Ὁ ἀντίχριστος θά εἶναι ἄνθρωπος, στόν ὁποῖο θά εἰσέλθει ἡ ἐνέργεια, ἡ δύναμη τοῦ σατανᾶ (2 Θεσ. 2:9).
Θά ἔρθει γιά νά κυβερνήσει τόν κόσμο. Καί ἐκεῖνο πού τόν ἐμποδίζει νά ἔλθει τώρα, λέει ὁ Παῦλος, εἶναι ἡ ρωμαϊκή ἐξουσία (Β΄Θες.2:7). Ἤθελε (καί θέλει) νά εἶναι μονοκράτορας!
Φορέας τῆς ρωμαϊκῆς ἐξουσίας ἦταν καί ὁ Μέγας Κωνσταντίνος.
Μεταξύ τῶν ἄλλων, ἔβαλε στόπ στούς διωγμούς, ἀκύρωσε τούς νόμους τῆς παλαιᾶς, ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας, καί τούς ἀντικατέστησε μέ νόμους χριστιανικούς.
Σκεφθεῖτε: Κατά τόν S. Runciman, ὑπῆρχε νόμος στό Βυζάντιο, πού ἀκύρωνε νόμο ἀντίθετο μέ τή διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου!
Ἡ Νέα Ρωμαϊκή Αὐτοκρατορία «αἰχμαλώτισε τό δράκοντα, …πού παραπλανάει τήν οἰκουμένη, καί τόν ἔδεσε γιά χίλια χρόνια» (Ἀποκ. 20:2).
Χίλια χρόνια κράτησε αὐτή ἡ Αὐτοκρατορία.
Χίλια χρόνια ἔμενε δεμένος ὁ σατανᾶς μέσῳ τῶν νόμων· «γιά νά μήν μπορέσει ἄλλο νά πλανέψει τά ἔθνη, ὥσπου νά συμπληρωθοῦν τά χίλια χρόνια» (Ἀποκ. 2:3). Ὅμως, μετά ἀπό χίλια χρόνια, τό 1453, ἡ Αὐτοκρατορια καταλύθηκε. Καταλύθηκε καί ἡ νομοθεσία, πού ἔδενε τό σατανᾶ. Καί ὁ σατανᾶς λύθηκε (Ἀποκ. 20:3).
Ὅταν καταλυθεῖ ἡ ρωμαϊκή αὐτοκρατορία, καί μετά, τότε θά ἔρθει ὁ ἀντίχριστος (Β΄Θες.2:7-8).
Τό «ἐπιβεβαιώνει» καί ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος: «Ἡ ἀρχή ἡ Ρωμαϊκή ὅταν ἀρθῇ ἐκ μέσον τότε ἥξει ἐκεῖνος» (Ὁμιλία Δ΄εἰς Β΄Θεσ/νικεῖς. P.G. 62:486).
Ἀπό τήν πτώση, λοιπόν, τῆς Κων/πόλεως καί μετά, εἰσήλθαμε στήν ἐποχή τοῦ ἀντιχρίστου, τοῦ διαβόλου, χωρίς ἀκόμα νά ἔχει δείξει πλήρως τήν ταυτότητά της!
Τήν ἀποκαλύπτει βῆμα-βῆμα, καί θά τήν ἀποκαλύπτει μέχρι τό τέλος (!) τοῦ κόσμου, τότε πού θά ἔρθει ὁ ἀντίχριστος!
Ἕνας Θεός ξέρει τί ἔχουμε νά δοῦμε …! Ἤδη, θεσπίζονται ἀφύσικοι, πρωτόγνωροι νόμοι, π.χ., περί τοῦ φύλου….!
Ὁ κόσμος μας στόν τομέα τῆς σεξουαλικότητας πάει καλά…!
Αὐτοί οἱ νόμοι, καί ἄλλοι πού θά ἔρθουν, σύν τίς τηλεοράσεις, τό ἰντερνέτ, τά ἔντυπα κ.λ.π., διαμορφώνουν ἕνα νέο στύλ ἀνθρώπων, κατάλληλο νά ὑποδεχθεῖ τό θηρίο τῆς Ἀποκαλύψεως. Καί εἴμαστε ἀκόμα στήν ἀρχή…!
Μακάριος ὅποιος στήν ἐποχή αὐτή παραμένει ἄνθρωπος· ὅπως πλάσθηκε ἀπό τό Θεό· καί ἀγωνίζεται νά ζεῖ ἐν ἁγνότητι, ἐν ἐγκρατείᾳ, ἐν ἀγάπῃ, ἐν ταπεινώσει, «ὅτι ὁ μισθός αὐτοῦ πολύς ἐν τοῖς οὐρανοῖς».
