Αρχίζοντας ο Πανιερώτατος επισήμανε ότι οι επισκόποι ειδικά, αλλά και οι ιερείς, θα πρέπει να ακροαστούν την ανάγκη των σημερινών πιστών, που ζουν σε μια ανασφάλεια, για κατηχητικό λόγο. Δηλαδή να διδάξουνε την πίστη μας στους πιστούς. Και επειδή ο ίδιος διαπιστώνει ότι ο κόσμος έχει ανάγκη από διάλογο, οι συνάξεις αυτές θα συνεχίσουν να γίνονται με αυτόν τον αρχαίο τρόπο, των ερωταπαντήσεων.
Στην συνέχεια απαντήθηκαν οι πιο κάτω ερωτήσεις:
- Πώς καλλιεργείται η ταπείνωση και πώς διατηρείται; Πώς αντιμετωπίζουμε τους λογισμούς και περηφάνιες και κενοδοξίες;
- Πώς απαντάτε στις βαριές ασθένειες που υπόκεινται κάποια άτομα;
- Η Εκκλησία μας λέει ότι στον άδη δεν υπάρχει μετάνοια και ότι τα μνημόσυνα δίνουν μια ανακούφιση στις ψυχές των κεκοιμημένων. Αυτή η ανακούφιση όμως θα υπάρχει μόνο μέχρι το τέλος της επίγειας Εκκλησίας, αφού μετά δεν θα γίνονται μνημόσυνα; Τα μνημόσυνα απλά ωφελούν τις ψυχές ή μπορούν να αλλάξουν την θέση των κεκοιμημένων;
- Οι κεκοιμημένοι, έχουν επαφή με τον κόσμο και τους δικούς τους ανθρώπους συνεχώς; Έχουν επίγνωση της κατάστασης στην γη; Μας ακούνε;
- Τι θα λέγατε για τη φράση “αν πεθάνεις πριν πεθάνεις, δεν θα πεθάνεις όταν πεθάνεις”;
- Η Θεία Κοινωνία είναι έπαθλο του πνευματικού αγώνα ή φάρμακο ενίσχυσης του πιστού;
- Περί αμφισβήτησης του Αγίου Φωτός.
Β΄ πνευματικὴ σύναξη διαλόγου μὲ τὸν Πανιερώτατο Μητροπολίτη Μόρφου κ. Νεόφυτο σὲ ἐκδήλωση ποὺ διοργάνωσε ἡ Ἐπιτροπὴ Ἀνακαίνισης Ἐκκλησίας Παναγίας Καταφυγιώτισσας Πλατανιστάσας, στὴν αἴθουσα ἐκδηλώσεων τοῦ ἱεροῦ ναοῦ «Τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας» στὸν Στρόβολο (14.4.2019).
