Κυκλοφόρησε τὸ νέο Ἑορτολόγιο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου 2025, τὸ ὁποῖο εἶναι ἀφιερωμένο στὰ 50 χρόνια προσφυγιᾶς καὶ κατοχῆς τῆς Κύπρου ἀπὸ τοὺς Τούρκους εἰσβολεῖς.
Μεταξὺ ἄλλων περιέχει τὰ κείμενα: Συνέντευξη τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου στὸν Πέτρο Λαζάρου μὲ τίτλο «50 χρόνια πρόσφυγας», καθὼς καὶ ἀναλυτικὸ ἑορτολόγιο ἑκάστου μηνός, κατάλογο τῶν ἐλεύθερων ἐνοριῶν, ἱερῶν μονῶν καὶ τῶν κατεχόμενων κοινοτήτων, διάφορες ἄλλες πληροφορίες σχετικὰ μὲ τὴν τέλεση γάμων καὶ μνημοσύνων, καὶ πληροφορίες γιὰ τὴ Διοικητική, Πνευματική, Ποιμαντική, Κοινωνικὴ καὶ Πολιτιστικὴ Διακονία τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας.
Τὸ Ἑορτολόγιο διατίθεται ἀπὸ τὸ Βιβλιοπωλεῖο «Θεομόρφου» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου, τηλ.: 22824811 , ἠλεκτρονικὴ διεύθυνση: costas@immorfou.org.cy
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴ συνέντευξη «50 χρόνια πρόσφυγας»:
(Μ.Μ.): Τὰ 50 χρόνια κατοχῆς, προσφυγιᾶς, πόνου, ἐλπίδας, ἐπιστροφῆς, ἐγὼ δὲν τὰ περιορίζω οὔτε μὲ τὴ γεωστρατηγική οὔτε καὶ μὲ τὸν προφητικὸ λόγο, ἀγαπητέ μου Πέτρο, στὴν ἐπιστροφή μου στὴν πολυαγαπημένη μου Μόρφου καὶ Ζώδεια καὶ Κερύνεια καὶ Καρπασία καὶ Ἀμμόχωστο. Οὔτε καὶ στὴν ἐλευθερία τῆς Κωνσταντινουπόλεως ποὺ λένε ἀρκετὲς προφητεῖες. Ἡ ἔγνοιά μου εἶναι «προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος.». Αὐτὸ ποὺ λέει τὸ «Πιστεύω». Ἔτσι… Καὶ γιὰ μένα καὶ γιὰ τὸ ποίμνιό μου ἔχω εὐθύνη νὰ τοὺς τὸ δώσω αὐτό. Μὴν περιοριστοῦν δηλαδὴ σὰν καινούργιοι Ἰουδαῖοι σ’ ἕναν μεσσιανισμό, σὲ μίαν ἐπιστροφὴ στὴ γῆ τῆς ἐπαγγελίας.
Καὶ μὲ ὅλα αὐτὰ ποὺ εἶπα, βεβαίως εἶναι γῆ τῆς ἐπαγγελίας γιὰ τοὺς Ἕλληνες Ρωμιοὺς ἡ κατεχόμενη Κύπρος. Τὸ εἶπαν οἱ ἅγιοι. Αὐτὸ σημαίνει ἐπαγγελία. Ὅ,τι θὰ ξαναγίνει ρωμαίικο. Ἀλλὰ αὐτὸς εἶναι ὁ στόχος μας; Γι᾿ αὐτὸ γίναμε ἄνθρωποι; Καὶ ἡ Ἐκκλησία καὶ ἡ ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας εἶναι μεγάλος κίνδυνος. Ὅπως ἐγκλωβίστηκε τὸ 1950, τὸ 1960, τὸ 1970 σὲ μίαν ἕνωση μὲ τὴν Ἑλλάδα καὶ ξεχάσαμε τὴν ἕνωση μὲ τὸν Χριστό, νὰ μείνουμε τώρα σ’ ἕναν ἀλυτρωτισμὸ τῶν σκλαβωμένων πατρίδων μας ποὺ δὲν εἶναι λίγες εἶναι πολλές. Τὴ στιγμὴ ποὺ ἕναν ἐμβόλιο ἢ ἕνας σεισμὸς ἢ μιὰ ραδιενέργεια ἀπὸ τὰ πυρηνικὰ ποὺ θὰ ρίξουν σὲ λίγο μποροῦν νὰ μᾶς ὁδηγήσουν στὴν αἰώνια ζωή. Αὐτά…
(Π.Λ.): Πανιερώτατε, σᾶς εὐχαριστοῦμε πάρα πολὺ γιὰ τὸν χρόνο ποὺ διαθέσατε νὰ ποῦμε αὐτὰ ποὺ εἴπαμε.
(Μ.Μ.): Δόξα τῷ Θεῷ!
