Κήρυγμα Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου στὴ Θεία Λειτουργία τῆς ἑορτῆς τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου, ποὺ τελέσθηκε στὸν πανηγυρίζοντα ἱερὸ ναὸ Παναγίας Σκουριώτισσας, στὴ Σκουριώτισσα τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου (2.2.2019).
Έτη πολλά και σε σας, ευλογημένα από τον Χριστό μας, που μας αξίωσε και φέτος εδώ εις την φιλόξενη μονή της Παναγίας της Σκουριωτίσσης, να εορτάσουμε την εορτή της Υπαπαντής,τον σαραντισμό Του, το ποσαράντομά Του όπως λέμε στην Κύπρο, δηλαδή σαράντα μέρες μετά από τη γέννησή Του.
Η Υπαπαντή είναι η υποδοχή του Δικαίου Συμεών, αυτού του προφήτη της Παλαιάς Διαθήκης, που ευρισκόμενος στον ναό του Σολομώντος, περίμενε να εκπληρωθεί η πληροφορία που έλαβε από το Πνεύμα το Άγιον ότι δεν θα πεθάνει μέχρι να δει τον Μεσσία. Αυτόν δηλαδή που θα σώσει τον Ισραήλ, αλλά όχι έναν Ισραήλ με πολιτικές προϋποθέσεις, αλλά πνευματικές. Να σώσει όλους όσους θα Τον πιστέψουν από τον θάνατο, από την αμαρτία και από τον πειρασμό.
Όταν ο δίκαιος Συμεών επαρέλαβε τον Υιόν της Μαρίας, εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της παρθένου σαρκωθείς, το Θεανθρώπινο βρέφος του μετέδωσε την ενέργεια Του και τον ενημέρωσε πληροφορώντας την καρδίαν του, ότι Εκείνο το μικρόν παιδάριο, είναι ο δημιουργός του σύμπαντος κόσμου, είναι ο Κύριος των κυρίων, ο Βασιλεύς των βασιλευόντων.
Εμείς σε κάθε Θεία Λειτουργία, πρέπει να περιμένουμε την δική μας υπαπαντή, τη δική μας συνάντηση με τον Χριστό. Η κατεξοχήν συνάντηση είναι να κοινωνήσομε τον Χριστό. Βλέποντάς τον καθένα από εμάς που βρισκόμαστε σήμερα εδώ, σκεφτόμουν ότι όλοι ανεξαρτήτως ηλικίας περιμένουμε κάτι και αυτό που περιμένουμε είναι να κοινωνήσουν τον Χριστό, να υπαντήσουμε τον Χριστό μας. Όσοι έχουν καταλάβει τί σημαίνει πανήγυρης, τί σημαίνει γιορτή αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι οι ωραίοι ψαλμοί και τα ωραία κόλλυβα αλλά είναι η δυνατότητά μας να κοινωνήσουμε, Αυτόν που καταδέχτηκε να γίνει βρέφος για μας, να σταυρωθεί για μας, να πάθει για μας, να αναστηθεί για μας, να αναδειχθεί για μας και να δίδεται σε μας σε κάθε Θείαν Λειτουργία, Σώμα και Αίμα Χριστού. Το Σώμα Του και το Αίμα Του, να μας προσφέρεται σε κάθε Θεία Λειτουργία και με αυτό τον τρόπο να έχομε συνάντηση, να χομε ραντεβού, να ‘χουμε Υπαπαντή. Τότε, μπορούμε και εμείς να λέμε το «νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν Σου, Δέσποτα».
Γι᾿ αυτό, η έγνοια μας θα είναι πότε είναι η επόμενη συνάντηση με τον Χριστό μου, τον Θεό μου. Θα ᾿ρθει μια ώρα που θα χωριστούμε με τον άντρα μας , τη γυναίκα μας, τα παιδιά μας αλλά με τον Χριστό υπάρχει ένα σίγουρο ραντεβού το οποίον θα συμβεί μετά το θάνατό μας. Πόσο ωραία είναι να είμαστε γνωστοί στο Χριστό, πριν το θάνατό μας, να μας ξέρει και να Τον ξέρουμε, να μας γνωρίζει με τ᾿ όνομά μας και να Τον γνωρίζουμε. Γνωρίζουμε τον Χριστό και μας αναγνωρίζει ο Ίδιος, μέσα από την προσευχή μας, μέσα από τη συμμετοχή μας στις Θείες Ακολουθίες, εξαιρέτως, μέσα από τη Θεία Κοινωνία. Όπου Κοινωνία, εκεί και επικοινωνία.
Δόξα τῷ ἁγίῳ Θεῷ, που η Παναγία η Σκουριώτισσα, μας δίνει και φέτος αυτή την ευκαιρία. Κάθε Λειτουργία, όπου γίνεται, είναι μία ευκαιρία υπαπαντής και συνάντησις με τον Σωτήρα Χριστό. Απλά, ο πρώτος που το γεύτηκε με τέτοια τιμή και δόξα, είναι ο Θεοδόχος Συμεών και σας συμβουλεύω, να τον επικαλείσθε αυτό τον γέρο άγιο, τον προφήτη Συμεών γιατί χει μεγάλη παρρησία και ισχύν, ενώπιον Κυρίου Σαβαώθ.
Δι᾿ εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.
