Τις μέρες αυτές που σηκώθηκε όλος αυτός ο κονιορτός από πολλούς για τις αρχιεπισκοπικές εκλογές με επισκέφθηκε ένας άνθρωπος που γνωριστήκαμε τις μέρες της λεγόμενης πανδημίας.
Κατάγομαι από ένα μικρό χωριό της επαρχίας Λευκωσίας που εκκλησιαστικά ανήκει στην Μητρόπολη Μόρφου. Παρά το γεγονός ότι η μόνιμη κατοικία μου είναι στη Λευκωσία τα Σαββατοκυρίακα κατόρθωνα κι επισκεπτόμουνα οικογενειακώς την γενέτειρα μου. Το ίδιο κατόρθωνα και την διετία της πανδημίας με ειδική άδεια αλλά χωρίς την υπόλοιπη οικογένεια.
Εκεί κατάφερνα κι εκκλησιαζόμουν παρά τις απαγορεύσεις που ίσχυαν μιας κι η Μητρόπολη Μόρφου ήταν η μοναδική που άφηνε συνειδητά ανοιχτές τις εκκλησίες που ανήκουν στην δικαιοδοσία της.
Εκεί γνώρισα και τον Χριστοφή, έναν άνθρωπο που κατάφερνε με περιπετειώδη τρόπο κάθε Κυριακή αξημέρωτα να βρίσκεται στην εκκλησία του χωριού μου, κάνοντας μια διαδρομή αρκετών χιλιομέτρων μέχρι να φτάσει.
Μου τηλεφώνησε λοιπόν πριν τρεις μέρες και με επισκέφθηκε στο σπίτι μου. Μου ανέφερε ότι αισθάνεται την ανάγκη να ανταποδώσει στον Μητροπολίτη Μόρφου το καλό που έκανε στον τόπο μας, αφού με προσωπικό κόστος άφηνε τις εκκλησίες του ανοιχτές την ώρα που οι άλλοι αρχιερείς τις είχαν κλειστές.
-Δύο επιλογές έχουμε Κυριάκο, τον Μόρφου ή κάποιο άλλο αρχιερέα που πειθάρχησε πρώτα στους ανθρώπους και μετά στον Θεό μου είπε. Δεν κατηγορούμε κανένα αλλά και δεν εθελοτυφλούμε. Λέμε την αλήθεια και έχουμε την καρδιά μας καθαρή όπως ταιριάζει στους Ορθόδοξους Χριστιανούς.
Στέλλουμε τον Μητροπολίτη Μόρφου στο τριπρόσωπο με ευθύνη και συναίσθηση της κρίσιμης ώρας και στιγμής που γίνονται οι εκλογές. Για τα υπόλοιπα θα φροντίσει ο Θεός και η Ιερά Σύνοδος.
Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2022.
Ψηφίζω Μόρφου Νεόφυτο…
