Αρχιμανδρίτου Φωτίου Ιωακείμ
Ο άγιος Πολύβιος καταγόταν πιθανώτατα από τη Φοινίκη (σημερινό Λίβανο). Έγινε μοναχός από τη νεαρή του ηλικία, υπήρξε δε «ἀνὴρ εὐλαβὴς καὶ τέλειος ἐν σωφροσύνῃ», κατὰ τὸν Βίο του Μεγάλου Επιφανίου, αρχιεπισκόπου Κύπρου. Ενώ ακόμη βρισκόταν στη Φοινίκη ο ιερός Επιφάνιος, οι επίσκοποι της περιοχής είχαν αποφασίσει να τον χειροτονήσουν επίσκοπο και προς τούτο απέστειλαν τον μοναχό Πολύβιο, για να τους πληροφορήσει κατά πόσον ο Επιφάνιος βρισκόταν στη μονή του, αλλά να μη του το αναφέρει, για να μη διαφύγει. Αλλ᾽ ο Επιφάνιος γνώρισε από θεία αποκάλυψη την αλήθεια, κάλεσε δε τον Πολύβιο να παραμείνει στη συνοδία του, αφίνοντας τους επισκόπους να ερευνούν για τον άξιο της επισκοπής.
Υπακούοντας ο Πολύβιος, έγινε από τότε πιστός μαθητής του Επιφανίου. Γι᾽ αυτό, όταν κατόπιν ο άγιος ήλθε στην Κύπρο (367), προς επίσκεψη του Μεγάλου Ιλαρίωνος, παρέλαβε μαζί του τον Πολύβιο, καθώς και ακόμη ένα μαθητή του, Ιωάννη ονομαζόμενο. Μετά από λίγο, ο Επιφάνιος χειροτονείται αρχιεπίσκοπος Κωνσταντίας της Κύπρου, και οι δύο αυτοί μαθητές του παραμένουν μαζί του στο επισκοπείο της πόλης, το οποίο ο Επιφάνιος οργάνωσε σε κοινόβιο μοναστήρι. Ο Ιωάννης, που χειροτονήθηκε από τον Επιφάνιο σε πρεσβύτερο, λίγο πριν την κοίμησή του παρέδωσε στον Πολύβιο τον ιδιόχειρο Βίο του αγίου Επιφανίου, που συνέγραφε κρυφά από αυτόν, παρακαλώντας τον να συνεχίσει το ιερό τούτο έργο, πράγμα που έπραξε ο Πολύβιος. Ο άγιος Επιφάνιος χειροτόνησε αργότερα τον Πολύβιο πρεσβύτερο στη θέση του εκλιπόντος Ιωάννη.
Κατέστη δε ο Πολύβιος συνοδός του Επιφανίου στα ποικίλα ταξίδια του στις μεγαλουπόλεις Ρώμη, Κωνσταντινούπολη και Ιεροσόλυμα. Κατά το 403 μετέβησαν και πάλιν μαζί στην Κωνσταντινούπολη, μαζί με τον άλλο πιστό του μαθητή Ισαάκ (που πιθανώτατα ταυτίζεται προς τον άγιο Ισαάκ η Ισαάκιο, επίσκοπο Κιτίου), οπόταν συνέβησαν τα γνωστά σκάνδαλα σχετικά με την εξορία του ιερού Χρυσοστόμου. Επιστρέφοντας στην Κύπρο, και πριν ο Επιφάνιος κοιμηθεί εν Κυρίω στο πλοίο, αφού νουθέτησε τους ναυτιλλόμενους, πρόσταξε τον Πολύβιο επτά μέρες μετά την άφιξή τους στην Κωνσταντία να μεταβεί στην Άνω Θηβαΐδα της Αιγύπτου, για να ποιμάνει τα εκεί πρόβατα του Χριστού, όπως και έπραξε.
Κατά την πρόρρηση του Επιφανίου, ο Πολύβιος χειροτονήθηκε, και παρά τη θέλησή του, επίσκοπος της πόλης των Ρινοκουρούρων, που βρισκόταν πλησίον στο σημερινό Ελ-Αρίς στο Σινά. Από εκεί απέστειλε στην Κωνσταντία τον διάκονο Κάλιππο με επιστολή του προς τον μαθητή και διάδοχο του Επιφανίου, άγιο Σαβίνο Α´, για να γνωρίσει πότε και σε ποιό τόπο είχε ταφεί ο ιερός πατήρ, από τον οποίο και έλαβε τη σχετική απάντηση.
Ο Πολύβιος κοιμήθηκε, προφανώς ως επίσκοπος Ρινοκουρούρων, κατά τον 5ο αιώνα. Εντάχθηκε από ενωρίς στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η ημέρα μνήμης του είναι η 13η Μαΐου, και απαντάται σε Κανονάρια και μηνολόγια Ευαγγελισταρίων ήδη από τους μεσοβυζαντινούς χρόνους.
