Κήρυγμα Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου στὸν πανηγυρικὸ Ἑσπερινὸ τῆς ἑορτῆς τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου, ποὺ τελέσθηκε στὸν πανηγυρίζοντα ἱερὸ ναὸ Παναγίας Σκουριώτισσας στὴ Σκουριώτισσα, τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου (1.2.2022).Έτη πολλά ευλογημένα και σε σας.
Η Παναγία μας, η επονομαζόμενη εδώ εις την ιερά ταύτην παλαίφατη Μονή στη Σκουριώτισσα, να καθαρίζει τη σκουριά της ψυχής μας, και της καρδιάς μας για να μπορέσει έτσι ο Χριστός μας να κατοικήσει εντός αυτής. Αύριο θα κάμουμε πρώτα ο Θεός Λειτουργία. Να ξέρουμε μόνο ότι υπάρχουν τρεις Θείες Λειτουργίες. Η μία Θεία Λειτουργία είναι αυτή που θα γίνει αύριο εδώ στο επίγειο θυσιαστήριο. Η άλλη Θεία Λειτουργία, είναι η Λειτουργία που γίνεται στον ουρανό. Και η Θεία Λειτουργία που γίνεται στον ουρανό, έχει ως τελετάρχη και ιερουργό, τον Κύριό μας και Θεό μας Ιησού Χριστό. «Σὺ εἶ ὁ προσφέρων καὶ προσφερόμενος καὶ προσδεχόμενος καὶ διαδιδόμενος», λέμε σε κάθε Θεία Λειτουργία εμείς οι επίγειοι.
Και ποια είναι η προοπτική μας; Η προοπτική μας είναι να ανέβουμε εις την Άνω Λειτουργία. Αυτό είναι το σχέδιο του Θεού για μας, αυτό θέλει ο Θεός από μας. Όλα τα υπόλοιπα είναι δευτερεύοντα. Το πρωτεύον εις τη ζωή μας συνεχώς να το υπενθυμίζουμε, διότι η σύγχρονη εποχή έχει πολλούς πειρασμούς για να μας ξεγελά. Να νομίζουμε ότι η αξία της ζωής είναι τα ποικίλα είτε της τεχνολογίας, είτε της υγείας όπως τώρα πολλοί φοβούνται, είτε του χρήματος, είτε των απολαύσεων και των ηδονών, είτε ακόμα χειρότερα για μας που έχομε κάποιαν εξουσία και κάποια θέση να είναι η δόξα των ανθρώπων.
Ο Θεός θέλει ο άνθρωπος και να δοξάζεται και να πλουτίζει και να χαίρεται και να απολαμβάνει. Αλλά να χαίρεται και να απολαμβάνει και να δοξάζεται τη δόξα Του, όχι τη δόξα των ανθρώπων. Οι άνθρωποι σήμερα μας λένε ωσαννά, αύριο, σταύρωσον, σταύρωσον αυτόν. Τα χρήματα σήμερα τα έχεις αύριο τα χάνεις, την υγεία σήμερα την έχεις αύριο δεν την έχεις. Τη ζωή που νομίζουν πολλοί ότι είναι το απόλυτο αγαθό, η σωματική, η βιολογική ζωή. Σήμερα την έχεις αύριο δεν την έχεις ανεξαρτήτως ηλικίας. Και στις μέρες μας ένα καλό που έχει η σύγχρονη ταχύρρυθμη ηλεκτρονική ψηφιακή εποχή μας, είναι ότι όλα αυτά τα καταλαβαίνουν οι άνθρωποι πολύ γρήγορα. Έρχονται παιδιά 20, 25 χρονών και μου λένε, «Πανιερώτατε, ποιό το νόημα να ζούμε»; Τα έχουν δοκιμάσει όλα και είδαν ότι όλα δεν έχουν αιώνια χαρά. Οπόταν έρχεται η Εκκλησία μας και μας προτείνει και μας λέει ποια είναι η χαρά, ποια είναι η ειρήνη, ποια είναι η απόλαυση, ποια είναι η δόξα, ποιος είναι ο πλούτος. Και αυτός είναι ο Ήλιος, λέει το απολυτίκιο που έψαλλαν οι καλοί μας ψάλτες τρεις φορές, «ὁ Ήλιος τῆς Δικαιοσύνης». Ο Χριστός είναι ο Ήλιος της δικαιοσύνης». Απ᾿ εδώ το «έκλεψε» ο Ελύτης ο ποιητής και ύστερα έκαμε το «Άξιον εστί» και μετά έγινε και τραγούδι από τον Μίκη Θεοδωράκη «της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ». Απ᾿ εδώ, από το απολυτίκιο τούτο και από άλλα υμνογραφήματα της Εκκλησίας μας.
Με ρώτησε προχτές ένας νέος ηγούμενος μιας αρτιγέννητης Μονής. Μου λέει, «θα κάμουμε εικόνες. Ποιόν αγιογράφο μάς εισηγείσαι»; Εισηγήθηκα έναν καλό αγιογράφο της Ελλάδος. Όχι τον πάτερ Αμβρόσιο. Με πήρε ο αγιογράφος τηλέφωνο και μου λέει, πώς να φτιάξω τον Χριστό; Τί όνομα να Του δώσω; Όταν λέει όνομα εννοεί πολλά επίθετα. Και του είπα, ξέρεις, ένα επίθετο που δεν το βρήκα στην Κύπρο μέχρι σήμερα, είναι «Ο Ήλιος τῆς Δικαιοσύνης». Και έτσι, του λέω, να Τον ονομάσεις τον Χριστό. «Ο Νοητός Ήλιος της Δικαιοσύνης». Αλλά αυτή τη δικαιοσύνη μην την ψάχνετε εις τη γη. Δεν θα την βρείτε.
Γι᾿ αυτό ο δίκαιος Συμεών όταν παρέλαβε στα χέρια του τον Σαρκωθέντα Υιόν και Λόγον του Θεού και της Παναγίας ταυτοχρόνως Υιόν, χάρηκε. Και είπε εκείνο που επαναλαμβάνουμε σε κάθε εσπερινό και μόλις τώρα το ακούσατε: «Νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλον σου, Δέσποτα». Τώρα, Δέσποτα, Του λέει, Θεέ μου, μπορείς να με απολύσεις από αυτή την πρόσκαιρη ζωή. Ήταν βέβαια πολύ προχωρημένης ηλικίας ο Δίκαιος Συμεών, ο λεγόμενος Θεοδόχος, επειδή εδέχθη στις αγκάλες του τον ίδιο τον Θεό ως αγκαλοφορούμενο βρέφος. Αλλά χάρηκε ο γέροντας. Τώρα, σκεφτείτε έναν γέρο πάνω από 100 χρονών, να του πεις, ξέρεις, μόλις αγκαλιάσεις ένα παιδάκι, θα πεθάνεις, δεν θα αγγίζει πάνω στα παιδάκια. Θα βλέπει παιδάκι και θα πηγαίνει μακριά. Ενώ ο Προφήτης Συμεών ο Δίκαιος αυτός ο Θεοδόχος Συμεών, περίμενε πως και πως να έλθει έναν παιδίον, το οποίον του προφήτευσαν οι παλαιοί προφήτες, ότι, μόλις αγκαλιάσεις τον Υιό του Θεού αγκαλοφορούμενο βρέφος, τότε δικαιούσαι και να κοιμηθείς, να πεθάνεις δηλαδή, να χωριστεί η ψυχή σου από το σώμα. Αυτό σημαίνει θάνατος.
Γιατί χάρηκε; Ήταν μόνο γιατί είδε, ότι επιτέλους αυτός ο Θεός που προφήτευσαν οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, που προανήγγειλε εις τον Νόμο τον Σιναϊτικό, όπως ακούατε προηγουμένως στους ωραίους Ψαλμούς και παρέλαβε ο Μωυσής εις το Όρος του Σινά, ότι επιτέλους πραγματοποιήθηκε και από Υιός και Λόγος που ήτο του Θεού Πατρός, έγινε και Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου; Είναι και αυτό. Δεν είναι λίγο πράμα να δεις τον Χριστό. Αλίμονο. Αλλά περισσότερο λέει, και πάλι το απολυτίκιο το λέει. Τι μεγάλο έγκλημα έκαμαν αυτοί που μας απέκοψαν από τα αρχαία ελληνικά. Και λέει ότι, «εὐφραίνου καὶ σὺ Πρεσβῦτα δίκαιε». Να χαίρεσαι, του λέει, και να ευφραίνεσαι δίκαιε πρεσβύτα, δίκαιε γέροντα δηλαδή. Γιατί να ευφραίνεται; Γιατί «δεξάμενος ἐν ἀγκάλαις τὸν ἐλευθερωτὴν τῶν ψυχῶν ἡμῶν». Γιατί εδέχθηκες στις αγκάλες σου Αυτόν που θα ελευθερώσει τες ψυχές μας. Και Αυτόν «χαριζόμενον ἡμῖν καὶ τὴν Ἀνάστασιν». Και αυτό που μας εχάρισε όλους εμάς από τον καιρό της Αναστάσεως μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία, την Ανάσταση. Δηλαδή τη δυνατότητα που έχει ο άνθρωπος όταν χωριστεί η ψυχή από το σώμα να πηγαίνουν οι δίκαιοι άνθρωποι μέσα στο Φως. Που είναι γεμάτο πληροφορίες το Τριαδικό Φως. Καθότι Φως ο Πατήρ, Φως ο Λόγος, Φως και το Άγιο Πνεύμα. Και όχι μόνον να πηγαίνουν μέσα στο Φως που εμείς το ονομάζουμε Παράδεισο. Γιατί είναι απόλαυση και χαρά και γνώση και αυτό το σώμα στη Δευτέρα Παρουσία θα αναστηθεί όλων των ανθρώπων και θα επανενωθεί με την ψυχή μας την αθάνατο.
Γι᾿ αυτά όλα τα μεγάλα τα εξαίσια χαίρεται και ευφραίνεται ο Δίκαιος Συμεών. Διότι εκεί που απέτυχε ο Αδάμ, πέτυχε ο Νέος Αδάμ, ο Χριστός. Εκεί που ξεγελάστηκε η Εύα η αρχαία γιαγιά μας, ήλθε μια άλλη γυναίκα να αναδείξει τα ωραιότερα θαύματα όλης της οικουμένης, η Παναγία μας, και έτσι να αποκατασταθεί η δικαιοσύνη ανάμεσα σε όλη τη δημιουργία και ιδιαιτέρως εις το ανθρώπινο γένος.
Σκεφτείτε, εμείς οι άνθρωποι, μέσω της Παναγίας, δανείσαμε εις τον Θεό αυτό που δεν είχε. Το μόνο που δεν είχε, δεν είχε σάρκα, σώμα. Αλλά έπρεπε να υπάρξει και ο κατάλληλος άνθρωπος. Και ο κατάλληλος άνθρωπος ευρέθη στη Ναζαρέτ, η Μαριάμ, η κόρη του Ιωακείμ και της Άννας. Να φροντίσεις, πάτερ Αθανάσιε, εδώ, να γίνει μια ωραία εικόνα των δύο Θεοπατόρων, των αγίων Ιωακείμ και Άννας και να την έχεις εκεί που είναι ο άγιος Μάριος. Βλέπετε η Εκκλησία πόσο τιμά τους γονείς της Παναγίας. Κάθε φορά που θα κάμει απόλυση ο παπάς, πώς τελειώνει; «Τῶν ἁγίων καὶ δικαίων Θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννας». Γιατί μας πρόσφεραν το μεγαλύτερο δώρο στην ανθρωπότητα, τη Θεοτόκο τη Μητέρα του Φωτός, τη Μητέρα του Θεανθρώπου Χριστού.
Για να μπορέσουμε και εμείς να μη φοβόμαστε το θάνατο, να μη λέμε, σαν την υγεία δεν έσιει (έχει), κουμπάρε, αλλά να λέμε, σαν τον Χριστό να Τον χαρείς, δεν έχει, κουμπάρε, θα πρέπει να γίνεται μέσα μας μια τρίτη Λειτουργία. Είπαμε. Η ουράνια Λειτουργία γίνεται από τον Χριστό και τους αγγέλους και τους αγίους. Η επίγεια Λειτουργία γίνεται από τους ιερείς μας, τους διακόνους μας και τους ιεροψάλτες μας που εκπροσωπούν εσάς τον λαό. Υπάρχει και μια τρίτη Λειτουργία, που αν δεν γίνεται αυτή δυσκολεύεται η σωτηρία μας. Δεν λέω ότι αποκλείεται αλλά δυσκολεύεται καθότι φιλάνθρωπος ο Δεσπότης. Ποια είναι αυτή η τρίτη Λειτουργία; Είναι η Λειτουργία της καρδιάς μας. Να μάθει η καρδιά μας να λέει στον Χριστό, έλα Χριστέ μου, Σου προσφέρω την καρδιά μου, στείλε το Πνεύμα το Άγιο να την καθαρίσει και έλα και Συ να κατοικήσεις, να ζούμε από τώρα μαζί.
Μόνον έτσι ο άνθρωπος δεν φοβάται. Διαφορετικά, έναν φόβο θα τον έχουμε. Γιατί; Γιατί δεν έγινε συγκάτοικός μας ο Χριστός. Και ο Χριστός για να κατοικήσει όπως για να γεννηθεί και να δανειστεί σάρκα ήθελε μίαν καθαρή μητέρα στην ψυχή και στο σώμα και στον νου και αυτή ήταν η Παναγία μας, για να κατοικήσει μέσα μας θέλει μίαν καθαρή καρδία. Η δουλειά η δική μας είναι να καθαρίζουμε, τουλάχιστο να ξεκινήσουμε εμείς την καθαριότητα της καρδιάς μας από τα πάθη μας και τα λάθη μας, κληρονομικά και επίκτητα. Άμα ξεκινήσουμε εμείς, αμέσως ο Τριαδικός Θεός στέλνει βοηθό μας το Άγιο Πνεύμα, που λέμε στο «Βασιλεῦ Οὐράνιε», «ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος».
Έτσι, αγαπητοί μου, να θυμάστε: Τρεις λειτουργίες. Η επουράνιος στον ουρανό, η επίγειος από εμάς τους ανθρώπους κλήρο και λαό και η τρίτη η άκρως απαραίτητη, να ενεργοποιηθούν οι άλλες δύο, η Λειτουργία της καρδιάς. Γι᾿ αυτήν θα μιλήσουμε αύριο. Όσοι θέλετε, ελάτε.
