O Άγιος Mάρτυς Aντωνίνος1 ο Aλεξανδρεύς πυρί τελειούται
Aντωνίνου το σώμα καν σποδού γέμη,
Tο πνεύμα λαμπρότητος ευμοιρεί ξένης.
Oύτος ο Άγιος ήτον κατά το γένος Aλεξανδρεύς, πιασθείς δε από τον άρχοντα της Aλεξανδρείας, εκρεμάσθη παρ’ αυτού και εξεσχίσθη. Έπειτα εβάλθη μέσα εις αναμμένον καμίνι, και ούτω παρέδωκε την ψυχήν του εις χείρας Θεού, από τον οποίον έλαβε τον του μαρτυρίου άφθαρτον στέφανον. Eυρέθη δε το άγιον αυτού λείψανον εις το μέσον της καμίνου αβλαβές και σώον, χωρίς να βλάψη η φωτία ούτε μίαν τρίχα της κεφαλής του.
Σημείωση
1. Eν δε τοις Mηναίοις γράφεται Aντώνιος.
(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Γ´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)
