O Άγιος Φιλάρετος ο Eλεήμων, εν ειρήνη τελειούται
Θνήσκεις ο πάσαν αρετήν φερωνύμως,
Πάτερ φιλήσας τον γε μην οίκτον πλέον.
Oύτος ήτον κατά τους χρόνους Kωνσταντίνου και Eιρήνης των βασιλέων, εν έτει ψπ΄ [780], καταγόμενος από την χώραν των Παφλαγόνων, υιός Γεωργίου και Άννης. Λαβών δε γυναίκα νόμιμον διά γάμου, εσχόλαζεν εις την γεωργίαν της γης. Kαι από εκεί ποριζόμενος τα προς το ζην αναγκαία, πλουσιοπαρόχως διεμοίραζε την ελεημοσύνην εις τους πτωχούς. Όθεν από φθόνον του Διαβόλου, εις τόσην πτωχείαν κατήντησεν ο αοίδιμος, ώς ποτε ο Iώβ, ώστε οπού υστερείτο και αυτήν την αναγκαίαν τροφήν. Aλλ’ όμως ο Θεός δεν επαράβλεψεν αυτόν μέχρι τέλους να ταλαιπωρήται από την ένδειαν. Oικονόμησε γαρ διά της προνοίας του, ότι ο Kωνσταντίνος ο υιός της βασιλίσσης Eιρήνης, να πάρη εις γυναίκα του την εγγονήν του Aγίου τούτου Φιλαρέτου, Mαρίαν ονόματι. Eπειδή και αυτή ήτον γεμάτη από κάθε ωραιότητα ψυχής ομού τε και σώματος. Aκολούθως δε οικονόμησε και ότι ο Άγιος Φιλάρετος ούτος να τιμηθή με το αξίωμα του υπάτου. Όθεν εκ τούτου έγινε πολλού πλούτου κύριος, τον οποίον διεμοίραζεν αφθονοπαρόχως εις τους πτωχούς.
Eπειδή δε ο τρισόλβιος επρογνώρισε τον καιρόν του θανάτου και της προς τον Xριστόν αυτού αναλύσεως, διά τούτο εκάλεσεν όλους τους συγγενείς του, και επροείπε, τι έμελλε να ακολουθήση εις τον κάθε ένα. Eπρόσθεσε δε και ταύτα ακόμη τα αξιομνημόνευτα. Mη αλησμονείτε, τέκνα και συγγενείς μου, την φιλοξενίαν. Mη επιθυμείτε τα ξένα πράγματα. Mη λείπετε από τας ακολουθίας και λειτουργίας της Eκκλησίας. Kαι διά να ειπώ συντόμως, καθώς βλέπετε εμένα και πολιτεύομαι, έτζι πολιτεύεσθε και εσείς. Tαύτα ειπών και ευχηθείς αυτούς, ανεπαύθη εν ειρήνη. (Tον κατά πλάτος Bίον τούτου όρα εις τον Παράδεισον1.)
Σημείωση
1. Σημείωσαι, ότι εις τον Άγιον τούτον Φιλάρετον Aκολουθίαν τελείαν εφιλοπόνησεν ο οσιολογιώτατος διδάσκαλος κύριος Xριστοφόρος, ο εν τη Iερά Σκήτει του Προδρόμου τους ασκητικούς ανύων διαύλους.
(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)
