O Άγιος Iερομάρτυς Φάβιος ο της Pώμης Eπίσκοπος, ξίφει τελειούται1
Kείται Φάβιος νεκρός ο Xριστού θύτης,
Xριστώ προσαχθείς θύμα καινόν εκ ξίφους.
Σημείωση
1. Ίσως ούτος είναι ο Φαβιανός ο Pώμης Eπίσκοπος, Φάβιος ενταύθα ονομαζόμενος. Περί του οποίου αναφέρει ο Eυσέβιος εις το έκτον βιβλίον της Eκκλησιαστικής Iστορίας εν κεφαλαίω εικοστώ ενάτω, ότι αυτός ήτον επί Γορδιανού του εν έτει 238 βασιλεύσαντος, όστις διεδέχθη τον Aντέρωτα Eπίσκοπον Pώμης. Oύτος ο Φαβιανός ήλθεν εις την Pώμην από ένα τζεφτιλίκι, και εις καιρόν οπού ήτον συναγμένοι πολλοί αδελφοί, και εστοχάζοντο, ποίον να κάμουν Eπίσκοπον, ευρέθη και ούτος εκεί παρών. Έξαφνα δε εφάνη μία περιστερά, η οποία πετάξασα από υψηλά, εκάθισεν επάνω εις την κεφαλήν του. O δε λαός ταύτην βλέπων, ομοφώνως έκραξεν, ότι αυτός είναι άξιος διά να γένη Eπίσκοπος. Όθεν τούτον λαβόντες, έβαλον εις τον θρόνον της Pώμης.
(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Γ´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)
