Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις DOXOLOGIA (Ρουμανία) το νέο βιβλίο του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου Amintiri despre Sfinţii Porfirie Kavsokalivitul, Paisie Aghioritul şi Iacov Tsalikis (Μνήμες Αγίων Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη, Παϊσίου του Αγιορείτη και Ιακώβου Τσαλίκη».
«Για την Ορθόδοξη Εκκλησία η αγιότητα δεν είναι ανθρώπινο επίτευγμα, ατομική ηθική εξοικείωση με τις αρετές, αλλά σύνδεση και κοινωνία με τον Τριαδικό Θεό. Όσο περισσότερο ο άνθρωπος επιθυμεί μιαν ειλικρινή σχέση με τον Θεό και με τον πλησίον του και αγωνίζεται για αυτόν τον σκοπό, τόσο περισσότερο αγιάζεται από τον Δημιουργό του, ώστε ο Τριαδικός Θεός να δοξαστεί στο πρόσωπό του και μέσω αυτού από όλη την ανθρωπότητα.
Οι άγιοι και πολλοί άλλοι σύγχρονοί τους άνθρωποι του Θεού κατάλαβαν από πολύ νωρίς ότι είχαν να κάνουν με έναν Θεό που θέλει διακαώς ο άνθρωπος, το πλάσμα «κατ’ εικόνα Του», να Του μοιάζει. Κατάλαβαν ότι τα πάθη, η αμαρτία και το πνεύμα αυτού του κόσμου δεν κυριαρχούν στον άνθρωπο από τη στιγμή που ο Χριστός, ο Θεάνθρωπος, κατέστρεψε τη δύναμη του θανάτου μέσω της Αγίας Του Ανάστασης. Γι’ αυτό ελεύθερα επέλεξαν να ζήσουν με τον Θεό, διάλεξαν τη μετάνοια, την προσευχή, την εγκράτεια, την ταπείνωση…» Μ. Μ. Νεόφυτος.
Το βιβλίο διατίθεται και από το Βιβλιοπωλείο «Θεομόρφου».
τηλ.: (+357) 22824811
e-mail: costas@immorfou.org.cy
***
Amintiri despre Sfinţii Porfirie Kavsokalivitul, Paisie Aghioritul şi Iacov Tsalikis
NEOFIT. MITROPOLIT DE MORFOU
Traducere: Mircea Ștefan
Pentru Biserica Ortodoxă, sfinţenia nu este reuşită omenească, familiarizare morală individuală cu virtuţile, ci legătură şi comuniune cu Dumnezeul Treimic. Cu cât omul doreşte mai mult o relaţie sinceră cu Dumnezeu şi cu aproapele lui şi se luptă în acest scop, cu atât mai sfinţit este de Creatorul lui, ca să fie slăvit Dumnezeul Treimic în persoana lui şi prin el de întreaga umanitate.
Sfinții și mulţi alți oameni ai lui Dumnezeu contemporani cu ei au înţeles de foarte devreme că au de-a face cu un Dumnezeu Care doreşte cu ardoare ca omul, făptura cea „după chipul Lui”, să se asemene cu El. Au înţeles că patimile, păcatul şi duhul acestei lumi nu au nici o stăpânire asupra omului din clipa în care Hristos, Dumnezeu-Omul, a nimicit puterea morţii prin Sfânta Lui Înviere. De aceea au şi ales în mod liber să trăiască cu Dumnezeu, au ales pocăinţa, rugăciunea, înfrânarea, smerenia, credinţa, nădejdea, iubirea, iertarea, sfinţenia, Împărăţia veşnică a Dumnezeului Treimic.
