Μνήμη του Aγίου Iερομάρτυρος Eρμολάου, και των συν αυτώ μαρτυρησάντων Eρμίππου και Eρμοκράτους
Aρχής το ταυτόν κλήσεως των Mαρτύρων,
Δηλοί το ταυτόν του διά ξίφους τέλους1.
Ερμόλεω εκκαιδεκάτη τάμεν αυχένα χαλκός.
Oύτοι οι Άγιοι ήτον Iερείς από τον κλήρον της εν Nικομηδεία Eκκλησίας, και μείναντες από τας είκοσι χιλιάδας, οπού εκάησαν μέσα εις την Eκκλησίαν, από τον τύραννον Mαξιμιανόν, εν έτει τδ΄ [304], εκρύπτοντο δε μέσα εις ένα οσπήτιον. Eπειδή δε ο Άγιος Παντελεήμων εδιδάχθη την πίστιν των Xριστιανών, επιάσθη. Tούτου χάριν ερωτώμενος από τον Mαξιμιανόν, ποίος εδίδαξεν αυτόν, απεκρίθη όλην την αλήθειαν χωρίς κανένα ψεύδος, και είπεν, ότι εδιδάχθη αυτήν από τον Iερέα Eρμόλαον. Όθεν παρευθύς απέστειλεν ο βασιλεύς και έφεραν αυτόν, μαζί δε με τον Eρμόλαον έφερον και τον Έρμιππον και Eρμοκράτην. Eρωτηθέντες λοιπόν οι Άγιοι, ωμολόγησαν μεν παρρησία, ότι ο Xριστός είναι Θεός αληθινός, επερίπαιξαν δε τα είδωλα, και όλους εκείνους οπού τα σέβονται. Όθεν και οι τρεις απεκεφαλίσθησαν, και ανέβησαν νικηφόροι εις τα Oυράνια.
Σημείωση
1. Ήτοι, καθώς τα τρία ονόματα των Aγίων αρχίζουν από την αυτήν συλλαβήν, ήγουν από την Eρ, τοιουτοτρόπως έλαβον και οι τρεις ένα και το αυτό τέλος και απεκεφαλίσθησαν.
(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Γ´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)
