Η Ιερά Μητρόπολις Μόρφου ανακοινώνει στο χριστεπώνυμο πλήρωμά της και στους ευσεβείς Χριστιανούς ότι σήμερα, Πέμπτη, 06.06.2024, εκοιμήθη εν Κυρίω ο σεβάσμιος Οικονόμος π. Ανδρέας Μιτσή, από την Πάνω Ζώδια (και τέως κάτοικος Περιστερώνας) σε ηλικία 91 ετών.
Το λείψανο του μακαριστού π. Ανδρέου θα εκτεθεί σε προσκύνημα των πιστών αύριο Παρασκευή, 07.06.2024, από τις 04:30 μ.μ., στον ιερό ναό Αγίων Βαρνάβα και Ιλαρίωνος στην Περιστερώνα. Στη συνέχεια θα τελεσθεί η εξόδιος ακολουθία στις 05:30 μ.μ. προϊσταμένου του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου.
Του αειμνήστου π. Ανδρέου η μνήμη είη αιωνία. Αμήν!
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΑΝΔΡΕΑ ΜΙΤΣΗ
Ο μακαριστός πατήρ Αντρέας Μιτσή , γεννήθηκε στη Πάνω Ζώδια στις 30 Νοεμβρίου 1933. Γονείς του ήταν ο Χαράλαμπος Μισή και η Μαρία Στυλιανού Καππαλίτα Χ΄΄ Κτώρα. Ήταν το τρίτο και τελευταίο παιδί της οικογένειας. Είχε δύο αδέρφια μεγαλύτερα, τον Στυλιανό και τον Ιωάννη.
Ο πατέρας του απεβίωσε σε νεαρή ηλικία μετά από ατύχημα και βίωσε την ορφάνια πολύ μικρός.
Μεγάλη του αγάπη το σχολείο και τα γράμματα. Τελείωσε το Δημοτικό σχολείο στη Ζώδια και βγήκε στη βιοπάλη. Έβοσκε πρόβατα και πολλοί τον θυμούνται να κάθεται να ξαποστάσει κάτω από τα δέντρα και πάντα να κρατά την Αγία γραφή στο χέρι και να διαβάζει. Πριν χτυπήσει η καμπάνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στη Πάνω Ζώδια ήταν ήδη στη εκκλησία για να βοηθήσει τον πάτερ Χρύσανθο.
Παντρεύτηκε την Ευτυχία Σολομού Μούζουρα το 1957 και μαζί απόκτησαν 5 παιδιά. Την Μαρία, τον Χαράλαμπο, την Στέλλα, την Παναγιώτα και τον Μάριο.
Η προσφυγιά τον βρήκε με τα πρόβατα του στο Ποτάμι και μετά στην Περιστερώνα. Το 1978 έχασε τον γιο του Χαράλαμπο σε ηλικία μόλις 18 χρόνων από καρδιοπάθεια.
Το 1982 σε μια συνάντηση με τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο Α΄, του ζήτησε να ιερωθεί. Αμέσως ο Αρχιεπίσκοπος τον έστειλε στη Ιερατική Σχολή και στις 21 Νοεμβρίου 1982 τον χειροτόνησε ιεροδιάκονο στον ιερό Ναό Παναγίας Ιδαλίου. Μετά από λίγο διάστημα ο ίδιος ο Μακαριότατος τον χειροτονεί ιερέα στις 29 Ιανουαριου 1984 στον ιερό ναό Αγίου Γεωργίου Δευτεράς . Τον χειροθετεί επίσης και πνευματικό και τον διορίζει στον Ιερό ναό Αγίου Δημητρίου στη Ακρόπολη.
Στη συνέχεια σαν κληρικός υπηρέτησε σε διάφορους ιερούς ναούς όπως: Του Τιμίου Προδρόμου, του Αγίου Κασσιανού, του Αγίου Παύλου, του Αρχαγγέλου Μιχαήλ Τρυπιώτη, του Αγίου Νικολάου Λυκαβητού, Αγίου Μάμαντος συνοικισμού Λακατάμιας, του Αγίου Ελευθερίου συνοικισμού Λατσιών, Αγίου Νεοφύτου Ανθούπολης, Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στα Καμπιά, του Αγίου Νικολάου στο Φτερικούδι, της Μεταμορφώσεως στη Κάτω Μονή, στο μοναστήρι της Αγίας Θέκλας στη Μοσφιλωτή, το μοναστήρι του Αγίου Ηρακλειδίου και σε πολλούς άλλους Ναούς.
Το 1984 έχασε από ατύχημα τον 16χρονο μικρότερο γιο του Μάριο και το 1991 έχασε σε ηλικία 53 χρόνων και την πρεσβυτέρα Ευτυχία.
Ακολούθως διορίζεται στο μετόχι του ιερού ναού Αγίας Αικατερίνης Σινά στον Άγιο Δομέτιο. Στις 24 Νοεμβρίου 2008 χειροθετείται από τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο τον Β’ με το οφίκιο του Οικονόμου.
Αφυπηρέτησε από την Αγία Αικατερίνη του Μετοχίου Σινά, τον Νοέμβριο του 2010. Τον Φεβρουάριο του 2011 τοποθετήθηκε από τον Μητροπολίτη Μόρφου κ. Νεόφυτο στον ιερό Ναό Αγίων Βαρνάβα και Ιλαρίωνος στην Περιστερώνα, όπου υπηρέτησε σιγανά και ταπεινά ως εφημέριος στον Ναό για 10 ολόκληρα χρόνια, προσφέροντας τον εαυτό του στην αγάπη του Χριστού και των πιστών της Εκκλησίας Του. Ανελλιπώς βρισκόταν σε κάθε ακολουθία και μυστήριο , νιώθοντας αυτό όχι ως υποχρέωση αλλά το απολύτως φυσικό για ένα ιερέα. Λειτουργούσε μέσα στον Ναό αλλά και εκτός ήσυχα και αθόρυβα χωρίς να ζητά ποτέ την ανάδειξη και την αναγνώριση . Κανένας δεν άκουσε από το χείλη του λόγο πικρό ή επιβλαβές. Πότε δεν αρνήθηκε τις υπηρεσίες του σε κάποιον . Αντίθετα μάλιστα διακονούσε στα μέτρα των δυνατοτήτων του τον καθένα με πολλή ευχαρίστηση. Η παρουσία του γενικά ήταν που ομόρφαινε την ενορία μας με την απλότητα του αλλά και που δίδασκε τους νεοτέρους πως η ομορφιά της ζωής και η αληθινή χαρά βρίσκεται στα μικρά και απλά πράγματα αλλά και το ότι όποια δυσκολία και δοκιμασία και αν μας συναντήσει στην ζωή θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με την πίστη και την ελπίδα στον Θεό.
Ο πατήρ Ανδρέας είχε κανονικά καθήκοντα στον Ναό σαν εφημέριος μέχρι τον Ιανουάριο του 2021, όπου ο Μητροπολίτης Μόρφου τον κατέταξε στην ομάδα των εφησυχαζόντων κληρικών της Μητροπόλεως . Από τότε όμως πότε δεν σταμάτησε να ιερουργεί και να διακονεί την εκκλησία. Συνέχιζε, γιατί πολύ απλά αγάπησε την ιεροσύνη του , έχει ταυτιστεί με αυτήν και ολοκληρωτικά σ’ αυτόν που του την χάρισε. Την 6η του μηνός Ιουνίου 2024 μετά από μακρά και επώδυνη ασθένεια, άφησε τα εγκόσμια και κοιμήθηκε προσδοκώντας Ανάσταση Νεκρών και Ζωή Αιώνια. Ευχόμαστε ο πανάγαθος Θεός να αναπαύσει την αγαθή ψυχή του κοντά στους Αγίους και Δικαίους της Εκκλησίας μας, αλλά και να τον καταστήσει άξιον λειτουργό του Αγίου του επουράνιου θυσιαστηρίου. Αμήν!
Να έχουμε την ευχή σου! Αιωνία του η μνήμη!
