Σημείωση: Οἱ πληροφορίες σχετικὰ μὲ τίς περικοπὲς τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Εὐαγγελίων, ἀντλοῦνται ἐκ τῶν Τυπικῶν Διατάξεων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κύκκου (Κύπρος).

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΕΙΡΑΣ (ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ Α’ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ)
Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην
15: 1 -7 

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαὐτοῦ Μαθηταῖς· Ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή, καὶ ὁ πατήρ μου ὁ γεωργός ἐστι. πᾶν κλῆμα ἐν ἐμοὶ μὴ φέρον καρπόν, αἴρει αὐτό, καὶ πᾶν τὸ καρπὸν φέρον, καθαίρει αὐτὸ, ἵνα πλείονα καρπὸν φέρῃ. ἤδη ὑμεῖς καθαροί ἐστε διὰ τὸν λόγον ὃν λελάληκα ὑμῖν. μείνατε ἐν ἐμοί, κἀγὼ ἐν ὑμῖν. καθὼς τὸ κλῆμα οὐ δύναται καρπὸν φέρειν ἀφ’ ἑαυτοῦ, ἐὰν μὴ μένῃ ἐν τῇ ἀμπέλῳ, οὕτως οὐδὲ ὑμεῖς, ἐὰν μὴ ἐν ἐμοὶ μένητε. ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος, ὑμεῖς τὰ κλήματα. ὁ μένων ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν αὐτῷ, οὗτος φέρει καρπὸν πολύν, ὅτι χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν. ἐὰν μή τις μένῃ ἐν ἐμοί, ἐβλήθη ἔξω ὡς τὸ κλῆμα καὶ ἐξηράνθη, καὶ συνάγουσιν αὐτὰ καὶ εἰς τὸ πῦρ βάλλουσι, καὶ καίεται. ἐὰν μείνητε ἐν ἐμοὶ καὶ τὰ ῥήματά μου ἐν ὑμῖν μείνῃ, ὃ ἐὰν θέλητε αἰτήσασθε, καὶ γενήσεται. ὑμῖν.

Για τα προηγούμενα αποστολικά και ευαγγελικά αναγνώσματα πατήστε εδώ

Ελπιδοφόρος Σωτηριάδης MD, SM, ScDΑναπληρωτής Καθηγητής Επιδημιολογίας και Δημόσιας ΥγείαςΑνοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου

Διαχρονικά υποβόσκει και περιστασιακά προβάλλεται έντονα, εξ αφορμής εκκλησιαστικών σκανδάλων, η προσπάθεια των πιστών Χριστιανών από την μια να «υπερασπιστούν» ή/και να «αποδείξουν» την ύπαρξη του Θεού με τα θαύματα, ενώ από την άλλη φουντώνει η ευθεία αντιπαράθεση και το μένος των αμφισβητούντων την Ορθόδοξη πίστη, οι οποίοι δράττονται της σκανδαλοθηρικής ευκαιρίας να λοιδωρήσουν και να γελοιοποιήσουν τα θαύματα, με κύριο στόχο τον ίδιο τον Χριστό.

Η προσπάθεια της «υπεράσπισης» ή/και «απόδειξης» της ύπαρξης του Θεού μέσω των θαυμάτων τίθεται ασφαλώς σε εισαγωγικά, διότι ο Θεός δεν έχει ανάγκη από τα κατά καιρούς θαύματα για να επιβεβαιώσει την παρουσία Του στη γη και σ’ ολόκληρο το σύμπαν. Παράλληλα, ούτε και με την εδώ παρουσία Του ο Χριστός επεδίωξε να δεσμεύσει ή/και να εξαναγκάσει την αποδοχή Του από τους ανθρώπους μέσω των θαυμάτων. Η αποκάλυψη του Υιού του Θεού έγινε και συνεχίζει να γίνεται προσωπικά στον καθένα με πλήρη σεβασμό στην ελευθερία μας.

Αναλογιζόμενοι τα πιο πάνω, δεν χρειάζεται να αναζητήσουμε ούτε θεαματικά ταχυδακτυλουργικά ούτε ευφάνταστες ανατροπές των φυσικών νόμων για να διακρίνουμε τον Δημιουργό μέσα στο διαρκές θαύμα της δημιουργίας. Από την απλή μελέτη των φυσικών νόμων, τα απίστευτα μεγέθη της φύσης και την απεραντοσύνη του σύμπαντος, που κυμαίνεται από τα αόρατα νανόμετρα μέχρι τα επιβλητικά δισ- τρισ- και πολλάκις εκατομμύρια χιλιόμετρα. Από τον θαυμασμό της πολυμορφίας, της πολυχρωμίας, και της πολυποικιλότητας των φυτών και των ζώων έως και την θαυμαστή δημιουργία του ανθρώπου, ο Δημιουργός είναι πανταχού παρών από το μικρότερο χιλιοστό μέχρι το απέραντο σύμπαν.

Δεν χρειαζόμαστε άλλα θαύματα για να δοξολογήσουμε τον Θεό, αν έχουμε μελετήσει την ιστολογία του ανθρώπινου σώματος και αν έχουμε βιώσει την φυσιολογία της ζωής. Δεν μπορούμε παρά να θαυμάσουμε τη σοφία του Δημιουργού, αν έχουμε δει την λεπτομέρεια του ανθρώπινου οφθαλμού, αν έχουμε αισθανθεί την ακατάπαυστη λειτουργία της καρδιάς, αν έχουμε μελετήσει την χημική πολυπλοκότητα του ήπατος και αν έχουμε αναλογιστεί την σύνθετη και εν πολλοίς άγνωστη λειτουργία του εγκεφάλου, καθώς και τα τόσα άλλα θαυμαστά της Θεϊκής δημιουργίας.

Είναι γι’ αυτό που προκαλεί τραγική απογοήτευση η ανεπίγνωστη, επιπόλαιη και εν πολλοίς ακατήχητη προσπάθεια πολλών να «αποδείξουν» την ύπαρξη του Θεού με τα κατά καιρούς αληθινά ή ψεύτικα θαύματα. Είναι επίσης οξύμωρο σχήμα η χρήση επιστημονικών μεθόδων για να «ελέγξουν» τάχα το οποιοδήποτε θαύμα. Αφού το θαύμα είναι ένα γεγονός που διαπερνά, ξεπερνά και υπερβαίνει τα ανθρώπινα και πεπερασμένα μέτρα, τότε πώς μπορεί κανείς να αξιολογήσει με όρους ανθρώπινης και πεπερασμένης επιστήμης αυτό που εξ ορισμού είναι πέρα και πάνω από αυτήν;

Συχνά ακούγεται από πολλούς ότι τα θαύματα ενισχύουν την πίστη των Ορθοδόξων Χριστιανών είτε είναι αυτοί οι άμεσοι αποδέκτες του θαύματος είτε είναι αυτοί που βλέπουν ή ακούνε για το θαύμα και έχουν ήδη πίστη στον Χριστό. Είναι αλήθεια ότι οι πιστοί μπορούν να ωφεληθούν και να ενισχυθεί η πίστη τους, όταν γίνεται σε αυτούς γνωστό ένα θαύμα. Γι’ αυτό και είναι ωφέλιμο να διαδίδονται διηγήσεις θαυμάτων μεταξύ των πιστών. Το πρόβλημα προκύπτει όταν η διήγηση θαυμάτων γίνεται με τρόπο που παρεκκλίνει από τον σκοπό της ενίσχυσης της πίστης των Χριστιανών και μετατρέπεται σε μια φιλολογία θαυμαστών γεγονότων που εργαλειοποιείται ώστε να προκαλέσει δέος και να οδηγήσει στην πνευματική υποταγή ή/και εκμετάλλευση των ανθρώπων από αυτόν που διατείνεται ότι είχε μια καίρια θέση κατά την πραγματοποίησή τους. Έτσι, δεν μπορούμε να δικαιώσουμε τη στάση αυτών που τείνουν να προβάλλουν συνεχώς διάφορα θαύματα και να μετατρέπουν την διήγηση θαυμαστών γεγονότων σε μια «βιομηχανία», πολλές φορές προσποριζόμενοι ίδιον όφελος, ούτε βέβαια νομιμοποιούνται από την άλλη αυτοί που φτάνουν στην πλήρη περιφρόνηση και άρνηση της αλήθειας των θαυμάτων από αντίδραση στις ακρότητες αυτής της εμπορευματοποίησης.

Ο Χριστός επαναλαμβάνει αμέτρητες φορές εμφαντικά ότι προϋπόθεση του θαύματος είναι η Πίστη. Ο Χριστός με τις παραβολές του διασαφηνίζει ότι η Πίστη προηγείται ως προϋπόθεση για να ενεργήσει ο Θεός το θαύμα. Σταχυολογούμε μερικά παραδείγματα, όπως στην παραβολή της Χαναναίας στην οποία ο Χριστός διαλαλεί: «ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις – γενηθήτω σοι ὡς θέλεις. Καὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτῆς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης». Όταν ο Χριστός θεραπεύει τον δούλο του εκατοντάρχου, επιβεβαιώνει τη συνέργεια της πίστης: «ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐδὲ ἐν τῷ Ἰσραὴλ τοασαύτην πίστιν εὗρον:… ὕπαγε καὶ ὡς ἐπίστευσας γενηθήτω σοι». Στην παραβολή του τυφλού της Ιεριχούς ο Χριστός και πάλι διαλύει κάθε αμφιβολία και τεκμηριώνει ότι η πίστη λειτουργεί ως προϋπόθεση για το θαύμα: «σταθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀχθῆναι πρὸς αὐτόν. ἐγγίσαντος δὲ αὐτοῦ ἐπηρώτησεν αὐτόν λέγων· Τί σοι θέλεις ποιήσω; ὁ δὲ εἶπε· Κύριε, ἵνα ἀναβλέψω. καὶ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· Ἀνάβλεψον· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε».

Παράλληλα, ο Χριστός στην παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου, ακυρώνει κάθε ανθρώπινη υπόνοια ότι το θαύμα θα μπορούσε να οδηγήσει στην γέννηση της πίστης με παραβίαση της ελευθερίας του ανθρώπου. «Λέγει αὐτῷ Ἀβραάμ· ἔχουσι Μωυσέα καὶ τοὺς προφήτας· ἀκουσάτωσαν αὐτῶν. Ὁ δὲ εἶπεν· οὐχί, πάτερ Ἀβραάμ, ἀλλ᾿ ἐάν τις ἀπὸ νεκρῶν πορευθῇ πρὸς αὐτούς, μετανοήσουσιν. Εἶπε δὲ αὐτῷ· εἰ Μωυσέως καὶ τῶν προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν, οὐδὲ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ πεισθήσονται». Επιπλέον, ας μην τρέφουμε αυταπάτες ότι ο Θεός ενεργεί το θαύμα εξ αιτίας κάποιας αρετής ή ιδιότητας που έχει ο άνθρωπος. Γενεσιουργός αιτία του θαύματος είναι πάντοτε η παντοκρατορική βούληση και η άμετρη φιλανθρωπία του πανάγαθου Θεού. Ο άνθρωπος όση πίστη και αν έχει δεν μπορεί να κάνει κανένα θαύμα, αν ο Θεός δεν ενεργήσει μέσω αυτού. Συνεπώς, η πίστη του ανθρώπου δεν αποτελεί την αιτία του θαύματος αλλά απλώς είναι μια από τις προϋποθέσεις για να ενεργήσει ο Θεός μέσα στην ζωή του ανθρώπου θαυματουργικά.

Θα ρωτούσε βέβαια κάποιος, αφού η πίστη δεν γεννιέται από το θαύμα, τότε τι είναι η πίστη και πώς αποκτά κανείς πίστη; Η απάντηση βρίσκεται και πάλι στο Ευαγγέλιο. «Ἔστι δὲ πίστις ἐλπιζομένων ὑπόστασις, πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομένων». Πίστη είναι δωρεά του Θεού, που χαρίζεται στις ευγενικές και ταπεινές καρδιές, όταν διατηρούν την καθαρότητά τους. Ο ίδιος ο Χριστός μας διδάσκει ότι η πίστη είναι Θείο δώρο που πρέπει να το ζητάμε με ταπείνωση από τον Δωρεοδότη Θεό. Στην παραβολή της θεραπείας του δαιμονιζόμενου νέου, ο Χριστός αναζητά την πίστη του πατέρα ως προϋπόθεση για το θαύμα και μας προτρέπει να ζητάμε την πίστη με αυτό το φοβερό χωρίο «Πιστεύω, Κύριε, βοήθει μου τῇ ἀπιστίᾳ». Μας υποδεικνύει δηλαδή ότι θα πρέπει να ζητάμε ταπεινά την πίστη από τον Θεό.

Σε κάθε περίπτωση, η πίστη είναι δώρο του Θεού στον άνθρωπο που έχει την ταπείνωση να την ζητήσει, την διάθεση να την καλλιεργήσει, την πνευματική ευαισθησία να την αποδεχτεί και την ευγένεια να την κρατήσει ως πολύτιμο μαργαρίτη στην καρδιά του. Ο κάθε πιστός που αναγεννιέται μέσα στην αληθινή Πίστη, δεν έχει ανάγκη ούτε από θαυματοποιούς ούτε από θαύματα ούτε και από εμπορικές συναλλαγές στον οίκο του Θεού. Του αρκεί η χαρά της προσωπικής επικοινωνίας με τον Θεό και η εναπόθεση της ζωής του στην πρόνοια του Θεού.

Καθώς βαδίζουμε ήδη στην Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ας ζητήσουμε ταπεινά από τον Θεό να μας χαρίζει την άδολη πίστη, να μας σώζει με την αληθινή μετάνοια, να μας συναντά στην ειλικρινή εξομολόγηση και να μας χαρίζει την Θεία Κοινωνία ώστε να βιώνουμε την Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών του Χριστού και να ζούμε αιωνίως μαζί Του την χαροποιό και σωτήρια Ανάσταση.

Καλή Σαρακοστή και Καλό Στάδιο σε όλους !

Σημείωση: Οἱ πληροφορίες σχετικὰ μὲ τίς περικοπὲς τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Εὐαγγελίων, ἀντλοῦνται ἐκ τῶν Τυπικῶν Διατάξεων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κύκκου (Κύπρος).

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΕΙΡΑΣ (ΠΕΜΠΤΗ ΤΗΣ Α’ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ)
Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον
7: 7-11 

Εἶπεν ὁ Κύριος· Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν· ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε· κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν. πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται. ἢ τίς ἐστιν ἐξ ὑμῶν ἄνθρωπος, ὃν ἐὰν αἰτήσῃ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἄρτον, μὴ λίθον ἐπιδώσει αὐτῷ; καὶ ἐὰν ἰχθὺν αἰτήσῃ, μὴ ὄφιν ἐπιδώσει αὐτῷ; εἰ οὖν ὑμεῖς, πονηροὶ ὄντες, οἴδατε δόματα ἀγαθὰ διδόναι τοῖς τέκνοις ὑμῶν, πόσῳ μᾶλλον ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς δώσει ἀγαθὰ τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόν;

Για τα προηγούμενα αποστολικά και ευαγγελικά αναγνώσματα πατήστε εδώ

Σημείωση: Οἱ πληροφορίες σχετικὰ μὲ τίς περικοπὲς τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Εὐαγγελίων, ἀντλοῦνται ἐκ τῶν Τυπικῶν Διατάξεων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κύκκου (Κύπρος).

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΕΙΡΑΣ (ΤΕΤΑΡΤΗ ΤΗΣ Α’ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ)
Ἐκ τοῦ κατὰ Μάρκον
11: 22-25  Ματθ. 7: 7 – 8 

Εἶπεν ὁ Κύριος· ἔχετε πίστιν Θεοῦ. ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ὅτι ὃς ἂν εἴπῃ τῷ ὄρει τούτῳ, ἄρθητι καὶ βλήθητι εἰς τὴν θάλασσαν, καὶ μὴ διακριθῇ ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ, ἀλλὰ πιστεύσῃ ὅτι ἃ λέγει γίνεται, ἔσται αὐτῷ ὃ ἐὰν εἴπῃ. διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, πάντα ὅσα ἂν προσευχόμενοι αἰτεῖσθε, πιστεύετε ὅτι λαμβάνετε, καὶ ἔσται ὑμῖν. καὶ ὅταν στήκετε προσευχόμενοι, ἀφίετε εἴ τι ἔχετε κατά τινος, ἵνα καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς ἀφῇ ὑμῖν τὰ παραπτώματα ὑμῶν. Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν· ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε· κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν. πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται.

Για τα προηγούμενα αποστολικά και ευαγγελικά αναγνώσματα πατήστε εδώ

• Κυριακή 17 Μαρτίου, ώρα 6:00 μ.μ.: Εσπερινός της Συγχωρήσεως.
• Τετάρτη 20 Μαρτίου, ώρα 5:00 π.μ.: Μεσονυκτικό, Όρθρος, Ώρες, και Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία στο παρεκκλήσιο του Αγίου Ιακώβου του εν Ευβοία (το παρεκκλήσιο βρίσκεται εντός της ιεράς μονής).
• Πέμπτη 21 Μαρτίου προς Παρασκευή 22 Μαρτίου, ώρα 12:00 τα μεσάνυκτα: Μεσονυκτικό, Όρθρος, Ώρες και Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία στο παρεκκλήσιο του Αγίου Ιακώβου του εν Ευβοία.
• Παρασκευή 22 Μαρτίου, ώρα 6:00 μ.μ.: Α΄ Στάση των Χαιρετισμών της Θεοτόκου.
• Παρασκευή 22 Μαρτίου, ώρα 10:00 μ.μ.: Μεσονυκτικό, Όρθρος και Θεία Λειτουργία με την ευκαιρία της εορτής του δια κολλύβων θαύματος του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος (Α΄ Σάββατο νηστειών).

Σημείωση: Κατά την διάρκεια της Α΄ εβδομάδος των νηστειών, στο ιερό παρεκκλήσιο του Αγίου Ιακώβου του εν Ευβοία, κατά τις ημέρες Δευτέρα, Τρίτη και Πέμπτη θα τελούνται στις 5:00 π.μ. οι ακολουθίες του Μεσονυκτικού, Όρθρου και Ωρών, ενώ στις 12:00 το μεσημέρι η ακολουθία του Εσπερινού. Η ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου θα τελείται καθημερινά (Δευτέρα έως και Πέμπτη) στις 5:00 μ.μ.

Παρεκκλήσιο Οσίου Ιακώβου του εν Ευβοία:

Σημείωση: Οἱ πληροφορίες σχετικὰ μὲ τίς περικοπὲς τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Εὐαγγελίων, ἀντλοῦνται ἐκ τῶν Τυπικῶν Διατάξεων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κύκκου (Κύπρος).

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΕΙΡΑΣ (ΤΡΙΤΗ ΤΗΣ Α’ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ)
Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον
6: 1-13

Εἶπεν ὁ Κύριος· Προσέχετε τὴν ἐλεημοσύνην ὑμῶν μὴ ποιεῖν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων πρὸς τὸ θεαθῆναι αὐτοῖς· εἰ δὲ μήγε, μισθὸν οὐκ ἔχετε παρὰ τῷ πατρὶ ὑμῶν τῷ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. Ὅταν οὖν ποιῇς ἐλεημοσύνην, μὴ σαλπίσῃς ἔμπροσθέν σου, ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ ποιοῦσιν ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ ἐν ταῖς ῥύμαις, ὅπως δοξασθῶσιν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν. σοῦ δὲ ποιοῦντος ἐλεημοσύνην μὴ γνώτω ἡ ἀριστερά σου τί ποιεῖ ἡ δεξιά σου, ὅπως ᾖ σου ἡ ἐλεημοσύνη ἐν τῷ κρυπτῷ· καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ. Καὶ ὅταν προσεύχῃ, οὐκ ἔσῃ ὡς οἱ ὑποκριταί· ὅτι φιλοῦσιν ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ ἐν ταῖς γωνίαις τῶν πλατειῶν ἑστῶτες προσεύχεσθαι, ὅπως ἄν φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν. σὺ δὲ ὅταν προσεύχῃ, εἴσελθε εἰς τὸ ταμιεῖόν σου καὶ κλείσας τὴν θύραν σου πρόσευξαι τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ· καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ. Προσευχόμενοι δὲ μὴ βαττολογήσητε ὥσπερ οἱ ἐθνικοί, δοκοῦσι γὰρ ὅτι ἐν τῇ πολυλογίᾳ αὐτῶν εἰσακουσθήσονται. μὴ οὖν ὁμοιωθῆτε αὐτοῖς· οἶδε γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὧν χρείαν ἔχετε πρὸ τοῦ ὑμᾶς αἰτῆσαι αὐτόν. Οὕτως οὖν προσεύχεσθε ὑμεῖς· Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον· καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.

Για τα προηγούμενα αποστολικά και ευαγγελικά αναγνώσματα πατήστε εδώ

Σημείωση: Οἱ πληροφορίες σχετικὰ μὲ τίς περικοπὲς τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Εὐαγγελίων, ἀντλοῦνται ἐκ τῶν Τυπικῶν Διατάξεων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κύκκου (Κύπρος).

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΕΙΡΑΣ (ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΗΣ Α’ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ)
Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν
21: 8-36

Εἶπεν ὁ Κύριος· Βλέπετε μὴ πλανηθῆτε· πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου λέγοντες ὅτι ἐγώ εἰμι καί ὁ καιρὸς ἤγγικε. μὴ οὖν πορευθῆτε ὀπίσω αὐτῶν. ὅταν δὲ ἀκούσητε πολέμους καὶ ἀκαταστασίας, μὴ πτοηθῆτε· δεῖ γὰρ ταῦτα γενέσθαι πρῶτον, ἀλλ’ οὐκ εὐθέως τὸ τέλος. τότε ἔλεγεν αὐτοῖς· Ἐγερθήσεται ἔθνος ἐπὶ ἔθνος καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν, σεισμοί τε μεγάλοι κατὰ τόπους καὶ λιμοὶ καὶ λοιμοὶ ἔσονται, φόβητρά τε καὶ σημεῖα ἀπ’ οὐρανοῦ μεγάλα ἔσται. πρὸ δὲ τούτων πάντων ἐπιβαλοῦσιν ἐφ’ ὑμᾶς τὰς χεῖρας αὐτῶν καὶ διώξουσι, παραδιδόντες εἰς συναγωγὰς καὶ φυλακάς, ἀγομένους ἐπὶ βασιλεῖς καὶ ἡγεμόνας ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου· ἀποβήσεται δὲ ὑμῖν εἰς μαρτύριον. θέτε οὖν εἰς τὰς καρδίαις ὑμῶν μὴ προμελετᾶν ἀπολογηθῆναι· ἐγὼ γὰρ δώσω ὑμῖν στόμα καὶ σοφίαν, ᾗ οὐ δυνήσονται ἀντειπεῖν οὐδὲ ἀντιστῆναι πάντες οἱ ἀντικείμενοι ὑμῖν. παραδοθήσεσθε δὲ καὶ ὑπὸ γονέων καὶ συγγενῶν καὶ φίλων καὶ ἀδελφῶν, καὶ θανατώσουσιν ἐξ ὑμῶν, καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου· καὶ θρὶξ ἐκ τῆς κεφαλῆς ὑμῶν οὐ μὴ ἀπόληται· ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τὰς ψυχὰς ὑμῶν. ὅταν δὲ ἴδητε κυκλουμένην ὑπὸ στρατοπέδων τὴν Ἱερουσαλήμ, τότε γνῶτε ὅτι ἤγγικεν ἡ ἐρήμωσις αὐτῆς. τότε οἱ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ φευγέτωσαν εἰς τὰ ὄρη, καὶ οἱ ἐν μέσῳ αὐτῆς ἐκχωρείτωσαν, καὶ οἱ ἐν ταῖς χώραις μὴ εἰσερχέσθωσαν εἰς αὐτήν, ὅτι ἡμέραι ἐκδικήσεως αὗταί εἰσι τοῦ πληρωθῆναι πάντα τὰ γεγραμμένα. οὐαὶ δὲ ταῖς ἐν γαστρὶ ἐχούσαις καὶ ταῖς θηλαζούσαις ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις· ἔσται γὰρ τότε ἀνάγκη μεγάλη ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ὀργὴ τῷ λαῷ τούτῳ, καὶ πεσοῦνται στόματι μαχαίρας, καὶ αἰχμαλωτισθήσονται εἰς πάντα τὰ ἔθνη, καὶ Ἱερουσαλὴμ ἔσται πατουμένη ὑπὸ ἐθνῶν ἄχρι οὗ πληρωθῶσι καιροὶ ἐθνῶν. Καὶ ἔσται σημεῖα ἐν ἡλίῳ καὶ σελήνῃ καὶ ἄστροις, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς συνοχὴ ἐθνῶν ἐν ἀπορίᾳ ἠχούσης θαλάσσης καὶ σάλου, ἀποψυχόντων ἀνθρώπων ἀπὸ φόβου καὶ προσδοκίας τῶν ἐπερχομένων τῇ οἰκουμένῃ· αἱ γὰρ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν σαλευθήσονται. καὶ τότε ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν νεφέλῃ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς. ἀρχομένων δὲ τούτων γίνεσθαι ἀνακύψατε καὶ ἐπάρατε τὰς κεφαλὰς ὑμῶν, διότι ἐγγίζει ἡ ἀπολύτρωσις ὑμῶν. Καὶ εἶπε παραβολὴν αὐτοῖς· Ἴδετε τὴν συκῆν καὶ πάντα τὰ δένδρα. ὅταν προβάλωσιν ἤδη, βλέποντες ἀφ’ ἑαυτῶν γινώσκετε ὅτι ἤδη ἐγγὺς τὸ θέρος ἐστίν· οὕτω καὶ ὑμεῖς, ὅταν ἴδητε ταῦτα γινόμενα, γινώσκετε ὅτι ἐγγύς ἐστιν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐ μὴ παρέλθῃ ἡ γενεὰ αὕτη ἕως ἂν πάντα γένηται. ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσι. Προσέχετε δὲ ἑαυτοῖς μήποτε βαρηθῶσιν ὑμῶν αἱ καρδίαι ἐν κραιπάλῃ καὶ μέθῃ καὶ μερίμναις βιωτικαῖς, καὶ αἰφνίδιος ἐφ’ ὑμᾶς ἐπιστῇ ἡ ἡμέρα ἐκείνη· ὡς παγὶς γὰρ ἐπελεύσεται ἐπὶ πάντας τοὺς καθημένους ἐπὶ πρόσωπον πάσης τῆς γῆς. ἀγρυπνεῖτε οὖν ἐν παντὶ καιρῷ δεόμενοι ἵνα καταξιωθῆτε ἐκφυγεῖν πάντα τὰ μέλλοντα γίνεσθαι καὶ σταθῆναι ἔμπροσθεν τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου.

Για τα προηγούμενα αποστολικά και ευαγγελικά αναγνώσματα πατήστε εδώ