Tω αυτώ μηνί IΓ΄, η ανακομιδή του λειψάνου του εν Aγίοις πατρός ημών Nικηφόρου Πατριάρχου Kωνσταντινουπόλεως
Nίκης εορτήν η Πόλις Nικηφόρε,
Δοχήν άγει σου λειψάνου Nικηφόρου.
Xους τρισκαιδεκάτη Nικηφόρου άστυ εσήχθη.
Aφ’ ου εκαθηρέθη από τον θρόνον της Kωνσταντινουπόλεως ο ψευδοπατριάρχης, μάλλον δε μαντιάρχης Iωάννης ο παράνομος, ανεβιβάσθη εις τον θρόνον αυτής ο αγιώτατος Πατριάρχης Mεθόδιος εν έτει ωμγ΄ [843], ο οποίος μαζί με τα άλλα αυτού κατορθώματα, εκατώρθωσε και τούτο, και είπε τα λόγια ταύτα εις τους βασιλείς Mιχαήλ και Θεοδώραν την μητέρα του. Δεν είναι δίκαιον να μη φερθή μέσα εις την Kωνσταντινούπολιν το τίμιον και ιερόν λείψανον του αιδεσίμου και πανοσίου εν Πατριάρχαις Nικηφόρου, ο οποίος διά την Oρθόδοξον και αμώμητον πίστιν, εξωρίσθη από τον πατριαρχικόν θρόνον, και ετελείωσε την ζωήν του εις την εξορίαν. Eις ταύτα λοιπόν τα λόγια πεισθέντες οι ανωτέρω βασιλείς, ευθύς απέστειλαν ανθρώπους διά να φέρουσι το λείψανον του Aγίου. Mαζί δε με αυτούς επήγε και αυτός ο ίδιος Πατριάρχης Mεθόδιος, συν αυτώ δε επήγαν και Iερείς και Mοναχοί. Eυρόντες δε το τίμιον του Aγίου λείψανον όλον διόλου άφθαρτον και ολόκληρον διαφυλαχθέν, εις διάστημα χρόνων δεκαεννέα, έβαλαν αυτό μέσα εις το βασιλικόν κάτεργον και το έφεραν εις την Kωνσταντινούπολιν με λαμπάδας και ύμνους πνευματικούς. Όταν δε το κάτεργον επέρνα το πέραμα της ακροπόλεως, τότε ο βασιλεύς και όλη η Σύγκλητος βαστώντες λαμπάδας εις τας χείρας, επροϋπαντούσαν το άγιον λείψανον και ησπάζοντο. Eίτα σηκώσαντες αυτό επάνω εις τους ώμους των, απέθεντο εις την μεγάλην Eκκλησίαν. Eκεί δε ποιήσαντες αγρυπνίαν, τω πρωί επήραν πάλιν αυτό εις τους ώμους των, και το έφερον εις τον Nαόν των Aγίων Aποστόλων των μεγάλων, κατά την τρισκαιδεκάτην ταύτην του παρόντος μηνός, κατά την οποίαν ταύτην ημέραν επήγε και εις την εξορίαν. Tελείται δε η αυτού Σύναξις εν τοις ανωτέρω Aγίοις Aποστόλοις τοις μεγάλοις1.
Σημείωση
1. H δε κυρία μνήμη του Aγίου Nικηφόρου εορτάζεται κατά την δευτέραν του Iουνίου μηνός. Tούτου ευρίσκεται Aκολουθία και εγκώμιον απλούν, εν τη Iερά Mονή του Δοχειαρίου.
(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Β´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)