Νεο-αριστερά και νεο-φιλευθερισμός και η διαστρέβλωση της αλήθειας. Το Παράδειγμα Μόρφου

Νεκταρίου Αλέξη 

Θα μπορούσαμε εύκολα να πούμε πώς στο σύγχρονο μεταμοντέρνο φιλοσοφικό πεδίο που διαμορφώνει κοινωνικές δομές, συνειδήσεις και προσωπικότητες τα δύο τέκνα της ίδιας μητέρας (μεταμοντέρνα σκέψη)  είναι η νέο-αριστερά και ο νέο-φιλελευθερισμός. Οι δύο αυτές πολιτικές ιδεολογίες είναι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος που το ουσιαστικό αποτέλεσμα τους είναι για την νέο-αριστερά ο έλεγχος της ελευθερίας της σκέψης μέσα από την τρομοκρατία της πολιτικής ορθότητας και για τους νέο-φιλελευθέρους ο απολυτός έλεγχος της οικονομίας και ο περιορισμός των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων μέσα από την ελεύθερη οικονομία. Οι δύο αυτές προσεγγίσεις της πραγματικότητας και του κοινωνικού γίγνεσθαι είναι βαθιά αντιεπιστημονικές και μόνο στόχο έχουν την ερμηνεία των καθέκαστων δεδομένων μέσα από τον φακό της δικής τους ιδεολογίας που αποτέλεσμα έχει την εξουθένωση του ανθρώπινου προσώπου και την εξάλειψη της ηθικής. Υπάρχουν πάρα πολλές κοινωνιολογικο-φιλοσοφικές μελέτες για αυτά τα θέματα για όσους ενδιαφέρονται να εμβαθύνουν.

Το παράδειγμα Μόρφου

Βρισκόμαστε στην Κύπρο του 21ου αιώνα, ανάμεσα σε κοινωνικο-ιστορικά και πολιτικά δεδομένα άνευ προηγούμενου που όπως φαίνεται θα καθορίσουν το κοσμοιστορικό γίγνεσθαι χωρίς να μπορέσουμε να προβλέψουμε με ακρίβεια το τι μέλλον θα έχουν τα παιδιά μας λόγω της πολυπλοκότητας αλλά και τραγικότητας του το τι συμβαίνει γύρω από την Κύπρο μας. Υπάρχει η εντύπωση πώς ο Κύπριος του σήμερα προσπαθεί να αρνηθεί την τραγικότητα της σύγχρονης του πραγματικότητας που είναι μια κοινωνία μισοδιαλυμένη (δεν λέω διαλυμένη γιατί ζω σε μια διαλυμένη εντελώς κοινωνία αυτής της Αυστραλίας και υπάρχει ξεκάθαρη διάκριση μεταξύ των δύο). Έτσι αντί να προσπαθούμε αποτελεσματικά να λύσουμε κάποια από αυτά τα προβλήματα η κύρια μας μέριμνα είναι πώς να βάλουμε φυλακή έναν άνθρωπο που έκφρασε τις απόψεις του πεδίου του οποίου διακονεί, που είναι αυτό της Εκκλησίας για όσους αρέσει, για όσους δεν αρέσει ας μην έχουνε καμία σχέση με την Εκκλησία. Η ελευθέρια του ανθρώπινου προσώπου να διαλέξει πώς να ζήσει την ζωή του είναι βασικό δόγμα της ορθόδοξης πνευματικής παράδοσης και της διδασκαλίας του Χριστού.

Ο Επίσκοπος Μόρφου Νεόφυτος γι’ αυτούς που δεν γνωρίζουν είναι ένας ανθρωπος με μοναδική και φιλοσοφικο-πολιτική πνευματική παιδεία αλλά και προσωπική ιστορία για τα δικαιώματα των αδύνατων και των πονεμένων. Είναι ο κατεξοχήν διεθνιστής ιεράρχης της Κύπρου με ξεκάθαρη διδασκαλία για συγχώρηση και αγάπη αυτών που μας πονέσαν. Ένας πρόσφυγας που εύχεται αλλά και κηρύττει από τα βάθη της καρδιάς του την ειρηνική συνύπαρξη Τουρκοκυπρίων και ελληνοκύπριων και εποίκων. Σε όλα τα κηρύγματα και ομιλίες του κηρύττει ξεκάθαρα την χωρίς υποκρισία συγχώρηση αυτών που μας έχουν βλάψει και ενθαρρύνει την συμπόνια και την προσευχή για όλους του λαού του κόσμου που υποφέρουν από πολέμους, καταστροφές αλλά και ηθικές καταστροφές όπως αυτές της διάλυσης του θεσμού της οικογένειας, τα ναρκωτικά, τις αυτοκτονίες, την ατονία της αγάπης μεταξύ των ανθρώπων  τις παιδεραστίες και πάρα πολλά άλλα.

Ο Επίσκοπος Μόρφου Νεόφυτος είναι ένας άνθρωπος με ταπεραμέντο μεσοανατολίτικο και δεν το κρύβει, το λέει ευθέως και ανοικτώς για να καταλάβεις και εσύ Κύπριε πώς και εσύ μεσανατολίτης είσαι και όχι Βέλγος η Γάλλος. Εκφράζεται αυθόρμητα και λέει αυτά που μελέτησε και άκουσε από αυτούς που κήρυξε Άγιους το Οικουμενικό Πατριαρχείο αλλά και άλλους που ήτανε άνθρωποι που τους αγαπήσαν μυριάδες άνθρωποι και όχι μόνο Χριστιανοί λόγω της ατέλειωτης και αστείρευτης αγάπης που είχανε για όλα τα πλάσματα της γης. Αυτούς του αγίους τους αγαπούσανε ακόμη και τα ποιο αδάμαστα και άγρια θηρία της φύσης.

Μπορεί αυτά που είπε να θίξανε κάποιες ομάδες ανθρώπων που ούτε το περιεχόμενο μέσα στα οποία είπε καλά, καλά το καταλάβανε, και ούτε θέλουνε να το καταλάβουν λόγω του ότι είναι βαθιά προκατειλημμένη από τις ιδεολογίες τους και φιλοσοφικά τους πιστεύω τα οποία συζητήσαμε στην αρχή του κειμένου και η πρώτη τους αντίδραση ήταν αυτός ο κανιβαλισμός εναντίον κάποιου ανθρώπου που τους αγαπάει περισσότερο από ότι οι ίδιοι αγαπάνε τον εαυτό τους. Προσκαλώ οποιονδήποτε Κύπριο η Έλληνα που νομίζει πώς ο Μόρφου είναι το τέρας που περιγράφουνε να πάνε στην Ευρύχου εκεί που ζει να τους κεράσει καφέ και να συζητήσουν επί παντός επιστητού και εάν ακόμη συνεχίζουν να έχουν αυτές τις απόψεις για αυτό τον αυθεντικό Κύπριο-Ανατολίτη (όπως εσύ και εγώ κύριε Κύπριε και Κυπρία), ιεράρχη, προσευχόμενο και πλήρης αγάπη για όλα τα πλάσματα της γης, θα αναθεωρήσω όλα όσα έγραψα σε αυτό το κείμενο.