Κήρυγμα Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου στη Θεία Λειτουργία της εορτής του οσίου Ιωάννη του Λαμπαδιστή,που τελέσθηκε στην πανηγυρίζουσα ομώνυμη ιερά μονή της κοινότητος Καλοπαναγιώτη, της μητροπολιτικής περιφέρειας Μόρφου (04.10.2021).
Έτη πολλά ευλογημένα να έχετε!
Αιώνια η μνήμη των αειμνήστων κτητόρων και ανακαινιστών της Ιεράς Μονής αυτής. Ένα μοναστήρι, ένας τόπος, ένα προσκύνημα 2000 ετών, ο άγιος Ηρακλείδιος την πρώτη χιλιετία, τη δεύτερη χιλιετία ο άγιος Ιωάννης ο Λαμπαδιστής, και επιπλέον στα ύστερα χρόνια της Τουρκοκρατίας το 1821 κατά τη φοβερή όντως ημέρα της 9ης Ιουλίου 1821, όπως προ είπα ένας αρχιερέας από αυτό το χωριό του Καλοπαναγιώτη ο άγιος ιερομάρτυρας Λαυρέντιος επίσκοπος Κυρηνείας, μαρτύρησε στη Λευκωσία.
Σφαγιάστηκε από τους Τούρκους μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο Κυπριανό και όλους τους λοιπούς ιεράρχες, κληρικούς, προύχοντες, λαϊκούς, απλούς ανθρώπους της εποχής εκείνης, που δεν λύγησαν στις παρακλήσεις αρχικά, και ύστερα στις διαταγές, και στα φόβητρα των Οθωμανών εξουσιαστών.
Σκεφτήκαμε καμιά φορά γιατί όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν λύγησαν στους εξουσιαστές, στους ανθρώπους, στους κρατούντες, στους καίσαρες της εποχής εκείνης, στους κυβερνόντες της εποχής εκείνης;
Γιατί δεν λύγησαν; Τί συμφέρον είχε ο Λαυρέντιος τότε; που όπως υπολόγισα τη ζωή του γεννήθηκε το 1750, την εποχή που μαρτύρησε στη Μόρφου ο Μακρύδιακος και το 1821 ήτανε 71 χρονών. Δεν μπορούσε να πει: «Οι Μαραθεύτες (κάτοικοι της κοιλάδας Μαραθάσας της ορεινής περιοχής Τροόδου στην Κύπρο) συνήθως περνούν τα 90 χρόνια για να πεθάνουν, έχω μπροστά μου ακόμα 20 χρόνια τουλάχιστον, γιατί να πάω να μαρτυρήσω; Θα με κάνουν και αγά!» Έτσι του είπαν και αυτού και όλων των υπόλοιπων. Και πασά, και αγά, και βεζίρη θα σε κάνουμε, και αν ντρέπεσαι να μείνεις στην Κύπρο που είναι οι πατριώτες σου θα σε στείλουμε στην Κωνσταντινούπολη, στη Μικρά Ασία να είσαι στο παλάτι του Σουλτάνου και χρήματα θα σου δώσουμε και ότι άλλο επιθυμήσει η ψυχή σου.
Και ο μάρτυρας είπε: «Όχι! Τον Χριστό μου δεν τον προδίδω»! Γιατί; Τι συμφέρον είχε ο Λαυρέντιος; Τι συμφέρον είχε ο όσιος Ιωάννης ο Λαμπαδιστής που στα 22 του, παρακαλώ, χρόνια και όχι στα 70, υπέμεινε την τελείως άδικη τύφλωση από τον κακόγνωμο πεθερό του και ήρθε εδώ (στη μονή) με τον πιστό υπηρέτη του Ιωάννη, και ασκήτεψέ λίγα χρόνια. Αλλά έζησε, όλη τη νεότητα του, από τα 12 χρόνια μέχρι τα 22 μέσα στο σκοτάδι τυφλός. Και δεν ήταν εκ γενετής τυφλός, έχει μεγάλη σημασία αυτό. Να τυφλωθείς αργότερα, όταν έχεις δει το φως, και έχεις δει την ομορφιά του κόσμου τούτου είναι μεγάλο μαρτύριο.
Λογίζεσαι μάρτυρας, όπως αυτούς που είπα προηγουμένως, που έδωσαν το αίμα τους. Γι’ αυτό και αν δείτε στην εικόνα του κρατάει πάντα τον σταυρό, όπως όλοι οι μάρτυρες, τους οποίους συνήθως οι αγιογράφοι ζωγραφίζουν να κρατούν σταυρό.
Γιατί ο πρώτος-πρώτος μάρτυρας είναι αυτός τούτος ο Θεάνθρωπος Ιησούς, που επί του Σταυρού νίκησε τον θάνατό μας, νίκησε την αμαρτία μας, νίκησε τον διάβολο, για να μπορούμε εμείς να έχουμε αυτό που είχαν προ οφθαλμών τους όλοι, όλοι οι άγιοι και οι δίκαιοι άνθρωποι.
Τι είχαν προ οφθαλμών τους και προτίμησαν να μαρτυρήσουν, να πονέσουν προς στιγμής, να θυσιάσουν τα νιάτα τους οι όσιοι, και οι μάρτυρες και οι δίκαιοι; Πολλοί στην πρώιμη ηλικία μαρτύρησαν και έδωσαν τη ζωή τους. Γιατί αυτή η ανοησία θα ρώταγε η σημερινή Ενωμένη και αύριο διαλυμένη Ευρώπη;
Γιατί; Γιατί είχαν πιστέψει, να το προσέξουμε αυτό, είχαν πιστέψει μέχρι τα βάθη της καρδίας τους και όλο το είναι τους, ότι εκτός από αυτήν τη ζωή την ορατή που βλέπουμε υπάρχει και η αιώνια ζωή. Γι’ αυτό και όταν κοινωνούμε τι λέμε; Τι ακούτε εσείς; «Κοινωνά ο δούλος του Θεού Σώμα και Αίμα Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών… ” να μην έχουμε ενοχές για τις αμαρτίες, που έχουμε μετανιώσει και εξομολογηθεί” και ζωή αιώνια».
Γι’ αυτό τον λόγο, ήταν έξυπνοι όλοι οι άγιοι, και οι απόστολοι, και οι ιεράρχες, και οι μάρτυρες, και οι όσιοι και οι δίκαιοι διότι ήξεραν ότι τους περιμένει μια καινούρια ζωή, που εγκαινίασε ο Χριστός επάνω στον Σταυρό και μέσα στον τάφο, τον Άγιο Τάφο Του. Μας περιμένει όλους αυτή η καινούρια ζωή. Εάν στην εποχή μας κάτι αδυνάτισε δεν είναι απλώς η πίστη μας, όπως φάνηκε σε διάφορες δοκιμασίες παλιές και σημερινές… Αφού εκκλησία ερχόμαστε, εξομολογούμαστε, Δόξα σοι ο Θεός, εξομολογούνται πολλοί τώρα. Κοινωνούμε, και το θεωρούμε λαχείο να μας πει ο πνευματικός: «Πήγαινε να κοινωνήσεις». Τι είναι αυτό που αδυνάτισε μέσα μας, στους ανθρώπους του 21ου αιώνα; Η γνώμη μου είναι, και μακάρι να έχω λάθος, και το επαναλαμβάνω μακάρι να έχω λάθος, αυτό που αδυνάτισε είναι η πίστη μας στην προοπτική της αιώνιας ζωής, ότι μετά τον θάνατο μου που θα μπει το σώμα μου μέσα στον τάφο, η ψυχή μου συνεχίζει να ζει και θα ζει αιώνια με τη χάρη του Θεού και δεν θα πεθάνει. Και όλο το σώμα μου, που πιθανόν θα το φάνε τα σκουλήκια, στη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου θα αναστηθεί… «προσδοκώ ανάσταση νεκρών». Θα αναστηθεί αυτό το σώμα και θα ενωθεί με την ψυχή μου. Και ολόκληρος ο Νεόφυτος με τη μορφή που έχει τώρα, και πιο νέος ακόμα όπως ήταν στα 33 του χρόνια θα ζήσει μέσα στη δόξα. Και όταν ακούτε δόξα του Τριαδικού Θεού δεν είναι απλώς μεγαλεία, αλλά είναι κάτι βαθύτερο. Η δόξα είναι το φως. Θα ζήσουμε μέσα στο άκτιστο φως.
Και γιατί είναι τόσο ενδιαφέρον αυτό το άκτιστο φως, και θέλουμε να το ζήσουμε και θυσιάζουμε και την καλοπέρασή μας, και την υγεία μας αν χρειασθεί, και τη ζωή μας αν χρειασθεί και γινόμαστε μάρτυρες, ή όσιοι ή δίκαιοι; Γιατί αυτό το φως, αυτή η δόξα είναι γεμάτο με πληροφορίες, έτσι μας λένε οι άγιοι που το απολαμβάνουν μέχρι σήμερα.
Υπάρχουν άγιοι και πάντοτε θα υπάρχουν οι ταπεινοί, οι πράοι, οι κρυφοί άνθρωποι του Θεού, οι οποίοι μας λένε: «Είναι ένα φως, γεμάτο πληροφορίες κατά τις επιθυμίες μας, κατά τους βαθύτερους πόθους μας. Αυτό το φως δεν θα λείψει ποτέ στην αιώνια ζωή, πάντοτε θα εκπέμπεται συνεχώς από τον Θεόν Πατέρα, από τον Θεόν Ιησού Χριστό, και από τον Θεόν το Άγιο Πνεύμα. Φως ο Πατήρ, φως ο Λόγος, φως και το Άγιο Πνεύμα, Τριάδα ομοούσιος και αχώριστος, όπου Πατήρ, εκεί ο Υιός, εκεί και το Άγιο Πνεύμα.
Αυτό το φως λοιπόν, αυτή τη δόξα, αυτές τις πληροφορίες θα έχουμε όσοι αξιωθούμε της αιώνιας ζωής. Μα, πως είναι σου λένε αυτή η αιώνια ζωή; Ο Λαμπαδιστής προτίμησε να μείνει τυφλός παρά να πάει σ’ ένα μάγο. Μπορούσε να πάει σ’ ένα μάγο, όπως του έκανε μάγια ο ένας, να του πει ο άλλος: «Έλα να σου λύσω τα μάγια».
Γίνονται και αυτά, να πάει από δαίμονα σε δαίμονα δηλαδή, και να δει. Αλλά μετά θα έδινε την αιώνια ψυχή του στον σατανά. Και είπε: «Μπα, δεν θα πάω στους μάγους, δεν δίνω την ψυχή μου στον σατανά και ας τυφλώθηκα. Θα πάω τυφλός στο προσκύνημα του αγίου Ηρακλειδίου»; Έτσι λεγόταν, τότε, εδώ ο τόπος.
Και ήρθε εδώ και ασκήτεψε, και μέσα σ’ εκείνα τα λίγα χρόνια που έζησε εδώ, είδε το φως. Και για να του δείξει ο Χριστός, ότι είναι το άκτιστο, το αθάνατο, το αιώνιο φως, μερικές μέρες πριν να κοιμηθεί άνοιξαν οι οφθαλμοί του, οι οφθαλμοί του σώματος και είδε λέει ένα χρυσόφτερο αετό να πετάει, και κατάλαβε ότι αυτό ήταν σημείο, μήνυμα ότι η ψυχή του φεύγει και πάει ψηλά στο φως του Χριστού, το αιώνιο, το δοξαστικό.
Και έτσι συνέβη, τέτοια μέρα πριν 1000 περίπου χρόνια, ανέβηκε η αθάνατη ψυχή του και από τότε μέχρι σήμερα ο όσιος Ιωάννης συμμετέχει στη δόξα, στο άκτιστο φως, στις πληροφορίες αυτού του φωτός, μαζί με όλους τους αγίους.
Και όταν λέμε συμμετέχω στο άκτιστο φως, σ’ ένα φως γεμάτο πληροφορίες… Οι πολλές πληροφορίες, οι πιο νεαροί που ασχολείστε με κομπιούτερ και με την πληροφορική, τι μας προσφέρουν; Γνώση. Υποτίθεται γνώση …
Ε λοιπόν, αυτό το άκτιστο φως είναι το μόνο φως που θα μας δώσει τη γνώση του Τριαδικού Θεού, τη χαρά των αγγέλων, την ειρήνη του Αγίου Πνεύματος, θα έχουμε τη δυνατότητα να γνωρισθούμε με την Παναγία, πρώτα με τον Τριαδικό Θεό, με την Παναγία, τον Τίμιο Πρόδρομο, με όλους τους αγίους.
Οι άγιοι, λέω πολλές φορές, ήταν «συμφεροντολόγοι»; Ήταν «χαζοί» δηλαδή, να ζήσουν πόσα χρόνια… 100 και μετά; Ενώ οι άγιοι ήταν πραγματικοί έμποροι, λέει σε ένα ιδιόμελο της Αγίας Βαρβάρας, «φθαρτά γαρ καταλιπόντες, τα άφθαρτα απελάβατε». Οι άγιοι λοιπόν, ήξεραν το αιώνιο συμφέρον.
Εμείς το ξεχάσαμε, διότι μας ξεγέλασε η τεχνολογία, αυτή μας ξεγέλασε κατά πρώτον και κατά δεύτερον μας ξεγέλασαν τα άθεα γράμματα της Ευρώπης.
Τα οποία είπε ο Παπουλάκος, «υφαίνουν το σάβανο του γένους» αυτό πάθαμε. Και γεμίσαμε φοβίες, και θλίψεις, και καταθλίψεις, και ανασφάλειες, γιατί νομίζουμε ότι η ζωή μας τελειώνει με τον θάνατό μας, μ’ αυτό ξεγελαστήκαμε.
Ενώ ο άγιος Ιωάννης 22 χρονών μέσα στο σκότος των οφθαλμών του κατόρθωσε να βλέπει πάντοτε αυτό το φως που είναι γεμάτο πληροφορίες, που μέσω αυτού του φωτός γνωρίζουμε όλη την άγια συνοδεία.
Τι γράφει στον Ακάθιστο Ύμνο: «Ώφθης φωτισμός ημών και βεβαίωσις όθεν βοώμεν σοι. Χαίρε άστρον άδυτον, εισάγον κόσμω τον μέγαν Ήλιον· χαίρε Εδέμ ανοίξασα, την κεκλεισμένην Αγνή· χαίρε στύλε, πύρινε εισάγουσα, εις την άνω ζωήν, το ανθρώπινον».
Άκου τι ωραία λέει της Παναγίας! Είσαι ένα αστέρι, Παναγία μου, που δεν θα δύσει ποτέ… «εισάγον κόσμω τον μέγαν Ήλιον» που εισαγάγεις εις τον κόσμο τον μέγα ήλιο, τον Χριστό δηλαδή «Χαίρε Εδέμ ανοίξασα». Χαίρε, Παναγία μου, που άνοιξες τον παράδεισο «την κεκλεισμένην, Αγνή» την κλεισμένη θύρα του παραδείσου. «Χαίρε στύλε πύρινε εισάγουσα εις την άνω ζωήν, το ανθρώπινον», χαίρε εσύ που οδηγείς στην άνω ζωή το ανθρώπινο γένος. Να το εδώ, αυτά όλα που σας είπα: «Εις την άνω ζωή του ανθρώπου», από εδώ εμπνεύστηκα όλο αυτό το κήρυγμα που ακούσατε. Πόσες πληροφορίες μπορεί να μας δώσει ένας ψαλμός! Δυο στίχοι: «Εις την άνω ζωή» εισήγαγε η Παναγία με τη γέννηση του Θεανθρώπου Χριστού όλους εμάς, το ανθρώπινο γένος.
Εύχομαι να έχουμε αντιληφθεί πιο είναι το συμφέρον μας! Να αντιληφθούμε ότι μας περιμένει μεγάλη οικογένεια, μια οικογένεια που συνεχώς λειτουργεί, όπως λειτουργήσαμε εμείς σήμερα έτσι ωραία, και στη θέση των ψαλτάδων ψέλνουν οι άγγελοι, και στη θέση του λειτουργού είναι ο ίδιος ο Χριστός. Γι’ αυτό και λέει σε μια ευχή: «Συ γαρ ει ο προσφέρων και προσφερόμενος και προσδεχόμενος και διαδιδόμενος». Και η Παναγία που βρίσκεται, όταν λειτουργεί ο Χριστός; Μέσα στο ιερό βήμα, γι’ αυτό τη βλέπετε να ζωγραφίζεται μέσα στο ιερό την Παναγία, από αυτήν πήραμε εμείς την ιεροσύνη μας, από την Παναγία.
Έτσι λοιπόν, μας περιμένει η αγία οικογένεια. Όχι, την οικογένεια όπως τη νομίζουν οι καθολικοί που βάζουν την Παναγία μαζί με τον Ιωσήφ. Αυτά δεν είναι σωστά πράγματα, και αυτή την εικόνα να μην την έχετε στο προσκυνητάρι σας.
Η αγία οικογένεια είναι ο Χριστός «Συν πάσι τοις αγίοις», αυτό μας περιμένει. Εκεί θα γνωρίσουμε από κοντά και τον άγιο Ιωάννη τον Λαμπαδιστή.
Ο Θεός να μας αξιώσει να έχουμε αυτό το φως, αυτή τη γνώση, αυτές τις άγιες πληροφορίες, αυτήν τη δόξα, αυτήν την οικογένεια! Το εύχομαι σ’ εσάς, να το εύχεστε και εσείς σ’ εμάς!
