Η δαιμονολατρεία και η αποκρυφιστική γνώση των Σουμερίων, μετά το γεγονός της διασποράς των εθνών με τον Πύργο της Βαβέλ, το 2735 π.Χ., μεταφέρεται και εκτός Μεσοποταμίας. Έτσι, δημιουργείται άλλο ένα κέντρο αποκρυφισμού, στην Αίγυπτο, που όπως βλέπουμε στο βιβλίο της Εξόδου, οι ειδωλολάτρες ιερείς της Αιγύπτου είναι ταυτόχρονα και ισχυρότατοι μάγοι, που μπορούν με την δύναμη των δαιμόνων να τελούν υπερφυσικές πράξεις.
Καθώς το βασίλειο της Αιγύπτου γίνεται στην Ύστερη Εποχή του Χαλκού η «πρωτεύουσα» και η «πατρίδα» της μαγείας, ο Θεός επιλέγει να ταπεινώσει τους δαιμονολάτρες μέσα στην ίδια τους την έδρα, με τις γνωστές 10 Πληγές του Φαραώ. Ο Θεός χρησιμοποιεί ως εκπρόσωπό Του τον Μωυσή, ενώ ο Διάβολος ενεργεί μέσω των ιερέων της Αιγύπτου.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι Θεός επέτρεψε να γευθεί ο λαός του Ισραήλ την δουλεία των Αιγυπτίων. Διότι μέσα από την αναμέτρηση Μωυσή και Φαραώ βλέπουμε ένα αιώνιο παράδειγμα της σύγκρουσης ανάμεσα στον Θεό και τον Διάβολο. Ο Θεός, μέσα από τον ταπεινό δούλο Του, τον Μωυσή, διασύρει και κατατροπώνει το ισχυρότερο βασίλειο της εποχής, ενώ οι φαινομενικά πανίσχυροι Αιγύπτιοι μάγοι αναγκάζονται να ομολογήσουν στον βασιλιά τους ότι η θεϊκή δύναμη του Μωυσή είναι ασύγκριτα ανώτερη από την δική τους αποκρυφιστική γνώση (Εξ. 8, 15).
Αξίζει να γνωρίζουμε ότι ο σκληρόκαρδος Φαραώ των 10 Πληγών είναι ο Αμενχοτέπ Γ’ (Amenhotep) και οι 10 Πληγές με την ακόλουθη Έξοδο των Εβραίων από την Αίγυπτο συμβαίνει το 1374 π.Χ. Ο γιος και διάδοχος του Αμενχοτέπ Γ’, ο περίφημος Φαραώ Ακενατών (Akhenaten), συγκλονισμένος από τον διασυρμό των μάγων ιερέων, όταν ανέλαβε την βασιλική εξουσία, αποφάσισε να κηρύξει πνευματικό πόλεμο στους Αιγύπτιους ιερείς και τους ψεύτικους θεούς, καθώς είχε συνειδητοποιήσει ότι ήταν απατεώνες, και επέβαλε στην χώρα του μια μορφή μονοθεϊστικής λατρείας.
Αποσπάσματα από το βιβλίο του ιστορικού-αρχαιολόγου Διόδωρου Ράμμου «Από την Συναγωγή στην Μασονία, Ελληνική φιλοσοφία και εβραϊκός Γνωστικισμός».
