Διασκευή – επιμέλεια Ιωάννου Μοναχού του εκ Μακεδονίας, πνευματικού τέκνου του Αγίου Πορφυρίου. Συλλογή από μαρτυρίες εγγάμων πνευματικών τέκνων του Αγίου Πορφυρίου.
Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: «Το παιδάκι που κυοφορείται μέσα στην γυναίκα, αντιλαμβάνεται και προσλαμβάνει τα πάντα…καλά και κακά. Αυτά θα επηρεάσουν την μετέπειτα εξέλιξή του. Για να είναι τα παιδιά σας άρτια, ολοκληρωμένα ψυχικά και σωματικά να προσέχετε τα παρακάτω:
Α) Απαλλάξετε την κυτταρική σας μνήμη από κάθε αμάρτημα του παρελθόντος* πριν συλληφθεί το παιδί. Όσα πράττουμε, αποθηκεύονται σε ένα «σκληρό δίσκο» μέσα στον οργανισμό μας, που λέγεται κυτταρική μνήμη. Αυτά δεν σβήνουν παρά μόνο με την σωστή εξομολόγηση. Τότε κατεβαίνει η χάρις του Αγίου Πνεύματος και τα κάνει όλα πάστρα. Αν έχουμε ανεξομολόγητα αμαρτήματα, τότε αυτά διαβιβάζονται μέσω του γενετικού υλικού στο παιδί και θα τα εκδηλώσει αργότερα. Η ψυχή αφήνει τις «σφραγίδες» της πάνω στους θύλακες του βιολογικού DNA…αυτά μεταδίδονται σαν δυνατές ροπές σε κάθε έμβρυο που συλλαμβάνεται.
Β) Προσέχετε την ημέρα και τον τρόπο συλλήψεως. Παίζουν καθοριστικό ρόλο αυτά. Όλα πρέπει να είναι φυσιολογικά και αξιοπρεπή. Να προσεύχεσθε πριν την διαδικασία, να λιβανίζετε εκείνη την ημέρα, να ενθουσιάζεσθε και μετά να συνέρχεσθε σαν ζευγάρι. Χωρίς να καταργείται εκείνη την ώρα η σωματική σχέση, συνεύρεση, ηδονή, παίρνει και ένα πνευματικό χαρακτήρα η πράξη εκείνης της στιγμής. Το βιολογικό ανάγεται σε άλλη σφαίρα. Επιστατεί στην όλη διαδικασία η χάρις του Θεού. Αν συλληφθεί παιδί, μέσα στο μικρό μικρό αυτό σπόρο που λέγεται άνθρωπος, περικλείεται και η θεία χάρις. Οπότε μπαίνουν γερά θεμέλια στην ψυχοσωματική υπόσταση του παιδιού. Η στιγμή εκείνη καθορίζει σημαντικά τί είδους παιδί θα γεννήσετε. Αν γίνει κάτι παρά φύσιν (ανώμαλο), φεύγει λόγω της ακαθαρσίας το Άγιον Πνεύμα. Οπότε η όλη διαδικασία μπλοκάρεται από το πειρασμικόν πνεύμα, του οποίου τα ζοφερά μικρόβια θα πάνε οπωσδήποτε στο παιδί.
Αργότερα θα τα εκδηλώσει αυτά ως ομοφυλοφιλική τάση και ποικίλη απόκλιση από την φυσιολογική οδό! Υπεύθυνοι βέβαια θα είναι οι γονείς με τις παλαιές ανεξομολόγητες αμαρτίες τους που αφήνουν τα ίχνη τους, τις «σφραγίδες» τους πάνω στο βιολογικό DNA και μεταδίδονται σαν εμπαθείς ροπές όπως προαναφέραμε. Αυτό λέγεται πνευματικό γονιδίωμα. Είναι η κατ’ εξοχήν «προίκα» των γονέων και γενικά της γενεαλογικής προέλευσης σε κάθε παιδί που συλλαμβάνεται. Αυτά μεταδίδονται με το γενετικό υλικό που είναι σημαδεμένο από αυτά τα ίχνη και με τους ανώμαλους τρόπους της ώρας της γονιμοποίησης που είναι καθοριστική για κάθε άνθρωπο…έτσι δίδονται οι ομοφυλοφιλικές ροπές στο έμβρυο που προκύπτει από την συνεύρεσή τους…
Γ) Προσοχή στους 9 μήνες κυοφορίας. Είναι και αυτοί καθοριστικοί. Χρειάζεται απόλυτη ειρήνη και ηρεμία μέσα στο σπίτι. Να μην ταράζεται κατ’ ουδένα τρόπο η αρμονική ατμόσφαιρα του σπιτιού και η καλή ψυχολογία της μάνας. Ελαφριά γεύματα απαιτούνται και συχνά…να μην βαραίνει το στομάχι. Πιέζεται έτσι το έμβρυο αλλά θα βγει και γαστρίμαργο. Όχι ψηλά τακούνια γιατί το έμβρυο ταράζεται από τους ρυθμούς βαδίσματος και από την πίεση που του ασκείται… Η μάνα να ευρίσκεται σε κατάσταση συνεχούς προσευχής. Να μελετάει την Αγία Γραφή, βίους Αγίων, να σταυρώνει με καθαγιασμένο λαδάκι την κοιλιά της, ειδικά όταν κάτι την ταράξει. Να εισπνέει θυμίαμα και να πίνει αγιασμό. Συνεχώς αυτά, μέχρι και 3 φορές την ημέρα. Να διαβάζει καθημερινά τους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου, να λέγει την ευχή, δυνατά το πλείστον για να μετέχει και το έμβρυο με όλες του τις αισθήσεις. Να κρατάνε σαρκική καθαρότητα οι γονείς. Διαφορετικά τρομάζει το έμβρυο από την όλη διαδικασία. Κάθε τράνταγμα το τρομάζει αφάνταστα. Ακόμη παθαίνει πανικό από ό,τι εξωτερικό εισέλθει στο άβατο της παιδικής γαλήνης, στην μήτρα δηλαδή που κυοφορείται. Αποκτά τότε φοβικές τάσεις και σύνδρομα ανασφάλειας που θα το συνοδεύουν έπειτα σε όλη του την ζωή. Το χειρότερο: αντιγράφει την όλη διαδικασία, μετέχει στην σαρκική ηδονή. Οπότε θα εισπράξει όλη την σαρκικότητα και βγει αργότερα σαρκικός και ηδονικός άνθρωπος με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Όταν υπάρχει καθαρότητα, η Θεία Κοινωνία πρέπει να είναι συχνότατη, γιατί μετέχει και το έμβρυο μέσω του ομφάλιου λώρου και καθαγιάζεται.
Ενώνεται έτσι εμβρυακά με τον Χριστό! Να ακούει η μητέρα απαλή κλασσική μουσική και απαραίτητα βυζαντινή μουσική. Η μουσική συμβάλει στην ήρεμη ψυχοσωματική ανάπτυξη του παιδιού. Και να χαϊδεύει στοργικά την κοιλιά της μιλώντας με αγάπη στο παιδάκι της. Ο πατέρας να διαβάζει κάθε μέρα ένα κεφάλαιο από το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο που είναι το θεολογικότερο και ένα ψαλμό από το ψαλτήρι. Έτσι μεταδίδει χάρη στο παιδί αλλά συνηθίζει και την φωνή του.
Δ) Να κάνει βόλτες σε ακροθαλασσιές, σε ωραία τοπία μέσα στο φυσικό περιβάλλον, φορώντας πολύ απλά ρούχα. Έχει μεγάλη σημασία αυτό. Συμβάλλει στην απλή και άρτια ψυχική ανάπτυξη του παιδιού. Να τρώει συχνά μικρά γεύματα. Όχι μεγάλη ποσότητα φαγητού, γιατί το γεμάτο στομάχι, πιέζει το έμβρυο και ασφυκτιά. Το ίδιο και τα ψηλά τακούνια, τα παντελόνια και τα εφαρμοστά ρούχα. Βγαίνει έπειτα το παιδί κλειστοφοβικό και με άλλες φοβίες. Όχι μαύρα ή σκούρα ρούχα. Επιδρούν αρνητικά στον ψυχισμό του παιδιού. Από τροφές να προτιμά η κυοφορούσα μητέρα, φρέσκο γάλα και φρέσκα αυγά. Αν δεν έχει έλλειψη σιδήρου να απέχει από το πολύ κρέας. Μια φορά την εβδομάδα. Το πολύ κρέας βγάζει το παιδί νευρωτικό. Το πολύ ψάρι είναι αιτία αλλεργιών…να τρώει κρέας και ψάρι αλλά με κάποιο μέτρο.
Ε) Καθοριστικά είναι και τα 7 πρώτα έτη αγωγής. Η μάνα όταν θα αισθανθεί τους πόνους της γέννας να λέει εντονότερα την ευχή. Η προσευχή που γίνεται με πόνο φέρνει αφθονία χάριτος. Και όταν νοιώσει ότι φεύγει το παιδί από πάνω της να την λέγει εντονότερα, γιατί βάζει την τελική και οριστική σφραγίδα στο νεογνό. Έπειτα, όμως, όταν μεγαλώνει το βρέφος, πρέπει να αυξάνεται σε ατμόσφαιρα και ενέργεια προσευχής. Ο νέος αμνιακός σάκος πρέπει να γίνει το σπίτι, και το νέο αμνιακό υγρό η προσευχή. Ο θηλασμός να παίρνει μορφή ιεροτελεστίας. Μόνη της η μάνα με το βρέφος, φορώντας καθαρή ρόμπα, να κλείνεται σ’ ένα δωμάτιο, μακριά από τα μάτια όλων. Όση ώρα θηλάζει το βρέφος, εκείνη σε κλίμα κατανύξεως και ηρεμίας να προσεύχεται…τότε του μεταδίδει, τα συστατικά της βιολογικής ζωής αλλά και όλο το περιεχόμενο της πνευματικής ζωής. Όλο το γονιδίωμα του γενεαλογικού δένδρου…μακριά από ανθρώπινες επαφές ειδικά τις κρίσιμες πρώτες ημέρες του σαραντισμού! Τα δαιμονικά μικρόβια που κουβαλούν οι επισκέπτες από ενεργά πάθη και ανεξομολόγητες αμαρτίες θα πλήξουν βάναυσα το παιδί αλλά και την μητέρα. Καθένας κουβαλάει την ιστορία του, το βάσκανο μάτι του. Ειδικά να μην το φιλάνε βρώμικα στόματα, ούτε να το ακουμπούν βρώμικα δάκτυλα. Στα χέρια και στα στόματα των σημερινών ανθρώπων κάθεται πολλή σατανική ενέργεια. Τα σατανικά μικρόβια πετάνε από εκεί, χωρίς εμείς να το αντιλαμβανόμαστε. Τα παιδάκια είναι ευάλωτα. Πολλές ψυχικές και σωματικές τους ασθένειες οφείλονται στα δαιμονικά «μικρόβια» που εισπράττουν από τους μεγαλύτερους. Να εκπαιδεύετε τα παιδιά σας στην αυτάρκεια και στην συνεργασία. Όχι πολλά παιχνίδια. Προτιμότερο να τους δίνετε ένα διαφορετικό κάθε μέρα, αν τους έχουν φέρει πολλά. Και όχι πολλές αγκαλιές. Το πνευματικό αγκάλιασμα την ώρα του βρεφικού κλαυθμού είναι το καλύτερο. Αγκάλιασμα με μετάδοση μυστικής αγάπης και προσευχής. Αυτό περισσότερο το αγκάλιασμα ανδρώνει και ωριμάζει το παιδί. Το παιδαγωγεί στην ανώτατη εξάρτηση από την αγάπη του Θεού. Χρειάζεται βέβαια και η μητρική αγκαλιά και θαλπωρή αλλά με μέτρο και πειθαρχία. Αυτό που έλεγαν οι παλιές σοφές αγράμματες αλλά θεοδίδακτες μανάδες: <μην το μάθεις στα χέρια…>».
* Τα αμαρτήματα αφήνουν τα σημάδια τους στους θύλακες του DNA. Αυτό επηρεάζει το DNA, το αλλοιώνει κάπως, γιατί τα ίχνη των αμαρτιών που επικάθονται τρόπον τινά επάνω, κληρονομούνται ως δυνατές ροπές, ως τάσεις, ως κατευθυντήριες προτάσεις ζωής… Προσέξετε: δεν κληρονομείται η ενοχή, ούτε δημιουργείται μια αναντικατάστατη υποδομή σαν ουσιώδη ποιότητα που δεν αλλάζει. Δεν είναι φυσική ποιότητα αυτή η μετάδοση αλλά μια επιγενετική επιφορά που έχει πνευματικό περιεχόμενο… Η προαίρεση εύκολα υιοθετεί αυτές τις ροπές από την εμβρυακή ηλικία. Η προαίρεση είναι δυνατή ψυχική ενέργεια που προηγείται της νοήσεως… Εύκολα υιοθετεί, όπως, επίσης, μπορεί να αποβάλλει τέτοια επιγενετικά κληροδοτήματα. Ό,τι υπόκειται στον αποκλειστικό έλεγχο της προαιρέσεως, αλλάζει με μετάνοια, εξομολόγηση και αγώνα… Αφήνει αυτές τις κληρονομικές ροπές ο Θεός, όπως αναφέρει ο σύγχρονος Άγιος Παΐσιος, ακριβώς για πρόκληση και διεξαγωγή αγώνος…