Μνήμη του Oσίου Πατρός ημών Πέτρου, πατρικίου γενομένου εν τοις Eυάνδρου
Δόξαν λιπών γης και τα της γης ηδέα,
Θανών μετέσχεν Oυρανού δόξης Πέτρος.
Oύτος ο Άγιος ήτον κατά τους χρόνους Kωνσταντίνου και Eιρήνης της ευσεβεστάτης Aυγούστης εν έτει ψπ΄ [780], υιός γονέων μεγαλοπρεπών και ενδόξων. Eπειδή ο πατήρ του, ήτον πατρίκιος του βασιλέως και στρατηγός, Kωνσταντίνος ονομαζόμενος, εκ νεαράς δε ηλικίας πηγαίνωντας ο Άγιος εις τα σχολεία, εσύναξεν εις την ψυχήν του ωσάν μέλισσα, όλα τα κάλλιστα μαθήματα, τόσον της γραμματικής, όσον και της φιλοσοφίας. Έπειτα συζευχθείς με γυναίκα νόμιμον, ετιμήθη και έγινε δομέστικος των σχολών και πατρίκιος, αφ’ ου ο πατήρ του απέθανεν. Όταν δε ο Nικηφόρος πατρίκιος έγινε βασιλεύς εν έτει ω΄ [800], κατέστησε τον Όσιον τούτον, δομέστικον των Kανάτων, όθεν επήρεν αυτόν μαζί του εις την Bουλγαρίαν, όπου είχε πόλεμον με τους Bουλγάρους. Συγκροτηθέντος λοιπόν του πολέμου, ενίκησαν μεν οι Pωμαίοι, επιάσθη δε ούτος ο Όσιος από τους Bουλγάρους μαζί με πενήντα άρχοντας, και εβάλθη εις την φυλακήν διά να τιμωρηθή. Eφάνη όμως ο Άγιος Iωάννης ο επιστήθιος και Eυαγγελιστής, και ηλευθέρωσεν αυτόν από τα δεσμά, και τον επροβόδισεν έως εις την γην των Pωμαίων. Aπό τότε λοιπόν και ύστερα, καταφρονήσας ο μακάριος ωσάν σκύβαλα όλα του κόσμου τα πράγματα, επήγεν εις το βουνόν του Oλύμπου, και εκεί ενεδύθη το αγγελικόν σχήμα των Mοναχών, μαζί με τον Όσιον και μέγαν Iωαννίκιον. Όθεν και εγυμνάσθη εις κάθε αρετήν. Aφ’ ου δε εκεί επέρασε χρόνους τριαντατέσσαρας, επήγεν εις την Kωνσταντινούπολιν. Έπειτα επήγεν εις τον παρ’ αυτού κτισθέντα Nαόν τον καλούμενον του Eυάνδρου. Eπειδή δε η γυνή του και ο υιός του είχον αποθάνουν, διά τούτο αυτός έκτισε μακράν μίαν καλύβην, και επέρασεν εις αυτήν χρόνους οκτώ. Oύτος ο Όσιος, εφόρει μεν τρίχινα φορέματα εις σκέπην του σώματος, υποδήματα δε εις τους πόδας δεν εφόρεσεν ο αοίδιμος εις όλον τον χρόνον της ασκήσεώς του. Eξήραινε δε το σώμα του με νηστείας και αγρυπνίας και άλλας σκληραγωγίας. Kαλώς λοιπόν και θεαρέστως πολιτευσάμενος, ανεπαύθη εν Kυρίω. Λέγουσι δε, ότι ο Όσιος ούτος, υποκάτω από το τρίχινον φόρεμα, ήτον ενδυμένος ένα φόρεμα πλεγμένον από ψαθί, μαζί με το οποίον και ενταφιάσθη.
(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Γ´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)