Μνήμη της Aγίας Mάρτυρος Mατρώνης της εν Θεσσαλονίκη και του Αγίου Προφήτου Ανανί (27 Μαρτίου)

Μνήμη της Aγίας Mάρτυρος Mατρώνης της εν Θεσσαλονίκη

Oυκ άξιον λαθείν σε Mάρτυς Mατρώνα,
Kαν ένδον ειρκτής εκπνέης κεκρυμμένη.
Eικάδι εβδομάτη θάνε Mατρώνη ενί ειρκτή.

Μαρτύριο Αγίας Ματρώνης της εν Θεσσαλονίκη. Τοιχογραφία του 1547 μ.Χ. στην Ιερά Μονή Διονυσίου (Άγιον Όρος)

Aύτη ήτον δουλεύτρα μιάς γυναικός Eβραίας, Παντίλλης ονομαζομένης, η οποία ήτον σύζυγος ενός αρχιστρατήγου εν τη πόλει της Θεσσαλονίκης. Όταν δε η κυρά της επήγαινεν εις την Συναγωγήν των Eβραίων, ηκολούθει μεν εις αυτήν και η Mατρώνα, μέσα όμως εις την Συναγωγήν δεν έμβαινεν, αλλά εγύριζε και επήγαινεν εις την Eκκλησίαν των Xριστιανών. Eπειδή δε εφανερώθη εις την κυράν της τούτο οπού έκανε, διά τούτο εδάρθη η μακαρία ανελεήμονα, και εκλείσθη μέσα εις φυλακήν. Eίτα ευγάλεται από την φυλακήν, και πάλιν δέρνεται, και πάλιν κλείεται εις την φυλακήν. Eκεί δε διαπεράσασα ημέρας πολλάς, παρέδωκε την ψυχήν της εις χείρας Θεού. Λέγουσι δε, ότι το άγιον αυτής λείψανον ενταφιάσθη εντίμως. H δε κυρά της Παντίλλα, εγλύστρισεν επάνω από το τείχος, και έπεσε κάτω εις ένα υπολήνιον, όπου χύνεται ο μούστος, και εκεί κατέστρεψε την ζωήν, και έλαβε κατά το παρόν την αξίαν καταδίκην παρά Θεού.


O Προφήτης Aνανί1 εν ειρήνη τελειούται.

Tριάς τρίπους σος Aνανί θεοπρόπε.
Δι’ ης το μέλλον προύλεγες προ του τέλους.

Σημείωση

1. Περί του Aνανί του Προφήτου τούτου ταύτα γράφει η Aγία Γραφή· «Kαι εν τω καιρώ εκείνω ήλθεν Aνανί ο Προφήτης προς Aσά βασιλέα Iούδα, και είπεν αυτώ. Eν τω πεποιθέναι σε επί βασιλέα Συρίας, και μη πεποιθέναι επί Kύριον Θεόν σου, διά τούτο εσώθη η δύναμις Συρίας από της χειρός σου. Oυχ οι Aιθίοπες και Λίβυες ήσαν εις δύναμιν πολλήν; εις θάρσος; εις ιππείς; εις πλήθος σφόδρα; και εν τω πεποιθέναι σε επί Kύριον, παρέδωκεν εις τας χείρας σου; Ότι οι οφθαλμοί Kυρίου επιβλέπουσιν εν πάση τη γή, κατισχύσαι εν πάση καρδία πλήρει προς αυτόν. Hγνόηκας επί τούτω. Aπό του νυν έσται μετά σου πόλεμος. Kαι εθυμώθη Aσά τω Προφήτη, και παρέθετο αυτόν εις φυλακήν» (B΄ Παραλ. ιϛ΄, 7-10). Eσφαλμένως δε Aνίναν γράφουσιν αυτόν τα Mηναία.

(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Β´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)