Ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ.κ. Νεόφυτος διηγεῖται, κατὰ τὰ Θυρανοίξια τοῦ Ἀρχοντικοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου στὸ Ἀκάκι, τὸ θαυμαστὸ γεγονὸς τῆς διασώσεως ἀεροπλάνου τῆς Ὁλυμπιακῆς Ἀεροπορίας ἀπὸ τὸν Ἅγιο Ἰάκωβο τὸ ὁποῖο πραγματοποιήθηκε τὸ 2002 καὶ ἐπεξηγεῖ τὴν ἁγία Εἰκόνα, τὴν ἱστορηθεῖσαν ὑπὸ τοῦ ἁγιογράφου Κωνσταντίνου Λυτρίδη.
Ἡ παροῦσα εἰκόνα, ποὺ ἁγιογραφήθηκε ἀπὸ τὸν ἔγκριτο ἁγιογράφο Κωνσταντίνο Λυτρίδη τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2024 σύμφωνα μὲ τὶς ὑποδείξεις τοῦ πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου, ἀπεικονίζει κατ᾽ ἐξαίρετο τρόπο ἕνα σχετικὰ σύγχρονο μεγάλο θαῦμα τοῦ ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Ἰακώβου τοῦ ἐν Εὐβοίᾳ, τοῦ «μὲ συγχωρεῖτε», ποὺ συνέβηκε τὸ ἔτος 2002. Τὸ θαῦμα τοῦτο διηγήθηκε ὁ νῦν καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Δαβὶδ τοῦ ἐν Εὐβοίᾳ, πανοσιολογιώτατος ἀρχιμανδρίτης Γαβριὴλ Ἐμμανουηλίδης, σὲ Συνέδριο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης στὶς 8 Νοεμβρίου 2017 (βλ. You Tube: https://youtu.be/icGGG3e5xYA?si=5mOqMiLvkRJgTj9z).
Αὐτόπτης μάρτυρας τοῦ μεγάλου τούτου θαύματος, στοῦ ὁποίου τὴ θερμὴ προσευχὴ ἀνταποκρίθηκε ἄμεσα ὁ ὅσιος Ἰάκωβος, εἶναι ὁ εὐλαβὴς χριστιανὸς Δημήτριος Δραγατσίκας ἀπὸ τὴν Κοζάνη, Ἕλληνας ἀπόδημος στὴν Ἀμερική, ὁ ὁποῖος καὶ τὸ ἀνέφερε στὸν ἐν λόγῳ Γέροντα Γαβριήλ, ποὺ τὸ δημοσιοποίησε πρὸς δόξαν Θεοῦ στὸ ἀνωτέρω Συνέδριο στὴν παρουσία καὶ τοῦ κ. Δραγατσίκα. Τί ἀκριβῶς συνέβηκε; Παραθέτουμε τὴ σχετικὴ διήγηση τοῦ Γέροντος Γαβριήλ.
«Ὁ Δημήτρης Δραγατσίκας πηγαινοέρχεται Ἀμερικὴ-Ἑλλάδα τουλάχιστον 4 φορὲς τὸν χρόνο. Τὸ 2002, μὲ μία πτήση τῆς Ὀλυμπιακῆς, πηγαίνοντας ἀπὸ Ἑλλάδα γιὰ Ἀμερικὴ καὶ περνῶντας ἀπὸ τὴ Γαλλία, ἐκεῖ πάνω ἀπὸ τὸν Ἀτλαντικό, ἔπεσε τὸ ἀεροπλάνο σὲ καταιγίδα. Κεραυνὸς τὸ ἔπληξε. Καὶ τὸ παρμπρὶζ τοῦ πιλοτηρίου ράγισε. Ἀμέσως ἄρχισε νὰ δημιουργεῖται ἀποσυμπίεση καὶ τὸ ἀεροπλάνο, ἐνῷ βρισκόταν στὰ 35000 πόδια καὶ ἔτρεχε μὲ 950 χιλιόμετρα ταχύτητα, ἄρχισε νὰ χάνει ὕψος καὶ νὰ φτάνει στὰ 15000 πόδια, ἐνῷ ἡ ταχύτητα μειωνόταν στὸ μισό. Οἱ πινακίδες λένε «προσδεθεῖτε». Ἄρχισαν νὰ ἀναβοσβήνουν. Ταραχὴ ἐπικράτησε. Προσπαθοῦσαν οἱ ἁρμόδιοι τοῦ ἀεροπλάνου νὰ βάλουν κάτι χαρτόνια στὴ ρωγμή, ἀλλὰ τὸ ἀεροπλάνο συνέχισε νὰ χάνει τὸ ὕψος του.
Ὁ Δημήτρης εἶχε στὴν τσέπη του μιὰ εἰκονίτσα τοῦ πατρὸς Ἰακώβου καὶ μία τοῦ ὁσἰου Δαβὶδ τοῦ ἐν Εὐβοίᾳ. Τὶς πῆρε στὰ χέρια του. Τὶς ἔσφιξε. Τοὺς παρακάλεσε. Κι ὅπως καθόταν στὴν ἀριστερὴ θέση τοῦ ἀεροπλάνου, δίπλα στὸ φινιστρίνι, κοιτάζοντας πρὸς τὰ ἔξω, εἶδε, λέει, ὁλοζώντανο τὸν γέροντα Ἰάκωβο, μὲ τὰ ράσα του νὰ φουσκώνουν σὰν ὀμπρέλα καὶ τὸ δεξί του χέρι νὰ εἶναι τεντωμένο μὲ ἁπλωμένη τὴν παλάμη του, τὸν εἶδε νὰ πηγαίνει κάτω ἀπὸ τὸ ἀεροπλάνο καὶ νὰ σταματάει τὴν πτώση του. Καὶ στὴ συνέχεια, τὸν εἶδε κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο νὰ φεύγει καὶ νὰ χάνεται μέσα στὰ σύννεφα.
Τὸ ἀεροπλάνο ἐπέστρεψε. Καὶ ὅταν προσγειώθηκε, τοὺς εἶπαν οἱ ἁρμόδιοι: “Ἅγιο εἴχατε ποὺ δὲν χαθήκατε διακόσιοι πενῆντα ἐπιβάτες”. Ὁ Δημήτρης λέει: “Ἐγὼ ξέρω ποιόν Ἅγιο εἴχαμε, γιατὶ ἐπέτρεψε ὁ Θεὸς καὶ τὸν εἶδα”»!
Ὄντως «θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις Αὐτοῦ»!
