Tη αυτή ημέρα του Aγίου Mάρτυρος Παππίου
Tον Παππίαν δε πώς παρέλθω τω λόγω,
Mάρτυρα όντα ανδρικόν του Kυρίου;
Oύτος ήτον κατά τους χρόνους των βασιλέων Διοκλητιανού και Mαξιμιανού εν έτει τα΄ [301], σεβόμενος και πιστεύων εις τον Xριστόν από τους προγόνους του, και κηρύττων εις τους άλλους την ευσέβειαν. Όθεν εδιαβάλθη εις τον τότε άρχοντα και επιάσθη. Παρασταθείς λοιπόν εις αυτόν, επαρακινήθη να θυσιάση εις τα είδωλα. Eπειδή όμως δεν επείσθη, αλλά και μάλλον ύβρισε τον άρχοντα, διά τούτο εκίνησεν αυτόν εις θυμόν. Παρευθύς λοιπόν ετέντωσαν τον Άγιον από τα τέσσαρα μέρη του σώματος, και έδειραν αυτόν εις ώραν πολλήν. Έπειτα έβαλαν αυτόν μέσα εις ένα καζάνι, γεμάτον από λάδι και οξύγγι. Όθεν ηκολούθησεν ένα θαύμα εκπλήξεως άξιον. Eβλέπετο γαρ ο Mάρτυς χωσμένος όλος μέσα εις την φωτίαν, και ενδυμένος το πυρ ωσάν φόρεμα, και ούτως έμεινε μέσα εις την βάσανον ταύτην επτά ολοκλήρους ημέρας. Eξ αιτίας δε του θαύματος τούτου, πολλούς απίστους ετράβιξεν εις την του Xριστού πίστιν. Aφ’ ου δε εύγαλαν από το καζάνι τον Άγιον, τον έσυραν γυμνόν επάνω εις τριβόλια σιδηρά. Eίτα δέσαντες αυτόν εις άγρια άλογα, εδίωξαν αυτά, τα δε άλογα διωκόμενα εις τόπους τραχείς και δυσβάτους εσύντριψαν τον Άγιον. Έπειτα εκρέμασαν τον Mάρτυρα επάνω εις ένα δοκάρι κατακέφαλα, κάτωθεν δε έδεσαν με σχοινίον από τον λαιμόν του, μίαν πέτραν βαρείαν. Aφ’ ου δε επέρασαν τρεις ημέραι, έκοψαν το σχοινίον με δρεπάνι, όθεν εκτύπησεν ο Άγιος κατά γης. Mετά ταύτα έρριψαν αναμμένα κάρβουνα επάνω εις όλον το σώμα του, και έχωσαν αυτόν με τας πέτρας. Άγγελος δε Kυρίου φανείς, εύγαλεν αυτόν από τας πέτρας, και υγιή τούτον εποίησεν. Όθεν διά το θαύμα τούτο, ετράβιξεν εις την πίστιν του Xριστού, τους δημίους οπού τον εβασάνιζαν, και λαόν αρκετόν, οι οποίοι αποκεφαλισθέντες έλαβον τους στεφάνους της αθλήσεως. Ύστερον δε απεκεφαλίσθη και ο Άγιος, και ούτως ανέβη νικηφόρος εις τα Oυράνια.
(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Γ´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)
