Κήρυγμα Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου στη Θεία Λειτουργία της Κυριακής των Βαΐων, που τελέσθηκε στον καθεδρικό ναό Αγίου Μάμαντος της κατεχόμενης πόλεως Μόρφου της μητροπολιτικής περιφέρειας Μόρφου (1.4.2018).
Έτη πολλά ευλογημένα να έχετε όλοι. Όσοι αγαπάτε τον Χριστό, τον σταυρό του Χριστού και την Ανάσταση του Χριστού. Δεν μπορούμε να αγαπούμε ούτε μόνον τον σταυρό, γιατί δεν αντέχομε συνεχώς στον σταυρό. Αλλά ούτε μόνον την ανάσταση, χωρίς σταυρό.
Και η Κύπρος, γνωρίζει πολύ καλά στην ιστορία της αυτή την αγάπη και τη λατρεία εις τον σταυρό και εις την προσδοκία της αναστάσεως. Έχομε εμπειρία μακράν αιώνων και σταυρού και αναστάσεως.
Και αυτή η εορτή που καθιέρωσαν οι πρωτινοί Μορφίτες, το παναΰριν της Ελιάς όπως το έλεγαν οι παλαιοί, η εορτή των Βαΐων. Και αυτή η λιτανεία μετά βαΐων και κλάδων ελαίας. Κλάδους φοινίκων και κλάδους ελαίας. Εις τας χείρας κρατούντες και τας αγίας εικόνας της Βαϊφόρου του Αγίου Μάμα και του Χρουσοσώτηρου της Ακανθούς. Εδώ που φιλοξενείται άχρι καιρού. Αυτές τις εικόνες του Κυρίου μας κρατούντες, κρατούμε αυτό που ζούμε. Και ζούμε τα προεόρτια της Αναστάσεως. Τα προεόρτια της Αναστάσεως για την μεγάλη γιορτή του Πάσχα που έρχεται, αλλά και τα προεόρτια της Αναστάσεως της Κύπρου. Και όλης της Ρωμιοσύνης. Και όλων των ανθρώπων, των καλών ανθρώπων που αγαπούν την ειρήνη που θέλουν να ζουν εν ελευθερία, που θέλουν να ζουν εν αγάπη.
Πριν λίγα χρόνια, αδελφοί μου, να σας πω κάτι για να δείτε ότι όλα αυτά που λέμε δεν είναι κηρύγματα. Δεν είναι λόγια επίκαιρα για ψευτοπαρηγοριά των Χριστιανών. Πριν ολίγα χρόνια, ο γεωπόνος, ο κηπουρός εδώ της σημερινής καταστάσεως, με ρώτησε. Πίσω από τη Μητρόπολη δεν είχε τότε φοινικιές, όπως τις βλέπετε τώρα. Τι δέντρα να φυτέψω Νεόφυτε, μου λέει, πίσω. Να φυτέψω πεύκα; Του λέω, μα δεν είμαστε στο Τρόοδος. Να φυτέψω πορτοκαλιές; Του λέω, εν γεμάτη η Μόρφου πορτοκαλιές. Δόξα τω Θεώ. Τι να φυτέψω, μου λέει, που να ταιριάζει με τον τόπο εδώ; Του λέω, να φυτέψεις φοινιτζιές. Και κάνα δυο ελιές. Μου λέει, γιατί; Διότι, του λέω, οι Χριστιανοί έχουμε την εορτή των Βαΐων, την εορτή της Ελιάς. Και κρατούμε φοινικόφυλλα, που είναι σύμβολα της νίκης. Και ελιές που είναι σύμβολα της ειρήνης. Αυτά να φυτέψεις. Και θα ‘ρθει καιρός που θα τα χρειαστούμε. Που θα ‘ρθει καιρός, του λέω, που θα τα χρειαστείτε και σεις. Και όλοι μαζί. Μία ποίμνη εις ποιμήν. Όσα κατάλαβε, εκατάλαβε. Σημασία έχει ότι εκατάλαβε, ότι πρέπει να φυτέψει φοινιτζιές. Και τες εφύτευσε. Και μεγάλωσαν οι φοίνικες. Και είναι αυτά τα βάια, που κρατάτε τώρα στα χέρια σας.
Άρα ότι κάμνομε πρέπει να γίνεται με προοπτική να υπηρετούμε το σχέδιο του Θεού και όχι των ανθρώπων. Και αυτά που ζούμε σήμερα ως σταυρός, αύριο θα είναι εικόνες της αναστάσεως. Του Χριστού, της Κύπρου και κάθε καλού ανθρώπου.
Καλό Πάσχα να έχετε και την Λαμπρή αχώριστοι.
Δι’ ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς.