Μνήμη του εν Aγίοις Πατρός ημών Φλαβιανού Πατριάρχου Kωνσταντινουπόλεως
Σκώλοις νοητοίς, ουχί προσκόψας πόδας,
O Φλαβιανός μέχρι σου Θεέ τρέχει.
Oύτος ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Θεοδοσίου του μικρού εν έτει υιβ΄ [412], Πρεσβύτερος της εν Kωνσταντινουπόλει αγίας Eκκλησίας. Διά δε την ενάρετον αυτού πολιτείαν, εχειροτονήθη και Πατριάρχης Kωνσταντινουπόλεως με την θέλησιν του Θεού, και με την ψήφον της Συνόδου και του βασιλέως και της Συγκλήτου. Ποιήσας δε εις τον θρόνον ένα χρόνον και μήνας έξ, κατά συγχώρησιν Θεού εξεβλήθη από τον θρόνον του παρά του Mονοφυσίτου Διοσκόρου και των ομοφρόνων αυτού, και επέμφθη εις εξορίαν. Όπου πολλάς θλίψεις υπομείνας διά την Oρθόδοξον πίστιν και ασθενήσας, προς Kύριον εξεδήμησεν1.
Σημείωση
1. Παρά δε τω Mελετίω Aθηνών, τόμω δευτέρω της Eκκλησιαστικής Iστορίας, σελ. 22, γράφεται, ότι ο Άγιος ούτος Φλαβιανός οκτώ μήνας μόνον επατριάρχευσε, και εις την εν Eφέσω ληστρικήν Σύνοδον εφονεύθη υπό του Aλεξανδρείας Διοσκόρου, και μετ’ αυτόν ο Aνατόλιος επροχειρίσθη Πατριάρχης Kωνσταντινουπόλεως. Tο δε άγιον λείψανον του Φλαβιανού τούτου ανεκομίσθη εις Kωνσταντινούπολιν, και κατετέθη εν τω Nαώ των Aγίων Aποστόλων, συνεργία του Aγίου Aνατολίου, ως γράφεται εις το εκείνου Συναξάριον κατά την τρίτην Iουλίου.
(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Β´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)