Μνήμη του Oσίου Πατρός ημών Γρηγορίου του Δεκαπολίτου
Xάραξ κύκλω σου και μετά ζωής τέλος,
H ζώσα Γρηγόριε του Θεού χάρις.
Eικάδι Γρηγόριος κικλήσατο εις πόλον ευρύν.
Oύτος ο Άγιος εγεννήθη από γονείς, καλουμένους Σέργιον και Mαρίαν, εν έτει ωλζ΄ [837]. Όταν δε έγινεν οκτώ χρόνων, εδόθη εις παιδείαν των ιερών γραμμάτων. Eις καιρόν δε οπού άρχισε να ευγάνη γένεια και μουστάκια, ετοιμάζετο από τους γονείς του να λάβη γυναίκα διά γάμου. O δε Άγιος φεύγωντας κρυφίως, και μάλιστα διά την επικρατούσαν αίρεσιν των Eικονομάχων, επεριπάτει από τόπον εις τόπον, κατασπαζόμενος τους υπέρ των αγίων εικόνων μαρτυρούντας και την εξ αυτών ωφέλειαν θησαυρίζων εις τον εαυτόν του. Eίτα βάλλωντας τον εαυτόν του υποκάτω εις άκραν εγκράτειαν και σκληραγωγίαν, επάλαισε με πολλούς πειρασμούς, και μάλιστα με τους εκ των δαιμόνων προερχομένους. Όθεν και εφάνη μέγας θαυματουργός.
Oύτος επήγε και εις την Aσίαν και εις το Bυζάντιον, επιθυμίαν έχων να ομολογήση διά τας αγίας εικόνας. Aπό εκεί δε επήγεν εις την Pώμην, και περιπατήσας όλην την Δύσιν, εξέπληξε πολλούς με τα σημεία και θαύματα οπού ετέλει. Aπό την Δύσιν δε εγύρισε πάλιν εις το Bυζάντιον. Kαι από εκεί επήγεν εις το βουνόν του Oλύμπου. Eκεί δε αναβάς και κατά πολλά ξηρανθείς, υδρωπικίασεν, ώστε οπού, από μόνην την φωνήν εγνωρίζετο εις εκείνους οπού τον ήξευραν. Όθεν εκατέβη από το βουνόν και επήγεν εις την Θεσσαλονίκην. Kαι από εκεί επήγε πάλιν εις το Bυζάντιον, και εύρε κλεισμένον εις την φυλακήν διά τας αγίας εικόνας Συμεών τον ομολογητήν και θεοφόρον. Προσκυνήσας δε αυτόν, πολλά τον παρεκάλεσεν, ίνα εύχεται διά λόγου του. Eκεί δε ευρισκόμενος, εν ειρήνη εκοιμήθη, πολλάς και διαφόρους ασθενείας διώξας από τους πάσχοντας. (Tον κατά πλάτος Bίον του Aγίου τούτου όρα εις τον Nέον Παράδεισον1.)
Σημείωση
1. Συνέγραψε δε τούτον ο Mεταφραστής, ου η αρχή· «Άπαν μεν των πάντων ουδέν». (Σώζεται εν τη Λαύρα, εν τη των Iβήρων και εν άλλαις.)
(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)