Οι προφητείες αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας (14.8.2016)
Εδιάβαζε ένας σύγχρονος νέος ένα βιβλίο ενός περισπούδαστου θεολόγου της ρωσικής διασποράς για το μυστήριον της ενότητας, το πως ενώνεται μέσω του μυστηρίου αυτού η θεολογία με την ιστορία και η προφητεία με την γεωπολιτική. Δόξα τω Θεώ στις μέρες μας είμεθα προνομιούχοι διότι την προφητεία δεν την περιμένουμεν απλώς, αλλά τη ζούμε. Μας έδωσεν ο Θεός, παρ’ όλη την αναξιότητα του εικοστού αιώνος, σε Ανατολή και Δύση μεγάλους Ορθόδοξους αγίους με τεράστιο προφητικό χάρισμα, Ρώσσοι, Έλληνες, Βούλγαροι, Ρουμάνοι, Σέρβοι, Αμερικάνοι. Όλοι αυτοί προφήτευσαν τη διάλυση της Σοβιετικής ενώσεως, τα γεγονότα της Συρίας, της Γιουγκοσλαβίας, του Ιράκ, τη διάλυση άκουσον-άκουσον της τάχα μου-τάχα μου ενωμένης Ευρώπης, την επέλασην του Ισλάμ και τη διάλυση της Τουρκίας. Τη δόξα για μερικές δεκαετίες της Ορθοδοξίας όχι μόνον μεταξύ των Ορθοδόξων, αλλά παγκοσμίως, για να προετοιμαστεί η ανθρωπότητα για τα μεγάλα, τα τρισμέγιστα της αποκαλύψεως. Ο Θεός και μόνον αυτός ξέρει πότε θα γίνει, αλλά θα γίνει.
Άρα, ζούμε την προφητεία στις μέρες μας και δεν περιμένουμε να ακούσουμε προφητείας Ησαΐου το ανάγνωσμα και να έχομεν αμφιβολίες ότι αυτά είναι παραμύθια κάποιων παπάδων. Ο άγιος Παΐσιος μας αποστόμοσεν όλους, πιστούς, ολιγόπιστους και άπιστους αφού οι λόγοι του πραγματοποιούνται μέρα τη ημέρα.
Αυτό όμως το μυστήριο που ζούμε, η πραγματοποίηση των προφητειών, στις μέρες μας και οι άνθρωποι της πίστεως να γνωρίζουν τη γεωπολιτική εξέλιξη πριν πραγματοποιηθεί μας φανερώνει ότι κάποιος εργάστηκε για να κατεβεί ο ουρανός στη γη, κάποιος έγινε κλίμακα, έγινε σκάλα. Πιο σύγχρονα έγινεν έναν ασανσέρ να κατεβεί ο ουρανός, το θαύμα, η θεολογία και να ενωθεί με την ύλην και την ιστορία.
Αυτό το βιβλίο λοιπόν του πολυσπούδαστου θεολόγου αποτελείται κυρίως από σκέψεις δυνατές και όχι από σκέψεις και λόγους της καρδιάς. Ρώτησα τον νέο που το μελετούσε τι αποκόμησε από το βιβλίο και κατάλαβα ότι αντιλήφθηκε κάτι πάρα πολύ ωραίο. Μου είπε ότι αν δεν ήταν η Παναγία, δεν θα είχαμε ενότητα ουρανού και γης, ούτε θεολογίας και ιστορίας, ούτε διπλωματίας και προφητείας. Αλλά επειδή η Παναγία επροσεφέρθει εις το Πνεύμα το Άγιον, εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου, εσαρκώθην ο Υιός και Λόγος του Θεού και εγεννήθην ο Θεάνθρωπος Ιησούς. Ο σταυρωθείς, ο αναστάς, ο αναληφθείς δι’ ημάς εις τους ουρανούς και εν δεξιά καθίσας του Θεού και Πατρός. Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς.
Απόσπασμα κηρύγματος Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου από τον πανηγυρικό Εσπερινό της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που τελέσθηκε στον ιερό ναό της Παναγίας Χρυσοσώτειρας στο χωριό Τρείς Ελιές (14.08.16).