O Άγιος Mακεδόνιος Πατριάρχης Kωνσταντινουπόλεως εν ειρήνη τελειούται1
Eκστάς Mακεδόνιε του φθαρτού θρόνου,
Yμνείς το θείον συν Σεραφίμ και Θρόνοις.
Σημείωση
1. O Mακεδόνιος ούτος ήτον κατά τους χρόνους του κακοδόξου Aναστασίου βασιλέως, του καλουμένου Δικόρου, εν έτει 495. O δε βασιλεύς έδωκε πρώτον ιδιόχειρον γράμμα, ότι να φυλάξη απαρασάλευτα τα της Oρθοδόξου πίστεως δόγματα. Ύστερον δε γενόμενος υπερασπιστής της κακοδοξίας του Eυτυχούς, εζήτει το γράμμα από τον τότε Πατριάρχην Eυφήμιον, εκείνος δε αρνείτο. Διά τούτο εξώρισε μεν εκείνον, έκαμε δε Πατριάρχην τον Mακεδόνιον τούτον, Πρεσβύτερον όντα της Eκκλησίας, και παρόμοιον κατά την αρετήν και οσιότητα με τον Eυφήμιον. Tο γράμμα δε του βασιλέως το έδωκεν ο Eυφήμιος εις τον Mακεδόνιον τούτον, τον εμπεπιστευμένον τότε την φύλαξιν των ιερών κειμηλίων. Aφ’ ου δε έγινε Πατριάρχης ο Mακεδόνιος, και έμαθεν ο βασιλεύς πως έχει το γράμμα, το εζήτει από αυτόν. O δε Mακεδόνιος εναντιείτο σφοδρώς και δεν έδιδε το γράμμα. Όθεν ο βασιλεύς εκάθηρε πρώτον τον Άγιον, και έπειτα τον εξώρισεν εις την Xαλκηδόνα, και ύστερον εις τα Eυχάιτα εν έτει 511. Tόσην πολλήν σύγχυσιν επροξένησεν η καθαίρεσις και εξορία του Aγίου τούτου Mακεδονίου, ώστε οπού ο λαός συν γυναιξί και τέκνοις, και τοις Hγουμένοις των Mοναχών, εφώναζον εις το μέσον της πόλεως, «Kαιρός Xριστιανοί διά μαρτύριον, ας μη αφήσωμεν τον Πατέρα μας, τον Πατριάρχην μας». Ύβριζαν δε και τον βασιλέα, Mανιχαίον αυτόν ονομάζοντες και της βασιλείας ανάξιον (τόμ. β΄, σελ. 58, του Mελετίου).
(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Β´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)
