ΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ.
Έρχομαι τούτη τη στιγμή να πω τα ρήματά μου,
ο Κύριος σας ομιλεί αγαπητά παιδιά μου.
Σας δίνω σ’ όλους την ευχή, να έρθετε κοντά μου,
Μα εσείς αλλού πηγαίνετε, δεν θέλετε την καρδιά μου.
Στα είδωλα στραφήκατε, σε όλες τις αιρέσεις,
που ήρθανε στη χώρα σας, Χριστό να αφαιρέσουν.
Ακόμα και οι εκλεκτοί, τα λίγα πια παιδιά μου,
νοθεύτηκαν μ’ αιρετικούς, δεν είναι πια δικά μου.
Κλαίω, θρηνώ, δεν βλέπετε, πώς μ’ έχετε σταυρώσει;
Σε λίγο όμως τέκνα μου η γη σας θα ματώσει.
Σκοτίσθηκε πλέον το μυαλό, δεν βλέπετε τη μπόρα,
την καταιγίδα τη δυνατή που έρχεται με φόρα;
Η γη θ’ ανοίγει τώρα πια, ανθρώπους θα καταπίνει,
γιατί δεν αντέχει τη μόλυνση, το αίμα πια την πνίγει.
Σκοτώνετε τα τέκνα σας τ’ αθώα τα βλαστάρια,
και έπειτα παίρνετε φάρμακα, για να κοιμάστε τα βράδια.
Οι αμαρτίες σας πολλές, μετάνοια καμία,
γι’ αυτό τρέμει πια η γη, ζητάει τιμωρία.
Δε βλέπετε καταστροφές σ’ ολόκληρο τον κόσμο;
Πλημμύρες, χιόνια, αέρηδες να αφανίζουν κόσμο;
Δε βλέπετε πώς έφτασε τόση η αμαρτία,
που ο άνθρωπος έγινε πιο άγριος και από τα θηρία;
Δε βλέπετε καταστροφές, πείνα και δυστυχία,
πώς σφάζονται οι άνθρωποι με λύσσα και μανία;
Και μέσα στην Ελλάδα μας, στη χώρα την αγία,
ήρθαν πλέον οι δαίμονες και έκαναν κατοικία.
Ζήτησαν από μένα υπογραφή, να πάρουν εξουσία,
να φέρουν αναταραχή, πείνα, αρρώστιες και κάθε δυστυχία.
Και εγώ σαν Πατέρας στοργικός που βλέπω τα παιδιά μου,
σαν χοίροι άγριοι να κείτονται στη λάσπη και καίγεται η καρδιά μου,
έβαλα την υπογραφή, να δείτε πια, τα σημεία,
μήπως και ξυπνήσετε και φύγετε από την αμαρτία.
Μόνοι σας καταδικαστήκατε σε θλίψεις και σε πόνο.
Μόνο έτσι τέκνα μου αγαπητά θα βγείτε απ’ το βόθρο.
Τότε θα αποκτήσετε σώφρονα λογισμό,
τότε θα πείτε «ήμαρτον» και «Δόξα τω Θεώ»!
θέλω να νιώθετε πάντοτε τ’ Αγαπητά παιδιά μου,
πως θα προφυλαχτείτε καλά μέσα στην αγκαλιά μου.
Όσα θα με ζητήσετε εγώ να σας φροντίσω,
θα δείτε θαύματα πολλά, αγγέλους θα σας στείλω.
Να μη φοβάστε τίποτα, απλώς σας ενημερώνω.
Θέλω να είστε ενήμεροι τι μέλει να έρθει στον κόσμο.
Γιατί είστε φίλοι μου εσείς, μπορώ να σας μιλήσω,
και την καρδιά μου διάπλατα μπορώ να σας ανοίξω.
Όποιος με αγαπά πολύ, έξω βγάζει το φόβο.
Νιώθει μ’ εμένα ασφαλής, μακριά διώχνει τον πόνο.
Αγαπημένα μου παιδιά, να είστε εν Ειρήνη!
Να νιώθετε την Αγάπη μου, αλλά και τη Θεία μου Δικαιοσύνη. Αμήν!