Φέρεται στη γνώση των ευσεβών χριστιανών ότι, την ερχόμενη Κυριακή, 21 Ιανουαρίου 2024 και ώρα 7:00 π.μ., στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στην Ευρύχου, θα τελεσθεί Θεία Λειτουργία και το ετήσιο μνημόσυνο του μακαριστού Μητροπολίτη Μόρφου κυρού Χρυσάνθου.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, θα τελεστεί η ακολουθία του Μικρού Αγιασμού στο ανακαινισμένο αρχονταρίκι της ενορίας.

Των ιερών ακολουθιών θα προΐσταται ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΓΙΟΥ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (Η ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΙΣ ΤΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΑΛΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΕΤΡΟΥ)
Πράξεων τῶν Ἀποστόλων τὸ Ἀνάγνωσμα
12: 1-11

Κατ᾿ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἐπέβαλεν ῾Ηρῴδης ὁ βασιλεὺς τὰς χεῖρας κακῶσαί τινας τῶν ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας. Ἀνεῖλε δὲ ᾿Ιάκωβον τὸν ἀδελφὸν ᾿Ιωάννου μαχαίρᾳ. Καὶ ἰδὼν ὅτι ἀρεστόν ἐστι τοῖς ᾿Ιουδαίοις, προσέθετο συλλαβεῖν καὶ Πέτρον· ἦσαν δὲ αἱ ἡμέραι τῶν ἀζύμων· ὃν καὶ πιάσας ἔθετο εἰς φυλακήν, παραδοὺς τέσσαρσι τετραδίοις στρατιωτῶν φυλάσσειν αὐτόν, βουλόμενος μετὰ τὸ Πάσχα ἀναγαγεῖν αὐτὸν τῷ λαῷ. Ὁ μὲν οὖν Πέτρος ἐτηρεῖτο ἐν τῇ φυλακῇ· προσευχὴ δὲ ἦν ἐκτενὴς γινομένη ὑπὸ τῆς ἐκκλησίας πρὸς τὸν Θεὸν ὑπὲρ αὐτοῦ. ῞Οτε δὲ ἔμελλεν αὐτὸν προάγειν ὁ ῾Ηρῴδης, τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ ἦν ὁ Πέτρος κοιμώμενος μεταξὺ δύο στρατιωτῶν δεδεμένος ἁλύσεσι δυσί, φύλακές τε πρὸ τῆς θύρας ἐτήρουν τὴν φυλακήν. Καὶ ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου ἐπέστη καὶ φῶς ἔλαμψεν ἐν τῷ οἰκήματι· πατάξας δὲ τὴν πλευρὰν τοῦ Πέτρου ἤγειρεν αὐτὸν λέγων· Ἀνάστα ἐν τάχει. Καὶ ἐξέπεσον αὐτοῦ αἱ ἁλύσεις ἐκ τῶν χειρῶν. Εἶπέ τε ὁ ἄγγελος πρὸς αὐτόν· Περίζωσαι καὶ ὑπόδησαι τὰ σανδάλιά σου. Ἐποίησε δὲ οὕτω. Καὶ λέγει αὐτῷ· Περιβαλοῦ τὸ ἱμάτιόν σου καὶ ἀκολούθει μοι. Καὶ ἐξελθὼν ἠκολούθει αὐτῷ, καὶ οὐκ ᾔδει ὅτι ἀληθές ἐστι τὸ γινόμενον διὰ τοῦ ἀγγέλου, ἐδόκει δὲ ὅραμα βλέπειν. Διελθόντες δὲ πρώτην φυλακὴν καὶ δευτέραν ἦλθον ἐπὶ τὴν πύλην τὴν σιδηρᾶν τὴν φέρουσαν εἰς τὴν πόλιν, ἥτις αὐτομάτη ἠνοίχθη αὐτοῖς, καὶ ἐξελθόντες προῆλθον ῥύμην μίαν, καὶ εὐθέως ἀπέστη ὁ ἄγγελος ἀπ᾿ αὐτοῦ. Καὶ ὁ Πέτρος γενόμενος ἐν ἑαυτῷ εἶπε· Νῦν οἶδα ἀληθῶς ὅτι ἐξαπέστειλε Κύριος τὸν ἄγγελον αὐτοῦ καὶ ἐξείλετό με ἐκ χειρὸς ῾Ηρῴδου καὶ πάσης τῆς προσδοκίας τοῦ λαοῦ τῶν ᾿Ιουδαίων.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΑΓΙΟΥ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (Η ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΙΣ ΤΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΑΛΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΕΤΡΟΥ)
Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην
21: 1-14

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐφανέρωσεν ἑαυτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς τοῖς Μαθηταῖς αὐτοῦ, ἐγερθείς ἐκ νεκρῶν, ἐπὶ τῆς θαλάσσης τῆς Τιβεριάδος· ἐφανέρωσε δὲ οὕτως. Ἦσαν ὁμοῦ Σίμων Πέτρος, καὶ Θωμᾶς ὁ λεγόμενος Δίδυμος, καὶ Ναθαναὴλ ὁ ἀπὸ Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας, καὶ οἱ τοῦ Ζεβεδαίου, καὶ ἄλλοι ἐκ τῶν Μαθητῶν αὐτοῦ δύο. Λέγει αὐτοῖς Σίμων Πέτρος· Ὑπάγω ἁλιεύειν. Λέγουσιν αὐτῷ· Ἐρχόμεθα καὶ ἡμεῖς σὺν σοί. Ἐξῆλθον, καὶ ἀνέβησαν εἰς τὸ πλοῖον εὐθύς, καὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ νυκτὶ ἐπίασαν οὐδέν. Πρωΐας δὲ ἤδη γενομένης, ἔστη ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς τὸν αἰγιαλόν· οὐ μέν τοι ᾔδεισαν οἱ Μαθηταὶ, ὅτι ᾿Ιησοῦς ἐστι. Λέγει οὖν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· Παιδία, μή τι προσφάγιον ἔχετε; Ἀπεκρίθησαν αὐτῷ· Οὔ. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· Βάλετε εἰς τὰ δεξιὰ μέρη τοῦ πλοίου τὸ δίκτυον, καὶ εὑρήσετε. Ἔβαλον οὖν, καὶ οὐκ έτι αὐτὸ ἑλκύσαι ἴσχυσαν ἀπὸ τοῦ πλήθους τῶν ἰχθύων. Λέγει οὖν ὁ Μαθητὴς ἐκεῖνος, ὃν ἠγάπα ὁ ᾿Ιησοῦς, τῷ Πέτρῳ· Ὁ Κύριός ἐστι. Σίμων οὖν Πέτρος ἀκούσας ὅτι ὁ Κύριός ἐστι, τὸν ἐπενδύτην διεζώσατο, ἦν γὰρ γυμνός, καὶ ἔβαλεν ἑαυτὸν εἰς τὴν θάλασσαν. Οἱ δὲ ἄλλοι Μαθηταὶ τῷ πλοιαρίῳ ἦλθον· οὐ γὰρ ἦσαν μακρὰν ἀπὸ τῆς γῆς, ἀλλ᾿ ὡς ἀπὸ πηχῶν διακοσίων, σύροντες τὸ δίκτυον τῶν ἰχθύων. Ὡς οὖν ἀπέβησαν εἰς τὴν γῆν, βλέπουσιν ἀνθρακιὰν κειμένην, καὶ ὀψάριον ἐπικείμενον, καὶ ἄρτον. Λέγει αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· Ἐνέγκατε ἀπὸ τῶν ὀψαρίων ὧν ἐπιάσατε νῦν. Ἀνέβη Σίμων Πέτρος καὶ εἵλκυσε τὸ δίκτυον ἐπὶ τῆς γῆς, μεστὸν ἰχθύων μεγάλων ἑκατὸν πεντήκοντα τριῶν· καὶ τοσούτων ὄντων, οὐκ ἐσχίσθη τὸ δίκτυον. Λέγει αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· δεῦτε ἀριστήσατε. Οὐδεὶς δὲ ἐτόλμα τῶν Μαθητῶν ἐξετάσαι αὐτὸν, Σὺ τίς εἶ; εἰδότες ὅτι ὁ Κύριός ἐστιν. Ἔρχεται οὖν ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ λαμβάνει τὸν ἄρτον, καὶ δίδωσιν αὐτοῖς, καὶ τὸ ὀψάριον ὁμοίως. Τοῦτο ἤδη τρίτον ἐφανερώθη ὁ ᾿Ιησοῦς τοῖς Μαθηταῖς αὐτοῦ, ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν.

Για τα προηγούμενα αποστολικά και ευαγγελικά αναγνώσματα πατήστε εδώ

Κυκλοφορεῖ  ὰπὸ τὶς ἐκδόσεις «Θεομόρφου» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου τὸ νέο βιβλίο τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου «Χωρὶς νὰ σταυρωθοῦμε, δὲν θὰ ἀναστηθοῦμε, δὲν θὰ δοξασθοῦμε».  

Ἡ παροῦσα ἔκδοση ἀποτελεῖται ἀπὸ 240 σελίδες καὶ διανθίζεται ἀπὸ ὡραῖες τετράχρωμες εἰκόνες, σχετικὲς μὲ τὰ κείμενα. Τὰ περιεχόμενα κείμενα: Πρόλογος, Ἡ χρονιὰ τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ, «Ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς», Ἀπὸ τὸ παρὰ φύσιν στὴ μετάνοια, Ἡ μεγάλη ἁμαρτία τῆς Εὐρώπης, Τὰ ἀποθέματα τῆς ὑπομονῆς, Ὁ χριστιανὸς στὴν ἐποχή μας «σημεῖον ἀντιλεγόμενον» Δι’ εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων ἡμῶν…, Ἡ ταπείνωση ὁδηγεῖ στὴ Δόξα, Ἦρθε ἡ ἐποχὴ ποὺ ὅλα θὰ ταπεινωθοῦν, Ὁ Χριστὸς διψᾶ νὰ διψᾶτε!, «Ἡ γὰρ δύναμίς μου ἐν ἀσθένειᾳ τελειοῦται», Ἐξομολόγοι πολλοί, πνευματικοὶ λίγοι, Πνεῦμα Ἅγιο, Πνεῦμα τῆς ἀληθείας καθάρισόν με!, Χωρὶς νὰ σταυρωθοῦμε, δὲν θὰ ἀναστηθοῦμε, δὲν θὰ δοξασθοῦμε, Ἄραγε πιστεύουμε εἰς τὴν Ἄνω ζωή; Οἱ πέντε αἰσθήσεις τῆς ψυχῆς, Ἄχ, εἰρήνη… ποὺ νὰ σὲ βρῶ; Τὸ μεγάλο ἁμάρτημα τῆς ἐποχῆς μας …,Τὰ τρία-τέσσερα ἀπαραίτητα αὐτὴν τὴν περίοδο, Ἡ ταπείνωση τοῦ Θεοῦ Πατρός, «Εἴτε ζῶμεν εἴτε ἀποθνήσκομεν τοῦ Κυρίου ἐσμέν», Ἐπίλογος, Σύντομο βιογραφικὸ σημείωμα.

Στὴ συνέχεια παραθέτουμε ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸν Πρόλογο τοῦ βιβλίου, τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεόφυτου.

Ἦλθε ἡ ἐποχὴ ποὺ ὅλα θὰ ταπεινωθοῦν… Καὶ θὰ ταπεινωθοῦν γιὰ νὰ σταυρωθοῦν, νὰ ἀναστηθοῦν καὶ νὰ δοξαστοῦν ξανὰ Ὀρθόδοξα σὲ ὅλη τὴ γῆ. Καθότι δὲν ἔχουμε «ἐθνικὸ ἢ κρατικὸ» Θεό, ἀλλὰ τὸν Τρισάγιο Θεό, Θεὸ τοῦ σύμπαντος κόσμου  ποὺ θέλει ἡ ἀποστολικὴ πίστη τῶν Ὀρθοδόξων στὶς μέρες μας, νὰ δοκιμάσει τὴν πίστη καὶ τὴν ὀλιγοπιστία ὅλων μας, ἡγετῶν καὶ λαοῦ! Γιατὶ ὁ Χριστὸς χρειάζεται τοὺς δικούς του ἀνθρώπους τώρα,  γιὰ νὰ φτιάξει «τὸ καινούργιο πλήρωμα τοῦ σκάφους Του» ἔλεγε ὁ ἅγιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης.  Ποιὸ εἶναι τὸ σκάφος τοῦ Χριστοῦ; Εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Αὐτὸ εἶναι τὸ σκάφος τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ἀποφάσισε ὁ Χριστὸς νὰ καθαρίσει  τὸ  πλήρωμα τοῦ σκάφους Του, τὸ ὁποῖο δὲν εἴσαστε μόνο ἐσεῖς οἱ ἁπλοὶ Χριστιανοί, ἀλλὰ καὶ οἱ παπάδες, οἱ δεσποτάδες, οἱ πατριάρχες καὶ οἱ κυβερνήτες.  Τώρα θὰ δώσουμε ἐξετάσεις ὅλοι. Ἐμεῖς μὲ Πνεῦμα Ἅγιο, Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας, νὰ ἀγωνιζόμαστε νὰ καθαρίσουμε τὸν ἑαυτό μας διὰ τῆς μετανοίας, γιὰ νὰ περάσουμε ἀπὸ τὸ παρὰ φύσιν  στὸ κατὰ φύσιν καὶ νὰ φτάσουμε στὸ ὑπὲρ φύσιν ποὺ θέλει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία νὰ μᾶς δώσει, ὄχι μόνο σ’ ἐμᾶς ἀλλὰ καὶ σὲ ὅλους τοὺς καλοπροαίρετους ἀνθρώπους Εὐρωπαίους καὶ μή. Διότι ἡ μία καὶ μοναδικὴ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως εἶναι αὐτὴ ποὺ ἐλευθερώνει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, ἀπὸ τὴν πλάνη, ἀπὸ τὸν θάνατο καὶ τὸν διάβολο… Καὶ ἐπειδὴ ἀγαποῦμε τὸν ἄνθρωπο καὶ ὄχι τὴν ἁμαρτία, ἀγαποῦμε καὶ τὴν Εὐρώπη ὅσο καὶ ἂν κάποιοι δὲν τὸ καταλαβαίνουν!  Ἡ ἐλευθερία ἀπὸ τὴν ἁμαρτία τοῦ ἀθεϊσμοῦ  τῆς Εὐρώπης, θὰ βοηθήσει ὅλον τὸν κόσμο, καὶ αὐτὴ θὰ ἐπέλθει μέσα ἀπὸ τὴν ἀναλαμπὴ τῆς Ὀρθοδοξίας ποὺ ἔρχεται μετὰ τὰ γεγονότα, τὰ πονεμένα καὶ παιδαγωγικά, τὰ ὁποῖα ζοῦμε καὶ θὰ ζήσουμε. 

† Ὁ Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος

*******

Χαρακτηριστικὰ ἐκδόσεως

Τιμὴ Βιβλίου: € 12.00

Συγγραφέας: Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος

ISBN: 978-9963-553-98-3 

Ἐκδότης: Ἐκδόσεις Θεομόρφου

Χρονολογία Ἔκδοσης: Μάρτιος 2023

Ἀριθμὸς Σελίδων: 240

Διαστάσεις: 16Χ22 ἑκ.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ 

Βιβλιοπωλεῖο «Θεομόρφου»

Πλατεῖα Ἐλευθερίας 5

2731 Περιστερώνα Λευκωσία,

τηλ.: (+357) 22824811 , (+357) 22932414 , 01-02-03

e-mail: costas@immorfou.org.cy

Ὑπεύθυνος: Κωνσταντῖνος Παπαπολυβίου, τηλ.: 99620057

*******

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 

Βιβλιοπωλεῖο «ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ»

Ἐκδόσεις Σταμούλη

Οἱ ἐκδόσεις «Θεομόρφου» ἔχουν τὴ χαρὰ νὰ γνωστοποιήσουν στὸ φιλαναγνωστικὸ κοινὸ ὅτι μόλις κυκλοφορήθηκε τὸ βιβλίο τοῦ Πρωτοσυγκέλλου τῆς Μητροπόλεως Μόρφου Ἀρχιμανδρίτου Φωτίου Ἰωακείμ, Οἱ ἀρχιεπίσκοποι Σαλαμίνος–Κωνσταντίας τῆς Κύπρου (4ος-10ος αἰ.). Βίος, ἁγιότητα, ἔργα, σὲ μία καλαίσθητη καὶ προσεγμένη ἔκδοση.

Τὸ ὀγκῶδες αὐτὸ ἔργο (1024 σελίδων) ἀποτελεῖ τὴ διδακτορικὴ διατριβὴ τοῦ συγγραφέα, καρπὸ πολυετοῦς μελέτης καὶ ἔρευνας τῶν σχετικῶν πηγῶν, ποὺ ὑποστήριξε κατὰ τὸ ἔτος 2022 στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης καὶ ἐγκρίθηκε μὲ ἄριστα παμψηφεί. Στὴν ἔκδοση περιλαμβάνεται Χαιρετισμὸς τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Γεωργίου Α´ καὶ Προλογικὸ Σημείωμα τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου, καὶ ἀκολουθοῦν Πρόλογος καὶ ἐκτενὴς ἐπιστημονικὴ Εἰσαγωγὴ τοῦ συγγραφέα. Τὸ ἔργο διαιρεῖται καθεξῆς σὲ τρεῖς μεγάλες ἑνότητες: Α´. Οἱ ἀρχιεπίσκοποι Σαλαμίνος–Κωνσταντίας τῆς Κύπρου (4ος-10ος αἰ.) μὲ χρονολογικὰ δεδομένα· Β´. Οἱ ἀρχιεπίσκοποι Κύπρου τῆς ὅλης βυζαντινῆς γιὰ τὴν Κύπρο περιόδου (325-1192) χωρὶς χρονολογικὰ δεδομένα· Γ´. Ἐσφαλμένως θεωρηθέντες ὡς ἀρχιεπίσκοποι Κύπρου. Τὸ ὅλο ἔργο κατακλείεται μὲ τὰ Συμπεράσματα στὰ ἑλληνικὰ καὶ ἀγγλικά.

Γιὰ νὰ ἐρανισθοῦμε ἀπὸ τὸν σημαίνοντα Χαιρετισμὸ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Γεωργίου Α´, 

«Διὰ μέσου τῶν βιογραφιῶν τῶν τριάντα τεσσάρων Ἀρχιεπισκόπων τῆς ἐν λόγω περιόδου, πέραν τῶν γνώσεων γιὰ τοὺς Ἀρχιεπισκόπους, ὁ ἀναγνώστης μπορεῖ νὰ πληροφορηθεῖ γιὰ τὶς συνθῆκες καὶ τὰ ἱστορικὰ γεγονότα τῆς αὐτοκεφαλίας τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἐπίσης, γιὰ τὴν  πορεία καὶ τὴ συμβολὴ τῆς Ἐκκλησίας Κύπρου στὴν διατήρηση, διασαφήνιση καὶ διαφύλαξη τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως. 

Ἀξιοσημείωτη εἶναι ἡ ἐπιστημονικὴ ἀνάλυση καὶ ἀξιολόγηση τοῦ συγγραφέα τῶν γεγονότων τῆς ἐπικίνδυνης περιόδου τῶν ἀραβικῶν ἐπιδρομῶν (649-965), κατὰ τὴν ὁποία οἱ ποιμενάρχες τῆς Ἐκκλησίας Κύπρου,  παρὰ τὶς κακουχίες καὶ τὰ  δεινὰ τοῦ λαοῦ μας, κατόρθωσαν νὰ διατηρήσουν τὴ λυχνία τῆς Ὀρθοδοξίας ἀναμμένη.  Μὲ τοὺς ἔνθερμους ἀγῶνες τους, πραγματοποίησαν πλήρως ἐκεῖνο ποὺ διακήρυξε ὁ ἐμβριθὴς ἱστορικὸς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου John Hackett: ῾῾ Ἡ Ἐκκλησία Κύπρου συνετήρησεν τὴν λυχνίαν τῆς Πατρίδος καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας σταθερῶς ἀκοίμητον, ἐν χρόνοις καθ’ οὓς ἄνευ αὐτῆς, ἡ λυχνία αὕτη θὰ εἶχε σβεσθῇ πρὸ πολλῶν αἰώνων᾽᾽».

Σταχυολογώντας δὲ ἀπὸ τὸ Προλογικὸ Σημείωμα τοῦ Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου,

«Μέσα ἀπὸ τὴν συστηματικὴ διερεύνηση τοῦ βίου καὶ τῶν συνθηκῶν τῆς ἐποχῆς τριάντα τεσσάρων συνολικὰ ἐπωνύμων καὶ ἀνωνύμων ἀρχιεπισκόπων τῆς ἐν λόγῳ περιόδου, μᾶς καθίστανται γνωστὲς γιὰ πρώτη φορὰ συγκεντρωτικὰ ἡ σημαντικώτερη συναφὴς βιβλιογραφία καὶ οἱ πηγὲς τῆς ἱστορίας τῆς Κύπρου, ἐκδεδομένες καὶ ἀνέκδοτες.

Στὸ βιβλίο αὐτὸ ὁ ἀναγνώστης θὰ συναντήσει μεγάλες μορφὲς ἀρχιεπισκόπων τῆς νήσου μας, μὲ βαρυσήμαντο πολυποίκιλο ἔργο, καὶ πρῶτα, ἀσφαλῶς, ἐκείνη τοῦ ἁγίου Ἐπιφανίου τοῦ Μεγάλου (367-403), ὡς λαμπροῦ ἀντιαιρετικοῦ θεολόγου, κορυφαίου μοναχικοῦ ἡγέτη, μεγάλου θαυματουργοῦ καὶ πατέρα τοῦ αὐτοκεφάλου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου. Καί, στὴ συνέχεια, ἐπὶ τῶν θεοφόρων διαδόχων τοῦ Μεγάλου Ἐπιφανίου, θὰ πληροφορηθεῖ τὶς συνθῆκες ποὺ ὁδήγησαν τὴν ἱεραρχία τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν τῆς ἐποχῆς νὰ ἀναγνωρίσει τὴν αὐτονομία τῆς ἡμετέρας Ἐκκλησίας στὴν Γ´ Οἰκουμενικὴ ἐν Ἐφέσῳ Σύνοδο (431), ποὺ θὰ κατοχυρωθεῖ καὶ διασφαλισθεῖ ἀργότερα ἐπὶ αὐτοκράτορος Ζήνωνος (488) καὶ ἐπὶ Ἰουστινιανοῦ τοῦ Β´ στὴν Πενθέκτη Οἰκουμενικὴ Σύνοδο (691/692) ὡς ἡ αὐτοκεφαλία της…

Ἄλλο βαρυσήμαντο κεφάλαιο τοῦ παρόντος ἔργου εἶναι οἱ ἀναφορὲς στοὺς ἀγῶνες τῆς ἐν Κύπρῳ ἱεραρχίας, καὶ μάλιστα τῶν ἀρχιεπισκόπων της, κατὰ τὴν μακρὰ περίοδο τῶν χριστολογικῶν ἐρίδων, πρὸς διασαφήνιση καὶ διαφύλαξη τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, σὲ συνεργασία μὲ ἄλλες Ὀρθόδοξες τοπικὲς Ἐκκλησίες. Μὲ συγκίνηση μάλιστα θὰ ἰδοῦμε τοὺς ἀρχιεπισκόπους Κύπρου Ἀρκάδιο (625-641/642) καὶ Σέργιο (642-660[;]) νὰ συνεργάζονται μὲ τὸν μεγάλο θεολόγο ὅσιο Μάξιμο τὸν ὁμολογητή, γιὰ νὰ ὀρθοτομοῦν «λόγον ἀληθείας», διακηρύττοντας τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν τέλειον Θεὸν καὶ τέλειον ἄνθρωπον εἰς ἕνα Θεανδρικὸν Πρόσωπον.

Γιὰ τοὺς μεσοβυζαντινοὺς γιὰ τὴ νῆσο χρόνους, γίνεται πραγμάτευση, ὄχι μόνον τῶν ὅσων ἀφοροῦν τοὺς ἀρχιεπισκόπους τῆς περιόδου, ἀλλὰ καὶ τῶν γεγονότων τῶν ἀπηνῶν κατὰ τῆς νήσου ἀραβικῶν ἐπιδρομῶν (649-965), ὁπόταν ὅλοι οἱ ἐπίσκοποι τῆς νήσου, καὶ δὴ οἱ ἀρχιεπίσκοποί της, κράτησαν ἀκέραιες τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ τὴν ἑλληνικὴ παιδεία σ᾽ αὐτὴ τὴ γωνία τῆς Ἀνατολικῆς Μεσογείου, ἀποδεικνύοντας —μέχρι καὶ σήμερα— ὅτι «Ἡ Ῥωμιοσύνη ἔν᾽ φυλὴ συνότζιαιρη τοῦ κόσμου· κανένας δὲν εὑρέθηκεν γιὰ νὰ τὴν ἠξηλείψῃ· κανένας, γιατὶ σκέπει την ποὺ τἄψη ὁ Θεός μου. Ἡ Ῥωμιοσύνη ἐν νὰ χαθῇ, ὄντας ὁ κόσμος λείψῃ» (ποίημα «Ἡ 9η Ἰουλίου 1821» τοῦ Βασίλη Μιχαηλίδη)».

Μὲ βάση τὴν ἔκδοση αὐτὴ προκύπτουν ἀρκετὰ νέα δεδομένα γιὰ τὴ θεματικὴ τοῦ ἔργου, ἄγνωστοι προηγουμένως ἀρχιεπίσκοποι, νέα στοιχεῖα γιὰ τὴ ζωὴ πολλῶν ἀρχιεπισκόπων τῆς ὑπὸ ἐξέταση περιόδου, καθὼς καὶ ἄγνωστα ἢ λίγο γνωστὰ ἔργα τους.

Τὸ βιβλίο εἶναι χαρτόδετο, 4ου σχήματος (17Χ24 ἐκ.), ἀποτελεῖται ἀπὸ 1024 σελίδες καὶ κοσμεῖται μὲ ἀρκετὲς τετράχρωμες φωτογραφίες. 

Ἡ τιμὴ τοῦ βιβλίου καθορίστηκε στὰ 48 εὐρώ.

Κεντρικὴ διάθεση: Ἐκδόσεις «Θεομόρφου», Μητροπόλεως 3, 2831 Εὐρύχου–Λευκωσία. Τηλ. 22824811 Email: costas@immorfou.org.cy

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΕΙΡΑΣ (ΔΕΥΤΕΡΑ ΛΓ΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ)
Καθολικῆς Α΄Ἐπιστολῆς Πέτρου τὸ Ἀνάγνωσμα
2:21-25, 3:1-9

Ἀγαπητοί, Χριστὸς ἔπαθεν ὑπὲρ ἡμῶν, ὑμῖν ὑπολιμπάνων ὑπογραμμὸν ἵνα ἐπακολουθήσητε τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ· ὃς ἁμαρτίαν οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ εὑρέθη δόλος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ· ὃς λοιδορούμενος οὐκ ἀντελοιδόρει, πάσχων οὐκ ἠπείλει, παρεδίδου δὲ τῷ κρίνοντι δικαίως· ὃς τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν αὐτὸς ἀνήνεγκεν ἐν τῷ σώματι αὐτοῦ ἐπὶ τὸ ξύλον, ἵνα ταῖς ἁμαρτίαις ἀπογενόμενοι τῇ δικαιοσύνῃ ζήσωμεν· οὗ τῷ μώλωπι αὐτοῦ ἰάθητε. Ἦτε γὰρ ὡς πρόβατα πλανώμενα, ἀλλ᾽ ἐπεστράφητε νῦν ἐπὶ τὸν Ποιμένα καὶ Ἐπίσκοπον τῶν ψυχῶν ὑμῶν. Ὁμοίως αἱ γυναῖκες ὑποτασσόμεναι τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν, ἵνα καὶ εἴ τινες ἀπειθοῦσι τῷ λόγῳ, διὰ τῆς τῶν γυναικῶν ἀναστροφῆς ἄνευ λόγου κερδηθήσονται, ἐποπτεύσαντες τὴν ἐν φόβῳ ἁγνὴν ἀναστροφὴν ὑμῶν, ὧν ἔστω οὐχ ὁ ἔξωθεν ἐμπλοκῆς τριχῶν καὶ περιθέσεως χρυσίων ἢ ἐνδύσεως ἱματίων κόσμος, ἀλλ᾽ ὁ κρυπτὸς τῆς καρδίας ἄνθρωπος ἐν τῷ ἀφθάρτῳ τοῦ πραέος καὶ ἡσυχίου πνεύματος, ὅ ἐστιν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ πολυτελές. Οὕτω γάρ ποτε καὶ αἱ ἅγιαι γυναῖκες αἱ ἐλπίζουσαι ἐπὶ τὸν Θεὸν ἐκόσμουν ἑαυτάς, ὑποτασσόμεναι τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν, ὡς Σάρρα ὑπήκουσε τῷ ᾽Αβραάμ, Κύριον αὐτὸν καλοῦσα· ἧς ἐγενήθητε τέκνα· ἀγαθοποιοῦσαι καὶ μὴ φοβούμεναι μηδεμίαν πτόησιν. Οἱ ἄνδρες ὁμοίως συνοικοῦντες κατὰ γνῶσιν, ὡς ἀσθενεστέρῳ σκεύει τῷ γυναικείῳ ἀπονέμοντες τιμήν, ὡς καὶ συγκληρονόμοις χάριτος ζωῆς, εἰς τὸ μὴ ἐκκόπτεσθαι τὰς προσευχὰς ὑμῶν. Τὸ δὲ τέλος πάντες ὁμόφρονες, συμπαθεῖς, φιλάδελφοι, εὔσπλαγχνοι, φιλόφρονες, μὴ ἀποδιδόντες κακὸν ἀντὶ κακοῦ ἢ λοιδορίαν ἀντὶ λοιδορίας· τοὐναντίον δὲ εὐλογοῦντες, εἰδότες ὅτι εἰς τοῦτο ἐκλήθητε, ἵνα εὐλογίαν κληρονομήσητε.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΓΙΟΥ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (ΠΑΥΛΟΥ ΟΣΙΟΥ ΤΟΥ ΘΗΒΑΙΟΥ, ΙΩΑΝΝΟΥ ΟΣΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΛΥΒΙΤΟΥ)
Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα
5:22-26; 6:1-2

Ἀδελφοί, ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πραότης, ἐγκράτεια· κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ ἔστι νόμος. Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις. Εἰ ζῶμεν πνεύματι, πνεύματι καὶ στοιχῶμεν. Μὴ γινώμεθα κενόδοξοι, ἀλλήλους προκαλούμενοι, ἀλλήλοις φθονοῦντες. ᾽Αδελφοί, ἐὰν καὶ προληφθῇ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι, ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πραότητος· σκοπῶν σεαυτόν, μὴ καὶ σὺ πειρασθῇς. ᾽Αλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε, καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν νόμον τοῦ Χριστοῦ.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΕΙΡΑΣ (ΔΕΥΤΕΡΑ ΙΑ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ)
Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον
23: 13-22

Εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαίους· Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κατεσθίετε τὰς οἰκίας τῶν χηρῶν καὶ προφάσει μακρὰ προσευχόμενοι· διὰ τοῦτο λήψεσθε περισσότερον κρίμα. Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κλείετε τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων· ὑμεῖς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε, οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν. Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι περιάγετε τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν ποιῆσαι ἕνα προσήλυτον, καὶ ὅταν γένηται, ποιεῖτε αὐτὸν υἱὸν γεέννης διπλότερον ὑμῶν. Οὐαὶ ὑμῖν, ὁδηγοὶ τυφλοὶ, οἱ λέγοντες· ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ ναῷ, οὐδέν ἐστιν, ὃς δ’ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ χρυσῷ τοῦ ναοῦ ὀφείλει. μωροὶ καὶ τυφλοί! τίς γὰρ μείζων ἐστίν, ὁ χρυσὸς ἢ ὁ ναὸς ὁ ἁγιάζων τὸν χρυσόν; καί· ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ, οὐδέν ἐστιν, ὃς δ’ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ δώρῳ τῷ ἐπάνω αὐτοῦ, ὀφείλει. μωροὶ καὶ τυφλοί! τί γὰρ μεῖζον, τὸ δῶρον ἢ τὸ θυσιαστήριον τὸ ἁγιάζον τὸ δῶρον; ὁ οὖν ὀμόσας ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ ὀμνύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ἐπάνω αὐτοῦ· καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τῷ ναῷ ὀμνύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν τῷ κατοικήσαντι αὐτόν· καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τῷ οὐρανῷ ὀμνύει ἐν τῷ θρόνῳ τοῦ Θεοῦ καὶ ἐν τῷ καθημένῳ ἐπάνω αὐτοῦ.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΑΓΙΟΥ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (ΠΑΥΛΟΥ ΟΣΙΟΥ ΤΟΥ ΘΗΒΑΙΟΥ, ΙΩΑΝΝΟΥ ΟΣΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΛΥΒΙΤΟΥ)
Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν
12: 32-40

Εἶπεν ὁ Κύριος· Μὴ φοβοῦ τὸ μικρὸν ποίμνιον· ὅτι εὐδόκησεν ὁ πατὴρ ὑμῶν δοῦναι ὑμῖν τὴν βασιλείαν. πωλήσατε τὰ ὑπάρχοντα ὑμῶν καὶ δότε ἐλεημοσύνην. ποιήσατε ἑαυτοῖς βαλάντια μὴ παλαιούμενα, θησαυρὸν ἀνέκλειπτον ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ὅπου κλέπτης οὐκ ἐγγίζει οὐδὲ σὴς διαφθείρει· ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ καὶ ἡ καρδία ὑμῶν ἔσται. Ἔστωσαν ὑμῶν αἱ ὀσφύες περιεζωσμέναι καὶ οἱ λύχνοι καιόμενοι· καὶ ὑμεῖς ὅμοιοι ἀνθρώποις προσδεχομένοις τὸν Κύριον ἑαυτῶν πότε ἀναλύσῃ ἐκ τῶν γάμων, ἵνα ἐλθόντος καὶ κρούσαντος εὐθέως ἀνοίξωσιν αὐτῷ. μακάριοι οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι, οὓς ἐλθὼν ὁ κύριος εὑρήσει γρηγοροῦντας. ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι περιζώσεται καὶ ἀνακλινεῖ αὐτοὺς, καὶ παρελθὼν διακονήσει αὐτοῖς. καὶ ἐὰν ἔλθῃ ἐν τῇ δευτέρᾳ φυλακῇ καὶ ἐν τῇ τρίτῃ φυλακῇ ἔλθῃ καὶ εὕρῃ οὕτω, μακάριοί εἰσιν οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι. τοῦτο δὲ γινώσκετε ὅτι εἰ ᾔδει ὁ οἰκοδεσπότης ποίᾳ ὥρᾳ ὁ κλέπτης ἔρχεται, ἐγρηγόρησεν ἂν καὶ οὐκ ἂν ἀφῆκε διορυγῆναι τὸν οἶκον αὐτοῦ. καὶ ὑμεῖς οὖν γίνεσθε ἕτοιμοι· ὅτι ᾗ ὥρᾳ οὐ δοκεῖτε ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται.

Για τα προηγούμενα αποστολικά και ευαγγελικά αναγνώσματα πατήστε εδώ

Κυκλοφόρησε τὸ νέο Ἑορτολόγιο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου 2024, τὸ ὁποῖο  εἶναι ἀφιερωμένο στοὺς ἁγίους Νεομάρτυρες τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου, ποὺ ἔζησαν στὰ χρόνια τῆς Τουρκοκρατίας, ἀλλὰ καὶ στὰ δικά μας χρόνια, καθότι ἔχουμε ἀπὸ τὰ ὅρια τῆς Μητροπόλεως Μόρφου τὸν ἐπισήμως διακηρυχθέντα ἅγιο, τὸν νέο ἱερομάρτυρα Φιλούμενο τὸν ἐξ Ὀρούντης, ποὺ σφαγιάστηκε ἀπὸ φανατικοὺς Ἑβραίους στὸ Φρέαρ τοῦ Ἰακὼβ τὸ 1979.

Μεταξὺ ἄλλων περιέχει τὰ κείμενα: «Οἱ Νεομάρτυρες, μᾶς φέρνουν ἐνώπιον τῶν εὐθυνῶν μας» τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου, «Οἱ νεομάρτυρες τῆς Μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου, οἱ μαρτυρήσαντες κατὰ τὴν περίοδο τῆς ἐν Κύπρῳ Τουρκοκρατίας (1571-1878) καὶ μέχρι σήμερα», τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Φωτίου Ἰωακείμ, Πρωτοσύγκελου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου, καθὼς  καὶ ἀναλυτικὸ ἑορτολόγιο ἑκάστου μηνός, κατάλογο τῶν ἐλεύθερων ἐνοριῶν, ἱερῶν μονῶν καὶ τῶν κατεχόμενων κοινοτήτων, διάφορες ἄλλες πληροφορίες σχετικὰ μὲ τὴν τέλεση γάμων καὶ μνημοσύνων, καὶ πληροφορίες γιὰ τὴ Διοικητική, Πνευματική, Ποιμαντική, Κοινωνικὴ καὶ Πολιτιστικὴ Διακονία τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας.

Τὸ Ἑορτολόγιο διατίθεται ἀπὸ τὸ Βιβλιοπωλεῖο «Θεομόρφου» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου, τηλ.: 22824811 , ἠλεκτρονικὴ διεύθυνση: costas@immorfou.org.cy

Μητροπολίτου Μόρφου Νεοφύτου: Οἱ Νεομάρτυρες, μᾶς φέρνουν ἐνώπιον τῶν εὐθυνῶν μας

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ εἰσερχόμαστε στὸ σωτήριο ἔτος 2024. Ἕνα ἔτος ὁριακὸ γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα καὶ γιὰ τὴν ἡμετέρα νῆσο Κύπρο. Καί, ὅπως βλέπετε, τὸ φετινὸ Ἑορτολόγιο (2024) τῆς καθ᾿ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου εἶναι ἀφιερωμένο στοὺς ἁγίους Νεομάρτυρες τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου, ποὺ ἔζησαν στὰ χρόνια τῆς Τουρκοκρατίας. Οἱ ἅγιοι αὐτοί, ὅταν ἦρθε ἡ ὥρα τῆς δοκιμασίας, δὲν φοβήθηκαν τὸν θάνατο, ἀλλὰ μὲ παρρησία προτίμησαν νὰ ὁμολογήσουν τὴν πίστη τους, ὡς τὸ πλέον τιμημένο δῶρο σ᾿ αὐτούς, ὑπογράφοντάς την μὲ τὸ αἷμα τους, παρὰ νὰ ζήσουν ἀκόμα λίγα χρόνια στὴν παροῦσα ζωή, ὡς ἐξωμότες καὶ αἰωνίως κολασμένοι. Καὶ τώρα ζοῦν στὴν αἰώνια ζωὴ μαζὶ μὲ τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό.

Ἀλλ᾿ ὅμως, καὶ στὰ δικά μας χρόνια ἔχουμε ἀπὸ τὰ ὅρια τῆς Μητροπόλεως Μόρφου τὸν ἐπισήμως διακηρυχθέντα ἅγιο, τὸν νέο ἱερομάρτυρα Φιλούμενο τὸν ἐξ Ὀρούντης, ποὺ σφαγιάστηκε ἀπὸ φανατικοὺς Ἑβραίους στὸ Φρέαρ τοῦ Ἰακὼβ τὸ 1979.

Οἱ Νεομάρτυρες, τὴ ζωὴ καὶ τὸ μαρτύριο τῶν ὁποίων θὰ διαβάσετε σὲ λίγο στὸ ἐκτενέστατο —πλὴν ὅμως ἱστορικά, θεολογικὰ καὶ ἐπιστημονικὰ δομημένο— κείμενο τοῦ Πρωτοσυγκέλλου τῆς Μητροπόλεώς μας, Ἀρχιμανδρίτου Φωτίου, μᾶς φέρνουν ἐνώπιον τῶν εὐθυνῶν μας. Αὐτοί, σὲ ἄλλες πολὺ δύσκολες ἐποχές, ὅπως εἴπαμε, μὲ τὸ αἷμα τους, μὲ τὴν ὁμολογία τους, μὲ διάφορες ἀφορμὲς ἕνας ἕκαστος, κατόρθωσαν νὰ κερδίσουν τὴν αἰώνια ζωὴ καὶ νὰ ἀφήσουν παράδειγμα ἑλληνικοῦ πατριωτισμοῦ καὶ Ὀρθοδόξου πίστεως.

Ὅλοι αὐτοὶ οἱ Νεομάρτυρες μᾶς ὑπενθυμίζουν τὸ χρέος ποὺ ἔχουμε ἀπέναντι στὰ παιδιά μας, στὴν ἱστορία μας καὶ στὴν ἀθάνατη ψυχή μας.

Ἐμεῖς, τί κάνουμε; Τί μαρτυρία δίνουμε; Πρῶτα καὶ κύρια μέσα στὴν οἰκογένειά μας, κατόπιν στὴν κοινότητα ποὺ κατοικοῦμε, στὴ νῆσο μας, στὴν Ἐκκλησία μας, εὐρύτερα; Μπορεῖ νὰ μὴν κατορθώσουμε ποτὲ νὰ γίνουμε ἀσκητές, ἀλλὰ μποροῦμε νὰ εἴμαστε ὁμολογητές. Μπορεῖ νὰ μὴ χρειαστεῖ νὰ χύσουμε τὸ αἷμα μας γιὰ τὸν Χριστό. Τουλάχιστον, ἂς τιμοῦμε τὴν Ὀρθόδοξη μας πίστη μὲ ἔργα, ὁμολογώντας Χριστό.

Ζοῦμε σὲ καιροὺς μεγάλης ἀποστασίας. Ζοῦμε σὲ μιὰ ἐποχὴ, ποὺ οἱ ἄνθρωποι τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων ὀνομάζουν Νέα Ἐποχή, ποὺ ἐπιβάλλει μιὰ νέα εἰδωλολατρεία, σατανολατρεία καὶ ἀνηθικότητα μέσῳ τῶν ἀθέων γραμμάτων τῆς Εὐρώπης, τῶν ἀντιχριστιανικῶν ἐκπαιδευτικῶν προγραμμάτων καὶ τῶν ἀθέων νομοσχεδίων πού, εἴτε ἀδιάφορα, εἴτε ἐν ἐπιγνώσει ψηφίζονται ἀπὸ τοὺς βουλευτές μας, καὶ ποὺ δυστυχῶς ἀποδέχεται ἕνα μεγάλο μέρος τῆς κοινωνίας μας ἀδιαμαρτύρητα. Γιὰ νὰ βγοῦμε ἀπὸ τὸ ἀδιέξοδο τῆς ἐποχῆς αὐτῆς καλούμαστε νὰ εἴμαστε ἐμεῖς οἱ μάρτυρες καὶ οἱ διαμαρτυρόμενοι. Γιατί, ὅπως εἶπε καὶ ὁ μακαριστὸς Σαράντος Καργάκος, ὁ μέγας νεοελληνιστής, ἱστορικός, φιλόλογος καὶ δοκιμιογράφος «ζοῦμε στὴν ἐποχὴ τῆς ἐκπούστευσης καὶ ἐκπουτάνευσης τοῦ ἔθνους». Πολὺ βαρὺς καὶ προκλητικὸς ὁ λόγος του, ἀλλὰ πέρα ὡς πέρα ἀληθινὸς καὶ ὁμολογιακὸς σὲ μιὰ «λάιτ» ἐποχή, στὴν ὁποία, κατὰ κύριο λόγο, κινδυνεύει ἡ ψυχή μας, κινδυνεύουν τὰ παιδιά μας.

Ἤδη βρισκόμαστε στὴν ἐξέλιξη ἑνὸς Γ´ Παγκοσμίου Πολέμου… Οἱ προφητεῖες ἔγιναν πιὰ εἰδήσεις… Αὐτὸ ποὺ θέλω νὰ ὑπενθυμίσω σὲ ὅλους σας εἶναι ὅτι αὐτὸς ὁ πόλεμος εἶναι ἡ κορύφωση προγενεστέρων γεγονότων, ποὺ ἔχουν ἀρχίσει πρὸ καιροῦ, πρῶτα ὡς ἠθικὸς πόλεμος, μετὰ ὡς οἰκονομικός, καὶ μετά, τὸ 2011, ὡς στρατιωτικὸς ἀπὸ τὴ Συρία. Καὶ συνεχίζεται στὴν Οὐκρανία, τώρα στὴ Μέση Ἀνατολὴ καὶ ἕπεται συνέχεια. Τὸ παράδοξο ξέρετε τί εἶναι; Ὅτι οἱ ἅγιοι, ὅπως ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Ρῶσος, ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς καὶ οἱ σύγχρονοι ἅγιοι Παΐσιος, Ἰάκωβος, Γερόντισσα Γαλακτία καὶ πολλοὶ ἄλλοι, λένε ὅτι πρέπει νὰ γίνει πόλεμος, γιατὶ εἶναι ὁ μόνος τρόπος νὰ ξεκαθαρίσει τὸ σιτάρι ἀπὸ τὸ ἄχυρο. Εἶναι ὁ μόνος τρόπος νὰ σωθεῖ ὅ,τι σώζεται, γιὰ νὰ μπορέσει τὸ ἀνθρώπινο γένος νὰ συνεχίσει νὰ ἁγιάζεται. «Γίνεσθέ μοι μάρτυρες, καὶ ἐγὼ μάρτυς, λέγει Κύριος ὁ Θεός…» (Ἠσ. 43,10).

Κι ἐδῶ, νὰ μοῦ έπιτρέψετε, τελειώνοντας, νὰ σᾶς ὑπενθυμίσω μέρος τοῦ διαλόγου τοῦ ἁγίου Ἰακώ-βου (Τσαλίκη) μὲ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Ρῶσο, ὅπως ὁ ἴδιος ὁ ἅγιος Ἰάκωβος ἔχει διηγηθεῖ καὶ ἡ διήγησή του αὐτὴ ὑπάρχει σὲ ἠχητικὸ ἀρχεῖο στὸ διαδίκτυο:

«Ἅγ. Ἰωάννης: …Ἄκουσε, πάτερ μου, νὰ σοῦ πῶ. Πολλὴ ἡ ἁμαρτία στὸν κόσμο, πολλὴ ἡ ἀσέβεια καὶ πολλὴ ἡ ἀπιστία.

Ἅγ. Ἰάκωβος: Γιατί τὰ λὲς αὐτά, ἅγιε μου; Δὲν βλέπεις πόσος κόσμος ἔρχεται στὴ χάρη σου καὶ σὲ προσκυνᾶ;

Ἅγ. Ἰωάννης: Πολλοὶ ἔρχονται, ἀλλὰ λίγα εἶναι τὰ τέκνα μου. Γι’ αὐτὸ πρέπει νὰ γίνει πόλεμος. Γιατὶ πολλὴ ἡ ἁμαρτία στὸν κόσμο…

Ἅγ. Ἰάκωβος: Ὄχι, ἅγιέ μου… Ἀπὸ μικρὸ παιδὶ ὅλο σὲ πολέμους καὶ ταλαιπωρίες βρέθηκα. Στὴ Μικρὰ Ἀσία ποὺ γεννήθηκα, ἀλλὰ καὶ ὅταν ἤλθαμε στὴν Ἑλλάδα. Ὕστερα, ἅγιέ μου, ἂν γίνει ἔξαφνα ὁ πόλεμος θὰ χαθοῦν καὶ ψυχὲς πρὶν προφτάσουν νὰ μετανοήσουν.

Ἅγ. Ἰωάννης: Πρέπει νὰ γίνει πόλεμος, πρέπει νὰ γίνει πόλεμος, πρέπει νὰ γίνει πόλεμος…».

Μετ᾿ εὐχῶν
Ὁ Μόρφου Νεόφυτος
Ἐπισκοπεῖον Εὐρύχου, 29 Νεοεμβρίου 2023,
μνήμη τοῦ ἁγίου νέου ἱερομάρτυρος
Φιλουμένου τοῦ Κυπρίου

Ἁμαρτωλὸ*
Γαλάτεια Καζαντζάκη (1881-1962)

Στὴ Σμύρνη Λέλα, Ἡρὼ στὴ Σαλονίκη,
στὸ Βόλο Κατινίτσα ἕναν καιρό…
Τώρα στὰ Βοῦρλα μὲ φωνάζουν Νίκη…

Ὁ τόπος μου ποιὸς ἦταν; Ποιοὶ οἱ δικοί μου;
Ἂν ξέρω, ἀνάθεμά με!
Σπίτι, πατρίδα μου ἔχω τὰ μπορντέλα…

Ὡς κι οἱ ἀθῶοι χρόνοι οἱ παιδικοί μου,
θολές, σβησμένες ζωγραφιὲς
κι εἶναι ἀδειανὸ σεντούκι ἡ θύμησή μου!

Τὸ σήμερα χειρότερο ἀπ’ τὸ χτὲς
καὶ τ’ αὔριο ἀπ’ τὸ σήμερα θὲ νά ’ναι…
Φιλιὰ ἀπὸ στόματα ἄγνωστα, βρισιές,
κι οἱ πολισμάνοι νὰ μὲ τραβολογᾶνε…

Γλέντια, καβγάδες ὡς νὰ φέξει,
ἀρρώστιες, ἀμφιθέατρο τοῦ Συγγροῦ
κι ἐνέσεις 606.
Πνιγμένου καραβιοῦ σάπιο σανίδι,
ὅλη ἡ ζωή μου τοῦ χαμοῦ…

Μ’ ἀπὸ τὴν κόλασή μου στὸ φωνάζω:
εἰκόνα σου εἶμαι, κοινωνία, καὶ σοῦ μοιάζω.

*Τὸ ποίημα «Ἁμαρτωλό», δημοσιεύθηκε στὸ περιοδικὸ Πρωτοπόροι (1931), σ.124.

Τὸ κείμενο περιέχεται στὸ Ἑορτολόγιο τοῦ 2024, τῆς Ἱ. Μ. Μόρφου.