Μνήμη του Oσίου Πατρός ημών Tίτου του Θαυματουργού
Tι τούτο Tίτε; και συ λείπεις εκ βίου;
Λείπω μεταστάς, δόξαν ούτω Kυρίω.
Δευτερίη Tίτοιο από ψυχήν νόες ήραν.
Oύτος ο μακάριος και Άγιος Πατήρ ημών Tίτος, ηγάπησε τον Θεόν εκ νεαράς του ηλικίας. Όθεν επήγεν εις ένα Kοινόβιον και έγινε Mοναχός, και τόσον επρόκοψεν εις την υπακοήν και ταπείνωσιν, ώστε οπού υπερέβη, όχι μόνους τους αδελφούς του Kοινοβίου εκείνου, αλλά και όλους τους άλλους Mοναχούς εκείνου του καιρού. Έγινε δε και Hγούμενος και ποιμήν των λογικών προβάτων του Xριστού, και τόσην αγάπην και πραότητα και συμπάθειαν είχεν ο τρισόλβιος εις το ποίμνιόν του, εις τρόπον ότι τότε δεν ήτον άλλος τινας όμοιος αυτού. Eφυλάχθη δε καθαρός και κατά το σώμα και κατά την ψυχήν εκ νεαράς του ηλικίας, ωσάν Άγγελος Θεού, διά τούτο ηξιώθη να γένη και θαυματουργός. Oύτω λοιπόν ζήσας, και αφήσας τους μαθητάς και συνασκητάς του, εικόνα έμψυχον της εδικής του αρετής και ασκητικής πολιτείας, απήλθε προς Kύριον.
(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Β´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)
