτός από την ξένη «συνωμοσιολογική» βιβλιογραφία των λεγόμενων «δευτεροκλασάτων» εκδόσεων, υπήρχε και η πνευματική αφύπνιση από τους ανθρώπους της Εκκλησίας και του μοναχισμού…

Ο Νόμος της Ντροπής και η Αυγή του Νεοταξισμού στην Ελλάδα

Από τότε που εγώ ο ίδιος κατάλαβα τον εαυτό μου, μισούσα τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Ήταν παράξενα μηχανήματα, τα θεωρούσα κάτι σαν «νεομοντερνισμό» και δεν μπορούσα να εξοικειωθώ με όλα τούτα τα περίεργα. Φοιτητής τότε, αναζητούσα το πνεύμα και δεν με συνέπαιρνε η τεχνολογία και τα …επιτεύγματα της. Kαι όλα αυτά τα περίεργα, μου προκαλούσαν απέχθεια.

Κατά τα μέσα όμως της δεκαετίας του ‘80, μετά και την πλήρη ένταξη της πατρίδας μας στην τότε ΕΟΚ, άξαφνα εμφανίστηκαν στα διάφορα προϊόντα (τρόφιμα, καλλυντικά, φάρμακα) κάποιες περίεργες σφραγίδες στις άκρες των συσκευασιών, οι οποίες είχαν κάποιους αριθμούς και συνοδευόταν από μια συστοιχία γραμμών, άλλοτε αδύναμων και άλλοτε εντόνων. Πολλοί άνθρωποι δεν τις πρόσεχαν ή έδειχναν αδιαφορία για την ύπαρξη τους, ανάμεσα τους κι εγώ ο ίδιος. Κάποιοι άλλοι όμως, αντιθέτως, προσπάθησαν να μάθουν το τι ακριβώς είναι. Οι υπεύθυνοι πωλήσεων των προϊόντων, τις αποκαλούσαν «Γραμμωτό Κώδικα» και ότι αυτός ο κώδικας εμπεριείχε μέσα του ό,τι στοιχείο συνοδεύει το προϊόν (ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ προϊόντος, αριθμός πρωτοκόλλου, ημερομηνία παραγωγής κλπ) για να κατατάσσεται σε κατηγορίες, όπως απαιτούσε ο νεοεισαχθείς ευρωπαϊκός κώδικας γνησιότητας ISO.

Εγώ προσωπικά, αναρωτιόμουν σε τι χρειάζεται αυτό το …περίεργο μαρκάρισμα και ποιούς εξυπηρετούσε. Τους υπαλλήλους μιας εταιρίας; Το λογιστήριο; Την αποθήκη; Τα τελωνεία;

Προφανώς, όλους αυτούς μαζί!

Εκεί όμως που εγώ είχα σταθεί, ήταν η λέξη «ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ». Ταυτότητα προϊόντος. Αυτή η έννοια με…ξένιζε. Διότι, είχα την εντύπωση πως μόνο ένας άνθρωπος θα μπορούσε να έχει μια ταυτότητα ως επίσημο έγγραφο με τα στοιχεία του και όχι ένα…προϊόν. Η συνέχεια όμως των εξελίξεων με διέψευσε πανηγυρικά…

Και ξάφνου, το 1986, η – κατά τα άλλα…πατριωτική(!) – κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, έναν μόλις χρόνο μετά τις εκλογές που κέρδισε πανηγυρικά, ψήφισε τον περίφημο Νόμο 1599/11-6-1986 ο οποίος ανακοινώνει την έκδοση Νέων Ταυτοτήτων Πολιτών – κατ’ υπόδειξη της ΕΟΚ – και παράλληλα τη δημιουργία ενός «υπεραριθμού» που ονομάζει ΕΚΑΜ (Ενιαίος Κωδικός Αριθμός Μητρώου) ρίχνοντας μια βόμβα μεγατόνων στην ήδη ταραγμένη ελληνική κοινωνία.

Ναί, αυτοί οι περίεργοι τύποι που βροντοφώναζαν κάποτε πως «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ (είναι) το ίδιο συνδικάτο» και πως όταν έλθουν στην εξουσία θα…κάψουν όλους τους φακέλους πολιτών που είχε στα χέρια της η Αστυνομία και η Κ.Υ.Π, αφού ήρθαν στην εξουσία εκ νεόυ και αφού έκαψαν όντως κάποιους φακέλους, (πιθανότατα αντίγραφα φακέλων καθώς κανείς μας δεν μπορούσε να πιστοποιήσει τη γνησιότητα τους) μέσα στους καμίνους της Χαλυβουργικής σε ατμόσφαιρα «υπέρλαμπρης» θεατρικής παράστασης, ήρθαν πέντε χρόνια μετά να…δημιουργήσουν ΝΕΟΥΣ ΦΑΚΕΛΟΥΣ, δημοκρατικούς(!)αυτή τη φορά – σαν τα Δημοκρατικά Τάγματα Ασφαλείας των βενιζελικών της δεκαετίας του 1920 –  όπου θα φακέλωναν τους πάντες, μέχρι και τα…βρέφη με έναν νέο «υπεραριθμό»!

Ακολούθησε…χάος στη κυριολεξία. Ο Δεξιός Τύπος τους κατακεραύνωνε, η Εκκλησία υπό τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ απειλούσε τους πάντες με ξεσηκωμό του πιστού ποιμνίου, ενώ ο μακαριστός Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης, απειλούσε να αφορίσει τόσο τον Ανδρέα Παπανδρέου αποκαλώντας τον «Πιόνι του Αντίχριστου», όσο και όλους όσους ψήφισαν τον Νόμο αυτόν, αν δεν ανακαλεστεί άμεσα ή τροποποιηθεί ο ήδη ψηφισμένος αυτός νόμος.

Ο ΕΚΑΜ για τους παράγοντες της Εκκλησίας – κυρίως τους αγιορείτες μοναχούς – ισοδυναμούσε με τον…αριθμό του Θηρίου, ενώ για τους πολίτες, το εφαλτήριο για νέους φακέλους, οι οποίοι ασφαλώς θα φακέλωναν μεταξύ άλλων ΚΑΙ τους αντιφρονούντες του ΠΑΣΟΚισμού! Μπροστά σε αυτή την κατακραυγή, η κυβέρνηση της ΝΔ του Μητσοτάκη αμέσως μετά την εκλογική του επικράτηση το 1990, για να κατευνάσει την Εκκλησία που εξακολουθούσε να δημιουργεί…πολιτειακά θέματα και παρά το γεγονός ότι υποστήριζε ένθερμα τον προαναφερθέντα Νόμο, προβαίνει σε μια τροποποίηση του 1599/86 και τον αντικαθιστά με τον Νόμο 1988/10-12-1991, ο οποίος βεβαιώνει πως στις νέες ταυτότητες, δεν θα εμπεριέχεται ο αριθμός ΕΚΑΜ.

Οι περισσότεροι βουλευτές όμως της τότε ΝΔ, ήταν…χριστιανοί Ορθόδοξοι και όχι οπαδοί των νεωτερισμών της ΕΟΚ και – όπως μας περιγράφει στο βιβλίο του «Το Μεγάλο Σοκ»  ο αρχιμανδρίτης Βασίλειος Μπακογιάννης – παρασκηνιακά επέμεναν ο νόμος αυτός να μην ισχύσει, τουλάχιστον όσο η ΝΔ παραμένει στην εξουσία.

Οι νέες ταυτότητες πράγματι δεν…ήρθαν ποτέ μέσω αυτού του νόμου και λίγα χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1997, επί εποχής κυβερνήσεως Σημίτη πλέον, ο νεοεκλεγείς τότε Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, ο οποίος είχε διαδεχθεί τον θανόντα Σεραφείμ, επιβεβαίωσε σε συνέντευξη του με αφορμή ερώτηση δημοσιογράφου για το ζήτημα αυτό, ότι τόσο ο νόμος 1599/86 όσο και ο 1988/91 είχαν καταργηθεί επί της ουσίας, μιας και δεν εφαρμόστηκαν ποτέ και το θεώρησε ως νίκη της Πίστεως.

Εκείνη την εποχή όμως, παράλληλα με την όποια εξέλιξη τόσο της πολιτικής, όσο και της τεχνολογίας και που είχε αυτή εξ’ ίσου άμεση επίδραση τόσο στην πολιτική, όσο – και κυρίως – στην οικονομία, δρούσε ήδη αθόρυβα στο παρασκήνιο και με σταθερό ρυθμό, η δύναμη της Εκκλησίας μέσω των φωτισμένων Αγιορειτών Γερόντων.

Τόσο ο Άγιος Παΐσιος, όσο και κάποιοι άλλοι Γέροντες όπως ο Ιωσήφ Βατοπεδινός, ο Σωφρόνιος κλπ, άρχισαν να ενημερώνουν το πιστό ποίμνιο για το ότι έρχονται τα έσχατα με γοργό ρυθμό και καλούσαν σε μετάνοια και εγρήγορση. Ο Άγιος Παΐσιος μάλιστα, μίλησε με εξαιρετική ακρίβεια για τις εφαρμογές μιας νέας ταυτότητας που θα δοθεί σε όλους και που θα περιέχει μέσα της ηλεκτρονικά(!), τα πάντα που θα μας αφορούσαν ως πολίτες και συνέστησε στους πάντες που τον είχαν επισκεφθεί να μην την πάρουν.

Τα λόγια όμως δεν έφταναν, έπρεπε να υπάρξει και ένα είδος…επιστημονικής και θεολογικής ενημέρωσης, μέσω διαφόρων μελετών από ανθρώπους φωτισμένους που θα ενημέρωναν σωστά το ποίμνιο και που θα ανέλυαν με τρόπο απλό και καθαρό, τον άμεσο κίνδυνο που απειλούσε όχι μόνο την πατρίδα μας, αλλά ολόκληρο τον κόσμο. Ένας από αυτούς, ο οποίος – σημειωτέον – λοιδορήθηκε και απαξιώθηκε ακόμη και από τους εκκολαπτόμενους Θεολόγους των πανεπιστημίων, ήταν ο Αρχιμανδρίτης Εμμανουήλ Καλύβας, Θεολόγος, Ιστορικός και Φιλόλογος, ο οποίος και παρουσίασε μια εκπληκτική μελέτη-βιβλίο για τα σημεία των καιρών που αφηγείται η Αποκάλυψη, όσο και για τον Αντίχριστο που έρχεται και φυσικά για το ποιό θα είναι το Χάραγμα και η σφραγίδα του, με βάση τις νέες τεχνολογίες και την επίδραση που θα έχουν στο μέλλον οι Η/Υ και προπαντός ΤΙ ΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ αυτός ο «γραμμωτός κώδικας».

Ο πατήρ Εμμανουήλ Καλύβας, πράγματι έθεσε επί τάπητος το ζήτημα τόσο του περίφημου «Γραμμικού Κώδικα» και τη σημασία του, όσο και το σχέδιο των διαφόρων σιωνιστικών μυστικών εταιριών, οι οποίες θα έστρωναν τον δρόμο για μια Παγκόσμια Δικτατορία και τάραξε πολύ τα ήδη λιμνάζοντα ύδατα της χριστιανικής πίστης των Ελλήνων.  Η πρώτη έκδοση του βιβλίου του έγινε το 1988 και η δεύτερη το 1993. Το βιβλίο αυτό κυκλοφόρησε μέσα στους κύκλους της Εκκλησίας και στους πιστούς σχεδόν από χέρι σε χέρι και κάπως έτσι, έφτασε και στα δικά μου χέρια.

Η μέγιστη Απάτη του Σημιτισμού για τις «νέες» ταυτότητες

Ο Κώστας Σημίτης, ξεκάθαρος οπαδός του λεγόμενου «εκσυγχρονισμού» – δηλαδή της πλήρους ταυτοποίησης με την αμερικανική ατζέντα της Παγκοσμιοποίησης – και εκλεκτός του τότε Αμερικανού Προέδρου Μπίλ Κλίντον, στεκόταν επιφυλακτικός στο θέμα των νέων ταυτοτήτων που επίτασσε πλέον υποχρεωτικά μετά και την εφαρμογή της Συνθήκης του Σέγκεν που προέβλεπε την σταδιακή πολιτική και νομισματική ενοποίηση των κρατών μελών της τότε ΕΟΚ η οποία είχε μετονομασθεί σε Ευρωπαϊκή Ένωση, σε όλους τους πολίτες της. Η νομισματική ένωση είχε ήδη ξεκινήσει μαζί με τη Συνθήκη Σένγκεν το 1993, όπου όλες οι χώρες που ανήκαν στη ζώνη της ΕΕ, υποχρεούνταν μέσω των διαφόρων δημοσίων οικονομικών εγγράφων, να αναγράφουν δίπλα στην όποια τοπική νομισματική αξία που απαιτούσαν και την αντίστοιχη αξία σε ECU (Ευρωπαϊκή Νομισματική Μονάδα), δηλαδή τον μέσο όρο της αξίας όλων των ευρωπαϊκών νομισμάτων. Μ’ άλλα λόγια, η ευρωπαϊκή ενοποίηση, συμπεριλαμβανομένων και των νέων χωρών που είχαν μπεί σε αυτήν (κυρίως χώρες του πρώην σοβιετικού μπλόκ) είχε ήδη ξεκινήσει με ταχύτατους ρυθμούς.

Οι νέες ταυτότητες, ήδη είχαν υιοθετηθεί από τα υπόλοιπα κράτη μέλη, τα οποία είχαν προχωρήσει άμεσα στην νέα έκδοση τους, εκτός από την…Ελλάδα, η οποία από το 1998 και μετά, πλήρωνε ετήσιο πρόστιμο προς την ΕΕ με διαταγή της Κομισιόν και του ίδιου του Ζάκ Ντελόρ. Οι ταυτότητες αυτές, είχαν τη μορφή μιας κάρτας, αρκετά μεγαλύτερης από μια απλή πιστωτική κάρτα (φώτο) και φυσικά με την εμφύτευση του περίφημου βιομετρικού τσίπ όπως βλέπετε κι εσείς. Το σκεπτικό ήταν, μετά την κατάργηση των συνόρων και της βίζας εντός της ΕΕ μέσω της Συνθήκης Σέγκεν κατά την οποία θα μπορούσε ο κάθε ευρωπαίος πολίτης να διακινείται ελεύθερα και χωρίς περιορισμούς, η ταυτότητα αυτή να μπορεί να γίνει εργαλείο ούτως ώστε η κάθε ευρωπαϊκή αρχή (τελωνεία, αστυνομία κλπ) να αναγνωρίζει την ταυτότητα του – κάθε εισερχόμενου σε όποια ευρωπαϊκή χώρα – πολίτη.

Ο Σημίτης υφίστατο ισχυρή πίεση από την ΕΕ για την εφαρμογή του Νόμου 1988/91 με νέες τροποποιήσεις, ούτως ώστε και η Ελλάδα να εναρμονιστεί με τις επιταγές της Συνθήκης Σέγκεν. Ο Σημίτης όμως φοβόταν και έτρεμε την αντίθεση της επίσημης εκκλησίας και ενός πολύ μεγάλου τμήματος του ελληνικού λαού (οι πραγματικοί οπαδοί του λεγόμενου «εκσυγχρονισμού» τότε, ήταν μειοψηφία) το οποίο ήταν αντίθετο σε κάθε αλλαγή τέτοιου εγγράφου και συνεχώς ενημέρωνε τους άλλους ευρωπαίους για την δυσκολία του εγχειρήματος. Ώσπου…βρήκε τη λύση ενός…τεχνάσματος, για να διαγνώσει το…πόσο τον «παίρνει» λαϊκά για να περάσει από τον λαό τη νέα κατάσταση. Και το τέχνασμα αυτό λεγόταν «Νέες Ταυτότητες χωρίς την αναγραφή του θρησκεύματος», υπό την έννοια ότι το…θρήσκευμα του καθενός, υπόκειντο στις διατάξεις του νόμου περί προσωπικών δεδομένων της ΕΕ!

Και πιο συγκεκριμένα, οι νέες ταυτότητες θα είχαν την ίδια αναλογική υφή όπως οι παλιές, απλά θα υπήρχαν αναγραμμένα όλα τα στοιχεία του πολίτη με ελληνικούς και λατινικούς χαρακτήρες (όνομα, επίθετο, όνομα.πατρός, μητρός με το πατρικό της επώνυμο και όχι το γένος της, τόπος Γεννήσεως, ημερομηνία γεννήσεως) και ΟΧΙ το θρήσκευμα!

Ο Σημίτης επί της ουσίας, εκμεταλλεύτηκε την απαίτηση του άρθρου 23 παρ.6 της Συνθήκης Σέγκεν, η οποία εξαιρούσε το θρήσκευμα από τα υπόλοιπα στοιχεία του πολίτη για τις νέες ευρωπαϊκές ταυτότητες!

Κι έτσι, πιστεύοντας ότι θα αποφύγει τον πολιτικοθρησκευτικό σάλο, βάζει τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης Μιχάλη Σταθόπουλο αμέσως μετά τις νικηφόρες γι αυτόν εκλογές του 2000, να προβεί εις χρόνον ανύποπτον και συγκεκριμένα μέσα στα πλαίσια μιας συνέντευξης που είχε δώσει στο MEGA, σε μια δήλωση που έλεγε ότι το …θρήσκευμα αποτελεί ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο και η αναγραφή του στην αστυνομική ταυτότητα έρχεται σε αντίθεση με σχετικό νόμο ο οποίος ίσχυε από το 1997.

Η αντίδραση τη εκκλησίας ήταν άμεση, η οποία θεώρησε τις δηλώσεις αυτές ως αφορμή «ιερού πολέμου» κατά της νεοσύστατης ελληνικής κυβέρνησης.

Ο σάλος που δημιουργήθηκε μετά από αυτήν την εξαγγελία, δεν είχε προηγούμενο και είχε ονομαστεί μάλιστα από τα τότε ΜΜΕ ως «Η Μάχη των Ταυτοτήτων»!

Ο σάλος αυτός, ήταν ακόμη μεγαλύτερος κι από αυτόν που είχε λάβει χώρα το 1992, όταν και οι Σκοπιανοί επί προεδρίας Γκλιγκόροφ είχαν μετονομαστεί σε «Μακεδονία» εντελώς αυθαίρετα και παράνομα και που είχε ξεσηκώσει σχεδόν όλη την Ελλάδα στους δρόμους!

Ο τότε Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, πλήρως εναρμονισμένος με τους γέροντες και μοναχούς του Αγίου Όρους αλλά και με όλη την επίσημη Εκκλησία της Ελλάδος, ξεσηκώνει όλους τους πιστούς Έλληνες σε διαμαρτυρία κατά της κυβέρνησης Σημίτη. Αυτή η διαμαρτυρία η οποία προκάλεσε διαδηλώσεις σε όλες τις μεγάλες πόλεις με τελικό προορισμό τον Λευκό Πύργο στη Θεσσαλονίκη και την Πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα, όπου και συγκεντρώθηκαν περίπου δύο εκατομμύρια Έλληνες. Ο ξεσηκωμός αυτός θορύβησε τόσο την κυβέρνηση Σημίτη, που την ανάγκασε να …επιστρατεύσει κάθε μέσο επικοινωνίας, όπως κανάλια και εφημερίδες πάσης φύσεως και ιδεολογικού προσανατολισμού για να στηρίξουν την τροπολογία, προκειμένου να αποφύγει τα χειρότερα.

Στη μεγάλη δε συγκέντρωση της πλατείας Συντάγματος το καλοκαίρι του 2000, ο Χριστόδουλος, τεντώνοντας το πολιτικό σκοινί βροντοφώναζε με βεβαιότητα «Να γίνει ένα δημοψήφισμα και θα δουν ότι ο λαός προσυπογράφει μαζί μας». Μάλιστα -εκτός από τις δύο ανοιχτές συγκεντρώσεις, στο Σύνταγμα και στον Λευκό Πύργο στη Θεσσαλονίκη- διοργάνωσε συλλογή υπογραφών από πιστούς με αίτημα το δημοψήφισμα για την προαιρετική αναγραφή του θρησκεύματος στις νέες ταυτότητες. Μια συλλογή από την οποία δεν απουσίαζε η υπογραφή του τότε προέδρου της ΝΔ Κώστα Καραμανλή, ο οποίος κατά την άποψη μου και όπως αποδείχτηκε και στη συνέχεια της πορείας της Ελλάδας προς την αποδοχή των μνημονίων με τις…ευλογίες του, προσπαθούσε με νύχια και με δόντια να εκμεταλλευτεί τον θρησκευτικό αυτό αναβρασμό προς όφελος δικό του και του κόμματός του.

Βλέποντας όλα αυτά να συμβαίνουν γύρω του, ο Σημίτης προσπάθησε να πολιτικοποιήσει αυτή την αντίδραση και…τα φόρτωσε όλα στην…επάρατη Δεξιά του Καραμανλή, επιβεβαιώνοντας τους πάντες που τον ήθελαν…άθρησκο, άθεο και εβραϊκό σκουπίδι, μιας και προσπαθούσε να πείσει τον αφιονισμένο κόσμο, ότι η αναγραφή η μη του θρησκεύματος στις ταυτότητες, δεν μπορεί να είναι ζήτημα δόγματος σε καμμιά περίπτωση, αλλά ζήτημα πολιτικό και κοινωνικό. Και ότι η Δεξιά που μόλις είχε ηττηθεί στις εκλογές του Απριλίου του 2000, ήθελε να πάρει εκδίκηση και το αίμα της πίσω, μιας και είχε ταυτιστεί με τις…παράλογες κατ’ αυτόν, αντιδράσεις της Εκκλησίας και του Χριστόδουλου.

Τελικά το ΠΑΣΟΚ και ο Σημίτης ο ίδιος, περνάει τη τροπολογία εν μέσω κοινωνικής θύελλας, παρά το γεγονός ότι αυτό ίσως και να προκαλούσε και την μελλοντική πτώση του, πράγμα που τελικά συνέβη στις εκλογές του 2004. Με αυτή του τη στάση, ο Σημίτης απέδειξε πως πράγματι ενεργούσε κατ’ επιταγή των μυστικών στοών και του ίδιου του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, διότι στην συνάντηση του Νταβός το 2001, δέχτηκε τα…συγχαρητήρια από τον ίδιο τον Κλάους Σβάμπ τόσο για την πυγμή που είχε δείξει στο θέμα των ταυτοτήτων, όσο και στην ταχεία πορεία των μεταρρυθμίσεων που απαιτούνταν για να προχωρήσει η Ελλάδα προς…τα εμπρός!

Ο Χριστόδουλος όμως δεν είχε καταθέσει τα όπλα. Η επίσημη Εκκλησία και η Ιερά Σύνοδος, προέβη σε προσφυγή στο ΣτΕ για το ζήτημα των νέων ταυτοτήτων και παρά το γεγονός της προσπάθειας εκμετάλλευσης των ισχυρών επιρροών που είχε στους δικαστές, εκείνοι με ψήφους 10 κατά και 7 υπέρ, επικύρωσε την σημιτική αυτή επιλογή μέσω της απόφασης 2283/2001.

Αξίζει να σημειωθεί επίσης, ότι ο μόνος ο οποίος είχε εκφράσει αντιρρήσεις και είχε αποστασιοποιηθεί από τον Χριστόδουλο, ήταν ο τότε Μητροπολίτης Θηβών και Λειβαδείας Ιερώνυμος ο Β’, ο οποίος γι’ αυτή του την επιλογή, προωθήθηκε από τις σκοτεινές ευρωπαϊκές στοές ως ο πλέον κατάλληλος στο να αναρριχηθεί στο μέγιστο θρησκευτικό αξίωμα στην Ελλάδα, αυτό του Αρχιεπισκόπου, πράγμα το οποίο επετεύχθη τελικώς, μετά τον απροσδόκητο και αμφιλεγόμενο θάνατο του Χριστόδουλου.

Τότε δεν ξέραμε ασφαλώς το παρασκήνιο. Σήμερα όμως, γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά το γιατί επελέχθη ο… “αντιφρονών” Ιερώνυμος ως διάδοχος του Αρχιεπισκοπικού Θρόνου. Δυστυχώς…

Πώς ο Θεός μας προειδοποιούσε για την εμφάνιση της Νέας Ταυτότητας, και πώς αυτή…καθυστερούσε!

Από την ημέρα που δημιουργήθηκε το μικρό κρατίδιο της Ελλάδας μετά την Επανάσταση, ο Ελληνισμός ουδέποτε εύρισκε ησυχία. Ήταν ένας κανόνας που προερχόταν από τη Θεία Χάρη και που συνεχιζόταν αδιάλειπτα. Πόλεμοι νικηφόροι αλλά και διωγμοί, ανάκτηση σπιθαμή προς σπιθαμή ελληνικών εδαφών αλλά και σφαγές σε σκλαβωμένα ακόμη χώματα ως τουρκικά αντίποινα, μικρασιατική καταστροφή, Γερμανική, ιταλική και βουλγαρική κατοχή στον Β’ΠΠ. Πόλεμοι, πείνα αλλά και ελπίδα. Παράλληλα όμως, μέσα σ’ αυτή τη μεγάλη περίοδο έντασης, γεννιόταν και ο νέοι Άγιοι του Γένους, μέσω των οποίων ο Θεός μεριμνούσε για την καθοδήγηση του λαού Του.

Η Αποκάλυψη των Έσχατων καιρών δια μέσου του Αποστόλου Ιωάννη, δεν αρκούσε. Σχεδόν κανείς δεν μπορούσε να αποκωδικοποιήσει το – με Θεία Χάρη – κωδικοποιημένο βιβλίο. Πολλοί όμως προσπάθησαν, με αποτέλεσμα να πέσουν σε πλάνη. Μόνο οι νέοι Άγιοι θα μπορούσαν να ξεδιαλύνουν αυτό το περίτεχνο σε φραστικές εικόνες κείμενο. Όπως οι Εβραίοι, προτού χάσουν τη Θεία Χάρη και εκπέσουν οριστικά, είχαν τους λεγόμενους «Προφήτες» τους, έτσι και το δικό μας Γένος, ο νέος Ισραήλ, θα είχε τους δικούς του φωτισμένους Αγίους οι οποίοι θα τον προετοίμαζαν για την τελική φάση της δαιμονικής επίθεσης, δηλαδή τα Έσχατα.

Πρώτος απ’ όλους, ο Ισαπόστολος και Εθνεργέτης Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός και στη συνέχεια ο Άγιος Νεκτάριος, ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης, η Γερόντισα Γαλακτία, ο Όσιος Ιωσήφ ο Βατοπεδινός, ο Όσιος Εφραίμ της Αριζόνα, ο Μητροπολίτης Αυγουστίνος Καντιώτης, ο Όσιος Σάββας Αχιλλέως, ο Γέροντας Γιάννης Καλαΐδης και τόσοι άλλοι σύγχρονοι και φυσικά πάνω απ’ όλους ο Άγιος Παΐσιος, υπήρξαν οι άνθρωποι Του, τα όργανα Του για την προετοιμασία του Γένους μας την εσχατολογική εποχή.

Η τεράστια συμβολή όλων αυτών των αγίων μορφών υπήρξε τεράστια. Η καθημερινή τους προσευχή και επίκληση προς τον Θεό στο να καθυστερήσει όσο το δυνατόν περισσότερο το ζήτημα των “νέων” – με σατανικό πρόσημο – ταυτοτήτων στην Ελλάδα, ήταν καταλυτική στο να υπάρξει πράγματι Θεία Μέριμνα όσον αφορά την εφαρμογή τους.

Ο Άγιος Παΐσιος μάλιστα, αφού προηγουμένως φυσικά είχε πάρει και την…ανάλογη “απάντηση” εκ του άνωθεν, βεβαίωνε τους πιστούς πως “θα την εκδώσουν την ταυτότητα και κάποιοι θα τη πάρουν, αλλά δεν θα κρατήσει πολύ. Κάποιους μήνες θα είναι. Μετά θα έρθει ο πόλεμος και θα σβηστούν όλα”.

Οι προσευχές και οι δεήσεις τους, σώζουν για άλλη μια φορά το Γένος των Ελλήνων. Κι ενώ οι υπόλοιποι δυτικοευρωπαίοι είχαν αυτή τη βιομετρική ταυτότητα από το 1993 (αρχικά είχαν εκδοθεί στην ενωμένη πλέον Γερμανία και στη συνέχεια ακολούθησαν προς την έκδοση τους ένα-ένα όλα τα κράτη της Συνθήκης Σέγκεν) εκτός από την Ελλάδα, στην οποία λειτουργούσε αθόρυβα ο πνευματικός Νόμος του Θεού. Όλα αυτά τα χρόνια, οι Έλληνες πολιτικοί προσπαθούσαν να την εκδώσουν και…πάντα “στράβωνε” το ζήτημα. Πότε τα…μηχανήματα δεν ερχόταν, πότε σκόνταφτε το…λογισμικό, πότε η εταιρία που έπαιρνε το έργο…πτώχευε μυστηριωδώς και άλλα τέτοια μεταφυσικά. Στο μεταξύ, το πρόστιμο πληρωνόταν κανονικότατα από τον δημόσιο κορβανά. Συνολικά, η Ελλάδα πλήρωσε μέχρι σήμερα περίπου 100 εκατομμύρια ευρώ σε πρόστιμα για την μη εφαρμογή της “νέας” αυτής ταυτότητας, χωρίς κανένας εκ των…ιθυνόντων να μη βγάζει ούτε λέξη απ το στόμα του.

Η υπόθεση αυτή, θυμίζει κάτι από μια άλλη υπόθεση, που αφορούσε – όσο κι αν αυτό ακούγεται απίστευτο – την…κατασκευή των περίφημων F-35, στα οποία ως γνωστόν, συμμετείχε και η Τουρκία(!), κατασκευάζοντας μέρη των αεροσκαφών αυτών και με οψιόν την αγορά 100 τέτοιων αεροσκαφών! Αν αυτά ερχόταν στα χέρια της Τουρκίας εξ αρχής, η ισορροπία στο Αιγαίο θα άλλαζε δραματικά κι αυτό η Αρχιστράτηγος μας Παναγιά, δεν το ήθελε επ’ ουδενί. Και σε αυτό το ζήτημα λοιπόν, λειτούργησαν οι πνευματικοί Νόμοι του Θεού. Πράγματι, η υπόθεση των F-35 κατάντησε όπως το…γεφύρι της Άρτας.

Είκοσι ολόκληρα χρόνια καθυστέρησε το αεροσκάφος αυτό να βγεί στην κυκλοφορία κι όταν αυτό τελικά βγήκε, η ερτογανική Τουρκία βγήκε από τη μέση και πάλι …μυστηριωδώς, όταν και προσκύνησε τον μέγιστο εχθρό της Δύσης, τον Βλάντιμιρ Πούτιν, χάνοντας έτσι έναν πακτωλό χρημάτων συν τα αεροσκάφη!

Η υποτελής στον Σατανά κυβέρνηση Μητσοτάκη και οι “ταυτότητες”

Μπορεί ο Θεός μέσω των πνευματικών Του νόμων να καθυστέρησε την έκδοση αυτών των ταυτοτήτων του θανάτου, αλλά δεν μπορούσε και να …αδικήσει τον Σατανά και να τις ακυρώσει. Ο μισόκαλος αυτός εγκληματίας, είχε και έχει ακόμη, δικαίωμα πάνω σε όλους τους ανθρώπους που πλανήθηκαν εξ αιτίας του και που ηθελημένα ή αθέλητα, τον “προσκύνησαν” μέσω των παθών τους και των επιδιώξεων τους. Η δικαιοσύνη του Θεού σχετικά με το “αυτεξούσιο”, αγγίζει μέχρι και τον μισόκαλο Σατανά.

Από την άλλη, επέτρεψε να συμβεί και αυτό μαζί με όλες τις άλλες συμφορές, για να δοκιμαστεί για άλλη μια φορά (θα είναι η τελευταία μεγάλη δοκιμασία πριν τον πόλεμο) το Γένος μας, για να μαζέψει όσες ακόμη ψυχές θελήσουν να σωθούν. Έτσι κι αλλιώς, οι Έλληνες έχουν προειδοποιηθεί μέσω των ανθρώπων Του. Και εξακολουθούν να προειδοποιούνται και να ενημερώνονται, μέσω της διασποράς των λόγων των Αγίων Γερόντων που κυκλοφορούν ανεμπόδιστα μέσα στο διαδίκτυο.

Και ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω.

Γι’ αυτόν λοιπόν τον σκοπό, την επίτευξη δηλαδή του έργου για τις νέες ταυτότητες, επελέχθη και η…ανάλογη κυβέρνηση που θα μπορούσε να το πραγματοποιήσει. Και η κυβέρνηση αυτή δεν είναι άλλη από την κυβέρνηση ενός άθεου. Ενός αρνητή του Χριστού. Ενός ΑΦΟΡΙΣΜΕΝΟΥ.

Η κυβέρνηση των κίναιδων και των “άψυχων”.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Οι εκλογές που έλαβαν χώρα τον περασμένο Μάϊο και Ιούνιο, είχαν δύο μεγάλους στόχους να επιτύχουν για λογαριασμό των διεθνιστών του WEF για τους οποίους δουλεύει η σημερινή κυβέρνηση: Την έκδοση νέων ταυτοτήτων και πλήρη ολοκλήρωση της ψηφιακής διακυβέρνησης και την αλλαγή του Συντάγματος ως προς την πλήρη εξάλειψη από κάθε τι ορθόδοξο και χριστιανικό υπήρχε μέσα σε αυτό.

Ο πρώτος στόχος, αυτός που αφορά την νέα ψηφιακή ταυτότητα τείνει να επιτευχθεί, δια μέσου του νέου Υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης. Ο δεύτερος, πιθανόν να απαιτήσει νέα εκλογική αναμέτρηση, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν σε αυτή τη Βουλή αρκετοί “πρόθυμοι” να συνεργαστούν με την κυβέρνηση. Μένει να το δούμε σύντομα.

Οι ταυτότητες αυτές όμως, έχουν ένα…μειονέκτημα, ως σατανικό εργαλείο. Δεν αποτελούν οριστική καταδίκη των ανθρώπων που θα την λάβουν, αλλά μια…συμφωνία ας πούμε με τον Εξαποδώ που κι αυτή δεν φαίνεται οφθαλμοφανώς και που θα μπορούσε να αλλάξει αμέσως. Και που αυτή η …συμφωνία, θα μπορούσε να εκπέσει ανά πάσα στιγμή, άν ο άνθρωπος ξυπνήσει και αντιληφθεί την μέγιστη παγίδα και ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΙ ΑΜΕΣΑ και ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΑ!

Θα έλεγα πως πρόκειται σαν ένα…προ-χάραγμα, όπως και οι προηγούμενες ενέργειες των Καμπαλιστών του WEF με τους υποχρεωτικούς εμβολιασμούς, οι οποίοι και έφερναν τον άνθρωπο αντιμέτωπο με τον ίδιο του τον εαυτό. Ή θα έπρεπε να εμβολιαστεί με ένα δηλητήριο για να εξακολουθήσει να ζει αξιοπρεπώς με την εργασία του και τις λοιπές δραστηριότητες του ή θα καταντούσε ζητιάνος και πένης.

Ο σκοπός λοιπόν των Διεθνιστών του WEF, αφού έχουν ήδη δεσμεύσει τους υπόλοιπους λαούς της ευρωπαϊκής Δύσης – μέσω αυτών των ταυτοτήτων που ήδη κατέχουν από το 1993 –  είναι να αναγκαστούν και οι άλλοι λαοί που είτε δεν ανήκουν στην ΕΕ, είτε βρίσκονται μέσα σε αυτήν αλλά δεν προχώρησαν στην νέα ταυτότητα, να την λάβουν πάση θυσία. Με πρώτους και…καλύτερους τους “αντιδραστικούς” Έλληνες.

Ο Μητσοτάκης, όσον αφορά τους Έλληνες ασφαλώς, έχει υποσχεθεί τα…καλύτερα στον Σβάμπ. Άλλως τε, ήταν ο πρώτος δυτικός ηγέτης που εφάρμοσε την ψηφιακή Ταυτότητα Covid (ο Σβάμπ του έκανε το …χατήρι για την πρωτιά όπως ξέρουμε) και μετά ακολούθησε όλος ο…μισός πλανήτης. Τα εμβόλια λοιπόν και το ψηφιακό Covid ID ήταν επίσης “προ-χάραγμα”. Όσοι έλαβαν και τα δύο, δηλαδή εμβόλιο και ψηφιακό Covid ID – στην πλειονότητα τους νέοι άνθρωποι από 20 έως και 40 ετών οι οποίοι είναι εξοικειωμένοι με την τεχνολογία – θα λάβουν πιθανόν και την νέα ψηφιακή Ταυτότητα του “προ-χαράγματος”, έχοντας όμως ως οψιόν την επιλογή να …μετανοήσουν πραγματικά όταν ανακαλύψουν την απάτη, να εξομολογηθούν και να αποποιηθούν ό,τι βλαβερό έχουν κάνει στο σώμα και στην ψυχή τους. Όσοι όμως δεν μετανοήσουν και δεν πετάξουν από το σώμα τους ό,τι βδελυρό υπάρχει, αυτοί θα αποτελέσουν και το προζύμι της ανθρωπότητας που θα δεχθεί με ευχαρίστηση και ίσως και αδημονία, το μικροτσίπ που θα εμφυτευτεί στο χέρι τους ή στο μέτωπο τους και που θα είναι το ΟΡΙΣΤΙΚΟ χάραγμα, το οποίο και θα τους καταδικάσει.

Στην Ελλάδα όμως ειδικά, ελέω Αγίων Γερόντων, λειτουργούν θαυμαστά οι Πνευματικοί Νόμοι του Θεού, οι οποίοι στοχεύουν στον απόλυτο συνετισμό μας. Γι’ αυτόν λοιπόν τον λόγο, επέτρεψε ο Θεός, μετά και την επίσημη αναγγελία της έκδοσης της Νέας Ταυτότητας, η Ελλάδα να δεχθεί το τελευταίο σφοδρό κύμα πυρκαγιών που κατέκαψε ό,τι είχε απομείνει πλέον από δάση και πανίδα στον τόπο μας.

Η Ρόδος, ένα από τα καταπράσινα νησιά μας, ένας μικρός παράδεισος, έγινε στάχτη. Και δεν ήταν μόνο αυτή. 100 και πλέον πυρκαγιές μετρήθηκαν σε όλη την Ελλάδα, μικρές ή μεγάλες, εν μέσω ενός πρωτοφανούς διάρκειας και έντασης καύσωνα μέσα στον μήνα Ιούλιο.

Φυσικά, η υποταγμένη στους σατανολάτρες Διεθνιστές του WEF ελληνική κυβέρνηση, απέδωσε και …πάλι τις φονικές πυρκαγιές στην…απατηλή “κλιματική αλλαγή”, με σκοπό βεβαίως και για πολλοστή φορά, την παραπλάνηση του λαού. Ενός λαού που δεν πρέπει καν να υποπτευθεί ότι όλες αυτές οι συμφορές, έρχονται όταν…ψηφίζονται και εφαρμόζονται αντίχριστοι και διεφθαρμένοι νόμοι! Άλλοτε είναι ο Covid, άλλοτε ο… “στρατηγός άνεμος” και άλλοτε η…κλιματική αλλαγή. Ο Θεός γι αυτούς, δεν μένει πια…εδώ και αυτό πρέπει πάση θυσία να εξαλειφθεί και η παραμικρή υπόνοια πως ό,τι συμβαίνει, είναι απλά η …οργή Του!

Εμείς οι αδούλωτοι Έλληνες όμως, που εξ αρχής είχαμε υποψιαστεί την απάτη της “πανδημίας” και την μεγαλύτερη απάτη των εμβολίων, ξέρουμε πως ό,τι παρανοϊκό γίνεται τα τελευταία 20-25 χρόνια, είναι έργο Σατανά και των ανθρώπων του. Το κακό για τους διεθνιστές και τα τσιράκια τους, δηλαδή τους πολιτικούς όλης της Δύσης, είναι ότι έχουν αρχίσει να ξυπνάνε και οι πλανημένοι λαοί τους, όχι μόνο οι Έλληνες. Και το θέμα των ταυτοτήτων, δεν θα περάσει, ούτε σε αυτούς, ούτε και στη πατρίδα μας. Μας το βεβαίωσαν αυτό οι Άγιοι Γέροντες. Και το ότι δεν θα περάσουν, θα είναι εξ αιτίας του Μεγάλου Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου, που θα ισοπεδώσει τα πάντα στο πέρασμα του.

Ο Μητσοτάκης και η παρέα του, θα έχουν δυσοίωνο τέλος. Έχουν παραδώσει την ίδια τους την ύπαρξη στον Σατανά κι αυτό θα τους οδηγήσει στον οριστικό θάνατο. Είτε πνευματικός θα είναι αυτός, είτε σωματικός.

Τις μέρες και ώρες που γράφεται το παρόν πόνημα, τα πλοκάμια του πολέμου επεκτείνονται ήδη στην Αφρική, η οποία απειλείται με τον μεγαλύτερο πόλεμο που έζησε ποτέ η ήπειρος αυτή.

Ο Νίγηρας, ανοίγει την αυλαία, βάζοντας τα με την ίδια την αποικιοκρατία της Δύσης και θα ακολουθήσουν κι άλλες χώρες, όπως η πολύπαθη Αλγερία. Φυσικά σε αυτή την εξέλιξη, έχει βάλει το χεράκι της η Ρωσία και η οργάνωση των BRICS που πλέον είναι αυτή που στην ουσία απειλεί την ύπαρξη των Ρόθτσάιλντ και των τραπεζών των. Και γι αυτό και ο πόλεμος αυτός, θα είναι μέχρις εσχάτων.

“Περί τα 700 εκατομμύρια νεκρούς” είχε πει ο Άγιος Ιωσήφ ο Βατοπεδινός για τα θύματα του πολέμου αυτού.

Ποιές ταυτότητες λοιπόν και ποια…προχαράγματα…

Αυτά που θα έρθουν σε λίγο καιρό, θα είναι τόσο τρομακτικά αλλά συνάμα και τόσο ελπιδοφόρα, σαν “το…χαστούκι ή τη σφαλιάρα αν θέλετε του Χριστού στο…σατανικό Σύστημα”, όπως είχε πει ο Άγιος Παΐσιος!

Τίποτε από όλα αυτά δεν θα μείνει όρθιο. Αυτή είναι και η υπόσχεση του Θεού σε όλους μας.

Ο Θεός τούτες τις μέρες, μας ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ, επιβεβαιώνοντας τα θεία λόγια των ανθρώπων Του.

Τούτες τις μέρες, ζούμε κάθε στιγμή την πλήρη επιβεβαίωση των ζοφερών λόγων του Ιωάννη, μέσα από την Αποκάλυψη του. Αν αυτό δεν είναι έργο Θεού, τότε τί είναι;

Υπομονή λοιπόν! Δώστε στον Θεό τον…χρόνο Του και εμπιστευτείτε Τον. Από αυτή την φοβερή θύελλα, σκοπεύει να βγει το καλύτερο για την ανθρωπότητα.

Κι όταν η ανθρωπότητα θα έχει πολύ καλά προετοιμαστεί (εδώ ακριβώς μπαίνει και η επικείμενη ανάσταση του Γένους μας μέσω της Νέας Ρωμανίας και η διάδοση της Ορθοδοξίας παντού), τότε θα συμβεί και η Μεγάλη Αναμέτρηση του ανθρώπου με τον Αντίχριστο!

Το ποιός βέβαια θα είναι ο νικητής, αυτό το ξέρετε ήδη!

Υ.Γ. Το γεγονός ότι η Κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι άκρως σατανοκρατούμενη, αποδεικνύεται και από το καταγεγραμμένο γεγονός της συνέντευξης του Αδωνι Γεωργιάδη στον Σκάι αρκετά χρόνια μετά την περίοδο της λεγόμενης «Μάχης των Ταυτοτήτων» του 2000-2001 και συγκεκριμένα μέσα στην χρονική περίοδο των μνημονίων, όπου η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με αρχηγό τον Γ.Α.Παπανδρέου, σχεδίαζε να εκδόσει την νέα ταυτότητα που ονομαζόταν ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ.

Ο Γεωργιάδης, μέσα σε μια έκρηξη υποκρισίας και …λεονταρισμών, ομολογεί ό,τι και εμείς σήμερα ομολογούμε: δηλαδή ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ για τις νέες ταυτότητες.

Τότε, η κυβέρνηση ΓΑ Παπανδρέου, είχε υποστεί ασφυκτική πίεση στο να εκδόσει επιτέλους την νέα αυτή ταυτότητα. Και ο Γεωργιάδης, ως εκπρόσωπος του καρατζαφερικού ΛΑΟΣ, ωρύεται εναντίον κάθε τέτοιας απόφασης, φέρνοντας σε…δύσκολη θέση τους «γνωστούς» νεοταξίτες δημοσιογράφους του Σκαι.

Τότε λοιπόν για τον επιφανέστατο «κλόουν» των διεθνιστών Γεωργιάδη, οι νέες ταυτότητες ήταν …ό,τι πιο φρικώδες είχε συναντήσει αναφερόμενος επίσης και στον Τζωρτζ Όργουελ και το δυστοπικό του έργο «1984». Σήμερα βεβαίως, επειδή προσκύνησε τον Σατανά για να λάβει – και αυτός βέβαια! – τις…χάρες και τα οφφίτσια της Μεγάλης Επανεκκίνησης, λέει τα ΑΚΡΙΒΩΣ αντίθετα, ξεχνώντας βεβαίως ότι ΚΑΙ αυτές οι παλιές του δηλώσεις, έχουν καταγραφεί!

Ηχηρή παρέμβαση Αρχιεπίσκοπου Αναστάσιου Αλβανίας στο Ουκρανικό. M’ επιστολή του στον φυλακισμένο Υμνογράφο και Δεσπότη Tulchyn και Bratslav Ιωνάθαν καταγγέλει ”διωγμό.. θηριωδίες κατά ευσεβούς ορθόδοξου Ιερού κλήρου και λαού και περίφημων Ιερών τόπων στην Ουκρανία!

Αναστάσιος. Ένας πραγματικός ποιμενάχρης.. που δεν λύγισε ποτέ που δεν παζάρεψε την πίστη του ούτε την Εκκλησία σε σκοτεινές περιόδους. Αφιερώθηκε ενσυνείδητα εξ αρχής πρόσφερε έκανε ό,τι περισσότερο μπορεί να κάνει κανείς ανθρωπίνως για την Εκκλησία. Το ελληνικό κονκλάβιο και το κυπριακό μ’ εξαίρεση Μόρφου, Κυθήρων πρέπει να αισθάνεται ταπεινωμένο μετά την ηχηρή παρέμβαση Αναστάσιου στο Ουκρανικό. ΕΙΝΑΙ ΔΙΩΚΤΕΣ.

Απέστειλε επιστολή κόλαφο για Φανάρι στον Μητροπολίτη Tulchyn και Bratslav Ιωνάθαν – ο οποίος είναι και πασίγνωστος Υμνογράφος- που καταδικάστηκε προ ημερών από τις ουκρανικές αρχές σε 5ετή φυλάκιση και κατάσχεση περιουσίας με κατηγορίες για «βίαιη ανατροπή του καθεστώτος και προσβολή της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας».

Ο Προκαθήμενος της Αλβανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, Μακαριώτατος Μητροπολίτης Αναστάσιος, έστειλε επιστολή στον Μητροπολίτη Tulchyn και Bratslav Ιωνάθαν με λόγια συμπαράστασης και εν Χριστώ αγάπης.
«+Αναστάσιος Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας

προς Σεβασμιώτατο Μητροπολίτης Tulchyn και Bratslav Ιωνάθαν

Σεβασμιώτατε, αδελφέ εν Χριστώ,

Με βαθύτατη λύπη παρακολουθούμε τις οδυνηρές δοκιμασίες του πολυαγαπημένου Σεβασμιότατου και του εκλεκτού σου ποιμνίου.

Συμμετέχουμε στα βάσανά σας και στο μέτρο των δυνατοτήτων μας, μοιραζόμαστε όπου χρειάζεται τη μαρτυρία μας για τις θηριωδίες κατά του ευσεβούς ορθόδοξου Ιερού κλήρου, του ευσεβούς λαού καθώς και των περίφημων Ιερών τόπων στην Ουκρανία.

Αδελφικά, προσευχόμαστε ο Θεός να σας δώσει δύναμη ώστε «ἀλλ᾿ ἐν παντὶ συνιστῶντες ἑαυτοὺς ὡς Θεοῦ διάκονοι, ἐν ὑπομονῇ πολλῇ, ἐν θλίψεσιν, ἐν ἀνάγκαις, ἐν στενοχωρίαις, ἐν πληγαῖς, ἐν φυλακαῖς, ἐν ἀκαταστασίαις..» (Β’ Κορ. 6:4- 5).»

Οι σκέψεις και οι προσευχές μας είναι ακατάπαυστα μαζί σας, ώστε, ενταχθείτε στους χορούς των νεομαρτύρων, να αντισταθείτε και εσείς στον σημερινό παράλογο διωγμό «εν Πνεύματι ‘Αγίω, εν αγάπη ανυποκρίτω, εν λόγω αληθείας, εν δυνάμει Θεού… ως αγνοούμενοι και επιγινωσκόμενοι, ως αποθνήσκοντες και ιδού ζώμεν, ως παιδευόμενοι και μη θανατούμενοι» (Β΄ Κορ. 6. 6-9).»

Πηγή: https://dimpenews.com/

Σημείωση: Οἱ πληροφορίες σχετικὰ μὲ τίς περικοπὲς τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Εὐαγγελίων, ἀντλοῦνται ἐκ τῶν Τυπικῶν Διατάξεων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κύκκου (Κύπρος).

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΕΙΡΑΣ (ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ)
Πρὸς Κορινθίους Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα
4: 9-16

Ἀδελφοί, ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς Ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις. Ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν, ὑμεῖς δὲ φρόνιμοι ἐν Χριστῷ· ἡμεῖς ἀσθενεῖς, ὑμεῖς δὲ ἰσχυροί· ὑμεῖς ἔνδοξοι, ἡμεῖς δὲ ἄτιμοι. Ἄχρι τῆς ἄρτι ὥρας καὶ πεινῶμεν καὶ διψῶμεν καὶ γυμνητεύομεν καὶ κολαφιζόμεθα καὶ ἀστατοῦμεν καὶ κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι ταῖς ἰδίαις χερσίν· λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, δυσφημούμενοι παρακαλοῦμεν· ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγενήθημεν, πάντων περίψημα, ἕως ἄρτι. Οὐκ ἐντρέπων ὑμᾶς γράφω ταῦτα, ἀλλ᾽ ὡς τέκνα μου ἀγαπητὰ νουθετῶ. ἐὰν γὰρ μυρίους παιδαγωγοὺς ἔχητε ἐν Χριστῷ, ἀλλ᾽ οὐ πολλοὺς πατέρας· ἐν γὰρ Χριστῷ ᾽Ιησοῦ διὰ τοῦ Εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα. Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, μιμηταί μου γίνεσθε.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΕΙΡΑΣ (ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ)
Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον
17: 14-23

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἄνθρωπός τις προσῆλθεν τῷ Ἰησοῦ, γονυπετῶν αὐτὸν καὶ λέγων· Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν, ὅτι σεληνιάζεται καὶ κακῶς πάσχει· πολλάκις γὰρ πίπτει εἰς τὸ πῦρ καὶ πολλάκις εἰς τὸ ὕδωρ. καὶ προσήνεγκα αὐτὸν τοῖς μαθηταῖς σου, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν αὐτὸν θεραπεῦσαι. ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη! ἕως πότε ἔσομαι μεθ’ ὑμῶν; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; φέρετέ μοι αὐτὸν ὧδε. καὶ ἐπετίμησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐξῆλθεν ἀπ’ αὐτοῦ τὸ δαιμόνιον καὶ ἐθεραπεύθη ὁ παῖς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης. Τότε προσελθόντες οἱ μαθηταὶ τῷ Ἰησοῦ κατ’ ἰδίαν εἶπον· Διατί ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημεν ἐκβαλεῖν αὐτό; ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Διὰ τὴν ἀπιστίαν ὑμῶν. ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, ἐρεῖτε τῷ ὄρει τούτῳ, μετάβηθι ἐντεῦθεν ἐκεῖ, καὶ μεταβήσεται· καὶ οὐδὲν ἀδυνατήσει ὑμῖν. τοῦτο δὲ τὸ γένος οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ. Ἀναστρεφομένων δὲ αὐτῶν εἰς τὴν Γαλιλαίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Μέλλει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοσθαι εἰς χεῖρας ἀνθρώπων καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἐγερθήσεται.

Για τα προηγούμενα αποστολικά και ευαγγελικά αναγνώσματα πατήστε εδώ

Σημείωση: Οἱ πληροφορίες σχετικὰ μὲ τίς περικοπὲς τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Εὐαγγελίων, ἀντλοῦνται ἐκ τῶν Τυπικῶν Διατάξεων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κύκκου (Κύπρος).

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΕΙΡΑΣ (ΣΑΒΒΑΤΟ Ι΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ)
Πρὸς Ρωμαίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα
15: 30-33

Ἀδελφοί, παρακαλῶ ὑμᾶς διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ διὰ τῆς ἀγάπης τοῦ Πνεύματος, συναγωνίσασθαί μοι ἐν ταῖς προσευχαῖς ὑπὲρ ἐμοῦ πρὸς τὸν Θεόν, ἵνα ῥυσθῶ ἀπὸ τῶν ἀπειθούντων ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ ἵνα ἡ διακονία μου ἡ εἰς Ἰερουσαλὴμ γένηται εὐπρόσδεκτος τοῖς ἁγίοις, ἵνα ἐν χαρᾷ ἔλθω πρὸς ὑμᾶς διὰ θελήματος Θεοῦ, καὶ συναναπαύσωμαι ὑμῖν. Ὁ δὲ Θεὸς τῆς εἰρήνης μετὰ πάντων ὑμῶν· ἀμήν.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΕΙΡΑΣ (ΣΑΒΒΑΤΟ Ι΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ)
Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον
17:24-27, 18:1-4

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, προσῆλθον οἱ τὰ δίδραχμα λαμβάνοντες τῷ Πέτρῳ καὶ εἶπον· Ὁ διδάσκαλος ὑμῶν οὐ τελεῖ τὰ δίδραχμα; λέγει, Ναί. καὶ ὅτε εἰσῆλθον εἰς τὴν οἰκίαν, προέφθασεν αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς λέγων· Τί σοι δοκεῖ, Σίμων; οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς ἀπὸ τίνων λαμβάνουσι τέλη ἢ κῆνσον; ἀπὸ τῶν υἱῶν αὐτῶν ἢ ἀπὸ τῶν ἀλλοτρίων; λέγει αὐτῷ ὁ Πέτρος· Ἀπὸ τῶν ἀλλοτρίων, ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Ἄρα γε ἐλεύθεροί εἰσιν οἱ υἱοί. ἵνα δὲ μὴ σκανδαλίσωμεν αὐτούς, πορευθεὶς εἰς τὴν θάλασσαν βάλε ἄγκιστρον καὶ τὸν ἀναβάντα πρῶτον ἰχθὺν ἆρον, καὶ ἀνοίξας τὸ στόμα αὐτοῦ εὑρήσεις στατῆρα· ἐκεῖνον λαβὼν δὸς αὐτοῖς ἀντὶ ἐμοῦ καὶ σοῦ. Ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ προσῆλθον οἱ μαθηταὶ τῷ Ἰησοῦ λέγοντες· Τίς ἄρα μείζων ἐστὶν ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν; καὶ προσκαλεσάμενος ὁ Ἰησοῦς παιδίον ἔστησεν αὐτὸ ἐν μέσῳ αὐτῶν καὶ εἶπεν· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ στραφῆτε καὶ γένησθε ὡς τὰ παιδία, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. ὅστις οὖν ταπεινώσῃ ἑαυτὸν ὡς τὸ παιδίον τοῦτο, οὗτός ἐστιν ὁ μείζων ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν.

Για τα προηγούμενα αποστολικά και ευαγγελικά αναγνώσματα πατήστε εδώ

Ἀρχιμανδρίτου Φωτίου Ἰωακεὶμ

«Τοῦτο τὸ γένος οὐκ ἐκπορεύεται,
εἰμὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ»

Ἡ εὐαγγελικὴ περικοπή, ποὺ μόλις ἀκούσαμε, ἀγαπητοὶ ἐν Κυρίῳ ἀδελφοί, θέτει ἐνώπιόν μας σημαντικώτατα ζητήματα πίστεως, ἀλλὰ καὶ ἀρετῶν καὶ τρόπων πνευματικοῦ ἀγώνα, μέσῳ τῶν ὁποίων ὁ χριστιανὸς νικᾶ κατὰ κράτος τὰ ἐναντίον του πεμπόμενα φλογερὰ βέλη τοῦ ἐχθροῦ διαβόλου, ποὺ ζητεῖ διαπαντὸς τὴν αἰώνια ἀπώλειά του.

Ἕνα σπουδαῖο ζήτημα, ποὺ τονίζεται ἐδῶ, ἀλλὰ καὶ περιτρέχει ὅλη τὴν Ἁγία Γραφή, ἰδιαίτερα τὴν Καινὴ Διαθήκη, εἶναι αὐτὸ τῆς ὑπάρξεως τῶν δαιμόνων, καθὼς καὶ δαιμονιζομένων ἀνθρώπων. Ἕνα θέμα, ποὺ συχνὰ δυστυχῶς στὶς μέρες μας, θελητὰ ἢ ἀθέλητα, περιθωριοποιεῖται καὶ ἀποσιωπᾶται. Ἡ ὕπαρξη τῶν δαιμόνων, τῶν πονηρῶν δηλαδὴ πνευμάτων, τῶν ἐκπεσόντων αὐτῶν ἀγγέλων, ὡς συγκεκριμένων πνευματικῶν ὑπάρξεων καὶ ὄχι ὡς μιᾶς ἀόριστης ἰδέας τοῦ κακοῦ, εἶναι δόγμα Πίστεως τῆς Ἐκκλησίας μας, ποὺ πηγάζει σαφέστατα ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τὴν ὅλη Ἱερὰ Παράδοσή μας καὶ ἀπαντᾶται συχνότατα σ᾽ αὐτές. Κι ὄχι μόνο ἡ ὕπαρξή τους, ἀλλὰ καὶ ἡ δυνατότητα ἐπήρειάς τους στοὺς ἀνθρώπους σὲ ποικίλο βαθμό, ἀπὸ ἁπλὴ πειρασμική τους ἐνέργεια, μέχρι, ἀλίμονο, καὶ τὴν πλήρη κατοχὴ κάποιων ἀνθρώπων ἀπ᾽ αὐτούς. Ἀλλά, δόγμα Πίστεως ἀποτελεῖ ταυτόγχρονα, κι αὐτὸ τονίζεται ἐμφαντικὰ στὴν Καινὴ Διαθήκη, ἡ ἀπόλυτη ἐξουσία τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ ἐπάνω στοὺς δαίμονες («εἰς τοῦτο ἐφανερώθη ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ἵνα λύσῃ τὰ ἔργα τοῦ διαβόλου»[Α´ Ἰω. 3, 8]· «ἐθεώρουν τὸν σατανᾶν ὡς ἀστραπὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεσόντα» [Λουκ. 10, 18]), καθὼς καὶ ἡ ἐξουσία ποὺ ἔδωσε ὁ Κύριός μας στοὺς μαθητές Του, ὅπως καὶ στοὺς διαδόχους τους ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς, ἀλλὰ καὶ σὲ κάθε πραγματικὰ πιστὸ μέλος τῆς Ἐκκλησίας, νὰ τοὺς πολεμεῖ καὶ κατατροπώνει μὲ τὴν προσευχὴ καὶ τὸν ἐν Χριστῷ ἀγώνα του («ἰδοὺ δίδωμι ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ, καὶ οὐδὲν ὑμᾶς οὐ μὴ ἀδικήσῃ» [Λουκ. 10,19]).

Τὸ νεαρὸ παιδὶ τοῦ δύστυχου ἐκείνου πατέρα τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου ἔπασχε ἀπὸ δαιμονισμό. Καὶ ὁ ἄσπλαχνος ἔνοικός του τὸ ἔριχνε ἄλλοτε σὲ φωτιὰ γιὰ νὰ καεῖ κι ἄλλοτε στὸ νερὸ γιὰ νὰ πνιγεῖ. Ἐδῶ νὰ κάνουμε μία ἀπαραίτητη διασαφήνιση. Ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα ὑπῆρχε καὶ ὑπάρχει μέχρι τὶς μέρες μας ἀσθένεια νευρολογική, ὀφειλόμενη σὲ πάθηση τοῦ ἐγκεφάλου, ἡ ἐπιληψία, ποὺ ἀποκαλεῖται καὶ σεληνιασμός, λόγῳ τῆς ἐπικρατούσας παλαιότερα ἀντίληψης ὅτι ἡ ἐμφάνιση τῶν συμπτωμάτων τῆς ἀσθένειας ὀφειλόταν στὴ σελήνη (πανσέληνο). Ὁ ἐπιληπτικὸς παρουσιάζει πολὺ ὀδυνηρὰ καὶ ὀφθαλμοφανὴ συμπτώματα: Πέφτει κάτω, ἔχει σπασμούς, βγάζει ἀφροὺς ἀπὸ τὸ στόμα, γίνεται ἐκτὸς ἑαυτοῦ… Τώρα, ἀναφορικὰ μὲ τὸν σεληνιαζόμενο νέο, σύμφωνα μὲ τὶς σχετικὲς πατερικὲς ἑρμηνεῖες, τὸ δαιμόνιο ποὺ τὸν κατεῖχε ἀνέμενε τὶς φάσεις τῆς σελήνης, ποὺ θεωροῦνταν ὅτι ἐπηρέαζαν τοὺς σωματικὰ πάσχοντες, καὶ ἐπέφερε τότε παρόμοια συμπτώματα στὸν δαιμονιζόμενο. Στόχος τοῦ μισάνθρωπου καὶ μισόθεου δαίμονος ἦταν νὰ παραπλανᾶ τοὺς ἀνθρώπους, ὅτι αἴτιο τῆς ἀσθένειας τοῦ πάσχοντος ἦταν, ὄχι ὁ ἴδιος ὁ δαίμονας, ἀλλὰ ἡ σελήνη, καὶ ἄρα ὁ Δημιουργός της Θεός, καὶ νὰ ὁδηγήσει ἔτσι τοὺς ἀνθρώπους στὸ νὰ θεωροῦν ὡς αἴτιο τῆς ἀσθένειας τὸν Θεό.

Ἀλλὰ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἀποκάλυψε τὸν αἴτιο τοῦ κακοῦ, τὸ πονηρὸ δηλαδὴ πνεῦμα καί, ἀφοῦ τὸ ἐπιτίμησε, τὸ ἐξέβαλε ἀπὸ τὸ ταλαίπωρο παιδί, ποὺ ἀμέσως θεραπεύθηκε ὁριστικά. Κι ὅταν ρώτησαν τὸν Κύριο κατ᾽ ἰδίαν -ἀσφαλῶς ἀπὸ ντροπή- οἱ ἀτελεῖς ἀκόμη τότε μαθητές, γιατί δὲν εἶχαν μπορέσει αὐτοὶ νὰ ἐκβάλουν τὸ δαιμόνιο, αὐτὸς ἀμέσως ἀπαντᾶ: «Διὰ τὴν ἀπιστίαν ὑμῶν». Αἰτία τῆς ἀδυναμίας τους αὐτῆς ἦταν ἡ ἀδύναμη, ἡ λίγη τους πίστη. Ὁ Κύριος γιὰ τὴν ἐκπλήρωση τοῦ ὅποιου θεαρέστου αἰτήματός μας ζητεῖ, ὡς πρώτη καὶ ἀπαραίτητη προϋπόθεση γιὰ νὰ εἰσακουσθοῦμε, τὴν ἀκράδαντη πίστη, τὴν ἀπόλυτη δηλαδὴ ἐμπιστοσύνη καὶ βεβαιότητα, ὅτι ὡς Παντοδύναμος μπορεῖ καὶ σ᾽ ἐμᾶς νὰ ἐνεργήσει τὰ ὑπὲρ φύσιν, τὰ ἀνθρωπίνως ἀνέλπιστα, τὰ ἀποβλέποντα ἀσφαλῶς στὴ σωτηρία μας! Γι᾽ αὐτὸ καὶ ἀμέσως στὴ συνέχεια ἀναδεικνύει τὴ δύναμη τῆς ἀκράδαντης πίστης, λέγοντας: «ἀληθινὰ σᾶς λέγω, ἂν ἔχετε πίστη δυνατή, ἔστω καὶ τόσο μικρὴ σὰν κόκκο σιναπιοῦ, θὰ λέτε στὸ βουνὸ τοῦτο, ‘‘μετακινήσου ἀπὸ ἐδῶ ἐκεῖ’’, καὶ τίποτα δὲν θὰ εἶναι ἀδύνατο γιὰ σᾶς». Καὶ σὲ ἄλλο σημεῖο ὁ Ἰησοῦς μᾶς διαβεβαιώνει: «πάντα ὅσα ἂν αἰτήσητε ἐν τῇ προσευχῇ πιστεύοντες, λήψεσθε» (Ματθ. 21, 22).

Στὴ συνέχεια ὁ Χριστός μας προσθέτει καὶ δύο ἄλλες σημαντικὲς προϋποθέσεις-ἀρετές, γιὰ νὰ εἰσακούεται ἡ προσευχή μας: «Τοῦτο τὸ γένος (τῶν δαιμόνων) δὲν ἐκβάλλεται (ἀπὸ δαιμονιζόμενο ἄνθρωπο), παρὰ μὲ προσευχὴ καὶ νηστεία.» Καταρχὴν νὰ ποῦμε ὅτι, ὅπως ὑπάρχουν ἀνώτερα καὶ κατώτερα τάγματα ἀγγέλων, ἔτσι καὶ μὲ τοὺς δαίμονες. Τὸ δαιμόνιο, ποὺ ἐξέβαλε ὁ Κύριος, ἀνῆκε στὸ λεγόμενο ἀρχικὸ τάγμα τῶν δαιμόνων, ἦταν πιὸ σκληρὸ καὶ ἀτίθασσο. Καί, ὅπως ὁ διάβολος ἔχει δύο ἰσχυρὰ ὅπλα ἐναντίον μας, τὶς ἐπιθυμίες τῆς σαρκὸς καὶ τὴ ματαιότητα τοῦ κόσμου τούτου, ἔτσι καὶ ὁ Κύριος μᾶς παρέδωσε τοῦτα τὰ δύο ἰσχυρότατα ὅπλα στὸν ἀόρατο πόλεμο, ποὺ διαξάγουμε ἐναντίον «τῶν ἀρχῶν καὶ ἐξουσιῶν τοῦ σκότους»: Τὴν προσευχὴ καὶ τὴ νηστεία.

Ἡ προσευχὴ εἶναι μία μέγιστη εὐλογία, ποὺ μᾶς δώρησε ὁ Θεός, νὰ ἐπικοινωνοῦμε ἄμεσα μαζί Του, ὅπως τὰ παιδιὰ μὲ τὸν πατέρα τους, καὶ νὰ ἑνωνόμαστε μέσῳ της μαζί Του! Καὶ χρειάζεται νὰ καλλιεργοῦμε καὶ τὴν κοινὴ προσευχὴ στὸν ναό, στὶς καθιερωμένες ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας Ἀκολουθίες καὶ στὰ Μυστήρια, ἀλλὰ καὶ τὴν προσωπική, παντοῦ καὶ πάντοτε. «Μνημονευτέον Θεοῦ μᾶλλον ἢ ἀναπνευστέον», μᾶς παροτρύνει θεονοσταλγικὰ ὁ Θεολόγος Γρηγόριος. Ἀλλὰ καὶ ἡ καθαρὴ προσευχὴ προϋποθέτει πάλιν πίστη θερμή, συγκεντρωμένο νοῦ, καθαρότητα ζωῆς καὶ τήρηση τῶν θεϊκῶν ἐντολῶν.

Ἂς ἒλθουμε καὶ στὴ μεγάλη καὶ θεόσδοτη ἀρετὴ τῆς νηστείας. Ἡ νηστεία ἐντάσσεται στὸ πλαίσιο τῆς χριστιανικῆς ἄσκησης, τῆς προσπάθειας δηλαδὴ ἐκείνης, ποὺ ἀναλαμβάνουν οἱ πιστοί, πάντοτε στὰ ὅρια καὶ τὸ μέτρο ποὺ καθορίζει ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ ἱερὰ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, γιὰ νὰ ἀπαλλαγοῦν ἀπὸ τὸν ζυγὸ τῆς ἁμαρτίας καὶ τὴν κυριαρχία τῶν παθῶν. Ἡ ἄσκηση εἶναι ἀγώνας συννέκρωσης μὲ τὸν Χριστὸ καὶ συνανάστασης μαζί Του. Καὶ δὲν νοεῖται χριστιανικὴ ζωὴ χωρὶς ἄσκηση. Ἡ ἀποκοπὴ δυστυχῶς πολλῶν χριστιανῶν σήμερα ἀπὸ τὶς ἐκκλησιαστικές μας ρίζες, ἡ ἀλλοίωση τοῦ φρονήματος καὶ ἡ ἐκκοσμίκευση τοῦ τρόπου ζωῆς τοὺς κάνουν νὰ ὑποτιμοῦν, συχνὰ καὶ νὰ ἀρνοῦνται τὸν θεσμὸ τῆς νηστείας. Ἀλλὰ καὶ ὅσοι νηστεύουμε, συχνὰ τὸ κάνουμε τελείως συμβατικά, χωρὶς νὰ συναισθανόμαστε τὴν πνευματικὴ σημασία καὶ τὸν σκοπὸ τῆς νηστείας.

Ἡ νηστεία, ἀδελφοί, δὲν εἶναι ἐφεύρημα ἀνθρώπων, λόγου χάρη τῶν ἀσκητῶν, ἀλλὰ ἐντολὴ Θεοῦ, ἡ πρώτη καὶ ἀρχαιότερη ἐντολή, «συνομήλικη μὲ τὴν ἀνθρωπότητα, καθὼς νομοθετήθηκε στὸν Παράδεισο», ὅπως σοφὰ ἐπισημαίνει ὁ Μέγας Βασίλειος. Στὴ νηστεία ἀναφέρεται συχνὰ ἡ Ἁγία Γραφή, ἀλλὰ καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἐπισφραγίζοντάς την μὲ τὸ ἅγιό Του παράδειγμα, «νηστεύσας ἡμέρας τεσσαράκοντα καὶ νύκτας τεσσαράκοντα», πρὶν ἀρχίσει τὴ δημόσια δράση Του, καθὼς καὶ ἄλλες φορές. Μὲ βάση λοιπὸν τὴ διδασκαλία καὶ τὸ πνεῦμα τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ σύμφωνα μὲ τὸ ὑπόδειγμα τοῦ Χριστοῦ μας, ποὺ εἶπε, «καὶ ὅταν ἀπαρθῇ ἀπ᾽ αὐτῶν ὁ Νυμφίος, τότε νηστεύσουσιν» οἱ μαθητές Του, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία καθόρισε ἡμέρες καὶ περιόδους νηστείας γιὰ τοὺς Χριστιανούς, καθορίζοντας τὸν σκοπό της καὶ τὸν τρόπο, μὲ τὸν ὁποῖο πρέπει νὰ ἀσκεῖται. Πρωταρχικὸς σκοπὸς τῆς νηστείας εἶναι ἡ κάθαρση καὶ ὁ ἐξαγιασμὸς τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματός μας. Γι᾽ αὐτὸ καὶ οἱ Πατέρες τὴν ὀνομάζουν «παθοκτόνο» καὶ «φάρμακον παθῶν καθαρτήριον». Ἡ νηστεία, ἀκόμη, διακρίνεται σὲ σωματικὴ καὶ πνευματική. Ἡ μὲν σωματικὴ συνίσταται στὴν ἀποχὴ ὁρισμένων τροφῶν, τῶν ἀρτυσίμων, ὥστε νὰ περισταλοῦν οἱ ψυχοφθόρες ὁρμὲς καὶ νὰ ταπεινωθεῖ τὸ σῶμα μας. Καὶ πνευματικὴ νηστεία εἶναι ἡ νηστεία τῆς ψυχῆς, τοῦ ἔσω ἀνθρώπου, ποὺ συνίσταται στὴν καταπολέμηση τῶν ψυχικῶν παθῶν καὶ ἀποξένωσή τους. Σ᾽ αὐτὸ συνίσταται ἡ ἀληθινὴ νηστεία, ὅπως ὁρίζει ὁ Μ. Βασίλειος: «Νηστεία γὰρ ἀληθής, ἡ τῶν κακῶν ἀλλοτρίωσις». Καί, ἀποξένωση ἀπὸ τὰ πάθη, σημαίνει ἀγώνας συνειδητὸς γιὰ ἀποφυγὴ τῆς ἁμαρτίας σὲ ὅλες τὶς ἐκφράσεις καὶ ἐκφάνσεις της, μὲ λόγο, ἔργο καὶ κατὰ διάνοια.

Ἀδελφοί μου, πάντοτε ἔχουμε ἀνάγκη, ἰδιαίτερα στὶς δύσκολες μέρες ποὺ διερχόμαστε, ἀπὸ μιὰ ζωντανὴ καὶ ἀκράδαντη πίστη. Κι ὅταν μαζί της συνάψουμε τὴ θερμὴ καὶ καθαρὴ προσευχὴ καὶ τὸ ἄθλημα τῆς κατὰ δύναμιν νηστείας, τότε νὰ εἴμαστε βέβαιοι πὼς ὁ Ἐλεήμων Κύριος θὰ μᾶς εἰσακούει στὰ αἰτήματά μας, κατὰ τὴν ἀψευδή Του ὑπόσχεση, θὰ διώκει μακριὰ τοὺς διαβολικοὺς πειρασμοὺς καὶ θὰ μᾶς ἀξιώσει τῆς εὐλογίας Του καὶ στὸν παρόντα αἰώνα καὶ στὸν μέλλοντα. Ἀμήν!

Φέρεται στη γνώση των ευσεβών χριστιανών ότι, με την ευκαιρία της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοκουρδαλιώτισσας στο Κούρδαλι, θα τελεστούν οι πιο κάτω ακολουθίες.

• Δευτέρα, 14 Αυγούστου
  • 6:30 μ.μ.: Πανηγυρικός Εσπερινός της εορτής προϊσταμένου του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου.

• Τρίτη, 15 Αυγούστου
  • 7:00 π.μ.: Πανηγυρική Θεία Λειτουργία της εορτής προϊσταμένου του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου.

Σημείωση: Οἱ πληροφορίες σχετικὰ μὲ τίς περικοπὲς τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Εὐαγγελίων, ἀντλοῦνται ἐκ τῶν Τυπικῶν Διατάξεων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κύκκου (Κύπρος).

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΕΙΡΑΣ (ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Ι΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ)
Πρὸς Κορινθίους Β΄ Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα
1: 12-20

Ἀδελφοί, ἡ καύχησις ἡμῶν αὕτη ἐστί, τὸ μαρτύριον τῆς συνειδήσεως ἡμῶν, ὅτι ἐν ἁπλότητι καὶ εἰλικρινείᾳ Θεοῦ, οὐκ ἐν σοφίᾳ σαρκικῇ, ἀλλ᾿ ἐν χάριτι Θεοῦ ἀνεστράφημεν ἐν τῷ κόσμῳ, περισσοτέρως δὲ πρὸς ὑμᾶς. Οὐ γὰρ ἄλλα γράφομεν ὑμῖν, ἀλλ᾿ ἢ ἃ ἀναγινώσκετε ἢ καὶ ἐπιγινώσκετε· ἐλπίζω δὲ ὅτι καὶ ἕως τέλους ἐπιγνώσεσθε· καθὼς καὶ ἐπέγνωτε ἡμᾶς ἀπὸ μέρους, ὅτι καύχημα ὑμῶν ἐσμεν, καθάπερ καὶ ὑμεῖς ἡμῶν, ἐν τῇ ἡμέρᾳ τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ. Καὶ ταύτῃ τῇ πεποιθήσει ἐβουλόμην πρὸς ὑμᾶς ἐλθεῖν πρότερον, ἵνα δευτέραν χάριν ἔχητε· καὶ δι᾿ ὑμῶν διελθεῖν εἰς Μακεδονίαν, καὶ πάλιν ἀπὸ Μακεδονίας ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς καὶ ὑφ᾿ ὑμῶν προπεμφθῆναι εἰς τὴν ᾿Ιουδαίαν. Τοῦτο οὖν βουλόμενος μήτι ἄρα τῇ ἐλαφρίᾳ ἐχρησάμην; ἢ ἃ βουλεύομαι, κατὰ σάρκα βουλεύομαι, ἵνα ἦ παρ᾿ ἐμοὶ τὸ ναὶ ναὶ καὶ τὸ οὒ οὔ; πιστὸς δὲ ὁ Θεὸς ὅτι ὁ λόγος ἡμῶν ὁ πρὸς ὑμᾶς οὐκ ἐγένετο ναὶ καὶ οὔ. Ὁ γὰρ τοῦ Θεοῦ υἱὸς ᾿Ιησοῦς Χριστὸς ὁ ἐν ὑμῖν δι᾿ ἡμῶν κηρυχθείς, δι᾿ ἐμοῦ καὶ Σιλουανοῦ καὶ Τιμοθέου, οὐκ ἐγένετο ναὶ καὶ οὔ, ἀλλὰ ναὶ ἐν αὐτῷ γέγονεν· ὅσαι γὰρ ἐπαγγελίαι Θεοῦ, ἐν αὐτῷ τὸ ναὶ καὶ ἐν αὐτῷ τὸ ἀμήν, τῷ Θεῷ πρὸς δόξαν δι᾿ ἡμῶν.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΓΙΟΥ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΕΥΠΛΟΥ ΤΟΥ ΔΙΑΚΟΝΟΥ)
Πρὸς Ρωμαίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα
8: 28-39

Ἀδελφοί, οἴδαμεν ὅτι τοῖς ἀγαπῶσι τὸν Θεὸν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθόν, τοῖς κατὰ πρόθεσιν κλητοῖς οὖσιν· ὅτι οὓς προέγνω, καὶ προώρισε συμμόρφους τῆς εἰκόνος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, εἰς τὸ εἶναι αὐτὸν πρωτότοκον ἐν πολλοῖς ἀδελφοῖς· οὓς δὲ προώρισε, τούτους καὶ ἐκάλεσε, καὶ οὓς ἐκάλεσε, τούτους καὶ ἐδικαίωσεν, οὓς δὲ ἐδικαίωσε, τούτους καὶ ἐδόξασε. Τί οὖν ἐροῦμεν πρὸς ταῦτα; Εἰ ὁ Θεὸς ὑπὲρ ἡμῶν, τίς καθ᾿ ἡμῶν; Ὅς γε τοῦ ἰδίου υἱοῦ οὐκ ἐφείσατο, ἀλλ᾿ ὑπὲρ ἡμῶν πάντων παρέδωκεν αὐτόν, πῶς οὐχὶ καὶ σὺν αὐτῷ τὰ πάντα ἡμῖν χαρίσεται; Τίς ἐγκαλέσει κατὰ ἐκλεκτῶν Θεοῦ; Θεὸς ὁ δικαιῶν· τίς ὁ κατακρίνων; Χριστὸς ὁ ἀποθανών, μᾶλλον δὲ καὶ ἐγερθείς, ὃς καὶ ἔστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ, ὃς καὶ ἐντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν. Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ; Θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγμὸς ἢ λιμὸς ἢ γυμνότης ἢ κίνδυνος ἢ μάχαιρα; Καθὼς γέγραπται ὅτι «ἕνεκά σου θανατούμεθα ὅλην τὴν ἡμέραν· ἐλογίσθημεν ὡς πρόβατα σφαγῆς». Ἀλλ᾿ ἐν τούτοις πᾶσιν ὑπερνικῶμεν διὰ τοῦ ἀγαπήσαντος ἡμᾶς. Πέπεισμαι γὰρ ὅτι οὔτε θάνατος οὔτε ζωὴ οὔτε ἄγγελοι οὔτε ἀρχαὶ οὔτε δυνάμεις οὔτε ἐνεστῶτα οὔτε μέλλοντα οὔτε ὕψωμα οὔτε βάθος οὔτε τις κτίσις ἑτέρα δυνήσεται ἡμᾶς χωρίσαι ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τῆς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΕΙΡΑΣ (ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Ι΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ)
Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον
22: 23-33

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, προσῆλθον τῷ Ἰησοῦ Σαδδουκαῖοι, οἱ λέγοντες μὴ εἶναι ἀνάστασιν, καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν λέγοντες· Διδάσκαλε, Μωσῆς εἶπεν, ἐάν τις ἀποθάνῃ μὴ ἔχων τέκνα, ἐπιγαμβρεύσει ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ ἀναστήσει σπέρμα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ. ἦσαν δὲ παρ’ ἡμῖν ἑπτὰ ἀδελφοί· καὶ ὁ πρῶτος γαμήσας ἐτελεύτησε, καὶ μὴ ἔχων σπέρμα ἀφῆκε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ· ὁμοίως καὶ ὁ δεύτερος καὶ ὁ τρίτος, ἕως τῶν ἑπτά. ὕστερον δὲ πάντων ἀπέθανε καὶ ἡ γυνή. ἐν τῇ οὖν ἀναστάσει τίνος τῶν ἑπτὰ ἔσται ἡ γυνή; πάντες γὰρ ἔσχον αὐτήν. ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Πλανᾶσθε μὴ εἰδότες τὰς γραφὰς μηδὲ τὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ· ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν οὔτε ἐκγαμίζονται, ἀλλ’ ὡς ἄγγελοι Θεοῦ ἐν οὐρανῷ εἰσι. περὶ δὲ τῆς ἀναστάσεως τῶν νεκρῶν οὐκ ἀνέγνωτε τὸ ῥηθὲν ὑμῖν ὑπὸ τοῦ Θεοῦ λέγοντος, ἐγώ εἰμι ὁ Θεὸς Ἀβραὰμ καὶ ὁ Θεὸς Ἰσαὰκ καὶ ὁ Θεὸς Ἰακώβ; οὐκ ἔστιν ὁ Θεὸς Θεὸς νεκρῶν, ἀλλὰ ζώντων. καὶ ἀκούσαντες οἱ ὄχλοι ἐξεπλήσσοντο ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ.

Για τα προηγούμενα αποστολικά και ευαγγελικά αναγνώσματα πατήστε εδώ