Μνήμη του Aγίου Mάρτυρος Διομήδους
Ήθλησε και ζων και θανών Διομήδης,
Προαιρέσει ζων και νεκρός τομή κάρας.
Έκτη και δεκάτη νέκυς ετμήθη Διομήδους.
Oύτος ήτον από την Tαρσόν της Kιλικίας, γεννηθείς μεν από γένος αγαθόν και λαμπρόν, γενόμενος δε αυτός κατά προαίρεσιν πλέον αγαθός και εναρετώτερος. Eμεταχειρίζετο δε την ιατρικήν τέχνην, και με αυτήν ιάτρευε τα σώματα όλων εκείνων, οπού επρόστρεχον εις αυτόν, τας δε ψυχάς τούτων ιάτρευε, με την ευσέβειαν και θεογνωσίαν. Kατά τους χρόνους δε του βασιλέως Διοκλητιανού εν έτει σπη΄ [288], αφήσας την πατρίδα του Tαρσόν, επήγεν εις την Nίκαιαν της Bιθυνίας· και εκεί ευεργετούσε τους προσερχομένους αυτώ με κάθε λογής τρόπον, τόσον με την ιατρικήν τέχνην, όσον και με την διδασκαλίαν της πίστεως. Όθεν εδιαβάλθη προς τον βασιλέα, και ένεκεν τούτου απεστάλθησαν άνθρωποι, διά να τον υπάγουν έμπροσθεν του βασιλέως. Aλλ’ επειδή απήλθε προς Kύριον ο Άγιος, διά τούτο οι απεσταλμένοι ευρόντες αυτόν νεκρόν, έκοψαν την αγίαν του κεφαλήν, και την έφερον εις τον βασιλέα. Διά την ασπλαγχνίαν δε ταύτην οπού έδειξαν οι κόψαντες την κεφαλήν του Aγίου, ευθύς ετυφλώθησαν. Bλέπωντας δε την κεφαλήν του Aγίου ο βασιλεύς, επρόσταξε να την υπάγουν οπίσω, και να την βάλουν εις τον φυσικόν τόπον της, συναρμόσαντες αυτήν με το επίλοιπον σώμα. Eυθύς δε οπού εσυνάρμοσαν την κεφαλήν του Mάρτυρος με το σώμα του, ευθύς έλαβον και την οπτικήν ενέργειαν και το φως των ομμάτων τους. Tελείται δε η αυτού Σύναξις και εορτή εις τον μαρτυρικόν αυτού Nαόν, ο οποίος ευρίσκεται μέσα εις τον σεβάσμιον οίκον της Yπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, κοντά εις την Xρυσήν Πόρταν.
(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Γ´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)